
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
28 maja 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 27 maja 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Fundacja X z siedzibą w Y (dalej także: „Wnioskodawca” lub „Fundacja”) została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym dnia (…) 2001 r. Wnioskodawca jest fundacją w rozumieniu ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 166). Fundacja jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”). Fundacja prowadzi działalność gospodarczą.
Celem działania Fundacji jest dostarczanie środków dla utrzymania i rozwoju oraz realizacji statutowych działań A (dalej: „A”, „A”) Realizacja tego celu może polegać na spełnianiu na rzecz A świadczeń niepieniężnych albo pieniężnych, w tym na wpłatach z zysku działalności prowadzonej przez Fundację lub podmioty od niej zależne i przekazywaniu środków finansowych uzyskanych ze sprzedaży majątku trwałego lub aktywów finansowych.
Organami Fundacji są Zarząd oraz Komisja Rewizyjna.
Zarząd kieruje działalnością Fundacji, zarządza jej majątkiem i reprezentuje na zewnątrz.
Obowiązany jest do przedkładania Fundatorowi szczegółowego sprawozdania z działalności Fundacji za poprzedni rok kalendarzowy w ciągu 6 miesięcy po jego zakończeniu, a na żądanie Fundatora - informacji o stanie spraw i majątku Fundacji także w innym czasie.
Do kompetencji Zarządu należą wszelkie sprawy związane z działalnością Fundacji niezastrzeżone dla innych organów lub Fundatora, w szczególności:
·uchwalanie planów działania Fundacji i planów finansowych oraz ich realizacja,
·uchwalanie strategii działalności Fundacji oraz podmiotów od niej zależnych,
·przygotowywanie sprawozdań finansowych i sprawozdań z działalności Fundacji,
·przygotowywanie wniosków co do przeznaczenia zysku lub sposobu pokrycia straty,
·uchwalanie regulaminu Zarządu,
·określanie struktury organizacyjnej Fundacji i prowadzonego przez nią przedsiębiorstwa,
·podejmowanie uchwał w sprawie połączenia z inną fundacją,
·uchwalanie wniosków w sprawie zmian statutu Fundacji.
Do obowiązków i uprawnień Fundatora, przez którego należy rozumieć każdoczesnego A, należą zaś m.in.:
·wyrażanie zgody na nabycie, zbycie lub obciążenie nieruchomości, przedsiębiorstwa lub zakładu, udziałów lub akcji w spółkach, innych środków trwałych lub aktywów finansowych o wartości przekraczającej kwotę przez niego określoną;
·wyrażanie zgody, po zasięgnięciu opinii Komisji Rewizyjnej, na połączenie Fundacji z inną fundacją;
·przyjmowanie sprawozdań z działalności i sprawozdań finansowych;
· wnoszenie wiążących zastrzeżeń do niektórych uchwał i dokumentów;
· powoływanie i odwoływanie członków Zarządu oraz ustalanie ich wynagrodzenia, a także - powoływanie Prezesa Zarządu spośród członków Zarządu;
· powoływanie i odwoływanie członków Komisji Rewizyjnej, a także powoływanie Przewodniczącego Komisji Rewizyjnej spośród jej członków;
· dokonywanie zmiany Statutu na wniosek Zarządu, Komisji Rewizyjnej lub z własnej inicjatywy.
Zgodnie ze statutem do kompetencji Komisji Rewizyjnej należy natomiast sprawowanie bieżącego nadzoru nad działalnością statutową i gospodarczą Fundacji, w szczególności:
·zatwierdzanie sprawozdania finansowego i sprawozdania z działalności Fundacji,
·podejmowanie, na wniosek Zarządu, uchwał w sprawie przeznaczenia zysku lub sposobu pokrycia straty,
·opiniowanie uchwał Zarządu w sprawach wskazanych przez Fundatora lub Zarząd,
·przedkładanie stosownych wniosków Zarządowi i Fundatorowi.
Fundacja spełniła przesłanki uznania ją za spółkę nieruchomościową w roku podatkowym 2025, o których mowa w art. 4a pkt 35 lit. b ustawy o CIT oraz art. 5a pkt 49 lit. b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 z późn. zm., dalej: „ustawa o PIT”), tj.:
-na dzień 31 grudnia 2024 r. co najmniej 50% wartości bilansowej aktywów Fundacji, bezpośrednio lub pośrednio, stanowiła wartość bilansowa nieruchomości położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw do takich nieruchomości i wartość bilansowa tych nieruchomości przekraczała 10 000 000 zł albo równowartość tej kwoty określoną według kursu średniego walut obcych, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego odpowiednio rok podatkowy albo rok obrotowy oraz
-przychody podatkowe w roku podatkowym 2024 z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy, leasingu i innych umów o podobnym charakterze lub z przeniesienia własności, których przedmiotem są nieruchomości lub prawa do nieruchomości, o których mowa w art. 3 ust. 2b pkt 6, oraz z tytułu udziałów w innych spółkach nieruchomościowych, stanowiły co najmniej 60% ogółu odpowiednio przychodów podatkowych albo przychodów ujętych w wyniku finansowym netto Fundacji.
Fundacja spełniła powyższe warunki i posiadała status spółki nieruchomościowej także w latach podatkowych: 2021, 2022, 2023 i 2024. Z uwagi na prowadzoną działalność Fundacja przewiduje, że ww. warunki będą spełnione także w kolejnych latach podatkowych.
W rezultacie Fundacja może zostać uznana za spółkę nieruchomościową. W związku z tym Fundacja chce potwierdzić, czy jest zobowiązana do składania informacji, o której mowa w art. 45 ust. 3f pkt 1 ustawy o PIT i w jaki sposób te informacje powinny zostać złożone.
Fundacja złożyła informacje, o których mowa w art. 45 ust. 3f pkt 1 ustawy o PIT według stanu na dzień 31 grudnia 2021 r., 31 grudnia 2022 r., 31 grudnia 2023 r. i 31 grudnia 2024 r. W złożonych informacjach Wnioskodawca wskazał fundatora i członków zarządu (osoby fizyczne) jako podmioty posiadające prawa do Fundacji jako spółki nieruchomościowej w rozumieniu tego przepisu. Fundacja wskazuje, że jej fundatorem, a także członkami organów są wyłącznie osoby fizyczne, w związku z czym złożyła ona informacje, o której mowa w ww. przepisie. Wątpliwości Fundacji związane są natomiast z zakresem raportowania.
Pytania
1.Czy Fundacja w związku z faktem, że spełnia warunki uznania za spółkę nieruchomościową, o których mowa w art. 5a pkt 49 lit. b ustawy o PIT oraz w art. 4a pkt 35 lit. b ustawy o CIT, jest zobowiązana do składania informacji, o której mowa w art. 45 ust. 3f pkt 1 ustawy o PIT?
2.W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pyt. 1 - czy Fundacja składając informację, o której mowa w art. 45 ust. 3f pkt 1 ustawy o PIT, powinna wskazać Fundatora oraz członków Zarządu jako podmioty posiadające do niej bezpośrednio tytuły uczestnictwa lub prawa o podobnym charakterze, o których mowa w tym przepisie oraz nie powinna w tych informacjach wskazywać członków Komisji Rewizyjnej?
3.W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pyt. 1 - czy Fundacja składając informację, o której mowa w art. 45 ust. 3f pkt 1 ustawy o PIT, powinna wskazać jako liczbę posiadanych przez dany podmiot tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze do Fundacji jako spółki nieruchomościowej i jako wielkość posiadanego przez taki podmiot udziału w prawach o podobnym charakterze do Fundacji jako spółki nieruchomościowej wartości równe dla każdego podmiotu posiadającego w niej prawa, o którym mowa w tym przepisie, tj. podzielić odpowiednio wartość 100/100% w równych częściach pomiędzy wszystkie osoby ujmowane w składanych informacjach (Fundatora i członków Zarządu)?
Państwa stanowisko w sprawie
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 1
Zgodnie z art. 5a pkt 49 lit. b ustawy o PIT: „Ilekroć w ustawie jest mowa o (...) spółce nieruchomościowej - oznacza to podmiot inny niż osoba fizyczna, obowiązany do sporządzania bilansu na podstawie przepisów o rachunkowości, w którym (.) na ostatni dzień roku poprzedzającego rok podatkowy, a w przypadku gdy spółka nieruchomościowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego - na ostatni dzień roku poprzedzającego rok obrotowy, co najmniej 50% wartości bilansowej aktywów, bezpośrednio lub pośrednio, stanowiła wartość bilansowa nieruchomości położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw do takich nieruchomości i wartość bilansowa tych nieruchomości przekraczała 10 000 000 zł albo równowartość tej kwoty określoną według kursu średniego walut obcych, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego odpowiednio rok podatkowy albo rok obrotowy oraz w roku poprzedzającym odpowiednio rok podatkowy albo rok obrotowy przychody podatkowe, a w przypadku gdy spółka nieruchomościowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego - przychody ujęte w wyniku finansowym netto, z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy, leasingu i innych umów o podobnym charakterze lub z przeniesienia własności, których przedmiotem są nieruchomości lub prawa do nieruchomości, o których mowa w art. 3 ust. 2b pkt 6, oraz z tytułu udziałów w innych spółkach nieruchomościowych, stanowiły co najmniej 60% ogółu odpowiednio przychodów podatkowych albo przychodów ujętych w wyniku finansowym netto - w przypadku podmiotów innych niż określone w lit. a”. Taka definicja spółki nieruchomościowej została wprowadzona także do art. 4a pkt 35 lit. b ustawy o CIT.
Zdaniem Wnioskodawcy, określenie „spółka nieruchomościowa” na gruncie ustawy o PIT i ustawy o CIT nie ogranicza się zatem wyłącznie do spółek prawa handlowego. Wprowadzona przez ustawodawcę definicja wskazuje, że spółką nieruchomościową może być każdy podmiot inny niż osoba fizyczna, obowiązany do sporządzania bilansu na podstawie przepisów o rachunkowości. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 z późn. zm., dalej: „ustawa o rachunkowości”) przepisy tej ustawy stosuje się do spółek handlowych (osobowych i kapitałowych, w tym również w organizacji) oraz spółek cywilnych, z zastrzeżeniem pkt 2, a także innych osób prawnych, z wyjątkiem Skarbu Państwa i Narodowego Banku Polskiego, a w konsekwencji także do fundacji mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o rachunkowości taka fundacja stanowi jednostkę w rozumieniu tej ustawy. Stosownie do art. 45 ust. 1 ustawy o rachunkowości jednostki zobowiązane są do sporządzania sprawozdania finansowego. Zgodnie z art. 45 ust. 2 pkt 1 sprawozdanie finansowe obejmuje między innymi bilans.
Oznacza to, że spółkami nieruchomościowymi mogą być także fundacje mające siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, gdyż stanowią one podmiot inny niż osoba fizyczna, który jest obowiązany do sporządzania bilansu na podstawie przepisów o rachunkowości. Taka fundacja będzie posiadać status spółki nieruchomościowej, jeśli spełni warunki wymienione w przepisie art. 5a pkt 49 lit. b ustawy o PIT i art. 4a pkt 35 lit. b ustawy o CIT dot. wielkości bilansowej aktywów i wielkości przychodów podatkowych.
Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Fundacja spełniła przesłanki uznania ją za spółkę nieruchomościową w roku podatkowym 2025, o których mowa w art. 4a pkt 35 lit. b ustawy o CIT oraz art. 5a pkt 49 lit. b ustawy o PIT, tj.:
-na dzień 31 grudnia 2024 r. co najmniej 50% wartości bilansowej aktywów Fundacji, bezpośrednio lub pośrednio, stanowiła wartość bilansowa nieruchomości położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw do takich nieruchomości i wartość bilansowa tych nieruchomości przekraczała 10 000 000 zł albo równowartość tej kwoty określoną według kursu średniego walut obcych, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego odpowiednio rok podatkowy albo rok obrotowy oraz
-przychody podatkowe w roku podatkowym 2024 z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy, leasingu i innych umów o podobnym charakterze lub z przeniesienia własności, których przedmiotem są nieruchomości lub prawa do nieruchomości, o których mowa w art. 3 ust. 2b pkt 6, oraz z tytułu udziałów w innych spółkach nieruchomościowych, stanowiły co najmniej 60% ogółu odpowiednio przychodów podatkowych albo przychodów ujętych w wyniku finansowym netto Fundacji.
W konsekwencji Fundacja spełnia definicję spółki nieruchomościowej w roku podatkowym 2025 i spełniała tę definicję także w latach podatkowych 2021, 2022, 2023, 2024. Wnioskodawca posiada zatem status spółki nieruchomościowej w rozumieniu ustawy o PIT.
Zgodnie z art. 45 ust. 3f pkt 1 ustawy o PIT jednym z obowiązków spółki nieruchomościowej jest przekazanie Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej w terminie do końca trzeciego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego spółki nieruchomościowej (w przypadku gdy spółka nieruchomościowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego - do końca trzeciego miesiąca po zakończeniu roku obrotowego spółki nieruchomościowej) informacji o podmiotach posiadających, bezpośrednio lub pośrednio, w tej spółce nieruchomościowej udziały (akcje), ogół praw i obowiązków, tytuły uczestnictwa lub prawa o podobnym charakterze, wraz z podaniem liczby posiadanych przez każdego z nich takich praw - według stanu na ostatni dzień roku podatkowego spółki nieruchomościowej (w przypadku gdy spółka nieruchomościowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego - na ostatni dzień jej roku obrotowego). Na podstawie art. 45 ust. 3f pkt 1 ustawy o PIT spółka nieruchomościowa składa informacje o podmiotach posiadających w niej prawa, które są osobami fizycznymi.
Analogiczny obowiązek informacyjny spółki nieruchomościowej wynika z art. 27 ust. 1e pkt 1 ustawy o CIT. Na podstawie tego przepisu ustawy o CIT powstaje obowiązek złożenia informacji o podmiotach posiadających prawa do spółki nieruchomościowej, które nie są osobami fizycznymi. Jak wskazano w stanie faktycznym, Fundator i członkowie organów Fundacji, to wyłącznie osoby fizyczne. W związku z tym, w ocenie Wnioskodawcy, obowiązek informacyjny Fundacji wynika z art. 45 ust. 3f pkt 1 ustawy o PIT, a taki obowiązek nie powstanie na podstawie art. 27 ust. 1e pkt 1 ustawy o CIT.
W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, Fundacja posiada status spółki nieruchomościowej w rozumieniu ustawy o PIT i jest zobowiązana do złożenia informacji, o której mowa w art. 45 ust. 3f pkt 1 ustawy o PIT.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 2
Zgodnie z art. 45 ust. 3f pkt 1 ustawy o PIT spółki nieruchomościowe są obowiązane przekazywać Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej w terminie do końca trzeciego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego spółki nieruchomościowej (w przypadku gdy spółka nieruchomościowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego - do końca trzeciego miesiąca po zakończeniu roku obrotowego spółki nieruchomościowej) informację: „o podmiotach posiadających, bezpośrednio lub pośrednio, w tej spółce nieruchomościowej udziały (akcje), ogół praw i obowiązków, tytuły uczestnictwa lub prawa o podobnym charakterze, wraz z podaniem liczby posiadanych przez każdego z nich takich praw”. Prawa wymienione w tym przepisie są charakterystyczne dla spółek prawa handlowego i nie znajdują bezpośredniego odniesienia do praw, które mogą być posiadane fundacji. Ustawa o PIT nie przewiduje zatem jednoznacznie, jakie podmioty powinny zostać ujawnione przez fundację będącą spółką nieruchomościową, jeśli raportowanie miałoby dotyczyć osób fizycznych. Jednocześnie obecny formularz PIT-N1 nie pozwala na złożenie informacji przez spółkę nieruchomościową bez wskazania podmiotów posiadających do niej prawa i konieczne jest ujawnienie takich podmiotów wraz z podaniem liczbowej i procentowej wielkości praw.
Ustawodawca w sposób otwarty uregulował pojęcie praw w spółce nieruchomościowej z uwagi na użycie sformułowania: „albo co najmniej 5% ogólnej liczby tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze”. Oznacza to, że ustawodawca uznaje, że w takiej informacji spółka nieruchomościowa, która nie jest spółką prawa handlowego, powinna ujawnić podmioty, które posiadają prawa lub udziały uczestnictwa o podobnym charakterze względem wprost wymienionych w art. 45 ust. 3f ustawy o PIT. Skoro ustawodawca nałożył obowiązek informacyjny na fundacje, to oznacza to, że ustawodawca przyjął, że fundacja posiada „wspólników”, którzy posiadają tego rodzaju prawa, co wskazane w art. 27 ust. 1e pkt 1 ustawy o CIT i art. 45 ust. 3f pkt 1 ustawy o PIT, pomimo że wskazane przepisy nie wskazują wprost praw, które mogą być posiadane w fundacji. Przyjęcie innego założenia powodowałoby, że fundacja nie mogłaby zrealizować swojego obowiązku informacyjnego, gdyż nie istniałyby podmioty, które mogłaby ujawnić w składanych informacjach i zastosować się do dyspozycji wskazanych przepisów. Konieczna jest zatem analiza, jakie osoby związane z Fundacją posiadają takie prawa lub tytuły uczestnictwa.
W przypadku fundacji nie występują prawa, z którymi związane byłoby prawo do udziału w zysku lub posiadanie określonego udziału w kapitale zakładowym czy akcyjnym. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, ocena w zakresie tego, jakie podmioty posiadają do Fundacji jako spółki nieruchomościowej prawa lub udziały uczestnictwa o podobnym charakterze względem wprost wymienionych w art. 45 ust. 3f ustawy o PIT, powinna dotyczyć kompetencji tych podmiotów oraz ich możliwości wpływania na realizację celów statutowych.
W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy takim podmiotem jest Fundator z uwagi na kompetencje przyznane mu przez statut Fundacji. Jak wskazano w stanie faktycznym, Fundator zgodnie ze statutem posiada szereg kompetencji w Fundacji, które pozwalają mu istotnie wpływać na jej działalność, m.in.:
·wyrażanie zgody na nabycie, zbycie lub obciążenie nieruchomości, przedsiębiorstwa lub zakładu, udziałów lub akcji w spółkach, innych środków trwałych lub aktywów finansowych o wartości przekraczającej kwotę przez niego określoną;
·wyrażanie zgody, po zasięgnięciu opinii Komisji Rewizyjnej, na połączenie Fundacji z inną fundacją;
·przyjmowanie sprawozdań z działalności i sprawozdań finansowych;
·wnoszenie wiążących zastrzeżeń do niektórych uchwał i dokumentów;
·powoływanie i odwoływanie członków zarządu oraz ustalanie ich wynagrodzenia, a także powoływanie Prezesa Zarządu spośród członków Zarządu;
·powoływanie i odwoływanie członków Komisji Rewizyjnej, a także powoływanie Przewodniczącego Komisji Rewizyjnej spośród jej członków;
·dokonywanie zmiany Statutu na wniosek Zarządu, Komisji rewizyjnej lub z własnej inicjatywy. Wnioskodawca zauważa, że powyższe kompetencje Fundatora są w znacznej mierze zbieżne względem tego, jakie sprawy wymagają uchwały zgromadzenia wspólników w przypadku spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na gruncie ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18 z późn. zm., dalej: „KSH”). Prowadzi to do wniosku, że fundator realizuje w ramach Fundacji tożsame uprawnienia, co przyznane zgromadzeniu wspólników w sp. z o.o.
Według Wnioskodawcy, dla potrzeb stosowania tych regulacji, Fundator może być zatem uznany za wspólnika Fundacji jako spółki nieruchomościowej, który posiada w niej: „tytuły uczestnictwa lub prawa o podobnym charakterze”.
Ponadto w ocenie Wnioskodawcy także członkowie Zarządu Fundacji posiadają tego rodzaju tytuły uczestnictwa lub prawa o podobnym charakterze. Zgodnie z art. 10 ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 166) (dalej: „ustawa o fundacjach”): „Zarząd fundacji kieruje jej działalnością oraz reprezentuje fundację na zewnątrz”. W zależności od modelu organów przyjętego w fundacji różnie może kształtować się charakter prawny zarządu. Jeżeli jest jedynym organem w strukturze, to ma miejsce model kompetencji polegającej na tym, że zarząd ma pełnię kompetencji we wszystkich sferach. Zarząd ma charakter organu uchwałodawczego, gdyż jego decyzje zapadają w formie uchwał, nawet jeśli jest jednoosobowy.
Istotne jest pojęcie „kierowania działalnością fundacji”. Prowadzenie spraw fundacji jest procesem polegającym na podejmowaniu uchwał, wydawaniu decyzji (zarządzeń) i opinii oraz organizowaniu działalności spółki w ten sposób, aby było to zgodne z jej przedmiotem działalności, w celu realizacji jej zadań.
W przypadku Wnioskodawcy, zgodnie ze statutem czynności te należą do uprawnień Zarządu. W przypadku wielości organów obowiązuje w stosunku do Zarządu zasada domniemania kompetencji polegająca na tym, że to, co nie jest wyraźnie zastrzeżone dla kompetencji innego organu, należy do kompetencji Zarządu.
W przypadku ustanowienia innych organów przyjąć należy konieczność enumeratywnego wyliczenia ich kompetencji i stosowania zasady domniemania kompetencji Zarządu.
W związku z tym, w ocenie Wnioskodawcy także członkowie Zarządu będą stanowić podmioty posiadające do Fundacji jako spółki nieruchomościowej prawa lub udziały uczestnictwa o podobnym charakterze względem wprost wymienionych w art. 45 ust. 3f ustawy o PIT, a zatem także powinni zostać przez nią ujawnieni w składanej informacji.
Do organów Fundacji, oprócz Zarządu, należy również Komisja Rewizyjna, która, jak wskazano w stanie faktycznym, sprawuje kompetencje nadzorcze nad działalnością statutową oraz gospodarczą Fundacji. W ocenie Wnioskodawcy Komisja Rewizyjna nie będzie zatem ujawniana w informacji, o której mowa w art. 45 ust. 3f pkt 1 ustawy o PIT ze względu na brak posiadania kompetencji pozwalających na decydowanie o kluczowych sprawach Fundacji. Komisja Rewizyjna pełni funkcję organu nadzorczego oraz opiniodawczego.
Należy również wskazać, że prawa posiadane przez Fundatora oraz Zarząd, posiadane są w Fundacji w sposób bezpośredni, gdyż nie są posiadane za pośrednictwem jakiegokolwiek podmiotu.
Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy Fundacja składając informację, o której mowa w art. 45 ust. 3f pkt 1 ustawy o PIT, powinna wskazać Fundatora oraz członków Zarządu jako podmioty posiadające do niej bezpośrednio tytułu uczestnictwa lub prawa, o których mowa w tym przepisie oraz nie powinna ujawniać w tych informacjach członków Komisji Rewizyjnej.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 3
Jak wskazano, spółki nieruchomościowe w świetle art. 45 ust. 3f pkt 1 ustawy o PIT zobowiązane są do złożenia informacji: „o podmiotach posiadających, bezpośrednio lub pośrednio, w tej spółce nieruchomościowej udziały (akcje), ogół praw i obowiązków, tytuły uczestnictwa lub prawa o podobnym charakterze, wraz z podaniem liczby posiadanych przez każdego z nich takich praw”.
Obecne regulacje (formularz PIT-N1) wymagają wskazania liczby łącznie posiadanych bezpośrednio i pośrednio przez podmiot praw do spółki nieruchomościowej oraz łącznej wielkości posiadanego bezpośrednio i pośrednio udziału w prawach do spółki nieruchomościowej (stanowiącego procentową wielkość udziału w prawach).
W przypadku fundacji nie występują prawa głosu czy prawa do udziału w zysku, a fundacja nie posiada kapitału zakładowego lub akcyjnego. W przypadku Fundacji nie jest zatem możliwe ustalenie liczby praw posiadanych przez każdy podmiot i procentowej wartości ich udziału w sposób, w jaki jest to możliwe w przypadku spółek sensu stricto. Posiadane prawa związane są z kompetencjami danych osób w Fundacji, a nie przykładowo z liczbą głosów czy posiadanym udziale w Fundacji, które nie istnieją w konstrukcji prawnej fundacji, lecz w przypadku ich istnienia w konstrukcji fundacji mogłyby mieć charakter wymierny. Dodatkowo brak jest podstaw by tytuły uczestnictwa lub prawa o podobnym charakterze dzielić według określonego sposobu między fundatora czy członków zarządu, gdyż prawa te są w istocie swojej niepodzielne.
Niemniej, z tego powodu, dla potrzeb raportowania, Fundacja w ocenie Wnioskodawcy powinna przyjąć podejście polegające na równym podziale wartości 100 i 100% pomiędzy wszystkie osoby ujawniane w informacji, takie jak fundator i członkowie zarządu. W ten sposób każda z tych osób byłaby wskazana jako posiadająca równą liczbę praw do Fundacji i równy udział w prawach do niej. Przykładowo, jeśli fundacja ma dwóch członków zarządu i fundatora, to w ocenie Wnioskodawcy należy wskazać dla każdego z nich:
i)33,33 jako liczbę łącznie posiadanych bezpośrednio i pośrednio przez podmiot praw do spółki nieruchomościowej;
ii)33,33% jako łączną wielkość posiadanego bezpośrednio i pośrednio udziału w prawach do spółki nieruchomościowej
Takie podejście wydaje się najbardziej wiarygodne i rzetelne, biorąc pod uwagę specyfikę fundacji i brak możliwości wyrażenia praw w sposób liczbowy lub procentowy, jak ma to miejsce w przypadku spółek handlowych.
W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy Fundacja składając informację, o której mowa w art. 45 ust. 3f pkt 1 ustawy o PIT, powinna wskazać jako liczbę posiadanych przez dany podmiot praw do Fundacji jako spółki nieruchomościowej i jako wielkość posiadanego przez taki podmiot udziału w prawach do Fundacji jako spółki nieruchomościowej wartości równe dla każdego podmiotu posiadającego w niej prawa, o którym mowa w tym przepisie, tj. podzielić odpowiednio wartość 100/100% w równych częściach pomiędzy wszystkie osoby ujmowane w składanych informacjach (Fundatora i członków Zarządu).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie pytania pierwszego jest nieprawidłowe.
Nie udzielę odpowiedzi na pytania drugie oraz trzecie, gdyż oczekiwali Państwo odpowiedzi na nie wyłącznie w sytuacji uznania Państwa stanowiska dotyczącego pytania pierwszego za prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.
Zgodnie z art. 5a pkt 49 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Ilekroć w ustawie jest mowa o spółce nieruchomościowej - oznacza to podmiot inny niż osoba fizyczna, obowiązany do sporządzania bilansu na podstawie przepisów o rachunkowości, w którym:
a)na pierwszy dzień roku podatkowego, a w przypadku gdy spółka nieruchomościowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego - na pierwszy dzień roku obrotowego, co najmniej 50% wartości rynkowej aktywów, bezpośrednio lub pośrednio, stanowiła wartość rynkowa nieruchomości położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw do takich nieruchomości oraz wartość rynkowa tych nieruchomości przekraczała 10 000 000 zł albo równowartość tej kwoty określoną według kursu średniego walut obcych, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego pierwszy dzień roku podatkowego - w przypadku podmiotów rozpoczynających działalność,
b)na ostatni dzień roku poprzedzającego rok podatkowy, a w przypadku gdy spółka nieruchomościowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego - na ostatni dzień roku poprzedzającego rok obrotowy, co najmniej 50% wartości bilansowej aktywów, bezpośrednio lub pośrednio, stanowiła wartość bilansowa nieruchomości położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw do takich nieruchomości i wartość bilansowa tych nieruchomości przekraczała 10 000 000 zł albo równowartość tej kwoty określoną według kursu średniego walut obcych, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego odpowiednio rok podatkowy albo rok obrotowy oraz w roku poprzedzającym odpowiednio rok podatkowy albo rok obrotowy przychody podatkowe, a w przypadku gdy spółka nieruchomościowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego - przychody ujęte w wyniku finansowym netto, z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy, leasingu i innych umów o podobnym charakterze lub z przeniesienia własności, których przedmiotem są nieruchomości lub prawa do nieruchomości, o których mowa w art. 3 ust. 2b pkt 6, oraz z tytułu udziałów w innych spółkach nieruchomościowych, stanowiły co najmniej 60% ogółu odpowiednio przychodów podatkowych albo przychodów ujętych w wyniku finansowym netto - w przypadku podmiotów innych niż określone w lit. a.
Z powyższego przepisu wynika, że za spółkę nieruchomościową uznaje się podmiot inny niż osoba fizyczna, obowiązany do sporządzania bilansu na podstawie przepisów o rachunkowości, w którym:
1)na pierwszy dzień roku podatkowego, a w przypadku gdy spółka nieruchomościowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego - na pierwszy dzień roku obrotowego, co najmniej 50% wartości rynkowej aktywów, bezpośrednio lub pośrednio, stanowiła wartość rynkowa nieruchomości położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw do takich nieruchomości - w przypadku podmiotów rozpoczynających działalność,
2)na ostatni dzień roku poprzedzającego rok podatkowy, a w przypadku gdy spółka nieruchomościowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego ‒ na ostatni dzień roku poprzedzającego rok obrotowy co najmniej 50% wartości bilansowej aktywów, bezpośrednio lub pośrednio stanowiła wartość bilansowa nieruchomości położonych w Polsce lub praw do takich nieruchomości,
3)wartość rynkowa/bilansowa tych nieruchomości przekraczała 10 000 000 zł albo równowartość tej kwoty określoną według kursu średniego walut obcych, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego pierwszy dzień roku podatkowego/ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego odpowiednio rok podatkowy albo rok obrotowy oraz
4)w roku poprzedzającym odpowiednio rok podatkowy albo rok obrotowy przychody podatkowe, a w przypadku gdy spółka nieruchomościowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego - przychody ujęte w wyniku finansowym netto, z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy, leasingu i innych umów o podobnym charakterze lub z przeniesienia własności, których przedmiotem są nieruchomości lub prawa do nieruchomości, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 4, oraz z tytułu udziałów w innych spółkach nieruchomościowych, stanowiły co najmniej 60% ogółu odpowiednio przychodów podatkowych albo przychodów ujętych w wyniku finansowym netto - w przypadku podmiotów innych niż określone w lit. a.
Uznanie spółki za spółkę nieruchomościową, o której mowa w powyższym przepisie rodzi po jej stronie określone ograniczenia i obowiązki.
Zgodnie z art. 45 ust. 3f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Spółki nieruchomościowe oraz podatnicy posiadający, bezpośrednio lub pośrednio, w spółce nieruchomościowej udziały (akcje) dające co najmniej 5% praw głosu w spółce albo ogół praw i obowiązków dający co najmniej 5% prawa do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną, albo co najmniej 5% ogólnej liczby tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze są obowiązani przekazywać Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej w terminie do końca trzeciego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego spółki nieruchomościowej, a w przypadku gdy spółka nieruchomościowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego - do końca trzeciego miesiąca po zakończeniu roku obrotowego spółki nieruchomościowej, informację:
1)o podmiotach posiadających, bezpośrednio lub pośrednio, w tej spółce nieruchomościowej udziały (akcje), ogół praw i obowiązków, tytuły uczestnictwa lub prawa o podobnym charakterze, wraz z podaniem liczby posiadanych przez każdego z nich takich praw - w przypadku informacji przekazywanych przez spółki nieruchomościowe,
2)o liczbie posiadanych, bezpośrednio lub pośrednio, w tej spółce nieruchomościowej udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze - w przypadku informacji przekazywanych przez podatników będących wspólnikami spółek nieruchomościowych
–według stanu na ostatni dzień roku podatkowego spółki nieruchomościowej, a w przypadku gdy spółka nieruchomościowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego - na ostatni dzień jej roku obrotowego.
Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że:
·Wnioskodawca jest fundacją w rozumieniu ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach.
·Fundacja została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym dnia (…) 2001 r. Fundacja jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
·Fundacja prowadzi działalność gospodarczą.
·Celem działania Fundacji jest dostarczanie środków dla utrzymania i rozwoju oraz realizacji statutowych działań A. Realizacja tego celu może polegać na spełnianiu na rzecz A świadczeń niepieniężnych albo pieniężnych, w tym na wpłatach z zysku działalności prowadzonej przez Fundację lub podmioty od niej zależne i przekazywaniu środków finansowych uzyskanych ze sprzedaży majątku trwałego lub aktywów finansowych.
·Przez Fundatora Fundacji należy rozumieć każdoczesnego A.
·Organami Fundacji są Zarząd oraz Komisja Rewizyjna.
·Zarząd kieruje działalnością Fundacji, zarządza jej majątkiem i reprezentuje na zewnątrz.
·Do kompetencji Komisji Rewizyjnej należy natomiast sprawowanie bieżącego nadzoru nad działalnością statutową i gospodarczą Fundacji.
·Fundacja spełniła przesłanki uznania ją za spółkę nieruchomościową w roku podatkowym 2025, o których mowa w art. 4a pkt 35 lit. b ustawy o CIT oraz art. 5a pkt 49 lit. b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.
·Fundacja spełniła powyższe warunki i posiadała status spółki nieruchomościowej także w latach podatkowych: 2021, 2022, 2023 i 2024. Z uwagi na prowadzoną działalność Fundacja przewiduje, że ww. warunki będą spełnione także w kolejnych latach podatkowych.
·Fundacja złożyła informacje, o których mowa w art. 45 ust. 3f pkt 1 ustawy o PIT według stanu na dzień 31 grudnia 2021 r., 31 grudnia 2022 r., 31 grudnia 2023 r. i 31 grudnia 2024 r.
·W złożonych informacjach Wnioskodawca wskazał fundatora i członków zarządu (osoby fizyczne) jako podmioty posiadające prawa do Fundacji jako spółki nieruchomościowej w rozumieniu tego przepisu.
Na tle przedstawionej sytuacji powzięli Państwo wątpliwości czy Fundacja jest zobowiązana do składania informacji, o której mowa w art. 45 ust. 3f pkt 1 ustawy o PIT i w jaki sposób te informacje powinny zostać złożone.
Działalność fundacji uregulowana jest przepisami ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 166):
W myśl art. 1 ustawy o fundacjach:
Fundacja może być ustanowiona dla realizacji zgodnych z podstawowymi interesami Rzeczypospolitej Polskiej celów społecznie lub gospodarczo użytecznych, w szczególności takich, jak: ochrona zdrowia, rozwój gospodarki i nauki, oświata i wychowanie, Kultura i sztuka, opieka i pomoc społeczna, ochrona środowiska oraz opieka nad zabytkami.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o fundacjach:
Fundacje mogą ustanawiać osoby fizyczne niezależnie od ich obywatelstwa i miejsca zamieszkania bądź osoby prawne mające siedziby w Polsce lub za granicą.
W myśl art. 4 ustawy o fundacjach:
Fundacja działa na podstawie przepisów niniejszej ustawy i statutu.
Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy o fundacjach:
Fundator ustala statut fundacji, określający jej nazwę, siedzibę i majątek, cele, zasady, formy i zakres działalności fundacji, skład i organizację zarządu, sposób powoływania oraz obowiązki i uprawnienia tego organu i jego członków. Statut może zawierać również inne postanowienia, w szczególności dotyczące prowadzenia przez fundację działalności gospodarczej, dopuszczalności i warunków jej połączenia z inną fundacją, zmiany celu lub statutu, a także przewidywać tworzenie obok zarządu innych organów fundacji.
Wzajemny stosunek działalności statutowej i działalności gospodarczej określa art. 5 ust. 5 ustawy o fundacjach, który stanowi, że:
Fundacja może prowadzić działalność gospodarczą w rozmiarach służących realizacji jej celów. Jeżeli fundacja ma prowadzić działalność gospodarczą, wartość środków majątkowych fundacji przeznaczonych na działalność gospodarczą nie może być mniejsza niż tysiąc złotych.
W myśl. art. 7 ustawy o fundacji:
1.Fundacja podlega obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego.
2.Fundacja uzyskuje osobowość prawną z chwilą wpisania do Krajowego Rejestru Sądowego.
Zgodnie z art. 10 ustawy o fundacji:
Zarząd fundacji kieruje jej działalnością oraz reprezentuje fundację na zewnątrz.
Polskie ustawodawstwo nie zawiera legalnej definicji fundacji. Definicje te zostały wypracowane na gruncie doktryny prawa fundacyjnego oraz orzecznictwa sądowego. W doktrynie przyjmuje się, że fundacja to instytucja nieposiadająca charakteru korporacyjnego, powoływana z inicjatywy osób fizycznych lub prawnych, w celu trwałej realizacji wskazanych w akcie fundacyjnym celów użyteczności publicznej, przy wykorzystaniu powierzonego jej majątku (por. H. Cioch, Fundacje, s. 23; G. Gura, Fundacje kościelne, s. 3; G. Gura, Ustawa o fundacjach. Komentarz, wyd. 1, 2021).
W świetle przedstawionych przepisów, fundację mogą ustanowić zarówno osoby fizyczne, niezależnie od obywatelstwa i miejsca zamieszkania, jak i osoby prawne – bez względu na ich charakter (korporacyjny lub zakładowy) oraz lokalizację siedziby, w Polsce lub za granicą.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o fundacjach oraz art. 49 ust. 1 i art. 50 ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym, fundacja podlega obowiązkowi wpisu do rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej. Jeżeli prowadzi działalność gospodarczą, podlega również wpisowi do rejestru przedsiębiorców KRS. Wpis ten ma charakter obligatoryjny i konstytutywny – z chwilą jego dokonania fundacja uzyskuje osobowość prawną.
Fundacja realizuje przede wszystkim działalność statutową, a działalność gospodarcza ma charakter pomocniczy – służy tworzeniu warunków do realizacji celów statutowych oraz uzupełnianiu środków na ich finansowanie.
W przeciwieństwie do osób prawnych o strukturze korporacyjnej, fundacja nie posiada członków ani wspólników. Aby mogła działać w obrocie prawnym, musi być wyposażona w odpowiednie organy, których działania są traktowane jako działania własne fundacji. Organy te mogą mieć charakter obligatoryjny lub fakultatywny.
Jedynym organem obowiązkowym, którego utworzenie stanowi warunek sine qua non uzyskania osobowości prawnej, jest zarząd. Wynika to z art. 5 ust. 1 ustawy o fundacjach, zgodnie z którym fundator ma obowiązek określić w statucie skład zarządu, jego organizację, sposób powoływania oraz kompetencje i obowiązki członków tego organu.
W przypadku bardziej złożonej struktury organizacyjnej fundacji, oprócz zarządu mogą zostać powołane również organy fakultatywne, których zadania koncentrują się na funkcjach wykonawczych, kontrolno-nadzorczych oraz opiniująco-doradczych. Decyzja o ich ustanowieniu należy do fundatora i stanowi przejaw jego autonomii.
Podkreślić przy tym należy, że w przypadku fundacji nie występują prawa, z którymi związane byłoby prawo do udziału w zysku lub posiadanie określonego udziału w kapitale zakładowym czy akcyjnym.
Fundacja nie ma właścicieli – jest samodzielnym bytem prawnym, który zarządza przekazanym jej majątkiem. Majątek ten – tzw. fundusz założycielski – po ustanowieniu fundacji przestaje należeć do fundatora. Od tego momentu staje się własnością fundacji, a fundator nie ma prawa ani do jego odzyskania, ani do dowolnego nim dysponowania. W fundacji nie występują udziały ani członkowie – nie ma więc struktury właścicielskiej. Fundacja działa w oparciu o organy zarządzające i nadzorcze, takie jak zarząd czy rada fundacji, ale osoby zasiadające w tych organach nie są właścicielami fundacji. Ich rola polega na administrowaniu i nadzorze, zgodnie z celami określonymi w statucie fundacji.
Biorąc powyższe pod uwagę, ze względu na to, że w przypadku fundacji nie można mówić o posiadanych, bezpośrednio lub pośrednio, udziałach, akcjach, ani tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze, należy uznać, że na fundacji nie ciąży obowiązek składania informacji, o której mowa w art. 45 ust. 3f pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Ponadto wskazuję, że z uwagi na zakres wniosku, a w szczególności treść pytań wyznaczających zakres żądania – niniejsza interpretacja dotyczy składania informacji, o której mowa w art. 45 ust. 3f pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie odnosi się natomiast do obowiązku składania informacji, o której mowa w art. 27 ust. 1e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
