Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

21 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący skutków podatkowych planowanego zawarcia ugody z bankiem. Uzupełnili Państwo wniosek – na wezwanie organu – pismem z 26 maja 2025 r. (data wpływu 29 maja 2025 r.). Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem:

1.Zainteresowana będąca stroną postępowania: A.A;

2.Zainteresowany niebędący stroną postępowania: B.A, ul. (...).

Opis zdarzenia przyszłego

(...) 2008 r. została zawarta umowa nr (...), na mocy której udzielony został kredyt denominowany do franka szwajcarskiego stanowiący równowartość kwoty 95.631,59 CHF, tj. 206.000 zł (w tym bufor 3%). Zgodnie z ww. umową kredyt został udzielony na refinansowanie nakładów i kosztów poniesionych przez Wnioskodawczynię i Jej męża na zakup działki budowlanej numer 1/1, położonej w X przy ul. A1, KW (...). Wnioskodawczyni i Jej mężowi nadal przysługuje prawo własności do ww. nieruchomości.

Bank zaproponował zawarcie Ugody, na podstawie której dokona zwrotu łącznej kwoty 139.729,95 zł, przy czym kwoty 49.841,29 zł tytułem nadpłaty, zaś kwoty 89.887,94 zł tytułem dodatkowej kwoty. W treści ugody strony ustalają, że umowa kredytu denominowanego stanie się umową ważną i strony ustalą w ugodzie, że kredyt stanie się kredytem złotówkowym z oprocentowaniem WIBOR plus marża banku. Przyjmując takie ustalenia w ugodzie Bank przeliczy aktualne saldo zobowiązania Kredytobiorców z uwzględnieniem kredytu o cechach jak wyżej. Bank w ramach ugody umorzy saldo zadłużenia po przeliczeniu na złotówki i dodatkowo dokona zwrotu na rzecz Kredytobiorców łącznej kwoty 139.729,95 zł, przy czym kwoty 49.841,29 zł tytułem nadpłaty, zaś kwoty 89.887,94 zł tytułem dodatkowej kwoty.

W związku z tym powstała wątpliwość czy wypłata świadczenia łącznej kwoty 139.729,95 zł, przy czym kwoty 49.841,29 zł tytułem nadpłaty, zaś kwoty 89.887,94 zł tytułem dodatkowej kwoty na rzecz A.A oraz B.A, tj. kwot jako zwrot na rzecz Klientów środków pieniężnych, które wcześniej na mocy umowy kredytowej frankowej przekazali na rzecz Banku w ramach spłaty rat kapitałowo-odsetkowych od otrzymanego finansowania, i po zmianie na kredyt „złotówkowy”, nie spowoduje po stronie Wnioskodawczyni i Jej męża powstania przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych klasyfikowanego do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zaznaczyć należy, że kwota zwrotu w łącznej wysokości 139.729,95 zł, przy czym kwoty 49.841,29 zł tytułem nadpłaty, zaś kwoty 89.887,94 zł tytułem dodatkowej kwoty jest kwotą, którą uprzednio Wnioskodawczyni wraz z mężem wpłacili do Banku i kwota ta faktycznie nie spowoduje przyrostu w ich majątku, a jedynie pozwoli na wyrównanie wcześniejszego zmniejszenia tego majątku. Wnioskodawczyni wraz z mężem w ramach rozliczeń zgodnie z ugodą mają otrzymać łącznie kwotę 139.729,95 zł, zaś Bank zatrzyma co najmniej kwotę wypłaconego kapitału w wysokości 206.000 zł.

Pytanie

1.Czy wypłata świadczenia łącznej kwoty 139.729,95 zł, przy czym kwoty 49.841,29 zł tytułem nadpłaty, zaś kwoty 89.887,94 zł tytułem dodatkowej kwoty na rzecz A.A oraz B.A, tj. kwot stanowiących zwrot na rzecz Klienta środków pieniężnych, które wcześniej na mocy umowy kredytowej frankowej przekazali na rzecz Banku w ramach spłaty rat kapitałowo-odsetkowych od otrzymanego finansowania, i po zmianie na kredyt „złotówkowy”, nie spowoduje po Ich stronie powstania przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych klasyfikowanego do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

2.Czy na gruncie opisanego zdarzenia w związku z wypłatą Wnioskodawczyni i Jej mężowi łącznej kwoty 139.729,95 zł, przy czym kwoty 49.841,29 zł tytułem nadpłaty, zaś kwoty 89.887,94 zł tytułem dodatkowej kwoty, Wnioskodawczyni wraz z mężem nie będą zobowiązani do sporządzenia informacji o wysokości przychodów PIT-11 i przesłania jej właściwemu urzędowi skarbowemu zgodnie z art. 42a ust. 1 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Państwa stanowisko w sprawie (sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Państwa zdaniem, wypłata przez Bank na Państwa rzecz opisanego we wniosku świadczenia w łącznej kwocie 139.729,95 zł, w tym 49.841,29 zł z tytułu nadpłaty i 89.887,94 zł z tytułu kwoty dodatkowej, nie spowoduje po Państwa stronie przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz w związku z opisaną wypłatą nie będą Państwo zobowiązani do sporządzenia informacji PIT-11 o wysokości przychodów i przesłania jej do właściwego urzędu skarbowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Reguły dotyczące opodatkowania

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Powołany przepis wyraża tzw. zasadę powszechności opodatkowania. Regułą jest, że każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną podlega opodatkowaniu, wyjątkiem zaś jest sytuacja, gdy dochód opodatkowaniu nie podlega. Wyjątki od omawianej zasady dotyczą:

•dochodów, które zostały wprost wymienione przez ustawodawcę w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako zwolnione z podatku oraz

•dochodów, od których zaniechano poboru podatku w drodze rozporządzenia ministra właściwego do spraw finansów publicznych wydanego na podstawie art. 22 ustawy Ordynacja podatkowa (rozporządzenie takie może być wydane w przypadkach uzasadnionych interesem publicznym lub ważnym interesem podatników).

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Pojęcie przychodu wiąże się zatem z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku. Przychodami w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być tylko takie świadczenia, które nie mają charakteru zwrotnego. Skoro bowiem przychód jest określonym przyrostem majątkowym po stronie podatnika, jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny. Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.

Źródła przychodów

Ustawodawca tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów.

Źródła przychodów zostały określone przez ustawodawcę w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z pkt 9 tego przepisu źródłami przychodów są inne źródła.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Skutki podatkowe otrzymanego zwrotu

Instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.). Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 tej ustawy:

Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W związku z planowaną przez Bank wypłatą na Państwa rzecz łącznej kwoty 139.729,95 zł stanowiącej zwrot środków pieniężnych, które wcześniej na mocy umowy kredytowej przekazali Państwo na rzecz Banku w ramach spłaty rat kapitałowo-odsetkowych, nie dojdzie do powstania przysporzenia majątkowego. Otrzymają Państwo bowiem środki będące ekwiwalentem wydatków, które były uprzednio poniesione przez Państwa z własnych środków. Kwota otrzymana na podstawie ugody z bankiem nie spowoduje więc faktycznego przyrostu w Państwa majątku. Wypłata ta będzie dla Państwa neutralna podatkowo.

W konsekwencji otrzymane przez Państwa pieniądze nie będą Państwa przychodem w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a ich uzyskanie nie będzie skutkować po Państwa stronie obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych. Zatem nie będą Państwo zobowiązani do ich wykazania w zeznaniu podatkowym, ani tym bardziej sporządzenia informacji PIT-11 (taką informację sporządzają wyłącznie płatnicy, a nie podatnicy).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pani A.A (Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.