Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
25 kwietnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełniła go Pani pismem z 16 maja 2025 r. i – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 czerwca 2025 r. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego
Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której świadczy m.in. usługi programistyczne. Jej przedsiębiorstwo jest prowadzone od 2 stycznia 2024 r. i od tej daty prowadzona jest także działalność rozwojowo-badawcza w zakresie prac programistycznych. Zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności Gospodarczej działalność przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni polega m.in. na 62.01.Z Działalność związana z oprogramowaniem. Wnioskodawczyni jest opodatkowana podatkiem dochodowym liniowym i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.
Umowa o świadczenie usług, w ramach której powstają utwory
Wnioskodawczynię łączą z kontrahentami umowy umowę o świadczenie usług (dalej jako: „Usługi”). Wnioskodawczyni posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o PIT.
Omawiane we wniosku usługi programistyczne świadczone są przez Wnioskodawczynię w Polsce, na zasadzie pracy osobistej w biurze bądź pracy zdalnej na rzecz Spółki. Stosownie do umów łączących Wnioskodawczynię, ich przedmiotem jest świadczenie przez Wnioskodawczynię na rzecz spółki lub jej Klientów usług informatycznych, zgodnie z odrębnymi zamówieniami. Wnioskodawczyni jest programistą wykorzystującym (...) w celu przygotowywania nowych funkcjonalności produktu ubezpieczeniowego, który dotychczas nie istniał na polskim rynku.
Umowne uregulowanie praw autorskich
Na podstawie przedmiotowej umowy, w przypadku stworzenia przez Wnioskodawczynię, w ramach świadczenia usług, jakiegokolwiek utworu w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, Wnioskodawczyni, każdorazowo z chwilą ustalenia danego utworu i w ramach wynagrodzenia ryczałtowego, jest zobowiązana do przeniesienia całości autorskich praw majątkowych do utworu na wszelkich znanych w chwili przeniesienia polach eksploatacji, przy czym:
1.w przypadku utworu niebędącego programem komputerowym, obejmujące:
·w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu – wytwarzania określoną techniką egzemplarzy utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
·w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono – wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy;
·w zakresie rozpowszechniania utworu w sposób inny niż określony powyżej – publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym.
2.w przypadku utworu będącego programem komputerowym, obejmujące:
·trwałe lub czasowe zwielokrotnianie programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie;
·tłumaczenie, przystosowywanie, zmiany układu lub jakiekolwiek inne zmiany w programie komputerowym;
·rozpowszechnianie, w tym użyczenie lub najem programu komputerowego lub jego kopii – jak również prawa do wykonywania i zezwalania na wykonywanie autorskich praw zależnych do opracowań utworu na wszystkich wyżej wymienionych polach eksploatacji. Strony tejże umowy postanowiły nadto, że w przypadku stworzenia przez Wnioskodawczynię utworu będącego programem komputerowym, Wnioskodawczyni zobowiązana jest – wraz z przekazaniem takiego utworu – przekazać również jego kod źródłowy, zaś w przypadku wszystkich utworów – również prawo własności nośników, na których utwór został utrwalony. Wnioskodawczyni zobowiązała się do niewykonywania względem swojego kontrahenta, jak również jego następców prawnych, pod jakimkolwiek tytułem, autorskich praw osobistych do utworów.
Projekt
W ramach wykonywania niniejszej umowy, Wnioskodawczyni zostało zlecone wytworzenie (w zakresie opisanym w dalszej części) narzędzia …, którego celem jest stworzenie nowego produktu ubezpieczeniowego na rynku Polskim (dalej: „Narzędzie”). Działalność Wnioskodawczyni polega na pisaniu programów komputerowych, skryptów oraz algorytmów w celu tworzenia nowych rozwiązań lub rozwijania już istniejących rozwiązań. Proces tworzenia i rozwijania każdego z produktów obejmuje następujące etapy prac badawczo-rozwojowych: analizy wymagań wstępnych, projektowania aplikacji oraz doboru odpowiednich technologii implementacji, testów integracyjnych, dokumentacji oraz rozwoju kolejnych wersji aplikacji. Finalnym produktem jest kod aplikacji wraz z powiązaną dokumentacją techniczną i projektową oraz gotowe do użycia narzędzia. W szczególności Wnioskodawczyni tworzy nowe rozwiązania oraz rozwija lub ulepsza już istniejące rozwiązania w celu zwiększenia funkcjonalności, bezpieczeństwa i stabilności różnych systemów lub środowisk informatycznych.
W ramach swoich zadań Wnioskodawczyni również świadczy usługi związane z:
·wytwarzaniem nowych funkcjonalności,
·wprowadzaniem usprawnień do funkcjonalności działających operacyjnie,
·tworzeniem nowego oprogramowania do obsługi szkód komunikacyjnych,
·poszukiwaniem i ustalaniem optymalnych wymagań we współpracy z działami operacyjnymi i przygotowania dla nich rozwiązań najbardziej opłacalnych,
·zapewnieniem wysokiej wydajności implementowanych rozwiązań w aplikacjach IT zgodnie z oczekiwaniami biznesowymi oraz przyjętymi standardami,
·tworzeniem dokumentacji technicznej oraz użytkowej.
Narzędzie ze względu na swoją złożoność i sposób działania, wymaga użycia wielu technologii programistycznych i stanowi wytwór pracy zespołu deweloperskiego, w skład którego wchodzi Wnioskodawczyni w roli Team Leadera. Zakres pracy Wnioskodawczyni przy tworzeniu Narzędzia jest następujący: wytwarzanie oprogramowania i dokumentacji, projektowanie architektury systemowej i wdrożeniowej. zarządzanie zespołem programistów, testerów i analityków. Efektem pracy Wnioskodawczyni jest zarówno dokumentacja techniczna, jak i kod źródłowy wraz z dokumentacją projektową.
Wnioskodawczyni wypełnia obowiązki określone w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni nie prowadzi ksiąg rachunkowych. Prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, a w związku z tym wykazuje wymagane przepisami informacje w odrębnej ewidencji.
Uzupełnienie wniosku
Wnioskodawczyni jest opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych, rozliczając się na zasadach ogólnych – a nie jak zostało omyłkowo wskazane (podatkiem liniowym).
Dodatkowo Wnioskodawczyni nie pełni roli Team Leadera – zakres zadań Wnioskodawczyni jest zakresem odpowiadającym zakresowi prac developera – Wnioskodawczyni nie jest team leaderem ani nie zarządza w żaden sposób zespołem ani projektem, a Jej zadania dotyczą działalności badawczo-rozwojowej.
Zakres Wnioskodawczyni przy tworzeniu narzędzia dotyczy wytwarzania oprogramowania i dokumentacji oraz projektowania architektury systemowej oraz wdrożeniowej, ale Wnioskodawczyni nie zarządza zespołem programistów, testerów i analityków. Efektem prac Wnioskodawczyni jest zarówno dokumentacja techniczna, jak i kod źródłowy. Wnioskodawczyni bardziej rozwinie opis w dalszej części wniosku.
Dodatkowo, oprócz Narzędzia opisanego w treści wniosku, Wnioskodawczyni w 2026 r. rozpoczęła pracę i będzie pracowała nad Narzędziem 2 – projektem polegającym na umożliwieniu klientowi zewnętrznemu podjęcia decyzji na temat wyboru warunków polisy – dotychczas proces nie był zautomatyzowany u klienta. W tym celu w aplikacji „…” zostanie przygotowana formatka decyzyjna umożliwiająca klientowi wybór określonej opcji z warunkami polisy, a w ramach której to Wnioskodawczyni przygotowuje i będzie przygotowywała struktury bazodanowe niezbędne do przygotowania usługi prezentującej dane oraz przygotowywał usługi do prezentacji danych w aplikacji. Dalej w odpowiedzi Wnioskodawczyni będzie również odnosiła się, przy pytaniach dotyczących Narzędzia, również do Narzędzia 2.
Dodatkowo, w odpowiedzi na pytania tutejszego Organu, Wnioskodawczyni wskazuje, że:
Twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do przedmiotowych „programów komputerowych” (Narzędzia i Narzędzia 2) polega na tym, że Wnioskodawczyni – jedynie na podstawie przedstawionych przez Klienta wymagań biznesowych przygotowuje modele danych i modele architektury oraz wykonuje analizę systemową i bazo-danową, która jest całkowicie szyta na miarę i wymaga całkowicie twórczego, oryginalnego działania – efekt pracy Wnioskodawczyni jest zawsze utworem i jest kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Nie jest efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Zleceniodawcę.
W celu rozwijania programu określonego jako Narzędzie i Narzędzie 2 polega na przeprowadzania warsztatów z klientem, rozpisywania dokumentacji technicznej backendu (w szczególności w zakresie struktur bazodanowych i dotyczących ich serwisów/API) w narzędziach (...) z projektem zmian programu komputerowego. Wnioskodawczyni również analizuje bazy danych i tworzy odpowiednie zapytania i skrypty. Wnioskodawczyni również analizuje aktualne rozwiązania i proponuje techniczne usprawnienia. Efektem prac zawsze jest kod źródłowy i skrypty bazodanowe.
W obydwu Narzędziach Wnioskodawczyni wykorzystuje takie technologie jak (...), jak również posiadaną wiedzę architektoniczną, programistyczną i z zakresu baz danych.
W Narzędziu jest tworzony całkowicie nowy program komputerowy – który dotychczas ani nie występował w rozwiązaniach funkcjonujących u Wnioskodawczyni ani nie występował u klienta i powstał całkowicie w oparciu o jego wymagania – co wskazuje na oryginalność.
W Narzędziu nr 2 Wnioskodawczyni tworzyła całkowicie nowe funkcjonalności, które nie występowały ani w działalności Wnioskodawczyni ani u Jej klienta i na tym polega ich oryginalność.
Program komputerowy, który jest wytwarzany w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawczyni nie istniał dotychczas i Wnioskodawczyni wykorzystuje całkowicie nowe – wypracowane specjalnie na potrzeby klienta rozwiązania.
Działalność Wnioskodawczyni jest prowadzona w sposób ciągły i systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni podejmuje aktywność, która obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Na wstępie Wnioskodawczyni stawia sobie za cel stworzenie oprogramowania lub jego ulepszenia, które spełni cele biznesowe klienta – odbiorcy oprogramowania. Źródłem finansowania są środki klienta. Cele dopiero zostaną osiągnięte i będzie nim kod źródłowy lub skrypty bazodanowe. Harmonogramy tworzenia oprogramowania będą wynikać z przygotowanych na podstawie wcześniejszych analiz kodu źródłowego lub skryptów bazodanowych wykonanych przez Wnioskodawczynię i będą dostarczane przyrostowo wraz z wytworzeniem projektu działającej funkcjonalności w założonych terminach. Wnioskodawczyni samodzielnie opracowuje projekty oprogramowania, korzystając z własnego sprzętu w ramach finansowania zewnętrznego – od klienta. Te harmonogramy są na bieżąco realizowane wraz z oczekiwanym przyrostem.
W przypadku Narzędzia osiągniętym celem jest gotowe oprogramowanie, które Wnioskodawczyni tworzyła od początku wraz z całą bazą danych oraz funkcjami, które wyciągają dane do zewnętrznych systemów. Stworzony program komputerowy stanowi szyte na miarę pod konkretny – nowy – nieistniejący wcześniej w Polsce produkt ubezpieczeniowy – rozwiązanie, które powstało w ramach samodzielnej pracy Wnioskodawczyni (do tworzenia produktu w innych zakresach byli również wykorzystywani programiści) – a wszystko powstało w ramach finansowania zewnętrznego – od klienta.
W przypadku Narzędzia 2 Wnioskodawczyni rozwija oprogramowanie przez tworzenie nowych struktur baz danych i nowych funkcji i skryptów, a stworzone ulepszenia programu komputerowego stanowią szyte na miarę pod konkretnego klienta i konkretne oprogramowanie rozwiązania wcześniej nieistniejące (do rozwijania produktu w innych zakresach są wykorzystywani programiście) – a wszystko w ramach finansowania zewnętrznego – od klienta.
Systematyczność w odniesieniu do działań podejmowanych przez Wnioskodawczynię polega na metodycznym i uporządkowanym podejmowaniu działań służących realizacji postawionych celu. Działalność prowadzona jest w sposób uporządkowany, z planowaniem celów i uwzględnieniem harmonogramu i zasobów dostępnych Wnioskodawczyni.
Harmonogramy tworzenia i rozwijania oprogramowania wynikają z przygotowanych na podstawie wcześniejszych analiz kodu źródłowego lub skryptów bazodanowych wykonanych przez Wnioskodawczynię i są dostarczane przyrostowo wraz z wytworzeniem projektu działającej funkcjonalności w założonych terminach wynikających ze sprintów (wymogiem klienta jest dostarczanie działających funkcjonalności w określonych terminach dwutygodniowych lub miesięcznych – w zależności od decyzji klienta). Te harmonogramy są na bieżąco realizowane wraz z oczekiwanym przyrostem i ustaleniami z klientem. Przykładem harmonogramu zrealizowanego w 2024 roku była realizacja MVP projektu obejmującego Narzędzie do końca października 2024, a następnie dostarczanie co miesiąc dalszych uzgodnionych z klientem funkcjonalności.
Przy rozpoczęciu realizacji poszczególnego programu komputerowego Wnioskodawczyni dysponowała jedynie informacjami na temat oczekiwań Klienta. Wnioskodawczyni wykorzystuje do projektowania oprogramowania swoje doświadczenie i wiedzę na temat komunikacji, baz danych, architektury i systemów oraz umiejętność programowania. Nowe innowacyjne zastosowania są tworzone przy pomocy (...).
W ramach swojej dotychczasowej działalności Wnioskodawczyni nie oferowała gotowych produktów – gdyż efektem prac miały być właśnie programy komputerowe, lecz oferował usługi w zakresie programowania oraz architektury bazodanowej. Narzędzia są oparte na rozwiązaniach technologicznych: (...). Wnioskodawczyni w ramach Narzędzia zaplanował cel w postaci realizacji programu komputerowego w terminie do końca października 2024, a następnie wydawanie kolejnych funkcjonalności w ramach ustalonych harmonogramów, a w przypadku Narzędzia 2 Wnioskodawczyni stawia sobie za cel wydawanie kolejnych funkcjonalności w ramach ustalonych harmonogramów. Efektem działań było zrealizowanie Narzędzia, które wcześniej nie istniało, a pozwala na oferowanie nowych konkurencyjnych produktów ubezpieczeniowych na rynku polskim i jego rozwijanie, a w przypadku Narzędzia 2 – utworzenie formatki decyzyjna umożliwiająca klientowi wybór określonej opcji z warunkami polisy.
Wnioskodawczyni realizuje zaplanowane przedsięwzięcie działając w (...) wydając kolejne funkcjonalności w ramach ustalonych harmonogramów poprzez wykonywanie prac analitycznych, architektonicznych i programistycznych.
Utwory tworzone i rozwijane przez Wnioskodawczynię są chronione na podstawie art. 74 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 25).
Wnioskodawczyni przysługują wyłączne majątkowe prawa autorskie do tych odrębnych programów komputerowych.
Wnioskodawczyni nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych od innych podmiotów.
Działania polegające na rozwijaniu „Oprogramowania” zmierzają do utworzenia nowych funkcjonalności oprogramowania.
W przypadku rozwoju „Oprogramowania” efekty pracy Wnioskodawczyni powstałych rozwiązań, bezpośrednio w wyniku ich stworzenia, przed implementacją, stanowią zawsze nowe, odrębne od tego oprogramowania utwory w postaci programu komputerowego podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Efekty pracy, które Wnioskodawczyni nazywa „programem komputerowym” zawsze, tj. zarówno w przypadku ich tworzenia, jak i rozwijania, są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:
·zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;
·nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;
·nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahentów.
Wnioskodawczyni ponosi odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż zleceniodawca/kontrahent).
Wnioskodawczyni ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.
Na gruncie umowy z klientem Wnioskodawczyni otrzymuje wynagrodzenie z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (autorskich praw majątkowych), które wyceniane jest według roboczogodziny Wnioskodawczyni, którą spędziła nad oprogramowaniem – a więc wyłącznie z tytułu przenoszenia na Kontrahenta prawa do projektu „programu komputerowego”/ wypłata wynagrodzenia uzależniona jest od przeniesienia całości praw autorskich; Wnioskodawczyni uzyskuje wynagrodzenie wyłącznie z tytułu przenoszenia na Kontrahenta praw do programu komputerowego – praw majątkowych na wszelkich polach eksploatacji, w tym:
a)w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu – wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową,
b)w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono – wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy,
c)w zakresie rozpowszechniania utworu w sposób inny niż określony w pkt b – publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym.
Sposób przenoszenia majątkowych praw autorskich do programu komputerowego każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Umowa przewiduje, że każdego miesiąca następuje Wnioskodawczyni przenosi na rzecz klienta prawa autorskie do wyodrębnionych, stworzonych przez Wnioskodawczynię utworów. Wyodrębnienie utworów następuje poprzez wydzielenie na odrębnej instancji kodu źródłowego, a jego stworzenie i zakres jest opisywany każdorazowo w (...). Klient Wnioskodawczyni odbiera utwory i wypłaca na podstawie wystawionej faktury wynagrodzenie. Wyodrębnienie następuje w momencie tworzenia projektu programu komputerowego i polega na umieszczeniu przez Wnioskodawczynię tego projektu w ramach odpowiednio wydzielonego repozytorium. Przeniesienie tych praw potwierdzone jest poprzez ich przekazanie w narzędziach Klienta oraz wpisy w Jira, a następnie w fakturze.
Wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich wynika z umowy oraz faktury.
W odrębnej ewidencji Wnioskodawczyni na bieżąco wyodrębnia:
·każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,
·przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,
·koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.
Odrębna ewidencja prowadzona jest w sposób umożliwiający prawidłowe i terminowe ustalenie kwalifikowanego dochodu w celu złożenia stosownego zeznania podatkowego za lata podatkowe będące przedmiotem wniosku, w przewidzianym dla tej czynności terminie.
Wnioskodawczyni prostuje, że nie realizuje dokumentacji projektowej ani dokumentacji użytkowej – realizowana jest jedynie dokumentacja techniczna i kod źródłowy.
Wnioskodawczyni prostuje, że realizuje wyłącznie dokumentację techniczną, która:
a)jest nierozerwalnie związana z wytwarzanym przez Wnioskodawczynię oprogramowaniem,
b)obejmuje przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego, których charakter jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie,
c)obejmuje instrukcje przeznaczone do komputera, które pozwalałyby przekształcić je do postaci kodu źródłowego,
d)w ramach projektów Wnioskodawczyni powstają instrukcje komend adresowanych do komputera, a nigdy nie powstają zbiory zleceń dla informatyków realizujących kolejne etapy projektu,
e)dokumentacja, którą Wnioskodawczyni tworzy, pozwala odtworzyć instrukcje przeznaczone dla komputera i przekształcić je do postaci kodu źródłowego,
f)każda stworzona przez Wnioskodawczynię dokumentacja podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Wnioskodawczyni prostuje, że nie wykonuje usług w ramach funkcji „Team Leadera”.
Wnioskodawczyni w związku z tworzeniem/rozwijaniem oprogramowania osiąga dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co zostało odzwierciedlone w opisie stanu prawnego.
Pytanie
Czy w tak opisanym stanie faktycznym prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawczyni, że do przychodów uzyskiwanych z autorskich praw do programów komputerowych uzyskiwanych przez Wnioskodawczynię w ramach świadczonych usług w latach 2024 i 2025, tj. przychodów za przeniesienie autorskich praw majątkowych do tworzonych, rozwijanych bądź ulepszanych programów komputerowych Wnioskodawczyni stosuje przepisy art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. 5% stawkę podatku dochodowego?
Pani stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawczyni, świadczone usługi badawczo-rozwojowe w zakresie wytwarzania oprogramowania (Narzędzia i Narzędzia 2) spełniają wymóg art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „Ustawa”).
Zgodnie z art. 30cb ustawy Wnioskodawczyni prowadzi wyodrębnioną ewidencję dotyczącą prowadzonych prac badawczo-rozwojowych. Na podstawie powyższych stoi na stanowisku, iż może zastosować stawkę 5% podatku dochodowego od osób fizycznych, do przychodów z opisanych wyżej prac badawczo-rozwojowych (wytwarzania Narzędzia i Narzędzia 2).
W konsekwencji, Wnioskodawczyni zamierza w zeznaniu rocznym za rok 2024 i 2025 rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze spółką z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.
Stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe w świetle obowiązującego stanu prawnego, z przyczyn wskazanych poniżej.
Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.
Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie dodano art. 30ca i art. 30cb.
Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP BOK lnnovation Box).
W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.
Zgodnie z tym uzasadnieniem „(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi lnnovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej”.
Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji tzw. zasady nexus, zgodnie z którą przychody związane z własnością intelektualną mogą być korzystnie opodatkowane w takim zakresie, w jakim konkretna własność intelektualna generująca przychód jest efektem prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez danego podatnika.
Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni świadczy usługi badawczo-rozwojowe na rzecz swojego kontrahenta, w zakresie oprogramowania służącego do kompleksowej obsługi procesów windykacyjnych oraz zarządzania i zakupu portfeli należności na potrzeby grupy spółek działającej w większości państw UE (Narzędzie) oraz rozwoju narzędzia … – aplikacji zewnętrznej do obsługi klientów indywidualnych i prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą służąca do obsługi polis, opłacania składek ubezpieczeniowych, zgłaszania szkód i występowania o świadczenia, sprawdzania statusów swoich zgłoszeń, pobierania dokumentów (Narzędzie 2).
Na podstawie zawartych umów Wnioskodawczyni sprzedaje prawa do wytworzonego oprogramowania z chwilą ustalenia utworu w ramach wynagrodzenia na rzecz kontrahenta. Wytwarzane oprogramowanie podlega ochronie prawnej na podstawie zapisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przedmiotem umowy jest w rzeczywistości sprzedaż usług badawczo-rozwojowych, których efektem jest program komputerowy (umową objęte jest wytwarzanie, wdrażanie testowanie i dokumentowanie oprogramowania), w których cenie uwzględniona jest opłata za prawo do korzystania z własności intelektualnej Wnioskodawczyni. Sprzedaż wskazanych we wniosku praw następuje w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku (Narzędzie i Narzędzie 2), jest wytwarzane w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję zawartą w art. 5a pkt 38 Ustawy.
Wnioskodawczyni nie prowadzi ksiąg rachunkowych. Prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, a w związku z tym wykazuje wymagane przepisami informacje w odrębnej ewidencji. Odnosząc powyżej przedstawiony opis do zanalizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie. W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, dokumentacji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (w szczególności zgodną z Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5 – a w szczególności jego 34 akapitem dotyczącym tzw. copyrighted software), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 Ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Jednocześnie Wnioskodawczyni oświadcza, że na potrzeby korzystania z IP Box posiada szczegółową ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną, zgodną z wymogami art. 30cb Ustawy oraz pozwalającą na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Zawiera ona comiesięczne zestawienie dokumentów potwierdzających w szczególności przychody i wydatki, a w konsekwencji pozwalających na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu lub straty przypadających na każde kwalifikowane IP na koniec każdego miesiąca. Podkreślenia wymaga, iż Narzędzie i Narzędzie 2, w zakresie opisanym w stanie faktycznym wniosku, jest jedynym efektem pracy wykonywanej na zlecenie kontrahenta Wnioskodawczyni i jak wyżej wskazano stanowi ono niewątpliwie utwór w rozumieniu art. 1 ust 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wytwarzane utwory przechowywane są w infrastrukturze informatycznej kontrahenta Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni zatem nie wykonuje nawet usługi zarządzania wytwarzanymi przez Nią dziełami, a całość wynagrodzenia w zakresie zadeklarowanym w ewidencji otrzymywanego od kontrahenta stanowi wynagrodzenie za sprzedaż praw autorskich.
Programy, które wytwarza Wnioskodawczyni (Narzędzie i Narzędzie 2) są same w sobie nowym oprogramowaniem narzędziowym, które umożliwia wykonywanie konkretnych analiz lub czynności w procesie rozwoju urządzenia, które będzie ulepszone w stosunku do innych podobnych oferując więcej funkcjonalności i wyższy poziom bezpieczeństwa, przez co będzie miało ono więcej funkcjonalności i zastosowań niż inne podobne. Odnośnie wartości kwalifikowanych praw własności intelektualnej Wnioskodawczyni wskazuje, że na podstawie umowy zawartej z kontrahentem, na podstawie której Wnioskodawczyni wytwarza Narzędzie i Narzędzie 2, wykonuje Ona usługę informatyczną w ramach której wytwarzane są utwory, do których wszelkie prawa własności intelektualnej są przekazywane na rzecz kontrahenta za ustaloną opłatą. Wg Ustawy przez sprzedaż rozumie się „odpłatną dostawę towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów”. Tak więc w tym przypadku następuje faktyczna sprzedaż wytworzonych przez Wnioskodawczynię kwalifikowanych praw własności intelektualnej do Narzędzia i Narzędzia 2. Jedyną usługą jaką wykonuje on na rzecz kontrahenta jest udział w opisanym projekcie w charakterze programisty, którego efektem jest tylko i wyłącznie kod źródłowy programu komputerowego – Narzędzia i Narzędzia 2 oraz dokumentacja bezpośrednio i immanentnie związana z tworzonym Narzędziem i Narzędziem 2, a powstająca w trakcie procesu tworzenia i rozwijania Narzędzia i Narzędzia 2. Wnioskodawczyni wykonuje czasem również czynności administracyjne, które jednak nie są objęte prowadzoną ewidencją i które nie podlegają uldze IPBox. Narzędzie i Narzędzie 2 stanowi oprogramowanie pisane na zamówienie spełniające specyficzne wymagania klienta i nie istnieje inne podobne tak aby można było na jego podstawie wycenić wartość praw własności intelektualnej związanej z tym oprogramowaniem. Tak więc dokumentem określającym wartość sprzedawanych praw jest faktura wystawiana przez Wnioskodawczynię. Ponadto, Wnioskodawczyni wskazuje, że w roku 2024 płaciła zaliczki na podatek dochodowy w wysokości wynikającej z ogólnych zasad rozliczenia, także z przychodów uzyskiwanych z tytułu Umowy, a preferencyjną stawkę podatku do przychodów uzyskiwanych z Umowy zastosuje w rocznym zeznaniu podatkowym składanym do końca kwietnia 2025 r. i obliczając podatek do zapłaty zastosuje 5% stawkę do przychodów z Umowy, a różnicę w podatku zapłaconym na bieżąco w postaci zaliczek na podatek potraktuje jak nadpłatę podatku. Rekapitulując powyższe należy stwierdzić, że po spełnieniu warunków formalnych dot. prowadzenia księgowości opisanych w art. 30cb Ustawy Wnioskodawczyni ma prawo rozliczać się na podstawie art. 30ca Ustawy, a Jej stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:
a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:
Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
a)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
b)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
c)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.).
Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:
Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:
a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2024 r. poz. 1571, 1871 i 1897),
b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;
Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:
Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych oznacza to: prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Na podstawie art. 4 ust. 2 tej ustawy:
Badania naukowe są działalnością obejmującą:
1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Natomiast zgodnie art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:
Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Łącząc te elementy można stwierdzić, że działalnością badawczo-rozwojową jest działalność twórcza obejmująca:
·badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, a więc prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne; lub
·badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń; lub
·prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Panią prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Panią efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).
Kryteria działalności badawczo-rozwojowej
Twórczy charakter działalności badawczo-rozwojowej
Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.
Badania podstawowe
Działalność badawczo-rozwojowa może obejmować badania podstawowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, a więc:
·prace empiryczne – czyli prace doświadczalne; lub
·prace teoretyczne – czyli oparte na teorii naukowej, a nie na doświadczeniu;
mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne.
Co istotne, aby prowadzone przez podmiot działania miały status badań podstawowych w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym muszą być prowadzone z zachowaniem odpowiednich standardów.
Nie każde przeprowadzone doświadczenie jest badaniem podstawowym. Prace empiryczne muszą być prowadzone w odpowiednich warunkach (w odpowiednim środowisku), w oparciu o określoną metodę działań. Powinny być przeprowadzone w odpowiedniej próbie, uwzględniać stopień powtarzalność wyników. Prace te powinny być odpowiednio zarejestrowane lub opisane. Szczegółowe standardy prowadzenia prac empirycznych są uzależnione od przedmiotu badania.
Podobnie, nie każde rozważania prowadzone w oparciu o teorie naukowe będą miały status prac teoretycznych w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace teoretyczne w rozumieniu tej ustawy także muszą spełniać określone standardy, w tym dotyczące metodologii badań naukowych, komparatystyki, zasad wnioskowania.
Badania aplikacyjne
Działalność badawczo-rozwojowa może również obejmować badania aplikacyjne w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Aplikacja to m.in. „zastosowanie czegoś w praktyce”. Przedmiotem badań aplikacyjnych jest więc pozyskanie nowej wiedzy i umiejętności (opartych na wiedzy i doświadczeniu) dla potrzeb praktyki produkcyjnej lub usługowej w określonym zakresie. Podmiot podejmujący prace aplikacyjne – mając wiedzę o określonych produktach, procesach lub usługach (ich cechach, wadach) – podejmuje działalność badawczą, której celem jest zdobycie nowej wiedzy i umiejętności po to, aby:
·opracować nowe produkty, procesy lub usługi lub
·wprowadzić znaczące ulepszenia do istniejących produktów, procesów lub usług.
„Nowy” to „niedawno zrobiony, nabyty lub właśnie powstały, założony”, „taki, który zajął miejsce poprzedniego”, „spotykany po raz pierwszy, dopiero co poznany lub będący od niedawna w jakimś środowisku”, „od niedawna istniejący, właśnie wynaleziony”.
Celem prac aplikacyjnych jest zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności – czyli takiej wiedzy i takich umiejętności, których podmiot prowadzący prace (pomimo bycia specjalistą w danej dziedzinie) wcześniej nie posiadał.
Nowym produktem, procesem lub usługą może być:
·produkt, proces lub usługa, które nie istniały wcześniej, czyli takie, które zostały opracowane po raz pierwszy w wyniku badań aplikacyjnych;
·produkt, proces lub usługi, które istniały już jako rodzaj produktu, procesu lub usługi, ale w wyniku badań aplikacyjnych opracowano ich nową koncepcję.
Ulepszenie natomiast to „to, co usprawniło funkcjonowanie czegoś”. Ulepszać to „zmienić coś tak, żeby stało się bardziej użyteczne lub funkcjonalne”. Celem prac aplikacyjnych dotyczących istniejących produktów, procesów lub usług nie są jakiekolwiek ulepszenia, ale ulepszenia znaczące – czyli mające duże znaczenie, dużą wagę, istotne z punktu widzenia funkcji i dotychczasowych cech ulepszanych produktów, procesów lub usług. Jednocześnie jednak skala zmian wprowadzonych do produktu, procesu lub usługi nie powoduje, że mówimy o nowym produkcie, procesie lub usłudze, ale o produkcie, procesie lub usłudze znacząco ulepszonych.
Analogicznie jak w przypadku badań podstawowych, także badania aplikacyjne muszą być prowadzone z zachowaniem odpowiednich standardów.
Prace rozwojowe
Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.
Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, tj. obejmują:
·nabycie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
·łączenie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
·kształtowanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności; i
·wykorzystanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.
Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:
·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;
·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzą wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;
·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;
·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.
Co istotne, całość ww. czynności służy:
·planowaniu produkcji oraz
·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.
Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.
Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.
Systematyczność i cele działalności badawczo-rozwojowej
Działalność badawczo-rozwojowa jest podejmowana:
·w sposób systematyczny,
·w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Pojęcie „systematyczny” – w odniesieniu do procesów oznacza „zachodzący stale od dłuższego czasu”; w odniesieniu do działań oznacza „prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; planowy, metodyczny”.
Z uwagi na charakter działań, jakie obejmuje działalność badawczo-rozwojowa, pojęcia systematyczności tych działań nie należy ograniczać wyłącznie do ich zwykłego organizacyjnego uporządkowania i częstotliwości podejmowanych czynności. Znaczenie pojęcia „systematyczności” będzie także wynikową przedmiotu prowadzonych działań (badań naukowych lub prac rozwojowych) – musi uwzględniać specyfikę podejmowanych badań lub prac.
Celem działalności badawczo-rozwojowej jest: zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Punktem wyjściowym dla działalności badawczo-rozwojowej jest więc posiadanie pewnego poziomu (określonych zasobów) wiedzy w konkretnym temacie. Aby stwierdzić, czy podjęte działania prowadzą do zwiększenia poziomu wiedzy oraz służą wykorzystywaniu zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań koniecznym jest określenie poziomu wiedzy „wyjściowej” i „wyjściowego” stanu wykorzystywania zasobów wiedzy, „wyjściowego” stanu jej zastosowań. Bez takiego nakreślenia „punktu wyjścia” dla działalności badawczo-rozwojowej nie da się nakreślić celów podejmowanych działań.
Należy uwzględnić zatem, że głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo -rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmują szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. (zobacz: 3.2.1.3 Objaśnienia w zakresie IP Box – Zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań”).
Istotnym jest więc między innymi to:
·jakimi zasobami wiedzy podatnik dysponował przed rozpoczęciem realizacji projektu badawczo-rozwojowego;
·jaki rodzaj wiedzy podlegał następnie selekcji, wykorzystaniu i rozwijaniu pod względem przydatności do realizacji tego projektu.
Ocena charakteru Pani działalności
Z opisu sprawy wynika, że zostało Pani zlecone wytworzenie narzędzia …, którego celem jest stworzenie nowego produktu ubezpieczeniowego na rynku Polskim (dalej: „Narzędzie”) oraz rozpoczęła Pani pracę i będzie pracowała nad Narzędziem 2 – projektem polegającym na umożliwieniu klientowi zewnętrznemu podjęcia decyzji na temat wyboru warunków polisy – dotychczas proces nie był zautomatyzowany u klienta. Twórczy charakter Pani działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do przedmiotowych „programów komputerowych” (Narzędzia i Narzędzia 2) polega na tym, że jedynie na podstawie przedstawionych przez Klienta wymagań biznesowych przygotowuje modele danych i modele architektury oraz wykonuje analizę systemową i bazo-danową, która jest całkowicie szyta na miarę i wymaga całkowicie twórczego, oryginalnego działania – efekt pracy Wnioskodawczyni jest zawsze utworem i jest kreacją nowej ,nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Nie jest efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Zleceniodawcę. W celu rozwijania programu określonego jako Narzędzie i Narzędzie 2 polega na przeprowadzania warsztatów z klientem, rozpisywania dokumentacji technicznej backendu (w szczególności w zakresie struktur bazodanowych i dotyczących ich serwisów/API) w narzędziach (...) z projektem zmian programu komputerowego. Analizuje Pani bazy danych i tworzy odpowiednie zapytania i skrypty. Wnioskodawczyni również analizuje aktualne rozwiązania i proponuje techniczne usprawnienia. Efektem prac zawsze jest kod źródłowy i skrypty bazodanowe. Program komputerowy, który jest wytwarzany w ramach Pani działalności gospodarczej nie istniał dotychczas i wykorzystuje Pani całkowicie nowe – wypracowane specjalnie na potrzeby klienta rozwiązania. Pani działalność jest prowadzona w sposób ciągły i systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej podejmuje Pani aktywność, która obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
W konsekwencji, działalność prowadzoną przez Panią polegającą na tworzeniu, rozwijaniu, ulepszaniu programów komputerowych można uznać za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Panią ani też całość prowadzonej przez Panią działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.
Opodatkowanie preferencyjną stawką podatku
Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
1)patent,
2)prawo ochronne na wzór użytkowy,
3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),
8)autorskie prawo do programu komputerowego
– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24).
Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:
Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.
W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
W myśl art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.
Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
(a+b) x 1,3
a+b+c+d
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Stosownie do art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych :
Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.
Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:
W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.
Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
W myśl art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych:
Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o i art. 23p stosuje się odpowiednio.
W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).
Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.
Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.
Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych :
W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.
Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.
Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:
·tworzy Pani wymienione w opisie programy komputerowe (Narzędzie 1 i Narzędzie 2) w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;
·efektem Pani twórczych prac są każdorazowo odrębne programy komputerowe – utwory podlegające ochronie określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
·na gruncie umowy z klientem otrzymuje Pani wynagrodzenie z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (autorskich praw majątkowych);
·wyodrębnienie autorskich praw majątkowych następuje w momencie tworzenia projektu programu komputerowego i polega na umieszczeniu przez Panią projektu w ramach odpowiednio wydzielonego repozytorium. Przeniesienie tych praw potwierdzone jest poprzez ich przekazanie w narzędziach Klienta oraz wpisy w Jira, a następnie w fakturze;
·prowadzi Pani odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Tym samym może Pani, do przychodów uzyskiwanych z autorskich praw do programów komputerowych uzyskiwanych przez Panią w ramach świadczonych usług w 2024 i 2025 roku, tj. przychodów za przeniesienie autorskich praw majątkowych do tworzonych, rozwijanych bądź ulepszanych programów komputerowych na podstawie art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zastosować w zeznaniach rocznych za lata 2024 i 2025 stawkę opodatkowania 5% do dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Zaznaczyć należy w tym miejscu, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.