Interpretacja indywidualna

  – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 lutego 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 23 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko za 2024 r. i lata następne. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 kwietnia 2025 r. (wpływ 11 kwietnia 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pani obywatelką polską, oraz podatniczką podatku dochodowego od osób fizycznych i podlega obowiązkowi podatkowemu na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Uzyskuje Pani dochody z umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony. Nie prowadzi Pani żadnej działalności gospodarczej. W odniesieniu do Pani i Pani dziecka nie mają zastosowania przepisy: art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej, działów specjalnych produkcji rolnej podatkiem liniowym) lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. W 2024 r. nie podlegała Pani ani Pani dziecko opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym ani ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

W 2013 r. wstąpiła Pani w związek małżeński. W 2013 r. na świat przyszła Pani i męża wspólna córka. Poza córką nie ma Pani innych dzieci. Mieszka Pani sama z dzieckiem. Pani rodzice, jedyna siostra i jej rodzina, mieszkają w innych województwach. Na córkę Pani otrzymuje świadczenie 800+.

Nie ma Pani męża, nie pozostaje też Pani w żadnym związku, ponieważ w 2022 r. Pani małżeństwo zostało zakończone wyrokiem rozwodowym, bez orzekania o winie żadnej ze stron. W przedmiotowym wyroku, pełnię władzy rodzicielskiej powierzono obojgu rodzicom, zaś miejsce zamieszkania małoletniej ustalono przy matce. Ojciec dziecka został zobowiązany do ponoszenia kwoty alimentów w wysokości 1000 zł miesięcznie. Kontakty ojca z dzieckiem zostały ustalone w wyroku w następujący sposób: w co drugi weekend miesiąca od piątku od godziny 16.00 do niedzieli do godziny 18.00, poza miejscem zamieszkania dziecka, a nadto w jeden dzień w tygodniu pracującym od godziny 16.00 do godziny 19.00.

W praktyce korzystanie przez ojca z kontaktów z dzieckiem czasem ulega modyfikacji, np. w okresie wakacji (w 2024 r. ojciec zabrał dziecko na 2 tygodnie (na wieś do babci) i nie spotykał się już z córką w tygodniu czy w co drugi weekend w pozostałym okresie wakacji). Jeśli chodzi o 1 dzień w tygodniu – to wybranym dniem na kontakty jest poniedziałek. Kontakty te odbywają się w taki sposób, że były mąż odbiera córkę ok. 17.40 i zawozi ją na lekcje (...), po czym – po skończonych zajęciach, ok. 20.00 odwozi ją do domu. Ojciec dziecka wywiązuje się ze swoich obowiązków alimentacyjnych.

W Pani ocenie proces wychowania dziecka to ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania jego osobowości, poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych, ciekawości świata, umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu, systemu wartości, postaw emocjonalnych. Dlatego stara się Pani urozmaicać córce czas wolny. W wychowaniu dziecka ważny dla Pani jest m.in. rozwój fizyczny, więc zapewnia jej Pani atrakcje sportowe, dba, by uczyła się różnych sportów. We wcześniejszych latach to Pani nauczyła córkę jazdy na rowerze (choć to typowo ojcowskie zajęcie), na rolkach, na łyżwach (instruktor, szkółka, Pani), na nartach (instruktor), również uczęszczała Pani z nią na naukę pływania.

Samo spędzanie wolnego czasu często polega na aktywnym spędzaniu go razem, np. spacer, granie w koszykówkę, siatkówkę, jazda na rowerze, w zimie: jazda na łyżwach, nartach, itp. Aktualnie córka uczęszcza 2 razy w tygodniu do szkoły nauki (...). Z uwagi na to, że były mąż stosownie do postanowień wyroku rozwodowego ma spotykać się z córką raz w tygodniu w określonych godzinach, a wybranym dniem kontaktu jest poniedziałek – to on zawozi (i przywozi) tego dnia córkę na zajęcia. W piątki natomiast, w zależności od tego, gdzie córka spędza weekend – wożenie dziecka na zajęcia odbywa się na przemian. Natomiast jeśli jakieś treningi wypadają dodatkowo – to na Pani ciąży obowiązek dowiezienia i odebrania dziecka na zajęcia.

Odnośnie ferii i wakacji – to na Pani spoczywa obowiązek ich zaplanowania i zorganizowania. W ferie i w grudniu 2024 r. spędziła Pani z córką tydzień (po tygodniu) w górach, i zapewniła Pani córce lekcje jazdy na nartach z instruktorem, na nartach biegowych, na łyżwach. W wakacje zapewniła jej Pani również wyjazd w góry oraz za granicę. Ojciec nie zapewnia jej takich atrakcji, nie spędza też z córką aktywnie czasu. Zarówno w ferie, jak i w wakacje – z uwagi na fakt, że dziecko uczęszcza do szkoły (...) (o czym była mowa wyżej) – szkoła ta organizuje tygodniowe zajęcia (...). To na Pani ciążył ciężar zapewnienia logistyki, by dziecko dotarło na czas na te zajęcia oraz zostało odebrane z zajęć.

W celu zapewnienia córce jak najlepszych warunków życiowych, zakupiła Pani mieszkanie (samodzielnie spłaca Pani kredyt mieszkaniowy), w którym córka ma na stałe własny pokój, który zapewnia jej poczucie bezpieczeństwa. Wybór miejsca zamieszkania nie był przypadkowy, mieszkanie znajduje się blisko szkoły (3 przystanki autobusowe). Jeszcze na początku 2024 r. 2-3 razy w tygodniu zawoziła Pani dziecko do szkoły, natomiast od września 2024 r. 2 razy w tygodniu odbiera Pani córkę ze szkoły, gdy córka kończy lekcje basenem i potrzebna jest pomoc w wysuszeniu włosów lub z uwagi na późną godzinę końca lekcji. W pozostałe dni, córka sama dojeżdża do szkoły, czy wraca do domu.

W zebraniach rodzicielskich uczestniczy tylko Pani (ojciec dziecka nigdy nie uczestniczył w zebraniu w szkole). Również to Pani jest zaangażowana w proces edukacji córki, tj. pomaga jej Pani z odrabianiem prac domowych, tłumaczeniem lekcji, przygotowaniem do zajęć czy sprawdzianów, mobilizuje córkę do zdobywania dobrych ocen, czy poprawiania sprawdzianów. Warto zaznaczyć, że córka w okresie od stycznia do czerwca 2024 r. uczęszczała do klasy 4, od września 2024 r. do 5. Klasa 4 stanowi ogromny przełom w życiu edukacyjnym i emocjonalnym zarówno ucznia, jak i rodzica, zwłaszcza, że okres nauczania w klasie 1-3 przypadał na czas pandemii. Skutkiem tego były i są braki w edukacji dzieci oraz w ich sferze emocjonalnej. Wymusza to na rodzicach (w Pani przypadku na Pani) konieczność poświęcenia mnóstwa czasu, by pomóc wdrożyć się w rytm nauki w 4 klasie oraz zrozumieć trudne zachowania rówieśników. Sytuacja ta nie zmieniła się w 5 klasie.

Wymaga zaznaczenia, że to Pani dba o sferę edukacyjną dziecka, zasada ta nie ulega modyfikacji w sytuacji, gdy dziecko spędza czas z ojcem. Po powrocie do domu, po czasie spędzonym z tatą, to Pani odrabia z córką lekcje, przygotowuje ją do tygodnia szkoły. Córka nie odrabia lekcji u taty. Podobnie, jeśli chodzi o zajęcia dodatkowe z języka angielskiego (dziecko uczy się angielskiego on-line średnio 2 razy w tygodniu), to z Panią dziecko przygotowuje się do zajęć, to Pani ją wspiera i dyscyplinuje do nauki języka obcego. Z tatą nigdy nie przygotowywała się do zajęć z języka angielskiego, nigdy też nie uczestniczyła w zajęciach podczas pobytu u ojca.

Również to Pani dba i zapewnia dziecku rozwój emocjonalny i religijny. Z Panią uczęszcza do Kościoła, „zbierała” pierwsze piątki miesiąca po I Komunii Św., z Panią uczęszczała na próby przed rocznicą I Komunii Świętej. To Pani opiekuje się córką podczas choroby, chodzi z nią do lekarzy (pediatra, okulista), na badania lekarskie. Ponieważ A. A jest pacjentem ortodontycznym, wymaga wizyt u ortodonty, te wizyty dzieli Pani z byłym mężem. Najczęściej odbywają się one w poniedziałek, przed zajęciami w szkole (...) (tj. w dzień, w który były mąż spędza czas z córką, w związku z tym on często uczestniczy w tych wizytach – nie jest jednak tak, że zawsze tylko były mąż uczestniczy w tych wizytach, Pani również). Ojciec praktycznie nie kontaktuje się telefonicznie z córką, gdy znajduje się ona pod Pani opieką. Również nie pyta Pani o szkołę, oceny, itp.

W Pani ocenie, proces wychowawczy to szereg codziennych decyzji i działań jakie musi Pani podejmować samodzielnie (samotnie) jako rodzic, a nie doraźne, okazjonalne, weekendowe czynności po stronie ojca dziecka. W życiu codziennym Pani rola sprowadza się do pełnej odpowiedzialności i dbałości o wszystkie sfery życia dziecka – począwszy od zapewnienia córce urozmaiconych posiłków (codziennie, z wyłączeniem tych sobót i niedziel, gdy córka przebywa z ojcem), ubrań, kosmetyków, książek i materiałów dydaktycznych niezbędnych w szkole, odrabiania prac domowych, nauce w domu do sprawdzianów.

Dotyczy to także (takich typowo ojcowskich) czynności jak w 2024 r. przygotowanie do egzaminu na kartę rowerową, ćwiczenie jazdy rowerem, dostarczenie dziecku roweru na egzamin, obecność na tym egzaminie. To także organizowanie czasu wolnego po zajęciach lekcyjnych, wspólne spędzanie czasu (oglądnie TV, wspólne rozmowy, aktywne spędzanie czasu: jazda na rowerze, rolkach, łyżwach, na nartach, pływanie, granie w koszykówkę, w siatkówkę, i inne sporty), dbanie o rozwój kulturalny dziecka (np. wyjście do kina, teatru, czytanie książek), czy zapewnienie atrakcji typu wyjście do restauracji, spotkanie się z koleżankami, wyjście na lody, do sklepu, wizyta u fryzjera, inne.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

W 2024 r. podlegała Pani, i w latach następnych będzie podlegała na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. W 2024 r. uzyskiwała Pani dochody z tytułu umowy o pracę, tj. opodatkowane według skali podatkowej, oraz będzie Pani w następnych latach uzyskiwać dochody z tytułu umowy o pracę, tj. opodatkowane według skali podatkowej.

Orzeczenie sądu o rozwodzie z 28 czerwca 2022 r. uprawomocniło się 6 lipca 2022 r. Na marginesie dodaje Pani, że nie zmieniła nazwiska po rozwodzie, stąd jest ono dwuczłonowe. Pani stan cywilny (rozwódka) od 28 czerwca 2022 r. do chwili obecnej i w latach następnych nie uległ i nie ulegnie zmianie – nie ma Pani żadnego partnera, konkubenta, z nikim się Pani nie spotyka, itp. Dotyczy to także 2024 r. – nie miała Pani żadnego partnera, konkubenta, z nikim się Pani nie spotykała.

W wyroku rozwodowym nie została orzeczona przez sąd opieka naprzemienna. W wyroku sąd orzekł o rozwiązaniu małżeństwa (pkt I), powierzeniu wykonywania władzy rodzicielskiej nad małoletnią córką obojgu rodzicom, ustalając miejsce zamieszkania małoletniej przy matce (pkt II), zobowiązał obie strony do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania dziecka i z tego tytułu zasądził od ojca dziecka na rzecz córki alimenty w wysokości 1000 zł miesięcznie (pkt III), ustalił kontakty ojca dziecka z córką w co drugi weekend miesiąca od piątku od godz. 16.00 do niedzieli do godz. 18.00 poza miejscem zamieszkania dziecka, a nadto w 1 dzień w tygodniu pracującym od godz. 16.00 do 19.00 (pkt IV); Już samo brzmienie wyroku wskazuje jednoznacznie, że nie została orzeczona przez sąd opieka naprzemienna nad córką.

W praktyce kontakty co do zasady wyglądają tak, jak zostały opisane w wyroku sądu., tj. córka w przeważającym zakresie czasu przebywa z Panią i to Pani sprawuje nad nią opiekę i ją wychowuje, natomiast ojciec dziecka sprawuje opiekę kilka dni w miesiącu. Wyjątek stanowią wakacje, gdy zamiast kontaktów weekendowych i „w tygodniu”, ojciec spędza czas z córką przez kilka dni (np. przez tydzień czy dwa tygodnie). Ubocznie zauważa Pani, że taki stan rzeczy trwa od rozstania z mężem (jeszcze przed wyrokiem rozwodowym). Podkreślenia wymaga, że nie istnieje żaden inny wyrok czy porozumienie, które by w sposób odmienny od wskazanego wyżej (np. poprzez wprowadzenie opieki naprzemiennej) regulowało kontakty ojca z córką.

W Pani ocenie w 2024 r. sprawowała Pani opiekę i wychowywała córkę samotnie, bez udziału kogokolwiek (w tym ojca dziecka) i w latach następnych będzie samotnie, tj. bez udziału ojca dziecka, czy innej osoby, wychowywać dziecko. Ojciec dziecka (były mąż) w wymiarze zakreślonym przez sąd opiekuje się córką. Celowo nie użyła tu Pani sformułowania „wychowuje”, gdyż w Pani ocenie były mąż (ojciec dziecka) nie wychowuje córki. Nie da się wychowywać dziecka podczas spędzania razem (uśredniając) 5 dni w miesiącu. Spotykanie się z dzieckiem raz na jakiś czas nie sprzyja budowaniu więzi rodzicielskich. Ponadto, córka wkracza w wiek dojrzewania, a więc samo to powoduje także, że „relacja” z ojcem nie jest tak silna jak z matką. Warto też zaznaczyć, że w Pani mieszkaniu córka ma swój pokój, który zapewnia jej stabilizację, poczucie bezpieczeństwa. Natomiast u ojca nie ma (i nie miała w 2024 r.) swojego pokoju – pomimo istnienia ku temu warunków i planów stworzenia jej własnej przestrzeni.

Również jakość spędzanego czasu z Panią, jak i z ojcem diametralnie się różni. Opieka nad córką/wychowywanie córki obejmuje każdą dziedzinę życia i przejawia się m.in. w spożywaniu codziennych posiłków, odprowadzaniu dziecka do szkoły (w 2024 r. zdarzało się, że kilka razy w tygodniu zawoziła Pani córkę do szkoły i ją odbierała, aktualnie w 2025 r. tylko odbiera ją Pani w środy, z uwagi na zajęcia na basenie i konieczność pomocy w wysuszeniu włosów), pomocy w przygotowywaniu do lekcji w szkole oraz w odrabianiu lekcji, przygotowywaniu do sprawdzianów i kartkówek, tłumaczeniu lekcji, spędzaniu czasu razem, np. oglądaniu TV, prowadzeniu wspólnych rozmów, czytaniu książek, graniu w gry, spacerach, jeżdżeniu na rowerze, graniu w różne gry na świeżym powietrzu (np. koszykówka, siatkówka, i inne), chodzeniu do kina, do restauracji, kawiarni, chodzeniu do fryzjera, wspólne zakupy, chodzeniu do kościoła, spotykaniu się ze znajomymi, zawożeniu dziecka na zajęcia (...), wspieraniu i pomocy dziecku w nauce języka angielskiego (2 razy w tygodniu w X), uczestniczeniu w zebraniach z wychowawcą, chodzeniu z córką do lekarzy (pediatra, okulista, ortodonta, pobieranie krwi, dermatolog, itp.), opiekowaniu się dzieckiem w razie choroby, itp.

Ponadto dba Pani o rozwój fizyczny dziecka i tak na przestrzeni lat zapewniła Pani córce naukę jazdy na łyżwach, rolkach, nartach (zwykłych i biegowych), to Pani nauczyła ją jeździć na rowerze, hulajnodze, zapewniła jej Pani naukę pływania. Co roku stara się Pani zabierać dziecko na stok, lodowisko, jeździć z nią na rowerze, chodzić na basen, pojechać nad jezioro, zalew. W 2024 r. podczas ferii (tydzień) oraz pod koniec roku zabrała Pani dziecko w góry, gdzie mogła Pani jeździć z córką na nartach (w dużym zakresie z instruktorem) oraz na łyżwach. Natomiast w wakacje w 2024 r. zabrała Pani córkę na tydzień do Portugalii, oraz zapewniła jej Pani wyjazd na tydzień w góry. W tym roku, planuje Pani zabrać córkę do Włoch.

W 2024 r. to Pani przygotowywała córkę do egzaminu na kartę rowerową, uczestniczyła Pani w tym egzaminie. To Pani w 2024 r. uczestniczyła w przygotowaniach do rocznicy Komunii Świętej, i Pani uczestniczyła z córką w Mszach pierwszopiątkowych (córka zbierała pierwsze piątki). Warto również wspomnieć o tzw. (...), które organizuje szkoła (...), do której uczęszcza córka, w jednym tygodniu ferii i wakacji. Obowiązek zapewnienia dziecku logistyki na te treningi w 2024 r. i 2025 r. spoczywał na Pani.

Odnosząc się do czasu spędzanego przez byłego męża z córką – odbiega on od czasu spędzanego z Panią. Warto w tym zakresie wskazać, że córka nie odrabia (i nie odrabiała) lekcji u ojca, nie przygotowuje się do lekcji u niego, robi to po powrocie do domu. Nie robi tego z uwagi, że były mąż nie posiada zdolności tłumaczenia, szybko przy tym traci cierpliwość, atmosfera robi się nerwowa, co nie sprzyja nauce. Córka również nie uczestniczy (nie uczestniczyła) w zajęciach z języka angielskiego i nie przygotowuje się (nie przygotowywała) do nich w czasie, który spędza u ojca. Nie chodzi (chodziła) z ojcem do kościoła, na zakupy (poza spożywczymi). Ojciec nie uczy (uczył) i nie zapewnia (zapewniał) jej żadnych aktywności fizycznych, typu jazda na nartach, łyżwach, rolkach, rowerze, itp. W 2024 r. były mąż często spędzał z córką czas na wsi u babci. W wakacje w 2024 r. przez ok. 2 tygodnie córka spędzała czas na wsi z dziećmi siostry byłego męża. Córka nie posiada tak głębokiej więzi z ojcem, jaką ma z Panią. Czasem przy próbie wspólnych rozmów dochodzi do niezrozumienia, co córkę zniechęca do zwierzania się, z uwagi na brak zrozumienia, nieodpowiednie reakcje ze strony ojca, itp. Sama była Pani świadkiem takich sytuacji. Były mąż nie chodził i nie chodzi na zebrania do szkoły.

W okresach, kiedy córka przebywa (przebywała) z Panią, ojciec rzadko kontaktuje (kontaktował) się telefonicznie z córką. Również z Panią rzadko się kontaktuje. Większość bieżących decyzji dotyczących dziecka podejmuje Pani samodzielnie. Oczywiście w najważniejszych kwestiach dla dziecka, np. wyjazd za granicę, wyrobienie paszportu, zajęcia (...), potrafi Pani z ojcem dziecka wypracować wspólne stanowisko.

Trzeba też wskazać, że w okresie, kiedy córka pozostaje pod opieką byłego męża – on zawozi ją na treningi (...) i odbiera ją z nich. Odnosi się to także do wizyt u ortodonty, które zazwyczaj ustalane są na poniedziałek, przed treningiem (...) – warto w tym miejscu wskazać, że wybranym dniem do kontaktów z córką podczas tygodnia pracującego jest poniedziałek, zazwyczaj od godz. 17.40 do 20.00.

Dla przykładu, żeby unaocznić w jaki sposób wyglądają kontakty z córką w poniedziałki (czyli w wybranym dniu w tygodniu roboczym do kontaktów ojca z córką): z niedzieli na poniedziałek córka śpi w Pani domu, wstaje rano, zjada śniadanie, które jej Pani przygotowuje, szykuje się do szkoły, idzie do szkoły, następnie z niej wraca; do szkoły przygotowuje jej Pani drugie śniadanie; po powrocie do domu odpoczywa; po Pani powrocie z pracy do domu ok. 15.30 przygotowuje Pani obiad, spożywa Pani obiad wspólnie z córką; rozmawiacie, oglądacie TV, odpoczywacie, a jeśli jest potrzeba – pomaga Pani córce przygotować się do sprawdzaniu, czy odrobić lekcje; ok. 17:40 były mąż odbiera córkę i zawozi ją na trening (...), który zaczyna się o 18.00 i trwa do 19.30. Po skończonym treningu ojciec odwozi córkę do domu; Córka zjada przygotowaną przez Panią kolację; odrabia lekcje lub przygotowuje się do zajęć, jeśli jest taka potrzeba to pomaga jej Pani w tym. Następnie szykuje się do spania; W sytuacji gdy córka ma umówioną wizytę u ortodonty – były mąż przed treningiem zawozi ją na wizytę, która trwa ok. 10 min.

W Pani ocenie, z całą pewnością nie można uznać, że córka w 2024 r. spędzała czas w porównywalnym zakresie czasowym, jak i jakościowym z obojgiem rodziców. Również, w Pani ocenie, w następnych latach sytuacja ta nie ulegnie zmianie, a wręcz istnieje duże prawdopodobieństwo, że nastąpi zmniejszenie (ograniczenie) kontaktów z ojcem. Córka wkracza w wiek dojrzewania i istnieje ryzyko, że nie będzie chciała z taką częstotliwością spotykać się z ojcem. Wymusi to zarówno życie towarzyskie (chęć spotykania się z rówieśnikami), a także potrzeba przygotowywania się do zajęć (coraz więcej przedmiotów do nauki).

W Pani ocenie mało prawdopodobne jest też to, że ojciec będzie urozmaicał córce czas, zabierając ją np. na stok czy lodowisko, ponieważ sam nie uprawia sportów zimowych, a także że będzie on pomagał córce w nauce (z uwagi na samą niechęć córki, z powodów o których wcześniej Pani wspominała). Myśli Pani, że mało prawdopodobne jest to, że ojciec będzie zabierał córkę na zakupy (odzieży), z uwagi na zupełnie inny ich gust i styl. Warto też nadmienić, że w styczniu 2025 r. ojciec spędził z córką 1 weekend, natomiast w ferie dziecko było pod Pani opieką (podobnie jak w 2024 r.).

Zatem odpowiedź na pytanie, czy w powtarzających się okresach o porównywalnym wymiarze czasowym i jakościowym sprawowała Pani razem z byłym mężem i będzie Pani sprawować odrębnie wyłączną opiekę i czy wychowywała Pani z byłym mężem i będzie wychowywać z nim dziecko – brzmi nie. W Pani ocenie samotnie wychowywała Pani i będzie wychowywać dziecko oraz sprawowała Pani i będzie sprawować nad córką opiekę. Na marginesie warto wskazać, że były mąż mieszka ze swoją konkubiną, więc samotnie nie opiekuje się córką. Poza tym wymiar czasu spędzanego z córką oraz jego jakość nie jest porównywalna.

Świadczenie wychowawcze (800+) nie zostało ustalone zgodnie z art. 5 ust 2a ustawy o pomocy państwa w wychowaniu dzieci obydwojgu rodzicom. W Pani przypadku, jak już wcześniej Pani wyjaśniła, nie została orzeczona opieka naprzemienna, w związku z tym przepis ten nie ma zastosowania. Pani występuje do ZUS i otrzymuje świadczenie 800+. W następnych latach będzie Pani kontynuować taki tok postępowania.

W latach następnych nie będzie Pani matką dla innego dziecka, które będzie Pani wychowywać wspólnie z drugim rodzicem. Tak jak już wcześniej Pani wskazała, nie ma Pani żadnego partnera, z nikim się nawet nie spotyka, nie jest też Pani w ciąży.

W 2024 r. w stosunku do Pani i do Pani dziecka nie miały i nie będą miały w następnych latach zastosowania przepisy: art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej, działów specjalnych produkcji rolnej podatkiem liniowym) lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym – w żadnym zakresie w tym w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych KUP, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększenia lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń. W 2024 r. nie podlegała Pani ani Pani dziecko nie podlegało i nie będzie Pani podlegać w następnych latach i Pani dziecko nie będzie podlegać w następnych latach opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym ani ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Pytanie

Czy w przedstawionej sytuacji będzie Pani miała prawo w rozliczeniu podatku za 2024 r. i lata następne (w przypadku braku zmiany stanu prawnego) do wyboru sposobu opodatkowania jako osoba wychowująca samotnie dziecko?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, ma Pani prawo do skorzystania z możliwości rozliczenia podatku PIT za rok 2024 jako osoba samotnie wychowująca dziecko bez udziału drugiego rodzica.

Zgodnie z art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów jednego rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem, osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci: 1) małoletnie, 2) pełnoletnie, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną, 3) pełnoletnie do ukończenia 25. roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie podatek może być określony zgodnie z ust. 4d na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym.

Uzasadniając stosowanie przytoczonego przepisu w stanie faktycznym, będącym przedmiotem wniosku o interpretację, w Pani ocenie kluczowym jest zdefiniowanie sformułowania samotne wychowywanie dziecka. Z uwagi na brak definicji pojęcia „wychowywać” w ustawie o PIT, należy odwołać się do jego definicji słownikowych. „Wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny. Wychowanie dziecka można określić jako kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu, systemu wartości oraz postaw emocjonalnych. Użycie określenia „osoba samotnie wychowująca dzieci” oznacza, że intencją ustawodawcy było przyznanie prawa do rozliczenia dochodów jako osoba samotnie wychowująca dziecko jednemu z rodziców lub opiekunów prawnych, który faktycznie wychowuje dziecko.

W interpretacjach organów podatkowych w tym w interpretacji indywidualnej z 27 października 2022 r. 0115-KDIT2.4011.543.2022.2.MD, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wyjaśnił, że: „w przypadku, gdy żadne z rodziców nie jest pozbawione władzy rodzicielskiej, rodzic który faktycznie w roku podatkowym dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim ciągłą opiekę, stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, ma prawo do przedmiotowej preferencji podatkowej. W sytuacji, gdy dziecko pozostaje pod stałą, codzienną opieką jednego rodzica, a drugi rodzic jest zobowiązany do płacenia alimentów oraz zajmowania się dzieckiem doraźnie (np. według uzgodnienia stron), status samotnego rodzica ma ten, który wykonuje wszystkie obowiązki, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój. Rodzic, który jest stanu cywilnego, o którym mowa w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, i w pojedynkę troszczy się o zaspokojenie bieżących potrzeb dziecka, nie traci statusu osoby samotnie wychowującej dziecko z racji utrzymywania sporadycznych kontaktów z dzieckiem przez drugiego rodzica lub płacenia przez niego alimentów”.

W serwisie Ministerstwa Finansów Eureka znajdują się objaśnienia z 17 stycznia 2024 r., (zatytułowane jako „Pigułka wiedzy”), w których wskazano, że „w sytuacji, gdy dziecko zamieszkując wraz z jednym rodzicem, pozostaje pod jego stałą, codzienną opieką, a drugi rodzic jest zobowiązany jedynie do płacenia alimentów oraz zajmowania się dzieckiem doraźnie (w określonych, ustalonych przez sąd przedziałach czasowych, np. niektóre święta, tydzień ferii, miesiąc wakacji, co drugi weekend każdego miesiąca oraz ściśle określone dni powszednie), status samotnego rodzica ma ten, przy którym dziecko zamieszkuje i który wykonuje wszystkie obowiązki, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój”.

Warto zaznaczyć, że w przypadku, gdy żadne z rodziców nie jest pozbawione władzy rodzicielskiej, rodzic, który faktycznie w roku podatkowym dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim ciągłą opiekę, stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, ma prawo do przedmiotowej preferencji podatkowej. Nie jest przy tym konieczne, aby drugi z rodziców był całkowicie wyeliminowany z opieki i wychowania dziecka. W sytuacji, gdy dziecko zamieszkując wraz z jednym rodzicem, pozostaje pod jego stałą, codzienną opieką, a drugi rodzic kontaktuje się z dzieckiem sporadycznie, status samotnego rodzica ma ten, przy którym dziecko zamieszkuje i który wykonuje wszystkie obowiązki, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój. Fakt utrzymywania kontaktów pomiędzy dzieckiem i drugim rodzicem, nie pozbawia pierwszego rodzica (przy którym dziecko mieszka) prawa do opodatkowania swoich dochodów na zasadach określonych w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W wyroku NSA z 10 października 2023 r. sygn. akt II FSK 309/21 wskazano, że „o wspólnym (będącym antonimem samotnego), wychowaniu dzieci, nie świadczy fakt powierzenia władzy rodzicielskiej wspólnie obojgu małżonkom. Odczytując zatem normę z art. 6 ust. 4 u.p.d.o.f. przez zapisy Konstytucji RP, jako konkretyzację jej zasad, odnoszących się do szczególnej ochrony rodzin, w tym rodzin niepełnych, analizowaną regulację należy odczytywać przez pryzmat trudnego społecznie zjawiska wychowywania dzieci w niepełnych rodzinach i wsparcia Państwa w ich wychowaniu. Tworząc ten przepis ustawodawca miał przede wszystkim na względzie dobro dzieci wychowujących się w rozbitych lub niepełnych rodzinach. Intencją ustawodawcy nie było wobec tego to, aby warunkiem skorzystania z preferencji podatkowych było wyeliminowanie jednego z rodziców z procesu wychowywania dzieci. Z założenia ustawodawca jest racjonalny i tworząc normę celu społecznego oraz realizując deklarowaną w Konstytucji RP politykę prorodzinną, mającą wspierać wychowanie dzieci, nie mógł uzależnić preferencji podatkowych od wyeliminowania jednego z rodziców z opieki i wychowania dzieci w sytuacji, gdy z różnych życiowych względów rodzice nie wychowują tych dzieci wspólnie (czyli jednocześnie w tym samym miejscu i czasie). Ochrona fiskalnych interesów Państwa w żadnym razie nie może być konfrontowana z dobrem dzieci, w interesie których jest zapewnienie im możliwie najpełniejszego kontaktu, opieki i wychowania przez oboje rodziców. Kwestionowanie w takiej sytuacji prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów na podstawie art. 6 ust. 4 u.p.d.o.f. byłoby sprzeczne nie tylko z brzmieniem przepisu, ale też z intencją ustawodawcy, realizującego w praktyce w formie ulg podatkowych, deklarowaną przez Państwo politykę prorodzinną”.

Na marginesie warto wskazać, że w piśmie Ministra Finansów z 2 maja 2024 r. znak: DD3.055.2.2024, w sprawie: Sytuacja podatkowa osób samotnie wychowujących dzieci wskazano m.in., że jeżeli „żaden z rodziców nie ma ograniczonej władzy rodzicielskiej oraz oboje rodzice uczestniczą w procesie wychowawczym dziecka, ale zaangażowanie jednego z rodziców jest większe (okresy sprawowania czynności wychowawczych jednego rodzica są nieporównywalnie dłuższe niż drugiego) – wówczas uznać należy, że rodzice nie wychowują dziecka wspólnie oraz, że jeden rodzic ma status rodzica samotnie wychowującego dziecko. Co do zasady rodzicem samotnie wychowującym dziecko w tym przypadku jest ten, który w większym stopniu uczestniczy w procesie wychowawczym dziecka”.

Mając na uwadze powyższe wskazania, w Pani ocenie, posiada Pani status rodzica samotnie wychowującego dziecko (córka z Panią zamieszkuje, samotnie troszczy się Pani o byt i rozwój emocjonalny, zapewnia jej Pani stałą i codzienną opiekę). Spełnia zatem warunki rozliczenia podatku jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

Odnosząc się do możliwości rozliczania się w sposób preferencyjny dla osób samotnie wychowujących dziecko w latach następnych uważa Pani, że będzie posiadała prawo do rozliczenia wspólnie z córką i przywołuje najważniejsze okoliczności:

1)Wyrok rozwodowy (prawomocny od 6 lipca 2022 r.) reguluje m.in. kontakty ojca z córką. Odbywają się one w co drugi weekend miesiąca od piątku od godz. 16.00 do niedzieli do godz. 18.00 poza miejscem zamieszkania dziecka, a nadto w 1 dzień w tygodniu pracującym od godz. 16.00 do 19.00. W praktyce kontakty się odbywają od ok. 2 do ok. 6 pełnych dni w miesiącu (w zależności od miesiąca); zakłada Pani, że w latach następnych może zaistnieć zjawisko ich ograniczania (o czym informowała Pani wyżej);

2)Świadczenie wychowawcze (800+) na kolejny okres 2025/2026 nie zostało ustalone zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy o pomocy państwa w wychowaniu dzieci obydwojgu rodzicom. W latach kolejnych również nie zostanie ustalone według zasad obowiązujących dla rodziców sprawujących opiekę naprzemienną (gdyż w Pani stanie faktycznym opieka naprzemienna nie została ustanowiona i nie będzie ustanowiona);

3)W latach następnych w stosunku do Pani i do Pani dziecka nie będą miały zastosowania przepisy: art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej, działów specjalnych produkcji rolnej podatkiem liniowym) lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W latach następnych nie będzie Pani podlegać ani Pani dziecko nie będzie podlegać opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym ani ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych;

4)Aktualnie nie ma Pani żadnego partnera, konkubenta, nie spotyka się Pani z nikim, nie jest Pani w ciąży, nie planuje Pani kolejnego dziecka, które będzie Pani wychowywała z drugim rodzicem. Obecnie brak jest jakichkolwiek przesłanek, aby coś w tej materii mogło ulec zmianie w przyszłości;

5)To Pani będzie sprawowała w przeważającej mierze opiekę i będzie wychowywała Pani dziecko, zapewniając córce poczucie bezpieczeństwa, stabilizacji, akceptacji, możliwości rozwoju. Pani będzie zapewniać córce zróżnicowane posiłki, ubrania, kosmetyki, inne przedmioty, które są jej potrzebne do codziennego funkcjonowania. To Pani będzie urozmaicać córce czas wolny, dbać o jej rozwój zarówno jeśli chodzi o naukę w szkole, jak poza nią (języki obce). Będzie Pani zapewniać jej atrakcje typu rower, narty, łyżwy, wyjazd na wakacje/ferie, i inne. Będzie Pani wspierać ją w rozwijaniu zainteresowań, motywować do podejmowania wysiłku, poprawiania ocen, zdobywania dobrych ocen.

Czas wolny będzie Pani w dużym zakresie spędzać razem z córką, czy to oglądając TV, czy to ucząc córkę niezbędnych umiejętności w życiu, np. gotowania, dbania o dom, organizacji, czy grając w różne gry, czytając książki, rozmawiając, czy grając w różne sporty na świeżym powietrzu. Od czasu do czasu będzie Pani wychodzić z córką do restauracji, na basen, do sklepu na zakupy, do kawiarni, kina, teatru, na wystawę, do fryzjera, itp. Z Panią będzie chodzić do kościoła. To Pani będzie tą osobą, z którą córka będzie rozmawiała o swoich problemach, Pani ją będzie wspierać w trudnościach. To Pani będzie dbała o nią w chorobie, zapewni jej Pani leki, wizytę u lekarza.

Jak to starała się Pani wykazać wyżej, to Pani będzie w latach następnych wychowywała córkę samotnie (bez udziału drugiego rodzica). W Pani sytuacji nie można uznać, że w powtarzających się okresach o porównywalnym wymiarze czasowym i jakościowym (we wszystkich aspektach wychowawczych) będzie Pani sprawować z byłym mężem odrębnie wyłączną opiekę nad córką.

Mając na uwadze powyższe jak też wnioski płynące z przywołanych interpretacji indywidualnych, pism MF czy wyroków sądów, w Pani ocenie, w latach następnych także będzie posiadała Pani status rodzica samotnie wychowującego dziecko (córka będzie z Panią zamieszkiwać, będzie samotnie troszczyć się Pani o jej byt i rozwój emocjonalny, zapewniać jej stałą i codzienną opiekę). Kontakty ojca z córką, realizowane w określone dni w miesiącu są dla rozwoju dziecka także bardzo istotne i nie mogą pozbawiać matki dziecka prawa do skorzystania z preferencji podatkowej. Spełnia zatem Pani warunki do rozliczenia podatku jako osoba samotnie wychowująca dziecko zarówno za 2024 r. jak i w latach następnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 6 ust. 4c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Od dochodów jednego rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem, osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1)małoletnie,

2)pełnoletnie, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

3)pełnoletnie do ukończenia 25. roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie

-podatek może być określony zgodnie z ust. 4d na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym.

Stosownie do art. 6 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku, o którym mowa w ust. 4c, podatek jest określany w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, przy czym do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w niniejszej ustawie.

Art. 6 ust. 4e cytowanej ustawy stanowi, że:

Przepisu ust. 4c pkt 3 nie stosuje się, jeżeli dziecko, o którym mowa w tym przepisie, uzyskało w roku podatkowym:

1)dochody, z wyjątkiem renty rodzinnej, podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub

2)przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 i 152

-w łącznej wysokości przekraczającej dwunastokrotność kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz.U. z 2023 r. poz. 2194 oraz z 2024 r. poz. 1615), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego.

Na podstawie art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 4d, nie ma zastosowania do osoby, która wychowuje wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko, w tym również gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz.U. z 2024 r. poz. 1576).

W myśl art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko:

1)stosuje przepisy:

a)art. 30c lub

b)ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy

-w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

2)podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Przenosząc cytowane uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy wskazać należy, że przepis art. 6 ust. 4c ustawy wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci (panna, kawaler, wdowa, wdowiec, rozwódka, rozwodnik), jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie.

Przy czym ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje dla potrzeb jej wykładni i stosowania samotnego wychowywania, ani nie odsyła w tym zakresie do odrębnych regulacji.

Dla ustalenia znaczenia „samotnie” oraz „wychowywać” należy zatem odwołać się w pierwszej kolejności do językowych reguł interpretacyjnych.

Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN „wychować — wychowywać” to: (1) «zapewnić dziecku opiekę i doprowadzić je do samodzielności», (2) «przygotować kogoś do pracy w jakiejś dziedzinie».

Zatem, „wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny. Wychowanie dziecka można określić jako kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu, systemu wartości oraz postaw emocjonalnych.

Natomiast, „samotny” to: (1) «żyjący sam, bez rodziny, przyjaciół», (2) «znajdujący się w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sam», (3) «spędzany, odbywany w pojedynkę, bez towarzystwa», (4) «znajdujący się na odludziu».

Przez osobę samotnie wychowującą dziecko, o której mowa w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy więc rozumieć osobę, która faktycznie w pojedynkę w pełni lub w przeważającej mierze wychowuje dziecko bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym, stale, na co dzień troszcząc się nie tylko o byt materialny, ale także rozwój emocjonalny dziecka. W sytuacji, gdy dziecko zamieszkując wraz z jednym rodzicem, pozostaje pod jego stałą, codzienną opieką, a drugi rodzic jest zobowiązany do płacenia alimentów oraz zajmowania się dzieckiem doraźnie, status samotnego rodzica ma ten, przy którym dziecko zamieszkuje i który wykonuje wszystkie obowiązki, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój.

Fakt utrzymywania kontaktów pomiędzy dzieckiem i drugim rodzicem, nie pozbawia pierwszego rodzica – przy którym dziecko mieszka – prawa do opodatkowania swoich dochodów na zasadach określonych w art. 6 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie przepisy powyższej ustawy nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dziecko. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis zdarzenia stwierdzić należy, że za 2024 r. będzie Pani miała prawo do preferencyjnego rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko, na zasadach określonych w art. 6 ust. 4c i ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ spełniła Pani wymagane w ustawie warunki posiadania odpowiedniego stanu cywilnego oraz samotnego wychowywania dziecka. Wyrok rozwodowy między Panią a Pani byłym mężem, w którym sąd nie orzekł opieki naprzemiennej i ustalił miejsce zamieszkania córki przy matce, uprawomocnił się 6 lipca 2022 r. Ponadto, córka w przeważającym zakresie czasu przebywa z Panią i to Pani sprawuje nad nią opiekę i ją wychowuje, natomiast ojciec dziecka sprawuje opiekę kilka dni w miesiącu, z wyjątkiem wakacji, gdy ojciec spędza czas z córką przez np. tydzień czy dwa tygodnie. Taki stan rzeczy trwa od rozstania z mężem (jeszcze przed wyrokiem rozwodowym). W stosunku do Pani i do Pani dziecka nie miały zastosowania przepisy: art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym – w żadnym zakresie. Nie podlegała Pani ani Pani dziecko opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy o podatku tonażowym ani ustawy o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Uprawnienie do omawianego preferencyjnego rozliczania się będzie Pani przysługiwać także za lata następne, jeżeli nie zmienią się opisane okoliczności sprawy lub nie ulegną zmianie przepisy prawa podatkowego w tym zakresie.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.