Moment powstania przychodu oraz różnic kursowych. - Interpretacja - 0112-KDWL.4011.91.2023.2.JK

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 22 grudnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDWL.4011.91.2023.2.JK

Temat interpretacji

Moment powstania przychodu oraz różnic kursowych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 listopada 2023 r. wpłynął Pana wniosek sygnowany datą 20 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu powstania przychodu oraz różnic kursowych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 listopada 2023 r. (wpływ 30 listopada 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEiDG). Prowadzi Pan działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z tym posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 i ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) (dalej jako: „ustawa PIT”). Przeważającym przedmiotem Pana działalności jest działalność w zakresie nagrań dźwiękowych i muzycznych o kodzie PKD 59.20.Z. Wybrał Pan podatek liniowy, prowadzi kpir. Natomiast wynagrodzenie wydawane jest w większości na własne potrzeby.

Jest Pan twórcą muzycznym, tj. tworzy oraz udostępnia swoje utwory na platformie „X” należącej do spółki zarejestrowanej na terytorium A (dalej jako: „Spółka”). Warunkiem korzystania z platformy X jest akceptacja warunków użytkowania (dalej jako: „Regulamin”).

Na podstawie regulaminu udziela Pan wszystkich niezbędnych zgód i praw, bez ograniczeń do sprzedaży i wykorzystania swoich nagrań m.in. do cyfrowego pobierania, interaktywnego i nieinteraktywnego przesyłania strumieniowego, usług w chmurze i usług przesyłania strumieniowego na żądanie (nie stanowi to przeniesienia autorskich praw majątkowych).

Spółka pełni w tym przypadku rolę pośrednika w dystrybucji utworów stworzonych przez Pana m.in. na platformy takie jak: B, D, C, E itp.

Z tytułu udostępniania swoich utworów za pośrednictwem Spółki otrzymuje Pan tantiemy, które co miesiąc są przelewane na wirtualny rachunek znajdujący się na platformie X. Zapłata za świadczone usługi odbywa się w dolarach. Wszelkie dochody zarejestrowane na Pana koncie są przechowywane na rachunku bankowym należącym do Spółki (rachunek prowadzony w dolarach). Minimalna kwota środków pieniężnych, które może Pan wypłacić wynosi 10 dolarów.

Wykorzystywana usługa wypłaty zarobionych tantiemów to H (H to zaufany partner obsługiwany przez F).

Decyduje Pan, w którym momencie chce wypłacić zgromadzone tantiemy – może tego dokonać np. co miesiąc, co tydzień, bądź nawet po paru miesiącach.

Rozliczenie na platformie X odbywa się w sposób następujący:

1.Wedle uznania (zazwyczaj co miesiąc) wypłaca Pan zgromadzone środki klikając przycisk „withdraw”.

2.W ciągu kilku sekund na Pana konto F trafia równowartość wypłacanych dolarów w euro.

3.Następnie przesyła Pan wynagrodzenie w euro na własny rachunek bankowy zarejestrowany w polskim banku. F przelicza euro na złotówki według własnego kursu.

4.Po zazwyczaj 2-3 dniach wypłacone wynagrodzenie pojawia się na polskim rachunku bankowym.

W dniu wypłaty zgromadzonych środków pieniężnych na platformie X ustala Pan średni kurs dolara ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania wypłaty.

Następnie po otrzymaniu finalnej kwoty na polski rachunek bankowy (punkt 4) porównuje Pan faktycznie otrzymaną kwotę w złotówkach z kwotą przeliczoną według średniego kursu NBP (punkt 1). Różnicę między tymi kwotami księguje Pan jako dodatnią bądź ujemną różnicę kursową.

W związku z powyższym powziął Pan wątpliwości w zakresie momentu powstania przychodu podatkowego, a także rozliczania różnic kursowych.

W uzupełnieniu do wniosku wskazał Pan, że wystawia fakturę w walucie polskiej (PLN).

Pytania

1. Czy momentem uzyskania Pana przychodu podatkowego zgodnie z opisanym stanem faktycznym będzie faktyczna wypłata środków pieniężnych zgromadzonych na wirtualnym rachunku internetowym prowadzonym przez Spółkę?

2. Czy zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym postępuje Pan właściwie, rozpoznając różnice kursowe występujące w transakcjach za pośrednictwem platformy „X”, tj. różnica między średnim kursem NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wypłaty środków pieniężnych, a kwotą faktycznie otrzymaną na rachunek bankowy (po przewalutowaniu) powstała różnica obu tych wartości stanowi dodatnią lub ujemną różnicę kursową?

Pana stanowisko w sprawie

Szczegółowe uzasadnienie stanowiska w odniesieniu do pytania przedstawionego w punkcie 1:

W świetle art. 11 ust. 1 ustawy PIT przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z treścią art. 14 ust. 1 ustawy PIT za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Jednocześnie na podstawie ust. 1c omawianego artykułu za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h-1j i 1n-1p, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1)wystawienia faktury albo

2)uregulowania należności.

Cytowany przepis nakazuje jednoznacznie określić moment wykonania usługi. W związku z faktem, że ustawa nie definiuje momentu, w którym usługę uznaje się za wykonaną oraz nie precyzuje kryteriów, jakimi należy się posługiwać dla jego określenia, należy uznać, że w sytuacji, gdy dojdzie do wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi przed dniem wystawienia faktury albo uregulowania należności, wówczas uznać należy, że przychód powstanie w dniu wykonania usługi lub częściowego wykonania usługi.

Pana zdaniem przychód podatkowy powstaje wyłącznie w momencie faktycznej wypłaty środków zgromadzonych na platformie X (punkt 1 opisu stanu faktycznego). W Pana opinii dopiero w tym momencie dochodzi do trwałego zwiększenia jego majątku – w świetle art. 14 ust. 1c ustawy PIT wypłatę środków należy traktować jako uregulowanie należności.

W orzecznictwie sądów administracyjnych podkreśla się, że za przychód podatkowy w rozumieniu przepisów prawa podatkowego mogą zostać uznane tylko takie przysporzenie podatnika, które ma charakter definitywny, tj. bezzwrotnie i w sposób trwały powiększają jego majątek.

Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 14 kwietnia 2021 r., o sygn. I SA/Po 864/20 „za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które nie mają charakteru zwrotnego. Przychód jest bowiem w istocie określonym przyrostem majątkowy, a zatem jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny”.

W podobnym tonie wypowiedział się również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z dnia 12 marca 2020 r., o sygn. I SA/GI 1196/19, który uznał, że „przychód podatkowy jest w istocie określonym przyrostem majątkowym i jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny. O zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, którymi może on rozporządzać”.

Szczegółowe uzasadnienie Pana stanowiska w odniesieniu do pytania przedstawionego w punkcie 2:

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy PIT opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

W świetle art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy PIT – jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Natomiast w myśl art. 14 ust. 2 pkt 3 ustawy PIT przychodem z działalności gospodarczej są również różnice kursowe.

Co do zasady do przychodów z działalności gospodarczej należą wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem przychodów wymienionych w art. 14 ust. 3 ustawy PIT.

Zgodnie z treścią art. 11a ust. 1 ustawy PIT przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Na podstawie art. 14b ust. 1 ustawy PIT podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie art. 24c, z zastrzeżeniem ust. 2.

Stosownie do treści art. 24c ust. 1 ustawy PIT różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

W myśl art. 24c ust. 2 pkt 1-3 tej ustawy: dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;

2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,

3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5.

Natomiast stosownie do treści art. 24c ust. 3 pkt 1-3 ustawy ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;

2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;

3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wpływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5.

Przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień (art. 24c ust. 4 cytowanej ustawy podatkowej).

Dla celów ustalenia różnic kursowych od transakcji gospodarczych przeprowadzanych w walucie obcej, wartości wyrażone w tej walucie, co do zasady, należy przeliczać po kursie faktycznie zastosowanym. Przepisy ustaw podatkowych nie definiują pojęcia faktycznie zastosowanego kursu waluty. Uwzględniając wykładnię językową oraz systemową i celowościową tego pojęcia, należy stwierdzić, że faktycznie zastosowany kurs walutowy to taki kurs, który rzeczywiście został użyty, a więc którym faktycznie się posłużono przy przeprowadzaniu konkretnej operacji gospodarczej. Z kursem faktycznie zastosowanym w powyższym rozumieniu mamy zatem do czynienia w sytuacji, gdy w związku z otrzymaniem bądź wydatkowaniem środków występuje operacja sprzedaży bądź kupna waluty obcej po określonym kursie lub też dochodzi do przewalutowania tych środków. Natomiast w przypadku, gdy przy regulowaniu zobowiązań bądź otrzymaniu należności nie zachodzą ww. okoliczności, dla celów ustalenia różnic kursowych należy stosować kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień otrzymania należności lub zapłaty.

Pana zdaniem postępuje on prawidłowo: w dniu wypłaty zgromadzonych środków pieniężnych na platformie X ustala Pan średni kurs dolara ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania wypłaty.

Następnie po otrzymaniu finalnej kwoty na polski rachunek bankowy (punkt 4) porównuje Pan faktycznie otrzymaną kwotę w złotówkach z kwotą przeliczoną według średniego kursu NBP (punkt 1). Różnicę między tymi kwotami księguje Pan jako dodatnią bądź ujemną różnicę kursową.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r., poz. 2647 ze zm.):

opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak stanowi art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

źródłami przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 14 ust. 1 tej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h-1j i 1n-1p, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1)wystawienia faktury albo

2)uregulowania należności.

Natomiast w myśl art. 14 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

przychodem z działalności gospodarczej są również różnice kursowe.

W pierwszej kolejności Pana wątpliwości dotyczą momentu uzyskania przychodu podatkowego a dokładniej czy będzie to faktyczna wypłata środków pieniężnych zgromadzonych na wirtualnym rachunku internetowym prowadzonym przez Spółkę.

Co do zasady, przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika pieniądze i wartości pieniężne. Do przysporzenia dochodzi więc w momencie, gdy można mówić o powiększeniu majątku lub składników majątku danej osoby i gdy osoba ta może tym składnikiem swobodnie dysponować.

Odmiennie jednak należy rozpatrywać fakt powstania przychodu w przypadku ich osiągania w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Jak wskazuje definicja w ww. cytowanych art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane. Nie znajduje tu zatem zastosowania powiązanie momentu powstania przychodu z faktycznym władztwem nad należnością powstałą ze sprzedaży towaru czy usługi.

Z opisu sprawy wynika, że z tytułu udostępniania utworów za pośrednictwem Spółki otrzymuje Pan tantiemy, które co miesiąc są przelewane na wirtualny rachunek znajdujący się na platformie X. Zapłata za świadczone usługi odbywa się w dolarach. Wszelkie dochody zarejestrowane na Pana koncie są przechowywane na rachunku bankowym należącym do Spółki (rachunek prowadzony w dolarach). Minimalna kwota środków pieniężnych, które może Pan wypłacić wynosi 10 dolarów. Decyduje Pan, w którym momencie chce wypłacić zgromadzone tantiemy – może tego dokonać np. co miesiąc, co tydzień, bądź nawet po paru miesiącach. Wedle uznania (zazwyczaj co miesiąc) wypłaca Pan zgromadzone środki; w ciągu kilku sekund na Pana konto F trafia równowartość wypłacanych dolarów w euro; przesyła Pan wynagrodzenie w euro na własny rachunek bankowy zarejestrowany w polskim banku – F przelicza euro na złotówki według własnego kursu; po zazwyczaj 2-3 dniach wypłacone wynagrodzenie pojawia się na polskim rachunku bankowym.

W konsekwencji, przychód powstaje w momencie uregulowania należności przez Spółkę, tj. w momencie wpływu środków pieniężnych na wirtualny rachunek internetowy prowadzony przez Spółkę.

Kolejne Pana wątpliwości dotyczą różnic kursowych występujących w transakcjach za pośrednictwem platformy „X”.

Zgodnie z art. 14b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie art. 24c, z zastrzeżeniem ust. 2.

Stosownie do art. 24c ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

zasady ustalania różnic kursowych określone w ust. 1-9 stosują podatnicy prowadzący działalność gospodarczą lub działy specjalne produkcji rolnej.

Zgodnie z art. 24c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

W myśl art. 24c ust. 2 pkt 1-3 tej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1) przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;

2) poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;

3) otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5.

Stosownie natomiast do art. 24c ust. 3 pkt 1-3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1) przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;

2) poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;

3) otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5.

W myśl art. 24c ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

Jak stanowi art. 24c ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

jeżeli faktycznie zastosowany kurs waluty, o którym mowa w ust. 2 i 3, jest wyższy lub niższy odpowiednio o więcej niż powiększona lub pomniejszona o 5% wartość kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty, organ podatkowy może wezwać strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających zastosowanie kursu waluty. W razie niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają zastosowanie faktycznego kursu waluty, organ podatkowy określi ten kurs opierając się na kursach walut ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski.

Przy czym – na podstawie art. 24c ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, o którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu.

Zgodnie natomiast z art. 24c ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatnicy wyznaczają kolejność wyceny środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej, o której mowa w ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3, według przyjętej metody stosowanej w rachunkowości, której nie mogą zmieniać w trakcie roku podatkowego

Należy przy tym wskazać, że w myśl art. 35 ust. 8 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.):

jeżeli ceny nabycia jednakowych albo uznanych za jednakowe, ze względu na podobieństwo rodzaju i przeznaczenie, składników inwestycji są różne, to ich rozchód wycenia się według metody wybranej przez jednostkę spośród metod, o których mowa w art. 34 ust. 4 pkt 1-3.

Przy czym, stosownie do przepisu art. 34 ust. 4 pkt 1-3 ustawy o rachunkowości:

w przypadku gdy ceny nabycia albo zakupu, albo koszty wytworzenia jednakowych albo uznanych za jednakowe, ze względu na podobieństwo ich rodzaju i przeznaczenie, są różne, wartość stanu końcowego rzeczowych składników aktywów obrotowych wycenia się w zależności od przyjętej przez jednostkę metody ustalania wartości ich rozchodu, w tym zużycia, sprzedaży:

1)według cen przeciętnych, to jest ustalonych w wysokości średniej ważonej cen (kosztów) danego składnika aktywów;

2)przyjmując, że rozchód składnika aktywów wycenia się kolejno po cenach (kosztach) tych składników aktywów, które jednostka najwcześniej nabyła (wytworzyła);

3)przyjmując, że rozchód składników aktywów wycenia się kolejno po cenach (kosztach) tych składników aktywów, które jednostka najpóźniej nabyła (wytworzyła).

Ww. pkt 2 przedstawia tzw. metodę FIFO, tj. pierwsze przyszło-pierwsze wyszło, natomiast pkt 3 prezentuje tzw. metodę LIFO, tj. ostatnie przyszło-pierwsze wyszło.

Podkreślenia wymaga fakt, że podatnicy, ustalający różnice kursowe na podstawie art. 24c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stosują określone w ustawie o rachunkowości metody tylko do kolejności wyceny, natomiast sama wycena, zgodnie z art. 24c ust. 8 w zw. z art. 24c ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3 tej ustawy, winna nastąpić na podstawie faktycznie zastosowanego kursu w rozumieniu przepisów podatkowych.

Należy także zauważyć, że z literalnego brzmienia art. 24c ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że metoda ustalania kolejności wyceny środków wyrażonych w walucie obcej na posiadanym rachunku walutowym wybierana i stosowana jest wyłącznie dla celów ustalenia różnic kursowych od środków własnych. Nie ma ona natomiast znaczenia dla celów ustalania różnic kursowych od przeprowadzonych transakcji gospodarczych.

Z powyższych przepisów wynika, że u podatników prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą, dokonujących transakcji w walutach obcych powstają dwa rodzaje różnic kursowych:

-    różnice wynikające z przeprowadzanych transakcji gospodarczych, w przypadku gdy wartość uzyskanego przychodu bądź poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według średniego kursu Narodowego Banku Polskiego, o którym mowa w cyt. art. 24c ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest inna niż wartość tego przychodu bądź kosztu z dnia faktycznego otrzymania bądź wydatkowania środków pieniężnych, przeliczona według kursu faktycznie zastosowanego,

-    różnice od własnych środków pieniężnych zgromadzonych w walucie obcej przez podmiot gospodarczy, w tym także na rachunku bankowym, wynikające z ruchu środków na tym rachunku; różnice te powstają w przypadku, gdy faktycznie zastosowany kurs waluty z dnia wpływu środków pieniężnych (wartości pieniężnych) jest inny niż kurs faktycznie zastosowany waluty z dnia wypływu tych środków (wartości).

Przy czym należy pamiętać, że w sytuacji gdy podatnik wystawił fakturę w walucie polskiej, może przyjąć płatność w walucie krajowej bądź w walucie obcej. Jeżeli jednak płatność zostanie otrzymana w walucie obcej do faktury wystawionej w PLN, to różnice wynikające z przeprowadzanych transakcji gospodarczych nie powstaną.

Zgodnie z art. 24c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, aby powstała różnica kursowa, kwota przychodu należnego powinna być bowiem wyrażona na dokumencie sprzedaży w walucie obcej przy czym płatność też musi nastąpić w walucie obcej.

Z opisu sprawy wynika, że wystawia Pan fakturę w walucie polskiej (PLN), jednak płatność zostanie dokonana w dolarach na rachunek na platformie X, to oznacza, że dla tych transakcji nie powstaną podatkowe różnice kursowe, o których mowa w ww. przepisach, bowiem transakcje zostaną zawarte w walucie polskiej, a nie w walucie obcej.

W analizowanej sytuacji ewentualnie powstać mogą różnice kursowe od własnych środków pieniężnych zgromadzonych w walucie obcej.

W tym przypadku, nie powoduje powstania różnic kursowych fakt wypłaty waluty na cele prywatne przedsiębiorcy, niezależnie od tego, czy wypłata ta ma formę bezgotówkową, czy też gotówkową. Natomiast wydatkowanie środków pieniężnych w walucie obcej na cele prowadzonej działalności gospodarczej powoduje powstanie różnicy od środków własnych.

Ustalając różnice kursowe od środków własnych powinien Pan porównać wartość wypływających środków pieniężnych z platformy X – ustaloną po średnim kursie NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wpływu środków na rachunek na platformie X, z wartością tych środków przeliczoną po kursie faktycznie zastosowanym przez F z dnia wypływu tych środków z rachunku F (tj. z dnia przewalutowania przez F) czyli z kwotą złotówek jaka wpłynie na Pana konto firmowe.

Zaznaczam, że powyższe ma zastosowanie wyłącznie do środków pieniężnych które są wykorzystywane na cele działalności gospodarczej, a nie na własne potrzeby.

Różnicę wynikającą z porównania tych wartości należy zaliczyć odpowiednio do przychodów, bądź kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pana do interpretacji.

·   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).