Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

-nieprawidłowe w części dotyczącej sposobu ustalenia przychodu z tytułu odpłatnego zbycia 1/2 udziału w mieszkaniu,

-prawidłowe w części sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia 1/2 udziału w mieszkaniu.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 kwietnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 23 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismami z 22 maja 2025 r. (wpływ 22 maja 2025 r.) oraz z 4 czerwca 2025 r. (wpływ 4 czerwca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwania. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W 2021 r. kupił Pan wraz z partnerką nieruchomość w (...). Był Pan z partnerką współwłaścicielami po 1/2 części – akt notarialny nr (...). Nieruchomość zakupił Pan wspólnie z partnerką za kwotę (...) zł. Zaciągnął Pan z partnerką kredyt hipoteczny w wysokości (...) zł – umowa o kredyt nr (...) z (...) 2021 r. Do (...) 2023 r. kredyt spłacał Pan z partnerką wspólnie. W (...) 2023 r. rozstał się Pan z partnerką i ustalił, że mieszkanie i zaciągnięty kredyt w całości przejmuje Pana była partnerka. W (...) 2024 r. spisał Pan z byłą partnerką umowę odpłatnego zniesienia współwłasności i sprzedaży – akt notarialny nr (...). Wspólnie oszacował Pan z byłą partnerką, że wartość rynkowa nieruchomości na dzień sprzedaży wynosi (...) zł (zawarł Pan z byłą partnerką tą informację w akcie notarialnym). W (...) 2024 r. Pana była partnerka z tytułu zniesienia współwłasności i sprzedaży przelała na Pana konto zapłatę w wysokości (...) zł, w następujący sposób:

a)kwota (...) zł stanowiąca wkład własny umowy,

b)kwota w wysokości (...) zł tytułem części spłaty.

W (...) 2024 r. kupił Pan odrębną nieruchomość – lokal mieszkaniowy, akt notarialny nr (...) umowa ustanowienia odrębnej własności lokalu i sprzedaży oraz ustanowienie hipoteki. Nieruchomość kupił Pan za kwotę (...) zł, zaciągnął Pan kredyt w wysokości (...) zł, natomiast kwotę (...) zł zapłacił Pan przelewem na konto sprzedającego – były to środki, które otrzymał Pan od byłej partnerki. Pozostałe środki na zakup materiałów wykończeniowych (faktury zakupu).

W piśmie z 22 maja 2025 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, udzielił Pan następujących odpowiedzi na zawarte w wezwaniu pytania:

1.Czy zgodnie z art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) ma Pan nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce?

Odpowiedź: Zgodnie z art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) ma Pan nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

2.Czy prowadzi Pan działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności w zakresie obrotu nieruchomościami?

W przypadku odpowiedzi twierdzącej proszę wskazać, czy sprzedaż 1/2 udziału w mieszkaniu w (...) nastąpiła w ramach wykonywania tej działalności?

Odpowiedź: W rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie prowadzi Pan działalności gospodarczej.

3.W jakim celu zakupił Pan mieszkanie w (...) we współwłasności z partnerką?

Odpowiedź: Mieszkanie w (...) wraz z byłą partnerką kupił Pan w celu stworzenia rodziny i zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych.

4.W jaki dokładnie sposób mieszkanie w (...) było wykorzystywane od momentu zakupu do momentu zniesienia współwłasności i sprzedaży Pana udziału byłej partnerce?

Odpowiedź: Mieszkanie w (...) kupił Pan z byłą partnerką w stanie dewoloperskim. Po wykończeniu mieszkania zamieszkał Pan wspólnie z byłą partnerką. Prowadził Pan z byłą partnerką wspólne gospodarstwo domowe, wspólnie spłacaliście kredyt hipoteczny oraz wszystkie koszty utrzymania mieszkania i wspólnego życia.

5.W odniesieniu do kredytu hipotecznego zaciągniętego w 2021 r. proszę wskazać:

a)czy był on przeznaczony wyłącznie na nabycie w 2021 r. mieszkania w (...)?

Odpowiedź: Kredyt hipoteczny zaciągnięty w 2021 r. przeznaczył Pan z byłą partnerką wyłącznie na zakup mieszkania w (...).

b)czy z umowy kredytowej wynikało, że Pan z byłą partnerką odpowiadaliście solidarnie za wynikające z niej zadłużenie?

Odpowiedź: W umowie kredytowej nr (...) brak jednoznacznego zapisu o odpowiedzialności solidarnej wynikającego z niej zadłużenia, natomiast umowę kredytową podpisał Pan wspólnie z byłą partnerką i oboje byliście kredytobiorcami. Kredyt spłacaliście ze wspólnego rachunku bankowego.

c)czy zawarł Pan z bankiem, który udzielił kredytu, umowę zwalniającą Pana z długu wobec niego? Jeśli tak, to proszę wskazać, kiedy umowa ta została przez Pana zawarta i jakie były jej postanowienia?

Jeżeli nie, to w wyniku jakiej innej czynności cywilnoprawnej nastąpiło zwolnienie Pana z obowiązku świadczenia w postaci spłaty zadłużenia wobec banku, który udzielił kredytu? Proszę wskazać podstawę prawną tej czynności, strony oraz datę tej czynności oraz ustalenia w niej wskazane.

Odpowiedź: Zwolnienie Pana z obowiązku świadczenia w postaci spłaty zadłużenia wobec banku, który udzielił kredytu nastąpiło na podstawie aktu notarialnego nr (...) – Zniesienie współwłasności i sprzedaży oraz oświadczenie o ustanowieniu hipoteki łącznej.

d)czy warunkiem zwolnienia Pana z zobowiązania kredytowego wobec banku poprzez jego przejęcie w całości przez Pana byłą partnerkę było przekazanie na jej rzecz Pana 1/2 udziału w prawie własności mieszkania w (...), poprzez zawarcie umowy zniesienia współwłasności i sprzedaży?

Odpowiedź: Warunkiem zwolnienia Pana z obowiązku kredytowego wobec banku było przekazanie 1/2 udziału w prawie własności mieszkania w (...) poprzez zawarcie umowy zniesienia współwłasności i sprzedaży na rzecz Pana byłej partnerki.

W piśmie z 4 czerwca 2025 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, udzielił Pan następujących odpowiedzi na zawarte w wezwaniu pytania:

1.Jednoznaczne wskazanie, czy z umowy kredytu hipotecznego zaciągniętego w 2021 r. na zakup mieszkania w (...) wynikało, że Pan z byłą partnerką odpowiadaliście solidarnie za wynikające z niej zadłużenie, a więc do pełnej wysokości?

Odpowiedź: Z umowy kredytu budowlano-mieszkaniowego hipotecznego nr (...) zaciągniętego w 2021 r. na zakup mieszkania w (...) wynikało, że zarówno Pan, jak i była partnerka odpowiadaliście solidarnie za wynikające z niej zadłużenie do pełnej wysokości.

2.Jednoznaczne wskazanie:

a)jakie dokładnie postanowienia (ustalenia) zawiera akt notarialny nr (...) w zakresie zwolnienia Pana z obowiązku świadczenia w postaci spłaty zadłużenia wobec banku?

b)co dokładnie zawiera oświadczenie o ustanowieniu hipoteki łącznej?

Odpowiedź: Bank, który udzielił kredytu Panu i byłej partnerce zgodnie z umową nr (...) wydał zaświadczenie, które brzmi: „Zezwolenie na wykreślenie hipoteki” Bank oświadcza co następuje: W związku ze spłatą zadłużenia Bank zezwala na wykreślenie hipoteki na łączną kwotę (...) zł wraz ze wszystkimi odnoszącymi się do niej wpisami. Oświadczenie banku ma moc prawną dokumentu urzędowego na podstawie art. 95 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe. Na podstawie powyższego oświadczenia wydanego przez bank, który udzielił kredytu został Pan zwolniony ze zobowiązania kredytowego wobec banku. Zobowiązanie kredytowe wobec banku w całości przejęła Pana była partnerka. Postanowienie aktu notarialnego nr (...) zawiera oświadczenie Pana i byłej partnerki, że wierzytelność wobec banku zgodnie z umową kredytową nr (...) w kwocie (...) zł zostanie w całości spłacone przez Pana byłą partnerkę, która oświadcza, że został jej udzielony kredyt nr (...) z (...) 2024 r. zmieniony aneksem z (...) 2024 r., na który została ustanowiona hipoteka łączna. Oświadczenie o ustanowieniu hipoteki łącznej nie dotyczy Pana, ale wyłącznie Pana byłej partnerki.

3.Jednoznaczne wskazanie, czy przeniesienie własności 1/2 udziału w mieszkaniu na rzecz Pana byłej partnerki nastąpiło w zamian za przejęcie przez Pana byłą partnerkę w całości kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup mieszkania w (...)?

Odpowiedź: Postanowienie aktu notarialnego nr (...) zawiera również oświadczenie, że Pana była partnerka pozostaje wyłączną właścicielką nieruchomości w (...), ponieważ Pan przekazał na jej rzecz 1/2 swojego udziału w prawie własności mieszkania w (...) poprzez zawarcie umowy zniesienia współwłasności i sprzedaży co było warunkiem zwolnienia Pana z obowiązku kredytowego wobec banku.

Pytania

1.Czy prawidłowym jest, że za przychód uznaje Pan połowę wartości mieszkania na dzień sprzedaży, tj. kwotę (...) zł?

2.Czy prawidłowym jest, że za koszty uzyskania przychodu uznaje Pan połowę wartości mieszkania na dzień zakupu, tj. (...) zł?

3.Czy prawidłowym jest, że nie ujął Pan po stronie przychodu kwoty (...) zł (otrzymane od byłej partnerki)?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, za przychód uznaje Pan kwotę stanowiącą 1/2 wartości mieszkania na dzień sprzedaży, czyli kwotę (...) zł.

Pana zdaniem, kosztem uzyskania przychodu jest 1/2 wartości mieszkania na dzień zakupu, tj. (...) zł.

Pana zdaniem, kwota (...) zł, którą otrzymał Pan od byłej partnerki na rachunek bankowy nie stanowi ani przychodu ani nie jest kosztem, ponieważ jest to wkład własny i Pana zdaniem jest to kwota ujęta zarówno w cenie zakupu mieszkania, jak również jest elementem wartości mieszkania w momencie jego zbycia.

Pana zdaniem, kwota (...) zł, którą otrzymał Pan od byłej partnerki na rachunek bankowy nie ujął Pan po stronie przychodu ponieważ, jest ona ujęta w wartości mieszkania na dzień sprzedaży, czyli w kwocie (...) zł.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy, co do zasady decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia.

Z opisu sprawy wynika, że w 2021 r. kupił Pan wraz z partnerką we współwłasności po 1/2 części nieruchomość w (...) w celu stworzenia rodziny i zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych. Na zakup tej nieruchomości zaciągnął Pan z partnerką kredyt hipoteczny – umowa o kredyt nr (...) z (...) 2021 r., z której wynikało, że zarówno Pan, jak i partnerka, odpowiadaliście solidarnie za wynikające z niej zadłużenie do pełnej wysokości. Mieszkanie w (...) kupił Pan z partnerką w stanie deweloperskim. Po wykończeniu mieszkania zamieszkał Pan wspólnie z partnerką. Prowadził Pan z partnerką wspólne gospodarstwo domowe, wspólnie spłacaliście kredyt hipoteczny oraz wszystkie koszty utrzymania mieszkania i wspólnego życia. Do (...) 2023 r. kredyt spłacał Pan wspólnie z partnerką. W (...) 2023 r. rozstał się Pan z partnerką i ustalił, że mieszkanie i zaciągnięty kredyt w całości przejmuje Pana była partnerka. W (...) 2024 r. spisał Pan z byłą partnerką umowę odpłatnego zniesienia współwłasności i sprzedaży – akt notarialny nr (...). W (...) 2024 r. Pana była partnerka z tytułu zniesienia współwłasności i sprzedaży przelała na Pana konto zapłatę w wysokości (...) zł w następujący sposób: kwota (...) zł stanowiąca wkład własny umowy, kwota w wysokości (...) zł tytułem części spłaty. Zwolnienie Pana z obowiązku świadczenia w postaci spłaty zadłużenia wobec banku, który udzielił kredytu, nastąpiło na podstawie aktu notarialnego nr (...) – Zniesienia współwłasności i sprzedaży oraz oświadczenie o ustanowieniu hipoteki łącznej. Bank, który udzielił kredytu Panu i byłej partnerce wydał zaświadczenie, które brzmi: „Zezwolenie na wykreślenie hipoteki” Bank oświadcza co następuje: „W związku ze spłatą zadłużenia Bank zezwala na wykreślenie hipoteki na łączną kwotę (...) zł wraz ze wszystkimi odnoszącymi się do niej wpisami. Oświadczenie banku ma moc prawną dokumentu urzędowego na podstawie art. 95 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe”. Na podstawie powyższego oświadczenia wydanego przez bank, który udzielił kredytu został Pan zwolniony ze zobowiązania kredytowego wobec banku. Zobowiązanie kredytowe wobec banku w całości przejęła Pana była partnerka. Postanowienie aktu notarialnego nr (...) zawiera oświadczenie Pana i byłej partnerki, że wierzytelność wobec banku zgodnie z umową kredytową nr (...) w kwocie (...) zł zostanie w całości spłacone przez Pana byłą partnerkę, która oświadcza, że został jej udzielony kredyt nr (...) z (...) 2024 r. zmieniony aneksem z (...) 2024 r., na który została ustanowiona hipoteka łączna. Postanowienie aktu notarialnego nr (...) zawiera również oświadczenie, że Pana była partnerka pozostaje wyłączną właścicielką nieruchomości w (...), ponieważ Pan przekazał na jej rzecz 1/2 swojego udziału w prawie własności mieszkania w (...) poprzez zawarcie umowy zniesienia współwłasności i sprzedaży co było warunkiem zwolnienia Pana z obowiązku kredytowego wobec banku.

Zauważyć należy, że charakterystyczną cechą odpłatnego zbycia jest ekwiwalentność świadczeń stron, przy czym świadczenia stron względem siebie nie muszą mieć tego samego wymiaru ekonomicznego, ustalanego według kryteriów obiektywnych. Wskazać należy, że odpłatne czynności prawne charakteryzują się tym, że każda ze stron uzyskuje jakąś korzyść majątkową (niekoniecznie w postaci pieniężnej). Cechą umów odpłatnych jest to, że świadczenie jednej strony umowy znajduje swój odpowiednik w świadczeniu drugiej strony. Jest to sytuacja, gdy każda ze stron umowy uzyskuje ekwiwalent (równoważnik) dla świadczenia własnego. Nie dochodzi więc w takim przypadku do sytuacji, gdy tylko jedna ze stron odnosi korzyść z dokonanego świadczenia, a świadczenie zbywcy nie odbywa się kosztem uszczuplenia własnego majątku.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że użyty w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych termin „odpłatne zbycie”, oznacza każde przeniesienie prawa własności nieruchomości lub praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. Termin odpłatne zbycie obejmuje zatem szeroki zakres umów.

Zgodnie z treścią art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Tym samym określenie „zbycie” odnosi się do wszystkich przypadków przeniesienia własności, nie ogranicza się wyłącznie do sprzedaży, czy zamiany, lecz ma zastosowanie do wszystkich czynności prawnych, których skutkiem jest przeniesienie prawa własności do całej rzeczy lub udziału. Pod pojęciem „odpłatnego zbycia” należy rozumieć każde zdarzenie i każdą czynność prawną, w wyniku których dochodzi do przeniesienia prawa własności nieruchomości (lub udziału w niej) za wynagrodzeniem. Przy czym wynagrodzenie można określić nie tylko w pieniądzu, ale także poprzez inne określenie jego wartości, np. zwolnienie z długu, czy potrącenie wzajemnych wymagalnych wierzytelności. Zatem pod pojęciem „odpłatne zbycie” należy rozumieć nie tylko sprzedaż, ale każdą czynność prawną, w wyniku której dochodzi do przeniesienia prawa własności nieruchomości, jej części lub udziału w niej za odpłatnością (niekoniecznie w formie gotówkowej), a więc co do zasady również odpłatne zniesienie współwłasności, w następstwie którego współwłaściciel nieruchomości w zamian za nabycie udziału w tej nieruchomości przejmuje dług czy dokonuje spłaty.

W myśl art. 453 Kodeksu cywilnego:

Świadczenie w miejsce wykonania (datio in solutum) jest umową, na mocy której obie strony (dłużnik i wierzyciel) wyrażają zgodę na umorzenie istniejącego dotąd zobowiązania, jeśli dłużnik zamiast pierwotnie ustalonego, spełni inne świadczenie. Przyjmuje się, że umowa, o której mowa w ww. przepisie ma charakter odpłatnej umowy rozporządzającej, gdyż wierzyciel w miejsce dotychczasowego roszczenia uzyskuje inne. Płatność za świadczenie (wynagrodzenie) nie musi mieć bowiem charakteru pieniężnego, może oznaczać również uzyskanie świadczenia wzajemnego w postaci zapłaty w naturze (otrzymanie w zamian innych rzeczy lub praw), działania, zaniechania lub znoszenia.

Przystępując do oceny skutków podatkowych odpłatnego zniesienia współwłasności zauważyć należy, że celem postępowania o zniesienie współwłasności, w rozumieniu przepisów ustawy Kodeks cywilny, jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

Stosownie do art. 195 Kodeksu cywilnego:

Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy.

W świetle art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego:

Jak stanowi art. 196 § 2 Kodeksu cywilnego:

Według art. 210 § 1 Kodeksu cywilnego:

Stosownie zaś do art. 211 Kodeksu cywilnego:

Zatem, przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu.

Podkreślenia wymaga zatem, że przeniesienie na rzecz jednego ze współwłaścicieli udziału w nieruchomości w zamian za przejęcie całkowitej spłaty kredytu wskazuje bezsprzecznie, że czynność taka ma charakter odpłatny. W zamian za przeniesienie na rzecz drugiego współkredytobiorcy (Pana byłej partnerki) 1/2 udziału w mieszkaniu otrzymał Pan świadczenie wzajemne polegające na zwolnieniu z ciążącego na Panu długu. Innymi słowy, dokonał Pan zbycia 1/2 udziału w ww. lokalu w zamian za przejęcie przez Pana byłą partnerkę (drugiego współkredytobiorcę) kredytu (zwolnienie z długu), w wyniku czego przestał Pan być zobowiązany wobec swojego wierzyciela (banku) do zapłaty określonej kwoty pieniężnej.

Zatem przeniesienie w (...) 2024 r. przez Pana 1/2 udziału w mieszkaniu – nabytego w 2021 r. – w drodze zniesienia współwłasności i sprzedaży na rzecz drugiego współwłaściciela (Pana byłej partnerki) jest dla Pana odpłatnym zbyciem tego udziału (odpłatnym zniesieniem współwłasności i sprzedażą), które wyczerpuje dyspozycję przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż dokonane zostało przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego udziału.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przedmiotowej sprawie, przychód stanowi wartość kredytu jaki pozostał do spłaty na dzień dokonania zniesienia współwłasności i sprzedaży ½ udziału w mieszkaniu w (...).

Według art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przywołany powyżej przepis art. 22 ust. 6c ustawy posługuje się pojęciem kosztu nabycia. Koszt nabycia, co do zasady, określa notarialna umowa sprzedaży, na podstawie której podatnik staje się właścicielem (współwłaścicielem) nieruchomości lub prawa. Kosztem nabycia bez wątpienia będzie zatem cena jaką zapłaci nabywca zbywcy za nieruchomość (prawo) będącą przedmiotem sprzedaży, niezależnie od tego czy zakup nieruchomości (prawa) jest sfinansowany kredytem bankowym, czy też środki na jej zakup pochodzą z oszczędności nabywcy. Zatem w Pana przypadku, kosztem uzyskania przychodu z tytułu zbycia ½ udziału w mieszkaniu (przeniesienia jego własności na Pana byłą partnerkę) jest koszt nabycia przez Pana tego lokalu w wysokości odpowiadającej temu udziałowi.

Jednocześnie za nakłady poniesione na nieruchomość rozumie się wydatki ulepszające, modernizujące daną nieruchomość, czy też nawet wydatki remontowe, które zwiększają wartość rynkową nieruchomości poczynione w czasie jej posiadania.

Niewątpliwie, w rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia z przykładem ekwiwalentności świadczeń. Istotą odpłatnego zbycia jest bowiem to, że zbywca (Pan) dokonując przysporzenia, nie czyni tego kosztem własnego majątku, albowiem uzyskuje Pan świadczenie posiadające określony wymiar materialny, przejawiający się w zwolnieniu Pana ze spłacania kolejnych rat kredytu (zwolnieniu z zobowiązania kredytowego wobec banku), a także w wyniku zniesienia współwłasności i sprzedaży otrzymał Pan również ustaloną kwotę (spłatę) w wysokości (...) zł.

Konsekwencją zbycia przez Pana ½ udziału w mieszkaniu w drodze zniesienia współwłasności i sprzedaży jest przejęcie przez Pana byłą partnerkę (drugiego współkredytobiorcę) w całości kredytu hipotecznego zaciągniętego pierwotnie przez oboje współwłaścicieli (przez Pana i Pana byłą partnerkę) i zwolnienie Pana z długu wobec banku. Przejęcie kredytu przez drugiego współwłaściciela, jak również dokonanie spłaty na Pana rzecz stanowi formę odpłatności za przeniesienie własności ½ udziału w nieruchomości.

Zwolnienie z długu miało – w opisanym przypadku – określoną wartość majątkową, gdyż w jego wyniku przestał Pan być zobowiązany wobec wierzyciela (banku) do zapłaty określonej kwoty pieniężnej. Zatem wartość kredytu jaka pozostała do spłaty z dnia dokonania zniesienia współwłasności i sprzedaży, z którego został Pan zwolniony oraz dokonanie spłaty przez Pana byłą partnerkę na Pana rzecz stanowi dla Pana przychód.

Podsumowując, przeniesienie 1/2 udziału w mieszkaniu – nabytego w 2021 r. – na rzecz drugiego współwłaściciela (Pana byłej partnerki) w zamian za zwolnienie z długu oraz spłatę w związku ze zniesieniem współwłasności i sprzedażą dokonaną w 2024 r. stanowi dla Pana źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z którego dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ust. 1 ww. ustawy.

Podstawą obliczenia podatku dochodowego jest dochód, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia, czyli ceną określoną w umowie o zniesienie współwłasności i sprzedaży (wartość długu, z którego został Pan zwolniony oraz kwota otrzymanej spłaty), z uwzględnieniem przepisu art. 19 ustawy, pomniejszonym o ewentualnie poniesione przez Pana koszty odpłatnego zbycia, a kosztami uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 6c ww. ustawy, czyli poniesioną w 2021 r. przez Pana ceną nabycia przedmiotowego udziału w mieszkaniu wraz z kosztami zawarcia tejże umowy (np. taksa notarialna, opłata za wpis do księgi wieczystej itp.) – o ile wydatki te zostały przez Pana poniesione.

Zatem nieprawidłowe jest Pana stanowisko, zgodnie z którym za przychód należy uznać połowę wartości mieszkania na dzień jego sprzedaży oraz że w przychodzie tym nie należy uwzględnić otrzymanej spłaty od byłej partnerki.

Podsumowując, biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy stwierdzam, że:

1)przychodem z odpłatnego zbycia mieszkania jest kwota kredytu pozostająca do spłaty na dzień odpłatnego zniesienia współwłasności i sprzedaży 1/2 udziału w mieszkaniu oraz kwota spłaty, którą Pan otrzymał w ramach odpłatnego zniesienia współwłasności i sprzedaży udziału w mieszkaniu – w tej części Pana stanowisko jest nieprawidłowe;

2)kosztem uzyskania przychodu jest cena, do zapłaty której na podstawie aktu notarialnego był Pan obowiązany, aby nabyć swój udział 1/2 w mieszkaniu, tj. połowa ceny mieszkania – w tej części Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Podkreślam, że przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b Ordynacji podatkowej jest sam przepis prawa. Istotą interpretacji indywidualnej jest rozstrzygnięcie, czy zainteresowany prawidłowo postrzega, jakie skutki prawne na gruncie określonych przepisów prawa podatkowego wywołuje przedstawiony we wniosku stan faktyczny albo zdarzenie przyszłe. Celem interpretacji indywidualnej nie jest natomiast przeprowadzanie postępowania podatkowego, czy sprawdzającego, zmierzającego do wskazywania konkretnej drogi postępowania w zakresie ustalenia konkretnej podstawy opodatkowania, rozliczenia przychodu uzyskanego przez podatnika i kosztów uzyskania tego przychodu, wyliczenia kwoty przychodu lub dochodu albo kwoty podatku. Wobec powyższego nie odniosłem się do przedstawionych we wniosku wyliczeń i kwot, ponieważ ewentualne obliczenie należnego podatku nie należy do moich kompetencji. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, gdyż prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez Organ podatkowy, w toku ewentualnego postępowania podatkowego. Wydając interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego nie dokonałem oceny stanowiska w odniesieniu do wyliczeń i kwot wskazanych we wniosku.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie przedstawionego stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pana. Nie wywołuje skutków prawnych dla Pana byłej partnerki.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·       w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.