Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 lutego 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 18 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 1 kwietnia 2025 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

21 stycznia 2008 r. wraz z mężem zaciągnęła Pani kredyt hipoteczny na zakup na rynku wtórnym lokalu mieszkalnego, refinansowanie nakładów poniesionych na ww. inwestycję oraz pokrycie kosztów związanych z udzieleniem przedmiotowego kredytu.

Kwota kredytu – 243 000 zł, waluta waloryzacji Kredytu: CHF.

Kredyt był przeznaczony na nabycie mieszkania dla Pani i męża syna (dalej: Kredyt 1).

Ponadto, 1 lipca 2008 r. wraz z mężem zaciągnęła Pani kredyt hipoteczny na budowę domu jednorodzinnego oraz na pokrycie kosztów związanych z udzieleniem przedmiotowego kredytu.

Kwota kredytu – 363 012 zł, waluta waloryzacji Kredytu: CHF.

Kredyt był przeznaczony na pokrycie kosztów budowy domu jednorodzinnego dla Pani i Pani męża, na stanowiącej ich własność działce (dalej: Kredyt 2).

W 2023 r. bank, który udzielił Pani i mężowi Kredytu 1 zaproponował zawarcie ugody nakierowanej na zwolnienie z długu (umorzenie zadłużenia) Pani i męża z niespłaconego kredytu wraz z odsetkami w kwocie przeliczonej na złote polskie 179 751 zł 18 gr.

Wraz z mężem przystała Pani na propozycję banku i 28 listopada 2023 r. podpisała z bankiem stosowną ugodę. Załącznikiem do ugody było „Oświadczenie podatkowe”, które Pani wraz z mężem podpisała i oświadczyła w nim, że umorzony kredyt dot. jednej inwestycji mieszkaniowej, oraz, że nie korzystała wraz z mężem z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej inwestycji mieszkaniowej.

Na moment podpisania ugody z bankiem oraz „Oświadczenia podatkowego” w zakresie Kredytu 1 nie wiedziała Pani, czy bank zaproponuje jej wraz z mężem podpisanie ugody w zakresie Kredytu 2, dlatego zdecydowała się na podpisanie „Oświadczenia podatkowego” w zakresie tego kredytu.

Na początku 2024 r. bank, który udzielił Pani i mężowi Kredytu 2 zaproponował zawarcie ugody nakierowanej na zwolnienie z długu (umorzenie zadłużenia) Pani i męża z niespłaconego kredytu wraz z odsetkami w kwocie przeliczonej na złote polskie 292 650 zł 76 gr.

Wraz mężem przystała Pani na propozycję banku i 8 stycznia 2024 r. podpisała z bankiem stosowną ugodę. Tym razem Pani wraz z mężem oświadczyła, że nie spełnia warunków zaniechania poboru podatku przewidzianych w Rozporządzenia Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe.

Aktualnie wraz z mężem chciałaby Pani dokonać zmiany swoich oświadczeń i wybrać Kredyt 2 jako ten, co do którego będzie miało wobec Pani zastosowanie zaniechanie poboru podatku.

Uzupełnienie wniosku

W uzupełnieniu wniosku podaje Pani, że:

·Pani intencją jest uzyskanie interpretacji indywidualnej w zakresie możliwości skorzystania z zaniechania poboru podatku dochodowego w związku z zawartą 8 stycznia 2024 r. ugodą w zw. z umorzeniem przez bank zadłużenia z tytułu zaciągniętego przez Panią „Kredytu nr 2”, przy założeniu dokonania uprzednio korekty złożonego przez Panią zeznania podatkowego za 2023 r., poprzez wykazanie w nim przychodu z umorzonego w 2023 r. Kredytu 1 w związku z ugodą zawartą 23 listopada 2023 r. Skorzystanie z ww. zaniechania poboru podatku dochodowego dotyczy Pani i współmałżonka, gdyż oboje są Państwo współkredytobiorcami.

·Bank, z którym zawarła Pani umowę kredytową nr 2 - A S.A. jest podmiotem, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawnionym do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania tych podmiotów.

·Kredyt nr 2 został zabezpieczony w postaci hipoteki ustanowionej na nieruchomości.

·Pod pojęciem „koszty związane z udzieleniem kredytu” w kwocie 1 000 zł należy rozumieć opłatę z tytułu ubezpieczenia spłaty kredytu. Ponadto z kwoty kredytu pokryto koszty budowy i wykończenia domu jednorodzinnego na działce nr 1/1, przy ul. B w C oraz składkę tytułem ubezpieczenia spłaty rat kredytu w zakresie poważnego zachorowania oraz pobytu w szpitalu w wyniku choroby i nieszczęśliwego wypadku.

·Na kwotę objętą ugodą - kwotę, w stosunku do której została Pani zwolniona z długu składała się kwota niespłaconego kapitału kredytu oraz kwota odsetek naliczonych za okres od ostatniej spłaty rat do daty podpisania ugody.

·Skorzystała Pani z umorzenia w zakresie Kredytu nr 1 - kredytu zabezpieczonego hipotecznie, na zakup na rynku wtórnym lokalu mieszkalnego, refinansowanie nakładów poniesionych na ww. inwestycję oraz pokrycie kosztów związanych z udzieleniem przedmiotowego kredytu. Kwota kredytu – 243 000 zł, waluta waloryzacji Kredytu: CHF. Kredyt był przeznaczony na nabycie mieszkania dla Pani i męża syna. Umowa kredytowa została zawarta 21 stycznia 2008 r., a ugoda w jej zakresie 28 listopada 2023 r.

·Dom jednorodzinny sfinansowany z Kredytu nr 2, jest wykorzystywany przez Panią i męża na własne cele mieszkaniowe.

Pytanie

W uzupełnieniu wniosku sformułowała Pani następujące pytanie.

Czy, w świetle regulacji prawnych Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe, Wnioskodawczyni będzie miała możliwość skorzystania z zaniechania poboru podatku w zakresie Kredytu 2, przy założeniu dokonania przez nią uprzednio korekty złożonego zeznania podatkowego za 2023 r. poprzez wykazanie w nim przychodu z umorzonego w 2023 r. Kredytu 1?

Pani stanowisko w sprawie

Przedstawiając własne stanowisko podaje Pani, że umorzenie przez bank kredytu hipotecznego zaciągniętego na cele mieszkaniowe osobie/osobom fizycznym, co do zasady generuje przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, umorzenie przedmiotowego świadczenia oznacza uzyskanie po stronie kredytobiorcy przysporzenia majątkowego. Przysporzenie takie kwalifikowane jest w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako tzw. „przychód z innych źródeł” i podlega opodatkowaniu przez podatnika w zeznaniu rocznym PIT-36, złożonym w terminie do 30 kwietnia kolejnego roku.

W przypadku, gdy umarzany kredyt został udzielony na imię obojga małżonków należy wykazać go w zeznaniach rocznych, w równych częściach przez każdego z małżonków.

Jednocześnie jednak ustawodawca, w przypadku tego typu umorzeń kredytów, zdecydował się na zastosowanie instytucji zaniechania poboru podatku, czego efektem było wydanie Rozporządzenia Ministra Finansów, z dnia 11 marca 2022 roku w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe.

Kredyt nr 1 i kredyt nr 2 spełniają przesłanki zastosowania instytucji zaniechania poboru podatku, o której mowa w powołanym wyżej rozporządzeniu.

W Pani przypadku, mając na względzie, że każdy z obu umorzonych jej i jej mężowi kredytów dotyczył dwóch różnych inwestycji mieszkaniowych, tylko w zakresie jednego z tych kredytów możliwe jest skorzystanie z zaniechania poboru podatku. Nie jest przy tym kwestionowanym w wydawanych interpretacjach indywidualnych oraz opiniach doktryny prawa podatkowego, że zainteresowanemu podatnikowi przysługuje wybór umorzonego kredytu, w zakresie którego miałoby nastąpić zaniechanie poboru podatku,

Pani i jej mąż dokonali wyboru Kredytu 1 poprzez złożenie stosownych oświadczeń bankowi oraz poprzez niewykazanie w zeznaniu rocznym i nieopodatkowanie kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego nr 1 (ugoda zawarta 28 listopada 2023 r.).

Wybór ten dokonany został jednak w sytuacji, kiedy Pani i mąż nie wiedzieliście czy bank zaproponuje im analogiczne umorzenie w zakresie Kredytu 2, co ostatecznie miało miejsce w kolejnym roku (ugoda zawarta 8 stycznia 2024 r.)

Mając to na uwadze nie może budzić wątpliwości, że dopiero obecnie Pani i jej mąż mają możliwość dokonania pełnej i rzetelnej oceny oraz najkorzystniejszego dla siebie wyboru, co do którego z dwóch umorzonych kredytów pragną skorzystać z dobrodziejstwa zaniechania poboru podatku przewidzianego w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r.

Celem, skutecznego na gruncie prawa podatkowego, dokonania zmiany dokonanego uprzednio wyboru, Pani i współmałżonek pragną obecnie:

·dokonać korekty swojego zeznania podatkowego za rok 2023, poprzez doliczenie do wykazanych tam przychodów, połowy przychodu z umorzenia zadłużenia, z tytułu Kredytu 1 (kwota ta będzie stanowić przychód z innych źródeł),

·dokonać wpłaty powstałej w ten sposób zaległości podatkowej wraz z wyliczonymi odsetkami z tytułu zaległości podatkowej na swój mikrorachunek podatkowy,

·złożyć bankowi oświadczenia o zmianie złożonych uprzednio oświadczeń w zakresie obu kredytów.

W Pani opinii, przysługuje Pani i współmałżonkowi prawo do skorzystania z instytucji zaniechania poboru podatku przewidzianej w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022r. w zakresie Kredytu 2, pod warunkiem dokonania przez nią uprzednio korekty złożonego zeznania podatkowego za rok 2023 i wykazanie w nim przychodu z umorzonego w 2023 r. Kredytu 1, celem nie korzystania z zaniechania poboru podatku przewidzianego w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani w uzupełnieniu wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady opodatkowania

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Źródła przychodów

Jak stanowi art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłami przychodów są inne źródła.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Umorzenie wierzytelności

Umorzenie wierzytelności następuje w przypadku zwolnienia z długu, czyli zrzeczenia się przez wierzyciela prawa do wierzytelności, bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika. Takie zrzeczenie się, pod warunkiem, że dłużnik je przyjmie, powoduje, że zobowiązanie wygasa.

Zgodnie bowiem z instytucją zwolnienia z długu uregulowaną w art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061):

Zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje.

Tak więc dla umorzenia wierzytelności koniecznym jest zgoda dłużnika (np. uzyskana w wyniku ugody, czy poprzez oświadczenie).

Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętnepodatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Tym samym, umorzone wierzytelności z tytułu zaciągniętego kredytu należy zakwalifikować do przychodu z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zaniechanie poboru podatku dochodowego

Zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 102):

1.Zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot:

1)umorzonych osobie fizycznej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, w przypadku gdy:

a)kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego - gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, oraz

b)osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a inwestycji mieszkaniowej;

2)otrzymanych przez osobę fizyczną świadczeń z tytułu kredytu mieszkaniowego udzielonego w walucie obcej lub w złotych, lecz nominowanego lub indeksowanego do waluty obcej, w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania.

2.Kwoty wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, obejmują:

1)kwoty kredytu mieszkaniowego (kapitału);

2)odsetki, w tym odsetki skapitalizowane, i prowizje;

3)opłaty, jeżeli ich poniesienie przez kredytobiorcę było niezbędne do zawarcia umowy kredytu mieszkaniowego, z wyjątkiem kosztów usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń.

3.W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty również na wydatki inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647, z późn. zm.), zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje kwotę wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego w części, w jakiej kwota kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 tej ustawy pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego.

4.W przypadku, gdy kredyt mieszkaniowy został zastąpiony kredytem refinansowym lub gdy na jego spłatę został zaciągnięty kredyt konsolidacyjny, zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje odpowiednio kwotę wierzytelności z tytułu kredytu refinansowego lub konsolidacyjnego w części odpowiadającej kwocie wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego

5.Przez jedną inwestycję mieszkaniową, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, rozumie się inwestycję, której celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych:

1)jednego gospodarstwa domowego albo

2)więcej niż jednego gospodarstwa domowego, w przypadku gdy osoby fizyczne mające zajmować wspólnie jeden budynek mieszkalny, nie mniej niż jedna osoba fizyczna z każdego takiego gospodarstwa, są osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2023 r. poz. 1774 i 1843).

6.Przez jedno gospodarstwo domowe, o którym mowa w ust. 5, rozumie się gospodarstwo prowadzone przez osobę fizyczną zajmującą jeden lokal mieszkalny albo jeden budynek mieszkalny jednorodzinny, samodzielnie lub wspólnie z innymi osobami stale z nią zamieszkującymi i gospodarującymi.

7.W przypadku, gdy stroną umowy kredytu mieszkaniowego na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, są co najmniej dwie osoby fizyczne, zaniechanie poboru podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, ma zastosowanie wyłącznie do osób, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b.

W myśl § 2 ww. rozporządzenia:

1.Zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób prawnych od dochodu odpowiadającego równowartości umorzonych kwot wierzytelności z tytułu kredytów mieszkaniowych, od tej części kapitału tych kredytów, od której następuje zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie § 1 ust. 1 pkt 1, w przypadku, gdy:

1)umorzenia dokonuje podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów;

2)równowartość umorzonych kwot wierzytelności nie pomniejszyła w jakiejkolwiek innej formie przychodu, dochodu, podstawy opodatkowania ani podatku podmiotu udzielającego kredytu mieszkaniowego lub umarzającego kwoty wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, z wyjątkiem rezerw i odpisów utworzonych na te wierzytelności, które zostały rozwiązane w związku z tym umorzeniem, i w następstwie ich rozwiązania ustalony został przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

2.Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do podatkowej grupy kapitałowej w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 2805), przy czym zaniechanie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje wyłącznie do wysokości dochodów spółki tworzącej taką grupę, która umorzyła kwoty wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego i jest podmiotem określonym w ust. 1 pkt 1.

Natomiast w myśl § 3 komentowanego rozporządzenia:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o kredycie mieszkaniowym, należy przez to rozumieć kredyt, który został:

1)udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów, oraz

2)zabezpieczony w postaci hipoteki ustanowionej na nieruchomości lub udziale w nieruchomości lub prawie wieczystego użytkowania gruntu lub udziale w takim prawie, lub spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego lub udziale w takim prawie, lub prawie do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziale w takim prawie, oraz

3)zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei § 4 cytowanego rozporządzenia stanowi, że:

Zaniechanie, o którym mowa w § 1 i § 2, ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2024 r.

Korekta deklaracji

Na podstawie art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.):

Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

W myśl art. 81 § 2 ww. ustawy:

Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

Jednocześnie podkreślić należy, że zgodnie z art. 3 pkt 5 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach – rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym – poprawnym już – wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji. Podatnik może skutecznie skorygować wysokość zobowiązania podatkowego, o ile zobowiązanie to nie uległo przedawnieniu.

Zgodnie z art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

Zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Podatnik ma zatem prawo skorygować deklaracje za okres pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Pani wniosek a zaniechanie poboru podatku dochodowego

Z treści wniosku wynika, że:

·21 stycznia 2008 r. wraz z mężem zaciągnęła Pani kredyt hipoteczny w walucie CHF (dalej: Kredyt 1). Kredyt był przeznaczony na nabycie mieszkania dla Pani i męża syna. 28 listopada 2023 r. podpisała Pani z bankiem ugodę, w wyniku której nastąpiło umorzenie Pani zadłużenia, tj. niespłaconego kredytu wraz z odsetkami. Jednocześnie skorzystała Pani z zaniechania poboru podatku przewidzianego w Rozporządzeniu Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe.

·Ponadto, 1 lipca 2008 r. wraz z mężem zaciągnęła Pani kredyt hipoteczny w walucie CHF (dalej: Kredyt 2). Kredyt przeznaczony został na budowę domu jednorodzinnego oraz na pokrycie kosztów związanych z udzieleniem przedmiotowego kredytu. Obecnie w wybudowanym domu realizuje Pani własne cele mieszkaniowe. Bank zaproponował Pani podpisanie kolejnej ugody. 8 stycznia 2024 r. podpisała Pani z bankiem stosowną ugodę, w wyniku której nastąpiło umorzenie Pani zadłużenia, tj. niespłaconego kredytu wraz z odsetkami.

Pani wątpliwość budzi kwestia, czy w sytuacji, gdy m.in.:

·dokona korekty swojego zeznania podatkowego za rok 2023, poprzez doliczenie do wykazanych tam przychodów, połowy przychodu z umorzenia zadłużenia, z tytułu Kredytu 1 (kwota ta będzie stanowić przychód z innych źródeł),

·dokona wpłaty powstałej w ten sposób zaległości podatkowej wraz z wyliczonymi odsetkami z tytułu zaległości podatkowej na swój mikrorachunek podatkowy,

znajdzie zastosowanie zaniechanie poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym nr 2.

Z treści przytoczonych powyżej przepisów wynika, że zaniechanie poboru podatku do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów znajdzie zastosowanie, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki:

1)kredyt był zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej;

2)kredyt był udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw;

3)kredyt był zabezpieczony hipotecznie;

4)kredytobiorca nie korzystał wcześniej z umorzenia zobowiązania z tytułu innego kredytu na własne cele mieszkaniowe zabezpieczonego hipotecznie;

5)kwota wierzytelności obejmuje kwotę kredytu mieszkaniowego (kapitału), odsetki, w tym odsetki skapitalizowane i prowizje, opłaty, jeżeli ich poniesienie przez kredytobiorcę było niezbędne do zawarcia umowy kredytu mieszkaniowego, z wyjątkiem kosztów usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń.

Jednocześnie przepisy omawianego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe, nie wskazują, że w przypadku, gdy podatnik zaciągnął dwa kredyty i w różnym okresie zostaną one umorzone, to z zaniechania poboru podatku podatnik może skorzystać tylko w odniesieniu do pierwszego umorzonego kredytu.

Tym samym decyzja o tym, która z inwestycji mieszkaniowych (w przypadku kilku kredytów) będzie objęta zaniechaniem poboru, czy też zmiana tej decyzji przez podatnika, jest tylko po stronie danego podatnika.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika też, że podatnik ma również prawo skorygować wysokość zobowiązania podatkowego, o ile zobowiązanie to nie uległo przedawnieniu.

Odnosząc powyższe do Pani wątpliwości stwierdzam, że skoro:

·kredyt nr 2 został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, tj. budowę domu jednorodzinnego, w którym realizuje Pani własne cele mieszkaniowe,

·kredyt nr 2 był udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmiot uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw oraz był zabezpieczony hipotecznie;

·umorzona część wierzytelności kredytu nr 2 dotyczyła części kapitałowej i odsetkowej,

·zamierza Pani dokonać korekty swojego zeznania podatkowego za rok 2023, poprzez doliczenie do wykazanych tam przychodów, przychodu z umorzenia zadłużenia, z tytułu Kredytu 1

to do uzyskanego przez Panią przychodu związanego z umorzeniem części wierzytelności, tj. części kapitałowej i odsetkowej kredytu nr 2, znajdzie zastosowanie zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe.

W świetle powyższego stanowisko Pani należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie informuje się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Oznacza to, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie w indywidualnej sprawie Pani i nie wywołuje skutków prawnych dla Pani męża. Pani mąż chcąc uzyskać interpretację powinien osobiście lub za pomocą ustanowionego pełnomocnika zwrócić się o wydanie interpretacji w indywidualnej sprawie i uiścić związaną z tym opłatę.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia  29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.