Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe w zakresie pytania nr 1.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo pismem z 5 maja 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

A. Spółka z o.o. (dalej również: „Wnioskodawca”, „Spółka”, „Wykonawca” lub „Pośrednik Finansowy”) została wpisana do Krajowego Rejestru Przedsiębiorców dnia (…) 2005 r., a jej jedynym Wspólnikiem jest B. (dalej również: „Województwo”), które posiada 100% udział w kapitale Spółki. Fundusz jest spółką celową powołaną do realizacji zadań publicznych samorządu wojewódzkiego (wspieranie rozwoju przedsiębiorczości w województwie (…)), a nie komercyjną. W związku z powyższym, wypracowany przez Spółkę zysk nie podlega podziałowi między wspólników, lecz przeznaczany jest wyłącznie na realizację jej celów.

W poprzednich latach Spółka realizowała projekty dot. Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013 (dalej również: „Program”) przyjętego uchwałą (…) Zarządu Województwa (dalej również: „Instytucja Zarządzająca”) z dnia (...) oraz zatwierdzonego decyzją Komisji Europejskiej z dnia (…)

W ramach Programu w dniu (…) 2009 r. Województwo zawarło ze Spółką umowę w sprawie powierzenia realizacji zadań publicznych (umowa do dnia złożenia niniejszego wniosku była siedmiokrotnie aneksowana).

Zgodnie z ww. umową Instytucja Zarządzająca przekazała Wnioskodawcy bezpośredni wkład finansowy ze środków Programu (dofinansowanego z środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR)), który Spółka jako profesjonalista, wykorzystywała w najbardziej efektywny i oszczędny sposób, kierując się maksymalizacją przychodów prowadzonej działalności poręczeniowej lub pożyczkowej, poprzez:

 1. udostępnianie w sposób zwrotny środków na wsparcie MŚP 2007, tj. mikro, małych i średnich przedsiębiorstw spełniających warunki określone w załączniku I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych) (Dz.U. UE. L. z 2008 r. Nr 214, str. 3 ze zm.) mającym siedzibę/oddział/filię na terenie (…) i realizującym przedsięwzięcia w ww. województwie,

 2. zwrot środków w okresie wyjścia z IIF (okres od dnia zakończenia realizacji projektu do stwierdzenia przez Instytucję Zarządzającą prawidłowego wypełnienia przez Spółkę wszystkich zobowiązań określonych w ww. umowie, zaś IIF oznacza instrument inżynierii finansowej tj. instrumenty, o których mowa w art. 44 Rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1260/1999 (Dz.U. UE. L. z 2006 r. Nr 210, str. 25 ze zm., dalej również: „Rozporządzenie 1083/2006”)), zgodnie z postanowieniami ww. umowy, tj. Spółka jest zobowiązana do zwrotu na rzecz Instytucji Zarządzającej kwoty bezpośredniego wkładu finansowego ze środków Programu:

  a. powiększonego o wszelkie przychody osiągnięte dzięki gospodarowaniu środkami funduszu poręczeniowego lub pożyczkowego po jednym lub więcej obrocie kapitałem przeznaczonym na realizację projektu (w tym prowizje, odsetki od kapitału i inne przychody kapitałowe, jaki też wkład wypracował w okresie od dnia zawarcia ww. umowy do dnia zwrotu środków),

  b. pomniejszonego o wartość faktycznie odprowadzonego podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu przychodów osiągniętych dzięki zagospodarowaniu środkami pochodzącymi z bezpośredniego wkładu finansowego ze środków Programu w ramach realizacji projektu oraz o wartość kwalifikowanych kosztów administracji i zarządzania funduszem poręczeniowym lub pożyczkowym poniesionych przez Wnioskodawcę w okresie realizacji projektu oraz w okresie wyjścia z IIF oraz kosztów związanych z postępowaniami egzekucyjnymi, w tym kosztów sądowych, o których mowa w ww. umowie,

  c. pomniejszonej o utratę kapitału, o której mowa w ww. umowie,

 3. bezpieczne, ostrożne oraz z należytą starannością inwestowanie środków nieprzekazanych MŚP 2007.

Bezpośredni wkład finansowy był przeznaczony na udzielanie pożyczek i poręczeń oraz na pokrywanie faktycznie poniesionych oraz udokumentowanych kosztów administracji i zarządzania funduszem poręczeniowym lub pożyczkowym.

Spółka zobowiązała się do dokonania co najmniej jednokrotnego obrotu kapitałem przeznaczonym na realizację projektu, a wszelkie przychody osiągnięte dzięki gospodarowaniu środkami funduszu poręczeniowego lub pożyczkowego (w tym prowizje, odsetki od kapitału i inne przychody kapitałowe) w czasie realizacji projektu oraz w okresie wyjścia IIF powiększały kapitał funduszu poręczeniowego lub pożyczkowego.

Ww. środki były wykorzystywanie z poszanowaniem zasad wynikających z przepisów prawa, zgodnie z art. 78 ust. 7 Rozporządzenia 1083/2006.

Ze względu na fakt, iż:

 1) zapewnienie warunków dla dalszego efektywnego wykorzystania środków pochodzących z Programu jest zadaniem własnym Województwa, spoczywającym zgodnie z art. 98 ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020 (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 818 ze zm., dalej również: „Ustawa Wdrożeniowa”) na Instytucji Zarządzającej,

 2) Instytucja Zarządzająca podjęła decyzję o sposobie ponownego zagospodarowania ww. środków, poprzez przekazanie zarządzania nimi kontrolowanej przez siebie osobie prawnej, której przedmiot działalności jest zbieżny z celami zdefiniowanymi dla instrumentów inżynierii finansowej, określonych w art. 78 ust. 7 akapit drugi Rozporządzenia 1083/2006: „Zasoby zwrócone na rzecz operacji z inwestycji dokonanych z funduszy, określonych w art. 44, lub pozostałe po uwzględnieniu wszystkich gwarancji zostają powtórnie wykorzystane przez właściwe organy państwa członkowskiego na rzecz projektów z zakresu rozwoju obszarów miejskich, na rzecz małych i średnich przedsiębiorstw lub efektywności energetycznej i wykorzystania energii odnawialnej w budynkach, w tym w istniejącym budownictwie mieszkaniowym”,

 3) dnia 15 grudnia 2016 r. Instytucja Zarządzająca sfinalizowała Ocenę ente w rozumieniu art. 37 ust. 2 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności

i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 (Dz.U. UE. L. z 2013 r. Nr 347, str. 320 ze zm., dalej również: „Rozporządzenie Ogólne”), wnioski z oceny ex-ante potwierdziły, że korzystna, a jednocześnie bezpieczna jest formuła polegająca na wycofaniu środków od Pośredników Finansowych, a następnie przeznaczenie ich w części na Wkład Krajowy (wkład publiczny lub prywatny, o którym mowa w art. 38 ust. 9 Rozporządzenia Ogólnego), a część zgodnie z umową powierzenia zawartą między Województwem a C. Sp. z o.o. (dalej również: „Menadżer”), w której Instytucja Zarządzająca wyznaczyła Menedżerowi zadania polegające na wdrożeniu, zarządzaniu i obsłudze Funduszu Powierniczego (fundusz tworzony w celu zapewnienia wsparcia w postaci środków finansowych dla Instrumentów Finansowych, tj. środków pomocy finansowej mogących przybrać formę inwestycji kapitałowych, pożyczek lub poręczeń oferowanych przez Pośrednika Finansowego na rzecz Odbiorców Wsparcia, którymi są podmioty otrzymujące wsparcie finansowe od Pośrednika Finansowego z Instrumentu Finansowego w ramach Umowy Inwestycyjnej (umowy zawartej między Pośrednikiem Finansowym a Odbiorcą Wsparcia w celu finansowania inwestycji z Instrumentu Finansowego)),

 4) Instytucja Zarządzająca przekazała Menedżerowi środki finansowe.

C. Sp. z o.o. zawarła ze Spółką umowę z dnia (…) 2018 r. (dalej również: „Umowa”).

W ramach Umowy, Menedżer zlecił Pośrednikowi Finansowemu realizację zadania polegającego na udzieleniu wsparcia MŚP (mikro, małe i średnie przedsiębiorstwa w rozumieniu załącznika I do Rozporządzenia Komisji (UE) Nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz.U. UE. L. z 2014 r. Nr 187, str. 1 ze zm.)) z przekazanego przez Menedżera Funduszu Powierniczego Wkładu Finansowego.

Wkład Finansowy stanowią środki pochodzące z wkładów wniesionych w ramach Programu, których, zgodnie z art. 98 Ustawy Wdrożeniowej, wyłącznym dysponentem było Województwo, a które to środki Województwo powierzyło Menedżerowi w ramach umowy powierzenia w celu realizacji zadania, a następnie Menedżer przekazał te środki Pośrednikowi Finansowemu zgodnie z Umową.

Wkład Finansowy wnoszony jest transzami uzgodnionymi z Pośrednikiem Finansowym.

Do zadań Pośrednika Finansowego należą m.in.:

 1. utworzenie Instrumentów Finansowych w celu realizacji wsparcia na rzecz MŚP,

 2. organizowanie wyboru Odbiorców Wsparcia,

 3. negocjowanie projektów umów z Odbiorcami Wsparcia oraz jak również ich zawieranie oraz aneksowanie,

 4. prowadzenie wyodrębnionej ewidencji księgowej oraz prowadzenie dokumentacji związanej ze wsparciem udzielanym w ramach Instrumentów Finansowych w celu zapewnienia właściwej ścieżki audytu,

 5. zapewnienie, aby Umowy Inwestycyjne zawierane z Odbiorcami Wsparcia, obejmowały postanowienia w zakresie wskazanym w Umowie, w tym:

 a. zobowiązania Odbiorcy Wsparcia do realizowania Umowy Inwestycyjnej z należytą starannością z uwzględnieniem profesjonalnego charakteru jego działalności oraz nieangażowania się w działania sprzeczne z zasadami Unii Europejskiej,

 b. zobowiązania Odbiorcy Wsparcia do prowadzenia odpowiedniej dokumentacji i ewidencji księgowej związanej z inwestycją,

 c. zobowiązania Odbiorcy Wsparcia do przestrzegania zasad dotyczących unikania nakładania się finansowania przyznanego z EFSI (Europejskie Fundusze Strukturalne i Inwestycyjne zgodnie z przepisami Rozporządzenia Ogólnego), z innych funduszy, programów, środków i instrumentów Unii Europejskiej, a także innych źródeł pomocy krajowej i zagranicznej,

 d. zobowiązania Ostatecznego Odbiorcy do poddania się kontroli i audytowi prowadzonemu przez Pośrednika Finansowego, Menedżera, Województwo, krajowe instytucje kontrolne i audytowe, komisję Europejską oraz Europejski Trybunał Obrachunkowy oraz realizacji zaleceń pokontrolnych w zakresie wskazanym w Umowie,

 6. otwarcia i prowadzenia rachunków bankowych, wskazanych poniżej,

 7. zwrot środków finansowych pochodzących z przekazanego przez Menedżera Funduszu Powierniczego w transzach Wkładu Finansowego po wykonaniu zobowiązań wynikających z zawartych z Odbiorcami Wsparcia na wskazany w Umowie rachunek bankowy.

W celu realizacji Umowy Wnioskodawca otworzy i będzie prowadził w instytucji finansowej zlokalizowanej na terenie Unii Europejskiej następujące rachunki bankowe:

 1) rachunek bankowy z Wkładem Funduszu Powierniczego,

 2) rachunek bankowy Lokat,

 3) rachunki bankowe Zasobów,

 4) Pomocnicze Rachunki Bankowe (rachunek wypłat i rachunek zwrotów) odrębnie dla każdego produktu finansowego, na których przechowywane będą środki z przekazanego przez Menedżera Funduszu Powierniczego Wkładu Finansowego w ramach Umowy.

Na rachunkach wymienionych w pkt 1-3 przechowywany będzie Wkład Finansowy, a także przychody z tytułu odsetek i innych korzyści oraz Środki Zwrócone (środki zwrócone do Instrumentu Finansowego w ramach Umowy dotyczące instrumentów pożyczkowych lub uwolnione z zaangażowania w ramach Umowy dotyczące instrumentów gwarancyjnych, w tym zwroty kapitału oraz wszelkie przychody i inne wpływy wygenerowane przez inwestycje, w tym odsetki, opłaty gwarancyjne, a także odsetki od lokat bankowych).

Z rachunków bankowych wymienionych w pkt 1-3 realizowane są wyłącznie następujące operacje:

1) płatności wymagane w związku z Umowami Inwestycyjnymi,

2) inne uzasadnione płatności związane z realizacją zleconego zadania zatwierdzone przez Menedżera,

3) lokowanie środków zgodnie z Umową,

4) zwroty środków do Menedżera,

a wpływają na nie wyłącznie następujące środki:

1) środki finansowe związane z realizacją zleconego zadania,

2) przychody w tytułu odsetek i innych korzyści,

3) Środki Zwrócone.

Rachunki bankowe wymienione w pkt 1-3 nie są tożsame z rachunkiem bankowym Pośrednika Finansowego oraz przez cały czas realizacji Umowy będą wydzielone od pozostałych zasobów Pośrednika Finansowego i wykorzystywane wyłącznie do celów realizacji Umowy.

Za realizację Umowy, Spółka otrzymuje wynagrodzenie w formie Opłaty za Zarządzanie.

Oprócz powyższego, środki udostępnione Spółce w ramach realizacji postanowień Umowy, a następnie przeznaczone na wsparcie Odbiorców Wsparcia stanowi źródło dodatkowych środków pieniężnych, którymi są m.in. odsetki od rachunków bankowych, odsetki od lokat, odsetki od pożyczek, prowizje oraz wszelkie inne korzyści odnoszące się do udostępnionego kapitału w ramach udzielonego wsparcia z Instrumentów Finansowych.

Środki finansowe przekazane przez Menedżera po wykonaniu zobowiązań wynikających z zawartych Umów Inwestycyjnych oraz wszelkie przychody wygenerowane z powierzonych środków zwracane będą w całości na rachunek bankowy Menedżera.

Okres realizacji Umowy strony ustaliły jako okres od dnia zawarcia Umowy do ostatniego dnia obowiązywania Umów Inwestycyjnych.

Pytania (ostatecznie sformułowane w piśmie z 5 maja 2025 r.)

 1. Czy przychody, jakie wygenerują zaangażowane z tytułu ponownego zagospodarowania opisanych we wniosku środków, w szczególności odsetki od rachunków bankowych, odsetki od lokat, odsetki od pożyczek, prowizje i inne przychody osiągnięte z inwestycji realizowanych przez Spółkę (stanowią przychody Wnioskodawcy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o CIT- przypis Organu)?

 2. W przypadku uznania przez Organ stanowiska Spółki za nieprawidłowe w zakresie pytania nr 1, czy przychody, jakie wygenerują zaangażowane z tytułu ponownego zagospodarowania opisanych we wniosku środków, w szczególności odsetki od rachunków bankowych, odsetki od lokat, odsetki od pożyczek, prowizje i inne przychody osiągnięte z inwestycji realizowanych przez Spółkę są/będą zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 53a ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 5 maja 2025 r.)

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy, dodatkowe fundusze jakie wygenerują przychody, jakie wygenerują zaangażowane z tytułu ponownego zagospodarowania opisanych we wniosku środków, w szczególności odsetki od rachunków bankowych, odsetki od lokat, odsetki od pożyczek, prowizje i inne przychody osiągnięte z inwestycji realizowanych przez Spółkę, nie stanowią przychodów Spółki w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).

Jak wskazuje art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Przytoczony przepis nie określa ścisłej definicji legalnej pojęcia „przychód”, można jednak wskazać, iż przychodem na gruncie ustawy o CIT jest wszelkie trwałe, bezzwrotne i definitywne przysporzenia majątkowe w postaci środków pieniężnych, dóbr majątkowych oraz świadczeń w naturze, niezależnie od tytułu prawnego ich uzyskania przez podatnika. W przypadku podatników prowadzących działalność gospodarczą, przychodem są również kwoty należne, nawet gdy nie zostały faktycznie otrzymane, pod warunkiem, że kwoty te spełniają warunki wymienione powyżej (trwały, bezzwrotny i definitywny charakter).

Do przychodów podatkowych można więc zaliczyć jedynie środki, które są danemu podatnikowi należne, tj. w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe. Definitywny charakter przychodu objawia się zaś w ten sposób, że faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, lub pomniejsza jego pasywa.

Przenosząc powyższe na płaszczyznę analizowanej sprawy, Wnioskodawca zawarł z Menadżerem Umowę, na mocy której Menadżer powierzył Spółce za realizację zadania polegającego na udzieleniu wsparcia MŚP.

Celem umożliwienia Wnioskodawcy realizacji powierzonych zadań Menadżer Funduszu przekazał Spółce Wkład Finansowy.

Powierzone Spółce środki, generują dodatkowe fundusze, które, zdaniem Wnioskodawcy, nie stanowią jego przychodów w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o CIT, gdyż nie stanowią one trwałego, bezzwrotnego i definitywnego przysporzenia majątkowego w postaci środków pieniężnych, dóbr majątkowych czy świadczeń w naturze ani kwot należnych spełniających warunki wymienione powyżej (trwałych, bezzwrotnych i definitywny charakter).

W pierwszej kolejności należy zaznaczyć, iż jak wskazano w opisie stanu faktycznego (winno być: stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego), Spółka jest zobowiązana do oddzielenia powierzonych w ramach Projektu środków od pozostałych zasobów Spółki oraz prowadzenia dla nich odrębnej ewidencji księgowej.

Natomiast, po zakończeniu realizacji zadania, Spółka jest zobowiązania do zwrotu opisach we wniosku środków na wskazany rachunek bankowy. Trudno jest więc mówić, aby wygenerowane środki miały dla Wnioskodawcy trwały, bezzwrotny i definitywny charakter.

Podsumowując powyższe, ze względu na fakt, iż:

1) opisane środki pozostają wyodrębnione od majątku Spółki,

2) podatnik jest zobowiązany do zwrotu opisanych środków po zakończeniu realizacji Projektu oraz okresu monitorowania

środki wygenerowane na powierzonym kapitale nie stanowią przychodów Spółki.

Powyższe należy jednakże oddzielić od Opłaty za Zarządzanie, która stanowi zapłatę Spółki za realizację powierzonych jej zadań, a tym samym stanowi przychód Wnioskodawcy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o CIT.

Ad 2

W przypadku uznania przez Organ stanowiska Spółki za nieprawidłowe w zakresie pytania nr 1, zdaniem Wnioskodawcy, przychody osiągnięte z tytułu ponownego zagospodarowania opisanych we wniosku środków w szczególności odsetki od rachunków bankowych, odsetki od lokat, odsetki od pożyczek, prowizje i inne przychody osiągnięte z inwestycji realizowanych przez Spółkę będą zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 53a ustawy o CIT.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o CIT podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Z powyższego wynika, iż podatnik posiadający siedzibę na terytorium kraju ma nieograniczony obowiązek podatkowy. Nie mniej w ustawie przewidziano również wyłączenia oraz zwolnienia z obowiązku podatkowego i tak w myśl art. 17 ust. 1 pkt 53a ustawy o CIT, zwalnia się od opodatkowania przychody podmiotu wdrażającego instrument finansowy, o którym mowa w rozdziale 10 ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020 lub w rozdziale 10 ustawy z dnia 28 kwietnia 2022 r. o zasadach realizacji zadań finansowanych ze środków europejskich w perspektywie finansowej 2021-2027, w szczególności odsetki, opłaty gwarancyjne, dywidendy i inne przychody osiągnięte z inwestycji realizowanych przez ten podmiot - w części zwiększającej wkład finansowy z programów służących realizacji umowy partnerstwa.

Brzmienie przytoczonego przepisu wskazuje, iż ustawodawca wprowadził dwie przesłanki jego zastosowania:

1) podmiotową - określającą podmiot wdrażający instrument finansowy oraz

2) przedmiotową - określającą rodzaj przychodów oraz warunkującą ich zwolnienie w części zwiększającej wkład finansowy z programu operacyjnego.

Powyższe wskazuje, iż zwolnienie dotyczy jedynie tej części przychodu, która zwiększa wkład finansowy z regionalnych programów operacyjnych. Oprócz powyższego Spółka musi być podmiotem wdrażającym instrument finansowy, o którym mowa w rozdziale 10 Ustawy Wdrożeniowej.

Co niezwykle istotne, ustawodawca nie określił w ramach normy art. 17 ust. 1 pkt 53a ustawy o CIT wymogu określającego źródło pochodzenia środków inwestowanych, tj. ustawodawca nie wskazał, iż przychody muszą być osiągnięte ze środków pochodzących z programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020 lub ze środków europejskich w perspektywie finansowej 2021-2027.

Opisane we wniosku ponownie inwestowane środki pochodzące ze środków Programu, powinny być więc wolne od podatku, w szczególności gdy, tak jak w przypadku Spółki, są one wykorzystywane zgodnie z Ustawą Wdrożeniową. Powyższe oznacza, iż środki są zagospodarowywane zgodnie z Ustawą Wdrożeniową (ww. ustawa ma do tych środków zastosowanie), do której odnosi się art. 17 ust. 1 pkt 53a ustawy o CIT.

Zgodnie z utrwaloną linią interpretacyjną (np. interpretacja indywidualna z 21 stycznia 2022 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.610.2021.1.AK) odniesienie do rozdziału 10 ustawy wdrożeniowej tyczy się jedynie instrumentu finansowego, nie zaś samego podmiotu wdrażającego. Nie jest więc istotne, czy Spółka jest sama w sobie „podmiotem wdrażającym” w rozumieniu przepisów Rozdziału 10 Ustawy Wdrożeniowej.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego „wdrażać” oznacza „wprowadzać coś nowego do użytku”. Zgodnie z Umową Menedżer powierzył wiele istotnych zadań w związku z ponownym wykorzystaniem środków finansowych Spółce. Tym samym Wnioskodawca jest zobowiązany do m.in. utworzenia Instrumentów Finansowych, z których udzielane jest wsparcie dla Odbiorców Wsparcia, udzielanie wsparcia MŚP z przekazanego Wkładu Finansowego, wyboru Odbiorców Wsparcia.

Należy również zauważyć, iż zgodnie z art. 10 ust 1 Ustawy Wdrożeniowej, instytucja zarządzająca może powierzyć instytucji pośredniczącej, w drodze porozumienia albo umowy, zadania związane z realizacją krajowego programu albo regionalnego programu, z zastrzeżeniem ust. 6, w tym:

 1. wydawanie decyzji o zwrocie środków przeznaczonych na realizację programów, projektów lub zadań oraz decyzji o zapłacie odsetek, o których mowa odpowiednio w art. 207 ust. 9 i art. 189 ust. 3b ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych;

 2. wydawanie decyzji o umorzeniu w całości albo w części oraz o odroczeniu albo rozłożeniu na raty spłaty należności wynikających z obowiązku zwrotu środków przeznaczonych na realizację programów, projektów lub zadań, o których mowa w art. 61 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych;

 3. rozpatrywanie odwołań od decyzji, o których mowa w pkt 1 i 2, wydawanych w pierwszej instancji przez instytucję wdrażającą.

Natomiast w myśl art. 10 ust. 2 Ustawy Wdrożeniowej, za zgodą instytucji zarządzającej instytucja pośrednicząca może powierzyć instytucji wdrażającej, w drodze porozumienia albo umowy, zadania związane z realizacją krajowego programu albo regionalnego programu, w tym:

 1. wydawanie decyzji o zwrocie środków przeznaczonych na realizację programów, projektów lub zadań oraz decyzji o zapłacie odsetek, o których mowa odpowiednio w art. 207 ust. 9 i art. 189 ust. 3b ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych;

 2. wydawanie decyzji o umorzeniu w całości albo w części oraz o odroczeniu albo rozłożeniu na raty spłaty należności wynikających z obowiązku zwrotu środków przeznaczonych na realizację programów, projektów lub zadań, o których mowa w art. 61 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

Dodatkowo zgodnie z art. 10 ust. 5 Ustawy Wdrożeniowej, instytucja zarządzająca lub, za jej zgodą, instytucja pośrednicząca lub instytucja wdrażająca może zlecać usługi związane z realizacją swoich zadań innym podmiotom, z wyłączeniem usług polegających na prowadzeniu kontroli systemowych.

Mając powyższe na uwadze, tj. możliwość przesuwania obowiązków na dalsze podmioty, jak i uznając zasadę racjonalności ustawodawcy należy przyjąć, że zwolnienie wskazane w art. 17 ust. 1 pkt 53a ustawy o CIT obejmuje podmioty dokonujące faktycznego wdrożenia instrumentów finansowych, a zatem Wnioskodawcę. W przeciwnym wypadku zwolnienie podatkowe nie realizowałoby zakładanego celu, gdyż z jednej strony poza zakresem zwolnienia znalazłyby się podmioty powołane/dedykowane tylko do celów wdrożenia tego typu instrumentów, a z drugiej strony zwolnienie obejmowałoby podmioty niedokonujące faktycznego wdrożenia i w efekcie nieosiągające przychodów, o których mowa w treści art. 17 ust. 1 pkt 53a ustawy o CIT.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż Spółka jest podmiotem wdrażającym.

Przechodząc do przesłanki przedmiotowej, jak wskazano w opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wszelkie przychody osiągnięte na powierzonym kapitale, zwracane będą w całości na rachunek bankowy Menedżera, który to z kolei jest zobowiązany do przekazania ich Województwu, który zgodnie z art. 98 Ustawy Wdrożeniowej jest wyłącznym dysponentem środków z Programu.

Powyższe jasno wskazuje, iż w opisane we wniosku środki w całości wracają do pierwotnej pozycji, z której zostały przekazane, a więc zwiększają Wkład Finansowy.

Dodatkowo Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej m.in. w interpretacji indywidualnej z 31 sierpnia 2021 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.263.2021.1.AK wskazał, iż: „Należy zaznaczyć, że z uwagi na mające zastosowanie do działalności Funduszu normy prawa unijnego oraz prawa krajowego (tj. art. 44 i 45 Rozporządzenia Ogólnego oraz art. 29 Ustawy Wdrożeniowej), wszystkie zwroty z inwestycji dokonanych w ramach instrumentu finansowego X, będą zawsze miały status przypisanych do wkładu publicznego i muszą być ponownie wykorzystane na realizację celów określonych w Ustawie Wdrożeniowej oraz Rozporządzeniu Ogólnym. Oznacza to, że Środki z inwestycji uzyskiwane przez Fundusz, ze względu na odgórnie ustalone zasady, zostaną przeznaczone w kolejnym obrocie na wsparcie realizacji określonych celów publicznych przez co będą zwiększać wkład finansowy z programu operacyjnego. Spełniona jest zatem przesłanka przedmiotowa, umożliwiająca zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 53a Ustawy o CIT do Środków z inwestycji uzyskiwanych przez Fundusz”.

Zaprezentowany przez Dyrektora KIS sposób wykładni należy przyjąć z pełną aprobatą i w tym miejscu należy zaznaczyć, iż ustawodawca, oprócz ww. dwóch przesłanek, nie wskazał, żadnych dodatkowych kryteriów odnośnie do możliwości zastosowania omawianego zwolnienia.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż omawiane przychody będą zwiększać wkład finansowy z programu operacyjnego, a więc przesłanka przedmiotowa zostanie spełniona.

Jedyną wątpliwość Spółki budzi stwierdzenie „instrument finansowy, o którym mowa w rozdziale 10 ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020” w kontekście przesłanki podmiotowej.

Z powyższego wynika, iż aby zwolnienie miało zastosowanie Spółka musi wdrażać instrument finansowy w rozumieniu rozdziału 10 Ustawy Wdrożeniowej. Jednakże w samym rozdziale 10 Ustawy Wdrożeniowej nie ma zawartej konkretnej definicji instrumentu finansowego, stąd też wątpliwości Wnioskodawcy.

Z rozdziału 10 Ustawy Wdrożeniowej wynika, m.in. iż „Instytucja zarządzająca może zapewnić wkład finansowy ze środków programu operacyjnego na rzecz instrumentów finansowych na zasadach określonych w części drugiej w tytule IV rozporządzenia ogólnego.”.

Dodatkowo zgonie z art. 2 Ustawy Wdrożeniowej, który wprowadza definicje do ustawy, instrumentem finansowym jest instrument finansowy, o którym mowa w części drugiej w tytule IV rozporządzenia ogólnego.

Powyższe wskazuje, iż w celu zdefiniowania instrumentu finansowego należy sięgnąć do tytułu IV Rozporządzenia Ogólnego, który określa m.in., iż:

 1) EFSI mogą być wykorzystywane w celu wspierania instrumentów finansowych w ramach jednego lub kilku programów, w tym zorganizowanych poprzez fundusze funduszy, aby przyczynić się do osiągnięcia celów szczegółowych określonych w ramach priorytetu;

 2) Instrumenty finansowe wdraża się, by wesprzeć inwestycje, które uznaje się jako finansowo wykonalne i nie otrzymujące wystarczającego finansowania ze źródeł rynkowych. Stosując przepisy niniejszego tytułu, instytucje zarządzające, podmioty wdrażające fundusze funduszy i podmioty wdrażające instrumenty finansowe zapewniają zgodność z obowiązującymi przepisami prawa, w szczególności w zakresie pomocy państwa i zamówień publicznych.

Z powyższego również nie wynika dokładna definicja instrumentów finansowych, jednakże wskazano tu, iż muszą one wspierać inwestycje finansowo wykonalne i nie otrzymujące wystarczającego finansowania ze źródeł rynkowych, co w przypadku Instrumentów Finansowych ma miejsce. Opisane we wniosku Instrumenty Finansowe są wykorzystywane w celu wsparcia MŚP, które na rynkowych warunkach mają ograniczone zdolności pozyskania finansowania zewnętrznego i często są niekorzystne finansowo.

Idąc dalej zgodnie z definicją instrumentu finansowego zawartą w art. 2 pkt. 11 Rozporządzenia Ogólnego „instrumenty finansowe” oznaczają instrumenty finansowe określone w rozporządzeniu finansowym, o ile w niniejszym rozporządzeniu nie przewidziano inaczej.

Przechodząc więc do Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (Dz.U. UE. L. z 2012 r. Nr 298, str. 1 ze zm.) "instrumenty finansowe" oznaczają unijne środki wsparcia finansowego przekazywane z budżetu na zasadzie komplementarności w celu osiągnięcia określonego celu lub określonych celów polityki Unii.

Instrumenty takie mogą przybierać formę inwestycji kapitałowych lub quasikapitałowych, pożyczek lub gwarancji lub innych instrumentów opartych na podziale ryzyka, a w stosownych przypadkach mogą być łączone z dotacjami (art. 2 lit. p).

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż opisane we wniosku Instrumenty Finansowe spełniają również powyższe przesłanki. Przekazane w ramach Umowy środki, pochodzą z środków EFRR, są więc środkami unijnymi. Forma Instrumentów Finansowych również została zachowana.

Co więcej, art. 98 Ustawy Wdrożeniowej, warunkuje ponowne wykorzystanie środków koniecznością przeznaczenia zgodnie z art. 78 ust. 7 Rozporządzenia 1083/2006.

I tak art. 78 ust. 7 Rozporządzenia 1083 stanowi, odsetki uzyskane z tytułu płatności z programów operacyjnych do funduszy określone w art. 44 wykorzystywane są na finansowanie któregokolwiek z następujących:

 a) projektów z zakresu rozwoju obszarów miejskich w przypadku funduszy na rzecz rozwoju obszarów miejskich;

 b) instrumentów inżynierii finansowej dla małych i średnich przedsiębiorstw;

 c) w przypadku funduszy lub innych systemów zachęt zapewniających pożyczki, gwarancji dla inwestycji dotyczących wsparcia podlegającego zwrotowi lub równoważnych instrumentów dotyczących efektywności energetycznej i wykorzystania energii odnawialnej w budynkach, w tym w istniejącym budownictwie mieszkaniowym.

Zasoby zwrócone na rzecz operacji z inwestycji dokonanych z funduszy, określonych w art. 44, lub pozostałe po uwzględnieniu wszystkich gwarancji zostają powtórnie wykorzystane przez właściwe organy państwa członkowskiego na rzecz projektów z zakresu rozwoju obszarów miejskich, na rzecz małych i średnich przedsiębiorstw lub efektywności energetycznej i wykorzystania energii odnawialnej w budynkach, w tym w istniejącym budownictwie mieszkaniowym.”.

Skoro więc Umowa została zawarta ze względu na m.in. decyzję Instytucji Zarządzającej o ponownym zagospodarowaniu środków z Programu z poszanowaniem zasad wynikających z art. 78 ust. 7 Rozporządzenia 1083/2006, należy stwierdzić, iż oferowana pomoc zwrotna w ramach Instrumentów Finansowych wpisuje się w przesłankę z art. 17 ust. 1 pkt 53a ustawy o CIT.

Podsumowując, odnosząc się do wykładni systemowej i celowościowej należy zauważyć, iż wprowadzając zwolnienie, Ustawodawca miał na celu wyeliminowanie ryzyka uszczuplenia środków przeznaczonych na cele publiczne oraz zachęcanie podmiotów do wielokrotnego obrotu tymi środkami, tj. na maksymalne wykorzystanie środków na realizację projektów.

Powyższe dodatkowo potwierdza, iż wolą ustawodawcy nie było wyeliminowanie z powyższego zwolnienia przychodów osiągniętych z środków pierwotnie udostępnionych w ramach Programu (perspektywa 2007-2013). Skoro pierwotnym zamysłem ustawodawcy było, aby środki w ramach programu operacyjnego nie zostały uszczuplone przez podatek oraz chęć najefektywniejszego wykorzystania tych środków, a w dodatku w samej Ustawie Wdrożeniowej przewidziano różne formy ponownego wykorzystania tych środków w tym środków pochodzących z Programu, należy stwierdzić, że takie przychody też powinny podlegać zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych. Co więcej ponowne wykorzystanie środków stanowi niejako przymus ustawodawcy, gdyż nie używa on sformułowania „środki mogą być ponownie wykorzystane”, a „są ponownie wykorzystywane”.

Potwierdzeniem powyższego jest pismo Ministerstwa Inwestycji i Rozwoju, podpisane przez Dyrektora Departamentu Koordynacji Wdrażania Funduszy UE, stanowiące odpowiedź na pismo Ministerstwa Finansów (Departament Podatków Dochodowych) z dnia 26 stycznia 2018 r. (sygn. DD6.8223.5.2018), w którym wskazano, że: „Celem wprowadzenia w art. 17 ust. 1 pkt 53a ustawy o CIT zwolnienia od podatku dochodowego przychodów podmiotów wdrażających instrumenty finansowe była ochrona przed opodatkowaniem i - w konsekwencji - uszczupleniem publicznych środków programów operacyjnych Polityki Spójności przeznaczonych na wdrażanie instrumentów finansowych. (…) Nałożenie na te środki podatku dochodowego powodowałoby uszczuplenie środków, które w kolejnym obrocie muszą być przeznaczone na wsparcie realizacji określonych celów publicznych. Zwolnienie podatkowe wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 53a ustawy o CIT pozwala zatem maksymalizować korzyści wynikające z użycia i wielokrotnego obrotu zwrotnych form finansowania projektów o istotnym znaczeniu dla gospodarki, ale przede wszystkim pozwala na wypełnienie obowiązków spoczywających na instytucjach zarządzających oraz państwie członkowskim, wynikających z prawa unijnego. (...) w opinii Ministerstwa Inwestycji i Rozwoju, wszystkie dochody przypisane do wkładu publicznego w ramach instrumentów finansowych realizowanych w programach operacyjnych, niezależnie od sposobu ich wypracowania, korzystają ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 53a ustawy o CIT.” (pismo to zostało przytoczone m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0111-KDIB1-2.4010.650.2021.1.AK z 3 lutego 2022 r.).

Mając na uwadze, iż zgodne z Umową ponowne wykorzystanie środków będzie się odbywało zgodnie z art. 98 Ustawy Wdrożeniowej, a więc na cele zgodne z celami programu, należy stwierdzić, iż przychody z nich uzyskane, w części zwiększającej wkład finansowy z programów służących realizacji umowy partnerstwa powinny być zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 53a ustawy o CIT.

Powyższe należy jednakże oddzielić od Opłaty za Zarządzanie, która stanowi wynagrodzenie Spółki za realizację Umowy, a tym samym nie będzie zwiększać wkładu finansowego, tj. nie korzysta/nie będzie ona korzystać ze zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 53a ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe w zakresie pytania nr 1.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytań). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 i ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „updop”):

W piśmiennictwie oraz judykaturze przychód podatkowy identyfikowany jest z trwałym przysporzeniem majątkowym zwiększającym wartość aktywów (zob. P. Małecki, M. Mazurkiewicz, CIT. Podatki i rachunkowość - Komentarz do art. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, LEX 2014). Z kolei w wyroku z 12 lutego 2013 r., sygn. akt II FSK 1248/11 Naczelny Sąd Administracyjny wyraził pogląd, zgodnie z którym z istoty podatku dochodowego wynika, że jest on ciężarem publicznoprawnym od przyrostu majątkowego (dochodu), a zatem przychodem jest ta wartość, która wchodząc do majątku podatnika może powiększyć jego aktywa. Przychodem jest zatem takie przysporzenie majątkowe o charakterze trwałym, które definitywnie powiększa aktywa osoby prawnej.

Otrzymane świadczenie może być więc uznane za przychód, jeżeli ma ono charakter definitywny, ostateczny oraz pewny w tym znaczeniu, że podatnik uzyskuje swobodę dysponowania określonym świadczeniem lub środkami pieniężnymi. Zasadne jest więc twierdzenie, że w przypadku, gdy w efekcie danego zdarzenia stan majątkowy podatnika nie ulegnie zmianie, nie dojdzie do osiągnięcia przez niego przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Jedynie w przypadku uzyskania przez podatnika przysporzenia majątkowego o charakterze definitywnym, w sposób stały i obiektywny zwiększającego aktywa podatnika (bądź też zmniejszającego jego pasywa), powstanie przychód podlegający opodatkowaniu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy należy uznać, że Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy dodatkowe fundusze jakie wygenerują przychody, jakie wygenerują zaangażowane z tytułu ponownego zagospodarowania opisanych we wniosku środków, w szczególności odsetki od rachunków bankowych, odsetki od lokat, odsetki od pożyczek, prowizje i inne przychody osiągnięte z inwestycji realizowanych przez Spółkę stanowią przychody Wnioskodawcy w rozumieniu art. 12 ust. 1 updop, jest prawidłowe.

Na tle przedstawionego opisu sprawy, trudno przyjąć, że przychody, jakie wygenerują ponownie zaangażowane środki udostępnione Spółce w ramach realizacji postanowień Umowy, w szczególności odsetki od rachunków bankowych, odsetki od lokat, odsetki od pożyczek, prowizje i inne przychody osiągnięte z inwestycji realizowanych przez Państwa, stanowią Państwa definitywne przysporzenie majątkowe, tylko dlatego, że środki są udostępnione Państwu w ramach realizacji postanowień Umowy, a następnie przeznaczone na wsparcie Odbiorców Wsparcia.

Umowa zawarta przez Państwa z Menadżerem Funduszu przewiduje, że Menedżer zlecił Państwu realizację zadania polegającego na udzieleniu wsparcia MŚP z przekazanego przez Menedżera Funduszu Powierniczego Wkładu Finansowego. Wkład Finansowy stanowią środki pochodzące z wkładów wniesionych w ramach Programu, których, zgodnie z art. 98 Ustawy Wdrożeniowej, wyłącznym dysponentem było Województwo, a które to środki Województwo powierzyło Menedżerowi w ramach umowy powierzenia w celu realizacji zadania, a następnie Menedżer przekazał te środki Państwu zgodnie z Umową. Wkład Finansowy wnoszony jest transzami uzgodnionymi z Państwem.

W celu realizacji Umowy otworzycie Państwo i będziecie prowadzić w instytucji finansowej zlokalizowanej na terenie Unii Europejskiej rachunki bankowe. Za realizację Umowy, będziecie Państwo otrzymywać wynagrodzenie w formie Opłaty za Zarządzanie. Środki udostępnione Państwu, w ramach realizacji postanowień Umowy, a następnie przeznaczone na wsparcie Odbiorców Wsparcia stanowią źródło dodatkowych środków pieniężnych, którymi są odsetki od rachunków bankowych, odsetki od lokat, odsetki od pożyczek, prowizje oraz wszelkie inne korzyści odnoszące się do udostępnionego kapitału w ramach udzielonego wsparcia z Instrumentu Finansowego.

Wskazać również należy, że środki finansowe przekazane przez Menedżera po wykonaniu zobowiązań wynikających z zawartych Umów Inwestycyjnych oraz wszelkie przychody wygenerowane z powierzonych środków zwracane będą w całości na rachunek bankowy Menedżera.

Zatem, skoro przychody jakie wygenerują zaangażowane przez Państwa środki w ramach realizacji postanowień Umowy, tj. odsetki od rachunków bankowych, odsetki od lokat, odsetki od pożyczek, prowizje i inne przychody osiągnięte z inwestycji, nie stanowią Państwa definitywnego przysporzenia majątkowego, to nie stanowią one przychodów w rozumieniu art. 12 ust. 1 updop.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest więc prawidłowe.

W konsekwencji powyższego, ponieważ pytanie nr 2 zostało zadane warunkowo, tj. na okoliczność gdy Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 zostałoby ocenione jako nieprawidłowe, ocena w zakresie tego pytania jest bezzasadna.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

  - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

  - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.