Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0112-KDIL2-1.4011.423.2025.2.MB

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 kwietnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 11 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 7 maja 2025 r. (wpływ 12 maja 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych

Jest Pani osobą niepełnosprawną – orzeczenie o stopniu niepełnosprawności z dnia (…) stycznia 2025 roku.

Komisja orzekająca postanowiła Panią zaliczyć do lekkiego stopnia niepełnosprawności, symbol (…) niepełnosprawność związana z (…). Orzeczenie wydano na stałe. Stopień niepełnosprawności zgodnie z orzeczeniem datuje się od (…) października 2024 r.

W związku z problemami z narządem ruchu jest Pani pod stałą opieką lekarza specjalisty, (…).

Ponadto z uwagi na schorzenia współistniejące pozostaje Pani również pod stałą opieką innych lekarzy specjalistów (…), którzy zlecają Pani przyjmowanie leków na stałe lub czasowo jeżeli istnieje taka konieczność.

Korzysta Pani z samochodu osobowego między innymi na dojazdy na rehabilitację.

Ponadto wskazała Pani, że organ, który wydał orzeczenie o niepełnosprawności to Miejski Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności (…).

W okresie, którego dotyczy wniosek, uzyskiwała Pani dochody podlegające opodatkowaniu, tj. emerytura z (…).

Samochód, o którym mowa we wniosku, jest samochodem osobowym w rozumieniu art. 5a pkt 19a ustawy o PIT. Samochód ten to (…).

W dowodzie rejestracyjnym jest wpisany tylko Pani mąż. Samochód został zakupiony po ślubie, a nie macie Państwo rozdzielności majątkowej, zgodnie z przepisami prawa cywilnego, kodeks rodzinny i opiekuńczy – stanowi on majątek wspólny. Niezależnie od tego, które z Państwa figuruje w dowodzie rejestracyjnym, macie do niego takie same prawa. Można zatem powiedzieć, że jest współwłaścicielem samochodu.

Podała Pani także, że zakupione leki, zgodnie z art.26 ust.7a pkt 12 ustawy o podatku dochodowych są lekami w rozumieniu ustawy Prawo Farmaceutyczne, a kwota wydatków na zakup leków przekraczała w danym miesiącu 100 zł.

Posiada Pani i będzie posiadała faktury stwierdzające wysokość poniesionych wydatków na zakup leków. Faktura posiada numer, jest wystawiona na Panią (imię nazwisko, adres zamieszkania) jako nabywcę; podane są dane sprzedającego; określa zakupiony towar oraz kwotę do zapłaty.

Wydatki, o których mowa we wniosku poniosła Pani sama. Nie korzystała Pani z żadnej formy finansowania ani dofinansowywania, jak również wydatki nie zostały Pani zwrócone w jakiejkolwiek innej formie.

Wydatki, które Pani poniosła nie zostały i nie zostaną zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, nie zostały i nie zostaną odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c, nie zostały i nie zostaną odliczone od przychodów na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Pytania

1)Czy zgodnie z obowiązującymi przepisami może Pani odliczyć, w ramach ulgi rehabilitacyjnej, poniesione wydatki na zakup leków, również tych niezwiązanych ze schorzeniem, na które zostało wystawione orzeczenie o niepełnosprawności?

2)Czy zgodnie z obowiązującymi przepisami może Pani odliczyć, w ramach ulgi rehabilitacyjnej, poniesione wydatki związane z używaniem samochodu osobowego?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, zgodnie z art. 26 ust. 7a pkt 12 ustawy o PIT osoba posiadająca orzeczenie o niepełnosprawności może odliczyć leki, o których mowa w ustawie z 6.09.2001 r. Prawo farmaceutyczne - Dz.U. z 2024 r poz.686- (...) jeżeli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować stale lub czasowo te leki; z treści przepisu nie wynika, że odliczeniu podlegają wydatki poniesione na zakup leków związanych ze schorzeniem, na które zostało wystawione orzeczenie o niepełnosprawności. Jak również nie wynika, że leki powinien zlecać lekarz specjalista w danej dziedzinie medycyny, którego dotyczy schorzenie związane z orzeczeniem.

Pani zdaniem, aby osoba niepełnosprawna mogła odliczyć wydatki na leki muszą one być zlecone przez lekarza oraz spełniać wymogi ustawy Prawo farmaceutyczne.

Ponadto z informacji zamieszczonych na stronach internetowych podatki.gov.pl/PIT/ulgi odliczenia i zwolnienie wynika, że można odliczyć wydatki na wszystkie leki zlecone przez lekarza specjalistę również te, które nie są związane ze schorzeniem, na które wystawione jest orzeczenie o niepełnosprawności.

Mając powyższe na uwadze uważa Pani, że spełnia warunki - posiada orzeczenie o niepełnosprawności, poniosła wydatki na leki, o których jest mowa w ustawie Prawo farmaceutyczne, a przyjmowanie leków zlecali lekarze specjaliści - do odliczenia poniesionych wydatków na zakup leków.

Zgodnie z art. 26 ust. 7a pkt 14 ustawy o PIT daje możliwość odliczenia wydatków związanych z używaniem samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej.

Do dowodu rejestracyjnego jako właściciel wpisany jest małżonek. Natomiast Pani nie figuruje w tym dokumencie jako współwłaściciel.

Jednak zgodnie z art. 31 §1 kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U.2023.2809) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich.

Pani zdaniem pomimo, iż nie jest Pani wpisana do dowodu rejestracyjnego jako współwłaściciel to zgodnie z przepisami jest nim z mocy prawa, dlatego też uważa, że może skorzystać z prawa do odliczenia kosztów użytkowania samochodu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2025 r., poz. 163 ze zm.):

Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b – 7g tego artykułu.

Stosownie do art. 26 ust. 7b ww. ustawy:

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Zgodnie z art. 26 ust. 7 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty – w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

Zgodnie z art. 26 ust. 7c tej ustawy:

W przypadku wydatków, o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14, nie jest wymagane posiadanie dokumentów stwierdzających ich wysokość. Jednakże na żądanie organów podatkowych podatnik jest obowiązany przedstawić dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1) wskazać z imienia i nazwiska osoby, które opłacono w związku z pełnieniem przez nie funkcji przewodnika;

2) okazać certyfikat potwierdzający status psa asystującego;

3) (uchylony).

Zgodnie z art. 26 ust. 7 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty – w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

Na podstawie art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1) orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub

2) decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo

3) orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Stosownie do art. 26 ust. 7f ww. ustawy:

Ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1) I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a) całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo

aa) niezdolność do samodzielnej egzystencji, albo

b) znaczny stopień niepełnosprawności;

2) II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a) całkowitą niezdolność do pracy albo

b) umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Zgodnie z art. 26 ust. 13a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Ponadto, zgodnie z art. 26 ust. 7g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, może być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że jest Pani osobą niepełnosprawną – orzeczenie o stopniu niepełnosprawności z dnia (…) stycznia 2025 roku. Komisja orzekająca postanowiła Panią zaliczyć do lekkiego stopnia niepełnosprawności, symbol (…). Orzeczenie wydano na stałe. Stopień niepełnosprawności zgodnie z orzeczeniem datuje się od (…) października 2024 r.

W ramach ulgi rehabilitacyjnej chciałaby Pani odliczyć poniesione wydatki: na zakup leków, również tych niezwiązanych ze schorzeniem, na które zostało wystawione orzeczenie o niepełnosprawności oraz związane z używaniem samochodu osobowego.

Na mocy art. 26 ust. 7a pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na zakup, naprawę lub najem wyrobów medycznych wymienionych w wykazie wyrobów medycznych określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 38 ust. 4 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz.U. z 2024 r. poz. 930) oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, z wyjątkiem pieluchomajtek, pieluch anatomicznych, chłonnych majtek, podkładów i wkładów anatomicznych.

W myśl art. 26 ust. 7a pkt 12 omawianej ustawy:

Leki, o których mowa w ustawie z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz.U. z 2024 r. poz. 686) - w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeżeli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować stale lub czasowo te leki.

Jak wynika z ww. przepisów wydatki związane z zakupem leków, podlegają odliczeniu na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 w związku z ust. 7a pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych o ile osoba niepełnosprawna lub osoba na utrzymaniu której znajduje się osoba niepełnosprawna (posiadająca stosowne orzeczenie o niepełnosprawności) spełni następujące warunki:

-dokona zakupu produktów mających cechy „leku”,

-poniesie w danym miesiącu wydatki na ich zakup powyżej kwoty 100 zł,

-posiada dokument potwierdzający poniesienie wydatku (np. faktury),

-posiada potwierdzenie przez właściwego lekarza specjalistę konieczności stosowania zaleconego leku (leków).

Ponieważ w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest definicji „leku” posiłkowo należy opierać się na definicjach zawartych w ustawie z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (t. j. Dz. U. z 2025, poz. 750).

Z zawartych w art. 2 pkt 10, 11, 12 i 32 ww. ustawy definicji wynika, że:

Lekiem aptecznym - jest produkt leczniczy sporządzony w aptece zgodnie z recepturą farmakopealną, przeznaczony do wydania w tej aptece;

Lekiem gotowym - jest produkt leczniczy wprowadzony do obrotu pod określoną nazwą i w określonym opakowaniu;

Lekiem recepturowym - jest produkt leczniczy sporządzony w aptece na podstawie recepty lekarskiej, a w przypadku produktu leczniczego weterynaryjnego - na podstawie recepty wystawionej przez lekarza weterynarii;

Produktem leczniczym - jest substancja lub mieszanina substancji, przedstawiana jako posiadająca właściwości zapobiegania lub leczenia chorób występujących u ludzi lub zwierząt lub podawana w celu postawienia diagnozy lub w celu przywrócenia, poprawienia lub modyfikacji fizjologicznych funkcji organizmu poprzez działanie farmakologiczne, immunologiczne lub metaboliczne.

Katalog ulg wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. Rozszerzająca interpretacja przepisu art. 26 ust. 7a tej ustawy jest niedozwolona. Zgodnie bowiem z zasadą, przyjętą w orzecznictwie sądów administracyjnych, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle, niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

We wniosku wskazała Pani, że z uwagi na schorzenia współistniejące pozostaje również pod stałą opieką innych lekarzy specjalistów (…), którzy zlecają Pani przyjmowanie leków na stałe lub czasowo jeżeli istnieje taka konieczność. Natomiast odpowiadając na sformułowane w wezwaniu pytanie czy zakupione leki są „lekami” w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne, a także czy kwota wydatków poniesionych na zakup leków w danym miesiącu przekroczyła 100 zł, wskazała Pani, że zakupione leki, są lekami w rozumieniu ustawy Prawo Farmaceutyczne, a kwota wydatków na zakup leków przekraczała w danym miesiącu 100 zł. Ponadto posiada Pani i będzie posiadała faktury stwierdzające wysokość poniesionych wydatków na zakup leków. Faktura posiada numer, jest wystawiona na Panią (imię nazwisko, adres zamieszkania) jako nabywcę; podane są dane sprzedającego; określa zakupiony towar oraz kwotę do zapłaty.

W świetle powyższego, stwierdzam, że na gruncie opisanych stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych może Pani odliczyć od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatki poniesione na zakup leków również tych niezwiązanych ze schorzeniem na podstawie art. 26 ust. 7a pkt 2a i 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odliczenie to dotyczy wydatków poniesionych na zakup leków spełniających definicję leku w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne zaleconych przez lekarza specjalistę.

Przechodząc do kwestii możliwości odliczenia poniesionych wydatków związanych z używaniem samochodu osobowego w ramach ulgi rehabilitacyjnej, wskazuję co następuje.

W opisie sprawy wskazała także Pani, że (…). Korzysta Pani z samochodu osobowego między innymi na dojazdy na rehabilitację.

Stosownie do art. 26 ust. 7a pkt 14 ww. ustawy:

Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo dziecko niepełnosprawne, które nie ukończyło 16. roku życia - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł.

Mając na względzie przedstawione powyżej przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony opis sprawy wskazuję, że stosownie do art. 26 ust. 7a pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Pani jako osoba niepełnosprawna jest uprawniona do odliczenia wydatków poniesionych w związku z używaniem samochodu, stanowiącego Pani współwłasność do wysokości limitu przyznanego przez ustawodawcę. Podkreślenia wymaga, że przepis nie pozbawia prawa do ulgi, w sytuacji gdy w dowodzie rejestracyjnym samochodu jest wymieniony tylko współmałżonek osoby niepełnosprawnej, z którym podatnik pozostaje we wspólności majątkowej małżeńskiej, a samochód stanowi wspólny składnik majątku małżonków. Zatem wydatki te będą podlegały odliczeniu od podstawy opodatkowania w zeznaniu rocznym.

Jednocześnie wskazuję, że określona w ustawie kwota 2 280 zł jest maksymalną kwotą, która może być odliczona za dany rok podatkowy tytułem poniesienia ww. wydatków i to niezależnie od tego, czy osoba niepełnosprawna posiadała orzeczenie o niepełnosprawności i była właścicielem samochodu osobowego przez cały rok, czy też uzyskała to orzeczenie lub nabyła własność/współwłasność ww. samochodu w trakcie roku podatkowego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanów faktycznych, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia;

• zdarzeń przyszłych, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.