Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 kwietnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej m.in. w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan pismem z 23 maja 2025 r. (wpływ tego samego dnia) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest obywatelem Wielkiej Brytanii i rezydentem podatkowym w Polsce od 19 grudnia 2019 r., co oznacza, że podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako „ustawa o PIT”).

(...) 1994 r. zmarł w Wielkiej Brytanii dziadek Wnioskodawcy, który nie posiadał obywatelstwa polskiego, ani nie mieszkał w Polsce. Z kolei (...) 1999 r. zmarła w Wielkiej Brytanii babcia Wnioskodawcy, która nie posiadała obywatelstwa polskiego, ani nie mieszkała w Polsce.

Dziadek Wnioskodawcy pozostawił po sobie testament sporządzony (...) 1984 r., na mocy którego przeniósł cześć swoich aktywów na fundusz powierniczy (dalej jako ”Trust 1”). Na bazie tych aktywów został utworzony fundusz testamentowy, którego zarządzanie powierzono powiernikom i wykonawcom testamentu.

Babcia Wnioskodawcy pozostawiła po sobie testament sporządzony (...) 1997 r., na mocy którego przeniosła część swoich aktywów do innego funduszu powierniczego (dalej jako „Trust 2”). Na bazie tych aktywów został utworzony fundusz testamentowy, którego zarządzanie powierzono powiernikom i wykonawcom testamentu.

Obydwa Trusty zostały ustanowione na czas określony, obejmujący okres 80 lat po śmierci testatorów, jeśli przynajmniej jeden z ich spadkobierców będzie żył w tym okresie. Testatorzy określili w swoich testamentach osoby uprawnione do otrzymywania świadczeń z Trustów zarówno za życia testatorów, jak i po ich śmierci (dalej jako „beneficjenci”). Wnioskodawca, jako spadkobierca obydwojga testatorów, jest beneficjentem obydwu Trustów.

Powiernicy zostali upoważnieni do zarządzania majątkiem wniesionym do Trustów, w tym do dokonywania płatności na rzecz wskazanych w testamentach beneficjentów. W 2023 r. Wnioskodawca otrzymał przelewem środki pieniężne wypłacone przez Trust 1 z funduszu testamentowego ustanowionego przez dziadka Wnioskodawcy.

Decyzją z (...) 2024 r. Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w (...) umorzył prowadzone wobec Wnioskodawcy postępowanie podatkowe w sprawie ustalenia wysokości zobowiązania w podatku od spadków i darowizn z tytułu nabycia spadku po zmarłym (...) 1994 r. dziadku Wnioskodawcy. Zdaniem organu podatkowego, otrzymanie środków pieniężnych z Trustu 1 przez Wnioskodawcę nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, gdyż w chwili otwarcia spadku ((...) 1994 r.) Wnioskodawca nie miał miejsca stałego pobytu w Polsce (był rezydentem podatkowym Wielkiej Brytanii).

Obecnie głównym aktywem Trustu 2, zarządzającego majątkiem zapisanym w testamencie przez babcię Wnioskodawcy, jest produkt inwestycyjny w formie polisy ubezpieczeniowej o nazwie X (dalej jako „X”). Trust 2, reprezentowany przez powierników, zawarł (...) 2012 r. z firmą ubezpieczeniową umowę ubezpieczenia na życie Y (dalej jako „Y”), na podstawie której dokonał wpłaty składki (contribution) na rzecz funduszu zarządzanego przez zewnętrzną firmę inwestycyjną. Fundusz następnie dokonuje inwestycji wpłaconej składki w różne instrumenty finansowe, takie jak jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych, obligacje, akcje. Fundusz jest wyłącznym właścicielem instrumentów finansowych będących w jego portfolio.

Aktywa związane z funduszem kontraktowym generują dochody, takie jak dywidendy, odsetki lub czynsz, dochód ten jest jednak dodawany do tego funduszu i odzwierciedlony w wartości jednostek uczestnictwa w funduszu.

Według wiedzy Wnioskodawcy umowa Y nie była zmieniana ani odnawiana po (...) 2012 r. Umowa Y została zawarta na czas określony 99 lat i wygasa automatycznie w dniu zapadalności, chyba że zostanie wcześniej rozwiązana na wniosek podmiotu uprawnionego do otrzymania środków z polisy. W przypadku wygaśnięcia Y ubezpieczyciel gwarantuje wypłatę wyższej z kwot: składki powiększonej o określony wskaźnik procentowy (suma gwarantowana) albo sumy pieniężnej, której wysokość uzależniona jest od wyników inwestycyjnych.

W trakcie okresu trwania umowy podmiot uprawniony może dokonywać wpłat kolejnych składek, jednak nie jest to obligatoryjne.

Świadczenie z polisy może zostać również wypłacone w dowolnym momencie poprzez złożenie pisemnego wniosku do firmy zarządzającej funduszem kontraktowym. W przypadku rozwiązania umowy przed datą zapadalności wartość wycofanych środków oblicza się na podstawie cen uzyskanych za wszelkie sprzedane aktywa, powiększonych o wszelkie posiadane środki pieniężne i naliczone odsetki, pomniejszonych o wszelkie ujemne salda i wszelkie opłaty na rzecz firmy zarządzającej należne w momencie wykupu.

Obecnie planowana jest likwidacja Trustu 2 i przeniesienie praw do polisy X na Wnioskodawcę i jego brata w proporcjach 50:50. Następnie Wnioskodawca planuje wycofanie środków zainwestowanych w X wraz z wypracowanym zyskiem.

Wnioskodawca nie będzie dokonywał wpłat żadnych dodatkowych składek z tytułu polisy.

Uzupełnienie wniosku

(...) (X) to produkt inwestycyjny w formie polisy ubezpieczeniowej. Polisa przewiduje wypłatę określonych kwot pieniężnych w przypadku zajścia zdarzenia w postaci upływu czasu, na jaki została zawarta, lub złożenia przez podmiot uprawniony wniosku o zwrot wpłaconej składki powiększonej o zyski z inwestycji.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że pojęcia „ubezpieczenia majątkowego” i „ubezpieczenia osobowego” wywodzą się z polskiego języka prawnego. Zgodnie z art. 805 § 2 Kodeksu cywilnego, świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie:

1) przy ubezpieczeniu majątkowym – określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku;

2) przy ubezpieczeniu osobowym – umówionej sumy pieniężnej, renty lub innego świadczenia w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku w życiu osoby ubezpieczonej.

Jednocześnie, zgodnie z art. 808 § 1 KC, ubezpieczający może zawrzeć umowę ubezpieczenia na cudzy rachunek. Ubezpieczony może nie być imiennie wskazany w umowie, chyba że jest to konieczne do określenia przedmiotu ubezpieczenia.

Polisa, o jakiej mowa we wniosku, jest regulowana przepisami prawa brytyjskiego i nie odpowiada ściśle definicji ubezpieczenia osobowego ani majątkowego wynikających z przytoczonych przepisów prawa polskiego. Ma jednak charakter zbliżony do ubezpieczenia osobowego w rozumieniu prawa polskiego, gdyż w rozpatrywanym stanie faktycznym służy zabezpieczeniu finansowemu spadkobierców fundatora trustu (beneficjentów) po jego śmierci. Jednakże zdarzenie w postaci śmierci spadkobiercy samo w sobie nie powoduje obowiązku zakładu ubezpieczeń do wypłaty środków z polisy, gdyż takimi zdarzeniami, jak zostało wyżej wspomniane, jest upływ czasu, na jaki została zawarta polisa lub decyzja osób uprawnionych o wcześniejszej wypłacie środków.

Można zatem powiedzieć, że polisa dotyczy ubezpieczenia osobowego, gdyż przewiduje wypłatę środków pieniężnych na rzecz jej posiadacza w przypadku zajścia zdarzeń określonych w umowie.

Zawarta polisa ubezpieczeniowa nie jest związana z funduszami kapitałowymi w rozumieniu art. 5a pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak zostało wskazane we wniosku o interpretację, „w przypadku wygaśnięcia Y [umowy będącej podstawą polisy], ubezpieczyciel gwarantuje wypłatę wyższej z kwot: składki powiększonej o określony wskaźnik procentowy (suma gwarantowana) albo sumy pieniężnej, której wysokość uzależniona jest od wyników inwestycyjnych. [...] W przypadku rozwiązania umowy przed datą zapadalności wartość wycofanych środków oblicza się na podstawie cen ofertowych uzyskanych za wszelkie sprzedane aktywa, powiększonych o wszelkie posiadane środki pieniężne i naliczone odsetki, pomniejszonych o wszelkie ujemne salda i wszelkie opłaty na rzecz firmy zarządzającej należne w momencie wykupu”. Oznacza to, że świadczenie zakładu ubezpieczeń w przypadku zakończenia polisy może zostać określone w dwojaki sposób:

1) jako równe składce ubezpieczeniowej powiększonej o określony w umowie ubezpieczenia wskaźnik procentowy (suma gwarantowana) lub

2) ustalane na podstawie określonych indeksów lub innych wartości bazowych w postaci wartości sprzedanych aktywów, powiększonych o wszelkie posiadane środki pieniężne i naliczone odsetki, pomniejszonych o wszelkie ujemne salda i wszelkie opłaty na rzecz firmy zarządzającej należne w momencie wykupu, w zależności od tego, która z ww. kwot jest wyższa w momencie zakończenia polisy.

Wnioskodawca złoży wniosek o zakończenie polisy i wypłatę środków na jego rzecz przez zakład ubezpieczeniowy, czyli dokonanie przelewu. Podmiot wypłacający świadczenie z polisy pobierze podatek od spadków należny zgodnie z przepisami prawa brytyjskiego, ale nie pobierze podatku dochodowego.

Pytania

1.Czy przeniesienie praw z polisy X na Wnioskodawcę w wyniku likwidacji Trustu 2 (tj. funduszu powierniczego zarządzającego majątkiem spadkowym babci Wnioskodawcy) spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązku w podatku od spadków i darowizn?

2.Czywypłata środków z polisy X będzie podlegała opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie pytania 2

Zdaniem Wnioskodawcy wypłata środków z polisy X nie będzie podlegała opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis powyższy ustanawia zasadę powszechności opodatkowania. Z kolei wyjątki od tej zasady, tj. zwolnienia podatkowe, wynikają z art. 21 ust. 1 ustawy o PIT.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z wyjątkiem:

a) odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane zgodnie z art. 27 ust. 1 lub art. 30c,

b) dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 15 i 15a.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższy przepis należy interpretować w ten sposób, że jeżeli świadczenie wypłacone zostało z tytułu ubezpieczeń majątkowych lub osobowych i nie należy ono do kategorii wymienionych w punktach a i b tego przepisu, to takie świadczenie podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przez kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń objęte dyspozycją ww. przepisu rozumie się świadczenia, do wypłaty których zobowiązany jest ubezpieczyciel w związku z zawartą umową ubezpieczenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, polisa X zawarta na podstawie kontraktu Y jest umową ubezpieczenia, w której zakład ubezpieczeń zobowiązał się do wypłaty określonej sumy pieniężnej w przypadku zajścia zdarzenia określonego w umowie, tj. upływu określonego czasu.

Powyższą konstrukcję można porównać do znanej prawu polskiemu instytucji ubezpieczenia na życie lub dożycie, w której zdarzeniem ubezpieczeniowym jest śmierć ubezpieczonego lub dożycie przez ubezpieczonego końca okresu ubezpieczenia, które powoduje powstanie po stronie zakładu ubezpieczeń obowiązku określonych świadczeń na rzecz osób uprawnionych na podstawie umowy. Ten warunek nie występuje jednak w umowie Y, gdyż w tym przypadku wystarczający jest upływ czasu określonego w umowie. Taka konstrukcja pozwala na zawieranie umów ubezpieczenia na rzecz beneficjentów majątku spadkowego również po śmierci spadkodawcy, gdy majątek spadkowy znajduje się pod zarządem powierniczym, co ma miejsce w przypadku Wnioskodawcy.

Jednocześnie umowa Y nie jest umową ubezpieczenia zawartą na podstawie przepisów o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, związaną z funduszami kapitałowymi, a tym samym nie będzie miał do niej zastosowania przepis art. 24 ust. 15 ustawy o PIT.

Należy jeszcze rozważyć możliwość zastosowania w analizowanym przypadku art. 24 ust. 15a ustawy o PIT. Zgodnie z tym przepisem, dochodem z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej w związku z umową ubezpieczenia na życie lub dożycie, zawartą na podstawie odrębnych przepisów, w której świadczenie zakładu ubezpieczeń z tytułu dożycia jest:

a) ustalane na podstawie określonych indeksów lub innych wartości bazowych albo

b) równe składce ubezpieczeniowej powiększonej o określony w umowie ubezpieczenia wskaźnik, jest różnica między wypłaconą kwotą świadczenia a składką wpłaconą do zakładu ubezpieczeń.

Pomimo podobieństwa umowy Y do umów ubezpieczenia na życie i dożycie, znanych prawu polskiemu, przepis ten nie będzie miał zastosowania do Wnioskodawcy z uwagi na brzmienie przepisów przejściowych do ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 1328; dalej: ustawa zmieniająca), która wprowadziła do ustawy o PIT przepis art. 24 ust. 15a (przy czym przepis ten wszedł w życie 14 dni po ogłoszeniu ustawy, tj. 18 października 2014 r. na mocy art. 2 pkt 8 lit. c ustawy zmieniającej).

Zgodnie z art. 17 pkt 6 ustawy zmieniającej, ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2015 r., z wyjątkiem przepisów: art. 2 pkt 8 lit. c, pkt 14 lit. g, pkt 21 lit. a tiret drugie i pkt 29 oraz art. 10 i art. 15, które wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Z treści art. 10 ust. 1 i ust. 2 ustawy zmieniającej wynika, że zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy wymienionej w art. 2, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie przepisów, o których mowa w art. 17 pkt 6, stosuje się do dochodów uzyskanych z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej w związku z umową ubezpieczenia na życie lub dożycie, w której świadczenie zakładu ubezpieczeń jest ustalane na podstawie określonych indeksów lub innych wartości bazowych albo świadczenie jest równe składce ubezpieczeniowej powiększonej o określony w umowie ubezpieczenia wskaźnik, jeżeli umowa ta została zawarta do dnia wejściaa w życie przepisów, o których mowa w art. 17 pkt 6. Jeżeli po dniu 31 grudnia 2014 r. umowa ta została zmieniona lub odnowiona, zwolnienia tego nie stosuje się do dochodów przypadających za okres od dnia zmiany lub odnowienia tej umowy; podatek, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 5a ustawy wymienionej w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, określa się od tej części dochodów, jaka przypada na okres umowy po jej zmianie lub odnowieniu proporcjonalnie do całego okresu obowiązywania umowy.

Jeżeli wypłata dochodów z tytułu, o którym mowa w ust. 1, wynika z umów zawartych, zmienionych lub odnowionych od dnia wejścia w życie przepisów, o których mowa w art. 17 pkt 6, do dnia 31 grudnia 2014 r., zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy wymienionej w art. 2, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie przepisów, o których mowa w art. 17 pkt 6, stosuje się do dnia 31 grudnia 2014 r., z tym że podatek, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 5a ustawy wymienionej w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, określa się od tej części dochodów, jaka przypada na okres od dnia 1 stycznia 2015 r. proporcjonalnie do całego okresu obowiązywania umowy.

Skoro zatem umowa ubezpieczenia Y została zawarta przez Trust 2 w dniu (...) 2012 r. i umowa ta nie była następnie zmieniana ani odnawiana, a otrzymane przez Wnioskodawcę świadczenie zostanie wypłacone w wysokości wpłaconej przez Trust 2 kwoty składki powiększonej o ustalony wskaźnik, to do otrzymanego przez Wnioskodawcę świadczenia należy zastosować art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT w brzmieniu obowiązującym do 17 października 2014 r., tj. przed dniem wejścia w życie przepisów ustawy zmieniającej. Oznacza to, że dochód o którym mowa w art. 24 ust. 15a ustawy o PIT w sytuacji Wnioskodawcy korzysta ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 tej ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 17 października 2014 r. W efekcie Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zapłaty w Polsce podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z otrzymaniem środków z polisy X.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z dnia 21 marca 2025 r. nr 0114-KDIP3-2.4011.913.2024.3.JK3.

Na poparcie stanowiska Wnioskodawcy należy również przywołać interpretację indywidualną Dyrektora KIS z dnia 8 lipca 2020 r. nr 0115-KDIT2.4011.356.2020.3.MM, w której organ wskazał, że: „Przepis art. 24 ust. 15 i ust. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma zatem zastosowania w niniejszej sprawie, ponieważ to nie Wnioskodawca – jako jedyna osoba uprawniona po śmierci ubezpieczonego do otrzymania świadczeń – inwestował składkę ubezpieczeniową, tylko brat Wnioskodawcy - zmarły ubezpieczony. Dyspozycja przepisu jasno wskazuje, że ów szczególny sposób ustalenia dochodu do opodatkowania dotyczy osób, które były inwestorami składek na podstawie zawartej przez siebie umowy. O inwestowaniu składki nie może być natomiast mowy w przypadku Wnioskodawcy, gdyż Wnioskodawca jako uprawniony otrzymał jedynie sumę ubezpieczenia przypadającą po zmarłym ubezpieczonym. Skutkuje to tym, że otrzymana kwota nie stanowi dla Wnioskodawcy dochodu z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej w związku z umową ubezpieczenia zawartą na podstawie przepisów o działalności ubezpieczeniowej, w przypadku ubezpieczeń związanych z funduszami kapitałowymi, jak również z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej w związku z umową ubezpieczenia na życie lub dożycie. W konsekwencji – jak słusznie wskazał Wnioskodawca – brak jest obowiązku rozliczenia podatku od wypłaconego świadczenia zarówno w tym roku, jak i w latach następnych”.

Tezy powyższe można odnieść również do Wnioskodawcy, który nie dokonywał osobiście inwestycji w X poprzez zapłatę składki ubezpieczeniowej, ponieważ składka została opłacona przez Trust 2 zarządzający majątkiem zmarłej babci Wnioskodawcy. W efekcie otrzymanie środków z polisy X nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstania obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego w zakresie pytania nr 2.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Przedmiotem tej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 2 dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie pytania nr 1 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli sytuacja Pana będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i Pan zastosuje się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji w zakresie pytania nr 2 jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.