Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

24 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo pismem z 23 kwietnia 2025 r. (wpływ 28 kwietnia 2025 r.) – z 26 maja 2025 r. (wpływ 26 maja 2025 r.) oraz z 5 czerwca 2025 r. (wpływ 5 czerwca 2025 r.) w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

A.A.

2)Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

B.B.

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawcy, Pan A.A. oraz Pani B.B., zawarli z A. S.A. (wcześniej B. S.A., dalej również „Bank”) z siedzibą w (…) umowę kredytu hipotecznego nr (…) z 10 marca 2006 r. (dalej „Umowa”).

Przedmiotem Umowy było udzielenie kredytu na kwotę 816.053,56 PLN, która w momencie sporządzania Umowy kredytu została przez Bank przeliczona na równowartość 346.160,00 CHF przy zastosowaniu wyznaczonego przez Bank kursu kupna CHF w tym dniu.

Kredyt ten, denominowany w walucie obcej (CHF), został zaciągnięty celem sfinansowania kosztów budowy i wykończenia domu w zabudowie szeregowej przy ul. (…) w (…), wykonanej przez C. Sp. z o.o. z siedzibą w (…) (dalej „Deweloper”). Nieruchomość była wykorzystywana przez Wnioskodawców w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Cel ten nie miał żadnego związku z działalnością gospodarczą, czy zawodową Wnioskodawców.

Wnioskodawcy dokonali całkowitej spłaty kredytu udzielonego na podstawie Umowy z dniem 4 maja 2021 r. Kwota spłaty wynosiła 1.489.995,86 PLN (w przeliczeniu kwot zapłaconych w CHF po kursie średnim NBP z dnia poszczególnych płatności), a więc na kwotę o 673.942,30 PLN większą niż kwota wypłaconego kapitału.

W związku z zakwestionowaniem przez Wnioskodawców ważności Umowy wnieśli oni pozew. Sprawa o sygnaturze (…) toczy się przed Sądem Okręgowym (…) w (…).

W związku z negocjacjami dotyczącymi wzajemnych rozliczeń Wnioskodawcy planują zawrzeć z Bankiem porozumienie kompensacyjne (dalej „Ugoda”), które reguluje kwestię wzajemnych wierzytelności wynikających z Umowy. Porozumienie to przewiduje, że:

• Wnioskodawcy zobowiązują się do wycofania powództwa w sprawie toczącej się przed sądem Okręgowym (…) w (…);
• Bank zobowiązuje się do częściowego zwrotu rat kapitałowo-odsetkowych na rzecz Wnioskodawców w kwocie 829.000,00 zł, oddzielnie 414.500,00 zł dla każdego Wnioskodawcy;
• kwota zwrotu wynika z potrącenia kwot wierzytelności Banku wobec Wnioskodawców, w której skutek wierzytelność Banku została umorzona w całości, a wypłacona kwota jest pozostałą kwotą wierzytelności Wnioskodawców;
• na kwotę całkowitej wierzytelności Wnioskodawców składa się:

a.kwota rat kapitałowo-odsetkowych;

b.kwota z tytułu przedterminowej całkowitej spłaty kapitału o Kwota ubezpieczenia kredytu od niskiego wkładu własnego.

Tym samym porozumienie kompensacyjne przewiduje, że obie strony dokonają potrącenia wzajemnych wierzytelności do wysokości wierzytelności niższej. W wyniku tego potrącenia Bank zostanie zobowiązany do zapłaty na rzecz Wnioskodawców kwoty 829.000,00 PLN, którą uiści w terminie 7 dni od daty przedstawienia Bankowi przez Wnioskodawców pisma zawierającego oświadczenie o cofnięciu pozwu w toczącym się postępowaniu z powództwa Wnioskodawców wraz ze zrzeczeniem się roszczeń.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

W porozumieniu kompensacyjnym nie zostanie wskazane, że umowa kredytowa była nieważna.

Wnioskodawcy planują zawrzeć ugodę w maju 2025 roku.

Kwota rat kapitałowo-odsetkowych będzie zwrotem środków pieniężnych, które wcześniej, na mocy umowy kredytowej Wnioskodawcy przekazali na rzecz banku w ramach spłaty rat kapitałowo-odsetkowych od otrzymanego finansowania.

Kwota przedterminowej spłaty będzie zwrotem wpłaconych wcześniej przez Wnioskodawców środków na ten cel.

Kwota ubezpieczenia od niskiego wkładu własnego będzie zwrotem środków wpłaconych przez Wnioskodawców tytułem tego ubezpieczenia.

Dodatkowe wyjaśnienia w sprawie:

Wnioskodawcy, po otrzymaniu szczegółowych informacji składają dodatkowe wyjaśnienia stanu faktycznego.

Wnioskodawca skontaktował się z Bankiem i uzyskał informację, że w treści Ugody będzie mowa o „nienależnie pobranych wpłatach”, nie będzie natomiast mowy o nieważności Umowy kredytu.

Ugoda zostanie podpisana w pierwszym możliwym terminie dogodnym dla Banku i Wnioskodawców po otrzymaniu indywidualnej interpretacji podatkowej.

Wnioskodawcy dokonali płatności na rzecz Banku tytułem Umowy w łącznej wysokości 326.190,38 PLN oraz 294.629,80 CHF. Bank wypłacił na rzecz Wnioskodawców tytułem Umowy kwotę kapitału w wysokości 816.053,56 PLN. Jednakże rozliczenia między stronami należało dokonać w oparciu o kurs średni NBP obowiązujący w dniu rozliczenia (potrącenia), nie zaś w oparciu o kurs średni NBP z dnia poszczególnych płatności rat spłaty kredytu. Do potrącenia został zastosowany kurs średni NBP obowiązujący w dniu potrącenia, to jest kurs średni NBP z 16 września 2024 r. Zgodnie ze złożonym oświadczeniem o potrąceniu, wierzytelność Banku o zwrot kwoty wypłaconego kapitału umorzyła się w całości, zaś wierzytelność Wnioskodawców pozostała nieumorzona w kwocie 187.819,60 CHF (co stanowiło na dzień potrącenia równowartość kwoty 855.969,05 PLN w przeliczeniu po obowiązującym w tym dniu do godz. 12:00 kursie średnim NBP w wysokości 4,5574 PLN/CHF). W świetle powyższego, kwota zwrotu w wysokości 829.000,00 PLN stanowi zwrot części równowartości kwot zapłaconych przez Wnioskodawców na rzecz Banku tytułem Umowy kredytu i nie stanowi dodatkowej wypłaty ze strony Banku.

Pytania

1. Czy kwota otrzymana przez Wnioskodawców na podstawie Ugody zawartej z Bankiem będzie stanowiła po stronie Wnioskodawców przychód?

2. Jeśli stanowisko Wnioskodawców w zakresie ww. pytania nr 1 jest nieprawidłowe, to czy kwota otrzymana przez Wnioskodawców na podstawie Ugody zawartej z Bankiem będzie objęta zaniechaniem poboru podatku, o którym mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. (Dz. U. 2024 poz. 102 t. j. z 26 stycznia 2024 roku) w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawców, kwota otrzymana od Banku na podstawie Ugody nie powinna być opodatkowana podatkiem PIT, ponieważ stanowi zwrot środków, które Wnioskodawcy wcześniej wpłacili Bankowi w trakcie trwania Umowy. Wnioskodawcy nie uzyskują zatem nowego przysporzenia majątkowego, lecz odzyskają wpłacone wcześniej środki. W związku z tym, że zwrot ten nie prowadzi do wzrostu wartości majątku, nie powinien być traktowany jako przychód w rozumieniu ustawy o PIT. Dodatkowo, odsetki będące przedmiotem rozliczenia z bankiem podlegają zwolnieniu podmiotowemu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o PIT.

Zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych („ustawa o PIT”), opodatkowaniu podlega jedynie taki przychód, który prowadzi do realnego przysporzenia majątkowego podatnika. W przypadku zwrotu kapitału, który uprzednio został wpłacony przez Wnioskodawców na mocy umowy kredytowej, nie możemy mówić o uzyskaniu nowego dochodu. Środki te mają charakter zwrotu wpłat dokonanych wcześniej, co wyklucza je z kategorii przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Powołany przepis wyraża tzw. zasadę powszechności opodatkowania. Regułą jest, że każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną podlega opodatkowaniu, wyjątkiem zaś jest sytuacja, gdy dochód opodatkowaniu nie podlega. Wyjątki od omawianej zasady dotyczą:

1) dochodów, które zostały wprost wymienione przez ustawodawcę w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako zwolnione z podatku oraz

2) dochodów, od których zaniechano poboru podatku w drodze rozporządzenia ministra właściwego do spraw finansów publicznych wydanego na podstawie art. 22 ustawy - Ordynacja podatkowa (rozporządzenie takie może być wydane w przypadkach uzasadnionych interesem publicznym lub ważnym interesem podatników).

Art. 11 ust. 1 ustawy o PIT precyzuje, że opodatkowaniu podlegają jedynie te przychody, które skutkują rzeczywistym wzrostem majątku podatnika. Zgodnie z wykładnią przepisów, opodatkowaniu podlega wyłącznie realne przysporzenie, które zwiększa wartość majątku podatnika i prowadzi do uzyskania przez niego korzyści. W sytuacji, gdy dochodzi do unieważnienia umowy, zwrot środków nie jest przysporzeniem majątkowym, lecz jedynie restytucją - przywróceniem stanu majątkowego sprzed dokonania czynności prawnej. Z tego względu, uzyskane przez Wnioskodawców środki, które zostały wpłacone bankowi, nie powinny być traktowane jako przychód podlegający opodatkowaniu.

Instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe. Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy, przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Podkreślić należy, że otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej jest obojętne podatkowo.

O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji, gdy podatnik, czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów, uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.

Ponadto, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o PIT, wolne od podatku dochodowego są: odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty należności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym, wolnych od podatku dochodowego lub od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Powyższy przepis zwalnia zatem z opodatkowania wszelkie odsetki za opóźnienie wypłacone w związku ze świadczeniami, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawców, kwota zwrotu spełnia warunki uznania jej za kwotę umorzenia, o której mowa w § 1 ust. 1. lit. 1 rozporządzenia

Zdaniem Wnioskodawców, zwracana przez Bank kwota stanowić będzie umorzenie wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego na realizację inwestycji mieszkaniowej Wnioskodawców i tym samym mieści się zdaniem Wnioskodawców w dyspozycji przepisów rozporządzenia.

Jednocześnie spełnione są także pozostałe przesłanki zaniechania poboru podatku określone w Rozporządzeniu. Kredyt został przeznaczony na sfinalizowanie budowy i wykończenia domu mieszkalnego na działce budowlanej znajdującej się w Polsce, który spełniał własne cele mieszkaniowe Wnioskodawców, nie był nabyty w związku z działalnością gospodarczą, czy zawodową Wnioskodawców - czyli kredyt został przeznaczony na inwestycję, której celem jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych.

Ponadto umorzenie kwoty składki na ubezpieczenie od niskiego wkładu własnego nie stanowiło usługi dodatkowej świadczonej przez Bank. Opłacenie tej składki było niezbędne do zawarcia umowy kredytu, a zastrzeżenie tego warunku pozostawało jedynie w dyspozycji Banku, a nie Wnioskodawców. Tym samym opłaty te stanowią opłaty niezbędne do zawarcia umowy kredytu mieszkaniowego o których mowa w art. 2 pkt 3 rozporządzenia.

Interpretacja organów podatkowych i orzecznictwo

W interpretacji indywidualnej z 6 marca 2024 r. (sygn. 0112-KDIL2- 1.4011.37.2024.2.MKA), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że zwrot środków pieniężnych wynikający z zawartej ugody, które wcześniej zostały przekazane na spłatę części rat kredytu hipotecznego, nie stanowi przyrostu majątku. Wynika to z faktu, że zwrot jest ekwiwalentem poniesionych wcześniej wydatków. W związku z tym wypłata tego zwrotu jest neutralna podatkowo na gruncie PIT.

Ponadto interpretacji indywidualnej z 8 sierpnia 2024 r. (sygn. 0112-KDIL2-1.4011.570.2024.3.DJ), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził, kwota wypłacana w związku z ugodą zawieraną z bankiem jest neutralna podatkowo, ponieważ stanowi zwrot środków pieniężnych wpłaconych na rzecz banku na poczet kapitału oraz odsetek, spłacając raty kapitału. Organ podkreśla, że otrzymanie środków będących ekwiwalentem wydatków wcześniej poniesionych z własnych środków nie powoduje przyrostu w majątku i tym samym nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniem PIT.

Podobnie, w interpretacji indywidualnej z 30 lipca 2024 r. (sygn. 0112-KDIL2-1.4011.535.2024.3.DJ), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że zwrot przez bank części kwoty uiszczonej tytułem spłaty kredytu mieszkaniowego nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu. W interpretacji tej podkreślono, że zwrot środków przez bank w wyniku unieważnienia umowy kredytowej ma charakter restytucyjny i nie prowadzi do powstania przychodu podatkowego.

Mając na względzie powyższe, należy uznać stanowisko Wnioskodawców za prawidłowe.

Pismem z 5 czerwca 2025 r. Wnioskodawcy wyjaśnili, że zgodnie z ostatecznym projektem ugody bankowej, kwota, którą bank zwróci Wnioskodawcom na podstawie ugody będzie obejmować jedynie kwotę rat kapitałowo-odsetkowych, którą wcześniej, na mocy umowy kredytowej Wnioskodawcy przekazali na rzecz banku.

Nieaktualna pozostaje zatem argumentacja Wnioskodawców o zwolnieniu z art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Reguły dotyczące opodatkowania

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy:

Jak wynika z powołanego przepisu, ustawodawca przyjął zasadę, że przychodem są:

• pieniądze i wartości pieniężne, które zostały otrzymane przez podatnika – tj. takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik rzeczywiście „dostał, odebrał, zainkasował, objął w posiadanie”;
• pieniądze i wartości pieniężne, które zostały postawione do dyspozycji podatnika – tj. takie przysporzenia, które zostały mu faktycznie udostępnione/przekazane do odbioru; takie pieniądze i środki pieniężne, które podatnik ma możliwość włączyć do swojego władztwa, a więc ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy i wartości pieniężnych i nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone pieniądze i wartości pieniężne do dyspozycji podatnika.

Pojęcie przychodu wiąże się zatem z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku. Przychodami w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być tylko takie świadczenia, które nie mają charakteru zwrotnego. Skoro bowiem przychód jest określonym przyrostem majątkowym po stronie podatnika jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.

Ustawodawca tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów. W języku powszechnym mianem „źródła” określane jest „to, co stanowi początek czegoś”, „przyczyna czegoś”, a synonimami tego pojęcia są m.in. czynnik sprawczy, powód, pochodzenie.

Źródła przychodów

Źródła przychodów zostały określone przez ustawodawcę w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Z informacji przedstawionych przez Państwa wynika, że:

1.w 2006 r. zawarli Państwo umowę kredytu hipotecznego;

2.w związku z zakwestionowanej przez Państwa ważności tej umowy, wnieśli Państwo do sądu pozew;

3.bank zaproponował Państwu zawarcie porozumienia kompensacyjnego, które przewiduje dokonanie potrącenia wzajemnych wierzytelności i zwrot na Państwa rzecz określonej kwoty.

Powzięli Państwo wątpliwość, czy kwota ta będzie stanowić przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Skutki podatkowe wypłaty kwoty przez bank

Instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy,

Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega – co do zasady – każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną.

Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, nie mające charakteru zwrotnego.

O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji, gdy podatnik, czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów, uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.

W Państwa przypadku – otrzymają Państwo od banku zwrot środków pieniężnych, które wcześniej na mocy umowy kredytowej przekazali Państwo na rzecz banku w ramach spłaty rat kapitałowo-odsetkowych, z tytułu przedterminowej spłaty i z tytułu ubezpieczenia. Otrzymana przez Państwa kwota będzie zatem stanowiła zwrot własnych pieniędzy, które nienależnie wpłacili Państwo do banku.

Wobec powyższego, wypłata przez bank na Państwa rzecz tego zwrotu będzie dla Państwa neutralna podatkowo. W wyniku tego zwrotu nie osiągną Państwo bowiem konkretnego przysporzenia majątkowego, a więc zwrot ten nie spowoduje po Państwa stronie powstania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe – nie będą Państwo mieli obowiązku rozliczenia tych środków dla celów podatkowych.

Państwa stanowisko należało więc uznać za prawidłowe.

Wskazuję również, że nie odniosłem się do pytania nr 2, ponieważ oczekiwali Państwo odpowiedzi na to pytanie wyłącznie w sytuacji, gdyby Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 zostało uznane za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Istotą interpretacji indywidualnej jest rozstrzygnięcie, czy prawidłowo postrzegają Państwo, jakie skutki prawne na gruncie określonych przepisów prawa podatkowego wywołuje przedstawiony przez Państwa stan faktyczny. W polskim systemie prawa podatkowego obowiązuje zasada samoobliczenia podatku. Wydanie interpretacji indywidualnej nie zwalnia podatnika z obowiązku obliczenia podstawy opodatkowania oraz zobowiązania podatkowego. Stąd też Organ interpretacyjny nie analizował przedstawionych przez Państwa kwot.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazuję, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan A.A. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.