
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
2 kwietnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 14 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Nabył Pan spadek w drodze spadkobrania po zmarłej 23 marca 2021 r. (data znalezienia zwłok) matce A.B. (PESEL …), na podstawie testamentu notarialnego. Powyższa okoliczność znajduje potwierdzenie w sporządzonym przez notariusza akcie poświadczenia dziedziczenia z 31 marca 2021 r. (Repertorium A Nr (…)). Był Pan jedynym spadkobiercą. Odziedziczył Pan m.in. dom oraz niezabudowane działki o numerach: X/1, X/2, X/3, X/5, Y/2, Z, V/5, położone w miejscowości (…) (obręb (…)) gm. (…).
Przedmiotowe nieruchomości zostały nabyte przez spadkodawczynię (tj. A.B.) 22 października 2004 r. na podstawie umowy majątkowej małżeńskiej oraz częściowego podziału majątku dorobkowego. Powyższy fakt znajduje potwierdzenie w akcie notarialnym (Repertorium A Nr (…)). Nieruchomości oznaczone numerami działek: X/1, X/2, X/3 oraz X/5 nie były zabudowane. Wszystkie działki (poza działką nr X/5 ) miały decyzje o warunkach zabudowy – lecz to nie Pan o nie wystąpił. Dla przedmiotowych nieruchomości brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Rok rocznie pozyskiwał Pan drewno opałowe z samosiejek porastających przedmiotowe nieruchomości. Wskazać jednakże należy, iż transport drewna był utrudniony z uwagi na fakt, iż działka nr X/5 wykorzystywana przez wiele lat jako droga gruntowa stanowiła teren podmokły i zdarzało się, że pojazd grzązł z błocie. W związku z powyższym, w lutym 2022 r. (tj. już po nabyciu m.in. tej działki w drodze spadkobrania) postanowił Pan utwardzić wjazd na ww. drogę gruntową, jak również jej najbardziej podmokły fragment – poprzez wysypanie pokruszonego gruzu (nie miało miejsca utwardzenie drogi poprzez wylanie betonu, czy też asfaltu, itp.). Z uwagi na fakt, iż Pana ośrodek interesów życiowych (tj. rodzina, jak i Jego aktywność zawodowa, a także fakt posiadania lokalu mieszkalnego) znajdował się w (…), podjął Pan decyzję o sprzedaży działek. W celu pozyskania potencjalnych kupców posłużył się Pan banerem ogłoszeniowym oraz ogłoszeń w portalach typu (…). Nie korzystał Pan z usług podmiotów zajmujących się profesjonalnie obrotem nieruchomościami. Po jakimś czasie pojawił się pierwszy kupiec i działka nr X/2 została zbyta 6 lipca 2022 r. Znajoma nabywcy ww. działki zgłosiła się do Pana z zapytaniem dotyczących nabycia sąsiedniej działki. Z uwagi na fakt, iż nie była zainteresowana nabyciem całej działki nr X/1 (nadmienić przy tym należy, iż nikt nie wyraził gotowości nabycia całej działki) przystąpił Pan do podziału tej działki, w ten sposób, że z działki nr X/1 powstały działki o numerach: X/6, X/7, X/8, X/9, X/10, X/11 oraz X/12. Przed złożeniem wniosku o wspomniany wyżej podział geodezyjny konieczne jest wystąpienie z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (jest to warunek konieczny, regulowany przepisami prawa) i w tym celu wystąpił Pan o wydanie warunków zabudowy. Następnie dokonał Pan sprzedaży dwóch działek o numerach: X/6 oraz X/7. W krótkim odcinku czasowym znajomy nabywcy ww. działek także dokonał zakupu dwóch kolejnych działek o numerach: X/8 oraz X/9. W sierpniu 2023 r. doszło do sprzedaży dwóch działek o numerach X/10 oraz X/11, przy czym nabywcy deklarowali, że informację o ofercie nabycia działek pozyskali z banneru informacyjnego, o którym wspomniano powyżej. Na początku 2024 r. dokonał Pan zbycia także działki nr X/3, przy czym nabywca dowiedział się o działce od nabywcy działek o numerach: X/10 oraz X/11. Odnotować także należy, iż nabywca działki o numerach: X/10 oraz X/11 wyraził zainteresowanie dokupieniem części sąsiedniej działki (o numerze X/12) celem powiększenia powierzchni już posiadanej. W międzyczasie, z uwagi na konieczność opieki nad ojcem, który przechodzi leczenie chemioterapią, rozważa Pan wybudowanie domu na jednej z działek. Bierze Pan pod uwagę m.in. działkę nr X/12, która jednak jest za duża na Pana potrzeby.
Stąd poczynił Pan starania mające na celu jej podział. Jednakże okazało się, że przedmiotowa działka została częściowo zaklasyfikowana jako las. Aby było możliwe wzniesienie na tym gruncie domu zmuszony był Pan do zainicjowania postępowania mającego na celu uzyskanie zezwolenia na zmianę lasu na użytek rolny. W treści wniosku inicjującego postępowanie przed Starostą (…) wskazał Pan, że grunt nie stanowi zwartego kompleksu leśnego oraz ma powierzchnię mniejszą niż dopuszczalna prawem do zakwalifikowania go w tej formie, w związku z tym utrudnione jest prowadzenie racjonalnej gospodarki leśnej. W toku ww. postępowania, podnosił Pan, że przedmiotowy grunt leśny niczym nie różni się od pozostałej części działki nr X/12 oraz działek sąsiednich np. nr R, V/5 zakwalifikowanych jako grunty orne. Ponadto grunt o powierzchni 1000 m2 – zaklasyfikowany jako las – nie został również ujęty w uproszczonym planie urządzania lasu co jest dowodem na jego nikłą przydatność jako tej formy zagospodarowania. Pismem z 7 grudnia 2023 r. rozszerzył Pan swój wniosek o działkę nr X/5, co do której nie miał Pan świadomości, że ona również jest zaklasyfikowana jako obszar leśny, gdyż – jak wskazane to zostało powyżej – odkąd sięga Pan pamięcią, działka ta była wykorzystywana na potrzeby transportu drewna opałowego. W toku postępowania administracyjnego 5 stycznia 2024 r. przeprowadzono oględziny na ww. działkach. W wyniku oględzin stwierdzono, że „na gruncie leśnym na nieruchomości nr X/5 brak jest drzewostanu, znajduje się droga dojazdowa, a na nieruchomości nr X/12 znajdują się 2 olsze [Pana podkreślenie] o znacznych rozmiarach, działkę porasta samosiew brzozowy i olszowy”. W świetle powyższego, Starosta (…) stwierdził, że „grunt objęty wnioskiem nie spełnia definicji lasu w rozumieniu ustawy o lasach, nie stanowi zwartej powierzchni leśnej, nie jest częścią kompleksu leśnego oraz nie został objęty uproszczonym planem urządzania lasu na miejscowości (…)”. Mając na uwadze powyższe, organ zezwolił Panu na zmianę lasu na użytek rolny o powierzchni 0,0946 ha z terenu nieruchomości nr X/12 i o powierzchni 0,0129 ha w granicach działki oznaczonej nr X/5, obręb (…), gmina (…). W konsekwencji powyższego, możliwe stało się przeprowadzenie podziału działki nr X/12 oraz m.in. odsprzedanie części wydzielonej działki na rzecz aktualnego właściciela działki sąsiedniej.
Środki pozyskane ze sprzedaży działek – zarówno w odniesieniu do transakcji już dokonanych, jak i przyszłych – zamierza Pan przeznaczyć na własne cele mieszkaniowe.
Nadmienić należy, iż od momentu nabycia w drodze spadkobrania nieruchomości w postaci opisanych wyżej działek aż do dnia dzisiejszego – nie były użytkowane lub wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, a także działalności rolniczej. Nie jest jednak wykluczone, że – jeśli dojdzie do wybudowania domu na działce wydzielonej z działki nr X/12 to – Pan będzie w nim prowadził swoją aktywność zawodową. Ponadto, nie były wytwarzane na przedmiotowych nieruchomościach płody rolne, nie były one wynajmowane, bądź dzierżawione przez Pana. Nie jest Pan rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu art. 2 pkt 19 uVAT. Nie dokonywał Pan żadnych nadkładów na odziedziczonych działkach – poza wspomnianym wyżej, i dokonanym w lutym 2022 r. utwardzeniem wjazdu na drogę oraz jej najbardziej podmokłym fragmentem (poprzez wysypanie gruzu). Nie doprowadzał Pan mediów do działek, nie czynił Pan starań w zakresie zagospodarowania terenu, jak również nie wykonywał jakichkolwiek ogrodzeń, czy też dróg. Nie ma Pan zamiaru powierzyć sprzedaży poszczególnych działek żadnemu z biur pośrednictwa nieruchomościami.
Sprzedaż poszczególnych działek odbywa się oraz będzie się odbywać z wykorzystaniem zwykłych form ogłoszenia poprzez wystawienie banera, bądź na portalach internetowych (typu (…)). W żadnym razie nie były, jak również nie będą podejmowane żadne działania marketingowe, tym bardziej nie były, jak również nie będą realizowane żadne kampanie reklamowe mające na celu sprzedaż działek. Poza ogłoszeniami w internecie oraz wspomnianym wyżej banerem informacyjnym, pozyskuje Pan, jak również pozyskiwać będzie potencjalnych nabywców z wykorzystaniem tzw. poczty pantoflowej (tj. głównie wśród znajomych i rodziny).
Wyjaśnić bowiem należy, iż nie działał, nie działa, jak również nie zamierza Pan działać w branży obrotu nieruchomości. Nie posiada Pan żadnego doświadczenia w szeroko rozumianej branży nieruchomościowej. Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą na podstawie wpisu do CEIDG w zakresie konsultingu w sektorze innowacyjności – w szczególności opracowuje i rekomenduje zmiany w procesach analitycznych i operacyjnych poprzez ich monitoring i identyfikację nieefektywności. Z tytułu świadczonych usług jest Pan podatnikiem VAT czynnym. Brał Pan udział w skutecznej fuzji banków, w ramach której nie stwierdzono ryzyk i blokad działania po fuzji na poziomie operacyjnym.
Prowadzi Pan także szkolenia oraz wykłady. W ramach swojej działalności zawodowej zajmował się Pan m.in. opracowywaniem kursów e-learningowych dla uczelni wyższych. Przedmiot niniejszego wniosku ogniskuje się w zakresie skutków podatkowych na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych, jak i podatku od towarów i usług w związku z już dokonanymi transakcjami sprzedaży działek, jak i planowanym zbyciem kolejnych działek.
Pytania
1.Czy odpłatne zbycie opisanych powyżej nieruchomości, nabytych w drodze spadkobrania po matce, stanowiło lub stanowić będzie dla Pana źródło przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w szczególności w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)- c) lub art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy?
2.Czy Pan, jako osoba prywatna – z tytułu odpłatnego zbycia opisanych powyżej nieruchomości, nabytych w drodze spadkobrania po matce – występował lub będzie występował w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 uVAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 uVAT, a w konsekwencji tego, czy podlegał Pan, bądź będzie Pan podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 uVAT?
Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku Nr 1. W zakresie pytania Nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Pana stanowisko w sprawie
Ad. 1
Pana zdaniem, odpłatne zbycie opisanych powyżej nieruchomości, nabytych w drodze spadkobrania po matce, nie stanowiło, jak również nie będzie stanowić dla Pana źródła przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w szczególności w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) lub art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy.
W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 163, ze zm.; dalej: „uPIT”) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 cytowanej na wstępie ustawy źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c) prawa wieczystego użytkowania gruntów, d) innych rzeczy, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu. Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, pozarolnicza działalność gospodarcza.
Zgodnie bowiem z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych – ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:
a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, iż działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych. Za takim rozumieniem pojęcia „zorganizowany” przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000, organizować to przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie, bądź w znaczeniu drugim nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek (vide: wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 7 maja 2008 r. I SA/Op 18/08 - orzeczenie prawomocne). Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku. Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.
Zdaniem Pana pełnomocnika, okoliczności przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego/stanu faktycznego wskazują, że opisane w stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym działki – nie są i nie były wykorzystywane w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Ponadto zostały nabyte w drodze spadkobrania, a zatem nie sposób choćby sformułować tezę, że zostały nabyte w celu dalszej odsprzedaży.
Ewentualna sprzedaż opisanych działek nie nastąpiła, jak również nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej, a zatem nie spowoduje powstania przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 uPIT i nie będzie podlegać opodatkowaniu w oparciu o przepisy art. 14 uPIT. Prawidłowość przedstawionego powyżej stanowiska potwierdzają interpretacje indywidualne. Tytułem przykładu można przywołać chociażby interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o następujących sygnaturach: 0115-KDIT2-3.4011.216.2019.4.JS, 0112-KDIL3-3.4011.337.2018.2.DS, 0113.KDIPT1-3.4012.646.2018.3.MK, 0115-KDIT2-3.4011.250.2018.5.MK, 0115.KDIT3.4011.456.2020.3.AD, 0115-KDIT1.4011.1002.2020.2.JG, a także 0114-KDIP3-2.4011.574.2021.2.AC.
W konsekwencji, skutki podatkowe odpłatnego zbycia działek (tj. zarówno transakcji dokonanych, jak i przyszłych) należy rozpatrywać w kontekście przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości. Co istotne – a co zostało wyartykułowane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego – nabył Pan przedmiotową działkę po zmarłej w 2021 r. matce, zaś spadkodawczyni nabyła przedmiotowe działki na podstawie umowy majątkowej małżeńskiej oraz częściowego podziału majątku dorobkowego zawartej 22 października 2004 r. Oznacza to zatem, iż w sprawie zastosowanie znajdzie przepis szczególny z art. 10 ust. 5 uPIT, w myśl którego w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę. Skoro zatem działki będące przedmiotem spadkobrania zostały nabyte przez Pana matkę w 2004 r. to tym samym 5-letni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 5 uPIT należy liczyć od końca 2004 r.
W konsekwencji, zarówno dokonane już, jak i planowane transakcje sprzedaży działek nie stanowiły, jak również nie będą stanowić dla Pana źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w zw. z art. 10 ust. 5 uPIT, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Prawidłowość przedstawionego powyżej stanowiska potwierdzają interpretacje indywidualne. Tytułem przykładu można przywołać chociażby interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z: 14 marca 2025 r. (znak: 0114-KDIP3-2.4011.132.2025.2.AC), 25 marca 2024 r. (znak: 0114-KDIP3-2.4011.55.2024.2.MR), czy też 14 marca 2025 r. (znak: 0113-KDIPT2-2.4011.83.2025.1.ST).
W pełni aprobuje Pan wykładnię dokonaną w przywołanych wyżej rozstrzygnięciach Organu Interpretacyjnego, wobec czego twierdzenia i poglądy w nich zawarte uważa Pan za swoje. Rekapitulując, uznać należy, iż odpłatne zbycie działek zarówno w odniesieniu do transakcji zaistniałych, jak i przyszłych – nie stanowiło, jak również nie będzie stanowić źródła przychodu w rozumieniu przepisów art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w zw. z art. 10 ust. 5, a także art. 10 ust. 1 pkt 3 uPIT. Tym samym z tytułu ich sprzedaży nie był Pan, jak również nie będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych. W konsekwencji, bezprzedmiotowe jest rozważanie zwolnienia przedmiotowego z art. 21 ust. 1 pkt 131 uPIT z tytułu wydatkowania na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.). Zgodnie z jego treścią:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Treść przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w ww. ustawie albo od których zaniechano poboru podatku.
Źródła przychodów
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.
Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy:
Źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
Zgodnie natomiast z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c) prawa wieczystego użytkowania gruntów
d) innych rzeczy,
‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że dokonane poza działalnością gospodarczą odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje powstaniem przychodu.
W rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu a tym samym kwota uzyskana z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia. W związku z tym, dla określenia skutków podatkowych tego typu transakcji istotne jest ustalenie daty, od jakiej należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie.
Przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:
- odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
- zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.
Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:
a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
‒ prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Określenie przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej
Wskazać należy, że treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych daje podstawę by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m. in. łączne spełnienie trzech warunków:
- po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową,
- po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz,
- po trzecie, w sposób ciągły.
Tak więc, działalność gospodarcza to taka działalność, która:
1.jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu;
2.wykonywana jest w sposób ciągły. Jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy; istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu np. powtarzalna sprzedaż przedmiotów własności posiadających tożsamy charakter;
3.prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.
Zatem, każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki stanowi w rozumieniu przepisów ww. ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą niezależnie od tego, czy podatnik dokonał jej rejestracji.
Zasadniczego znaczenia dla rozstrzygnięcia tak zarysowanego problemu nabiera kwestia ustalenia właściwych relacji między regulacją art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w związku z art. 5a pkt 6), a art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) tej ustawy. Sygnalizowane w judykaturze problemy związane ze stosowaniem tych przepisów biorą się z tego, że z ich treści trudno wyinterpretować w sposób jednoznaczny, gdzie przebiega granica między tym, co stanowi obrót nieprofesjonalny, a tym co należy rozpoznawać jako czynności związane z prowadzeniem pozarolniczej działalności gospodarczej (wyrok NSA z 5 kwietnia 2016 r., sygn. akt II FSK 379/14, z 9 marca 2016 r., sygn. akt II FSK 1423/14, z 9 kwietnia 2015 r., sygn. akt II FSK 773/13 i inne).
Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.
Prowadzenie działalności gospodarczej we własnym imieniu oznacza, że związane z działalnością prawa i obowiązki dotyczą osoby fizycznej, która ją prowadzi. Podmiot prowadzący działalność gospodarczą występuje jako podmiot niezależny prawnie od innych podmiotów, a podejmowane przez niego czynności rodzą bezpośrednio dla niego określone prawa i obowiązki.
W związku z powyższym, aby określoną działalność uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, musi ona mieć charakter zarobkowy. Działalność jest zarobkowa wtedy, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz, czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.
Na pojęcie „zorganizowanie” w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy składa się zespół celowych, uporządkowanych czynności o charakterze profesjonalnym, realizowanych w ramach mniej lub bardziej wyodrębnionej struktury, mieszczących się zarówno w tzw. fazie przygotowawczej, związanej z uruchomieniem określonych działalności, jak i w fazie realizacji.
Za takim rozumieniem pojęcia „zorganizowany” przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000, „organizować” to „przygotowywać”, „zakładać jakieś przedsięwzięcie”, bądź w znaczeniu drugim „nadawać czemuś reguły”, „wprowadzać porządek”.
Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.
Zatem jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 3 czerwca 2015 roku sygn. I SA/Po 919/14:
„Dla przyjęcia, że działalność ma charakter ciągły, nie jest niezbędne, by powtarzane były konkretne czynności; możliwe, że dana czynność (np. sprzedaż) będzie dokonana jednorazowo, natomiast wraz z poprzedzającymi ją czynnościami przygotowawczymi będzie tworzyła ciąg działań, który uznać należy za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a ust. 6 u.p.d.f”.
Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności, (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.
Z przytoczonych przepisów wynika, że przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód jednego z dwóch źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy. Ustalenie, z jakiego źródła pochodzi przychód, ma kluczowe znaczenie dla ustalenia sposobu opodatkowania przychodu.
Wobec powyższego, w celu właściwego zakwalifikowania skutków działań podjętych przez Pana do właściwego źródła przychodu należy ocenić również zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem działek, o których mowa we wniosku.
Powziął Pan wątpliwość, czy przychód z już przeprowadzonej sprzedaży działek jak i planowanej sprzedaży kolejnych działek stanowić będzie dla Pana przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
W celu ustalenia prawidłowego źródła przychodów z tytułu przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości należy rozważyć, czy czynność sprzedaży powyższych nieruchomości zawiera znamiona pozarolniczej działalności gospodarczej.
Jak już wcześniej wyjaśniono, na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może wskazywać, rozpatrywany całościowo, zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości. Brak jest natomiast podstaw, aby podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb rodziny, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy.
W konsekwencji, o kwalifikacji uzyskanych przez podatnika przychodów ze sprzedaży nieruchomości do źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie mogą w sposób zasadniczy i wyłączny decydować takie okoliczności jak: ilość działek mających być przedmiotem sprzedaży, osiągnięcie zysku, doprowadzenie przyłączy energetycznych i wodociągowych, uzyskania warunków zabudowy, złożenie wniosku o uwzględnienie działek w przyszłym planie zagospodarowania przestrzennego jako mieszkaniowych, czy wynajęcie agencji nieruchomości w celu ich sprzedaży.
Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności, czy też jej rodziny. Zatem sprzedaż, nawet wielokrotna, przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W przedstawionym opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego nie sposób zatem przyjąć, że sprzedaż przez Pana działek wygeneruje przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Całokształt okoliczności, a w szczególności zakres i cel Pana działania, fakt, że: nie podejmował Pan ponadstandardowych działań zmierzających do sprzedaży przedmiotowych Nieruchomości (ponoszenia nakładów, dzięki którym stałyby się one szczególnie atrakcyjne dla potencjalnych nabywców; podejmowania działań marketingowych poza ogłoszeniami w internecie oraz banerem informacyjnym) oraz to, że przychód uzyskany z ich sprzedaży zostanie przeznaczony na własne cele mieszkaniowe sugeruje, że są to działania należące do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.
Pana działań nie można uznać za działania zarobkowe. Jak już wcześniej wyjaśniono, zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności, czy też jej rodziny.
W przedmiotowej sprawie, czynności podejmowane przez Pana wskazują, że nie mają one charakteru profesjonalnego działania przypisywanego przedsiębiorcom i mieszczą się w zwykłych działaniach związanych z właściwym zarządem własnym majątkiem. Nie nabył Pan działek w celu ich odsprzedaży, nie prowadził i nie prowadzi Pan w sposób profesjonalny zorganizowanego i ciągłego działania w celu przygotowania Nieruchomości do sprzedaży. Sprzedaż jest ściśle związana z zapewnieniem Panu potrzeb osobistych. W konsekwencji, istotą Pana działań nie jest prowadzenie działalności gospodarczej, lecz zwykły zarząd majątkiem.
Okoliczności dotyczące nabycia działek, dotychczasowej sprzedaży oraz planowanej sprzedaży nie dają podstaw do przyjęcia, że spełnione zostaną przesłanki wymienione w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunkujące zaliczenie planowanej sprzedaży do działalności gospodarczej. Nie sposób zatem uznać, że w realiach analizowanej sprawy działania podejmowane przez Pana pozwalają na zakwalifikowanie sprzedaży działek do kategorii przychodu z działalności gospodarczej. Nie rozpoczął Pan na tych Nieruchomościach działalności gospodarczej, zatem jest to zarząd majątkiem prywatnym. Sprzedaż przez Pana wskazanych we wniosku działek nie będzie nosiła przymiotów działalności gospodarczej.
Podsumowując, sprzedaż przez Pana działek nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej, a zatem nie spowoduje powstania przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust.1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Okoliczności opisane we wniosku wskazują, że skutki podatkowe planowanej sprzedaży należy ocenić w kontekście przesłanek wynikających z cytowanego wcześniej art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Nabycie w drodze spadku
Z analizy wniosku wynika, że nabył Pan spadek w drodze spadkobrania po zmarłej 23 marca 2021 r. (data znalezienia zwłok) matce, na podstawie testamentu notarialnego. Powyższa okoliczność znajduje potwierdzenie w sporządzonym przez notariusza akcie poświadczenia dziedziczenia z 31 marca 2021 r. Był Pan jedynym spadkobiercą. Odziedziczył Pan m.in. dom oraz niezabudowane działki o numerach: X/1, X/2, X/3, X/5, Y/2, Z, V/5.
Przedmiotowe nieruchomości zostały nabyte przez spadkodawczynię (tj. Pana matkę) 22 października 2004 r. na podstawie umowy majątkowej małżeńskiej oraz częściowego podziału majątku dorobkowego.
W odniesieniu do powyższego wyjaśnić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciem nabycia w drodze spadku, dlatego w tym wypadku należy posiłkować się normami prawa cywilnego.
Zgodnie z art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.) stanowi, że:
Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.
Według art. 924 ustawy Kodeks cywilny:
Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.
Na mocy art. 925 powołanej ustawy:
Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.
Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.
Z kolei w świetle art. 1025 § 1 ww. ustawy:
Prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.
Jednocześnie zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.
Od 1 stycznia 2019 r. pięcioletni okres, po upływie którego nie powstanie obowiązek uiszczenia podatku dochodowego z tytułu sprzedaży nieruchomości nabytych w drodze spadku liczony jest więc od końca roku, w którym spadkodawca je nabył lub wybudował, a nie tak jak w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2018 r. – od końca roku, w którym został otwarty spadek (w którym zmarł spadkodawca). Zmiana obejmuje zatem wszystkich, którzy dokonali lub dokonają zbycia nieruchomości po dniu 31 grudnia 2018 r., bez względu na datę odziedziczenia nieruchomości.
Z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jeżeli nieruchomości lub prawa majątkowe określone przez art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c tej ustawy zostały nabyte w drodze spadku, to ich odpłatne zbycie (dokonane poza działalnością gospodarczą) stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, jeżeli nastąpiło ono przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.
Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres własności nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkodawcy. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu.
Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a- c w związku z art. 10 ust. 5 ww. ustawy (czyli nabytych w drodze spadku), decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia przez spadkodawcę.
Należy odnieść się do kwestii stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami, które zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).
Przepis art. 31 § 1 tego Kodeksu stanowi, że:
Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.
Z kolei jak stanowi art. 35 ww. Kodeksu:
W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.
W myśl art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.
Ponadto, zgodnie z art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:
W przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.
Przedmiotami majątkowymi w rozumieniu tego przepisu są wszelkie prawa majątkowe zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności). Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich.
Z ww. przepisu wynika, że wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Wspólność ta jest wspólnością masy majątkowej i obejmuje cały zbiór praw majątkowych, takich jak własność i inne prawa rzeczowe czy wierzytelności.
Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości
Nabył Pan nieruchomości, które Pan sprzedał (od 2022 r.) i zamierza sprzedać, w wyniku spadku po zmarłej 23 marca 2021 r. matce. Pana matka nabyła te nieruchomości 22 października 2004 r. na podstawie umowy majątkowej małżeńskiej oraz częściowego podziału majątku dorobkowego. Zatem pięcioletni okres liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie ww. nieruchomości przez spadkodawcę (Pana matkę) niewątpliwie upłynął.
Wobec powyższego zbycie przez Pana nieruchomości nie stanowi i nie będzie stanowić źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Sprzedaż ww. nieruchomości nie podlega i nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Zatem Pana stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy:
- stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;
- zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych oraz wyroków sądowych, stwierdzić należy, że są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, określonych stanach faktycznych/zdarzeniach przyszłych i tylko do nich się odnoszących.
Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego. Przy wydawaniu interpretacji indywidualnych w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, opieram się wyłącznie na opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym we wniosku - nie prowadzę postępowania dowodowego. Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem więc wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.
Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.
Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku opis zdarzenia różnić się będzie od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.).
Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…).
Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.
Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
