Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 lutego 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 2 marca 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Była Pani obywatelką Białorusi (od października 2024 r. jest Pani obywatelką Polski), która z powodów osobistych przeniosła się do Polski w marcu 2022 r.

Zanim zdecydowała się Pani przenieść do Polski, mieszkała Pani na stałe na terytorium Białorusi. Tam znajdowało się miejsce Pani zamieszkania oraz ośrodek interesów życiowych i ekonomicznych. Nie wyjeżdżała Pani do żadnego kraju na dłuższy okres pobytu, co mogłoby skutkować dodatkowymi obowiązkami podatkowymi w innym kraju, niż Białoruś.

W każdym roku podatkowym 2019, 2020, 2021 oraz do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na Rzeczpospolitą Polską, nie przebywała Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni.

Do marca 2022 r. posiadała Pani swoją rezydencję podatkową jedynie na terytorium Białorusi, co tym samym powodowało, że rozliczała się Pani ze światowych dochodów wyłącznie na terytorium Białorusi.

Do Polski przeprowadziła się Pani 19 marca 2022 r. na podstawie wizy długoterminowej otrzymanej w związku z posiadaniem Karty Polaka, która była wydana na okres do 23 listopada 2031 r.

Decyzja o przedłużenie ważności Karty Polaka była wydana 23 listopada 2021 r., odebrała Pani tę kartę w styczniu 2022 r.

19 marca 2022 r. nastąpiło przeniesienie centrum Pani interesów osobistych i gospodarczych Następnie podjęła Pani pracę w Polsce na podstawie zawartej 1 kwietnia 2022 r. umowy o pracę z polskim pracodawcą na czas nieokreślony (oznacza to, że od 1 kwietnia 2022 r. oraz w 2023 r. i 2024 r. uzyskała Pani w Polsce przychody ze stosunku pracy).

Otrzymała Pani pobyt stały (decyzją od 6 marca 2023 r.) i obywatelstwo polskie (decyzją od 21 października 2024 r.).

W związku z wyprowadzką z Białorusi, przeniosła Pani swoje miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Od momentu przyjazdu do Polski, przebywa i pracuje Pani wyłącznie w Polsce, ma miejsce zamieszkania w A. Na ten moment wiąże Pani swoją przyszłość z Polską i nie zamierza się Pani wyprowadzać do innego kraju ani też wracać do rodzimego kraju, czyli Białorusi.

Przebywa Pani na terytorium Polski już ponad 3 lata (od marca 2022 r. do teraz), co w konsekwencji powoduje, że ma Pani miejsce zamieszkania pod względem podatkowym w Polsce i tym samym, posiada Pani nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

W związku z tym, że przyjechała Pani do Polski w trakcie 2022 r. i tutaj przeniosła Pani swoje miejsce zamieszkania, w wyniku czego podlega Pani w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy PIT), korzysta Pani z ulgi na powrót z 2022 roku (rok podatkowy 2022, 2023, 2024).

Posiada Pani również certyfikat rezydencji podatkowej (książeczka pracy (...)), który potwierdza Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na Białorusi za lata 2010-2021 oraz za część roku 2022, do momentu zmiany rezydencji na Polskę.

22 listopada 2024 r. zmieniła Pani imię i nazwisko (decyzja kierownika urzędu stanu cywilnego w A)

Pytanie

Czy w okolicznościach przedstawionych w opisie zdarzenia, ma Pani prawo do skorzystania z tzw. ulgi na powrót (w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 152 w zw. z art. 21 ust. 1 pkt 39, 43 i 44 ustawy o PIT) za lata 2022-2024 z uwagi na fakt, że do Polski przyjechała Pani posiadając Kartę Polaka, a obecnie ma Pani obywatelstwo polskie przyznane decyzją z października 2024 r.?

Pani stanowisko w sprawie

Uważa Pani, że ma prawo do ulgi na powrót za lata 2022, 2023, 2024 i 2025, bo otrzymała Pani Kartę Polaka na terenie Białorusi, wcześniej nie przyjeżdżała Pani do Polski (na dłużej) i przyniosła Pani centrum swoich interesów osobistych i gospodarczych. Przyjechała Pani do Polski na podstawie wizy, wydanej na podstawie ważnej Karty Polaka.

Do dnia przyprowadzenia do Polski – 19 marca 2022 r. – nigdy nie mieszkała Pani w Polsce i w innych krajach (mieszkała Pani tylko na Białorusi i była Pani na Białorusi rezydentem podatkowym od 2010 r. do dnia wprowadzenia do Polski).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Wolne od podatku dochodowego są przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte:

a)ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy,

b)z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8,

c)z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych,

d)z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa

–w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.

Na podstawie art. 21 ust. 39 ustawy:

Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 21 ust. 43 ustawy:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 152, przysługuje pod warunkiem, że:

1)w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz

2)podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:

a)trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

b)okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

3) podatnik:

a)posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub

b)miał miejsce zamieszkania:

-nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub

-na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2, oraz

4)posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz

5)nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia - w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ustawy:

Suma przychodów zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty 85 528 zł.

Ponadto, z art. 53 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.) wynika, że:

Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy zmienianej w art. 1, ma zastosowanie do podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r.

Ulga, o której mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie do niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W świetle art. 4a ww. ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ponadto, w celu skorzystania z tzw. „ulgi na powrót” spełnione muszą być również dodatkowe warunki wskazane w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy.

Z opisu zdarzenia wynika w szczególności, że była Pani obywatelką Białorusi (od października 2024 r. jest Pani obywatelką Polski), która z powodów osobistych przeniosła się do Polski w marcu 2022 r. Zanim zdecydowała się Pani przenieść do Polski, mieszkała Pani na stałe na terytorium Białorusi. Tam znajdowało się miejsce Pani zamieszkania oraz ośrodek interesów życiowych i ekonomicznych. Nie wyjeżdżała Pani do żadnego kraju na dłuższy okres pobytu, co mogłoby skutkować dodatkowymi obowiązkami podatkowymi w innym kraju, niż Białoruś.

W każdym roku podatkowym 2019, 2020, 2021 oraz do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na Rzeczpospolitą Polską, nie przebywała Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni.

Do marca 2022 r. posiadała Pani swoją rezydencję podatkową jedynie na terytorium Białorusi, co tym samym powodowało, że rozliczała się Pani ze światowych dochodów wyłącznie na terytorium Białorusi.

19 marca 2022 r. nastąpiło przeniesienie centrum Pani interesów osobistych i gospodarczych Następnie podjęła Pani pracę w Polsce na podstawie zawartej 1 kwietnia 2022 r. umowy o pracę z polskim pracodawcą na czas nieokreślony. Oznacza to, że od 1 kwietnia 2022 r. oraz w 2023 r. i 2024 r. uzyskała Pani w Polsce przychody ze stosunku pracy.

Otrzymała Pani pobyt stały (decyzja od 6 marca 2023 r.) i obywatelstwo polskie (decyzją od 21 października 2024 r.).

W związku z wyprowadzką z Białorusi, przeniosła Pani swoje miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Od momentu przyjazdu do Polski, przebywa i pracuje Pani wyłącznie w Polsce i ma Pani miejsce zamieszkania w A.

Przebywa Pani na terytorium Polski już ponad 3 lata (od marca 2022 r. do teraz), co w konsekwencji powoduje, że ma Pani miejsce zamieszkania pod względem podatkowym w Polsce i tym samym, posiada Pani nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

W konsekwencji zarówno w okresie 3 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej , jak i w okresie od początku roku, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie miała Pani miejsca zamieszkania w Polsce.

Zatem uznać należy, że spełnia Pani wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a i b ustawy.

Wyjaśniła Pani również, że do Polski przeprowadziła się 19 marca 2022 r. na podstawie wizy długoterminowej otrzymanej w związku z posiadaniem Karty Polaka, która była wydana na okres do 23 listopada 2031 r. Decyzja o przedłużenie ważności Karty Polaka była wydana 23 listopada 2021 r., zaś kartę odebrała Pani w styczniu 2022 r., a do Polski przeprowadziła się Pani 19 marca 2022 r. i z tym dniem nastąpiło zatem przeniesienie centrum Pani interesów osobistych i gospodarczych.

Z powyższego wynika, że na dzień przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski posiadała Pani ważną Kartę Polaka.

W kontekście powyższego wyjaśnić należy, że stosownie do art. 229 ust. 7 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 769 ze zm.):

Wydanie karty pobytu cudzoziemcowi, o którym mowa w art. 195 ust. 1 pkt 9, następuje po zwróceniu przez niego Karty Polaka, zgodnie z art. 20 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o Karcie Polaka (Dz.U. z 2023 r. poz. 192).

Stosownie do art. 195 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy:

Zezwolenia na pobyt stały udziela się cudzoziemcowi na czas nieoznaczony, na jego wniosek, jeżeli posiada ważną Kartę Polaka i zamierza osiedlić się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na stałe.

W myśl art. 2 ust. 1-3 ustawy z 7 września 2007 r. o Karcie Polaka (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz.192):

1.Karta Polaka może być przyznana osobie, która deklaruje przynależność do Narodu Polskiego i spełni łącznie następujące warunki:

1)wykaże swój związek z polskością przez przynajmniej podstawową znajomość języka polskiego, który uważa za język ojczysty, oraz znajomość i kultywowanie polskich tradycji i zwyczajów;

2)w obecności konsula Rzeczypospolitej Polskiej, zwanego dalej ,,konsulem'', lub w przypadku, o którym mowa w art. 12 ust. 4 - wojewody, albo wyznaczonego przez niego pracownika, złoży pisemną deklarację przynależności do Narodu Polskiego;

3)wykaże, że jest narodowości polskiej lub co najmniej jedno z jej rodziców lub dziadków albo dwoje pradziadków było narodowości polskiej, albo przedstawi zaświadczenie organizacji polskiej lub polonijnej potwierdzające aktywne zaangażowanie w działalność na rzecz języka i kultury polskiej lub polskiej mniejszości narodowej przez okres co najmniej ostatnich trzech lat;

4)złoży oświadczenie, że ona lub jej wstępni nie repatriowali się lub nie zostali repatriowani z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, na podstawie umów repatriacyjnych zawartych w latach 1944-1957 przez Rzeczpospolitą Polską albo przez Polską Rzeczpospolitą Ludową z Białoruską Socjalistyczną Republiką Radziecką, Ukraińską Socjalistyczną Republiką Radziecką, Litewską Socjalistyczną Republiką Radziecką i Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich, do jednego z państw będących stroną tych umów.

2.Karta Polaka może być przyznana osobie:

1)nieposiadającej w dniu złożenia wniosku o wydanie Karty Polaka oraz w dniu przyznania Karty Polaka obywatelstwa polskiego lub

2)nieposiadającej zezwolenia na pobyt stały na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub

3)posiadającej status bezpaństwowca.

3.Karta Polaka może być także przyznana osobie, której polskie pochodzenie zostało stwierdzone zgodnie z przepisami ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji (Dz. U. z 2022 r. poz. 1105), pod warunkiem wykazania się znajomością języka polskiego w stopniu co najmniej podstawowym. Przepisy art. 13 ust. 7 i 8 stosuje się odpowiednio.

Natomiast w art. 3 ww. ustawy wskazano, że:

1.Karta Polaka jest dokumentem potwierdzającym przynależność do Narodu Polskiego.

2.Karta Polaka poświadcza uprawnienia wynikające z niniejszej ustawy.

Zgodnie z art. 20 ust. 1a ww. ustawy:

Jeżeli posiadacz Karty Polaka nabył obywatelstwo polskie albo uzyskał zezwolenie na pobyt stały na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, posiadana przez niego Karta Polaka traci ważność z mocy prawa z dniem wydania dokumentu potwierdzającego nabycie obywatelstwa polskiego albo uzyskania zezwolenia na pobyt stały.

Stosownie do art. 20 ust. 3 ww. ustawy:

W przypadku, o którym mowa w ust. 1a, posiadacz Karty Polaka zwraca Kartę Polaka wojewodzie właściwemu ze względu na miejsce pobytu, nie później niż w terminie 14 dni od dnia, w którym:

1)doręczono mu dokument potwierdzający nabycie obywatelstwa polskiego albo

2)decyzja o uzyskaniu zezwolenia na pobyt stały stała się ostateczna.

Wobec powyższego uznać należy, że spełniła Pani również warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, albowiem przeniesienie miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nastąpiło w związku z posiadaniem przez Panią Karty Polaka.

Kolejnym istotnym kryterium warunkującym zastosowanie „ulgi na powrót” jest stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.

Zgodnie z art. 5a pkt 21 ustawy, ilekroć w ustawie mowa jest o certyfikacie rezydencji - oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.

Z treści ww. regulacji wynika, że podatnik powinien posiadać certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do zwolnienia. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, nie mniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych.

Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Powyższe oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody.

We wniosku potwierdziła Pani, że posiada również certyfikat rezydencji podatkowej (książeczka pracy (...)), który potwierdza Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na Białorusi za lata 2010-2021 oraz za część 2022 r., do momentu zmiany rezydencji na Polskę.

W oparciu o przedstawione przez Panią wyjaśnienia uznać zatem należy, że spełnia Pani warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, przysługuje Pani prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ww. ustawy w odniesieniu do przychodów uzyskiwanych ze stosunku pracy.

Przedmiotowe zwolnienie z opodatkowania obejmuje przychody do wysokości nieprzekraczającej łącznie w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte z tytułów wymienionych w przepisie.

Skoro przeniesienie Pani miejsca zamieszkania do Polski nastąpiło 19 marca 2022 r., to może Pani skorzystać z ulgi na powrót w latach 2022, 2023, 2024 i 2025.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz.111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.