Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
14 kwietnia 2025 r. złożył Pan wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 30 maja 2025 r. (wpływ 3 czerwca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Zwrócił się Pan z prośbą o wyjaśnienie następującego problemu odnośnie możliwości odliczenia w rozliczeniu rocznym PIT rachunku za prywatny zabieg ….
W związku z tym, że jest Pan osobą posiadającą orzeczenie o stopniu niepełnosprawności i będącą pod opieką m.in. lekarza neurologa, w dniu … 2024 r., z powodu nasilającego się nieokreślonego drżenia rąk otrzymał Pan skierowanie na badanie EMG (określające przyczyny drżenia), które to badanie miało być przeprowadzone w odległym terminie po upływie 6 m-cy. W ostatnim czasie drżenie rąk nasiliło się tak bardzo, że uniemożliwiało Panu codzienne funkcjonowanie i wykonywanie najprostszych czynności było niemożliwe (takie jak, np. samodzielne ubranie się czy jedzenie posiłku, itp.).
W związku z tym, zdecydował się Pan na przeprowadzenie prywatnego badania EMG, które to stwierdziło …, a co za tym idzie – potrzebę odbarczenia, w celu prawidłowego życiowego funkcjonowania. Zabieg ten wykonał Pan prywatnie w …. Koszt takiego zabiegu to … zł + zdjęcie szwów po zabiegu – … zł. Nadmienił Pan też, że w wyniku przeprowadzonego zabiegu ręka powróciła do znacznej sprawności, a Pan nie jest już zdany całkowicie na pomoc innych osób.
W wyroku z dnia 17 marca 2011 r. Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że w przypadku, gdy zabieg chirurgiczny jest koniecznym elementem prawidłowego przeprowadzenia rehabilitacji pacjenta, to jego koszt można odliczyć od dochodu.
Dlatego też, chciałby się Pan dowiedzieć, czy może te koszty rozliczyć w całorocznym zeznaniu podatkowym w ramach ulgi rehabilitacyjnej.
W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że problem dotyczy możliwości odliczenia od podatku ulgi rehabilitacyjnej za 2025 r.
Posiada Pan orzeczenie o niepełnosprawności od dnia 21 czerwca 2024 r. do 31 października 2027 r. Organ orzekający to Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w X. Orzeczenie wydano 28 października 2024 r. Nie da się określić dokładnej daty powstania niepełnosprawności. Orzeczenie wydano ze względu na choroby takie, jak: …., …, …, …, ….
Wymaga Pan wsparcia w samodzielnej egzystencji, niepełnosprawność powstała wcześniej, niż data wydania orzeczenia.
Pana orzeczenie obowiązuje w dacie poniesienia wydatków.
Operację wykonano ... 2025 r. – … zł. Zdjęcie szwów nastąpiło … 2025 r. – .. zł. Razem: … zł.
Zabieg ten był zabiegiem medycznym. Schorzenie zostało stwierdzone przez lekarza neurologa, a operacja, ze względu na okres 10-ciu miesięcy oczekiwania na NFZ, została przeprowadzona prywatnie w klinice „…” w … przez dr A.A.
Operacja miała ścisły związek z Pana problemami neurologicznymi. Posiada Pan dokumentację medyczną, tj. badanie EMG przeprowadzone przez specjalistę – lekarza neurologa B.B.
Posiada Pan rachunki za operację. Kwotę … zł zamierza Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu. Koszt operacji sfinansował Pan z własnych środków bez pomocy innych organizacji. Uzyskuje Pan dochody z emerytury opodatkowanej podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Pytanie
Czy w związku z opisanym zdarzeniem, może Pan odliczyć koszt przeprowadzonej prywatnie operacji …, w ramach ulgi rehabilitacyjnej od kosztów uzyskania przychodu za 2025 r.?
Pana stanowisko w sprawie
Jest Pan osobą niepełnosprawną, zdaną na częściową pomoc drugiej osoby. Ze względu na schorzenia neurologiczne, objawiające się m.in. drżeniem rąk, poddał się Pan zabiegowi medycznemu, tj. operacji …, usprawniającemu w dużym stopniu Pana samodzielność. Okres oczekiwania na operację w ramach NFZ wynosił ok. 10 miesięcy. W wyniku pogarszającego się stanu zdrowia, co uniemożliwiało Panu codzienne funkcjonowanie i wykonywanie najprostszych czynności (takich, jak np. samodzielne ubranie się, jedzenie posiłku, toaleta codzienna, itp.), zdecydował się Pan poddać operacji usprawnienia funkcjonowania ręki prywatnie, na swój koszt. Nadmienił Pan, że po operacji mrowienie ręki ustało, czucie w ręce wróciło, drżenie zmniejszyło się w stopniu znacznym, a Pan posiada teraz z powrotem sprawną rękę.
Uważa Pan, że ten zabieg medyczny był Panu potrzebny i przywrócił Panu w znacznym stopniu sprawność ręki i pewność w życiu. Był to koszt poniesiony jako wydatek związany z ułatwieniem czynności życiowych na podstawie zasad korzystania z ulgi rehabilitacyjnej określonej w przepisach art. 26 ust. 1 pkt 6, ust. 7a-7g ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pana zdaniem, podlega to możliwości odliczenia kosztów od przychodu.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
W myśl art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.
Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7, 7b-7g i 13a tego artykułu.
Na podstawie art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na:
1) adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;
2) przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;
2a) zakup, naprawę lub najem wyrobów medycznych wymienionych w wykazie wyrobów medycznych określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 38 ust. 4 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz.U. z 2024 r. poz. 930) oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, z wyjątkiem pieluchomajtek, pieluch anatomicznych, chłonnych majtek, podkładów i wkładów anatomicznych;
3) zakup, naprawę lub najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, niewymienionych w wykazie, o którym mowa w pkt 2a, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego;
3a) pieluchomajtki, pieluchy anatomiczne, chłonne majtki, podkłady, wkłady anatomiczne, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2280 zł;
4) zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;
5) odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym;
6) odpłatność za pobyt w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładzie opiekuńczo-leczniczym, zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym;
6a) odpłatność za pobyt opiekuna osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I grupy inwalidztwa lub dzieci niepełnosprawnych do lat 16, przebywającego z osobą niepełnosprawną na turnusie rehabilitacyjnym, w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego lub zakładzie rehabilitacji leczniczej;
6b) odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne lub leczniczo-rehabilitacyjne;
7) opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2280 zł;
8) utrzymanie psa asystującego, o którym mowa w ustawie o rehabilitacji zawodowej, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2280 zł;
9) opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa;
10) opłacenie tłumacza języka migowego;
11) kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25. roku życia;
12) leki, o których mowa w ustawie z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz.U. z 2024 r. poz. 686) - w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeżeli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować stale lub czasowo te leki;
13) odpłatny przewóz:
a) osoby niepełnosprawnej - karetką transportu sanitarnego,
b) osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 - również innymi środkami transportu niż wymienione w lit. a;
14) używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo dziecko niepełnosprawne, które nie ukończyło 16. roku życia - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł;
15) odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem:
a) na turnusie rehabilitacyjnym,
b) w zakładach, o których mowa w pkt 6,
c) na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży, o których mowa w pkt 11,
d) opiekuna osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I grupy inwalidztwa lub dzieci niepełnosprawnych do lat 16, przebywającego z osobą niepełnosprawną na turnusie rehabilitacyjnym lub w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, lub zakładzie rehabilitacji leczniczej.
Należy zaznaczyć, że katalog wydatków określony w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. Rozszerzająca interpretacja przepisu art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest niedozwolona. Zgodnie bowiem z zasadą, przyjętą w orzecznictwie sądów administracyjnych, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tak więc przepisy stanowiące ulgi winny być interpretowane ściśle, niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.
Stosownie do treści art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy:
Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty - w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.
Zgodnie z art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:
1) orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2) decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3) orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
W myśl art. 26 ust. 7f ww. ustawy:
Ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:
1) I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
a) całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
aa) niezdolność do samodzielnej egzystencji, albo
b) znaczny stopień niepełnosprawności;
2) II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
a) całkowitą niezdolność do pracy albo
b) umiarkowany stopień niepełnosprawności.
Na podstawie art. 26 ust. 7b ww. ustawy:
Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.
Art. 26 ust. 13a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:
Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
Należy podkreślić, że wszelkiego rodzaju ulgi i zwolnienia są wyjątkiem od konstytucyjnej zasady równości i powszechności opodatkowania, dlatego winny być interpretowane ściśle z literą prawa. Niedopuszczalna jest zatem ich interpretacja rozszerzająca. Zatem wydatki poniesione na inne cele − nawet wówczas gdy zostały poniesione w związku z niepełnosprawnością − nie korzystają z odliczeń w ramach omawianej ulgi.
Pana wątpliwości dotyczą możliwości odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej poniesionego przez Pana wydatku na zabieg operacyjny …. Posiada Pan orzeczenie o stopniu niepełnosprawności wydane 28 października 2024 r. przez Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności, które obowiązuje od 21 czerwca 2024 r. do 31 października 2027 r. Wymaga Pan wsparcia w samodzielnej egzystencji, niepełnosprawność powstała wcześniej, niż data wydania orzeczenia. Operację wykonano … 2025 r., zdjęcie szwów nastąpiło … 2025 r. Zatem, wydatek został poniesiony w okresie, kiedy obowiązywało przedmiotowe orzeczenie o niepełnosprawności.
Odnosząc się do możliwości odliczenia przez Pana w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatku poniesionego na zabieg operacyjny …, wskazać należy, że przepis art. 26 ust. 7a pkt 6b ww. ustawy stanowi, że wydatkami, które uprawniają do skorzystania z przedmiotowej ulgi, są wydatki poniesione na odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne lub leczniczo-rehabilitacyjne.
Należy wyjaśnić, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „zabieg”, „rehabilitacja” oraz „rehabilitacja lecznicza”, zatem konieczne jest wyjaśnienie tych pojęć w oparciu o definicje encyklopedyczne oraz wydaną z zakresu rehabilitacji literaturę. Zgodnie z definicją tych pojęć zawartą w „Słowniku wyrazów obcych” (PWN, Warszawa 1991 r.) oraz „Encyklopedii” PWN, „zabieg” stanowi interwencję mającą na celu wywołanie określonego skutku, zwykle będącą środkiem zaradczym przeciwdziałającym czemuś (np. skutkom choroby), z kolei „rehabilitacja” jest to przywrócenie choremu sprawności fizycznej i psychicznej poprzez stosowanie odpowiednich zabiegów leczniczych, natomiast „rehabilitacja lecznicza” jest to połączenie leczenia z postępowaniem usprawniającym, które obejmuje zabiegi fizykoterapeutyczne, wodolecznictwo, światłolecznictwo, elektrolecznictwo, mechanoterapię i kinezyterapię.
Organ podatkowy nie jest właściwy merytorycznie do stwierdzania, czy dany zabieg można zakwalifikować do zabiegu leczniczo-rehabilitacyjnego, wprowadzono do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek przedłożenia przez podatnika dokumentu potwierdzającego zlecenie i odbycie niezbędnych zabiegów leczniczo-rehabilitacyjnych (stosownie do art. 26 ust. 7c tej ustawy). Dokument ten stanowi potwierdzenie przez lekarza, czyli podmiot posiadający odpowiednie w tej kwestii kompetencje, charakteru odbytych zabiegów, tj., że są to zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne niezbędne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej.
W celu wyjaśnienia spełnienia powyższej przesłanki, Organ wezwał Pana do wskazania, czy wspomniany w opisie stanu faktycznego zabieg, był zabiegiem rehabilitacyjnym, leczniczo -rehabilitacyjnym czy medycznym/operacyjnym oraz czy posiada Pan stosowne zaświadczenie wystawione przez lekarza specjalistę potwierdzające, że zabieg ten jest zabiegiem rehabilitacyjnym lub leczniczo-rehabilitacyjnym oraz jest niezbędny w Pana leczeniu/rehabilitacji, jednocześnie służącym poprawie Pana stanu zdrowia, stosownie do potrzeb wynikających z Pana niepełnosprawności. W odpowiedzi wskazał Pan, że zabieg ten był zabiegiem medycznym i posiada Pan dokumentację medyczną, tj. badanie EMG przeprowadzone przez lekarza neurologa. Wskazał Pan, że „operacja” miała ścisły związek z Pana problemami neurologicznymi oraz, że „operację” wykonano … 2025 r. Ponadto wskazał Pan, że „operację”, której się Pan poddał przeprowadzono w prywatnej klinice.
W zamkniętym katalogu wydatków uprawniających do skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej nie mieszczą się wydatki na ww. opisany zabieg operacyjny, który, nawet jeśli został zlecony przez lekarza specjalistę oraz był zabiegiem niezbędnym i służył poprawie Pana stanu zdrowia w związku z orzeczonym stopniem niepełnosprawności – nie może zostać zaliczony do zabiegów rehabilitacyjnych.
Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 20 stycznia 2012 r., sygn. akt II FSK 1417/10:
Nie powinno nasuwać wątpliwości, że zabieg operacyjny jest procedurą leczniczą, a nie rehabilitacyjną. W przepisach art. 26 ust. 7a PDOFizU użyto zwrotów „zabieg rehabilitacyjny” i „zabieg leczniczo – rehabilitacyjny”. Przyjmuje się, że ustawodawca posługuje się określonymi zwrotami w sposób racjonalny, a zatem nie można przyjmować w procesie wykładni, iż określonych słów użyto w tekście prawnym bez wyraźnej ku temu potrzeby, że są one „puste” i nic nie znaczą (por. uchwała składu siedmiu sędziów NSA z dnia 20 marca 2000 r. sygn. akt FPS 14/99, POP 2001, nr 2, poz. 39). (…)
Przy różnorodności definicji tego pojęcia zawartych w słownikach, encyklopediach medycznych, tekstach aktów prawnych (pozapodatkowych), to właśnie intuicja językowa adresata normy prawnej i organów stosujących prawo ma istotne znaczenie. W języku powszechnym rozumienie pojęcia „rehabilitacja” nie obejmuje operacji chirurgicznych zapobiegających upośledzeniu poruszania się, ale obejmuje zespół działań przystosowujących pacjenta po zabiegu operacyjnym do normalnej lub możliwej do osiągnięcia zdolności do samodzielności ruchowej. Na rehabilitację kieruje lekarz prowadzący i odbywa się ona pod kierunkiem lekarza rehabilitanta lub fizjoterapeuty (lub innych uprawnionych specjalistów).
Zatem, nie wszystkie wydatki, które ponosi osoba niepełnosprawna mogą podlegać odliczeniu w ramach przywołanego przepisu, a tylko te, które są w nim wymienione. Odliczenie od dochodu wydatków możliwe jest tylko wówczas, gdy mieszczą się one w katalogu art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W związku z tym, skorzystanie przez Pana z odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej poniesionego wydatku na zabieg operacyjny …, mimo tego, że niewątpliwie był to wydatek poniesiony w celu poprawy Pana zdrowia – nie może zostać odliczony przez Pana od dochodu w rocznym zeznaniu podatkowym w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Wydatek ten nie może zostać odliczony na podstawie art. 26 ust. 7a pkt 6b w zw. z ust. 7c i art. 26 ust. 7 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie może zostać odliczony z żadnego innego przepisu art. 26 ust. 7a ww. ustawy, traktującego o odliczeniu wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne lub związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych. Jak wskazał Pan wielokrotnie w opisie sprawy, przeprowadzony zabieg był „operacją”. Ponadto, nie posiada Pan zaświadczenia potwierdzającego, że ww. zabieg jest zabiegiem rehabilitacyjnym lub leczniczo-rehabilitacyjnym.
W związku z tym, nie przysługuje Panu prawo odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej za 2025 r. wydatku poniesionego na zabieg operacyjny ….
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę.
Odnosząc się do powołanego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego wskazać należy, że tutejszy Organ przeanalizował rozstrzygnięcie w nim zawarte, jednakże dotyczy ono tylko konkretnych, indywidualnych spraw, w określonym stanie faktycznym i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie w nim zawarte jest wiążące, zatem nie może przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.