Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
25 marca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 21 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła Pani w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 czerwca 2025 r. (data wpływu 13 czerwca 2025 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego
B wyniósł powództwo do Sądu Okręgowego Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych przeciwko Zakładowi Emerytalno-Rentowego MSWiA w …. o zmniejszenie świadczenia z tytułu renty inwalidzkiej nr…..
Sąd Okręgowy w … wyrokiem z dnia …..2022 r. postanowił zmienić zaskarżoną decyzję z dnia …2017 r. nr …. w ten sposób, że: „...ustala A jako następcy prawnej po B prawo do niezrealizowanego świadczenia w postaci policyjnej renty inwalidzkiej... za okres od dnia 01.10.2017 r. do dnia 10.02.2022 r.”, tj. do dnia śmierci męża (B).
Postępowanie sądowe zakończyło się dopiero w dniu 19.07.2024 r. orzeczeniem Sądu Apelacyjnego w … sygn. akt I….
Na przewlekłość postępowania sądowego obie strony procesu nie miały jakiegokolwiek wpływu. Zakład Emerytalno-Rentowy MSWiA decyzją z dnia 10.09.2024 r. postanowił: „…przyznać prawo do niezrealizowanych świadczeń po zmarłym B świadczenie pieniężne w kwocie 170 767 zł 92 gr z tytułu renty …..za okres 01 10.2017 r. do 10.02.2022 r., po potraceniu zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 12%, tj. w kwocie 20 492 zł 00 gr przysługuje do wypłaty w wysokości 150 275 zł 97 gr”.
Na początku marca br. otrzymała Pani z ZER MSWiA PIT-11, w którym przedmiotową należność przekształcono w przychód, o którym mowa w art. 18 ustawy – umieszczano kwotę 170 767,92 zł pod pozycją 70 druku PIT-11, zaś w górnym rogu umieszczono numer ewidencyjny Pani osobistego świadczenia rentowego…...
Z mężem prowadziła Pani wspólne gospodarstwo domowe.
Po wydaniu decyzji z dnia 18.07.2017 r. mąż był w zasadzie na Pani utrzymaniu bowiem ograniczono mu świadczenie do najniższego z możliwych. Ze względu na stan zdrowia (m.in. choroba Alzheimera; nie mógł podjąć jakiegokolwiek zatrudnienia. Przez ostatnie 3 lata nie był zdolny do samodzielnej egzystencji (orzeczenie o stopniu niepełnosprawności Miejskiego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w…. z dnia 05.02 2021 r. …. oraz orzeczenie z dnia 09.04 2021 r. nr …. Rejonowej Komisji Lekarskiej podległej Ministrowi właściwemu do Spraw Wewnętrznych w … ustalający niezdolność B do samodzielnej egzystencji).
Uzupełnienie opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego
Jak wynika z załączonej decyzji przy wniosku z dnia 10.09 2024 r….., Dyrektor Zakładu Emerytalno-Rentowego MSWiA przyznał Pani prawo do wypłaty niezrealizowanych świadczeń po zmarłym B w kwocie 170 767 zł 92 gr z tytułu renty …. w związku z prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w …. z dnia 30.10.2023 r. sygn. akt …. oraz Sądu Apelacyjnego w … z dnia 25.07.2024 r. sygn. akt …
W przedmiotowej decyzji Dyrektor ZER MSWiA nie użył sformułowania, iż jest Pani spadkobiercą. Sprawa spadku była przedmiotem rozpatrywania przez Sąd Okręgowy w …..
Jest Pani jedynym spadkobiercą po B.
Notariusz z Kancelarii Notarialnej w …. w dniu 08.04.2022 r. Repertorium A Nr …..wydała akt poświadczenia dziedziczenia.
Stosowne dokumenty przedłożyła Pani Sądowi Okręgowemu w…., który postanowieniem z dnia 27 czerwca 2022 r. sygn. akt …. na posiedzeniu niejawnym sprawy B przeciwko Dyrektorowi ZER MSWiA na skutek jego odwołania od decyzji z dnia 19 lipca 2017 r. nr …. postanowił:
1.zmienić postanowienie z dnia 26 marca 2019 r. w ten sposób, iż od dnia 10 lutego 2022 r. postępowanie zawiesić na podstawie art. 174 § 1 pkt 1 kpc;
2.podjąć zawieszone postępowanie z udziałem A jako następcy prawnego B.
Z powyższego jednoznacznie wynika, iż jest Pani – zgodnie z poświadczeniem dziedziczenia – jedynym spadkobiercą B.
Pytanie (po uzupełnieniu)
Jak należy potraktować przyznane przez Sąd Okręgowy niezrealizowane świadczenie – renta inwalidzka –B?
Pani stanowisko w sprawie (po uzupełnieniu)
Nie zgadza się Pani z treścią PIT-11, z której to wynika, iż omawiane świadczenie wypłacono na podstawie Pani osobistego świadczenia rentowego Nr …. zaś kwotę 170 767 zł 92 gr zakwalifikowano jako przychód z praw autorskich i innych praw, o których mowa w art. 18 ustawy (wiersz 70 PIT-11).
Dyrektor ZER MSWiA winien sporządzić PIT-11A, a przyznane świadczenie rentowe B zapisać pod pozycją 36 druku.
Konsekwencją powyższego, jako żona zmarłego B powinna Pani mieć prawo do wspólnego rozliczenia się z należności podatkowych.
Po przemyśleniu, jest inne jeszcze rozwiązanie, mianowicie potraktowanie przedmiotowej należności jako spadek.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.
Moment powstania przychodów
Na podstawie art. 11 ust. 1 ww. ustawy:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Należy zauważyć, że językowa wykładnia przytoczonego art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednoznacznie wskazuje, że momentem przesądzającym o powstaniu przychodu jest moment jego uzyskania, tj. chwila kiedy podatnik otrzymał (lub postawiono do jego dyspozycji) pieniądze, albo otrzymał świadczenia w naturze bądź inne nieodpłatne świadczenia. Do tego typu świadczeń nie mają bowiem zastosowania przewidziane w ustawie o podatku dochodowym przepisy szczególne.
Przez pojęcie „otrzymane” – zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego – należy rozumieć takie pieniądze i wartości pieniężne, które zostały podatnikowi dane. Natomiast „postawionymi do dyspozycji” są takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik – wykazując określoną aktywność – ma możliwość włączyć do swojego władztwa. Innymi słowy, podatnik ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy, a nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone środki do dyspozycji (vide: Komentarz do art. 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, [w:] A. Bartosiewicz, R. Kubacki, PIT. Komentarz, Lex, 2013, wyd. III, pkt 6).
Z definicji pojęcia przychodu jako świadczenia otrzymanego czy też w niektórych przypadkach postawionego do dyspozycji wnosić można również o momencie jego uzyskania. Określenie momentu uzyskania przychodu ma bardzo istotne znaczenie, przede wszystkim z tego powodu, że podatek dochodowy od osób fizycznych rozliczany jest w danym czasie. Konieczne jest zatem określenie momentu uzyskania przychodu, by przyporządkować przychód do danego okresu rozliczeniowego – roku podatkowego, a w niektórych przypadkach również – miesiąca (w przypadku zaliczkowego rozliczania podatku).
Źródła przychodów – emerytura/renta w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych
Zgodnie z postanowieniami art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.
W myśl art. 12 ust. 7 ww. ustawy:
Przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych; rentą lub rentą rodzinną jest również świadczenie pieniężne, o którym mowa w ustawie z dnia 8 lutego 2023 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym członkom rodziny funkcjonariuszy lub żołnierzy zawodowych, których śmierć nastąpiła w związku ze służbą albo podjęciem poza służbą czynności ratowania życia lub zdrowia ludzkiego albo mienia (Dz.U. poz. 658).
Na podstawie zaś art. 34 ust. 1 ww. ustawy:
Organy rentowe są obowiązane jako płatnicy pobierać zaliczki miesięczne od wypłacanych bezpośrednio przez te organy emerytur i rent, świadczeń przedemerytalnych i zasiłków przedemerytalnych, nauczycielskich świadczeń kompensacyjnych, zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, rent strukturalnych, rent socjalnych oraz rodzicielskich świadczeń uzupełniających.
Z powołanych wyżej regulacji prawnych wynika, że na mocy art. 11 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 1 i art. 12 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami są m.in. otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze z tytułu emerytury czy renty.
Źródła przychodów – prawa majątkowe
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłem przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.
Stosownie do art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.
Opodatkowanie podatkiem od spadków od darowizn
W myśl art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1837):
Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego.
Natomiast, stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.
Zacytowany przepis dotyczy sytuacji podatników osiągających dochód (przychód), który został przez nich uzyskany na podstawie jednego z tytułów wymienionych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Jego rolą jest zapobieżenie sytuacji, w której to samo przysporzenie majątkowe powodowałoby powstanie obowiązku podatkowego w dwóch podatkach, czego skutkiem byłoby podwójne opodatkowanie tego samego przysporzenia majątkowego.
Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego w świetle ustawy Kodeks cywilny
Zgodnie z art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061):
Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.
Oznacza to, iż Kodeks cywilny nie definiuje wprost co wchodzi w skład spadku, lecz wskazuje kategorie praw i obowiązków zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób.
Zaś art. 922 § 2 ww. Kodeksu stanowi, że:
Nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami.
Z brzmienia powyższego przepisu wynika, że nie wszystkie prawa i obowiązki zmarłego należą do spadku, przy czym bez znaczenia jest, czy prawa te nabyły osoby, które są spadkobiercami, czy też nie są. Nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami. W obrębie zakresu pojęcia praw ściśle związanych z osobą spadkodawcy, znajdują się prawa mające służyć zaspokojeniu określonych interesów konkretnej osoby ze względu na jego indywidualną sytuację, np. roszczenia alimentacyjne czy uprawnienie do renty. Natomiast w zakresie praw i obowiązków przechodzących na określone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami chodzi o sytuacje, w których istnieje wyraźny przepis przewidujący taki skutek śmierci osoby uprawnionej lub zobowiązanej.
Opis Pani sprawy
Z opisu sprawy wynika, że Pani małżonek wyniósł powództwo do Sądu Okręgowego Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych przeciwko Zakładowi Emerytalno-Rentowego MSWiA w …. o zmniejszenie świadczenia z tytułu renty inwalidzkiej. Sąd Okręgowy w … wyrokiem z dnia 30.10.2022 r. postanowił zmienić powyższą decyzję w ten sposób, że ustalił Pani jako następcy prawnej po małżonku prawo do niezrealizowanego świadczenia w postaci policyjnej renty inwalidzkiej za okres od dnia 01.10.2017 r. do dnia 10.02.2022 r., tj. do dnia śmierci męża B. Dyrektor Zakładu Emerytalno-Rentowego MSWiA przyznał Pani prawo do wypłaty niezrealizowanych świadczeń po Pani zmarłym małżonku w związku z prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w …. oraz Sądu Apelacyjnego w …... W przedmiotowej decyzji Dyrektor ZER MSWiA nie użył sformułowania, iż jest Pani spadkobiercą. Jest Pani jedynym spadkobiercą po zmarłym małżonku. Na początku marca 2025 r. otrzymała Pani z ZER MSWiA PIT-11, w którym przedmiotową należność przekształcono w przychód, o którym mowa w art. 18 ustawy.
Świadczenia pieniężne z tytułu zaopatrzenia emerytalnego funkcjonariuszy
W myśl art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1626 ze zm., dalej: ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy):
Rencistą policyjnym jest funkcjonariusz zwolniony ze służby w Policji, Urzędzie Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Biurze Ochrony Rządu, Służbie Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służbie Celnej, Służbie Celno-Skarbowej lub w Służbie Więziennej, który ma ustalone prawo do policyjnej renty inwalidzkiej.
Zgodnie z art. 32 ust. 1 ww. ustawy:
Prawo do zaopatrzenia emerytalnego i wysokość świadczeń pieniężnych z tytułu tego zaopatrzenia ustala w formie decyzji:
w stosunku do funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Biura Ochrony Rządu, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celnej, Służby Celno-Skarbowej oraz członków ich rodzin - organ emerytalny określony przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych;
1a) w stosunku do funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego i Służby Wywiadu Wojskowego oraz członków ich rodzin - wojskowy organ emerytalny określony na podstawie art. 37 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz.U. z 2022 r. poz. 520, 655 i 1115);
w stosunku do funkcjonariuszy Służby Więziennej i członków ich rodzin - organ emerytalny określony przez Ministra Sprawiedliwości.
Jak stanowi treść art. 47 ust. 1 ww. ustawy:
W razie śmierci osoby, która zgłosiła wniosek o świadczenia pieniężne, świadczenia należne jej do dnia śmierci przysługują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, małżonkowi i dzieciom, a w razie ich braku - kolejno: wnukom, rodzicom, dziadkom i rodzeństwu. Osoby te mają prawo do udziału w nieukończonym postępowaniu prowadzonym dalej w sprawie tych świadczeń.
Zgodnie natomiast z art. 47 ust. 2 i ust. 3 ww. ustawy:
2. Świadczenia, o których mowa w ust. 1, wypłaca się:
małżonkowi lub dzieciom osoby, która zgłosiła wniosek, zamieszkałym z nią w dniu jej śmierci;
małżonkowi lub dzieciom niespełniającym warunku określonego w pkt 1 albo innym członkom rodziny, o których mowa w ust. 1, jeżeli pozostawali na utrzymaniu osoby, która zgłosiła wniosek o świadczenia, lub osoba ta pozostawała na ich utrzymaniu.
3. Prawo do świadczeń określonych w ust. 1 ustaje w ciągu 12 miesięcy od dnia śmierci osoby, której świadczenia te przysługiwały, chyba że osoba, o której mowa w ust. 1, wystąpi z wnioskiem o dalsze prowadzenie postępowania.
Z powyższego wynika, że prawo do otrzymania świadczeń pieniężnych z tytułu zaopatrzenia emerytalnego po zmarłym przysługuje określonym członkom rodziny, niezależnie od tego, czy są spadkobiercami. Świadczenie pieniężne należne do dnia śmierci, ma swe źródło w zgłoszonym przez zmarłego świadczeniobiorcę wniosku o świadczenia pieniężne. Chodzi zatem o niezrealizowane świadczenie, do którego prawo zostało już ustalone lub co najmniej osoba uprawniona wystąpiła o nie jeszcze za życia, ale nie zostało ono jej wypłacone, niezależnie od przyczyn opóźnienia w wypłacie świadczenia.
Możliwość wspólnego rozliczenia z małżonkiem
W myśl art. 6 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów.
Jednakże art. 6 ust. 2 ww. ustawy przewiduje możliwość preferencyjnego opodatkowania dochodów osiąganych przez małżonków. Powołany przepis stanowi, że:
Małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, pozostający w związku małżeńskim i we wspólności majątkowej:
1)przez cały rok podatkowy albo
2)od dnia zawarcia związku małżeńskiego do ostatniego dnia roku podatkowego – w przypadku gdy związek małżeński został zawarty w trakcie roku podatkowego
-mogą być, z zastrzeżeniem ust. 8, na wspólny wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot pomniejszających dochód; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków.
Zgodnie z art. 6 ust. 2a ww. ustawy:
Wniosek, o którym mowa w ust. 2, może być wyrażony przez jednego z małżonków. Wyrażenie wniosku przez jednego z małżonków traktuje się na równi ze złożeniem przez niego oświadczenia o upoważnieniu go przez jego współmałżonka do złożenia wniosku o łączne opodatkowanie ich dochodów. Oświadczenie to składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.
Ponadto, zgodnie z art. 6a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wniosek o łączne opodatkowanie dochodów małżonków, między którymi istniała w roku podatkowym wspólność majątkowa, może być także złożony przez podatnika, który pozostawał w związku małżeńskim w roku podatkowym, a jego małżonek zmarł w trakcie roku podatkowego albo zmarł po upływie roku podatkowego przed złożeniem zeznania podatkowego za ten rok.
Przy czym, jak wynika z art. 6a ust. 2 ww. ustawy:
Do podatników, którzy złożyli wniosek, o którym mowa w ust. 1:
1)stosuje się sposób opodatkowania określony w art. 6 ust. 2;
2)stosuje się przepisy art. 6 ust. 3, 3a, 8 i 11-13;
3)(uchylony)
4)nie stosuje się przepisów art. 6 ust. 4c-4h.
Ustawodawca wprowadzając uprawnienie polegające na możliwości wspólnego rozliczenia się małżonków, wyraźnie określił warunki, jakie należy spełnić, by móc z niego skorzystać. Jeżeli małżonkowie spełniają wszystkie z powyższych warunków, to mogą – na wspólny wniosek być opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów (ustalonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 i 26c cyt. ustawy. W tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków. Uprawnienie to dotyczy również podatnika, który pozostawał w związku małżeńskim w roku podatkowym, a jego małżonek zmarł w trakcie tego roku podatkowego.
Podsumowując powyższe, wspólne rozliczenie ze zmarłym małżonkiem można złożyć, jeśli między małżonkami istniała w roku podatkowym wspólność majątkowa, a jeden z małżonków zmarł:
·w trakcie roku podatkowego albo
·po upływie roku podatkowego przed złożeniem zeznania za ten rok.
Ocena Pani sytuacji
Jak wynika z opisu sprawy przedstawionej przez Panią we wniosku, otrzymała Pani świadczenie rentowe po zmarłym małżonku, do którego miała Pani prawo w myśl powołanego wyżej art. 47 ust. 1 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy. Świadczenie to było należne Pani małżonkowi z tytułu niezrealizowanego w należytej wysokości świadczenia rentowego, naliczonego od dnia 1 października 2017 r. do 10 lutego 2022 r., tj. do dnia śmierci Pani małżonka.
Zatem, biorąc pod uwagę treść art. 922 § 2 Kodeksu cywilnego oraz powołane powyżej przepisy ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy będące podstawą wydanej decyzji o ustaleniu prawa do świadczenie pieniężnego po zmarłym emerycie, należy stwierdzić, że wypłacono Pani przedmiotowe świadczenie nie dlatego, że jest Pani spadkobierczynią osoby uprawnionej do świadczenia, ale dlatego, że jest Pani osobą, o której mowa w art. 47 ust. 1 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy policji (…). Oznacza to, że fakt otrzymania ww. świadczenia, nie ma związku z otrzymaniem spadku po małżonku, ponieważ prawo do niego przeszło na Panią z chwilą jego śmierci, niezależnie od tego, czy byłaby Pani spadkobierczynią, czy też nie. Zatem, wypłacone środki nie powinny być częścią masy spadkowej po Pani małżonku.
Ponadto, jak wynika z opisu sprawy, w 2024 r. Dyrektor Zakładu Emerytalno-Rentowego MSWiA przyznał Pani jako następcy prawnej po zmarłym małżonku prawo do niezrealizowanego świadczenia w postaci policyjnej renty inwalidzkiej za okres od dnia 01.10.2017 r. do dnia 10.02.2022 r., tj. do dnia śmierci męża B.
Podkreślić w tym miejscu należy, że okoliczność, że dochody z tytułu renty inwalidzkiej były należne za lata wcześniejsze począwszy od 2017 r., a sprawa ich przyznania była przedmiotem postępowania sądowego, to mając na uwadze treść art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody te, nawet jeśli dotyczą zaległej renty przysługującej Pani mężowi, są przychodami roku, w którym je wypłacono.
Zatem, biorąc pod uwagę treść art. 6a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz okoliczność, że Pani mąż zmarł w 2022 r., a świadczenie po zmarłym mężu zostało Pani przyznane w 2024 r., to uznać należy, że nie ma Pani możliwości wspólnego rozliczenia ze zmarłym mężem. W roku, w którym otrzymała Pani wypłatę (tj. w roku, w którym powstał przychód) nie pozostawała Pani w związku z małżeńskim – Pani mąż zmarł we wcześniejszym roku podatkowym. Podlega Pani zatem odrębnemu opodatkowaniu od osiągniętych dochodów.
Reasumując, środki pieniężne, które Pani otrzymała na podstawie decyzji wydanej przez Dyrektora Zakładu Emerytalno-Rentowego MSWiA na podstawie art. 32 ust. 1 oraz art. 47 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy stanowią źródło przychodu, jakim są prawa majątkowe, określone w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym, otrzymane przez Panią świadczenie pieniężne podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.