Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe - Interpretacja - 0114-KDWP.4011.36.2025.1.ŁZ

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 28 maja 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDWP.4011.36.2025.1.ŁZ

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

  • nieprawidłowe – w części zastosowania zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do świadczeń emerytalnych wypłacanych od 1 stycznia 2021 r., oraz możliwości złożenia korekt za lata 2021 – 2024;
  • prawidłowe – w pozostałej części.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 kwietnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

W styczniu 2006 r. wyjechała Pani do Wielkiej Brytanii z zamiarem pobytu stałego, w lutym 2006 r. rozpoczęła Pani tam własną działalność gospodarczą. W latach 2006-2009 mieszkała Pani w Szkocji i pracowała Pani tam jako lekarz dentysta na pełnoetatowym kontrakcie w X. X jest to (...). W latach 2006-2009 dochody uzyskiwała Pani tylko z pracy w Wielkiej Brytanii, tam miała Pani miejsce zamieszkania i tam rozliczała Pani podatki. W marcu 2006 r. przystąpiła Pani do pracowniczego programu emerytalnego dla pracowników zatrudnionych w (...) o nazwie Y (…). Jest to pracowniczy program emerytalny zapewniający pakiet świadczeń emerytalnych gwarantowanych przez rząd. Miesięczne składki na ten fundusz składały się z części finansowanej przez pracodawcę i z części pochodzącej z Pani wynagrodzeń za pracę (5% wynagrodzenia). W 2009 roku w związku z przewlekłą chorobą uniemożliwiającą Pani dalszą pracę w zawodzie lekarza dentysty skorzystała Pani z możliwości wyboru przejścia na wcześniejszą emeryturę. Taką możliwość dawał Pani pracowniczy program emerytalny, którego była Pani członkiem. Przestała Pani pracować zawodowo w sierpniu 2009 r., a od października 2009 r. - dożywotnio, co miesiąc na Pani rachunek bankowy w Wielkiej Brytanii jest wypłacana emerytura ze środków zgromadzonych w Y. Do pracowniczego funduszu emerytalnego - Y przystąpiła Pani w marcu 2006 r, a więc w czasie, kiedy Wielka Brytania była państwem członkowskim Unii Europejskiej. Środki, z których pochodzi Pani świadczenie emerytalne były gromadzone w latach 2006-2009, czyli w całości zostały w planie emerytalnym w okresie, kiedy Wielka Brytania była państwem członkowskim Unii Europejskiej. Obecnie, pomimo że od 2021 r. w wyniku brexitu Wielka Brytania opuściła Unię Europejską i nie należy do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, na skutek zawartych wiele lat wcześniej zobowiązań nadal wypłacane są Pani kolejne raty ze zgromadzonych przez Panią wcześniej środków.

W maju 2010 r. wróciła Pani do Polski. Od tego czasu nie przebywa Pani w Wielkiej Brytanii, mieszka Pani z rodziną w Polsce, nie jest Pani nigdzie zatrudniona i nie prowadzi działalności gospodarczej.

Od 2019 roku utrzymuje się Pani z polskiej emerytury, do której nabyła Pani prawo pracując zawodowo w latach 1982 - 2009, jest ona wypłacana co miesiąc na rachunek w polskim banku. Otrzymuje Pani także wyżej wspomnianą emeryturę z Wielkiej Brytanii - jest to emerytura wypłacana wyłącznie ze środków zgromadzonych przez Panią w ramach pracowniczego funduszu emerytalnego dla pracowników Y na rachunek bankowy w Wielkiej Brytanii.

Począwszy od 2010 r. swoje dochody rozlicza Pani tylko w Polsce.

Ma Pani ośrodek interesów osobistych w Polsce, a w Wielkiej Brytanii posiada Pani jedynie rachunek bankowy.

Po powrocie do Polski w 2010 roku w Krajowej Informacji Podatkowej uzyskała Pani informację, że dochód z każdej emerytury wypłacanej na rachunek za granicą musi Pani wykazać przeliczając go z GBP na PLN i odprowadzić należny podatek. Bazując na tej informacji w latach 2010-2024 wykazywała Pani dochód emerytury wypłacanej z brytyjskiego pracowniczego programu emerytalnego - w PIT-36 - jako przychód z innych źródeł i przez wszystkie te lata odprowadzała Pani podatek od tego dochodu.

Zeznania podatkowe złożone w latach 2010 - 2019 uległy przedawnieniu.

Opis zdarzeń przyszłych

1. Jeśli Pani stanowisko jest prawidłowe, zamierza Pani w 2025 r i w latach następnych nie wykazywać dochodu pochodzącego ze świadczenia wypłacanego Pani z pracowniczego programu emerytalnego, wpływającego na Pani rachunek bankowy w Wielkiej Brytanii i nie odprowadzać podatku od tego dochodu.

2. W 2025 r. zamierza Pani złożyć korekty zeznań podatkowych za lata 2020-2024 i ubiegać się o zwrot podatku zapłaconego tytułu z dochodu uzyskanego ze środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym, jako że dochód ten korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym w Polsce

Pytania

Pytania dotyczą okresu ostatnich 5 lat tj. lat 2020 - 2024 i następnych. Zeznania podatkowe złożone w latach wcześniejszych uległy przedawnieniu.

1.Czy środki wypłacane z funduszu pracowniczego Y od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r. podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2.Czy środki wypłacane z funduszu pracowniczego Y w okresie od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2024 r. i w latach następnych podlegają i będą podlegały w przyszłości zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

3.Czy w 2025 r. może Pani ubiegać się o zwrot nadpłaconego podatku za lata 2020 - 2024, po uprzednim złożeniu korekt zeznań podatkowych za te lata?

Pani stanowisko w sprawie

W oparciu o przywołane wyżej przepisy: art. 3 ust. 1 ustawy PIT, art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b ustawy PIT i art. 21 ust. 33 ustawy PIT uważa Pani, że:

  • Posiada Pani rezydencję podatkową w Polsce i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu wyłącznie w Polsce,
  • Pani dochody z tytułu emerytury wypłacanej za granicą są środkami wypłacanymi z pracowniczego programu emerytalnego Y (…), funkcjonującego w Wielkiej Brytanii,
  • wypłaty środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym w Polsce.

Pani zdaniem dochody z tytułu wypłat środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym wpłacane na Pani rachunek bankowy w Wielkiej Brytanii nie podlegają opodatkowaniu ani obowiązkowi wykazania ich w deklaracji podatkowej w Polsce.

Nadpłata podatku wynikająca z błędnej interpretacji Ustawy PIT powinna zostać Pani zwrócona (na podstawie przyszłej korekty zeznań podatkowych za ostatnie 5 lat, tj. za lata 2020 - 2024), odnośnie art. 21 ust. 33 ustawy PIT.

W Wielkiej Brytanii do pracowniczego funduszu emerytalnego dla pracowników (...) - Y przystąpiła Pani w 2006 r, w czasie, kiedy Wielka Brytania była państwem członkowskim Unii Europejskiej. Środki, z których pochodzi Pani świadczenie były gromadzone w latach 2006-2009, a więc w całości zostały zgromadzone w planie emerytalnym w okresie, kiedy Wielka Brytania była państwem członkowskim Unii Europejskiej. Obecnie na skutek zawartych wiele lat wcześniej zobowiązań wypłacane są Pani jedynie kolejne raty ze zgromadzonych przez Panią wcześniej środków. Uprawnienia do wypłat środków z pracowniczego programu emerytalnego nabyła Pani w 2009 r. a obecnie jako uczestnik i beneficjent programu emerytalnego jest Pani jedynie konsumentem kolejnych wypłat środków, które zgromadziła w całości wiele lat przed brexitem.

Takie stanowisko przedstawia jako prawidłowe m.in. Interpretacja indywidualna z dnia 31 stycznia 2024 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.1027.2023.1.JK2.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest w części nieprawidłowe i w części prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W myśl art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Jak stanowi art. 4a ww. ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ustawodawca przesądził zatem, że zgodnie z zasadą nieograniczonego obowiązku podatkowego osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.

Jak wskazała Pani we wniosku w latach 2006-2009 dochody uzyskiwała Pani tylko z pracy w Wielkiej Brytanii, tam miała Pani miejsce zamieszkania i tam rozliczała Pani podatki. W maju 2010 r. wróciła Pani do Polski. Od tego czasu nie przebywa Pani w Wielkiej Brytanii, mieszka Pani z rodziną w Polsce, nie jest Pani nigdzie zatrudniona i nie prowadzi Pani działalności gospodarczej. Począwszy od 2010 r. swoje dochody rozlicza Pani tylko w Polsce. Ma Pani ośrodek interesów osobistych w Polsce, a w Wielkiej Brytanii posiada jedynie rachunek bankowy.

Ponieważ otrzymuje Pani świadczenia emerytalne z Wielkiej Brytanii, to w Pani sprawie mają zastosowanie uregulowania zawarte w Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 250 poz. 1840) zmodyfikowanej przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzoną w Paryżu dnia 24 listopada 2016 r., podpisaną w Paryżu dnia 7 czerwca 2017 r. (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1369).

W świetle art. 17 ust. 1 Konwencji polsko – brytyjskiej:

Z zastrzeżeniem postanowień artykułu 18 ustęp 2, emerytury, renty i inne podobne wynagrodzenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Artykuł 18 ust. 2 Konwencji stanowi zaś, że:

a) Jakakolwiek emerytura wypłacana lub pochodząca z funduszy utworzonych przez Umawiające się Państwo, lub jego jednostkę terytorialną albo organ lokalny, osobie fizycznej z tytułu świadczenia usług na rzecz tego Państwa lub jego jednostki terytorialnej lub organu lokalnego, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

b) Bez względu na postanowienia punktu a) niniejszego ustępu, taka emerytura podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeśli osoba ma miejsce zamieszkania w tym Państwie i jest obywatelem tego Państwa.

Zawierane przez Polskę umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania są bowiem wzorowane na Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku OECD, zatem interpretacja ich postanowień powinna uwzględniać ustalenia przyjęte na szczeblu OECD, znajdujące wyraz w wypracowanym przez państwa członkowskie tej organizacji, w tym również Polskę, Komentarzu do Modelowej Konwencji (MK).

Wyżej wymieniona Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku nie definiuje co należy rozumieć przez określenie „emerytury i inne podobne wynagrodzenia”.

Zgodnie z Komentarzem do art. 18 Konwencji Modelowej OECD rodzaje wypłat objętych tym artykułem obejmują nie tylko emerytury wypłacane bezpośrednio byłym pracownikom najemnym, lecz również innym beneficjentom (…) oraz inne podobne świadczenia, np. renty starcze z tytułu dawnego zatrudnienia. Różne wypłaty mogą być dokonywane na rzecz pracownika po ustaniu jego zatrudnienia. Kwestię, czy takie wypłaty są objęte art. 18 można ocenić w zależności od ich istoty, z uwzględnieniem faktów i okoliczności w których są dokonywane.

O ile określenie „emerytura” w ramach zwykłego znaczenia tego słowa obejmuje tylko okresowe wypłaty, o tyle sformułowanie „inne podobne świadczenia” jest dość szerokie, aby objąć wypłaty nieokresowe. Z Komentarza wynika również, że użycie pojęcie „inne podobne świadczenia” wiąże się z koniecznością uwzględnienia dla celów omawianego artykułu nie tylko rozmaitych świadczeń periodycznych, ale również świadczeń nieperiodycznych, wypłacanych z tytułu wcześniejszej pracy i zbliżonych swoimi funkcjami do emerytury. Za podstawowe kryterium rozróżnienia sposobu opodatkowania danego dochodu należy uznać podstawę oraz naturę świadczenia.

Niemniej jednak termin „emerytury i podobne świadczenia” oznacza wynagrodzenie, które jest wypłacane po przejściu na emeryturę i które w pierwszej kolejności, aczkolwiek nie wyłącznie, ma na celu zabezpieczenie źródła utrzymania osobie je otrzymującej (Klaus Vogel on Double Taxation Convention A commentary to the OECD -, UN-, US Model Conventions for the Avoidance of Double Taxation on Income and Capital With Particular Reference to German Treaty Practice, Third Edition, Kluwer Law International, str. 1006, Nb 11 oraz str. 1008, Nb 14).

W świetle powyższego uregulowania te znajdą zastosowanie również do otrzymanych przez Panią wypłat z pracowniczego programu emerytalnego z Wielkiej Brytanii.

Zatem wypłaty świadczeń emerytalnych, które otrzymywała Pani w okresie od października 2009 r. – do maja 2010 r. ze środków zgromadzone w planie emerytalnym z National Health Service Superannuation Scheme, tj. w okresie gdy posiadała Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Wielkiej Brytanii podlegają opodatkowaniu wyłącznie w Wielkiej Brytanii na mocy art. 17 ust. 1 Konwencji polsko – brytyjskiej.

Natomiast okresowe wypłaty świadczeń emerytalnych, które otrzymuje Pani od maja 2010 r. z Y., tj. od momentu gdy posiada Pani miejsce zamieszkania w Polsce, podlegają opodatkowaniu wyłącznie w Polsce, na mocy art. 17 ust. 1 Konwencji polsko-brytyjskiej.

Zatem w Pani sprawie ww. świadczenia emerytalne od maja 2010 r. podlegają opodatkowaniu w Polsce według zasad wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłem przychodu jest m.in. emerytura.

W świetle art. 12 ust. 7 ww. ustawy,

Przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wolne od podatku dochodowego są wypłaty:

a) transferowe środków zgromadzonych w ramach pracowniczego programu emerytalnego do innego pracowniczego programu emerytalnego lub na indywidualne konto emerytalne w rozumieniu przepisów o indywidualnych kontach emerytalnych,

b) środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym dokonane na rzecz uczestnika lub osób uprawnionych do tych środków po śmierci uczestnika,

c) środków zgromadzonych w grupowej formie ubezpieczenia na życie związanej z funduszem inwestycyjnym lub w innej formie grupowego gromadzenia środków na cele emerytalne dla pracowników – do pracowniczego programu emerytalnego, zgodnie z przepisami o pracowniczych programach emerytalnych

- z zastrzeżeniem ust. 33.

Według ust. 33 ww. przepisu:

Przez pracownicze programy emerytalne rozumie się pracownicze programy emerytalne utworzone i działające w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub w innych państwach należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Jak wynika z art. 2 ust. 1 pkt 18 ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 556 ze zm.):

Użyte w ustawie określenie wypłata oznacza dokonaną przez uczestnika lub osobę uprawnioną wypłatę gotówkową lub realizację przelewu środków zgromadzonych w ramach programu na wskazany przez uczestnika lub tę osobę rachunek bankowy – na warunkach określonych w umowie zakładowej, w przypadku spełnienia warunków określonych w ustawie.

Warunki te określone są w art. 42 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym wypłata następuje:

Wypłata następuje:

1) na wniosek uczestnika po osiągnięciu przez niego wieku 60 lat;

2) na wniosek uczestnika po przedstawieniu przez niego decyzji o przyznaniu prawa do emerytury i po ukończeniu 55. roku życia;

3) w przypadku ukończenia przez uczestnika 70 lat, jeżeli wcześniej nie wystąpił z wnioskiem o wypłatę środków;

4) na wniosek osoby uprawnionej, w przypadku śmierci uczestnika.

Z powyższego wynika, że zamiarem ustawodawcy było, aby określenie „wypłata” dotyczyło świadczeń, które realizują cel programu emerytalnego, tj. zabezpieczenie źródła utrzymania osobie otrzymującej wypłatę po przejściu na emeryturę.

Z wniosku wynika, że w 2009 roku w związku z przewlekłą chorobą uniemożliwiającą Pani dalszą pracę w zawodzie lekarza dentysty skorzystała Pani z możliwości wyboru przejścia na wcześniejszą emeryturę. Taką możliwość dawał Pani pracowniczy program emerytalny, którego była Pani członkiem. Przestała Pani pracować zawodowo w sierpniu 2009 r.

Ponadto, w analizowanej sprawie decydujące znaczenie dla możliwości zastosowania zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma data wypłaty (postawienie do dyspozycji) świadczeń, a nie data nabycia uprawnienia do tych świadczeń emerytalnych, kiedy to Wielka Brytania należała jeszcze do państw Unii Europejskiej.

Jednocześnie wyjaśniam, że wystąpienie Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej na podstawie Umowy o wystąpieniu Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej wiązało się z rozpoczęciem obowiązywania od 1 lutego 2020 r. tak zwanego okresu przejściowego. Okres przejściowy miał zapewnić kontynuację dotychczasowych relacji pomiędzy Unią Europejską a Wielką Brytanią. Zgodnie z założeniem podczas jego obowiązywania Wielka Brytania traktowana była jak państwo członkowskie z wyłączeniem możliwości udziału w unijnym procesie decyzyjnym. Oznacza to, że odniesienia w prawie polskim dotyczące praw i obowiązków związanych z członkostwem w Unii Europejskiej – w tym odniesienia w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych lub w Europejskiej Wspólnocie Energii Atomowej należy w trakcie okresu przejściowego rozumieć tak, że obejmują one także Wielką Brytanię, o ile nie zachodzi żadne z odstępstw wskazanych w Umowie o wystąpieniu.

Warunki obowiązywania okresu przejściowego w polskim porządku prawnym zostały potwierdzone w ustawie z 19 lipca 2019 r. o okresie przejściowym, o którym mowa w Umowie o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1516).

Zgodnie z art. 1 wskazanej ustawy:

W okresie przejściowym Wielka Brytania będzie w polskim porządku prawnym traktowana nadal jak państwo członkowskie Unii Europejskiej. Nieliczne wyjątki od tej zasady dotyczą wdrożenia odstępstw wymienionych w art. 127 ust. 1, 4, 5 i 7 Umowy o wystąpieniu, do których odsyła art. 2 tej ustawy.

Okres przejściowy rozpoczął się z chwilą wejścia w życie Umowy o wystąpieniu (tj. od 1 lutego 2020 r.) i zakończył się 31 grudnia 2020 r. Umowa o wystąpieniu Wielkiej Brytanii z UE przewidywała możliwość jednorazowego przedłużenia okresu przejściowego o rok lub dwa. Ustawa z 19 lipca 2019 r. odnosi się jednak wyłącznie do okresu przejściowego, który zgodnie z pierwotnym założeniem trwał do 31 grudnia 2020 r. (…)

Po zakończeniu okresu przejściowego od 1 stycznia 2021 r. pracowniczy program emerytalny z Wielkiej Brytanii nie jest już programem w rozumieniu art. 21 ust. 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. utworzonym i działającym w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru gospodarczego.

Mając na uwadze okoliczność, że Wielka Brytania z dniem 1 lutego 2020 r. wystąpiła z Unii Europejskiej, a także w szczególności fakt, że dzień 31 grudnia 2020 r. był ostatnim dniem obowiązywania okresu przejściowego, stwierdzam, że przedmiotowe świadczenia emerytalne od 1 stycznia 2021 r. nie korzystają i nie będą korzystały ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b w związku z art. 21 ust. 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten winien zostać przez Panią wykazany w zeznaniu podatkowych PIT-36 składanym za 2021 r., 2022 r., 2023 r., 2024 r, i za lata następne.

W związku z powyższym w tym zakresie nie przysługuje Pani prawo do złożenia korekt zeznań za lata 2021 – 2024 r.

Stanowisko Pani w tej części jest nieprawidłowe.

Powyższe stanowisko potwierdza wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego o sygn. akt: I III SA/Wa 853/24 z 17 lipca 2024 r.

  • w powyższym wyroku Sąd wskazał że:

(…) Ustawodawca podatkowy w art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b u.p.d.o.f. przewidział stosunkowo wąski zakres zwolnienia dla wypłat z pracowniczych programów o charakterze emerytalnym, ograniczając zakres zwolnienia do wypłat z określonych państw (w tym z UE). Dopóki Wielka Brytania była członkiem UE (oraz w okresie przejściowym) przedmiotowe zwolnienie miało zastosowanie, w następstwie opuszczenia przez Wielką Brytanię UE (i upływu okresu przejściowego) tego rodzaju wypłaty są tak samo traktowane jak wypłaty z innych państw (niewskazanych w art. 21 ust. 33 u.p.d.o.f.). Sama okoliczność tego, że Skarżąca gromadziła środki w pracowniczym programie emerytalnym w okresie, gdy Wielka Brytania była członkiem UE, pozostaje bez znaczenia z punktu widzenia zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b u.p.d.o.f..

Natomiast ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b ww. ustawy korzystają świadczenia emerytalne wypłacone Pani w okresie od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r. Zatem świadczenia emerytalne wypłacone w tym okresie nie podlegały wykazaniu w zeznaniu podatkowym PIT-36 składanym za 2020 r.

Przechodząc z kolei do kwestii możliwości złożenia korekt zeznań podatkowych za wnioskowane lata podatkowe należy stwierdzić, że:

Z art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) wynika, że:

Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Przy czym, zgodnie z art. 3 pkt 5 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach – rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia, sprawozdania oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Natomiast stosownie do art. 81 § 3 ww. ustawy:

Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

Korekta deklaracji może dotyczyć każdej jej pozycji, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym poprawnym wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji.

Przepisy ustawy Ordynacja podatkowa nie określają szczególnych terminów, w których przysługuje powyższe uprawnienie. Należy więc powiązać tę możliwość z zobowiązaniem podatkowym, którego deklaracja (zeznanie) dotyczy. Prawo do korekty deklaracji (zeznania) istnieje tak długo, jak długo istnieje zobowiązanie podatkowe, czyli 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa).

Wobec powyższego, w świetle przepisów obowiązującego prawa, że ma Pani możliwość skorygowania zeznania za 2020 r. wraz ze złożeniem wniosku o stwierdzenie nadpłaty jeżeli w pierwotnym zeznaniu wykazała Pani przychody, które korzystać mogą ze zwolnienia.

Stanowisko Pani w tej części jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

  • stanów faktycznego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzeń oraz
  • zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.