Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
7 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 3 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dzieci. Uzupełnił go Pan pismami, które wpłynęły: 10 maja 2025 r., 12 maja 2025 r., 13 maja 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Jest Pan w trakcie rozwodu, od 7 sierpnia 2023 roku. Dlatego chciał się Pan rozliczyć jako rodzic samotnie wychowujący dzieci. Niestety był Pan zmuszony rozliczyć się jako osoba indywidualna. Musiał Pan pracować jako emeryt, aby utrzymać dom, dzieci po odejściu żony w sierpniu 2023 roku. Przekroczył Pan próg podatkowy obowiązujący w 2024 roku. W świetle przepisów urzędu skarbowego nie spełnia Pan warunków art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Musiałby Pan zapłacić podatek w kwocie 4 731 zł, ale że rozliczył Pan PIT/O za dwójkę dzieci, bo nadal się uczą, suma końcowa wyszła do zapłaty 2 507 zł.
Chce Pan nadmienić, że z postanowienia Sądu Okręgowego w … wynika „Udzielić powodowi zabezpieczenia poprzez powierzenia mu pieczy nad małoletnim synem”, „udzielić powodowi zabezpieczenia poprzez zobowiązanie pozwanej do łożenia na utrzymanie małoletniego syna stron od dnia 7 sierpień 2023 roku płatnych z góry do rąk powoda do 10 dnia każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w razie uchybienia terminowi płatności”. Podobnie tyczy się to drugiego starszego syna, gdzie sprawa o alimenty toczy się w Sądzie Rejonowym w … Po rozmowach z pracownikami Urzędu Skarbowego w … oraz swoim pełnomocnikiem wystąpił Pan do Sądu Okręgowego w … o zaświadczenie, z którego wynika: „Sąd Okręgowy w … zaświadcza, że przed tutejszym Sądem toczy się sprawa z powództwa powoda przeciwko pozwanej o rozwód. Pozew wpłynął dnia 7 sierpień 2023 roku. Zaświadczenie wydano powodowi na podstawie akt … celem przedłożenia przez powoda w Urzędzie Skarbowym. Powód … zamieszkuje w …”. Pokazał Pan zaświadczenie pracownikom Urzędu Skarbowego w …, gdzie stwierdzono, że nadal nie spełnia Pan postanowień art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. zgodnie z definicją za osobę samotnie wychowującą uważa się jednego z rodziców bądź opiekuna prawnego, jeżeli jest panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację. Niestety w Pana przypadku tego nie ma, bo sprawa rozwodowa jest w toku, co potwierdza zaświadczenie z Sądu.
Chce Pan nadmienić, że pozwana od 11 lipca 2023 roku, nie mieszka z Wami tylko za granicą. Nie utrzymujecie kontaktu. Nie jesteście w konkubinacie, dlatego nie rozumie Pan czemu na obecną chwilę nie są honorowane Pana przedstawione dokumenty z Sądu, a Pana dzieci i Pan mają być pokrzywdzone poprzez przepisy, którymi kieruje się Urząd Skarbowy czy Sąd Okręgowy, bo nie są spójne. Tym bardziej, że faktycznie dzieci od 7 sierpnia 2023 roku są pod Pana opieką.
Zwraca się Pan z prośbą o przeanalizowanie całej Pana sytuacji. Znalezieniu konsensusu oraz wydaniu interpretacji indywidualnej, żeby Panu nikt nie zarzucił, że mimo wydanego postanowienia i zaświadczenia z Sądu Okręgowego rozliczył się Pan indywidualnie.
W uzupełnieniu wniosku, wskazał Pan, że oczekuje wydania interpretacji indywidualnej za 2024 rok.
W 2024 roku podlegał Pan na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
Data urodzenia pierwszego syna to 30 czerwca 2005 rok, drugiego syna 8 stycznia 2008 rok.
Na pytanie Organu o treści: „czy był Pan w 2024 r. osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów?”, wskazał Pan: „Nie, nie byłem - sprawa rozwodowa jest w toku”.
W 2024 roku do dnia dzisiejszego jest Pan formalnie w związku małżeńskim i małżonka nie została pozbawiona praw rodzicielskich i nie odbywa kary pozbawienia wolności.
W 2024 roku posiada Pan postanowienie Sądu Okręgowego w …, z którego wynika co następuje: „1. udzielić powodowi zabezpieczenia poprzez powierzenie mu pieczy nad małoletnim synem stron”, „2. udzielić powodowi zabezpieczenia poprzez zobowiązanie pozwanej do łożenia na utrzymanie małoletniego syna stron kwot po 400 zł miesięcznie począwszy od dnia 07 sierpnia 2023 r. płatnych z góry do rąk powoda do 10 dnia każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w razie uchybienia terminowi płatności”. Po odwołaniu się do Sądu Apelacyjnego w … podwyższono zabezpieczenie alimentacyjne do kwoty 550 zł (w rozumieniu przepisów art. 6 ust. 4c i 4g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Data wydania zabezpieczenia alimentacyjnego przez Sąd Rejonowy w … starszego syna to 16 grudnia 2023 roku, a przez Sąd Okręgowy w … młodszego syna to 26 października 2023 roku.
Starszy syn zdecydował sam zamieszkać z ojcem, a młodszy syn z postanowienia Sądu Okręgowego w … z dnia 26 października 2023 roku. Sąd Okręgowy w …, jak i Rejonowy w … nie zobowiązał rodziców do współdecydowania w kwestiach dotyczących dzieci. Nie została orzeczona przez Sąd opieka naprzemienna nad dziećmi. Tylko dla ojca.
Kwota świadczenia wychowawczego, stosownie do ustawy o pomocy państwa w wychowaniu dzieci, tzw. 800+ jest przyznana dla młodszego syna tylko przez ZUS. Wniosek składał Pan osobiście. Starszemu synowi już nie przysługuje.
W 2024 roku zarówno ojciec i matka dzieci posiadali pełną władzę rodzicielską.
W 2024 roku podatkowym miejsce zamieszkania ojca i dzieci jest takie samo od przyjścia na świat Polska, woj. …. Matka mieszka za granicą w … ze swoim partnerem zwanym kuzynem. Od połowy roku 2023 do dzisiaj.
W 2024 roku matka należycie i regularnie wywiązywała się z obowiązku płacenia na młodszego syna zabezpieczenia alimentacyjnego, a na starszego syna alimentów.
Już od połowy roku 2023 (jak wpłynął pozew o rozwód i pozew o alimenty do dnia dzisiejszego) matka dzieci w żaden sposób nie spędziła ani jednego dnia i nie zapewniła w żaden sposób opieki. Dzieci mają żal do matki o zaistniałą całą sytuację życiową. Kontakt sporadyczny przez sms. Od lipca 2023 roku aż do dnia dzisiejszego wyłącznie sam (bez udziału matki dzieci) faktycznie sprawował Pan władzę rodzicielską, uczestniczył w wychowaniu dzieci, dbał o prawidłowy rozwój kształtując ich właściwe zachowania itp. Ponosił Pan koszty, takie jak zakup nowych komputerów + oprogramowanie (5 000 zł i 5 500 zł), zakup dwóch monitorów (860 zł i 890 zł). Zmiana umeblowania stanowisk dziecięcych na młodzieżowe (około po dwa razy 1 700 zł ), wspieranie do matury, uczestniczenie w zebraniach szkolnych u starszego, jak i młodszego syna, zapewnienie opieki zdrowotnej. Potrzebny teraz dla młodszego syna aparat ortodontyczny tzw. dystalizator kostny (koszt 2 500 zł plus prywatne wizyty, bo NFZ poległo już na tym etapie) i po tym kolejny aparat ortodontyczny, suma nieznana. Obecnie nie stać Pana na to, aby zakupić ww. aparaty bo musiał Pan zapłacić podatek w wysokości około 4 700 zł, na co złożył się PIT/O, suma 2 200 zł oraz musiał Pan dopłacić 2 507 zł, a obecnie u swojego pracodawcy musiał Pan złożyć wniosek, aby potrącać Panu podatek z progu 32%. Tak więc wypłata jest o 1 000zł pomniejszona, aby uniknąć dużej opłaty podatkowej w 2026 roku za rok 2025. Tym bardziej, że na obecny czas nie spełnia Pan wymogów art. 6 ust. 4c ustawy. Dofinansowanie do pobytów synów nad morzem w okresie wakacyjnym, wspomożenie finansowe pasji synów (wędkarstwo, dron, downhill). 10 października 2024 roku operacja na kości udowej lewej, rozwojowe zaburzenia końca dalszego, co wiązało się wykluczeniem Pana syna z życia codziennego przez okres 4-ech miesięcy, chodzenie o kulach, w związku z tym podjął Pan starania, aby synowi zapewnić lekcje indywidualne skoordynowane … ze szkołą. Wizyty kontrolne u ortopedy, po ich wynikach będzie syna czekała kolejna operacja.
Na pytanie Organu o treści: „czy w 2024 roku, matka Pana dzieci w jakikolwiek sposób wykonywała w stosunku do nich władzę rodzicielską, tj. uczestniczyła w wychowaniu dzieci, dbała o ich prawidłowy rozwój kształtując właściwe zachowania, rozwijała ich zainteresowania, sprawowała nad nimi pieczę/opiekę, troszczyła się o ich rozwój fizyczny i duchowy, ponosiła wydatki związane z wypoczynkiem, ponosiła koszty ich utrzymania, zabezpieczała potrzeby bytowe, zdrowotne i edukacyjne, wypełniała obowiązek alimentacyjny, pomagała w edukacji szkolnej, brała czynny udział w sprawach dotyczących dzieci związanych z ich kształceniem, dodatkowymi zajęciami, zebraniami itp.?”, wskazał Pan: „Od połowy 2023 roku aż po dzień dzisiejszy matka w żaden sposób nie wykonywała władzy rodzicielskiej. Obecnie mieszka w … ze swoim partnerem zwanym kuzynem i nie dostosowywała się do wymienionych wymagań zawartych w pytaniu. Mówi, że ją nie stać, wychodzi z założenia, że dzieci mają same dojść do pieniędzy. Sama pracuje tylko po 4 godziny. Zasłania się złym stanem zdrowia. W przeciwieństwie do ojca dzieci, który będąc na emeryturze, podjął pracę dodatkową na pełny etat, będąc osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym. Gdzie przekroczył próg podatkowy, co wiązało się ze zwrotem podatku w sumie około 4 700 zł. Sąd Rejonowy, Apelacyjny, Okręgowy przerzucił całe utrzymanie na ojca „Gdyż jest duża dysproporcja zarobkowa””.
W 2024 roku synowie chodzili do tej samej szkoły średniej. Starszy obecnie skończył szkołę. Obecnie jest w trakcie matur, później szkolnictwo wyższe. Młodszy jest w klasie 3-ej w roku szkolnym 2024/2025. I tak jeszcze przez 2 lata. Na terenie Polski.
W 2024 roku, jak i do dnia dzisiejszego dzieci nie otrzymywały żadnego zasiłku pielęgnacyjnego czy też renty socjalnej, itp. Nie mają do tego uprawnień.
Na pytanie Organu o treści: „czy w 2024 roku Pana dzieci na podstawie orzeczenia sądu zostały umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych?”, wskazał Pan: „W 2024 roku Sąd nie wydał żadnego orzeczenia aby zostały umieszczone w instytucjach wymienionych w piśmie z KIS. Sąd wydał postanowienie gdzie przyznano pieczę ojcu dzieci”.
W 2024 roku syn młodszy, jak i starszy nie uzyskali żadnych dochodów.
Na pytanie Organu o treści: „czy w 2024 roku, w stosunku do Pana i Pana dzieci miały zastosowanie:
-przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej, działów specjalnych produkcji rolnej podatkiem liniowym) lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (z wyjątkiem przepisów dotyczących najmu prywatnego) – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń?
-przepisy z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych?”
wskazał Pan: „W 2024 r. w stosunku do mnie i dzieci nie miały zastosowania w przepisach zawartych w piśmie z KIS”.
W 2024 roku Pana dochody to emerytura z ZUS i dodatkowa dotychczasowa praca na etat jako portier. Były objęte podatkiem obowiązującym w Polsce miesięcznie, a później PIT-36.
Nie jest Pan ojcem lub opiekunem innych dzieci.
Nie skorzystał Pan z preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dzieci w 2024 roku. Jest Pan osobą transparentną i żyjącą zgodnie z obowiązującymi przepisami w Polsce. Zanim przystąpił Pan do rozliczenia się z Urzędem Skarbowym zgłębił temat.
Pytanie
Czy będzie Pan mógł złożyć korektę zeznania podatkowego po otrzymaniu wyroku rozwodowego z Sądu?
Pana stanowisko w sprawie
W związku, że nie ma Pan statusu osoby rozwiedzionej, gdyż jest w trakcie rozprawy rozwodowej w Sądzie, nie przysługuje Panu prawo rozliczenia z podatku jako rodzic samotnie wychowujący dzieci. Wynika to z przepisów art. 6 ust. 4c i 4g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z art. 6 ust. 4c ww. ustawy:
Od dochodów jednego rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem, osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:
1) małoletnie,
2) pełnoletnie, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
3) pełnoletnie do ukończenia 25. roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie
- podatek może być określony zgodnie z ust. 4d na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym.
Stosownie do art. 6 ust. 4d ww. ustawy:
W przypadku, o którym mowa w ust. 4c, podatek jest określany w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, przy czym do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w niniejszej ustawie.
Na podstawie art. 6 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisu ust. 4c pkt 3 nie stosuje się, jeżeli dziecko, o którym mowa w tym przepisie, uzyskało w roku podatkowym:
1)dochody, z wyjątkiem renty rodzinnej, podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub
2)przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 i 152
– w łącznej wysokości przekraczającej dwunastokrotność kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. z 2023 r. poz. 2194 oraz z 2024 r. poz. 1615), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego.
Art. 6 ust. 4f ww. ustawy, stanowi:
Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 4d, nie ma zastosowania do osoby, która wychowuje wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko, w tym również gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz.U. z 2024 r. poz. 1576).
W myśl art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko:
1)stosuje przepisy:
a)art. 30c lub
b)ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy
– w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;
2)podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.
Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków:
·posiadania określonego w ustawie stanu cywilnego (art. 6 ust. 4c ww. ustawy);
·wychowywania przez rodzica lub opiekuna prawnego samotnie w roku podatkowym dziecka;
·nieuzyskiwania przez rodzica lub opiekuna prawnego i dziecko przychodów/dochodów, do których zastosowanie mają przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;
·niepodlegania przez rodzica lub opiekuna prawnego i dziecko opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.
Zgodnie z art. 128 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.):
Obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo.
Istotą tak określonego obowiązku jest to, że jedna strona ma prawo żądać dostarczenia tak wskazanych środków, a druga osoba ma obowiązek je dostarczyć.
Dostarczanie środków utrzymania to zaspokajanie normalnych, bieżących potrzeb uprawnionego w postaci: pożywienia, ubrania, mieszkania, niezbędnych przedmiotów umożliwiających przebywanie w środowisku i w rodzinie, leków itp.
Dostarczanie środków wychowania obejmuje natomiast powinność starań o zdrowie uprawnionego, o jego rozwój fizyczny i umysłowy, stworzenie możliwości zdobycia wykształcenia, zapewnienie dostępu do dóbr kultury, itp.
Stosownie do art. 133 § 1 ww. Kodeksu:
Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.
Natomiast, w myśl art. 133 § 2 ww. Kodeksu:
Poza powyższym wypadkiem uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku.
W orzecznictwie został utrwalony pogląd, że kwestia niedostatku osoby uprawnionej do alimentacji musi być oceniana w sposób zindywidualizowany, poprzez porównanie czy posiadane przez nią środki są wystarczające na pokrycie życiowych i zdrowotnych potrzeb niezbędnych w jej sytuacji.
Jak stanowi art. 135 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.
Art. 135 § 2 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy stanowi, że:
Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.
Przystępując do oceny możliwości skorzystania przez Pana z preferencyjnego rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych – za wskazany przez Pana 2024 rok – w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci, należy wyjaśnić, że każda preferencja podatkowa stanowi wyjątek od zasady równości i powszechności opodatkowania. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Z przywołanych wyżej przepisów art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednoznacznie wynika, że stanowią odstępstwo od generalnej zasady indywidualnego opodatkowania. Możliwość ich zastosowania obwarowana jest szeregiem warunków wyraźnie wskazanych w tej ustawie, które należy interpretować ściśle, co oznacza, że nie można dokonywać wykładni rozszerzającej, ani też zawężającej.
Należy zauważyć, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych od spełnienia m.in. warunku posiadania określonego statusu cywilnoprawnego wymienionego w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przepis art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci (panna, kawaler, wdowa, wdowiec, rozwódka, rozwodnik, osoba, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osoba, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności), jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców, którym przysługuje preferencyjne rozliczenie podatku.
Przy czym, status osoby rozwiedzionej nabywa się dopiero poprzez prawomocne orzeczenie sądu o rozwiązaniu małżeństwa.
Natomiast za osobę samotnie wychowującą dzieci ustawodawca uznał również osobę pozostającą w związku małżeńskim pod warunkiem, że drugi małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.
Jak wynika z art. 93 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:
§ 1. Władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom.
§ 2. Jeżeli wymaga tego dobro dziecka, sąd w wyroku ustalającym pochodzenie dziecka może orzec o zawieszeniu, ograniczeniu lub pozbawieniu władzy rodzicielskiej jednego lub obojga rodziców. Przepisy art. 107 i art. 109-111 stosuje się odpowiednio.
Jak stanowi art. 94 § 1 ww. Kodeksu:
Jeżeli jedno z rodziców nie żyje albo nie ma pełnej zdolności do czynności prawnych, władza rodzicielska przysługuje drugiemu z rodziców. To samo dotyczy wypadku, gdy jedno z rodziców zostało pozbawione władzy rodzicielskiej albo gdy jego władza rodzicielska uległa zawieszeniu.
W myśl art. 107 § 1 i § 2 ww. Kodeksu:
§ 1. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom żyjącym w rozłączeniu, sąd opiekuńczy może ze względu na dobro dziecka określić sposób jej wykonywania i utrzymywania kontaktów z dzieckiem. Sąd pozostawia władzę rodzicielską obojgu rodzicom, jeżeli przedstawili zgodne z dobrem dziecka pisemne porozumienie o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Rodzeństwo powinno wychowywać się wspólnie, chyba że dobro dziecka wymaga innego rozstrzygnięcia.
§ 2. W braku porozumienia, o którym mowa w § 1, sąd, uwzględniając prawo dziecka do wychowania przez oboje rodziców, rozstrzyga o sposobie wspólnego wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Sąd może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka, jeżeli dobro dziecka za tym przemawia.
Zgodnie z art. 111 ww. Kodeksu:
§ 1. Jeżeli władza rodzicielska nie może być wykonywana z powodu trwałej przeszkody albo jeżeli rodzice nadużywają władzy rodzicielskiej lub w sposób rażący zaniedbują swe obowiązki względem dziecka, sąd opiekuńczy pozbawi rodziców władzy rodzicielskiej. Pozbawienie władzy rodzicielskiej może być orzeczone także w stosunku do jednego z rodziców.
§ 1a. Sąd może pozbawić rodziców władzy rodzicielskiej, jeżeli mimo udzielonej pomocy nie ustały przyczyny zastosowania art. 109 § 2 pkt 5, a w szczególności gdy rodzice trwale nie interesują się dzieckiem.
§ 2. W razie ustania przyczyny, która była podstawą pozbawienia władzy rodzicielskiej, sąd opiekuńczy może władzę rodzicielską przywrócić.
Osobami samotnie wychowującymi dzieci mogą być również osoby, wobec których orzeczono separację. Przy czym, nabycie statusu osoby samotnie wychowującej dziecko w takim przypadku wymaga prawomocnego orzeczenia sądu o separacji małżonków.
Zgodnie bowiem z treścią art. 611 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:
§ 1. Jeżeli między małżonkami nastąpił zupełny rozkład pożycia, każdy z małżonków może żądać, ażeby sąd orzekł separację.
§ 2. Jednakże mimo zupełnego rozkładu pożycia orzeczenie separacji nie jest dopuszczalne, jeżeli wskutek niej miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków albo jeżeli z innych względów orzeczenie separacji byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.
§ 3. Jeżeli małżonkowie nie mają wspólnych małoletnich dzieci, sąd może orzec separację na podstawie zgodnego żądania małżonków.
W myśl art. 612 ww. ustawy:
§ 1. Jeżeli jeden z małżonków żąda orzeczenia separacji, a drugi orzeczenia rozwodu i żądanie to jest uzasadnione, sąd orzeka rozwód.
§ 2. Jeżeli jednak orzeczenie rozwodu nie jest dopuszczalne, a żądanie orzeczenia separacji jest uzasadnione, sąd orzeka separację.
Stosownie do art. 613 ww. ustawy:
§ 1. Przy orzekaniu separacji stosuje się przepisy art. 57 i art. 58.
§ 2. Orzekając separację na podstawie zgodnego żądania małżonków, sąd nie orzeka o winie rozkładu pożycia. W tym wypadku następują skutki takie, jak gdyby żaden z małżonków nie ponosił winy.
Jak stanowi art. 614 § 1 ww. ustawy:
Orzeczenie separacji ma skutki takie jak rozwiązanie małżeństwa przez rozwód, chyba że ustawa stanowi inaczej.
Prawo do omawianej preferencji podatkowej będzie zatem przysługiwało jedynie temu z rodziców, który będąc osobą stanu wolnego (za wyjątkiem ściśle w ustawie określonym) faktycznie w roku podatkowym samotnie dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim samodzielnie ciągłą opiekę, bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym. W konsekwencji, aby skorzystać z preferencyjnego opodatkowania swoich dochodów na zasadach przewidzianych w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy mieć ściśle określony stan cywilny oraz wychowywać samotnie dziecko (dzieci).
Jednocześnie przepisy powyższej ustawy nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dzieci. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok.
Powyższe stanowisko potwierdza prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 25 lipca 2024 r., sygn. akt I SA/Kr 289/24, w którym Sąd stwierdził, że:
Z powołanych uregulowań prawnych jednoznacznie wynikają przesłanki podmiotowe warunkujące skorzystanie z preferencji podatkowej dla osób samotnie wychowujących dzieci. Nie może budzić wątpliwości, że skorzystać z rzeczonej ulgi mogą jedynie osoby tam enumeratywnie wymienione, tj. samotnie wychowująca dzieci osoba będąca panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem, osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci.
Wobec powyższego słuszne jest stanowisko organu, że skoro omawiana preferencja uzależniona jest również od stanu cywilnego rodzica, starającego się o status osoby samotnie wychowującej dziecko (dzieci), to wnioskująca nie może niej skorzystać, gdyż w latach 2021-2023 była mężatką. Samo złożenie pozwu o rozwód nie jest wystarczające dla uznania danej osoby za samotnie wychowującą dziecko, ponieważ status osoby rozwiedzionej nabywa się dopiero poprzez prawomocne orzeczenie o rozwiązaniu małżeństwa. Zatem nie będąc w okresie od 2021-2023 roku panną, wdową, rozwódką, ani osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, ani też osobą pozostającą w związku małżeńskim, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności – nie można wnioskodawczyni przypisać statusu „osoby samotnie wychowującej dzieci”. Wskazywana przez skarżącą okoliczność pozostawania w faktycznej separacji z mężem nie może wpływać na dokonaną przez organ ocenę. Separacja prawna i separacja faktyczna to dwa różne pojęcia. Pierwsze z nich odnosi się do faktu drugie do prawa. Separacja faktyczna nie ma znaczenia prawnego w tym sensie, że nie powoduje, iż małżonkowie w świetle przepisów kodeksu rodzinnego i opiekuńczego pozostają w separacji o której mowa w Dziale V Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Separacja faktyczna, rozumiana jako zupełny rozkład pożycia małżonków, może stanowić podstawę do żądania orzeczenia separacji przez sąd (art. 611 § 1k.r. i op.). Oceny tej nie zmienia także zaangażowanie jedynie skarżącej w proces wychowawczy córek.
Podkreślić należy, że samo złożenie pozwu o rozwód nie pozwala na uznanie danej osoby za samotnie wychowującą dziecko, ponieważ status osoby rozwiedzionej nabywa się dopiero poprzez prawomocne orzeczenie sądu o rozwiązaniu małżeństwa. Również np. separacja faktyczna (zerwanie więzi między stronami bez ingerencji sądu), która nie pociąga za sobą skutków prawnych, nie pozwala na uznanie danej osoby za samotnie wychowującą dziecko, ponieważ to wyłącznie do separacji orzekanej przez sąd odnosi się przepis art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymieniając w kategorii osób uprawnionych do skorzystania z preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko osobę, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów. Samo złożenie wniosku do sądu o pozbawienie praw rodzicielskich (władzy rodzicielskiej) małżonka również nie pozwala na uznanie danej osoby za samotnie wychowującą dziecko z uwagi na fakt, że przepis art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi o możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów m.in. w przypadku osoby, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich – a zatem samo złożenie wniosku do sądu o pozbawienie małżonka praw rodzicielskich, bez uzyskania prawomocnego postanowienia sądu o pozbawieniu małżonka władzy rodzicielskiej, jest niewystarczające dla skorzystania z ww. preferencji podatkowej.
Do kręgu osób samotnie wychowujących dzieci ustawodawca zaliczył zarówno osoby, które nigdy nie zawierały związku małżeńskiego (panna, kawaler), jak i osoby, których związek małżeński ustał wskutek śmierci współmałżonka (wdowa, wdowiec) lub został rozwiązany poprzez prawomocne orzeczenie rozwodu (rozwódka, rozwodnik). Samotnie wychowującą dzieci jest również osoba, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, jak też osoba, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.
Z opisu sprawy oraz jego uzupełnienia wynika, że jest Pan w trakcie rozwodu (pozew wpłynął dnia 7 sierpień 2023 roku). Sprawa rozwodowa jest w toku. Wskazuje Pan, że matka Pana synów od 11 lipca 2023 roku, nie mieszka z Wami tylko za granicą. Nie utrzymujecie kontaktu. Dzieci od 7 sierpnia 2023 roku są pod Pana opieką.
W 2024 roku do dnia dzisiejszego jest Pan formalnie w związku małżeńskim i małżonka nie została pozbawiona praw rodzicielskich i nie odbywa kary pozbawienia wolności.
Data wydania zabezpieczenia alimentacyjnego przez Sąd Rejonowy w … starszego syna to 16 grudnia 2023 roku, a przez Sąd Okręgowy w … młodszego syna to 26 października 2023 roku. Starszy syn zdecydował sam zamieszkać z ojcem, a młodszy syn z postanowienia Sądu Okręgowego w … z dnia 26 październik 2023 roku. Sąd Okręgowy w …, jak i Rejonowy w … nie zobowiązał rodziców do współdecydowania w kwestiach dotyczących dzieci. Nie została orzeczona przez Sąd opieka naprzemienna nad dziećmi. Tylko dla ojca.
Kwota świadczenia wychowawczego stosownie do ustawy o pomocy państwa w wychowaniu dzieci tzw. 800+ jest przyznana dla młodszego syna tylko przez ZUS. Starszemu synowi już nie przysługuje.
W 2024 roku zarówno ojciec i matka dzieci posiadali pełną władzę rodzicielską.
W 2024 roku podatkowym miejsce zamieszkania ojca i dzieci jest takie samo …. Matka mieszka za granicą w ….
W 2024 roku matka należycie i regularnie wywiązywała się z obowiązku płacenia na młodszego syna zabezpieczenia alimentacyjnego, a na starszego syna alimentów.
Już od połowy roku 2023 matka dzieci w żaden sposób nie spędziła ani jednego dnia i nie zapewniła w żaden sposób opieki. Kontakt sporadyczny przez sms.
Od lipca 2023 roku aż do dnia dzisiejszego wyłącznie sam (bez udziału matki dzieci) faktycznie sprawował Pan władzę rodzicielską, uczestniczył w wychowaniu dzieci, dbał o prawidłowy rozwój kształtując ich właściwe zachowania itp. Ponosił Pan koszty takie jak zakup nowych komputerów plus oprogramowanie, zakup dwóch monitorów. Zmiana umeblowania stanowisk dziecięcych na młodzieżowe, wspieranie do matury, uczestniczenie w zebraniach szkolnych u starszego, jak i młodszego syna, zapewnienie opieki zdrowotnej. Potrzebny teraz dla młodszego syna aparat ortodontyczny tzw. dystalizator kostny i po tym kolejny aparat ortodontyczny. Dofinansowanie do pobytów synów nad morzem w okresie wakacyjnym, wspomożenie finansowe pasji synów. 10 października 2024 roku operacja na kości udowej lewej, rozwojowe zaburzenia końca dalszego, co wiązało się wykluczeniem Pana syna z życia codziennego przez okres czterech miesięcy, chodzenie o kulach, w związku z tym podjął Pan starania, aby synowi zapewnić lekcje indywidualne skoordynowane ze szkołą. Wizyty kontrolne u ortopedy po ich wynikach będzie syna czekała kolejna operacja.
W 2024 roku synowie chodzili do tej samej szkoły średniej. Starszy obecnie skończył szkołę. Obecnie jest w trakcie matur, później szkolnictwo wyższe. Młodszy jest w klasie trzeciej w roku szkolnym 2024/2025.
W 2024 roku, jak i do dnia dzisiejszego, dzieci nie otrzymywały żadnego zasiłku pielęgnacyjnego czy też renty socjalnej, itp. Nie mają do tego uprawnień.
W 2024 roku Pana dochody to emerytura z ZUS i dodatkowa dotychczasowa praca na etat.
Nie jest Pan ojcem lub opiekunem innych dzieci.
Nie skorzystał Pan z preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dzieci w 2024 roku.
W kwestii korekty zeznania podatkowego nadmienić należy, że zgodnie z art. 81 § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.):
§ 1. Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.
§ 2. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.
W myśl art. 3 pkt 5 ww. ustawy:
Ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach – rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia, sprawozdania oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.
Korekta deklaracji może dotyczyć każdej jej pozycji, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym poprawnym wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji. Korektę deklaracji składa się wówczas, gdy następują zmiany w zakresie danych wykazanych w tych deklaracjach (np. po stronie przychodów, kosztów ich uzyskania, zwolnień, odliczeń).
Mając zatem na uwadze zacytowane przepisy prawa oraz opis sprawy stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie została w 2024 r. spełniona ustawowa przesłanka pozwalająca na uznanie Pana za osobę samotnie wychowującą dzieci, tj. nie należy Pan do jednej z kategorii osób wymienionych w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. nie jest Pan kawalerem, wdowcem, rozwodnikiem, albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności), stanowiącym zamknięty katalog osób uznanych przez ustawodawcę za osobę samotnie wychowującą dziecko. Jak wynika z wniosku, nadal pozostaje Pan w związku małżeńskim (w 2024 r. nie miał Pan orzeczonego prawomocnym wyrokiem sądu rozwodu ani separacji).
Zatem, skoro w 2024 r. był Pan żonaty, nie miał Pan orzeczonej separacji, a Pana małżonka nie została pozbawiona praw rodzicielskich ani nie odbywała kary pozbawienia wolności, to w rozliczeniu rocznym za 2024 r. nie przysługuje Panu prawo do preferencyjnego rozliczenia się w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dzieci, o którym mowa w art. 6 ust. 4c ww. ustawy. Wskazanie przez Pana, że samotnie wychowuje Pan synów i ponosi koszty ich utrzymania, nie pozwala na uznanie Pana za osobę samotnie wychowującą dzieci, o której mowa w ww. przepisie, w sytuacji gdy nie spełnia Pan ww. warunku.
Podsumowując należy stwierdzić, że w świetle przedstawionego opisu sprawy i obowiązującego stanu prawnego, nie przysługuje Panu za 2024 r. prawo do preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dzieci na podstawie art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym nie ma Pan podstaw do skutecznego dochodzenia skorzystania z omawianego preferencyjnego sposobu rozliczenia się za 2024 r., w drodze złożenia korekty zeznania za ten rok podatkowy.
Wobec powyższego, Pana stanowisko, w którym wskazał, że w związku z tym, że nie ma Pan statusu osoby rozwiedzionej, gdyż jest w trakcie rozprawy rozwodowej w Sądzie, nie przysługuje Panu prawo rozliczenia podatku jako rodzic samotnie wychowujący dzieci, należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/Skrytka Esp (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.