Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 lutego 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 kwietnia 2025 r. (data wpływu 14 kwietnia 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca od dnia 16 stycznia 2017 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest m.in. działalność związana z oprogramowaniem. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy (w świetle art. 3 ust. 1 oraz art. 3 ust. 1a ustawy o PIT). Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, jego dochód jest opodatkowany podatkiem liniowym, według stawki w wysokości 19%.

Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, systematycznie działa jako podwykonawca spółek technologicznych. W okresie od (...) 2024 r. Wnioskodawca realizuje projekt polegający na wykonywaniu zadań związanych z tzw. (...). Wnioskodawca współpracuje w wyżej wymienionym zakresie z kontrahentem X, z siedzibą (...) (dalej: Kontrahent), na podstawie zawartej ramowej umowy o współpracy, świadcząc usługi polegające na programowaniu. Wskazana powyżej umowa ramowa została zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem w dniu (...) 2024 r. i realizowana jest przez Wnioskodawcę do chwili obecnej (jak również będzie realizowana w przyszłości). Kontrahent Wnioskodawcy, w ramach prowadzonej działalności zajmuje się wyłącznie rozwijaniem „ekosystemu” (...).

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca tworzy oprogramowanie, definiuje API (interfejs programowania aplikacji), tworzy specyfikacje i dokumentacje oprogramowania. Głównie tworzy, rozwija, modyfikuje, czasem również poprawia błędy, ale oprogramowanie, nad którym najwięcej pracuje jest ciągle testowane przez klientów – to nawet nie jest jeszcze system na produkcji, więc nie może być mowy o utrzymaniu i odtwórczej pracy. Wszystkie wyżej wymienione czynności realizowane są przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta, na podstawie zawartej z nim umowy ramowej. Poza narzędziami (...) Wnioskodawca nie korzysta z narzędzi udostępnionych mu przez Kontrahenta. Oprogramowanie, którego używa na potrzeby ww. projektu (...) zakupił samodzielnie.

W wyniku usług świadczonych na rzecz Kontrahenta przez Wnioskodawcę powstają utwory –programy komputerowe lub ich części, a więc utwory chronione w rozumieniu ustawy Prawo autorskie i prawa pokrewne. Jak wynika bezpośrednio z umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem, na jej podstawie Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta całość autorskich praw majątkowych do wytworzonego utworu – programu komputerowego lub jego części, co następuje z chwilą powstania utworu lub jego wyodrębnionej części i utrwalenia takiego utworu lub jego części w jakiejkolwiek formie. Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do wytworzonego utworu lub jego części, które to wynagrodzenie objęte jest wynagrodzeniem za świadczenie usług określonych w umowie.

W ramach świadczonych usług Wnioskodawca zarówno rozwija i ulepsza już istniejący kod (rozwija kody już istniejące poprzez dodawania nowych funkcjonalności), jak również tworzy kod samodzielnie, na nowo, od podstaw (Wnioskodawca jest ich autorem). Mając na uwadze powyższe wskazać trzeba, iż Wnioskodawca w ramach swojej działalności wytwarza i ulepsza oprogramowanie dla zleceniodawcy (Kontrahenta), bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy, bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań. Efekty samodzielnej działalności Wnioskodawcy, bądź sporadycznie działalności w ramach zespołu programistów (przy dużych projektach) są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Efektem pracy Wnioskodawcy są konkretne modele (algorytmy) oraz tworzone do nich oprogramowanie. Działalność Wnioskodawcy polega zarówno na wytwarzaniu oprogramowania, jak również na jego modyfikacji i ulepszaniu.

Wykonywane przez Wnioskodawcę czynności są związane z nabywaniem, łączeniem, kształtowaniem i wykorzystywaniem aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do tworzenia nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów lub procesów i nie stanowią rutynowych i okresowych zmian wprowadzonych do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych oraz innych operacji w toku. Wnioskodawca rozwija oprogramowanie, na które składa się praca wielu programistów. Wnioskodawca nie jest jego właścicielem, współwłaścicielem ani użytkownikiem. Wnioskodawca jest natomiast właścicielem oprogramowania, które sam tworzy (do momentu przeniesienia na nabywcę – Kontrahenta – autorskich praw majątkowych), a które jest następnie integrowane w ramach oprogramowania, o którym mowa w zdaniu pierwszym.

W wyniku usług świadczonych na rzecz Kontrahenta przez Wnioskodawcę powstawały/będą powstawać w przyszłości – utwory – programy komputerowe lub ich części, a więc utwory chronione w rozumieniu ustawy Prawo autorskie i prawa pokrewne. Z umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem wynika, że Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta całość autorskich praw majątkowych do wytworzonego utworu – programu komputerowego lub jego części, co następowało z chwilą powstania utworu, lub jego wyodrębnionej części i utrwalenia takiego utworu lub jego części w jakiejkolwiek formie. Wnioskodawca otrzymywał wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do wytworzonego utworu lub jego części, które to wynagrodzenie objęte było wynagrodzeniem za świadczenie usług określonych w umowie. W ramach świadczonych usług Wnioskodawca zarówno rozwija i ulepsza już istniejący kod (rozwija kody już istniejące poprzez dodawania nowych funkcjonalności), jak również tworzy kod samodzielnie, na nowo, od podstaw (Wnioskodawca jest jego autorem). Wykonywane przez Wnioskodawcę czynności są związane z nabywaniem, łączeniem, kształtowaniem i wykorzystywaniem aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do tworzenia nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów lub procesów i nie stanowią rutynowych i okresowych zmian wprowadzonych do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych oraz innych operacji w toku. Wnioskodawca otrzymuje od Kontrahenta wynagrodzenie wyłącznie z tytułu przenoszenia na Kontrahenta praw do oprogramowania.

Precyzując – są to autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego, w szczególności w następującym zakresie:

–prawo do trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie, w zakresie, w którym dla wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania programu komputerowego niezbędne jest jego zwielokrotnienie, czynności te wymagają zgody uprawnionego;

–tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym, z zachowaniem praw osoby, która tych zmian dokonała;

–rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu programu komputerowego lub jego kopii.

Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie jednorodne i niepodzielne, wyłącznie z tytułu świadczonej usługi na rzecz Kontrahenta, w którym zawarta jest również cena (niewyodrębniona) za przeniesienie prawa autorskiego do oprogramowania. Sposób przeniesienia każdego z majątkowych praw autorskich do programów komputerowych, następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy. Wnioskodawca dodatkowo wskazał, że umowa zawarta z Kontrahentem nie określa żadnego dodatkowego, specjalnego trybu/zasad przenoszenia praw autorskich przez Wnioskodawcę na Kontrahenta. Jednocześnie czyni zadość wszelkim wymogom formalnym (prawnym) pozwalającym na uznanie, że przeniesienie tych praw jest skuteczne, tj. umowa pomiędzy stronami ma formę pisemną, określa przedmiot umowy i pola eksploatacji, określa wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich oraz termin ich przeniesienia (z ostatnim dniem każdego miesiąca w odniesieniu do przeniesionych na Kontrahenta praw autorskich do wytworzonych w danym miesiącu elementów/fragmentów/części większego systemu). Prawa autorskie wyodrębniane są w odniesieniu do poszczególnych elementów/fragmentów/części systemu jako całości. Przeniesienie tych praw znajduje swoje potwierdzenie w zawartej pomiędzy stronami umowie oraz wystawianych przez Wnioskodawcę na Kontrahenta fakturach. Wnioskodawca dodatkowo wskazał, że umowa z Kontrahentem przewiduje jako „okresy rozliczeniowe” stałe okresy czasowe (okresy miesięczne).

Wnioskodawca wskazał ponadto, że w ramach współpracy z Kontrahentem na podstawie zawartej z nim umowy ramowej nie był (i nie jest) użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z oprogramowania/części oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej. W ramach współpracy z Kontrahentem, na podstawie zawartej z nim umowy ramowej, nie nabył na własność kwalifikowanego IP, ani licencji wyłącznej do tego IP od właściciela zlecającego jego rozwinięcie, a w konsekwencji:

a)W przypadku gdy Wnioskodawca ulepsza lub rozwija oprogramowanie lub jego część, właścicielem oprogramowania jest podmiot, na którego zlecenie oprogramowanie jest ulepszane. Wnioskodawca nie jest więc jego właścicielem czy współwłaścicielem, nie jest też użytkownikiem oprogramowania na podstawie udzielonej mu umowy licencyjnej. W ramach współpracy z Kontrahentem, w okresie objętym wnioskiem, ulepszenie/rozwinięcie oprogramowania następuje na podstawie zlecenia na wykonanie usług. Wnioskodawca oraz poszczególni właściciele oprogramowania zawarli umowy, na podstawie których Wnioskodawca świadczy na rzecz danego kontrahenta/zleceniodawcy (właściciela oprogramowania) usługi programistyczne.

b)W wyniku rozwinięcia oprogramowania tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej.

c)Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej, zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

d)Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw do tego oprogramowania, otrzymując w zamian wynagrodzenie.

Wnioskodawca wskazał, że zmiany wprowadzane przez Wnioskodawcę do rozwiniętego/ulepszonego programu komputerowego nie mają charakteru rutynowych, okresowych zmian. Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu/ulepszaniu oprogramowania zmierzają zarówno do poprawy użyteczności, jak i do poprawy funkcjonalności tego oprogramowania. Wnioskodawca jednocześnie wskazał, że w przypadku gdy w ramach współpracy z Kontrahentem na podstawie zawartej z nim umowy ramowej Wnioskodawca tworzy oprogramowanie „od zera” – jest jego wyłącznym twórcą i właścicielem. Z kolei, w przypadku gdy Wnioskodawca ulepsza lub rozwija oprogramowanie, właścicielem oprogramowania jest podmiot, na którego zlecenie oprogramowanie jest ulepszane. Wnioskodawca nie jest więc jego właścicielem czy współwłaścicielem, nie jest też użytkownikiem oprogramowania na podstawie udzielonej mu umowy licencyjnej.

W tym drugim przypadku, w wyniku współpracy w ramach zespołu programistów dla Kontrahenta, Wnioskodawca tworzy część programu, która jest samodzielnym utworem (odrębnym programem komputerowym) w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Prowadząc prace twórcze jako podwykonawca Kontrahenta, Wnioskodawca tworzy niesamodzielne części programów komputerowych, które następnie łączone są w jedną całość. Wnioskodawca nie jest tym samym jedynym twórcą tego oprogramowania. W odniesieniu do wytworzonych przez siebie niesamodzielnych części programów komputerowych (łączonych następnie w jedną całość), Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie. W konsekwencji, każda poszczególna część oprogramowania (która po połączeniu stanowi całość oprogramowania) stanowi odrębny utwór, podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W związku z powyższym Wnioskodawca przenosi prawa autorskie do wytworzonej części oprogramowania za wynagrodzeniem na Kontrahenta, na podstawie zawartej z nim umowy i uzyskuje w takim przypadku dochody z tytułu sprzedaży autorskiego prawa majątkowego do elementu składowego oprogramowania, który powstał w wyniku jego samodzielnej pracy twórczej.

Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych, obejmującą wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Ewidencja jest prowadzona przez Wnioskodawcę od dnia 1 stycznia 2019 r., bowiem wówczas weszły w życie przepisy nakładające taki obowiązek na Wnioskodawcę, a warunkujące uzyskanie ulgi IP BOX.

Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie przez Wnioskodawcę opisanych we wniosku czynności ponosi Wnioskodawca. Czynności zlecone Wnioskodawcy przez Kontrahenta nie są (nie były) wykonywane pod kierownictwem Kontrahenta. Nie są (nie były) również wykonywane w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności. Wnioskodawca jako wykonujący te czynności ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

Uzupełnienie wniosku

Wnioskodawca wskazał, że pojęcia, które określają efekty jego pracy są co do zasady używane zamiennie, żeby określić te same efekty. Jednocześnie Wnioskodawca uszczegółowił znaczenie poszczególnych pojęć poprzez przytoczenie ich odpowiednich definicji:

•Projekt – „projekt” to zorganizowane przedsięwzięcie informatyczne mające na celu stworzenie określonego rozwiązania programistycznego, często jest używane zamiennie do określenia „repozytorium kodu”.

•(...).

•System – zintegrowany zbiór współpracujących ze sobą elementów informatycznych (sprzętu, oprogramowania, procesów).

•Ekosystem – kompleksowe środowisko technologiczne obejmujące wzajemnie powiązane systemy, aplikacje, usługi i użytkowników.

•Model – abstrakcyjna reprezentacja danych, procesów lub zjawisk w formie algorytmicznej.

•(...).

•Produkt – finalny efekt procesu wytwarzania oprogramowania, przeznaczony do komercjalizacji lub wdrożenia.

•Aplikacja – program komputerowy zaprojektowany do realizacji określonych zadań dla użytkownika końcowego.

•Interfejs – element programu umożliwiający interakcję między użytkownikiem a systemem lub między różnymi systemami.

•Funkcjonalności – cechy i możliwości oferowane przez program komputerowy.

•Oprogramowanie – jak wyżej, ogół programów i systemów komputerowych służących do wykonywania określonych zadań.

•Program komputerowy i jego części – zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim, program komputerowy to zbiór instrukcji wyrażonych w dowolnym języku programowania, przeznaczonych do wykonania przez komputer. W kontekście podatkowym klasyfikowany jako wartość niematerialna i prawna. Z perspektywy prawa autorskiego podlega szczególnej ochronie, obejmującej kod źródłowy, kod wynikowy i dokumentację projektową.

•Utwór – zgodnie z art. 1 ustawy o prawie autorskim, utwór to każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci. W kontekście wytwarzania oprogramowania utworami są programy komputerowe, grafika, dokumentacja, interfejsy użytkownika itp. Z perspektywy podatkowej może być traktowany jako wartość niematerialna i prawna.

Wnioskodawca wyjaśniając, jakie konkretnie programy komputerowe wytworzył wskazał:

(...)

Projekt jest wciąż w fazie rozwoju i stanowi istotny element w (...), szczególnie w połączeniu z projektem (...).

(...)

(...) jest kluczowym elementem architektury (...).

Wymienione efekty pracy Wnioskodawcy to odrębne programy komputerowe, podlegające ochronie zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, które są tworzone i rozwijane bezpośrednio przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca samodzielnie tworzył/tworzy algorytmy. Wnioskodawca użył języków programowania (...).

Rozwijane przez Wnioskodawcę oprogramowania stanowią programy komputerowe, których był on twórcą.

Tworzona przez Wnioskodawcę dokumentacja opisuje architekturę systemów informatycznych, sposób wdrożenia, zawiera przykłady zastosowania programów i ich części, specyfikacje struktur danych, algorytmów oraz interfejsów programistycznych, uzasadnienie ważniejszych decyzji projektowych. Dokumentacja stworzona jest z myślą o użytkownikach programów, systemów, oraz z myślą o programistach chcących wykorzystać fragmenty programu. Nie była tworzona z myślą o przetwarzaniu komputerowym, jednakże tzw. Sztuczna inteligencja (Al – Artificial Intelligence), a w szczególności duże modele językowe (LLM – Large Language Models) posiadają zdolność generowania kodu programistycznego na podstawie dokumentacji technicznej oraz opisów funkcjonalnych, jednakże z istotnymi ograniczeniami. Modele sztucznej inteligencji mogą stanowić narzędzie wspomagające proces transformacji dokumentacji w kod programu, jednakże nie zastępują w pełni pracy wykwalifikowanych programistów. Wygenerowany kod wymaga weryfikacji, testowania i często znaczących modyfikacji przez specjalistów posiadających wiedzę domenową.

Dokumentacja tworzona przez Wnioskodawcę podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W kontekście dynamicznie rozwijającej się branży technologicznej, w szczególności (...), innowacyjność tworzonych rozwiązań wykracza poza ramy przewidywalnych ścieżek rozwoju. Realizowane przez Wnioskodawcę projekty informatyczne stanowią otwarty katalog, który nieustannie ewoluuje wraz z postępem technologicznym i zmieniającymi się potrzebami rynku. Nieprzewidywalność jest immanentną cechą pracy w obszarze zaawansowanych technologii, gdzie każdy etap rozwoju oprogramowania może odkryć nierozpoznane wcześniej potrzeby i wyzwania. Implementacja nowatorskich rozwiązań często prowadzi do identyfikacji obszarów wymagających dodatkowej eksploracji lub optymalizacji, co naturalnie poszerza zakres projektowy o elementy niemożliwe do przewidzenia na początkowym etapie. Ta organiczna ewolucja procesu twórczego sprawia, że precyzyjne określenie przyszłych kierunków rozwoju czy konkretnych projektów, nad którymi Wnioskodawca będzie pracował, jest obiektywnie niemożliwe, gdyż stanowią one raczej kontinuum odkryć niż zamknięty zbiór zadań. Dla danego klienta Wnioskodawca porusza się jednakże w obrębie ekosystemu (...).

Przedmiotem wniosku są prawa autorskie do części programów (...).

(...)

Wyjaśniając, na czym polega oryginalność tego programu komputerowego, Wnioskodawca wskazał, że projekt (...) opiera się na kilku fundamentalnych celach i ideach, które rewolucjonizują tradycyjne podejście do (...):

(...)

Te cele i idee odzwierciedlają wizję ekosystemu (...), w którym specjalizacja i modułowość prowadzą do większej wydajności, skalowalności i dostępności dla deweloperów i użytkowników.

W odpowiedzi na pytanie na czym polega systematyczność w odniesieniu do działań Wnioskodawcy w zakresie wykonywanych czynności, Wnioskodawca wskazał, że efekty jego pracy weryfikowane są w cyklach tygodniowych. Ze względu na duży zakres prac, Wnioskodawca pracuje nad programami i/lub ich fragmentami codziennie.

Wniosek Wnioskodawcy dotyczy roku 2024 oraz lat kolejnych. Projekty w których bierze udział, wykonane są w metodyce (...), w których nie planuje się na okresy tak długie jak całe lata. Planowanie na lata (metodyka (...)) jest archaicznym podejściem, nienadającym się do tworzenia innowacyjnych, rozwojowych programów.

(...)

Ta fundamentalna różnica w podejściu do planowania wynika z akceptacji niepewności w projektach informatycznych. (...) jest często nieefektywna w środowisku charakteryzującym się szybkimi zmianami technologicznymi i biznesowymi.

W ciągu roku 2024, osiągnięte zostało znaczne zwiększenie wydajności rozwiązań, poprzez zastosowanie innowacyjnych algorytmów, zwiększenie modularności rozwiązań poprzez wdrożenie nowych, niewystępujących do tej pory interfejsów programistycznych.

Nie były tworzone harmonogramy na poszczególne lata, ponieważ przy tak dużej zmienności wymagań oraz w kontekście ciągłej identyfikacji nowych obszarów rozwoju, jest to po prostu niemożliwe.

Innowacyjność programów wynika z zastosowania mechanizmów takich jak (...) jest sama w sobie innowacyjna i niespotykana w rozwiązaniach konkurencji.

Tworzone, rozwijane/modyfikowane produkty, usługi, procesy oparte są/będą na eksperckiej wiedzy domenowej Wnioskodawcy oraz doradców współpracujących z klientem przy planowaniu i realizacji projektu, oraz na licznych publikacjach branżowych:

(...)

Wyjaśniając, jakimi zasobami wiedzy dysponował przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego programu komputerowego, Wnioskodawca wskazał, że poza wyższym wykształceniem kierunkowym (tytuł magistra inżyniera na kierunku Informatyka, specjalizacja Systemy Rozproszone i Bazy Danych), ma ponad dziesięcioletnie doświadczenie komercyjne w zakresie rozwoju różnorodnych systemów rozproszonych, w tym ponad pięcioletnie doświadczenie w implementacji systemów (...).

Wnioskodawca wykorzystuje wiedzę i doświadczenie dotyczące praktycznych aspektów implementacji rozproszonych systemów typu P2P (peer-to-peer), optymalizacji ścieżek krytycznych w oprogramowaniu, w szczególności związanych z dostępem do nośników danych, kryptografii stosowanej. Cały czas rozwija też umiejętności w dziecinie architektury systemów komputerowych, kryptografii, w szczególności systemów ZK (zero-knowledge).

Wnioskodawca wskazał, że efekty jego pracy (dotyczy zarówno tworzenia, jak i rozwijania), które nazywa we wniosku programem komputerowym, zawsze są/będą utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

a)zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

b)nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

c)nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów.

Efekty samodzielnej pracy Wnioskodawcy, które nazywane są we wniosku odpowiednio „programem komputerowym”/„oprogramowaniem”/”częściami programów komputerowych”/”częściami oprogramowania” w każdym przypadku – tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku rozwijania utworów – są/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Oprogramowania/programy komputerowe powstające w ramach zespołu programistów, o których mowa we wniosku, powstają w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności.

Wnioskodawca doprecyzował, że preferencyjną stawką zamierza opodatkować dochód, który osiągnął z tytułu wymienionego w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, tj. dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na potrzeby ustalenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Wnioskodawca będzie obliczał wskaźnik Nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Usługi dla podmiotu, z którym Wnioskodawca współpracuje, wymienionego w stanie faktycznym wniosku o wydanie interpretacji świadczone były i będą wyłącznie w Polsce. W konsekwencji działalność gospodarcza Wnioskodawcy nie jest prowadzona w żadnym z innych państw niż Polska za pośrednictwem zakładu w rozumieniu umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartych między Polską a poszczególnymi państwami.

Pytania

1.Czy do dochodów uzyskiwanych w wyżej opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca może stosować preferencyjną stawkę podatku w wysokości 5%, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT?

2.Jeżeli do dochodów uzyskiwanych w wyżej opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca może stosować preferencyjną stawkę podatku w wysokości 5%, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, to czy:

a)w opisanym powyżej stanie faktycznym, Wnioskodawca jest uprawniony w zeznaniu rocznym za rok 2024, składanym w roku 2025, rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego wytwarzanego w ramach opisanej współpracy z Kontrahentem z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%?

b)w opisanym powyżej stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, tj. od daty rozpoczęcia współpracy z Kontrahentem, Wnioskodawca mógł dotychczas (oraz będzie mógł w przyszłości) odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od dochodów uzyskiwanych ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego wytwarzanego, rozwijanego i ulepszanego w ramach opisanej współpracy z Kontrahentem z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%?

Pana stanowisko w sprawie

Stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania nr 1:

Zdaniem Wnioskodawcy, do dochodów uzyskiwanych w wyżej opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca może stosować preferencyjną stawkę podatku w wysokości 5%, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT.

Stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania nr 2:

Jeżeli do dochodów uzyskiwanych w wyżej opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca może stosować preferencyjną stawkę podatku w wysokości 5%, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, to:

a)w opisanym powyżej stanie faktycznym, Wnioskodawca jest uprawniony w zeznaniu rocznym za rok 2024, składanym w roku 2025, rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego wytwarzanego w ramach opisanej współpracy z Kontrahentem z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%,

b)w opisanym powyżej stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, tj. od daty rozpoczęcia współpracy z Kontrahentem, Wnioskodawca nie mógł dotychczas (i nie będzie mógł w przyszłości) odprowadzać zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od dochodów uzyskiwanych ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego wytwarzanego, rozwijanego i ulepszanego w ramach opisanej współpracy z Kontrahentem z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy odnośnie pytania nr 1:

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Z kolei stosownie do treści art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, do kwalifikowanych praw własności intelektualnej zalicza się m.in. autorskie prawo do programu komputerowego, o ile prawo to podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT).

Jak wynika z kolei z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Stosownie do treści art. 30ca ust. 11 ustawy o PIT, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Należy również mieć na uwadze, że stosownie do art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

a)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

b)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

c)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

d)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

e)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1 w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT).

Działalność badawczo-rozwojowa, o której mowa w wyżej wymienionych regulacjach, oznacza, zgodnie z definicją uregulowaną w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT – działalność twórczą, obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być, na podstawie art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl tych przepisów, badania naukowe są działalnością obejmującą:

a)badania podstawowe, rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b)badania aplikacyjne, rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Prace rozwojowe są z kolei działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Jak zatem wynika z wyżej wymienionych regulacji, punktem wyjścia do oceny, czy w danym przypadku mamy do czynienia z przychodem z kwalifikowanych praw własności intelektualnej będzie łączne spełnienie trzech następujących warunków:

1.Prawa te muszą być wytworzone, ulepszone lub rozwinięte w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

2.Prawa te muszą znajdować się w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT.

3.Prawa te muszą podlegać ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw i umów międzynarodowych, których stroną jest Polska.

W niniejszej sprawie potwierdzenia wymagają tym samym następujące dwie kwestie, tj. czy Wnioskodawca wytwarza, rozwija lub ulepsza program komputerowy oraz czy Wnioskodawca czyni to w ramach działalności badawczo-rozwojowej.

Dnia 15 lipca 2019 r. Minister Finansów wydał objaśnienia podatkowe w rozumieniu art. 14a § 1 pkt 2 i nast. Ordynacji Podatkowej, dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX, który to dokument został opublikowany m.in. na stronie internetowej Ministerstwa Finansów pod adresem: https://www.gov.pl/web/finanse/objasnienia-podatkowe-dotpreferencyjnego-opodatkowania dochodow-wytwarzanych-przez-prawa-wlasnosci-intelektualnej-ip-box – dalej „Objaśnienia”. Punkty od 73 do 89 Objaśnień poświęcone zostały omówieniu autorskich praw do programu komputerowego. Na wstępie stwierdzono, że jej źródłem jest art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.; dalej „uPAPP”), ale samo pojęcie „autorskiego prawa do programu komputerowego” nie zostało w żadnym akcie prawnym zdefiniowane. Dlatego też Objaśnienia wprost stwierdzają, że „podatnik chcący skorzystać z preferencji IP Box wobec dochodów z autorskiego prawa do programu komputerowego i otrzymać w tym zakresie stosowną ochronę prawnopodatkową powinien złożyć wniosek o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej”. Niemniej jednak, w Objaśnieniach zaznaczono, że:

i.Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów), ustalony w jakiejkolwiek postaci.

ii.Decydujące jest to, czy działania podejmowane przez podatnika w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo-rozwojowej skutkują wytworzeniem, ulepszeniem lub rozwinięciem programu komputerowego.

iii.Programem komputerowym jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego, tj. zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.

iv.Interfejs może stanowić częścią nierozerwalnie związaną z programem komputerowym (zwany także „oprogramowaniem”), funkcjonalnie łączącym go z pozostałym oprogramowaniem i sprzętem komputerowym. Tym samym, interfejs podlega tożsamej ochronie jak program komputerowy i może stanowić kwalifikowaną własność intelektualną.

v.Oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box.

vi.Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, w ramach świadczonych usług Wnioskodawca zarówno rozwija i ulepsza już istniejący kod (rozwija kody już istniejące poprzez dodawania nowych funkcjonalności), jak również tworzy kod samodzielnie, na nowo, od podstaw (Wnioskodawca jest ich autorem). Wnioskodawca w ramach swojej działalności wytwarza i ulepsza oprogramowanie dla zleceniodawcy (Kontrahenta 1 i Kontrahenta 2) bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy, bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań. Efekty samodzielnej działalności Wnioskodawcy, bądź sporadycznie działalności w ramach zespołu programistów (przy dużych projektach) są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej, lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Efektem pracy Wnioskodawcy są konkretne modele (algorytmy) oraz tworzone do nich oprogramowanie. Działalność Wnioskodawcy polega zarówno na wytwarzaniu oprogramowania, jak również na jego modyfikacji i ulepszaniu. Wykonywane przez Wnioskodawcę czynności są związane z nabywaniem, łączeniem, kształtowaniem i wykorzystywaniem aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do tworzenia nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów lub procesów i nie stanowią rutynowych i okresowych zmian wprowadzonych do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych oraz innych operacji w toku. Wnioskodawca rozwija oprogramowanie, na które składa się praca wielu programistów. Wnioskodawca nie jest jego właścicielem, współwłaścicielem ani użytkownikiem. Wnioskodawca jest natomiast właścicielem oprogramowania, które sam tworzy (do momentu przeniesienia na nabywcę – Kontrahenta autorskich praw majątkowych), a które jest następnie integrowane w ramach oprogramowania, o którym mowa w zdaniu pierwszym.

Mając powyższe na względzie, Wnioskodawca jest zdania, że wykonywane przez niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej prace, opisane szczegółowo w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym niniejszego wniosku, to tworzenie programu komputerowego w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, do którego przysługują mu prawa autorskie.

Ponadto, jak była o tym mowa powyżej, zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Praca Wnioskodawcy ma niewątpliwie twórczy charakter. Samodzielnie opracowuje bowiem rozwiązania postawionych przed nim zagadnień i samodzielnie tworzy oprogramowanie mające je w praktyce realizować. Nie ulega też wątpliwości, że Wnioskodawca działa systematycznie, co zresztą stanowi element stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedmiotowej sprawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży między innymi po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia, rozwoju i ulepszania innowacyjnego oprogramowania wykorzystywanego w bankowości przez zagranicznych klientów. Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), z nastawieniem na rozwój i ulepszanie oprogramowania w przyszłości. Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem – w ocenie Wnioskodawcy – osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonywane prace są pracami rozwojowymi. Zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT chodzi o prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, tj. o działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług – z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Wnioskodawca wykorzystuje dostępną wiedzę i umiejętności, w szczególności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia nowych rozwiązań procesowych i usługowych. Tym samym, Wnioskodawca wykonuje prace rozwojowe.

Jeśli natomiast chodzi o ostatni warunek, tj. prowadzenia prac w celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, to należy przytoczyć pkt 43-45 Objaśnień, zgodnie z którymi „zwiększenie zasobów wiedzy” odnosi się przede wszystkim do prowadzenia badań naukowych, natomiast „wykorzystanie już istniejącej lub zwiększonej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań” dotyczy przede wszystkim prac rozwojowych. Definicja działalności badawczo-rozwojowej wymaga, aby działania jakie podejmuje podatnik poprzez badania naukowe zwiększały zasoby wiedzy, natomiast w efekcie prac rozwojowych wystarczy, by podatnik zdobył i wykorzystał aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności w celu planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych, zmienionych czy usprawnionych produktów, procesów lub usług. Zresztą, w zakresie „zwiększenie zasobów wiedzy” wystarczy, aby czyjkolwiek zasób wiedzy został zwiększony, nawet jeśli chodzi tylko o zasób wiedzy przedsiębiorstwa prowadzącego prace rozwojowe. Uznać więc należy, że i ten ostatni warunek został przez Wnioskodawcę spełniony. Wnioskodawca niewątpliwie działa w celu wykorzystania wiedzy (głównie informatycznej) do tworzenia nowych, nieistniejących jeszcze rozwiązań.

Przedstawione powyżej stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe, tak np. w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 marca 2020 r., sygn. 0114-KDIP3-1.4011.62.2020.2.EC, czy interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 kwietnia 2020 r., sygn. 0114-KDIP3-2.4011.26.2020.2.JK2.

Mając powyższe na uwadze uznać należy, że Wnioskodawca spełnia wszystkie warunki konieczne do korzystania z preferencyjnego opodatkowania swoich dochodów (uzyskiwanych w sposób opisany w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym), tj. stosowania do nich stawki podatku w wysokości 5% zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT. Reasumując powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, do dochodów uzyskiwanych w wyżej opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca może stosować preferencyjną stawkę podatku w wysokości 5%, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy odnośnie pytania nr 2:

Jak wynika z art. 30ca ust. 11 ustawy o PIT, dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej wykazuje się w zeznaniu podatkowym za rok, w którym został on osiągnięty.

Zdaniem Wnioskodawcy, oznacza to, że IP Box, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym. Podatnicy nie mają zatem możliwości skorzystania z tej preferencji w trakcie roku podatkowego, poprzez pomniejszanie zaliczek na podatek dochodowy. Podatnik osiągając dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w ciągu roku podatkowego jest zobowiązany do zapłaty zaliczek na podatek dochodowy od takich dochodów na zasadach stosowanych dla prowadzonej przez siebie pozarolniczej działalności gospodarczej. W ocenie Wnioskodawcy zatem, nie będzie mógł on uiszczać pomniejszonych zaliczek, a będzie on miał możliwość skorzystania z preferencji ulgi IP BOX składając zeznanie roczne (po zakończeniu roku podatkowego), co znajduje potwierdzenie w ostatnio wydawanych indywidualnych interpretacjach podatkowych w tym przedmiocie (por. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 30 marca 2020 r., sygn. 0114-KDIP3-1.4011.62.2020.2.EC).

Reasumując powyższe, jeżeli do dochodów uzyskiwanych w wyżej opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca może stosować preferencyjną stawkę podatku w wysokości 5%, to:

a)w opisanym powyżej stanie faktycznym Wnioskodawca jest uprawniony w zeznaniu rocznym za rok 2024, składanym w roku 2025, rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego wytwarzanego w ramach opisanej współpracy z Kontrahentem z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5% ,

b)w opisanym powyżej stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, tj. od daty rozpoczęcia współpracy z Kontrahentem, Wnioskodawca nie mógł dotychczas (i nie będzie mógł w przyszłości) odprowadzać zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od dochodów uzyskiwanych ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego wytwarzanego, rozwijanego i ulepszanego w ramach opisanej współpracy z Kontrahentem z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) stanowi, że:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Z opisu okoliczności sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, systematycznie działa Pan jako podwykonawca spółek technologicznych. W okresie od (...) 2024 r. realizuje projekt polegający na wykonywaniu zadań związanych z tzw. (...). Współpracuje Pan w wyżej wymienionym zakresie z kontrahentem X, na podstawie zawartej ramowej umowy o współpracy, świadcząc usługi polegające na programowaniu.

Wyjaśniając, jakie konkretnie programy komputerowe Pan wytworzył, wskazał Pan:

(...)

Wyjaśnił Pan, że wymienione efekty Pana pracy to odrębne programy komputerowe, podlegające ochronie zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, które są tworzone i rozwijane bezpośrednio przez Pana. Samodzielnie tworzył/tworzy Pan algorytmy. Użył Pan języków programowania (...).

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena, czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową, dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

We wniosku wskazał Pan, że w ramach świadczonych usług zarówno rozwija i ulepsza już istniejący kod (rozwija kody już istniejące poprzez dodawania nowych funkcjonalności), jak również tworzy kod samodzielnie, na nowo, od podstaw (jest ich autorem). W ramach swojej działalności wytwarza i ulepsza Pan oprogramowanie dla zleceniodawcy (Kontrahenta), bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy, bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań. Efekty samodzielnej działalności, bądź sporadycznie działalności w ramach zespołu programistów (przy dużych projektach) są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Wyjaśniając, na czym polega oryginalność tego programu komputerowego, wskazał Pan, że (...).

Efekty Pana pracy (dotyczy zarówno tworzenia, jak i rozwijania), które nazywa we wniosku programem komputerowym, zawsze są/będą utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.: zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej; nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny; nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów. Wykonywane przez Pana czynności nie stanowią rutynowych i okresowych zmian wprowadzonych do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych oraz innych operacji w toku.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wskazał Pan, że w ramach swojej działalności wytwarza i ulepsza oprogramowanie dla zleceniodawcy, bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy, bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań. Efekty Pana pracy weryfikowane są w cyklach tygodniowych. Ze względu na duży zakres prac, pracuje Pan nad programami i/lub ich fragmentami codziennie. Projekty, w których bierze Pan udział, wykonane są w metodyce (...). Nie tworzył Pan harmonogramów na poszczególne lata, ponieważ przy tak dużej zmienności wymagań oraz w kontekście ciągłej identyfikacji nowych obszarów rozwoju, jest to po prostu niemożliwe. W ciągu roku 2024, osiągnięte zostało znaczne zwiększenie wydajności rozwiązań, poprzez zastosowanie innowacyjnych algorytmów, zwiększenie modularności rozwiązań poprzez wdrożenie nowych, niewystępujących do tej pory interfejsów programistycznych.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach swojej działalności wytwarza i ulepsza oprogramowanie dla zleceniodawcy, bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy, bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań. Wskazał Pan, że projekt (...).

Wykorzystuje Pan wiedzę i doświadczenie dotyczące praktycznych aspektów implementacji rozproszonych systemów typu P2P (peer-to-peer), optymalizacji ścieżek krytycznych w oprogramowaniu, w szczególności związanych z dostępem do nośników danych, kryptografii stosowanej. Cały czas rozwija też umiejętności w dziecinie architektury systemów komputerowych, kryptografii, w szczególności systemów ZK (zero-knowledge).

Wyjaśniając, jakimi zasobami wiedzy dysponował Pan przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego programu komputerowego, wskazał Pan, że poza wyższym wykształceniem kierunkowym (tytuł magistra inżyniera na kierunku Informatyka, specjalizacja Systemy Rozproszone i Bazy Danych), ma ponad dziesięcioletnie doświadczenie komercyjne w zakresie rozwoju różnorodnych systemów rozproszonych, w tym ponad pięcioletnie doświadczenie w implementacji systemów (...). Używa Pan języków programowania (...).

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest również zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

-badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

-prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

•nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

•nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

•łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

•kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

•wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

•planowaniu produkcji oraz

•projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Wykonywane przez Pana czynności są związane z nabywaniem, łączeniem, kształtowaniem i wykorzystywaniem aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do tworzenia nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów lub procesów i nie stanowią rutynowych i okresowych zmian wprowadzonych do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych oraz innych operacji w toku. W ramach świadczonych usług zarówno rozwija i ulepsza Pan już istniejący kod (rozwija kody już istniejące poprzez dodawania nowych funkcjonalności), jak również tworzy kod samodzielnie, na nowo, od podstaw (jest ich autorem). Wykorzystuje Pan wiedzę i doświadczenie dotyczące praktycznych aspektów implementacji rozproszonych systemów typu P2P (peer-to-peer), optymalizacji ścieżek krytycznych w oprogramowaniu, w szczególności związanych z dostępem do nośników danych, kryptografii stosowanej. Cały czas rozwija też umiejętności w dziecinie architektury systemów komputerowych, kryptografii, w szczególności systemów ZK (zero-knowledge). Wskazał Pan, że zmiany wprowadzane do rozwiniętego/ulepszonego programu komputerowego nie mają charakteru rutynowych, okresowych zmian.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy, Pana działalność polegająca na tworzeniu i rozwoju programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu oraz w warunkach działalności opisanych we wniosku i jego uzupełnieniu.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP BOX jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, Pana działalność w zakresie tworzenia programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisu okoliczności sprawy wynika, że w okresie od (...) 2024 r. realizuje Pan projekt polegający na wykonywaniu zadań związanych z tzw. (...). W ramach swojej działalności wytwarza i ulepsza Pan oprogramowanie dla zleceniodawcy, bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy, bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań. W wyniku usług świadczonych na rzecz Kontrahenta powstawały/będą powstawać w przyszłości – utwory – programy komputerowe lub ich części, a więc utwory chronione w rozumieniu ustawy prawo autorskie i prawa pokrewne. Efekty Pana samodzielnej pracy, które nazywane są odpowiednio „programem komputerowym”/ „oprogramowaniem”/”częściami programów komputerowych”/”częściami oprogramowania” w każdym przypadku – tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku rozwijania utworów – są/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Otrzymuje Pan od Kontrahenta wynagrodzenie wyłącznie z tytułu przenoszenia na Kontrahenta praw do oprogramowania. Sposób przeniesienia każdego z majątkowych praw autorskich do programów komputerowych, następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy. Preferencyjną stawką zamierza Pan opodatkować dochód, który osiągnął z tytułu wymienionego w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, tj. dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Na potrzeby ustalenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej będzie Pan obliczał wskaźnik Nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych, obejmującą wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Ewidencja jest prowadzona przez Pana od dnia 1 stycznia 2019 r.

Zamierza Pan skorzystać z preferencyjnego opodatkowania stawką 5% w odniesieniu do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP Box), uregulowanego w art. 30ca ustawy o PIT, za rok 2024 (od (...) 2024 r.) i lata kolejne.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24 ze zm.); dalej: „ustawa o PAIPP”.

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego, wytwarzanego samodzielnie przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zastrzec należy, że kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są zarówno tworzone, ulepszane i rozwijane przez Pana programy komputerowe – o ile faktycznie – stanowią one odrębne programy komputerowe, podlegające ochronie zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do których wyłącznie Panu przysługują autorskie majątkowe prawa. Przychody z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych na Zleceniodawcę mieszczą się w kategorii przychodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które są podstawą do ustalenia dochodu z kwalifikowanego IP (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy).

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za lata objęte wnioskiem, tj. za rok 2024 (od (...)) oraz za lata kolejne, jeżeli przedstawione okoliczności sprawy oraz stan prawny nie ulegną zmianie. W konsekwencji, w opisanych okolicznościach może/będzie Pan mógł w zeznaniach rocznych za ww. lata rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (autorskiego prawa majątkowego do programu komputerowego), z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

–dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

–wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 44 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak wynika z art. 44 ust. 3 ww. ustawy:

W myśl art. 44 ust. 3f tej ustawy:

Podkreślić w tym miejscu należy, że jak wynika z cyt. wcześniej art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej wykazuje się w zeznaniu podatkowym za rok, w którym został on osiągnięty.

Oznacza to, że IP Box, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym. Podatnicy nie mają zatem możliwości skorzystania z tej preferencji w trakcie roku podatkowego. Podatnik osiągając dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w ciągu roku podatkowego jest zobowiązany do zapłaty zaliczek na podatek dochodowy od takich dochodów na zasadach stosowanych dla prowadzonej przez siebie pozarolniczej działalności gospodarczej.

Tym samym, w ciągu roku podatkowego 2024 oraz lat kolejnych nie miał i nie będzie miał Pan możliwości odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od dochodu uzyskiwanego z ww. tytułu z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Osiągając dochody z kwalifikowanego IP w ciągu roku podatkowego jest Pan zobowiązany do zapłaty zaliczek na podatek dochodowy od takich dochodów według stawki odpowiadającej wybranej formie opodatkowania działalności gospodarczej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

•stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

•zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna stanowi rozstrzygnięcie wyłącznie w zakresie objętym pytaniem interpretacyjnym i odnosi się do przedstawionego opisu sprawy. Tym samym nie dotyczy innych kwestii zawartych w opisie sprawy, które nie były przedmiotem zapytania.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.