Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości gruntowej nabytej w drodze spadku po zmarłych małżonkach.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 25 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1.Zainteresowana będąca stroną postępowania:

Pani J. K.

2.  Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

    Pani M. W.

3.  Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

Pani A. B.

Opis zdarzenia przyszłego

Zmarli małżonkowie Pan T. K. i Pani A. K. byli na zasadzie ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej współwłaścicielami nieruchomości gruntowej położonej w (...) (województwo (...), powiat (...), gmina (...) stanowiącej działki: nr 1 i nr 2, o obszarze 0,0551 ha, dla której Sąd Rejonowy w (...) prowadzi księgę wieczystą numer (...). Częścią składową ww. nieruchomości są: budynek mieszkalny trwale związany z gruntem usytuowany pod adresem: (...), ulica (...) numer (...) oraz budynek niemieszkalny. Opisaną nieruchomość małżonkowie nabyli w 1967 roku (na podstawie umów zawartych w Państwowym Biurze Notarialnym w (...): umowy sprzedaży z dnia 6 kwietnia 1967 roku zawartej za numerem (...) i umowy przeniesienia własności z dnia 25 kwietnia 1967 roku zawartej na numerem (...).

W małżeństwie Państwa T. K. i A. K. od dnia zawarcia związku małżeńskiego, tj. od dnia 14 kwietnia 1956 roku nieprzerwanie obowiązywał ustrój ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej.

Pan T. K. zmarł dnia 1 lutego 2019 roku w (...), na podstawie testamentu własnoręcznego z dnia 30 stycznia 1987 roku otwartego i ogłoszonego w dniu 20 sierpnia 2021 roku spadek po nim nabyła w całości jego żona Pani A. K., co zostało stwierdzone prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w (...) Wydziału I Cywilnego wydanym dnia 5 listopada 2021 roku w sprawie sygn. akt (...).

Pani A. K. zmarła dnia 7 lutego 2019 roku w (...), na podstawie ustawy spadek po niej nabyły osoby zainteresowane składające niniejszy wniosek, mianowicie Pani J. K., Pani M. W. i Pani A. B., w 1/3 części każda z Państwa, co zostało potwierdzone zarejestrowanym aktem poświadczenia dziedziczenia z dnia 13 listopada 2019 roku (...) Pani K. A. notariusz w (...).

Nie został dokonany dział spadku po zmarłej Pani A. K.

Obecnie Państwo, tj. Pani J. K., Pani M. W. i Pani A. B., jako współwłaścicielki opisanej wyżej zabudowanej nieruchomości, dla której jest prowadzona księga wieczysta numer (...) zamierzają sprzedać tą nieruchomość. Sprzedaż nastąpić ma przed upływem pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym zmarła Pani A. K. (tj. przed upływem pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przez Państwa (jako współwłaścicielki) przysługujących wam udziałów we współwłasności nieruchomości).

Sprzedaż ta nie będzie dokonywana w wykonaniu działalności gospodarczej.

Pytanie

Czy planowane odpłatne zbycie (sprzedaż) przed końcem 2024 roku przez Państwa, tj. Panią J. K., Panią M. W. i Panią A. B. zabudowanej nieruchomości, dla której jest prowadzona księga wieczysta numer (...), nie następujące w wykonaniu działalności gospodarczej, będzie stanowiło dla Państwa źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku od spadków i darowizn – powinno być: ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz czy powstanie obowiązek podatkowy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu tej sprzedaży?

Państwa stanowisko w sprawie

W Państwa ocenie, tj. osób zainteresowanych składających niniejszy wniosek wspólny - biorąc pod uwagę przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego regulujące ustawową wspólność majątkową małżeńską, jako wspólność bezudziałową - należy przyjąć, że zmarłej Pani A. K. od 1967 roku przysługiwała w całości (1/1) własność nieruchomości, dla której jest prowadzona księga wieczysta numer (...), a zatem planowane odpłatne zbycie (sprzedaż) tej nieruchomości przed końcem 2024 roku przez spadkobierców Pani A. K. (tj. Panią J. K., Panią M. W. i Panią A. B.), nie następujące w wykonaniu działalności gospodarczej, nie będzie stanowiło dla zbywców (tj. Państwa) źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku od spadków i darowizn – powinno być: ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) i nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym nie powstanie obowiązek podatkowy dla Państwa w zakresie podatku dochodowego z tytułu tej sprzedaży.

Jak wskazano wyżej, spadkodawczyni Pani A. K. od dnia 14 kwietnia 1956 roku pozostawała w związku małżeńskim z Panem T. K. W ich małżeństwie nieprzerwanie obowiązywał ustrój ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej.

Zgodnie z art. 31 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: "Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny)."

Do majątku wspólnego małżonków należą zatem majątkowe prawa podmiotowe, a do praw takich należy w szczególności własność. Cechą charakterystyczną współwłasności łącznej jest jej bezudziałowy charakter - w czasie trwania takiej współwłasności małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą rozporządzać udziałami, nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego.

W związku z powyższym nabycie w czasie trwania wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków prawa własności w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. Mając powyższe na uwadze należy wskazać, iż Pani A. K. nabyła nieruchomość, dla której jest prowadzona księga wieczysta numer (...) w całości (co zostało ujawnione w księdze wieczystej jako udział 1/1) w 1967 roku, nabycia tego dokonała na zasadach ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej.

Na potwierdzenie powyższych wyjaśnień wskazać należy treść uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego podjętej (w składzie siedmiu sędziów) dnia 15 maja 2017 roku w sprawie sygn. akt II FPS 2/17. Sąd ten stwierdził, że dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków. Z uzasadnienia uchwały wnika nadto, że w przypadku nabycia nieruchomości przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej przewidzianej w art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy nie ma możliwości określenia tego, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest możliwe nabycie nieruchomości w określonym udziale przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej i działających jednocześnie, co wynika z istoty wspólności małżeńskiej. Wspólność małżeńska (łączna) to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Nie mogą także rozporządzać udziałem w jakimkolwiek przedmiocie należącym do tego majątku.

Późniejsze dziedziczenie przez spadkodawczynię Panią A. K. po jej mężu Panu T. K. (na podstawie testamentu) nie spowodowało zatem nabycia przez nią udziału we współwłasności nieruchomości, dla której jest prowadzona księga wieczysta numer (...), bowiem nieruchomość ta należała już wcześniej do ich majątku wspólnego.

Zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mianowicie:

• zgodnie z art. 9 ust. 1 i ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że: Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g, art. 30j-30p oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów,
• zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że: Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie,
• zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że: W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę,

należy przyjąć, że jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości (lub udziału w nieruchomości), która została nabyta w drodze spadku, nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie tej nieruchomości przez spadkodawcę - nie jest ono źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z takiego odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, należy uznać, że przychód uzyskany z odpłatnego zbycia (sprzedaży) przez Państwa nieruchomości, dla której jest prowadzona księga wieczysta numer (...) (a nabytej przez te osoby na podstawie dziedziczenia po zmarłej Pani A. K., która była jej właścicielką od 1967 roku) nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zarówno w przypadku dokonania takiego zbycia przed końcem 2024 roku jak i później. Przedstawione stanowisko należy zatem uznać za prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako źródła przychodów wymienia natomiast:

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa nastąpi po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, nie stanowi ono źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym  od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Jednocześnie, w myśl art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jeżeli nieruchomości lub prawa majątkowe określone przez art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c tej ustawy zostały nabyte w drodze spadku, to ich odpłatne zbycie (dokonane poza działalnością gospodarczą) stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, jeżeli nastąpiło ono przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres własności nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkodawcy. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c w związku z art. 10 ust. 5 ww. ustawy (czyli nabytych w drodze spadku), decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia przez spadkodawcę.

Zgodnie z art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego:

Zgodnie z art. 925 Kodeksu cywilnego:

Stosownie do art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego:

Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

W rozpatrywanej sprawie, należy odnieść się do przepisów regulujących stosunki majątkowe małżeńskie, zawartych w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy:

Przedmiotami majątkowymi w rozumieniu tego przepisu są wszelkie prawa majątkowe, zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności). Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Z ww. przepisu wynika, że wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale.

Zaprezentowane stanowisko znajduje odzwierciedlenie w podjętej przez Naczelny Sąd Administracyjny uchwale w składzie siedmiu sędziów z 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, w której Sąd stwierdził, że:

W uzasadnieniu uchwały Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w przypadku nabycia nieruchomości przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej przewidzianej w art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy nie ma możliwości określenia tego, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest możliwe nabycie nieruchomości w określonym udziale przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej i działających jednocześnie, co wynika z istoty wspólności małżeńskiej. Wspólność małżeńska (łączna) to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Nie mogą także rozporządzać udziałem w jakimkolwiek przedmiocie należącym do tego majątku.

Z wniosku wynika m.in., że w ramach spadku nabyli Państwo nieruchomość gruntową zabudowaną, która została przez Państwa T. i A. K. nabyta w ramach ustawowej wspólności małżeńskiej.

W świetle powyższego, w przypadku dokonanego przez Państwa odpłatnego zbycia nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym trwale związanym z gruntem oraz budynkiem niemieszkalnym, przewidziany w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych okres pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, w myśl art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy liczyć od końca roku, w którym Państwo T. i A. K. nabyli przedmiotową nieruchomość, tj. od końca 1967 roku. Zatem pięcioletni okres liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez spadkodawców niewątpliwie upłynął.

Reasumując, zbycie przez Państwa przed końcem 2024 r. odziedziczonej nieruchomości nie będzie stanowiło dla Państwa źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ ww. sprzedaż nastąpiła po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej nieruchomości przez Państwa spadkodawcę, tj. Panią A. K. W konsekwencji, nie będziecie Państwo zobowiązani do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu powyższej sprzedaży nieruchomości.

Zatem stanowisko Państwa należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawiliście i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Państwa stanowisko uznano za prawidłowe pomimo tego, że w treści pytania i własnego stanowiska przytoczyli Państwo przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Powyższe uznano za oczywistą omyłkę, gdyż w ustawie o podatku od spadków i darowizn ww. przepis nie istnieje. W zakresie objętym przedmiotowym wnioskiem zastosowanie znajdują przepisy art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, tutejszy Organ uznał, że jest to oczywista omyłka pisarska, niemającą wpływu na rozstrzygnięcie, co potwierdzają wskazane powyżej elementy wniosku ORD-IN.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).