Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

• nieprawidłowe - w części dotyczącej dokumentowania poniesionych wydatków (kosztów uzyskania przychodu) fakturami wystawionymi na Pani męża, paragonami i zamówieniami,
• nieprawidłowe - w części dotyczącej wydatków na cele mieszkaniowe, które zostały potwierdzone fakturami VAT wystawionymi na Pani męża,
• prawidłowe - w zakresie kosztów uzyskania przychodu, gdy posiada Pani faktury wystawione na swoje imię i nazwisko.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 stycznia 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W 2020 roku dokonała Pani zakupu lokalu mieszkalnego w stanie deweloperskim na rynku pierwotnym od firmy (…) w (…) przy ul. (…) nr lokalu mieszkalnego (…). Akt przeniesienia prawa własności został podpisany 30 grudnia 2020 r.

Mieszkanie zakupiła Pani samodzielnie za kwotę 236.800 PLN oraz miejsce parkingowe w kwocie 5.000 PLN, nie pozostawała Pani wówczas w związku małżeńskim. Ze względu na stan nieruchomości (stan deweloperski) wraz z narzeczonym zleciła Pani remont i zakupili Państwo wszystkie niezbędne rzeczy stanowiące wykończenie lokalu mieszkalnego m.in. zakup podłóg, glazury, urządzeń i sprzętów kuchennych, zabudowa kuchenna czy też remont łazienki i zakup wszystkich niezbędnych urządzeń sanitarnych etc.

2 września 2021 r. dokonała Pani sprzedaży lokalu mieszkalnego za kwotę 435.000 PLN w celu zakupu i wykończenia domu jednorodzinnego. Mieszkanie było nabyte tylko przez Panią, ale w dniu sprzedaży była Pani już w związku małżeńskim - małżeństwo zawarte 13 marca 2020 r. W dniu 30 grudnia 2020 roku została ustanowiona rozdzielność majątkowa między Panią a mężem.

Ponieważ nie dysponowała Pani z mężem wystarczającą kwotą na zakup i remont domu, zawnioskowaliście o kredyt hipoteczny. Przez błąd pracownika banku, jedynym właścicielem i kredytobiorcą został tylko mąż. Nie mieli Państwo już czasu na składanie wniosku w innym Banku, ponieważ deweloper oczekiwał już od Państwa zapłaty. Do zakupu domu przez męża doszło 9 września 2021 r. w trakcie trwającej rozdzielności majątkowej i tak jak powyżej jedynym właścicielem nieruchomości był mąż. W styczniu 2023 roku mąż aktem darowizny, przekazał Pani na własność 50% udziałów w domu oraz została Pani współkredytobiorcą ww. kredytu na dom. Od 1 października 2021 r. wraz z mężem i dziećmi wspólnie mieszka Pani w powyżej wskazanym domu jednorodzinnym.

Pytania

1.Czy w związku z poczynionymi nakładami pieniężnymi na remont i wykończenie lokalu mieszkalnego przy składaniu zeznania podatkowego za 2021 r. powinna Pani uwzględnić w kosztach uzyskania przychodów koszty remontu i wykończenia?

Dysponuje Pani fakturami wystawionymi na Panią, zamówieniami i paragonami wraz z potwierdzeniem płatności z rachunku bankowego, z których wynika przedmiot zakupu jak również kto, w jakim czasie, w jakiej kwocie dokonał niniejszego zakupu - są to zakup mebli kuchennych do stałej zabudowy, zakup urządzeń sanitarnych do łazienki. Jednakże dysponuje Pani również fakturami wystawionymi na Pani męża, ale wówczas narzeczonego dotyczącymi zakupu artykułów niezbędnych do m. in. położenia podług, glazury, gładzi etc. Jak również fakturami na zakup sprzętu AGD do zabudowy.

2.Czy niniejsze dokumenty mogą stanowić koszty uzyskania przychodu w tym dokumenty wystawione na narzeczonego?

Z kolei w momencie zakupu domu, będącego wówczas własnością Pani męża niektóre faktury jak np. za instalację pieca gazowego faktura z 30 września 2021 r. czy też butli gazowej zewnętrznej faktura z 24 września 2021 r. zostały wystawione na męża. Środki na te cele zostały wydatkowane z pieniędzy jakie otrzymała Pani wraz z mężem ze sprzedaży mieszkania.

3.Czy te faktury może Pani uznać jako wydatki na cele mieszkaniowe?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie środki jakie zostały wydatkowane na remont i wykończenie lokalu mieszkalnego znacząco wpłynęły na wzrost jego wartości. Lokal mieszkalny został sprzedany wraz z całą zabudową kuchenną i wszystkimi sprzętami tam zamontowanymi, a nakłady finansowe poniesione w związku z remontem spowodowały, że nowi właściciele mogli wprowadzić się do lokalu mieszkalnego od razu, bez wykonywania jakichkolwiek prac remontowych. W tym mieszkaniu żyła Pani razem z narzeczonym, później mężem i oboje ponosiliście wydatki związane w remontem i wykończeniem lokalu mieszkalnego, stąd w Pani ocenie nie ma znaczenia na kogo były wystawiane faktury, bowiem wszystkie poniesione koszty zostały „w murach” mieszkania znacząco podnosząc jego standard, dzięki czemu udało się sprzedać nieruchomość w atrakcyjnej cenie.

W odniesieniu do pytania w zakresie zakupu pieca i butli gazowej zewnętrznej - zapłata za faktury została sfinansowana ze środków po sprzedaży lokalu mieszkalnego i wykonana przelewem z Państwa wspólnego rachunku bankowego – dysponuje Pani potwierdzeniem płatności z którego jasno wynika, że oboje z mężem jesteście właścicielami rachunku, jedynie na fakturze widnieje tylko mąż. Zakup tych sprzętów w Pani ocenie mieści się w katalogu wydatków na cele mieszkaniowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Źródła przychodów

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy:

Odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości miało miejsce po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art.10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy, a kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, a także nie wskazuje czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych.

Zatem, pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw.

W myśl art. 47 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).

Zatem na podstawie powyższego przepisu stwierdzić należy, że małżonkowie poprzez zawarcie stosownej umowy (np. rozszerzającej lub ograniczającej wspólność ustawową bądź ustanawiającej rozdzielność majątkową) mogą ustanawiać ustrój majątkowy w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowy takie w zakresie, w jakim ustanawiają zasadę kształtującą ustrój majątkowy, działają na przyszłość i mają charakter organizacyjny. Ponadto w doktrynie prawa rodzinnego podkreśla się, że w przypadku majątku osobistego małżonek pozostaje w stosunku do niego podmiotem wyłącznie uprawnionym, co oznacza, że jego uprawnienia do dysponowania przedmiotami wchodzącymi w skład majątku osobistego nie podlegają co do zasady żadnym ograniczeniom, w tym wynikającym z przepisów prawa rodzinnego, takim jak konieczność uzyskania zgody współmałżonka co do możliwości rozporządzania konkretnym składnikiem majątku osobistego. Możliwe jest więc swobodne dokonywanie pomiędzy małżonkami czynności rozporządzających prowadzących do przeniesienia określonego przedmiotu majątkowego z majątku osobistego do majątku wspólnego, czy majątku osobistego jednego małżonka do majątku osobistego drugiego małżonka.

Z chwilą ustania wspólności ustawowej, wspólność dotychczas bezudziałowa zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych. Od tej chwili małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym, niezależnie od tego, w jakim stopniu każdy z nich przyczynił się do jego powstania.

Z treści wniosku wynika, że lokal mieszkalny, będący przedmiotem sprzedaży we wrześniu 2021 r., nabyła Pani w drodze kupna na rynku pierwotnym od dewelopera w dniu 30 grudnia 2020 r. Lokal mieszkalny został nabyty w ustanowionym ustroju rozdzielności majątkowej małżeńskiej i należał do Pani majątku osobistego.

Biorąc pod uwagę powyższe, sprzedaż w 2021 r. nieruchomości nabytej w 2020 r., stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ została dokonana przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Odpłatne zbycie nieruchomości nabytej w drodze kupna-sprzedaży

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ww. ustawy:

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy:

W myśl art. 19 ust. 1 ww. ustawy:

Zgodnie z powyższym, przychodem z odpłatnego zbycia jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, o ile odpowiada wartości rynkowej, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, koszty pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, o ile były ponoszone przez zbywcę. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.

Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia

Ustalenie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia odbywa się natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

Stosownie do art. 22 ust. 6c ww. ustawy:

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy,

Natomiast w myśl art. 22 ust. 6f ww. ustawy,

Przepis art. 22 ust. 6c tworzy katalog zamknięty, który w żadnym wypadku nie dopuszcza zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów innych wydatków niż wymienione.

Analiza treści art. 22 ust. 6c i 6e ww. ustawy, prowadzi zatem do wniosku, że zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu poniesionych na nieruchomość nakładów uwarunkowane zostało koniecznością:

1.zwiększenia jej wartości,

2.poniesienia w czasie posiadania przedmiotowej nieruchomości, oraz

3.udokumentowania fakturami VAT lub dokumentami stwierdzającymi poniesienie opłat administracyjnych.

Na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych za nakłady należy zatem rozumieć wszelkie inwestycje, które zmieniają/przeobrażają daną rzecz, nadając jej nową jakość.

Zatem nakłady, o których mowa w art. 22 ust. 6c ww. ustawy, poniesione w trakcie posiadania nieruchomości, mogą stanowić koszt uzyskania przychodu z tytułu jej odpłatnego zbycia, jeżeli odznaczają się remontowym, modernizacyjnym lub ulepszającym charakterem i zwiększyły wartość nieruchomości, niezależnie od tego, czy zostały one sfinansowane kredytem bankowym, czy też środki na ten cel pochodziły z oszczędności nabywcy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa, co należy rozumieć pod pojęciem nakładów w rozumieniu ww. przepisu.

W doktrynie ugruntowany jest pogląd, zgodnie z którym przez nakłady na nieruchomość należy rozumieć sumę wydatków poniesionych na substancję danej nieruchomości. Uznaje się, że są to nie tylko nakłady ulepszające lub modernizujące nieruchomość, ale również nakłady o charakterze budowlanym, remontowym.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia „remont”. W związku z powyższym właściwym jest odwołanie się w tej kwestii do ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 725 ze zm.), w szczególności zaś do art. 3 pkt 8, który stanowi, że:

Za „remont” uważa się w szczególności wykonanie robót budowlanych w istniejącym budynku mieszkalnym lub lokalu mieszkalnym wraz z wymianą dotychczas użytkowanych, zużytych składników wyposażenia technicznego budynku lub lokalu (np. dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji).

Pojęcie remontu wyczerpująco wyjaśnił również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 marca 1998 r., I SA/Gd 886/96 stwierdzając: „za remont budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie inwestycji uważa się prace budowlane mające na celu utrzymanie lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego we właściwym stanie, przywrócenie jego pierwotnej zdolności użytkowej, którą utracił w wyniku upływu czasu i eksploatacji wraz z wymianą dotychczas użytkowanych zużytych składników ich wyposażenia technicznego takich jak: dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji.”

W każdym przypadku remont dotyczy „materii” lokalu mieszkalnego, a więc jego ścian, podłóg, sufitu, okien, drzwi, wyposażenia technicznego takiego jak instalacje: wodna, kanalizacyjna, elektryczna, grzewcza, gazowa bądź innych elementów trwale połączonych konstrukcyjnie z elementami budowlanymi lokalu.

Rozpatrując powyższe należy mieć na względzie także fakt, że aby dany wydatek zaliczyć jako nakład zwiększający wartość nieruchomości w czasie jej posiadania musi zostać udokumentowany w sposób, o którym mowa w art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z powyższym przepisem, warunkiem zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodu z tytułu zbycia nieruchomości, jest m.in. posiadanie faktury VAT lub dokumentu stwierdzającego poniesienie opłaty administracyjnej.

Ustawodawca wprost wskazuje więc jakimi dokumentami potwierdzającymi poniesienie nakładów podatnik powinien dysponować.

Przepis ten formułuje katalog zamknięty, który w żadnym wypadku nie dopuszcza zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków poniesionych na podstawie dokumentów innych niż wymienione w art. 22 ust. 6e powyższej ustawy.

Sam fakt poniesienia przez podatnika wydatku nie upoważnia go jeszcze do zaliczenia tego wydatku do kosztów nabycia, wytworzenia lub nakładów, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy.

Nie wystarczy samo subiektywne przekonanie podatnika, że ponieważ wydatek w jakiś sposób z różnych względów towarzyszy, np. nabyciu to należy uznać go za wydatek mający wpływ na wysokość podstawy opodatkowania.

Zatem, w analizowanej sprawie kosztami uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości będą udokumentowane koszty wykończenia i remontu.

Podkreślić przy tym należy, że tylko wydatki związane z poniesionymi nakładami, które zostały udokumentowane fakturami VAT mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W rozpatrywanej sprawie, dla możliwości zaliczenia danego wydatku w koszty uzyskania przychodu, istotne jest poniesienie przez Panią tego wydatku. Wydatek ten powinien być odpowiednio udokumentowany przez Panią. Zatem faktura wystawiona na imię i nazwisko Pani mogłaby stanowić podstawę do zaliczenia wydatku w koszty uzyskania z tytułu sprzedaży nieruchomości. Nie można uznać natomiast, że faktury wystawione na imię i nazwisko Pani narzeczonego (a później męża) oraz paragony i zamówienia uprawniają do uznania tych wydatków jako poniesionych przez Panią.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że faktury wystawione wyłącznie na imię i nazwisko Pani męża, nie będą w rozpatrywanej sprawie stanowiły podstawy udokumentowania wydatków poniesionych przez Panią.

Zacytowany powyżej art. 22 ust. 6e wprost wskazuje, że wysokość nakładów ustala się jedynie na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Tym samym skoro – jak sama wskazała Pani w opisie sprawy – nie posiada Pani faktur VAT, które potwierdzałyby poniesione przez Panią wydatki, a jedynie paragony i zamówienia wraz z potwierdzeniem płatności z rachunku bankowego, z których wynika przedmiot zakupu jak również kto, w jakim czasie, w jakiej kwocie dokonał niniejszego zakupu to wyjaśniam, że sposób udokumentowania tych wydatków nie będzie zgodny z art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem wydatków udokumentowanych w ww. sposób nie może Pani ująć w kosztach uzyskania przychodów.

Wydatkowanie przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego na instalację pieca gazowego i butli gazowej zewnętrznej

Odnosząc się do Pani kolejnych wątpliwości interpretacyjnych wyjaśniam, że jak stanowi art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy:

W myśl natomiast art. 30e ust. 7 ww. ustawy:

Zwolnienie podatkowe

Dochód z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) może jednak na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – podlegać zwolnieniu z opodatkowania. Stosownie do treści tego przepisu:

Cytowany powyżej przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym wiąże skutki prawne w postaci zwolnienia od opodatkowania z faktem przeznaczenia - w warunkach określonych w ustawie – uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych dochodu wyłącznie na własne cele mieszkaniowe wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ww. ustawy.

Powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy:

Stosownie do art. 21 ust. 25a ww. ustawy:

Zgodnie zaś z art. 21 ust. 26 ww. ustawy:

W myśl art. 21 ust. 28 ww. ustawy.

Z kolei zgodnie z art. 21 ust. 29 powyższej ustawy:

Wedle zaś art. 21 ust. 30 cytowanej ustawy:

Stosownie do treści art. 21 ust. 30a tej ustawy:

Zawarte w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyliczenie wydatków mieszkaniowych ma charakter wyczerpujący. Tylko realizacja w wymaganym terminie celów w nim wymienionych pozwala na zwolnienie z opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości.

Omawiana regulacja art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy wprowadza również termin, w jakim należy dokonać wydatkowania przychodu ze zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, aby uprawniało ono do skorzystania z omawianej ulgi podatkowej.

Warunkiem skorzystania ze zwolnienia jest, aby przychód ten został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych limituje wartość dochodu, jaki podlega zwolnieniu do wysokości, która odpowiada iloczynowi:

• dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz
• udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z tego odpłatnego zbycia.

Podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia określonego w przywołanym wcześniej przepisie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest przeznaczenie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych na własne cele mieszkaniowe wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ww. ustawy począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie środków z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na wskazane w ustawie „własne cele mieszkaniowe” podatnika.

Katalog wydatków stanowiących „własne cele mieszkaniowe” podatnika wymieniony w art. 21 ust. 25 ustawy ma charakter zamknięty – jest to wyliczenie enumeratywne. Ustawodawca formułując zwolnienie przedmiotowe, w sposób jednoznaczny wskazał realizację celów mieszkaniowych, które pozwalają na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży.

W ww. przepisie ustawodawca wskazał, że przychód ze sprzedaży ma zostać wydatkowany na „własne cele mieszkaniowe”. Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne”, świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 i dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie „własnych” potrzeb mieszkaniowych podatnika.

Samo poniesienie wydatku nie świadczy jeszcze o tym, że została spełniona przesłanka uprawniająca do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania.

Warunkiem zwolnienia podatkowego jest wykazanie przez podatnika, że wydatek poniesiony został na zrealizowanie jego własnych celów mieszkaniowych. Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, według stanowiska prezentowanego w orzecznictwie i doktrynie, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową”.

Innymi słowy podatnik, który uzyskał przychód ze sprzedaży nieruchomości może przeznaczyć go na zaspokojenie jego własnych potrzeb mieszkaniowych. Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne” świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie „własnych” potrzeb mieszkaniowych. Tak więc, uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, zwolnienie od podatku dochodowego w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika.

We wniosku przedstawiła Pani informacje, z których wynika, że:

1.2 września 2021 r. dokonała Pani sprzedaży lokalu mieszkalnego nabytego w 2020 r., do którego posiadała Pani prawo własności i który został nabyty tylko przez Panią po zawarciu związku małżeńskiego, ale w ustanowionym ustroju rozdzielności majątkowej małżeńskiej.

2.9 września 2021 r. doszło do zakupu domu, którego jedynym właścicielem był Pani mąż.

3.w styczniu 2023 roku Pani mąż aktem darowizny, przekazał Pani na własność 50% udziałów w domu oraz została Pani współkredytobiorcą ww. kredytu na dom. Dom mieszkalny został nabyty w trwającym ustroju rozdzielności majątkowej małżeńskiej.

4.obecnie jest Pani współwłaścicielem domu (50 % udziałów przekazane darowizną przez męża) oraz współkredytobiorcą zaciągniętego kredytu hipotecznego, którego celem finansowania był zakup i remont niniejszego domu. W domu na który zaciągnięto kredyt mieszka Pani wraz z mężem i dziećmi od 1 października 2021 r.

Powzięła Pani wątpliwość, czy wydatkiem na własne cele mieszkaniowe jest sytuacja, gdy środki ze sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego Pani majątek osobisty przeznaczy Pani na instalację pieca gazowego i butli gazowej zewnętrznej dokumentując powyższe fakturami wystawionymi na Pani męża, gdy nie była Pani właścicielem domu.

W praktyce więc przy rozpatrywaniu przesłanek pozwalających na skorzystanie z ulgi mieszkaniowej, zarówno w przypadku remontu, budowy, jak i wykończenia nieruchomości ponoszone są wydatki o zbliżonym charakterze.

W orzecznictwie przyjmuje się, że za wydatki spełniające kryteria art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych można uważać, w szczególności, wykonanie robót budowlanych w istniejącym lub nowopowstałym budynku/lokalu mieszkalnym wraz z wymianą/instalacją składników wyposażenia technicznego budynku lub lokalu (np. instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego).

Wobec powyższego prace wykończeniowe w budynku mieszkaniowym zakupionym od dewelopera (instalacja pieca gazowego i butli gazowej zewnętrznej) można zakwalifikować do wydatków, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże odnosząc się do wydatków, które zostały potwierdzone fakturami VAT wystawionymi na Pani męża nadmienić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje ściśle określonego sposobu dokumentowania poniesionego wydatku. Niemniej w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych skoro zamierza Pani skorzystać ze zwolnienia winna liczyć się Pani z koniecznością wykazania faktu wydatkowania środków ze sprzedaży lokalu mieszkalnego na własne cele mieszkaniowe. Organ podatkowy dla celów podatkowych weryfikując możliwość skorzystania ze zwolnienia podatkowego uprawniony jest żądać od podatników udowodnienia poniesienia wydatków poprzez przedłożenie rzetelnych i wiarygodnych dowodów.

Wydatkowanie środków pieniężnych na własne cele mieszkaniowe powinno być – dla celów podatkowych – udokumentowane rzetelnymi i wiarygodnymi dowodami w postaci rachunków, faktur czy też innych dowodów zasługujących na wiarę, z których w sposób niebudzący wątpliwości będzie wynikało kto, kiedy i jaki wydatek poniósł. Zatem, faktury wystawione na imię i nazwisko Pani męża, nawet wówczas gdy potwierdzają zakup wydatków na cele określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie mogą stanowić podstawy do uwzględnienia ich przy obliczaniu przez Panią dochodu zwolnionego. Faktury wystawione na imię i nazwisko Pani męża w żaden sposób nie dowodzą, że środki ze sprzedaży lokalu mieszkalnego zostały wydatkowane przez Panią oraz, że pochodziły z Pani majątku odrębnego (osobistego).

Pani stanowisko jest nieprawidłowe w części dotyczącej dokumentowania poniesionych wydatków (kosztów uzyskania przychodu) fakturami wystawionymi na Pani męża, paragonami i zamówieniami oraz Pani stanowisko jest również nieprawidłowe w części dotyczącej wydatków na cele mieszkaniowe, które zostały potwierdzone fakturami VAT wystawionymi na Pani męża.

Pani stanowisko jest prawidłowe w zakresie kosztów uzyskania przychodu, gdy posiada Pani faktury wystawione na swoje imię i nazwisko.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.