Temat interpretacji
Amortyzacja lokalu mieszkalnego a jego faktyczne wykorzystanie
Wnioskodawca, prowadzący jednoosobową kancelarię adwokacką, zwrócił się do KIS z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w związku z planowanym zakupem lokalu od dewelopera. Choć nieruchomość – zgodnie z umową i wpisem w księdze wieczystej – ma charakter mieszkalny, adwokat zamierza wykorzystywać ją wyłącznie jako siedzibę i biuro swojej działalności gospodarczej.
We wniosku zapytał, czy w takiej sytuacji możliwe będzie dokonywanie 10-letniej amortyzacji podatkowej, powołując się na przepisy art. 22j i art. 22c ustawy o PIT. W jego ocenie, wyłączenie z amortyzacji lokali mieszkalnych dotyczy jedynie tych, które są wynajmowane, a nie tych, które służą działalności gospodarczej. Uważał więc, że będzie mu przysługiwało prawo do dokonywania odpisów amortyzacyjnych.
Przeznaczenie lokalu w dokumentach ma decydujące znaczenie
Dyrektor KIS uznał przedstawione stanowisko za nieprawidłowe i wyjaśnił, że lokal mieszkalny – niezależnie od jego faktycznego wykorzystania – nie podlega amortyzacji podatkowej.
Organ wskazał, że kluczowe znaczenie ma treść art. 22c pkt 2 ustawy o PIT. Zgodnie z tym przepisem, amortyzacji nie podlegają m.in. lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, nawet jeśli służą prowadzonej działalności gospodarczej. Oznacza to, że samo przeznaczenie lokalu na potrzeby biura nie zmienia jego kwalifikacji podatkowej.
KIS podkreśliła, że art. 22j ust. 1 pkt 3 – na który powoływał się wnioskodawca – nie może być traktowany jako samodzielna podstawa do amortyzacji. Przepis ten określa jedynie sposób ustalania stawek dla środków trwałych, które mogą podlegać amortyzacji. Tymczasem lokale mieszkalne zostały jednoznacznie wyłączone z tej możliwości na mocy art. 22c pkt 2.
Organ nie zgodził się również z twierdzeniem, że wyłączenie z amortyzacji dotyczy wyłącznie lokali generujących przychód z najmu. Przepis odnosi się wprost także do lokali mieszkalnych „służących prowadzonej działalności gospodarczej”, co obejmuje również sytuację opisaną przez wnioskodawcę.
W konsekwencji KIS stwierdziła, że lokal – mimo że będzie wykorzystywany wyłącznie na potrzeby kancelarii – nie będzie mógł być amortyzowany podatkowo z uwagi na jego przeznaczenie mieszkaniowe, potwierdzone w dokumentach.