Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 3 kwietnia 2025 r. (data wpływu 3 kwietnia 2025 r.) oraz w odpowiedzi na wezwanie pismem z 26 kwietnia 2025 r. (data wpływu 26 kwietnia 2025 r.) i pismem z 15 maja 2025 r. (data wpływu 15 maja 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wyjechał Pan z Polski w 2012 r. Od 2012 r. do 2022 r. mieszkał Pan i płacił podatki we Francji (ma Pan na to wszelkie potrzebne dowody). Nie wymeldował się Pan z mieszkania rodziców w (...), lecz nie mieszkał Pan w nim. Nigdy nie był Pan i nie jest właścicielem nieruchomości w Polsce. Nigdy nie wynajmował Pan nieruchomości w Polsce. 1 stycznia 2023 r. został Pan zatrudniony we Francji, na francuskiej umowie. Firma płaciła wszelkie składki za Pana we Francji. Był Pan zatrudniony na umowę o pracę jako pracownik delegowany. Od 1 stycznia 2023 r. do 30 października 2023 r. pracował Pan na terytorium Polski.

Ponieważ był Pan francuskim pracownikiem delegowanym w Polsce i przebywał Pan w Polsce więcej niż pól roku podczas roku, to zapłacił Pan podatki od dochodu w Polsce – nie wiedząc o uldze na powrót. W listopadzie 2023 r. zakończył Pan tę pracę. 17 marca 2025 r. zaczął Pan nową pracę w Polsce, na polskiej umowie o pracę. Mieszka Pan aktualnie w Polsce, w (...).

Uzupełnienie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Z ulgi na powrót chce Pan skorzystać od 1 stycznia 2023 roku lub od 17 marca 2025 r. w zależności od odpowiedzi US.

Posiada Pan obywatelstwo polskie i francuskie. W 2012 roku wyjechał Pan do Francji by znaleźć pracę i tym samym tam się przenieść. We Francji świadczył Pan pracę na rzecz podmiotu francuskiego.

Posiada Pan zaświadczenie o Pana miejscu zamieszkania dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania, w postaci dokumentacji podatkowej. Posiada Pan też umowy o pracę, historię zatrudnienia, zeznania podatkowe, umowy najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń i wyciągi z banku. Ta dokumentacja obejmuje okres od września 2012 r. do grudnia 2022 r.

Był Pan zameldowany w mieszkaniu rodziców też przed okresem 5 lat przed wyjazdem do Francji.

Podlegał Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu we Francji od września 2012 r. do grudnia 2022 r. Potem od grudnia 2023 r. do 17 marca 2025 r.

Wprowadził się Pan na stałe do Polski 31 grudnia 2022 r., potem 16 marca 2025. W wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlegał Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W okresie kiedy przebywał Pan we Francji miał Pan tam część rodziny. W Polsce miał Pan znajomych i część rodziny. Potem, podczas drugiego okresu, żonę. W tym okresie nie miał Pan ani w Polsce, ani we Francji: konkubiny, dzieci, nieruchomości, inwestycji, ubezpieczenia na życie lub ubezpieczenia majątkowego. Ożenił się Pan (ślub cywilny) 4 stycznia 2025 r. Nie ma Pan dzieci.

Od momentu przeniesienia przez Pana miejsca zamieszkania do Polski ma Pan powiązania osobiste i majątkowe z Polską: żona, znajomi, cześć rodziny i z Francją: znajomi i część rodziny.

Podczas oddelegowania w Polsce, tj. od 1 stycznia 2023 r. do 30 października 2023 r. przebywał Pan w mieszkaniu swoich rodziców. Podczas oddelegowania w ww. terminie przyjechał Pan do Polski sam. W okresie od 1 listopada 2023 r. do 16 marca 2025 r. osiągnął Pan dochody we Francji z racji francuskich świadczeń dla bezrobotnych. W okresie od 1 listopada 2023 r. do 16 marca 2025 r. przebywał Pan głównie we Francji.

Chciałby Pan odliczyć ulgę na powrót od dochodów związanych z pracą na etacie opartą o umowę o pracę.

Przez okres 3 lat poprzedzających rok, w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na Polskę oraz od 1 stycznia ww. roku, do dnia powrotu do Polski nie mieszkał Pan w mieszkaniu rodziców przez ten okres, gdy był Pan tam zameldowany. Nie przebywał Pan w latach podatkowych 2012-2022 na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni.

Pana jedyne źródło przychodu to pensja z pracy na etacie opartej na umowę o pracę. Pana przychód miesięczny brutto to 9.000 zł. Więc ten przychód przekracza kwotę 85.528 zł na rok.

Nie korzystał Pan wcześniej w całości lub w części z ulgi na powrót.

Zawsze był Pan zameldowany w mieszkaniu rodziców, ale od sierpnia 2012 r. do stycznia 2023 r. i od grudnia 2023 r. do marca 2025 r. nie mieszkał Pan tam, nie wynajmował Pan żadnego mieszkania w Polsce, nie jest i nigdy nie był Pan właścicielem mieszkania w Polsce.

Od 31 października 2023 r. do grudnia 2023 r. nie miał Pan dochodów ani przychodów, ale podlegał Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Ponownie przeniósł Pan się do Polski na stałe 16 marca 2025 r. i rozpoczął Pan nową pracę w Polsce 17 marca 2025 r. Zawarł Pan związek małżeński w Polsce.

Ani w Polsce, ani we Francji, nie ma i nie miał Pan ani nieruchomości, ani inwestycji, ani ubezpieczenia na życie, ani ubezpieczenia majątkowego. I w Polsce, i we Francji miał Pan i ma Pan znajomych.

Pana centrum interesów osobistych i gospodarczych: od stycznia 2023 r. do grudnia 2023 r. znajdowało się w Polsce; od grudnia 2023 r. do 15 marca 2025 r. znajdowało się we Francji; od 16 marca 2025 r. do teraz znajduje się w Polsce.

W okresie od 31 października 2023 r. do grudnia 2023 r. przebywał Pan w Polsce. Od grudnia 2023 r. do dnia zmiany Pana stałego miejsca zamieszkania na Polskę do dnia 15 marca 2025 r. przebywał Pan we Francji.

Pana żona nie zmieniła stałego miejsca zamieszkania na Polskę, bo jej stałe miejsce zamieszkania było zawsze w Polsce.

Zawsze był Pan zameldowany w mieszkaniu rodziców, ale od sierpnia 2012 r. do stycznia 2023 r. i od grudnia 2023 r. do marca 2025 r. nie mieszkał Pan tam, nie wynajmował Pan żadnego mieszkania w Polsce. Nie jest Pan i nigdy nie był Pan właścicielem mieszkania w Polsce.

Pytania

1. Chciałby się Pan dowiedzieć, czy spełnia Pan warunki, aby korzystać z ulgi na powrót od 1 stycznia 2023 r. do 31 grudnia 2026 r.?
2. Czy od 17 marca 2025 r. może Pan korzystać z tej ulgi do 16 marca 2029 r.?

Pana stanowisko w sprawie

Zapoznał się Pan się z ustawą dotyczącą ulgi na powrót i z oficjalnym przewodnikiem. Ponieważ Pana sytuacja jest złożona, chce mieć Pan pewność, że spełnia Pan warunki, aby korzystać z tej ulgi. Pytał się Pan w Urzędzie Skarbowym (…), ale nie dostał Pan odpowiedzi. Napisał Pan do (…) i dostał Pan odpowiedź nie wiążącą. Z tych powodów wypełnił Pan formularz z zapytaniem.

Ad. 1.

Ponieważ spełnia Pan warunki związane z ulgą na powrót, to powinien Pan móc z niej skorzystać od dnia Pana powrotu do Polski i przez okres określony w ustawie, a więc od 1 stycznia 2023 r. do 31 grudnia 2026 r.

Ad. 2.

Ponieważ spełnia Pan warunki związane z ulgą na powrót od 1 stycznia 2023 r.. to może Pan z niej korzystać do 31 grudnia 2026 r,. a nie do 16 marca 2029 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przepisy ogólne dotyczące ulgi na powrót

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.), wolne od podatku dochodowego są:

Na podstawie art. 21 ust. 39 ustawy:

Stosownie do art. 21 ust. 43 ustawy:

W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ustawy:

Ponadto z art. 53 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105) wynika, że:

Ulga, o której mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W celu skorzystania z ww. „ulgi na powrót” spełnione muszą być również dodatkowe warunki określone w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy.

Dla zastosowania ww. zwolnienia przedmiotowego jest więc istotne m.in. aby przeniesienie miało miejsce po 31 grudnia 2021 r. oraz aby podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Polski zarówno w okresie obejmującym trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na Polskę, jak i w okresie od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Polski, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Kwestie związane z posiadaniem miejsca zamieszkania na terytorium Polski zostały uregulowane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 tej ustawy:

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Stosownie do art. 3 ust. 2a ustawy:

Katalog dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a został przedstawiony w art. 3 ust. 2b ustawy. Nie jest to jednak katalog zamknięty, i ustawodawca dopuszcza istnienie także innych dochodów, które należy uznać za osiągnięte na terytorium Polski.

W myśl natomiast art. 4a ustawy:

Możliwość skorzystania przez Pana z ulgi na powrót od 1 stycznia 2023 r. do 31 grudnia 2026 r.

W opisie zdarzenia wskazał Pan, że 1 stycznia 2023 r. powrócił Pan z Francji, przeniósł Pan do Polski swoje stałe miejsce zamieszkania i od tej daty podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Oznacza to, że warunek, o którym mowa w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został przez Pana spełniony.

Ponadto w latach 2012-2022 miał Pan miejsce zamieszkania dla celów podatkowych we Francji, tam składał Pan zeznania podatkowe. Podlegał Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu we Francji od września 2012 r. do grudnia 2022 r.

Zatem uznać należy, że spełnia Pan wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a i b ustawy.

Wyjaśnił Pan również, że posiada polskie i francuskie obywatelstwo, co oznacza spełnienie warunku wynikającego z art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a ww. regulacji.

Kolejnym istotnym kryterium warunkującym zastosowanie „ulgi na powrót” jest stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.

Zgodnie z art. 5a pkt 21 ustawy, ilekroć w ustawie mowa jest o certyfikacie rezydencji - oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.

Z treści art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że podatnik powinien posiadać certyfikat rezydencji lub też inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do zwolnienia. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, muszą to być jednak dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych.

Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Powyższe oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody.

We wniosku wskazał Pan, że posiada Pan zaświadczenie o Pana miejscu zamieszkania dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania, w postaci dokumentacji podatkowej. Posiada Pan też umowy o pracę, historię zatrudnienia, zeznania podatkowe, umowy najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń i wyciągi z banku. Ta dokumentacja obejmuje okres od września 2012 r. do grudnia 2022 r.

W oparciu o przedstawione przez Pana wyjaśnienia uznać zatem należy, że spełnia Pan warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Od 1 stycznia 2023 r. do listopada 2023 r. był Pan zatrudniony na francuskiej umowie. Firma płaciła wszelkie składki za Pana we Francji. Był Pan zatrudniony na umowę o pracę jako pracownik delegowany. Od 1 stycznia 2023 r. do 30 października 2023 r. pracował Pan na terytorium Polski. Ponieważ był Pan francuskim pracownikiem delegowanym w Polsce i przebywał Pan w Polsce więcej niż pól roku podczas roku, to zapłacił Pan podatki od dochodu w Polsce. Od 31 października 2023 r. do grudnia 2023 r. nie miał Pan dochodów ani przychodów, ale podlegał Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

W konsekwencji, przysługuje Panu prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ww. ustawy w odniesieniu do przychodów uzyskiwanych z tytułu umowy o pracę.

Przedmiotowe zwolnienie z opodatkowania obejmuje przychody do wysokości nieprzekraczającej łącznie w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte z tytułów wymienionych w przepisie – w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym nastąpiło przeniesienie miejsca zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.

Natomiast, w zawiązku z tym, że w grudniu 2023 r. zmienił Pan miejsca zamieszkania na Francję i posiadał Pan we Francji od grudnia 2023 r. do marca 2025 r. nieograniczony obowiązek podatkowy, to ulga na powrót będzie Panu przysługiwała wyłącznie w okresie od stycznia do grudnia 2023 r., tj. od momentu zmiany miejsca zamieszkania na Polskę do momentu zmiany miejsca zamieszkania na Francję.

Zatem, nie może Pan skorzystać z ulgi na powrót od 1 stycznia 2023 r. do 31 grudnia 2026 r., a wyłącznie od stycznia 2023 r. do grudnia 2023 r., dlatego Pana stanowisko w powyższym zakresie uznałem za nieprawidłowe.

Możliwość skorzystania przez Pana z ulgi na powrót od 17 marca 2025 r. do 16 marca 2029 r.

Ponownie przeniósł Pan się do Polski na stałe 16 marca 2025 r. i od tej daty podlega Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Rozpoczął Pan pracę w Polsce 17 marca 2025 r. na polskiej umowie o pracę. Mieszka Pan aktualnie w (...). Ożenił się Pan (ślub cywilny) 4 stycznia 2025 r. w Polsce. Pana żona nie zmieniła stałego miejsca zamieszkania na Polskę, jej stałe miejsce zamieszkania było zawsze w Polsce. W okresie od 1 listopada 2023 r. do 16 marca 2025 r. osiągnął Pan dochody we Francji z racji francuskich świadczeń dla bezrobotnych. W okresie od 1 listopada 2023 r. do 16 marca 2025 r. przebywał Pan głównie we Francji. Pana jedyne źródło przychodu to pensja z pracy na etacie opartej na umowę o pracę. Nie korzystał Pan wcześniej w całości lub w części z ulgi na powrót. Pana centrum interesów osobistych i gospodarczych od 16 marca 2025 r. do teraz znajduje się w Polsce. W okresie od 1 stycznia 2023 r. do grudnia 2023 r. przebywał Pan w Polsce. Od grudnia 2023 r. do dnia zmiany Pana stałego miejsca zamieszkania na Polskę do dnia 15 marca 2025 r. przebywał Pan we Francji.

Jak wynika z art. 21 ust. 43 pkt 2 ww. ustawy, jednym z warunków zastosowania zwolnienia przedmiotowego jest okoliczność, że podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:

• trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz
• okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jeśli więc podatnik powrócił do Polski w 2025 r., istotne jest również aby nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Polski w okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok powrotu, tj. w latach 2022, 2023, 2024.

Tymczasem z analizy przedstawionego przez Pana opisu sprawy wynika, że 1 stycznia 2023 r. zmienił Pan miejsce stałego zamieszkania na Polskę i rozliczył Pan dochody osiągnięte w 2023 r. w Polsce. Ponadto od stycznia do grudnia 2023 r. zamieszkiwał Pan w Polsce, a następnie od grudnia do marca 2025 r. zamieszkiwał Pan we Francji.

Oznacza to, że nie został spełniony warunek braku miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres obejmujący trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok 2025, w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W konsekwencji, niezależnie od spełnienia pozostałych przesłanek, nie przysługuje Panu prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w okresie od 17 marca 2025 r. do 16 marca 2029 r.

Zatem, Pana stanowisko w powyższym zakresie jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Przedmiotem interpretacji nie jest ustalenie obowiązku podatkowego i miejsca zamieszkania. Fakt, że od grudnia 2022 r. do grudnia 2023 r. posiadał Pan miejsce zamieszkania w Polski i w tym okresie podlegał Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, przyjęto jako element stanu faktycznego.

Rolą organu interpretacyjnego nie jest ustalanie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (Organ nie ma uprawnień do przeprowadzania postępowania dowodowego), a informacje niezbędne do wydania interpretacji może przyjmować wyłącznie z przedstawionego przez wnioskodawcę opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego, w tym nie analizuje załączonych dokumentów. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości Pana stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.