Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 lutego 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani – na wezwanie organu – pismami z 27 marca 2025 r. (wpływ). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Jest Pani osobą rozwiedzioną od 6 lat (wyrok sądowy z (...) 2019 r. prawomocny). Ze związku małżeńskiego z byłym mężem ma Pani dwóch synów z tym, że jeden z nich jest pełnoletni urodzony (...) 2004 r., który na chwilę obecną nie uczy się i od 2023 r. pracuje utrzymując się sam. Drugi z synów jest małoletni urodzony (...) 2009 r.

Zgodnie z wyrokiem sądu oboje z byłym mężem posiadają Państwo nieograniczone prawa rodzicielskie. Wyrok sądowy określa również, że każdorazowym miejscem zamieszkania dziecka jest miejsce zamieszkania matki (Pani). Wyrok sądowy nie określa o częstotliwości kontaktów ojca z dzieckiem. O kontaktach decydują Państwo każdorazowo poprzez porozumienie stron, z tym, że były mąż ustala widzenia z synem we własnym zakresie i w odpowiadających mu terminach. Nie są to terminy narzucone ani ustalone przez jakąkolwiek ugodę pomiędzy Państwem. Dla dobra dziecka nigdy nie wnosiła Pani sprzeciwu i zawsze dostosowywała się Pani do ustalonych dni spotkań pomiędzy nimi.

Małoletni syn zamieszkuje z Panią i to Pani zajmuję się jego wychowaniem, edukacją, opieką zdrowotną oraz zaspokaja Pani jego podstawowe potrzeby bytowe. Ojciec dziecka utrzymuje z synem kontakt telefoniczny, a także widuje się z nim według swoich potrzeb i ustaleń z synem.

Są to z reguły spotkania raz w tygodniu trwające kilka godzin (około 6). Bywa, że spotkania są anulowane lub przesuwane na inne terminy. Syn nigdy nie nocował u taty, nie posiada żadnych rzeczy osobistych w mieszkaniu Pani byłego męża. Syn spędza również z Pani byłym mężem jeden tydzień w ciągu wakacji letnich i jest to czas spędzony na wyjazdach wakacyjnych. Sporadycznie w trakcie ferii zimowych na wyjazdach na weekend oraz w ustalanych pomiędzy nimi dniach świątecznych. Podczas ustalonego dnia spotkania z synem Pani były mąż organizuje mu czas w postaci odwiedzin u babci i rodzeństwa Pani byłego męża, uczestnictwa w imprezach urodzinowych ww. osób, wyjazdów do galerii handlowych, sklepów. Rzadko syn spędza czas w mieszkaniu Pani byłego męża.

Nadmienia Pani ponadto, że ojciec dziecka nie uczestniczy w życiu codziennym syna. Nie uczestniczy w edukacji szkolnej, nigdy też nie chciał posiadać dostępu do dziennika elektronicznego. O postępach syna w szkole wie tylko z informacji przekazywanych mu przez syna. Nie uczestniczy w wywiadówkach szkolnych i nie ponosi wydatków związanych ze szkołą (wyprawka szkolna, podręczniki, dodatkowe materiały do nauki, składki klasowe, bilety miesięczne). Nie zawozi syna na urodziny i spotkania ze znajomymi. Nie zabezpiecza też potrzeb zdrowotnych syna.

W przypadku choroby nigdy nie był z synem u lekarza, nie kupuje lekarstw. O stanie zdrowia syna dowiaduje się jedynie z rozmów telefonicznych z synem. Nigdy też nie umawia syna na żadne wizyty lekarskie bądź też badania. Od dwóch lat syn ma założony aparat ortodontyczny. Pani były mąż nigdy nie był z synem na comiesięcznych wizytach u ortodonty (koszt (...) zł) ani na wizytach stomatologicznych. Nigdy nie był również na kontrolnych wizytach u okulisty (syn ma (...) – wizyta co 6 miesięcy – koszt badań (...) zł). Nie pokrywa również kosztów tych wizyt.

Jedynie w przypadku założenia aparatów ortodontycznych w 2022 r. w związku z tym, że był to dla Pani bardzo duży wydatek Pani były mąż częściowo partycypował w kosztach. Od tego czasu nie pokrył kosztów żadnej wizyty u ortodonty bądź też innego lekarza.

Ojciec dziecka zgodnie z ugodą mediacyjną zawartą w lutym 2022 r. a obowiązującą od 1 marca 2022 r. płaci regularnie alimenty na dziecko w wysokości (...) zł miesięcznie.

Pani stan cywilny od czasu rozwodu nie uległ zmianie. Jest Pani uprawniona do pobierania w pełnej wysokości świadczenia 800+. Nadmienia Pani również, że za rok podatkowy 2023 oraz 2024 osiągnęła Pani jedynie dochody z umowy o pracę. Syn nie osiągał żadnych dochodów.

Zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, złożyła Pani zeznanie PIT-37 o wysokości osiągniętego dochodu za rok podatkowy 2023, wskazując sposób opodatkowania - indywidualnie, nie mając świadomości, że w obecnym stanie rzeczy przysługuje Pani preferencyjna forma opodatkowania przewidziana w art. 6 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako osoba samotnie wychowująca małoletnie dziecko.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

W okresie, którego dotyczy wniosek tj. w 2023 r., w 2024 r. i w latach następnych podlegała Pani i będzie Pani podlegać nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W latach następnych będzie Pani uzyskiwała dochody opodatkowane według skali podatkowej. W latach następnych Pani stan cywilny nie ulegnie zmianie.

W okresie, o którym mowa we wniosku, tj. w 2023 r., w 2024 r. oraz w latach następnych, oprócz dzieci, o których była mowa we wniosku, nie była ani nie będzie Pani matką dla innego dziecka, które wychowywała bądź będzie Pani wychowywać wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym.

Sąd w wyroku sądowym dotyczącym rozwodu nie ustalił opieki naprzemiennej. W wyroku widnieje zapis, że sąd nie decyduje o kontaktach ojca z dziećmi i pozostawia to do Państwa porozumienia. Porozumienie co do kontaktów nie zostało ani przez Panią ani przez Pani byłego męża przedstawione sądowi w trakcie rozprawy rozwodowej. O kontaktach z synem Pani były mąż decyduje sam ewentualnie w porozumieniu z synem. Kontakty te nie mają formy pieczy naprzemiennej, gdyż syn większą część tygodnia tj. 6,5 dnia przebywa z Panią. Z Pani byłym mężem spędza kilka godzin raz w tygodniu. Nigdy nie nocował u byłego męża ani też nie posiada u niego żadnych rzeczy osobistych.

Zgodnie z tym, co napisała Pani we wniosku w roku 2023, 2024 wychowywała Pani syna samotnie i w dalszym ciągu w latach następnych będzie Pani samotnie wychowywała syna i sprawowała nad nim wyłączną opiekę. Ze strony byłego męża nigdy nie było chęci zmiany formy swoich kontaktów z synem polegającej na zwiększeniu częstotliwości spotkań. Zawsze jest to jeden dzień w tygodniu – z reguły sobota w godzinach pomiędzy 14.30 a 20.30. Bywa też tak, że spotkania są odwoływane lub przenoszone na inne terminy, ponieważ Pani były mąż ma akurat wyjazdy lub imprezy. W 2023 r. syn spędził dodatkowo jeden tydzień wakacji na wyjeździe z tatą. Tak samo było w roku 2024.

Poza tym Pani były mąż nie pomaga Pani w żaden sposób w wychowywaniu syna. Nie uczestniczy w wywiadówkach, nie jest zaangażowany w życie szkolne syna, nie wozi go na urodziny czy spotkania ze znajomymi. Nigdy też nie był z synem u jakiegokolwiek lekarza bądź na badaniach. W związku z powyższym jego zaangażowanie w wychowywanie syna jest praktycznie żadne. A patrząc na to, że na chwilę obecną te kontakty coraz bardziej słabną, uważa Pani, że w latach następnych sytuacja nie ulegnie zmianie i w dalszym ciągu będzie Pani wychowywała syna sama.

Zawarta pomiędzy Państwem ugoda mediacyjna dotyczyła wyłącznie ustalenia wysokości alimentów. Nie reguluje ona w żaden sposób kontaktów byłego męża z synem.

W roku 2023, 2024 w związku z tym, że nie posiada Pani z byłym mężem opieki naprzemiennej, syn większość czasu spędza z Panią, a Pani były mąż nie uczestniczy w jego wychowaniu to Pani złożyła wniosek o świadczenie 800+ i zgodnie z decyzją o przyznaniu tego świadczenia jest ono pobierane przez Panią w pełnej wysokości. W latach następnych również to Pani wystąpi o taki wniosek.

W okresie którego dotyczy wniosek tj. w 2023 r., w 2024 r. i w latach następnych w stosunku do Pani i do Pani małoletniego syna nie miały ani nie będą miały zastosowania przepisy art. 30c (opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej, działów specjalnych produkcji rolnej podatkiem liniowym) ani ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W latach 2023 i 2024 oraz w latach następnych w stosunku do Pani ani do Pani syna nie miały ani nie będą miały zastosowania przepisy z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym ani ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Pytania

1)Czy za rok 2023 przysługiwało Pani prawo rozliczenia Pani dochodów jako osoba samotnie wychowująca dziecko na podstawie art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2)Czy za rok 2024 oraz za lata następne przysługuje mi prawo rozliczenia swoich dochodów jako osoba samotnie wychowująca dziecko na podstawie art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, biorąc pod uwagę brzmienie art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, spełnia Pani wszelkie przesłanki uprawniające Panią do preferencyjnego opodatkowania Pani dochodów uzyskanych w roku 2023 oraz 2024 i w latach następnych jako osoba samotnie wychowująca małoletnie dziecko.

Jest Pani osobą po rozwodzie samotnie wychowującą dziecko.

Syn zamieszkuje tylko i wyłącznie z Panią, z Panią spędza większość czasu i to Pani podejmuje wszelkie ważne decyzje dotyczące jego osoby. Pani były mąż wywiązuje się jedynie z płacenia alimentów w terminie i kilkugodzinnych spotkań raz w tygodniu bez zaangażowania w życie codzienne syna.

Pani zdaniem taki stan rzeczy nie ma wpływu na kształtowanie charakteru syna ani też nie ma nic wspólnego z wychowywaniem dziecka. Cały ciężar i trud wychowania oraz wszystkie decyzje dotyczące syna spoczywają na Pani barkach.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Z jego treści wynika, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Od dochodów jednego rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem, osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1)małoletnie,

2)pełnoletnie, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

3)pełnoletnie do ukończenia 25. roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie

- podatek może być określony zgodnie z ust. 4d na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym.

Na podstawie art. 6 ust. 4d ww. ustawy:

W przypadku, o którym mowa w ust. 4c, podatek jest określany w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, przy czym do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w niniejszej ustawie.

Art. 6 ust. 4e omawianej ustawy, stanowi, że:

Przepisu ust. 4c pkt 3 nie stosuje się, jeżeli dziecko, o którym mowa w tym przepisie, uzyskało w roku podatkowym:

1)dochody, z wyjątkiem renty rodzinnej, podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub

2)przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 i 152

- w łącznej wysokości przekraczającej dwunastokrotność kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz.U. z 2023 r. poz. 2194 oraz z 2024 r. poz. 1615), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego.

Stosownie do art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 4d, nie ma zastosowania do osoby, która wychowuje wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko, w tym również gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz.U. z 2024 r. poz. 1576).

W świetle art. 6 ust. 8 ww. ustawy:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko:

1)stosuje przepisy:

a)art. 30c lub

b)ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy

-w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

2)podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Uwzględniając cytowane uregulowania prawne wskazuję, że przepis art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci (panna, kawaler, wdowa, wdowiec, rozwódka, rozwodnik), jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie.

Przy czym ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje dla potrzeb jej wykładni i stosowania samotnego wychowywania, ani nie odsyła w tym zakresie do odrębnych regulacji.

Dla ustalenia znaczenia „samotnie” oraz „wychowywać” należy zatem odwołać się w pierwszej kolejności do językowych reguł interpretacyjnych.

Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN „wychować — wychowywać” to: (1) «zapewnić dziecku opiekę i doprowadzić je do samodzielności», (2) «przygotować kogoś do pracy w jakiejś dziedzinie».

Zatem, „wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny. Wychowanie dziecka można określić jako kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu, systemu wartości oraz postaw emocjonalnych.

Natomiast, „samotny” to: (1) «żyjący sam, bez rodziny, przyjaciół», (2) «znajdujący się w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sam», (3) «spędzany, odbywany w pojedynkę, bez towarzystwa», (4) «znajdujący się na odludziu».

Przez osobę samotnie wychowującą dziecko, o której mowa w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy więc rozumieć osobę, która faktycznie w pojedynkę w pełni lub w przeważającej mierze wychowuje dziecko bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym, stale, na co dzień troszcząc się nie tylko o byt materialny, ale także rozwój emocjonalny dziecka.

W przypadku, gdy żadne z rodziców nie jest pozbawione władzy rodzicielskiej, rodzic który faktycznie w roku podatkowym dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim ciągłą opiekę, stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, ma prawo do przedmiotowej preferencji podatkowej. Nie jest przy tym konieczne, aby drugi z rodziców był całkowicie wyeliminowany z opieki i wychowania dziecka. W sytuacji, gdy dziecko zamieszkując wraz z jednym rodzicem, pozostaje pod jego stałą, codzienną opieką, a drugi rodzic jest zobowiązany do płacenia alimentów oraz zajmowania się dzieckiem doraźnie, status samotnego rodzica ma ten, przy którym dziecko zamieszkuje i który wykonuje wszystkie obowiązki, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój. Fakt utrzymywania kontaktów pomiędzy dzieckiem i drugim rodzicem, nie pozbawia pierwszego rodzica (przy którym dziecko mieszka) prawa do opodatkowania swoich dochodów na zasadach określonych w art. 6 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Aby móc skorzystać z omawianej preferencji podatkowej nie jest konieczne posiadanie statusu osoby samotnie wychowującej dziecko (określonej ww. przepisem) przez cały rok podatkowy. Wystarczające jest, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok.

Dodatkowo podkreślenia wymaga, że dla preferencyjnego opodatkowania dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r. istotne znaczenie ma regulacja zawarta w treści art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z którego wynika, że nie ma ono zastosowania do osoby, która wychowuje wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko, w tym również gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.

Zatem od 2022 r. osoba, która wspólnie z drugim rodzicem wychowuje co najmniej jedno dziecko, co przejawia się między innymi dzieleniem się wszelkimi obowiązkami związanymi z procesem wychowawczym dziecka, niezależnie od tego u kogo, pod czyją w danym momencie roku podatkowego opieką dziecko przebywa nie może skorzystać z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

Ocena skutków podatkowych Pani sytuacji

Z przedstawionego przez Panią opisu zdarzenia wynika m.in., że w latach 2023-2024 była Pani osobą rozwiedzioną, wychowującą samotnie małoletnie dziecko. Mieszkała Pani razem z małoletnim dzieckiem. Świadczenie wychowawcze (tzw. 800+) w pełnej wysokości pobierała Pani na małoletnie dziecko. Kontakty dziecka z ojcem nie zostały sądownie określone. Sąd nie orzekał również w sprawie opieki naprzemiennej. Z Pani byłym mężem syn spędzał kilka godzin raz w tygodniu. Pani pełniła opiekę nad dzieckiem w dużo większym stopniu niż ojciec dziecka, jak również była zobowiązana zapewnić dziecku warunki wychowawcze, edukacyjne, zdrowotne, itp. To na Pani faktycznie spoczywał ciężar jego wychowania. Ojciec dziecka płacił alimenty, ale nie pomagał w wychowaniu. Nie uczestniczył w życiu codziennym małoletniego syna, nie odbywał wizyt lekarskich ani nie zabierał syna na badania. Nie był zaangażowany w życie szkolne syna, nie woził go na urodziny czy spotkania ze znajomymi. Ojciec dziecka nie partycypował w dodatkowych kosztach, np. w wydatkach medycznych czy związanych ze szkołą, nie uczestniczył w wywiadówkach, itp. Pani były mąż nie pomagał Pani w żaden sposób w wychowywaniu syna. Uważa Pani również, że w latach następnych sytuacja nie ulegnie zmianie i w dalszym ciągu będzie Pani wychowywała małoletniego syna sama. Pani stan cywilny również nie ulegnie zmianie.

Odnosząc zatem przedstawione uregulowania prawne na grunt niniejszej sprawy stwierdzam, że spełniła Pani warunki określone w art. 6 ust. 4c pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w konsekwencji przysługuje Pani prawo do skorzystania za rok 2023 i 2024 oraz lata następne, do czasu kiedy nie ulegnie zmianie stan faktyczny i prawny, z preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko na zasadach określonych w art. 6 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec tego Pani stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.