Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 6 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Bank (...) jest bankiem spółdzielczym, działającym na podstawie ustawy - prawo bankowe, ustawy o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających oraz ustawy - prawo spółdzielcze.

Kluczowym aktem prawnym dla Banku jest także Rekomendacja Z wydana przez Komisję Nadzoru Finansowego dotycząca zasad ładu wewnętrznego w bankach.

Rekomendacja Z stanowi zbiór dobrych praktyk w zakresie zasad ładu wewnętrznego. Na ład wewnętrzny składają się w szczególności: system zarządzania bankiem, organizacja banku, zasady działania, uprawnienia, obowiązki odpowiedzialność oraz wzajemne relacje rady nadzorczej, zarządu i osób pełniących kluczowe funkcje w banku. Bank jest zobowiązany do jej stosowania na mocy przepisu ustawowego, a naruszenie zasad Rekomendacji jest traktowane przez regulatora jako naruszenie przepisów powszechnie obowiązujących.

Zgodnie z przepisami powołanych wyżej ustaw, jednym z organów Banku jest Rada Nadzorcza. Bank pokrywa koszty szkoleń Członków Rady Nadzorczej. Pokrywanie tych kosztów przez Bank oraz udział w szkoleniach przez Członków Rady Nadzorczej stanowi realizację obowiązków wynikających z przepisów omówionych szczegółowo poniżej w uzasadnieniu wniosku.

Szkolenia dla Członków Rady Nadzorczej finansowane przez Bank, których dotyczy wniosek, mogą odbywać się w następujący sposób:

1)szkolenie dla Członków Rady Nadzorczej odbywa się w siedzibie Banku. W trakcie szkolenia uczestnicy mają możliwość skorzystania z poczęstunku (np. napoje, przekąski, lunch);

2)szkolenie wyjazdowe dla Członków Rady Nadzorczej odbywa się poza siedzibą Banku (szkolenie krajowe lub zagraniczne). W trakcie szkolenia uczestnicy mają możliwość skorzystania z poczęstunku (np. napoje, przekąski, lunch), a w niektórych przypadkach także z wyżywienia poza czasem szkolenia. Uczestnicy mają zapewniony dojazd oraz nocleg. W trakcie wyjazdu uczestnikom nie jest oferowana możliwość korzystania z atrakcji o charakterze integracyjnym;

3)szkolenie wyjazdowe dla Członków Rady Nadzorczej odbywa się poza siedzibą Banku (szkolenie krajowe lub zagraniczne). W trakcie szkolenia uczestnicy mają możliwość skorzystania z poczęstunku (np. napoje, przekąski, lunch), a także z wyżywienia poza czasem szkolenia. Uczestnicy mają zapewniony dojazd oraz nocleg. Program wyjazdu obejmuje, poza szkoleniem, atrakcje o charakterze integracyjnym (np. impreza integracyjna, wizyta na koncercie lub w teatrze, zwiedzanie zabytków lub muzeów);

4)Członek Rady Nadzorczej uczestniczy indywidualnie w szkoleniu zorganizowanym przez podmiot zewnętrzny (np. firmę szkoleniową, firmę audytorską). W szkoleniu uczestniczą osoby z różnych banków lub innych podmiotów. Szkolenie prowadzone jest zdalnie (online) lub stacjonarnie poza siedzibą Banku. W trakcie szkoleń stacjonarnych uczestnicy mają możliwość skorzystania z poczęstunku (np. napoje, przekąski, lunch);

5)Członek Rady Nadzorczej bierze udział w szkoleniu poza siedzibą Banku (szkolenie krajowe lub zagraniczne), a uczestnikami szkolenia są osoby z innych banków lub podmiotów. W trakcie szkolenia członek RN ma możliwość skorzystania z poczęstunku (np. napoje, przekąski, lunch), a także z wyżywienia poza czasem szkolenia. Jako uczestnik szkolenia ma także zapewniony dojazd oraz nocleg. Program wyjazdu obejmuje, poza szkoleniem, atrakcje o charakterze integracyjnym (np. impreza integracyjna, wizyta na koncercie lub w teatrze, zwiedzanie zabytków lub muzeów).

W poszczególnych szkoleniach, w zależności od potrzeb, uczestniczą wszyscy Członkowie Rady Nadzorczej lub tylko niektórzy z nich. W niektórych przypadkach w szkoleniach mogą uczestniczyć, oprócz członków Rady Nadzorczej, także inne osoby, w szczególności pracownicy Banku, których zakres obowiązków pracowniczych obejmuje zagadnienia objęte programem szkolenia.

Zgodnie z Rekomendacją Z (rekomendacja 7) „Członkowie rady nadzorczej i zarządu oraz osoby pełniące kluczowe funkcje w banku powinni zawsze spełniać warunek odpowiedniości, tj. posiadać wiedzę, umiejętności i doświadczenie, niezbędne do pełnienia powierzonych im funkcji lub stanowisk i obowiązków oraz dawać rękojmię należytego wykonywania tych obowiązków".

Ponadto Rekomendacja Z doprecyzowuje (rekomendacja 7.1) „Członkowie rady nadzorczej i zarządu banku oraz osoby pełniące kluczowe funkcje w banku powinni posiadać, pozyskiwać i pogłębiać wiedzę oraz umiejętności do wykonywania swoich obowiązków. Banki powinny zapewniać tym osobom możliwość podnoszenia kwalifikacji, np. w formie - dostosowanych do indywidualnych potrzeb - szkoleń. Szkolenia nie powinny ograniczać się do obszarów działalności, za które poszczególne osoby są bezpośrednio odpowiedzialne. Szkolenia, zwłaszcza w przypadku nowo powoływanych lub zatrudnianych osób, powinny również służyć zrozumieniu ładu wewnętrznego banku, w tym jego organizacji, modelu biznesowego i profilu ryzyka oraz roli danej osoby w tych obszarach. Bank powinien przeznaczać na szkolenia wystarczający czas, budżet i inne zasoby."

Ponadto Metodyka oceny odpowiedniości członków organów banków, jednostek zarządzających systemami ochrony, zakładów ubezpieczeń, zakładów reasekuracji, towarzystw emerytalnych, którą kieruje się Komisja Nadzoru Finansowego oraz Urząd Komisji Nadzoru Finansowego w praktyce nadzorczej, wskazuje, iż:

1)kompetencje osób podlegających ocenie powinny wynikać z wiedzy wynikającej z wykształcenia, szkoleń, tytułów i uprawnień zawodowych lub stopni zawodowych oraz nabytej w inny sposób w trakcie kariery zawodowej, doświadczenia (nabytego podczas sprawowania określonych funkcji lub zajmowania określonych stanowisk), umiejętności niezbędnych do wykonywania powierzonej funkcji (zapisy punktu .... Wiedza, umiejętności doświadczenie zawodowe oraz Opis do punktu …);

2)w ramach oceny bieżącej należy uwzględniać także ciągłą dbałość o rozwój zawodowy i podnoszenie kwalifikacji oraz aktualizowanie i pogłębianie wiedzy i umiejętności koniecznych do wypełniania obowiązków (…).

Pytanie

Czy przepisy ustawy o PDOF należy interpretować w ten sposób, że Członkowie Rady Nadzorczej w związku ze sfinansowaniem przez Bank ich udziału w szkoleniach nie będą uzyskiwać przychodu podatkowego, w związku z czym na Banku nie będą ciążyć obowiązki płatnika (wynikające z art. 41 ust. 1, art. 42 ust. 1 ustawy o PDOF, tj. obliczenie, pobranie i odprowadzenie zaliczek) z tytułu sfinansowania szkoleń, których tematyka jest związana przedmiotowo z obowiązkami realizowanymi w ramach sprawowanej funkcji Członka Rady Nadzorczej?

Państwa stanowisko w sprawie

1.Obowiązkowy charakter szkoleń:

Finansowanie przez Bank szkoleń oraz udział Członków Rady Nadzorczej w szkoleniach stanowi dla Banku i Członków Rady Nadzorczej realizację obowiązków wynikających z następujących przepisów ustawy Prawo bankowe:

1)zgodnie z art. 22aa ust. 1 Prawa bankowego: członkowie rady nadzorczej banku powinni mieć wiedzę, umiejętności i doświadczenie, odpowiednie do pełnionych przez nich funkcji, powierzonych im obowiązków, oraz dawać rękojmię należytego wykonywania tych obowiązków;

2)zgodnie z art. 22aa ust. 8 Prawa bankowego: Banki zapewniają środki niezbędne do przygotowania członków rady nadzorczej do pełnienia przez nich funkcji i środki niezbędne do ich szkolenia;

3)zgodnie z art. 22ca Prawa bankowego: Komisja Nadzoru Finansowego dokonuje oceny czy członkowie rady nadzorczej spełniają wymogi określone w art. 22aa;

4)zgodnie z art. 2d ust. 1 Prawa bankowego: W przypadku, gdy członek rady nadzorczej banku nie spełnia wymogów określonych wart. 22aa, Komisja Nadzoru Finansowego może wystąpić do właściwego organu banku z wnioskiem o jego odwołanie lub w drodze decyzji, odwołać członka rady nadzorczej.

Finansowanie przez Bank szkoleń oraz udział Członków Rady Nadzorczej w szkoleniach stanowi dla Banku i Członków Rady Nadzorczej realizację obowiązków wynikających również z następujących regulacji:

1)Rekomendacji Z wydanej przez Komisję Nadzoru Finansowego dotyczącej zasad ładu wewnętrznego w bankach, zgodnie z którą osoby pełniące funkcję członka rady nadzorczej w bankach powinny spełniać warunek odpowiedniości, posiadać, pozyskiwać i pogłębiać wiedzę, umiejętności i doświadczenie, niezbędne do wykonywania pełnionej funkcji, przy czym banki powinny zapewniać tym osobom możliwość podnoszenia kwalifikacji, w tym w formie szkoleń;

2)Wytycznych Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego i Europejskiego Urzędu Giełd Papierów Wartościowych w sprawie oceny odpowiedniości członków organu zarządzającego i osób pełniących najważniejsze funkcje (…).

Obowiązek pozyskiwania i pogłębiania wiedzy oraz umiejętności przez członków rad nadzorczych banków, poprzez m.in. uczestnictwo w szkoleniach, określony został w wydanych przez KNF Zasadach ładu korporacyjnego dla instytucji nadzorowanych oraz Metodyce oceny odpowiedniości członków organów podmiotów nadzorowanych przez KNF.

2.Brak przychodu w PDOF:

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o PDOF, do przychodów zalicza się m.in. przychody z otrzymanych nieodpłatnych świadczeń. Stosując ten przepis należy uwzględniać jego wykładnię dokonaną przez Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13.

W powyższym wyroku Trybunał Konstytucyjny odnosił się co prawda wprost do świadczeń oferowanych przez pracodawcę na rzecz osób pozostających w stosunku pracy (pracowników), niemniej jednak, zarówno teza tego wyroku jak i jego uzasadnienie, mają zastosowanie również do osób fizycznych, które uzyskują przychody kwalifikowane do innych źródeł przychodów, w tym również do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem mają również zastosowanie w odniesieniu do członków Rad Nadzorczych.

Trybunał definiując pojęcie "nieodpłatnych świadczeń" jako przychodu, w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o PDOF, wskazał, że za przychód mogą być uznane wyłącznie świadczenia spełniające łącznie następujące trzy warunki:

1)zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),

2)zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,

3)korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

Powyższe warunki nie są spełnione w przypadku świadczeń polegających na sfinansowaniu przez Bank szkoleń dla Członków Rad Nadzorczych. Członkowie RN nie korzystają ze szkoleń dobrowolnie - udział w szkoleniach ma charakter obowiązkowy, ponieważ jest niezbędny dla spełnienia przez Członków RN wymogów wynikających z wyżej opisanych regulacji. Zapewnienie Członkom RN udziału w szkoleniach leży przede wszystkim w interesie Banku, a nie członków RN. Gdyby Bank nie zapewnił Członkom RN udziału w szkoleniach, Członkowie RN nie spełnialiby wymogów odpowiedniości w zakresie posiadanej wiedzy i umiejętności. Mogłoby to doprowadzić do nieprawidłowości w funkcjonowaniu Rady Nadzorczej lub odwołania Członków RN przez KNF.

W ramach niektórych szkoleń Członkowie RN mają zapewnione, poza częścią szkoleniową, atrakcje o charakterze integracyjnym (np. impreza integracyjna, wizyta na koncercie lub w teatrze, zwiedzanie zabytków lub muzeów). Udział w części integracyjnej tych szkoleń nie powoduje powstania przychodu dla Członków RN, ponieważ atrakcje te nie powodują realnego przysporzenia w postaci nabycia wymiernej korzyści majątkowej czy wymiernego zaoszczędzenia wydatku.

W ocenie Banku pokrycie przez Bank na rzecz Członków Rady Nadzorczej kosztów szkoleń związanych z pełnieniem funkcji Członka Rady Nadzorczej nie będzie stanowić dla nich przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym na Banku nie będzie ciążył obowiązek obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z treścią tego przepisu:

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

W myśl art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na mocy art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych znajduje się w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 tej ustawy:

W myśl art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do art. 41 ust. 1 ww. ustawy:

Na mocy art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwestia rozumienia pojęcia „nieodpłatnych świadczeń” – w aspekcie świadczeń pracowniczych – była przedmiotem analizy Trybunału Konstytucyjnego, który w wyroku z 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13 dokonał ustalenia, jakie kryteria statuują nieodpłatne świadczenie do zakwalifikowania go jako przychodu pracownika z tytułu stosunku pracy.

Trybunał Konstytucyjny definiując pojęcie „innych nieodpłatnych świadczeń” jako przychodu, w rozumieniu art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazał, że za przychód pracownika mogą być uznane takie świadczenia, które:

-po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),

-po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,

-po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

Wobec tego, przyjęcie oceny uznającej konkretne świadczenie ze strony pracodawcy za przychód pracownika ze stosunku pracy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, winno opierać się na przesłankach wynikających z ww. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które Trybunał Konstytucyjny w powołanym powyżej wyroku uznał za zgodne z Konstytucją i przedstawił ich interpretację.

Należy też pokreślić, że ustawowe pojęcie nieodpłatnych świadczeń musi być zawsze interpretowane w konkretnym kontekście, a nie w oderwaniu od niego, z pominięciem okoliczności realizacji pewnych uprawnień, zjawisk gospodarczych i zdarzeń prawnych.

Wskazać należy, że nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika ze stosunku pracy – gdy świadczenie to powoduje wystąpienie po stronie pracownika przysporzenia: w postaci nabycia wymiernej korzyści majątkowej lub w postaci również wymiernego zaoszczędzenia wydatku. Nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika, gdy zostało spełnione za zgodą pracownika, tj. gdy pracownik skorzystał z niego w pełni dobrowolnie. Zatem, pracodawca spełnił określone świadczenie na rzecz pracownika, gdy dysponował uprzednią zgodą pracownika na jego przyjęcie.

Przychód pracownika będzie obejmował nieodpłatne świadczenie, gdy świadczenie to zostanie spełnione w interesie pracownika (a nie w interesie pracodawcy) i przyniesie pracownikowi korzyść w postaci powiększenia jego aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść. W zakresie tego kryterium należy wskazać, że chodzi o realny charakter przysporzenia, jako warunku objęcia nieodpłatnego świadczenia podatkiem dochodowym.

Nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika, gdy korzyść jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi, tj. nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów. W sytuacji, gdy nieodpłatne świadczenie nie powoduje przysporzenia w postaci nabycia wymiernej korzyści majątkowej, czy to w postaci również wymiernego zaoszczędzenia wydatku, to wówczas nie można mówić o przychodzie z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

W konsekwencji należy przyjąć, że mimo bardzo szerokiego ujęcia pojęcia przychodu, nie każde świadczenie spełnione przez pracodawcę na rzecz pracownika podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przykładem tego rodzaju świadczeń są świadczenia spełnione wyłącznie w interesie pracodawcy, tj. mające charakter służbowy, a nie prywatny.

Powyższy wyrok Trybunału Konstytucyjnego dotyczy wprawdzie świadczeń uzyskiwanych przez pracowników, jednak zawiera wskazówki interpretacyjne, jak należy rozumieć nieodpłatne świadczenia i przywołane ustalenia pozostają aktualne również do osób będących członkami rady nadzorczej, o których mowa w analizowanej sprawie.

Jak wynika z art. 22aa ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.):

W myśl art. 22aa ust. 8 ustawy Prawo bankowe:

Powyższe przepisy wskazują, że członkowie rady nadzorczej banku winni posiadać wiedzę, umiejętności i doświadczenie, odpowiednie do pełnionych przez nich funkcji i powierzonych im obowiązków. Natomiast bank jest zobowiązany do zapewnienia środków niezbędnych do przygotowania członków rady nadzorczej do pełnienia przez nich funkcji i środków niezbędnych do ich szkolenia.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że pokrywają Państwo koszty szkoleń członków Rady Nadzorczej. Pokrywanie tych kosztów przez Bank oraz udział w szkoleniach przez członków Rady Nadzorczej stanowi realizację obowiązków wynikających z przepisów przytoczonych przez Państwa we wniosku.

Państwa wątpliwość (zakreślona zadanym przez Państwa pytaniem) dotyczy obowiązków płatnika w związku ze sfinansowaniem szkoleń, których tematyka jest związana przedmiotowo z obowiązkami realizowanymi w ramach sprawowanej funkcji członka Rady Nadzorczej.

Uwzględniając powyższe wyjaśnienia oraz okoliczności przedstawione w opisie sprawy, stwierdzam, że pokrycie przez Państwa na rzecz członków Rady Nadzorczej kosztów ich udziału w szkoleniach związanych z pełnieniem funkcji członka Rady Nadzorczej nie będzie stanowić dla nich przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym – z tytułu ww. świadczeń – nie będą ciążyły na Państwu obowiązki płatnika wynikające z art. 41 ust. 1 i art. 42 ust. 1 ww. ustawy (tj. obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.