Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 grudnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 22 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 5 marca 2024 r. (wpływ 7 marca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

I.Profil Wnioskodawcy

Wnioskodawca od 2 lipca 2018 r. prowadzi jako osoba fizyczna działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania (PKD 62.01 .Z). Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej w skrócie: „u.p.d.o.f.”) i rozlicza się według stawki liniowej 19% na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zakład w rozumieniu art. 5a pkt 22 u.p.d.o.f. W szczególności Wnioskodawca nie posiada za granicą żadnej stałej placówki ani wyznaczonej osoby działającej w Jego imieniu i na Jego rzecz za granicą. Wszystkie przychody w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca uzyskuje w Polsce. Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402 z późn. zm.).

II.Kontrakty, kontrahenci i model współpracy

W okresie obowiązywania przepisów dot. ulgi IP Box (regulowanej przepisami art. 30ca i 30cb ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych) Wnioskodawca współpracował z amerykańską typu LLC - zwaną dalej w skrócie również „Kontrahentem”). Współpraca odbywa się na podstawie pisemnej umowy zawartej w 2019 r., zwanej dalej w skrócie „umową” lub „kontraktem”.

X jest firmą technologiczną, która zyskała reputację wiodącego dewelopera rozwiązań blockchain klasy korporacyjnej. Flagowym produktem spółki jest „...”.

Umowa określa ramowe zasady i warunki świadczenia przez Wnioskodawcę usług programistycznych, natomiast ich dokładny zakres jest każdorazowo ustalany na podstawie składanych zleceń cząstkowych, czyli powierzonych w jakiejkolwiek formie (np. za pośrednictwem platformy do zarządzania projektem, ustnie lub poprzez e-mail) prac programistycznych do wykonania. Precyzując, zamówienia cząstkowe przedstawiają specyfikację wymagań, definiując potrzeby biznesowe, które oprogramowanie (lub jego komponent, funkcjonalność) ma zaspokajać. Trzeba zaznaczyć, że Wnioskodawca, jako programista wysoce wyspecjalizowany w konkretnych dziedzinach, nie tworzy programów komputerowych, aplikacji w potocznym rozumieniu. Nie komercjalizuje ich również na masową skalę. Efektem prac Wnioskodawcy są zindywidualizowane programy komputerowe dedykowane wyłącznie rozbudowanemu produktowi jego Kontrahenta - X blockchain - główna aplikacja kliencka, tzw. „node” (dalej jako „program nadrzędny”), nad którym stale pracuje wielu innych podwykonawców, tj. programistów, inżynierów. Nie może jednak umknąć uwadze, że program nadrzędny, nad którym pracuje wieloosobowy zespół developerski nie ma budowy monolitycznej. Każda funkcjonalność, moduł czy inny, mniejszy element składający się na finalny produkt może być badany pod kątem uznania go za odrębny program komputerowy. Zatem z perspektywy Kontrahenta, prace wykonywane przez Wnioskodawcę prowadzą od pewnego etapu do rozwijania istniejącego już oprogramowania nadrzędnego, np. o nowe lub ulepszone funkcjonalności. W tym miejscu Wnioskodawca zaznacza jednak, że rozwijanie programu nadrzędnego polega na tworzeniu przez Niego od zera utworów (wyrażonych w postaci kodu napisanego w języku programowania) podlegających ochronie na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych stanowiących programy komputerowe, a następnie implementowaniu tych utworów do istniejącego już kodu programu nadrzędnego. Implementacja utworu polega przede wszystkim na dodawaniu lub nadpisywania części (linijek) kodu źródłowego do oprogramowania. W wyniku implementacji wytworzonych przez Wnioskodawcę utworów rozwijane oprogramowanie nadrzędne jest optymalizowane lub wyposażane w nowe, ulepszone, bądź też kolejne funkcjonalności. Trzeba wyjaśnić, że oprogramowanie nadrzędne nad którym pracuje Wnioskodawca, tworzone jest na zasadach i wzorcach programowania obiektowego oraz na praktykach zwinnego wytwarzania oprogramowania. Finalny produkt, jest zatem połączeniem wielu podprogramów, w tym m.in. wytwarzanych przez Wnioskodawcę, z których każdy wykonuje określoną funkcję.

Tworząc oprogramowanie Wnioskodawca nie pracuje pod kierownictwem Kontrahenta, tudzież jego klienta lub innej osoby trzeciej, ani w wyznaczonym przez nich czasie i miejscu, chyba że specyfika usług wyjątkowo wymaga ich wykonania w siedzibie firmy. Wnioskodawca wykonuje prace programistyczne zdalnie, w różnych miejscach oraz czasie, nie jest związany sztywnymi godzinami pracy. Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność za rezultat prac oraz wykonanie umowy. Sposób wykonywania czynności oraz użyte rozwiązania są wyborem Wnioskodawcy. Ponadto, w związku z nienależytym wykonaniem umowy, druga strona ma prawo wystąpić do Wnioskodawcy z roszczeniem regresowym. Należy podkreślić, że w związku z tak wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i zmian kontrahentów, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu. W ekonomii definiuje się ryzyko jako możliwość wystąpienia wyników odmiennych od założonych celów. Zgodnie z tą definicją działalność Wnioskodawcy jest obarczona ryzykiem gospodarczym.

III.Charakterystyka oprogramowania tworzonego przez Wnioskodawcę

Działalność gospodarcza Wnioskodawcy, związana jest z szeroko rozumianym programowaniem. Jej fundamentem jest rozwiązywanie problemów algorytmicznych, co polega na systematycznej pracy nad komputerowym rozwiązaniem problemu i obejmuje cały proces projektowania i otrzymania rozwiązania. Rozwiązania mają postać programów napisanych w wybranym języku programowania. Innymi słowy, oprogramowanie napisane przez Wnioskodawcę jest realizacją algorytmu. Algorytm programu komputerowego to element konstrukcyjny programu stanowiący zapis logicznie uporządkowanych działań (instrukcji), prowadzących do rozwiązania konkretnych problemów na podstawie ustalonej funkcjonalności programu, wypracowanej przy pomocy funkcjonujących w teorii pojęć i reguł ogólnych.

Powszechnie przyjmuje się, że algorytm jest opisem krok po kroku rozwiązania postawionego problemu lub sposobu osiągnięcia jakiegoś celu. Celem nadrzędnym tej metodologii jest otrzymanie „dobrego” rozwiązania, czyli takiego, które jest:

-zrozumiałe dla każdego, kto zna dziedzinę rozwiązywanego problemu i użyte narzędzia komputerowe,

-poprawne, czyli spełnia specyfikację problemu, a więc dokładny opis problemu,

-efektywne, czyli niepotrzebnie nie marnuje zasobów komputerowych, czasu i pamięci.

Ta metoda składa się z następujących sześciu etapów:

1.Opis i analiza sytuacji problemowej. Na podstawie opisu i analizy sytuacji problemowej należy w pełni zrozumieć, na czym polega problem, jakie są dane dla problemu i jakich oczekujemy wyników, oraz jakie są możliwe ograniczenia.

2.Sporządzenie specyfikacji problemu, czyli dokładnego opisu problemu na podstawie rezultatów etapu 1. Specyfikacja problemu zawiera:

-opis danych,

-opis wyników,

-opis relacji (powiązań, zależności) między danymi i wynikami.

Specyfikacja jest wykorzystana w następnym etapie jako specyfikacja tworzonego rozwiązania (np. programu).

3.Zaprojektowanie rozwiązania. Dla sporządzonej na poprzednim etapie specyfikacji problemu, jest projektowane rozwiązanie komputerowe (np. program), czyli wybierany odpowiedni algorytm i dobierane do niego struktury danych. Wybierane jest także środowisko komputerowe (np. język programowania), w którym będzie realizowane rozwiązanie na komputerze.

4.Komputerowa realizacja rozwiązania. Dla projektu rozwiązania, opracowanego na poprzednim etapie, buduje się kompletne rozwiązanie komputerowe, np. w postaci programu w wybranym języku programowania. Następnie testowana jest poprawność rozwiązania komputerowego i badana jego efektywność działania na różnych danych.

5.Testowanie rozwiązania. Ten etap jest poświęcony na systematyczną weryfikację poprawności rozwiązania i testowanie jego własności, w tym zgodności ze specyfikacją.

6.Prezentacja rozwiązania.

Współpracując z przedstawionym Kontrahentem, opierając się na wyżej opisanym podejściu algorytmicznym, Wnioskodawca dotychczas projektował i wytwarzał (programował) kolejne elementy aplikacji klienckiej X blockachain - „node”. Rozwój programu nadrzędnego Kontrahenta odbywa się według nowoczesnych metodyk, opartych na modelu przyrostowo-literacyjnym. Cykliczne wydawanie przyrostów można porównać do układanki z klocków. Dokładane są kolejne elementy, które z czasem tworzą finalny produkt. Jednak każde wykonane przez Wnioskodawcę zlecenie cząstkowe skutkowało wytworzeniem jakiegoś elementu programu nadrzędnego - fragmentu kodu o określonej funkcjonalności, który również stanowi program komputerowy podlegający ochronie prawno-autorskiej (jako podprogram). W ten sposób partie kodu wytwarzanego przez Wnioskodawcę, w zależności od powierzonego zadania, składają się na pewne komponenty, moduły, dodające określone funkcjonalności w końcowym produkcie informatycznym „node”.

Tytułem przykładu Wnioskodawca stworzył następujące oprogramowanie:

Wnioskodawca implementował także maszynę wirtualną .... Ponadto, Wnioskodawca prowadzi również prace badawczo-rozwojowe w obszarze wirtualnych maszyn, analizuje wydajność różnych maszyn wirtualnych, zajmuje się analizą ich bezpieczeństwa.

Efekty prac Wnioskodawcy stanowią koncepcyjne dobra niematerialne - oprogramowanie komputerowe uzewnętrznione w postaci kodu napisanego w określonych językach programowania. Wnioskodawca pisze oprogramowanie przede wszystkim w ..., tj. wieloparadygmatowym języku umożliwiającym programowanie funkcyjne, kompilowanym do natywnego kodu maszynowego ze statycznym typowaniem, co oznacza, że typy są znane i precyzyjnie określone na poziomie kompilacji. Kody wytworzone przez Wnioskodawcę i implementowane do istniejącego oprogramowania nadrzędnego stanowią logicznie uporządkowany ciąg instrukcji, przeznaczony do uzyskania za pośrednictwem sprzętu komputerowego wyniku pożądanego przez zleceniodawcę. Praca Wnioskodawcy przy pisaniu kodu nie miała i nie będzie mieć charakteru odtwórczego i nie polega na powielaniu w jego linijkach standardowych rozwiązań problemów. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej, jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwory podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: Dz. U. z 2018 r. poz. 1191 ze zm., dalej zwana „ustawa o PAIPP”).

W zakresie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca wyjaśnia, iż planuje kontynuować współpracę z Kontrahentem na dotychczasowych zasadach, według analogicznego procesu twórczego (opisanego w dalszej części wniosku), a efektem jego prac również będą programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP.

IV.Proces twórczy

Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie opiera się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmuje m.in. zbudowanie modelu i zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego, będącego realizacją algorytmu) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych.

Na potrzeby stworzenie autorskich programów komputerowych, dedykowanych ww. programowi nadrzędnemu Wnioskodawca inicjuje i realizuje w ramach prowadzonej bezpośrednio przez siebie działalności gospodarczej prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Działania te prowadzone są każdorazowo w sposób ułożony, metodyczny, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie.

W tym miejscu podkreślić trzeba, że Wnioskodawca rozwija swoją wiedzę i umiejętności w zakresie programowania, poznając i wykorzystując najnowsze technologie. Tworzenia nowego oprogramowania lub ulepszania istniejącego produktu o nową funkcjonalność (wymagającego również stworzenia w tym zakresie nowego kodu źródłowego) odbywało się według przedstawionego wyżej podejścia do rozwiązywania problemów algorytmicznych i standardowo w najszerszym zakresie składa się z niżej przedstawionych etapów.

a)Etap wstępny - obejmuje konsultacje z Kontrahentem, dotyczące celów jakie mają być osiągnięte w projekcie, poznanie wizji produktu (lub jego komponentu, modułu). Podczas konsultacji przedstawiane są oczekiwania co do parametrów i funkcjonalności oprogramowania (tzw. specyfikacja biznesowa), zasobów jakie mogą zostać udostępnione Wnioskodawcy, w tym celu oraz czasu, w jakim projekt ma zostać zrealizowany. Na podstawie tych informacji oraz własnej wiedzy i doświadczenia, Wnioskodawca wstępnie analizował możliwość zrealizowania projektu, czyli stworzenia nowego oprogramowania, przy użyciu określonych zasobów. Wnioskodawca nie dysponował standardowo gotowymi rozwiązaniami informatycznymi pozwalającymi na realizację zamówienia. Nie dysponował np. gotowym algorytmem wyrażonym w postaci kodu, spełniającym oczekiwania ostatecznego odbiorcy (kod źródłowy musi zostać napisany od samego początku). Uzyskanie produktu informatycznego o pożądanych właściwościach uzależnione było od szeregu czynników. W trakcie tego etapu dochodzi do ustalenia poziomu niepewności co do możliwości realizacji zamówienia przy użyciu określonych zasobów, tj. Wnioskodawca ocenia jakie jest ryzyko niepowodzenia zamówienia;

b)Etap tworzenia oprogramowania - obejmuje on wszelkie czynności faktyczne podejmowane przez Wnioskodawcę w celu realizacji zamówienia, tj. zaprojektowanie i napisanie algorytmu w języku programowania, co prowadził do stworzenia nowego produktu lub ulepszenia, rozwinięcia jego dotychczasowej wersji o nowe zastosowania (nową funkcjonalność). Proces tworzenia na tym etapie najczęściej dzieli się na mniejsze cykle wydawnicze, po których następuje prezentacja wytworzonej części oprogramowania. Nie są to w żadnym wypadku czynności odtwórcze. Wnioskodawca staje na tym etapie wobec konieczności wyboru jednego spośród alternatywnych algorytmów, określania wartości różnorodnych parametrów lub samodzielnego precyzowania pewnych szczegółów implementowanych operacji. Ten etap wymaga od Wnioskodawcy podjęcia największego wysiłku intelektualnego.

c)Etap końcowy - obejmuje on zamknięcie zamówienia i podsumowanie wyników prac danego cyklu wydawniczego lub całego projektu. W trakcie tego etapu dochodzi do akceptacji bądź odrzucenia wyników pracy Wnioskodawcy lub ogłoszenie, że przy danym stanie zasobów nie jest możliwe stworzenie programu odpowiadającego specyfikacji biznesowej lub dokonanie ulepszeń, czy rozbudowy systemu o nową funkcjonalność zgodnie z oczekiwaniami. W przypadku niemożności zrealizowania zamówienia zgodnie z oczekiwaniami, rozpatrywane jest ewentualne zwiększenia zasobów do realizacji zadania lub zmiana charakteru wykorzystanych zasobów lub też zmniejszenie oczekiwań w stosunku do oprogramowania, które ma zostać wytworzone. Wytwarzanie oprogramowania to złożony proces, który ma na celu dostarczenie produktu w pełni zgodnego z oczekiwaniami Kontrahenta. Działalność Wnioskodawcy, w zależności od realizowanych projektów, mogła i może pokrywać wszystkie etapy tego procesu, począwszy od analizy i zdefiniowania wymagań, przez zaprojektowanie rozwiązania, jego wykonanie, testowanie, wdrożenie, szkolenia oraz dalszy rozwój. Podstawowym wyzwaniem jest zrozumienie potrzeb ostatecznego użytkownika programu, a więc określenie celu jaki ma spełniać np. dedykowana funkcjonalność/moduł. Dopiero w oparciu o tę wiedzę Wnioskodawca ustala sposób dojścia do zdefiniowanego celu, dobierając odpowiednie rozwiązania programistyczne oraz technologie.

Na potrzeby niniejszego wniosku, Wnioskodawca oświadcza, że tworzenie przez Niego oprogramowania opiera się każdorazowo o dostępną aktualnie (tj. w momencie realizacji zlecenia Kontrahenta) wiedzę w dziedzinie technologii informacyjnych (IT) oraz w dziedzinie, której oprogramowanie ma służyć, a także o umiejętności Wnioskodawcy jako programisty. Z kolei projektowane i tworzone produkty (oprogramowanie komputerowe) stanowiły/stanowią produkty nowe lub ulepszone funkcjonalnie w stosunku do tych dotychczas tworzonych przez Wnioskodawcę. Proces tworzenia oprogramowania wymaga ciągłego rozwoju, poszerzenia i aktualizowania wiedzy programistycznej, jak również z dziedziny, w której to oprogramowanie ma być wykorzystywane. Niejednokrotnie Wnioskodawca w tym celu sięga do fachowej literatury, szkoleń oraz fachowych publikacji.

Czynności projektowania i tworzenia oprogramowania nie mają charakteru rutynowych lub okresowych zmian, lecz stanowią systematyczny rozwój konkretnego produktu (poczynając od jego tworzenia). Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym zwłaszcza z zakresu narzędzi informatycznych, oprogramowania, technologii w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów cyfrowych - programów komputerowych). W każdym przypadku Wnioskodawca wnosi swój indywidualny i twórczy wkład, wykorzystując najnowsze technologie informatyczne z zakresu wytwarzania oprogramowania. Produkty informatyczne stworzone przez Wnioskodawcę mają charakter indywidualny i są utrwalone w postaci kodu w języku programowania.

V.Ustalenie przychodu z potencjalnie rozpatrywanych jako „kwalifikowane” praw własności intelektualnej.

Przedmiotem umowy z 2019 r., o której mowa w niniejszym wniosku jest tworzenie oprogramowania komputerowego - usługi programistyczne. Z uwagi na fakt, iż oprogramowanie powstaje według metodyk zwinnych, nie są to typowe umowy o dzieło. Metodyki zwinne skupiają się na elastycznym podejściu i iteracyjnej realizacji projektu. Zakładają, że nie wszystko można przewidzieć i zaplanować, dla stron umowy istotniejsze jest reagowanie na zmiany niż trzymanie się z góry ustalonego, sztywnego planu. Na etapie zawierania umowy znana jest co najwyżej wizja programów, których dostarczenie oczekuje Kontrahent Wnioskodawcy. Wizja ewoluuje w trakcie wszystkich etapów realizacji. W praktyce często polega to na tym, że Kontrahent zmienia zdanie co do swoich oczekiwań, a Wnioskodawca musi jak najszybciej dopasować się do nowych wymagań w zakresie tworzonego oprogramowania. W związku z powyższym, w momencie podpisywania ramowej umowy nie jest możliwe precyzyjne określenie rezultatu, opisanie w szczegółowy sposób, do stworzenia jakiego/jakich dzieł zobowiązuje się Wnioskodawca. Dzieła, czyli powstałe programy komputerowe identyfikowane są w toku realizacji danej umowy. Niemniej, ramowa umowa każdorazowo zobowiązuje Wnioskodawcę do przeniesienia autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania na wskazanych polach eksploatacji w ramach należnego wynagrodzenia. Tyczy się to całego rozpatrywanego niniejszym wnioskiem okresu współpracy z Kontrahentem. Co więcej, na okoliczność przekazania poszczególnych programów komputerowych sporządzane są w formie pisemnej protokoły, zawierające wszystkie essentialia negotii umowy o przeniesienie autorskich praw majątkowych. Wynagrodzenie wypłacane jest w cyklach miesięcznych, na podstawie wystawianej przez Wnioskodawcę faktury VAT.

Kontrahent uzgadnia z Wnioskodawcą dokładaną kwotę wynagrodzenia za przeniesienia autorskich praw majątkowych do danego programu komputerowego, wyodrębniając ją od pozostałych składników wynagrodzenia i tę wartość Wnioskodawca przenosi do prowadzonej odrębnie od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, o której mowa w art. 30cb u.p.d.o.f. - jako przychód z prawa autorskiego do danego programu (który w ocenie Wnioskodawcy zyskuje przymiot „kwalifikowanego” prawa własności intelektualnej).

VI.Ewidencja

Dla celów ewidencyjnych, począwszy od marca 2019 r. Wnioskodawca monitoruje efekty prowadzonej przez siebie działalności rozwojowej i wyodrębnia prawa autorskie do programów komputerowych, wytworzonych i zbytych w ramach umowy zawartej ze wskazanym Kontrahentem. Wnioskodawca prowadzi na bieżąco ewidencję, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zapewniającą ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu z praw autorskich do tego oprogramowania. Ewidencja zawiera wszystkie informacje, o których mowa w art. 30cb u.p.d.o.f., w tym również wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4. Wnioskodawca podkreśla, że analizuje również wydatki ponoszone przez siebie w ramach podjętych projektów badawczo-rozwojowych i alokuje je pod odpowiednie litery tzw. wskaźnika nexus.

VII.Podsumowanie

Mając na uwadze wszystkie powyższe okoliczności, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przewidzianej w art. 30ca u.p.d.o.f. preferencji IP Box w rozliczeniu podatku dochodowego od osób fizycznych za rok podatkowy 2019, 2020, 2021, 2023 i najprawdopodobniej również w kolejnych latach w zakresie dochodów, na które składa się wynagrodzenie uzyskiwane w wyniku wykonywania umów zawartych z przedstawionym Kontrahentem.

Uzupełnienie wniosku

W piśmie z 5 marca 2024 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, udzielił Pan następujących odpowiedzi na zadane w wezwaniu pytania:

1.Jakie konkretne „oprogramowania” Pan wytwarzał/ rozwijał/ ulepszał/ modyfikował w latach których dotyczy wniosek? Proszę przedstawić ich szczegółowy opis, konkretne nazwy, przeznaczenie, funkcje oraz wskazać, na czym polegała ich innowacyjność. (W opisie sprawy wskazał Pan jedynie przykładowe oprogramowanie).

Odpowiedź: Przy realizacji prac wynikających z kontraktu zawartego z Kontrahentem - X Wnioskodawca wytworzył/rozwijał/ulepszał/modyfikował Oprogramowanie komputerowe:

Wnioskodawca implementował także maszynę wirtualną ... zapewniającą bezpieczne uruchamiania potencjalnie niezaufanego kodu zawartego w smart kontraktach na komputerach które uruchamiają węzeł sieci (....). Innowacyjność ww. Oprogramowania przejawia się przede wszystkim w wykorzystaniu niszowego języka programowania ...

W ramach prowadzonych prac nad Oprogramowaniem Wnioskodawca wykorzystuje i rozwija różne rodzaje wiedzy m in.:

-Zaawansowana kryptografia

-Maszyny wirtualne

Kombinacja powyższych innowacyjnych technologii oraz zastosowanie technologii ...w rozwijanym Oprogramowaniu, jak i nowinek technologicznych z dziedziny zaawansowanej kryptografii sprawia iż rozwinięte oprogramowanie różni się od tych występujących dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy, jak również jest konkurencyjne na rynku.

2.W czym przejawiał się twórczy charakter działalności opisanej we wniosku – w odniesieniu do „oprogramowania”, którego dotyczy wniosek?

Odpowiedź: Twórczy charakter w odniesieniu do „oprogramowania” przejawia się w rozwiązywaniu problemów algorytmicznych, co polega na systematycznej pracy nad komputerowym rozwiązaniem problemu i obejmuje cały proces projektowania i otrzymania rozwiązania. Rozwiązania mają postać programów napisanych w wybranym języku programowania. Wnioskodawca pisze oprogramowanie przede wszystkim w ...t, tj. wieloparadygmatowym języku umożliwiającym programowanie funkcyjne, kompilowanym do natywnego kodu maszynowego ze statycznym typowaniem, co oznacza, że typy są znane i precyzyjnie określone na poziomie kompilacji.

Jakie konkretne działania podejmował Pan w celu opracowania nowego „oprogramowania” lub ulepszenia/rozwijania/modyfikowania istniejącego „oprogramowania”? W szczególności:

a)jakie konkretne działania zmierzające do usprawnienia wytworzonego już wcześniej w praktyce gospodarczej „oprogramowania” zostały podjęte w celu realizacji projektu, w ramach którego tworzył i rozwijał/ ulepszał/ modyfikował Pan „oprogramowanie”?

Odpowiedź: Analiza i zdefiniowania wymagań, zaprojektowanie rozwiązania, jego wykonanie, testowanie, wdrożenie. Podstawowym wyzwaniem jest zrozumienie potrzeb ostatecznego użytkownika programu, a więc określenie celu jaki ma spełniać np. dedykowana funkcjonalność/moduł. Dopiero w oparciu o tę wiedzę Wnioskodawca ustala sposób dojścia do zdefiniowanego celu, dobierając odpowiednie rozwiązania programistyczne oraz technologie.

b)w oparciu o jakie technologie zostało wytworzone i/lub rozwinięte/ulepszone/modyfikowane przez Pana „oprogramowanie”? Jakie konkretnie narzędzia, nowe koncepcje, rozwiązania niewystępujące w Pana praktyce gospodarczej zastosowano?

Odpowiedź: Technologie: język ..., technologia ..... Oprogramowanie wyróżnia unikalna funkcjonalność w postaci, której do tej pory nie funkcjonowała w praktyce gospodarczej jak również nie była do tej pory znana na rynku.

c)co powoduje, że wytworzone nowe „oprogramowanie” różniło się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana i Pana Klienta (Spółki)? Na czym polegała oryginalność tego „oprogramowania”?

Odpowiedź: Zastosowanie technologii ....w rozwijanym Oprogramowaniu, jak i nowinek technologicznych z dziedziny zaawansowanej kryptografii sprawia iż rozwinięte oprogramowanie różni się od tych występujących dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy, jak również jest konkurencyjne na rynku i oryginalne.

d)zastosowanie jakich technologii (rozwiązań, narzędzi) powoduje, że „oprogramowanie" po jego wytworzeniu lub rozwinięciu/ ulepszeniu/modyfikowaniu różniło się od rozwiązań już u Pana funkcjonujących?

Odpowiedź: W trakcie prac rozwojowych związanych z tworzeniem nowego Oprogramowania czy też jego ulepszeniem/rozwinięciem Wnioskodawca zdobył potrzebną ekspertyzę z zakresu maszyn wirtualnych jak również języka .... Rozwinięte Oprogramowanie wyróżnia unikalna funkcjonalność w postaci kombinacji zestawu funkcji hosta, opracowanego .... dla klientów którzy mogą rozwijać programy uruchamiane na maszynie wirtualnej, której do tej pory nie funkcjonowała w praktyce gospodarczej, jak również nie była do tej pory znana na rynku.

3.W związku ze wskazaniem we wniosku, że: „Działania te prowadzone są każdorazowo w sposób ułożony, metodyczny, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie” oraz „Czynności projektowania i tworzenia oprogramowania nie mają charakteru rutynowych lub okresowych zmian, lecz stanowią systematyczny rozwój konkretnego produktu (poczynając od jego tworzenia)”, proszę wyjaśnić:

a)jakie cele postawił Pan sobie na wstępie w zakresie poszczególnych realizowanych „oprogramowań” w poszczególnych latach? Jakie posiadał Pan źródła finansowania zaplanowanych prac?

Odpowiedź: Dla każdego z poszczególnych Oprogramowań postawione są konkretne cele: przykładowo, zaimplementowanie nowych funkcjonalności, bezpieczeństwo i stabilność. Przykładowo, każde ze zrealizowanych Oprogramowań może zawierać krytyczne błędy bezpieczeństwa, zgłoszone zewnętrznie, lub znalezione wewnętrznie używając przygotowanych przez Wnioskodawcę narzędzi. W obydwu przypadkach celem było wytworzenie nowego Oprogramowania zawierające należyte poprawki bezpieczeństwa w odpowiedzi na zgłoszenia, jak również poprawione błędy. Nie da się określić ile czasu zajmie zaadresowanie każdego zgłoszenia, co może opóźnić datę wypuszczenia nowej wersji oprogramowania. Finansowanie pracy opiera się na środkach własnych Wnioskodawcy (pochodzących dużej z komercjalizacji wytworzonego oprogramowania komputerowego). Z uwagi na trudność określenia ilości potrzebnego czasu do rozwiązania każdego z problemów w danej wersji, finansowanie jest cykliczne, ale zawsze w odpowiedzi na wyniki prowadzonych prac.

b)jakie konkretnie cele zostały osiągnięte w poszczególnych latach? W ramach jakich zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych nastąpiło opracowanie konkretnego rozwiązania praktycznego problemu lub innowacyjnego rozwiązania?

Odpowiedź: Zostały osiągnięte wszystkie cele zaplanowane na każdą kolejną wersję Oprogramowania, a każde kolejne Oprogramowanie było należycie przetestowane. Przykładowo, w wersji 0.2 niedługo po podpisaniu kontraktu Wnioskodawca zaczął pracę nad maszyną wirtualną (ok. wersji oprogramowania 0.2), a parę miesięcy później jego prace zostały sfinalizowane. Wnioskodawca realizuje wyznaczone cele samodzielnie, tj. wykonuje wszystkie prace programistyczne, twórcze osobiście. Wykorzystywane są własne zasoby sprzętowe Wnioskodawcy i jego własne środki finansowe.

c)na czym polegała systematyczność w odniesieniu do podejmowanych przez Pana działań w zakresie opisanych we wniosku czynności?

Odpowiedź: Systematyczność w tym przypadku odnosi się do założonego harmonogramu wydań Oprogramowania, przy którym pracuje Wnioskodawca. Jego badania w odniesieniu do (przykładowo) bezpieczeństwa mogą wpływać na terminy w harmonogramie. Przykładowo, przy wersji 0.6 jeśli są zgłoszone zewnętrzne błędy bezpieczeństwa, to aby zaadresować ww. błędy, będzie „wypuszczona” wersja 0.6.1 trybie natychmiastowym, alternatywnie jeśli zostanie znaleziony błąd wewnętrznie w zależności od stopnia niebezpieczeństwa może zostać zaplanowana kolejna wersja 0.6.2 (wysokie niebezpieczeństwo) lub kolejna wersja wg. harmonogramu np. 0.7 (niskie zagrożenie). Systematyczność prac objawia się w metodycznym podejściu, regularnym wykonywaniu czynności programistycznych.

d)jakie harmonogramy zostały w związku z tym opracowane w poszczególnych latach? Które z nich zostały faktycznie zrealizowane, w stosunku do jakiego „oprogramowania”?

Odpowiedź: Został opracowany harmonogram wydawnictwa kolejnych wersji Oprogramowania, który zakładał miesięczny cykl wydawniczy, zakładając iż wszystkie postanowione cele (nowe funkcjonalności, zaadresowane błędy) zostały zrealizowane. Błędy które były adresowane w każdej z wersji mogły negatywnie wpływać na harmonogram za uwagi na fakt iż nie da się precyzyjnie wyestymować ile dany błąd zostanie należycie zaadresowany.

4.W odniesieniu do Pana działalności, w ramach której tworzył i rozwijał/ ulepszał/ modyfikował Pan „oprogramowanie”:

a)jakimi zasobami wiedzy dysponował Pan przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego „oprogramowania”?

Odpowiedź: Przed rozpoczęciem realizacji każdego poszczególnego Oprogramowania Wnioskodawca posiadał zasoby wiedzy, które obejmują:

-znaczne doświadczenie programistyczne, które pomogło Wnioskodawcy zrozumieć specyfikę Oprogramowania, technologie które są w użyciu;

-przy realizacją każdego kolejnego Oprogramowania była wykorzystywana wiedza zdobyta przy rozwijaniu Oprogramowania poprzedniego.

b)jaki rodzaj wiedzy i umiejętności wykorzystywał i rozwijał Pan w ramach tej działalności? Przy użyciu jakich „innowacyjnych technologii” powstawały poszczególne innowacyjne rozwiązania? Jakie nowe zastosowania i usprawnienia odróżniają tworzone oprogramowania od już istniejących?

Odpowiedź: W ramach prowadzonych prac nad Oprogramowaniem Wnioskodawca wykorzystuje i rozwija różne rodzaje wiedzy m.in.:

-Zaawansowana kryptografia

-Maszyny wirtualne

Kombinacja powyższych innowacyjnych technologii sprawia, iż Oprogramowanie jest znacznie lepsze od już istniejących na rynku.

c)jakie produkty, usługi, procesy oferował Pan w swojej działalności przed okresem, którego dotyczy wniosek?

Odpowiedź: Dotychczas, tj. przed nawiązaniem współpracy z Kontrahentem - X - Wnioskodawca oferował usługi konsultingu w zakresie inżynierii oprogramowania gdzie używając swojej ekspertyzy dostarczał wartość biznesową swoim klientom.

d)na jakich rozwiązaniach „wiedzowych”, technicznych, technologicznych, czy programistycznych oparte były te produkty, usługi, procesy?

Odpowiedź: Usługi, które oferował Wnioskodawca oparte były na ekspertyzie z zakresu (niszowego) języka programowania .... Jeśli zaś chodzi o produkty informatyczne opracowane na potrzeby wskazanego Kontrahenta - X - wyjaśnienia zawarte są w pierwotnie złożonym wniosku oraz odpowiedzi na pozostałe pytania z wezwania do uzupełnienia wniosku.

e)co zaplanował Pan i jakie cele Pan postawił?

Odpowiedź: Ponad usługi konsultingowe, Wnioskodawca planował również prowadzenie szkoleń w ramach których mógłby przekazywać wiedzę zdobytą w trakcie prowadzonych projektów programistycznych dla różnych kontrahentów. Jeśli zaś chodzi o planowanie prac nad Oprogramowaniem dla Kontrahenta - X - wyjaśnienia zawarte są w pierwotnie złożonym wniosku oraz odpowiedzi na pytania z wezwania do uzupełnienia wniosku. Wyłączając dostarczenie Oprogramowania, odpowiadającego potrzebom wskazanego Kontrahenta - X - co odbywa się na aktualnym etapie działalności (tj. od zawarcia kontraktu w 2019 r.), Wnioskodawca stawiał sobie wcześniej ogóle cele związana z umocnieniem swojej rynkowej pozycji jako programisty, a ściślej konsultanta i inżyniera oprogramowania działającego w obrębie niszy związanej z technologia programistyczną .... Jeśli zaś chodzi o cele prac nad Oprogramowaniem dla Kontrahenta - X  - wyjaśnienia zawarte są w pierwotnie złożonym wniosku oraz odpowiedzi na pytania z wezwania do uzupełnienia wniosku.

f)jaki sposób realizował Pan zaplanowane przedsięwzięcie?

Odpowiedź: Wnioskodawca kształcił się w dziedzinie programowania, nawiązywał współpracę z polskimi i zagranicznymi kontrahentami. Uczestnictwo w licznych projektach branży IT przyczyniło się do poszerzenia wiedzy i doświadczenia. Jeśli zaś chodzi o przedsięwzięcia realizowane w ramach współpracy z Kontrahentem - X  - wyjaśnienia zawarte są w pierwotnie złożonym wniosku oraz odpowiedzi na pytania z wezwania do uzupełnienia wniosku.

g)co jest efektem działań, tj. jakie nowe zastosowanie powstało przy realizacji opisanego projektu?

Odpowiedź: Przy realizacji prac wynikających z kontraktu zawartego z Kontrahentem - X Wnioskodawca wytworzył Oprogramowanie komputerowe.

Wnioskodawca implementował także maszynę wirtualną Q zapewniającą bezpieczne uruchamiania potencjalnie niezaufanego kodu zawartego w smart kontraktach na komputerach które uruchamiają węzeł sieci (.....). Ponadto, Wnioskodawca prowadzi również prace badawczo-rozwojowe w obszarze wirtualnych maszyn, analizuje wydajność różnych maszyn wirtualnych, zajmuje się analizą ich bezpieczeństwa, a wynikiem tych badań będą zmiany w komponencie .....

Efekty prac Wnioskodawcy stanowią koncepcyjne dobra niematerialne - oprogramowanie komputerowe uzewnętrznione w postaci kodu napisanego w określonych językach programowania. Wnioskodawca pisze oprogramowanie przede wszystkim w ..., tj. wieloparadygmatowym języku umożliwiającym programowanie funkcyjne, kompilowanym do natywnego kodu maszynowego ze statycznym typowaniem, co oznacza, że typy są znane i precyzyjnie określone na poziomie kompilacji.

5.Czy wszystkie wskazane w opisie sprawy: „oprogramowania”, „kody źródłowe", „aplikacje”, „podprogramy”, to programy komputerowe, które były tworzone i rozwijane/ ulepszane/ modyfikowane bezpośrednio przez Pana? (Sposób, w jaki używa Pan ww. pojęć nie pozwala na stwierdzenie, czy różne pojęcia określają różne efekty Pana prac, czy pojęcia te są używane zamiennie, żeby określić ten sam efekt Pana prac).

Odpowiedź: Tak

6.Czy efekty Pana pracy (dotyczy zarówno tworzenia, jak i rozwijania/ ulepszania/ modyfikowania), które nazywa Pan „oprogramowaniem” zawsze były/ są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

a)zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

Odpowiedź: Tak.

b)nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

Odpowiedź: Tak, efekty pracy Wnioskodawcy nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny.

c)nie są jedynie „techniczną", a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Spółkę?

Odpowiedź: Tak, efekty prac Wnioskodawcy nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Spółkę

7.Czy efekty Pana pracy, które nazywa Pan odpowiednio „oprogramowaniem” zawsze, tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i rozwijania/ ulepszania/ modyfikowania, były/ są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Odpowiedź: Tak

8.Czy w przypadku, gdy rozwijał/ulepszał/modyfikował Pan „oprogramowanie”:

a)był Pan właścicielem lub współwłaścicielem „Oprogramowania”, które Pan rozwijał/ ulepszał/ modyfikował? Jeżeli nie - to czy w stosunku do tego „Oprogramowania” posiadał Pan wyłączną licencję, tj. umowę, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez Pana z tego prawa?

Odpowiedź: Wnioskodawca, jako pierwotny twórca, był właścicielem autorskich praw majątkowych do „Oprogramowania”.

b)Pana działania zmierzały do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania?

Odpowiedź: Tak.

c)w wyniku podjętych przez Pana czynności powstał odrębny od tego oprogramowania utwór (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

·jeżeli tak - czy przenosił Pan całość autorskich praw majątkowych, otrzymując w zamian wynagrodzenie za sprzedaż tego prawa?

Odpowiedź: Tak, w wyniku podjętych czynności powstawał odrębny utwór w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego, a Wnioskodawca przenosił całość autorskich praw majątkowych do tego utworu otrzymując w zamian wynagrodzenie za sprzedaż tego prawa.

9.Czy w przypadku, gdy rozwijał/ ulepszał/ modyfikował Pan „Oprogramowanie”, a w wyniku jego rozwoju nie powstało nowe prawo własności intelektualnej, to był Pan właścicielem, współwłaścicielem lub użytkownikiem tego oprogramowania na podstawie licencji wyłącznej?

Odpowiedź: Wnioskodawca był każdorazowo właścicielem autorskich prawa to wytworzonego przez siebie Oprogramowania.

10.Czy sposób „przeniesienia” każdego z majątkowych praw autorskich do „oprogramowania” następował zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy?

Odpowiedź: Tak

11.W jaki sposób umowa z Kontrahentem regulowała kwestię sposobu (trybu, zasad) przenoszenia przez Pana na Kontrahenta praw do konkretnego stworzonego przez Pana „oprogramowania"? W jaki sposób odbywa się wyodrębnienie konkretnego „oprogramowania” i przeniesienie praw do tego oprogramowania na Kontrahenta? Jakie czynności realizujecie odpowiednio Pan i Kontrahent? Co potwierdza przeniesienie tych praw?

Odpowiedź: Umowa zobowiązuje Wnioskodawcę do przeniesienia praw do wszelkiego wytworzonego oprogramowania z chwilą jego utworzenia. Na okoliczność przeniesienia praw do konkretnego oprogramowania sporządzany jest pisemny protokół, zawierający szczegółowe zestawienie wytworzonych programów wraz ze wskazaniem do każdego z nich konkretnej kwoty wynagrodzenia przypadającego jako honorarium z tytułu przeniesienia prawa. Protokół wskazuje także pola eksploatacji, na których następuje przeniesienia praw.

12.Z jakiego tytułu określonego w art. 30ca ust. 7 pkt 1-4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osiągał Pan dochód, który zamierza opodatkować preferencyjną stawką podatkową, tj.:

a)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy prawa własności intelektualnej;

b)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

c)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu;

d)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu?

Odpowiedź: Wnioskodawca zamierza objąć preferencyjną stawką opodatkowania dochody osiągnięte z odpłatnego przeniesienia na wskazanego Kontrahenta autorskich praw majątkowych do wytworzonego Oprogramowania. Odpłatne przeniesienie praw autorskich Wnioskodawca traktuje jako sprzedaż. Natomiast to, czy prawo autorskie do wytworzonego Oprogramowania stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej zostało poddane pod rozstrzygnięcie niniejszym wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej. Na ten moment Wnioskodawca jest w stanie stwierdzić, iż osiąga dochody ze sprzedaży potencjalnie rozpatrywanych jako „kwalifikowane” praw własności intelektualnej i dochody z tego źródła zamierza opodatkować preferencyjną stawką.

13.Czy i w jaki sposób obliczał Pan tzw. wskaźnik „nexus” (art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)?

Odpowiedź: Tak, Wnioskodawca oblicza wskaźnik „nexus” zgodnie ze wzorem przedstawionym w przepisie art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, alokując ponoszone przez siebie koszty w toku prowadzonych prac nad oprogramowaniem pod właściwe litery wzoru. Wnioskodawca nie nabywał wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej od podmiotu niepowiązanego/powiązanego. Wnioskodawca nie dokonywał również nabycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wszystkie ponoszone wydatki były alokowane pod literę „a” wzoru.

14.Czy odrębna ewidencja prowadzona była na bieżąco, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej? Prosimy o wskazanie konkretnej daty zaprowadzenia ewidencji.

Odpowiedź: Tak, ewidencja prowadzona jest od 1 stycznia 2019 r.

15.Czy w odrębnej ewidencji wyodrębniał Pan każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej?

Odpowiedź: Tak

16.Czy faktury, które wystawiał Pan na rzecz Kontrahenta wyodrębniały wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów Pana prac na Kontrahenta? Jeśli nie, proszę wskazać, dlaczego oraz wskazać, w jaki sposób określał Pan wartość wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich?

Odpowiedź: Nie, ponieważ wyodrębnienie wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych programów stworzonych przez Wnioskodawcę następowało w drodze protokołu, o którym mowa w odpowiedzi na pytanie nr 11 powyżej. Na ich podstawie Wnioskodawca określał wartość wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich.

Pytania

1.Czy działalność Wnioskodawcy, związana z tworzeniem i rozwojem oprogramowania komputerowego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 40 u.p.d.o.f.?

2.Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Wnioskodawca ma prawo, zgodnie z art. 30ca ust. 1 u.p.d.o.f., zastosować 5% stawkę opodatkowania wobec dochodów uzyskanych począwszy od 2019 r. w ramach przedstawionej umowy, w zakresie w jakim dochód ten został osiągnięty z tytułu odpłatnego przeniesienia na Kontrahenta autorskich praw majątkowych do wytworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania?

Pana stanowisko w sprawie

W zakresie pytania pierwszego Wnioskodawca stoi na stanowisku, że prowadzona przez niego działalność związana z tworzeniem i rozwojem oprogramowania komputerowego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 40 u.p.d.o.f.

W zakresie pytania drugiego Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zgodnie z art. 30ca ust. 1 u.p.d.o.f. ma prawo zastosować 5% stawkę opodatkowania wobec dochodów uzyskanych począwszy od 2019 r. w ramach przedstawionej umowy, w zakresie w jakim dochód ten został osiągnięty z tytułu odpłatnego przeniesienia na wskazanego Kontrahenta autorskich praw majątkowych do wytworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania.

Powyższa ocena wynika z faktu, iż prawo autorskie do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzanych samodzielnie przez Wnioskodawcę (oprogramowanie) w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 u.p.d.o.f. Jak natomiast wynika z art. 30ca ust. 1 u.p.d.o.f. podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (kwalifikowanych IP) wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Artykuł 30ca ust. 2 u.p.d.o.f. zawiera zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjną stawką opodatkowania. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule w ust. 2 pkt 8. Przy czym, by można było mówić o „kwalifikowanym” prawie własności intelektualnej przepis ten wymaga również by spełnione zostały dwa kryteria:

1)przedmiot ochrony jest wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz

2)prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm., dalej w skrócie: ustawa o PAIPP).

Zgodnie z art. 74 ust. 1 powołanej ustawy, programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, z kolei ust. 2 stanowi, że ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

Polski prawodawca nie zdefiniował w żadnym obowiązującym akcie prawnym pojęcia programu komputerowego, zatem w tym zakresie pozostaje odwołać się do dorobku doktryny i orzecznictwa. W piśmiennictwie podnosi się, że przez program komputerowy należy rozumieć zestaw instrukcji (poleceń rozkazów) adresowanych do komputera, których wykonanie przez komputer prowadzi do uzyskania określonych wyników. Podkreśla się przy tym, że nawet dokumentacja projektowa, sporządzona w języku naturalnym, może stanowić formę wyrażenia programu komputerowego, tak samo jak jego kod źródłowy (ang. source codę), czy kod wynikowy (ang. object code) (D. Flisiak (red.), Prawo autorskie i prawa pokrewne, Warszawa 2015).

Program podlegający ochronie prawnoautorskiej musi cechować się indywidualnością i stanowić utwór oryginalny, będący wytworem procesu intelektualnego programisty i jego zdolności kreacyjnych, wynikać z działalności twórczej. Oryginalność najczęściej jest utożsamiana z cechą działalności twórczej. Działalność twórcza stanowi przejaw takiego działania, które choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiada cechę nowości, której stopień jednakże nie ma znaczenia. Powinna to jednak być nowość obiektywna, z którą mamy do czynienia, gdy utwór różni się od dóbr niematerialnych, będących częścią dorobku kulturalnego, nie zaś nowość w sensie subiektywnym, zasadzająca się na przekonaniu autora o nowości własnego dzieła (A. Niewęgłowski, M. Póżniak-Niedzielska, w: System prawa prywatnego, red. Z. Radwański, t. 13: Prawo autorskie, red. J. Barta, Warszawa 2013, s. 9-11). Treść programu komputerowego nie może mieć jedynie charakteru pracy odtwórczej, polegającej na powielaniu w linijkach programu standardowych rozwiązań problemów. Ponadto, program komputerowy, aby spełniać cechy utworu chronionego prawem autorskim, powinien być również ustalony. Ustalenie programu komputerowego polega na jego uzewnętrznieniu w jakiejkolwiek postaci umożliwiającej jego percepcję przez osoby inne niż twórca (J. Barta, M. Czajkowska-Dąbrowska, Z. Ćwiąkalski, R. Markiewicz, E. Trapie, Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2001, s. 74; J. Sieńczyło-Chlabicz, Prawo własności intelektualnej, Warszawa 2013, s. 46).

Jak wskazano w pkt 89 Objaśnień podatkowych Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP BOX (dalej Objaśnienia): pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko (...) Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. Z kolei w pkt 82 Objaśnień wyjaśniono, iż: „ze względu na bardzo ograniczone źródła interpretacji wobec programu komputerowego w stricte polskich aktach prawnych oraz polskiej literaturze na potrzeby preferencji IP Box warto także odnieść się do właściwych dla omawianego zagadnienia źródeł wywodzących się od organizacji ponadnarodowych i międzynarodowych, do których przynależy Polska, w szczególności Unii Europejskiej oraz OECD.

Z związku z powyższym oraz z uwagi na harmonizację przesłanek ochrony programów komputerowych w Dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych (dalej: Dyrektywa 2009/24/WE) i nakaz proeuropejskiej interpretacji polskiego prawa trzeba w tym miejscu uwzględniać wnioski wynikające z prawa unijnego oraz dorobek Trybunału Sprawiedliwości UE. Zgodnie z punktem 7 preambuły Dyrektywy 2009/24/WE pojęcie „program komputerowy” obejmuje program w jakiejkolwiek formie, a także przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego, z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych jest taki, iż program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie.

Jak natomiast stanowi przytoczony wyżej art. 74 ust. 2 polskiej ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona programów komputerowych „obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia”. Zwrot „forma wyrażenia” odzwierciedla terminologię przyjętą w polskiej wersji językowej dyrektywy 2009/24/WE. Przez „formę wyrażenia” programu należy rozumieć każdy obiektywnie postrzegalny sposób zapisu poleceń adresowanych do komputera. Jak wyjaśnił TSUE na gruncie dyrektywy 2009/24/WE, „formą wyrażenia” może być wyłącznie taka postać programu, która umożliwia albo reprodukcję „działającego” programu, albo uzyskanie tego programu w przyszłości. Przykładowo w wyroku z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie C-393/09 Bezpečnostní softwarová asociace - Svaz softwarové ochrany v. Ministerstvo kultury, TSUE wyjaśnił, iż termin „program komputerowy” obejmuje również przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego, z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych musi pozwalać na stworzenie programu komputerowego na późniejszym etapie (zob. pkt 36 wyroku).

W orzecznictwie polskich sądów powszechnych podkreśla się, że ochrona prawno-autorska uaktywnia się od momentu ustalenia czy dany produkt jest utworem w rozumieniu ustawy o PAIPP. Konsekwencją powyższych założeń jest fakt, iż cech utworu, a co za tym idzie ochrony prawno-autorskiej nie zostanie pozbawiony nawet taki program komputerowy, który nie stanowi produktu odrębnego i nie może być sprzedany oddzielnie od programów, którym służy. Specyfika dziedziny informatyki, jej dynamika rozwoju oraz złożoność poszczególnych elementów składających się na całość nie pozwala gratyfikować jedynie sztywno określonych, widocznych efektów pracy programisty bez wyraźnego polecenia takiego ich traktowania (por. wyrok Sąd Okręgowy w ... z 26 marca 2014 r., sygn. I C 566/12).

W świetle powyższych konstrukcji prawnych, przewidzianych w polskiej ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych, unijnej Dyrektywie 2009/24/WE oraz na gruncie doktryny i orzecznictwa, należy uznać, że efekty prac Wnioskodawcy, obejmujące algorytmy i kody źródłowe spełniają wszelkie przesłanki definicyjne programów komputerowych podlegających ochronie prawno- autorskiej. Nie ulega bowiem wątpliwości, że Wnioskodawca pisząc kod każdorazowo wytwarzał dobra niematerialne charakteryzujące się oryginalnością i indywidualnością. Podejmował wysiłek umysłowy o charakterze kreacyjnym. Ponadto, efekty prac Wnioskodawcy są uzewnętrzniane w postaci kodu napisanego w danym języku programowania.

Przedmiotem ochrony prawa autorskiego jest więc w niniejszym przypadku oprogramowanie komputerowe, które zostało wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności. Zdaniem Wnioskodawcy, Jego działalność można zakwalifikować do działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 u.p.d.o.f., działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z brzmieniem art. 5a pkt 39 u.p.d.o.f., badaniami naukowymi są:

1)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce - rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,

2)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce - rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast, zgodnie z art. 5a pkt 40 u.p.d.o.f., pojęcie prace rozwojowe - oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Przytoczone wyżej przepisy wprowadzają kilka istotnych kryteriów, od których spełnienia uzależniona jest możliwość uznania określonych działań za działalność badawczo-rozwojową. Kryteria te powinny być spełnione łącznie, by konkretna działalność została zakwalifikowana do działalności badawczo- rozwojowej.

Zgodnie z tymi kryteriami, działalność badawczo-rozwojowa powinna:

1)obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe,

2)mieć twórczy charakter,

3)być podejmowana w sposób systematyczny, oraz

4)być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na tworzeniu i rozwoju nowego oprogramowania komputerowego w odpowiedzi na zapotrzebowanie jego Kontrahenta. Sprostanie wymogom zleceniodawcy wymaga nieustannego pogłębiania wiedzy, rozwijania umiejętności w dziedzinie programowania oraz wykorzystania nowoczesnych narzędzi informatycznych. Wykorzystując te zasoby w praktyce Wnioskodawca podejmuje kreacyjny wysiłek intelektualny, którego efektem jest każdorazowo nowe lub ulepszone w skali jego przedsiębiorstwa, a nierzadko również w skali światowej, oprogramowanie komputerowe. Trzeba podkreślić, że nie były i nie będą to prace rutynowe, schematyczne. Wnioskodawca nie podejmował i nie będzie podejmować prac odtwórczych, polegających na powielaniu w linijkach kodu standardowych rozwiązań problemów. Miał i będzie mieć swobodę w wyborze określonych koncepcji.

Dlatego działania polegające na tworzeniu opisanego oprogramowania komputerowego stanowią prace rozwojowe w rozumieniu cytowanych wyżej przepisów prawa podatkowego i powiązanych z nim regulacji ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań, nieistniejących dotychczas na rynku, a będących odpowiedzią na zapotrzebowanie jego uczestników. Charakter pracy Wnioskodawcy w obszarze rozwoju i ulepszania algorytmów w swej naturze jest procesem twórczym, gdyż każde jego zadanie lub problem można rozwiązać na wiele różnych sposobów, przy wykorzystaniu wielu dostępnych narzędzi. Wybór, dostosowanie oraz ulepszenie już istniejących rozwiązań zależy tylko i wyłącznie od jego wiedzy, doświadczenia oraz wyobraźni.

Wnioskodawca działał/działa w sposób systematyczny, rozwiązując problemy algorytmiczne. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego odpowiadał/odpowiada m.in. za analizę wymagań (cele), zaprojektowanie rozwiązania oraz jego zbudowanie. Pracując każdorazowo nad danym programem Wnioskodawca rozwijał/rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności w zaawansowanej dziedzinie algorytmiki, programowania, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) w postaci nowego oprogramowania. Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania, każdorazowo zmierzały do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności tego oprogramowania. Uwzględniając powyższe, należy stwierdzić, że podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu i ulepszaniu oprogramowania komputerowego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38 u.p.d.o.f.

Wobec powyższego, autorskie prawo do oprogramowania komputerowego wytwarzanego i rozwijanego (ulepszane) przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wskazano, iż Wnioskodawca realizując zobowiązania wynikające z zawartych umów otrzymywał/otrzymuje wynagrodzenie, na podstawie wystawianych przez siebie faktur VAT. Wnioskodawca jednocześnie przenosił/przenosi na Kontrahenta autorskie prawa majątkowe do wytworzonego w toku świadczonych usług oprogramowania. Niewątpliwie Wnioskodawca otrzymywał i będzie otrzymywać wynagrodzenie, którym jest honorarium za przeniesienie autorskich praw majątkowych do wytworzonego przez siebie oprogramowania. Skoro przeniesienie własności tych praw następowało odpłatnie, to tym samym Wnioskodawca osiągał i będzie osiągać dochód ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do programów komputerowych.

Reasumując:

1.Wnioskodawca w ramach własnej działalności badawczo-rozwojowej wytwarzał/wytwarza kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci autorskich praw do programów komputerowych, które podlegają ochronie według przepisów prawa polskiego.

2.Wnioskodawca osiągał/osiąga dochód ze sprzedaży tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

3.Wnioskodawca prowadzi ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 2 u.p.d.o.f.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, dochód uzyskiwany z odpłatnego zbycia kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. majątkowych praw autorskich do programów komputerowych tworzonych przez Niego w odpowiedzi na zapotrzebowanie Kontrahenta, z którym Wnioskodawca zawarł przedstawioną umowę, należy uznać za dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 u.p.d.o.f. To oznacza, że Wnioskodawca ma prawo wobec tych dochodów zastosować preferencyjną 5-proc. stawką opodatkowania.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.):

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że od 2 lipca 2018 r. prowadzi Pan działalność gospodarczą, której podstawowym przedmiotem jest działalność związana z tworzeniem oprogramowania. W okresie obowiązywania przepisów dot. ulgi IP Box współpracował Pan z amerykańską typu LLC. Współpraca odbywa się na podstawie pisemnej umowy. X jest firmą technologiczną, która zyskała reputację wiodącego dewelopera rozwiązań blockchain klasy korporacyjnej. Flagowym produktem spółki jest „X blockchain”. Umowa określa ramowe zasady i warunki świadczenia przez Pana usług programistycznych, natomiast ich dokładny zakres jest każdorazowo ustalany na podstawie składanych zleceń cząstkowych, czyli powierzonych w jakiejkolwiek formie (np. za pośrednictwem platformy do zarządzania projektem, ustnie lub poprzez e-mail) prac programistycznych do wykonania. Precyzując, zamówienia cząstkowe przedstawiają specyfikację wymagań, definiując potrzeby biznesowe, które oprogramowanie (lub jego komponent, funkcjonalność) ma zaspokajać. Pan, jako programista wysoce wyspecjalizowany w konkretnych dziedzinach, nie tworzy programów komputerowych, aplikacji w potocznym rozumieniu. Nie komercjalizuje ich również na masową skalę. Efektem Pana prac są zindywidualizowane programy komputerowe dedykowane wyłącznie rozbudowanemu produktowi jego Kontrahenta – X blockchain – główna aplikacja kliencka, tzw. „node” (dalej jako „program nadrzędny”), nad którym stale pracuje wielu innych podwykonawców, tj. programistów, inżynierów.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena, czy prowadzone przez Pana projekty programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (oprogramowania opisanego we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan, że program nadrzędny, nad którym pracuje wieloosobowy zespół developerski nie ma budowy monolitycznej. Każda funkcjonalność, moduł czy inny, mniejszy element składający się na finalny produkt może być badany pod kątem uznania go za odrębny program komputerowy. Zatem z perspektywy Kontrahenta, prace wykonywane przez Pana prowadzą od pewnego etapu do rozwijania istniejącego już oprogramowania nadrzędnego, np. o nowe lub ulepszone funkcjonalności. rozwijanie programu nadrzędnego polega na tworzeniu przez Pana od zera utworów (wyrażonych w postaci kodu napisanego w języku programowania) podlegających ochronie na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych stanowiących programy komputerowe, a następnie implementowaniu tych utworów do istniejącego już kodu programu nadrzędnego. Implementacja utworu polega przede wszystkim na dodawaniu lub nadpisywania części (linijek) kodu źródłowego do oprogramowania. W wyniku implementacji wytworzonych przez Pana utworów rozwijane oprogramowanie nadrzędne jest optymalizowane lub wyposażane w nowe, ulepszone, bądź też kolejne funkcjonalności. Oprogramowanie nadrzędne, nad którym Pan pracuje, tworzone jest na zasadach i wzorcach programowania obiektowego oraz na praktykach zwinnego wytwarzania oprogramowania. Finalny produkt, jest zatem połączeniem wielu podprogramów, w tym m.in. wytwarzanych przez Pana, z których każdy wykonuje określoną funkcję.

W uzupełnieniu wniosku dodał Pan, że twórczy charakter w odniesieniu do „oprogramowania” przejawia się w rozwiązywaniu problemów algorytmicznych, co polega na systematycznej pracy nad komputerowym rozwiązaniem problemu i obejmuje cały proces projektowania i otrzymania rozwiązania. Rozwiązania mają postać programów napisanych w wybranym języku programowania. Pisze Pan oprogramowanie przede wszystkim w ..., tj. wieloparadygmatowym języku umożliwiającym programowanie funkcyjne, kompilowanym do natywnego kodu maszynowego ze statycznym typowaniem, co oznacza, że typy są znane i precyzyjnie określone na poziomie kompilacji.

Wyjaśnił Pan, że analiza i zdefiniowania wymagań, zaprojektowanie rozwiązania, jego wykonanie, testowanie, wdrożenie. Podstawowym wyzwaniem jest zrozumienie potrzeb ostatecznego użytkownika programu, a więc określenie celu jaki ma spełniać np. dedykowana funkcjonalność/moduł. Dopiero w oparciu o tę wiedzę ustala Pan sposób dojścia do zdefiniowanego celu, dobierając odpowiednie rozwiązania programistyczne oraz technologie, takie jak język ..., technologia ..... Oprogramowanie wyróżnia unikalna funkcjonalność w postaci, której do tej pory nie funkcjonowała w praktyce gospodarczej, jak również nie była do tej pory znana na rynku. Zastosowanie technologii .... w rozwijanym Oprogramowaniu, jak i nowinek technologicznych z dziedziny zaawansowanej kryptografii sprawia iż rozwinięte oprogramowanie różni się od tych występujących dotychczas w Pana praktyce gospodarczej, jak również jest konkurencyjne na rynku i oryginalne. W trakcie prac rozwojowych związanych z tworzeniem nowego Oprogramowania czy też jego ulepszeniem/rozwinięciem zdobył Pan potrzebną ekspertyzę z zakresu maszyn wirtualnych, jak również języka .... Rozwinięte Oprogramowanie wyróżnia unikalna funkcjonalność w postaci, której do tej pory nie funkcjonowała w praktyce gospodarczej jak również nie była do tej pory znana na rynku.

Zatem, prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania oprogramowania komputerowego ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

W przedstawionym opisie sprawy wskazał Pan, że rozwija swoją wiedzę i umiejętności w zakresie programowania, poznając i wykorzystując najnowsze technologie. Tworzenia nowego oprogramowania lub ulepszania istniejącego produktu o nową funkcjonalność (wymagającego również stworzenia w tym zakresie nowego kodu źródłowego) odbywało się według przedstawionego wyżej podejścia do rozwiązywania problemów algorytmicznych i standardowo w najszerszym zakresie składa się z przedstawionych etapów.

Wyjaśnił Pan w uzupełnieniu wniosku, że  dla każdego z poszczególnych Oprogramowań postawione są konkretne cele: przykładowo, zaimplementowanie nowych funkcjonalności, bezpieczeństwo i stabilność. Przykładowo, każde ze zrealizowanych Oprogramowań może zawierać krytyczne błędy bezpieczeństwa, zgłoszone zewnętrznie, lub znalezione wewnętrznie używając przygotowanych przez Pana narzędzi. W obydwu przypadkach celem było wytworzenie nowego Oprogramowania zawierające należyte poprawki bezpieczeństwa w odpowiedzi na zgłoszenia, jak również poprawione błędy. Nie da się określić ile czasu zajmie zaadresowanie każdego zgłoszenia, co może opóźnić datę wypuszczenia nowej wersji oprogramowania. Zostały osiągnięte wszystkie cele zaplanowane na każdą kolejną wersję Oprogramowania, a każde kolejne Oprogramowanie było należycie przetestowane. Przykładowo, w wersji 0.2 niedługo po podpisaniu kontraktu zaczął Pan pracę nad maszyną wirtualną (ok. wersji oprogramowania 0.2), a parę miesięcy później prace te zostały sfinalizowane. Systematyczność w tym przypadku odnosi się do założonego harmonogramu wydań Oprogramowania, przy którym Pan pracuje. Pana badania w odniesieniu do (przykładowo) bezpieczeństwa mogą wpływać na terminy w harmonogramie. Przykładowo, przy wersji 0.6 jeśli są zgłoszone zewnętrzne błędy bezpieczeństwa, to aby zaadresować ww. błędy, będzie „wypuszczona” wersja 0.6.1 trybie natychmiastowym, alternatywnie jeśli zostanie znaleziony błąd wewnętrznie w zależności od stopnia niebezpieczeństwa może zostać zaplanowana kolejna wersja 0.6.2 (wysokie niebezpieczeństwo) lub kolejna wersja wg harmonogramu np. 0.7 (niskie zagrożenie). Systematyczność prac objawia się w metodycznym podejściu, regularnym wykonywaniu czynności programistycznych. Został opracowany harmonogram wydawnictwa kolejnych wersji Oprogramowania, który zakładał miesięczny cykl wydawniczy, zakładając iż wszystkie postanowione cele (nowe funkcjonalności, zaadresowane błędy) zostały zrealizowane. Błędy, które były adresowane w każdej z wersji mogły negatywnie wpływać na harmonogram za uwagi na fakt, że nie da się precyzyjnie wyestymować ile dany błąd zostanie należycie zaadresowany.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że wytwarzane przez Pana oprogramowanie opiera się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmuje m.in. zbudowanie modelu i zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego, będącego realizacją algorytmu) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Na podstawie własnej wiedzy i doświadczenia, wstępnie analizuje Pan możliwość zrealizowania projektu, czyli stworzenia nowego oprogramowania, przy użyciu określonych zasobów. Proces tworzenia oprogramowania wymaga ciągłego rozwoju, poszerzenia i aktualizowania wiedzy programistycznej, jak również z dziedziny, w której to oprogramowanie ma być wykorzystywane. Niejednokrotnie sięga Pan w tym celu  do fachowej literatury, szkoleń oraz fachowych publikacji. W każdym przypadku wnosi Pan swój indywidualny i twórczy wkład, wykorzystując najnowsze technologie informatyczne z zakresu wytwarzania oprogramowania. Produkty informatyczne stworzone przez Pana mają charakter indywidualny i są utrwalone w postaci kodu w języku programowania.

W uzupełnieniu wniosku dodał Pan, że kształcił się w dziedzinie programowania, nawiązywał współpracę z polskimi i zagranicznymi kontrahentami. Uczestnictwo w licznych projektach branży IT przyczyniło się do poszerzenia wiedzy i doświadczenia. W ramach prowadzonych prac nad Oprogramowaniem wykorzystuje Pan i rozwija różne rodzaje wiedzy m.in.: zaawansowana kryptografia oraz maszyny wirtualne. Kombinacja powyższych innowacyjnych technologii sprawia iż Oprogramowanie jest znacznie lepsze od już istniejących na rynku.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

(i)badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

(ii)prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje m.in. prace rozwojowe w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

• nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

• nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;
• łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;
• kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;
• wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

• planowaniu produkcji oraz
• projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Mając na uwadze powyższe uznać należy, że opisana działalność w zakresie tworzenia wraz ze współautorami programów komputerowych spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, a także powołane przepisy należy stwierdzić, że podejmowana przez Pana działalność związana z tworzeniem i rozwojem oprogramowania komputerowego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu i w warunkach działalności wynikającej z wniosku i jego uzupełnienia.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy:

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30cb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box.

W ramach tych rozwiązań podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:

• podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem tych praw lub posiadał prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i
• prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego.

Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest:

• dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
•  dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również,
• dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania jest wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy.

Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP. Zaznaczenia przy tym wymaga, że w Pana sytuacji, opodatkowaniu 5% stawką będzie podlegała suma przemnożonych przez wskaźniki nexus dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych.

Istotnym jest, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym, należy ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć więc trzeba, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy podkreślić, że stosowanie ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się jednak, dodatkowe obowiązki po stronie podatników – w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnicy nie prowadzący ksiąg rachunkowych mogą spełnić wymóg dotyczący takiej ewidencji przez sporządzanie kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP. Zestawienie powinno obejmować wydatki od początku działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to powinno być sporządzane przez narastające ujęcie wydatków dotyczących poszczególnych zadań. Należy je sporządzać na podstawie zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:

Oznacza to, że ulga IP Box, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

Z przedstawionych okoliczności analizowanej sprawy wynika, że:

1. w ramach pisemnej umowy z amerykańską firmą tworzył i rozwijał Pan oprogramowanie;
2. wykonywał Pan powyższe czynności w ramach prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;
3. efekty Pana pracy, które nazywa Pan odpowiednio „oprogramowaniem” zawsze, tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i rozwijania były/są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
4. w wyniku podjętych czynności powstawał odrębny utwór w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego, a Pan przenosił całość autorskich praw majątkowych do tego utworu otrzymując w zamian wynagrodzenie za sprzedaż tego prawa;
5. zamierza Pan objąć preferencyjną stawką opodatkowania dochody osiągnięte z odpłatnego przeniesienia na wskazanego Kontrahenta autorskich praw majątkowych do wytworzonego Oprogramowania. Odpłatne przeniesienie praw autorskich traktuje Pan jako sprzedaż;
6. monitoruje Pan efekty prowadzonej przez siebie działalności rozwojowej i wyodrębnia prawa autorskie do programów komputerowych, wytworzonych i zbytych w ramach umowy zawartej ze wskazanym Kontrahentem. Prowadzi Pan na bieżąco ewidencję, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zapewniającą ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu z praw autorskich do tego oprogramowania. Ewidencja zawiera wszystkie informacje, o których mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym również wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Ewidencja prowadzona jest od 1 stycznia 2019 r.

Zatem w świetle przedstawionego stanu faktycznego ma Pan prawo, ma prawo, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zastosować 5% stawkę opodatkowania wobec dochodów uzyskanych począwszy od 2019 r. w ramach przedstawionej umowy, w zakresie w jakim dochód ten został osiągnięty z tytułu odpłatnego przeniesienia na Kontrahenta autorskich praw majątkowych do wytworzonego przez Pana oprogramowania.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
• zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Stroną wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych jest Pan, dlatego też ta interpretacja nie wywołuje skutków podatkowych dla pozostałych Współtwórców programów komputerowych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).