Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 maja 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 lipca i 30 sierpnia 2023 r. (daty wpływu). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Pan A.B. (dalej: Wnioskodawca) od stycznia 2021 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą X. Wnioskodawca do końca 2022 r. był opodatkowany ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Obecnie Wnioskodawca (od 2023 r.) jest opodatkowany podatkiem liniowym. Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o PIT. Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej.

Działalność B+R Wnioskodawcy

Wnioskodawca na podstawie zawartej umowy o współpracę z podmiotem mającym siedzibę w Polsce (dalej: Podmiot ) świadczy usługi programistyczne polegające na tworzeniu lub współtworzeniu od podstaw nowych programów (aplikacji) komputerowych albo rozwijaniu/ulepszaniu/modyfikacji już istniejących programów (aplikacji) komputerowych, w tym poprzez tworzenie ich nowych funkcjonalności.

Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością, w ramach umowy łączącej go z Podmiotem ponosi odpowiedzialność za świadczone przez siebie usługi i ich rezultaty wobec Podmiotu. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca realizuje prace rozwojowe i działalność badawczo-rozwojową, nieprzerwanie od dnia stycznia 2021 r. Prace rozwojowe obejmują pisanie kodów źródłowych, czyli tworzenie lub współtworzenie programów komputerowych lub ich części.

Działalność Wnioskodawcy charakteryzuje indywidualność i samodzielność, jest ona podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca wykonuje swoje prace samodzielnie lub może być członkiem działających w ramach Podmiotu zespołów skupiających programistów oraz specjalistów innych dziedzin, koniecznych do stworzenia programu komputerowego. W ramach udziału w zespole Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem kodu źródłowego programów komputerowych. W zależności od przyjętego przez dany zespół w pracach nad danym programem podziału ról i obowiązków, Wnioskodawca odpowiada za tworzenie kodu źródłowego, odpowiedzialnego za różne obszary lub funkcjonalności programu. Wskutek łączenia na poszczególnych etapach, efektów pracy członków zespołu, w tym innych programistów, powstaje program komputerowy w kształcie ustalonym z Podmiotem.

Powyższe czynności Wnioskodawca wykonuje w ramach realizacji projektów (dalej: Projekty). Realizacja Projektów nie stanowi (i nie będzie stanowić) rutynowych i okresowych zmian – są to (i będą w przyszłości) czynności związane z nabywaniem, łączeniem, kształtowaniem i wykorzystywaniem aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności (w zakresie narzędzi informatycznych/oprogramowania) do tworzenia zupełnie nowych lub ulepszonych programów komputerowych. Programy komputerowe jako efekt realizacji Projektów stanowią (i będą stanowić) przejaw działalności twórczej Wnioskodawcy o indywidualnym charakterze.

Wnioskodawca realizuje Projekty w ramach prowadzonej przez siebie działalności rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Działalność Wnioskodawcy w ramach realizacji Projektów ma następujące cechy:

–tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe mają (i będą miały) charakter innowacyjny w zakresie prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa;

–tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe są (i będą) nowe i oryginalne w ramach prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa;

–prace nad danym programem komputerowym są (i będą) odpowiednio ewidencjonowane przy wykorzystaniu stosownego, programu komputerowego;

–proces tworzenia przez Wnioskodawcę kodu źródłowego wymaga (i będzie wymagał) określonych działań kreatywnych i nie stanowi (nie będzie stanowił) mechanicznych oraz rutynowych działań Wnioskodawcy;

–Wnioskodawca wykorzystuje (i będzie wykorzystywał) do tworzenia innowacyjnych programów komputerowych swoją wiedzę oraz doświadczenie, umiejętności i kompetencje;

–działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia innowacyjnych programów komputerowych ma (i będzie mieć) charakter ciągły i zorganizowany w oparciu o wypracowaną metodykę.

Efektem pracy Wnioskodawcy jest (i będzie w przyszłości) wytworzenie (ewentualnie rozwinięcie, ulepszenie lub zmodyfikowanie) programu komputerowego, który jako utwór podlega ochronie prawnoautorskiej na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca prowadził (i będzie) prowadzić odrębne prace rozwojowe dla celów wytworzenia każdego poszczególnego programu komputerowego.

Przez program komputerowy należy rozumieć kod źródłowy, aplikację, które są przedmiotem ochrony prawa autorskiego i podlegają ochronie, o której mowa w art. 74 ustawy o Prawie autorskim prawach pokrewnych.

Wnioskodawca prowadzi, choć nie zawsze, pracę w zespole programistów. Zarówno w przypadku pracy w zespole, jak i pracy poza zespołem, klient zleca każdemu z uczestników procesu (w tym Wnioskodawcy), na podstawie odrębnej umowy zawartej z każdym z nich z osobna, wytworzenie kodu źródłowego – i każdy (w tym Wnioskodawca) na tej podstawie, w ramach bezpośrednio własnej prowadzonej działalności tworzy/rozwija/ulepsza lub modyfikuje program komputerowy. Program komputerowy stanowi przedmiot praw autorskich, w tym przysługujących Wnioskodawcy, a prawa te stanowią u niego odrębny przedmiot obrotu, podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W sytuacji łączenia się efektów pracy Wnioskodawcy z efektami prac innych programistów nie dochodziło (i nie będzie) dochodzić do zawarcia wspólnej umowy między współautorami, a klientem, tylko każdy ze współautorów przenosi prawa samodzielnie na podstawie umowy pomiędzy sobą jako autorem a klientem.

Prawa autorskie do wytworzonych programów komputerowych

W zakresie prowadzonej działalności:

–działalność wykonywana przez Wnioskodawcę w ramach zespołu, jak i poza nim jest jego działalnością badawczo-rozwojową;

–efekty prac w postaci kodów źródłowych programów komputerowych bądź ich części są chronione prawem autorskim na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do programów komputerowych stworzonych, rozwiniętych, ulepszonych lub zmodyfikowanych w wykonaniu przez niego usług programistycznych, jak i do wytworzonej części/fragmentu takich programów.

Prawa te przysługują Wnioskodawcy jako twórcy lub współtwórcy programów (aplikacji) komputerowych. Wnioskodawca samodzielnie w oparciu o własną wiedzę i twórczość realizuje powierzone mu zadania, tj. wytwarza programy komputerowe i odbywa się to niezależnie od podejmowanych działań przez pozostałych programistów. Jest autorem i właścicielem wytworzonych programów komputerowych (ich części), stanowiących autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych, które są następnie przenoszone na Podmiot (kontrahenta). W ramach umów Wnioskodawca przenosi na Podmiot za wynagrodzeniem określonym w umowie całość służących mu autorskich praw majątkowych do wspomnianych programów (aplikacji) komputerowych, co do zasady z chwilą ich stworzenia.

Wnioskodawca wytwarza różnego rodzaju programy komputerowe/ich części. Dla przykładu można wskazać na:

1)aplikacje przetwarzające dane strumieniowo oraz zdarzeniowo;

2)aplikacje śledzące zdarzenia w innych aplikacjach;

3)zręby aplikacji dostarczające nowe funkcje dla innych aplikacji tzw. frameworki.

Rozliczenia z Podmiotem

Umowa z Podmiotem wskazuje, iż Wnioskodawcy przysługuje określone wynagrodzenie za świadczenie usług oraz przeniesienie praw autorskich do programów komputerowych a także określa jaki procent tego wynagrodzenia stanowi wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich.

Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie za przeniesienie praw do programów komputerowych oraz za świadczenie usług programistycznych. Zamierza opodatkować dochód preferencyjną stawką podatkową za sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Prawa są przenoszone na podstawie umowy. W umowie są zawarte regulacje wskazujące w jakim momencie dochodzi do przeniesienia prawa. Umowa wskazuje, iż przeniesienie następuje w momencie stworzenia utworów (programów komputerowych). Umowa nie wymaga wykonania żadnej szczególnej czynności potwierdzającej, iż prawo to zostało przeniesione. W praktyce wytworzone przez Wnioskodawcę KPWI jest umieszczane w repozytorium kodów źródłowych.

Faktury wystawiane na Podmiot nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów, gdyż nie ma potrzeby dzielić faktury na dwie pozycje (nie ma takiego prawnego obowiązku) - kwota wynagrodzenia za KPWI wynika z umowy.

Ewidencja Ip Box i wskaźnik Nexus

Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, w sposób realizujący standardy wskazane w art. 30cb ustawy o PIT.

Ewidencja jest (i będzie) prowadzona przez Wnioskodawcę w sposób zapewniający:

1)ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oddzielnie;

2)wyodrębnianie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każdy program komputerowy, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu (jeśli będzie to możliwe);

W przypadku, w którym Wnioskodawca nie będzie w stanie przyporządkować konkretnego kosztu do wytworzenia/ulepszenia/rozwoju danego programu komputerowego:

1)koszt ten zostanie przyporządkowany do przychodów z przeniesienia (sprzedaży) autorskich praw do programów komputerowych według proporcji, tj. w stosunku łącznej wartości przychodów z przeniesienia (sprzedaży) autorskich praw do programów komputerowych w danym okresie do wartości przychodów z działalności gospodarczej osiągniętych przez Wnioskodawcę łącznie w tymże okresie;

2)następnie część kosztu przypisaną w wyżej opisany sposób do przychodów z przeniesienia (sprzedaży) autorskich praw do programów komputerowych (ogółem) w danym okresie, zostanie przyporządkowana do przychodów z przeniesienia (sprzedaży) autorskich praw do danego programu komputerowego według proporcji tj. w stosunku łącznej wartości przychodów z przeniesienia (sprzedaży) autorskich praw do tego programu komputerowego w danym okresie do wartości przychodów z przeniesienia (sprzedaży) autorskich praw do programów komputerowych osiągniętych przez Wnioskodawcę łącznie w tymże okresie.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję dotyczącą Ip Box od stycznia 2023 r. Zestawienie to sporządzane jest poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca ponosi (lub będzie ponosił) w szczególności następujące koszty:

1)składki na ZUS - wniosek dotyczy składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, wypadkowe, chorobowe) określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych;

2)wyposażenie biurowe – artykuły biurowe/papiernicze (tonery, papier do drukarki) oraz biurko, krzesło, lampkę biurkową, klawiaturę, myszkę, podkładki;

3)podróże służbowe – koszty zakwaterowania w hotelu, koszty paliwa, biletów samolotowych/PKP/tramwajowych, opłaty za autostradę, przejazdy taksówką w trakcie podróży służbowej;

4)opłaty za księgowość – wniosek dotyczy wydatków na prowadzenie wymaganych prawem ewidencji podatkowych w sposób zgodny z art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT; nie mieści się w nich koszt opłaty za wydanie interpretacji indywidualnej;

5)doradztwo prawne lub podatkowe – chodzi o wydatki na weryfikację prawnoautorską efektów prac oraz generalnej obsługi prawnej – nie mieści się w nim koszt opłaty za interpretację indywidualną; jest to koszt okazjonalny;

6)koszty szkoleń (podnoszenia kwalifikacji zawodowych) – chodzi o szkolenia branżowe, które mogą pomóc w realizacji zadań na rzecz klientów; szkolenia będą dotyczyć programowania, będą mieć na celu poszerzenie umiejętności zawodowych;

7)koszty leasingu/amortyzacji samochodu, naprawy, ubezpieczenia, paliwo – chodzi o raty leasingowe, wydatki na naprawę samochodu oraz koszty paliwa zużywanego w trakcie użytkowania tego samochodu;

8)za dostęp do Internetu – abonament za dostęp do Internetu u dostawcy usługi.

Ponoszone koszty służą całej działalności Wnioskodawcy (nie tylko B+R), przy czym zdecydowana większość działalności stanowi właśnie działalność badawczo-rozwojowa, w ramach której wytwarzane są kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Poszczególne koszty co do zasady nie są bezpośrednio (1:1) alokowane na poszczególne projekty, gdyż ich charakterystyka nie pozwala na taką klasyfikację (przykładowo, wyposażenie jest wykorzystywane w różnych – wszystkich – projektach). Z tego względu wskazane we wniosku koszty są lokowane na poszczególne projekty opisanym we wniosku kluczem alokacji, jakim jest klucz przychodowy.

Jeżeli charakter danego kosztu pozwala na bezpośrednie przyporządkowanie go do danego projektu, to koszt ten stanowi koszt tego projektu w całości (np. szkolenie nabyte na potrzeby tego danego projektu jest w całości jego kosztem). Kryterium przyporządkowania stanowi to, czy dany wydatek jest wykorzystywany tylko w jednym projekcie (KPWI), czy też w kilku/wielu projektach.

Do nexus zaliczane są te wydatki które stanowią koszt podatkowy ustalony dla danego projektu.

W zakresie związku wskazanych wydatków z prowadzoną działalnością (wytwarzaniem KPWI) poniesione koszty mają umożliwiają powstanie/rozwinięcie/ulepszenie programów (KPWI) poprzez powiązanie:

–prawne – koszty składek ZUS są obowiązkiem prawnym i bez nich w ogóle programy komputerowe nie mogłyby legalnie powstawać; analogicznie obowiązki rozliczeniowe związane z podatkami stąd referencja do kosztów księgowości;

–faktyczne - bez komputera z urządzeniami peryferyjnymi, czy biurka i wyposażenia biurowego niemożliwe byłoby pisanie kodu, a dostęp do Internetu, telefonu jest niezbędny np. do komunikacji, przekazania efektów prac, czy przechowywania ich w repozytorium w chmurze, testowaniu oprogramowania;

–jakościowe – uzyskiwanie najnowszej wiedzy na szkoleniu, czy wykazanie się egzaminem lub certyfikatem często warunkuje możliwość otrzymania zlecenia na stworzenie konkretnego programu komputerowego;

–organizacyjne – stworzenie programu komputerowego wymaga spotkań z klientem przy pracy nad konkretnym rozwiązaniem, stąd koszty podróży służbowych w tym leasingu nie byłyby poniesione, gdyby nie tworzenie konkretnego programu komputerowego;

–formalne – tworzenie programu komputerowego wymaga konsultacji prawnych w szczególności w zakresie prawa autorskiego, a także w zakresie spełniania wszelkich obowiązków prawnych i podatkowych, związanych w szczególności z powstawaniem i przenoszeniem praw autorskich.

Koszty mają co do zasady charakter ogólny, pośredni i są wykorzystywane przy wielu projektach (wytworzenie różnych KPWI). Mogą się jednak zdarzyć koszty związane z konkretnym KPWI, takie jak zakup oprogramowania na potrzeby wytworzenia konkretnego programu komputerowego, konkretna podróż służbowa w ramach danego projektu, koszty szkolenia jeśli będzie wykupione pod określony projekt.

Wnioskodawca chciałby skorzystać z IP Box począwszy od rozliczeń za 2023 r. (2023 r. i lata następne).

Uzupełnienie opisu zdarzeń przyszłych

Przykłady wytwarzanych programów komputerowych.

Program A

Funkcjonalność, przeznaczenie.

Jest to program komputerowy stanowiący platformę do przechowywania, archiwizowania, katalogowania, przetwarzania oraz przechowywania danych (...).

Innowacyjne cechy programu komputerowego:

(...)

Program B

Funkcjonalność, przeznaczenie.

Jest to program komputerowy stanowiący platformę raportującą postępy prac (...).

Innowacyjne cechy programu komputerowego:

–(...)

Program C

Funkcjonalność, przeznaczenie

Jest to program komputerowy umożliwiający zarządzanie planem pracy (...).

Innowacyjne cechy programu komputerowego:

(...).

Program D

Funkcjonalność, przeznaczenie.

Jest to program komputerowy umożliwiający raportowanie i analitykę (...).

Innowacyjne cechy programu komputerowego:

(...)

Program E

Funkcjonalność, przeznaczenie.

Jest to program komputerowy stanowiący bibliotekę funkcjonalności (...).

Innowacyjne cechy programu komputerowego:

(...)

Program F

Funkcjonalność, przeznaczenie.

Jest to program komputerowy stanowiący platformę:

(...)

Innowacyjne cechy programu komputerowego

(...)

Każdy z powyżej wskazanych programów komputerowych cechuje się oryginalnym, unikatowym kodem źródłowym, który umożliwia ich funkcjonowanie.

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że w przyszłości będzie tworzyć, ulepszać, modyfikować, rozwijać, zmieniać inne programy komputerowe, które również będą miały nowe funkcjonalności oraz będą się cechowały innowacyjnością.

Prowadzone przez Wnioskodawcę prace obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do:

–planowania produkcji oraz

–projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Jednocześnie, prowadzone przez Wnioskodawcę prace nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzonych do programów komputerowych. Wszelkie ulepszenia wprowadzone do programów komputerowych mają innowacyjny charakter i zwiększają ich funkcjonalności, zastosowanie.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w zakresie tworzenia/rozwijania/ulepszania/ modyfikowania ma charakter twórczy podejmowany w sposób systematyczny w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe zostały oparte o:

(...)

Wytworzenie/rozwinięcie/ulepszenie programów komputerowych zostało przez Pana wykonane z użyciem najnowszych technologii takich jak:

a)(...)

b)(...)

c)(...)

d)(...)

e)(...)

Szczegółowo, w ramach poszczególnych Programów komputerowych zostały wykorzystane następujące narzędzia i technologie:

a)Program A:

(...)

b)Program B:

(...)

c)Program C:

(...)

d)Program D,

(...)

e)Program E:

(...)

f)Program F:

(...)

Dzięki wykorzystaniu powyżej wskazanych rozwiązań, narzędzi i technologii, Wnioskodawca mógł stworzyć oprogramowania, które są innowacyjne, a w konsekwencji różniące się od dotychczasowych rozwiązań zastosowanych przez Wnioskodawcę w jego przedsiębiorstwie, ale także u klientów.

Wskazane powyżej przez Wnioskodawcę technologie, rozwiązania i narzędzia zastosowane do stworzenia programów komputerowych (w tym ich rozwinięcie, ulepszenie, czy modyfikację) nie były wcześniej:

–wykorzystywane w ogóle do tworzenia oprogramowania u kontrahenta albo

–wykorzystywane w tym zakresie, w jakim Wnioskodawca wskazał powyżej do tworzenia oprogramowania u kontrahenta.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność, w ramach której tworzy/ulepsza/rozwija/ modyfikuje programy komputerowe podejmowana jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramy prac z przyjęciem celów do osiągnięcia.

Systematyczność – w odniesieniu do podejmowanych działań w zakresie opisanych we wniosku czynności – każde tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest prowadzone z zastosowaniem metodologii SCRUM. Wskazana metodologia zakłada rozpisanie założeń biznesowych na pojedyncze historie opisujące przypadki użycia biznesowego. Następnie każda historia dzielona jest na mniejsze zadania opisujące krok po kroku, jakie czynności należy wykonać, aby osiągnąć wymaganą funkcjonalność. Następnie, na podstawie tak rozpisanych zadań tworzony jest harmonogram prac z podziałem na przedziały czasowe, w trakcie których ma być stopniowo osiągana dana funkcjonalność.

Po zakończeniu każdego etapu, dochodzi do podsumowania prac na danym etapie, analizowany jest efekt prac, a także przegląd przebiegu prac na danym etapie. Powoduje to, że prace nad tworzonym programem komputerowym przebiegają w sposób systematyczny, sprawny i efektywny.

W zakresie programów komputerowych Wnioskodawca stawiał/stawia/będzie stawiać sobie następujące cele:

–osiągnięcie założeń funkcjonalnych określonego programu komputerowego, wymaganych do realizacji określonych procesów biznesowych;

–osiągnięcie określonej wydajności oprogramowania;

–optymalizacja kosztów wytworzenia oraz utrzymania oprogramowania, w tym infrastruktury oraz zarządzania platformą;

–łatwością rozszerzenie oprogramowania, w tym możliwość dodania kolejnych klientów, źródeł danych;

–przyjazność obsługi oprogramowania przez użytkownika końcowego.

Źródła finansowania działalności Wnioskodawcy to własne środki pieniężne.

Harmonogramy dla poszczególnych programów komputerowych:

1)Program A:

(...)

planowany termin zakończenia projektu: [31.03.2025];

2)Program B:

(...)

planowany termin zakończenia projektu: [31.12.2025];

1)Program C:

(...)

planowany termin zakończenia projektu: [31.10.2024] ;

4)Program D

(...)

planowany termin zakończenia projektu: [31.12.2023] ;

5)Program E

(...)

planowany termin zakończenia projektu: [29.03.2024];

6)Program F

(...)

planowany termin zakończenia projektu: [31.01.2024].

Przed przystąpieniem do realizacji programów komputerowych Wnioskodawca posiadał wiedzę z zakresu:

–programowania,

–baz danych,

–technologii internetowych,

–podstawy analiz i wizualizacji danych.

Wskazany powyżej zakres wiedzy, przed przystąpieniem do realizacji programów komputerowych został przez Wnioskodawcę rozszerzony (musiał zdobyć wiedzę i zdobył wiedzę) z zakresu:

–różnych technologii chmur obliczeniowych;

–przetwarzania rozproszonego;

–przetwarzania strumieniowego;

–najlepszych praktyk zarządzania bezpieczeństwem danych;

–automatyzacji procesów przetwarzających ogromne wolumeny danych;

–hurtowni danych;

–technologii Big Data/Data Lake.

W ramach swojej działalności Wnioskodawca zdobywa i rozwija wiedzę oraz umiejętności z zakresu wskazanego powyżej.

Tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe zostały oparte o:

1)chmurę obliczeniową:

(...)

2)rozdział infrastruktury potrzebnej do przechowywania danych od infrastruktury przetwarzającej dane:

(...).

Dzięki temu tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe umożliwiają przetwarzanie równoległe, rozproszone ogromnych wolumenów danych oraz wspierają świadczenie usług dla wielu klientów jednocześnie. Ponadto rozproszone i masowe przetwarzanie danych przez tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe możliwe jest w czasie w zbliżonym do rzeczywistego.

Wytworzenie/rozwinięcie/ulepszenie programów komputerowych zostało przez Wnioskodawcę wykonane z użyciem najnowszych technologii takich jak:

1)(...)

2)(...)

3)(...)

4)(...)

5)(...)

Mając na względzie wymagania rynkowe, wiedza Wnioskodawcy wykorzystywana jest podczas spotkań z klientem w biurze klienta, w siedzibie działalności Wnioskodawcy gospodarczej oraz podczas rozmów telefonicznych/ wideokonferencji.

Wnioskodawca wykorzystuje zdobytą wiedzę oraz dokonuje jej selekcji pod względem przydatności do realizacji każdego z innowacyjnych programów komputerowych z uwzględnieniem:

–wymagań funkcjonalnych i niefunkcjonalnych każdego z innowacyjnych programów komputerowych;

–posiadanej wiedzy technicznej i doświadczenia oraz najnowszych rozwiązań technologicznych;

w celu określenia jaki zestaw technologii, narzędzi oraz umiejętności będzie potrzebny do realizacji każdego z innowacyjnych programów komputerowych. Następnie wykonuje prototyp rozwiązania, które po akceptacji przez klienta zostaje zaimplementowany do tworzonego przez Wnioskodawcę programu.

W opisanych przez Wnioskodawcę projektach została wykorzystana wiedza dotycząca:

–chmur obliczeniowych;

–przetwarzania rozproszonego;

–przetwarzania strumieniowego;

–Big Data/Data Lake;

–programowania obiektowego;

–najlepszych praktyk związanych z bezpieczeństwem danych;

–automatyzacji procesów przetwarzających ogromne wolumeny danych;

–hurtowni danych.

Tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe umożliwiają przetwarzanie równoległe, rozproszone ogromnych wolumenów danych oraz wspierają świadczenie usług dla wielu klientów jednocześnie.

Ponadto rozproszone i masowe przetwarzanie danych przez tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe możliwe jest w czasie w zbliżonym do rzeczywistego.

Efekty prac Wnioskodawcy stanowią programy komputerowe lub ich fragmenty, niemniej zarówno wytworzone, rozwinięte, ulepszone i zmodyfikowane przez Wnioskodawcę programy komputerowe (lub ich części) podlegają ochronie prawnoautorskiej jako programy komputerowe na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za efekty swoich prac w stosunku do osób trzecich (innych niż Podmiot).

Efekty prac Wnioskodawcy w postaci programów komputerowych lub ich części zawsze są/będą utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz zawsze odznaczały się/będą odznaczały się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem oraz zawsze są/będą kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej.

Efekty prac Wnioskodawcy w postaci programów komputerowych lub ich części zawsze są/będą utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz nie były/nie będą efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny.

Efekty prac Wnioskodawcy w postaci programów komputerowych lub ich części zawsze są/będą utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz nie były/nie będą jedynie techniczną realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Podmiot. Podejmowane przez Wnioskodawcę działania zawsze mają charakter twórczy przy realizacji szczegółowych projektów zlecanych przez Podmiot.

Zgodnie z umową zawartą pomiędzy Wnioskodawcą, a Podmiotem:

1)utwory w postaci programów komputerowych lub ich części są przenoszone na Podmiot w momencie ich stworzenia przez Wnioskodawcę;

2)przyjęty pomiędzy Wnioskodawcą, a Podmiotem okres rozliczeniowy to miesiąc kalendarzowy;

3)wypłata wynagrodzenia następuje w terminie 30 dni od dnia doręczenia Podmiotowi prawidłowo wystawionej przeze mnie faktury;

4)wysokość wynagrodzenia zależna jest od ilości godzin świadczenia przez Wnioskodawcę usług na rzecz Podmiotu (została przyjęta stawka godzinowa), przy czym wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich do przeniesionych przez Wnioskodawcę na rzecz Podmiotu (honorarium autorskie) stanowi 85% jego wynagrodzenia za świadczenie usług.

Przeniesienie praw autorskich na Podmiot nie odbywa się w tym samym czasie, co upływ okresu rozliczeniowego, wypłaty wynagrodzenia. Wartość wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich (honorarium autorskie) została ustalona przed rozpoczęciem przez Wnioskodawcę prac nad programem komputerowym (podczas podpisania umowy z Podmiotem).

Przeniesienie każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego (lub jego części) następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem zasad przewidzianych w art. 41 i art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Poszczególne koszty co do zasady nie są bezpośrednio (1:1) alokowane na poszczególne projekty, gdyż ich charakterystyka nie pozwala na taką klasyfikację (przykładowo, wyposażenie biurowe jest wykorzystywane w różnych projektach). Z tego względu wskazane we wniosku koszty są lokowane na poszczególne projekty opisanym we wniosku kluczem alokacji, jakim jest klucz przychodowy.

W sytuacji gdy nabycie danej rzeczy (określony koszt) będzie wiązać się bezpośrednio z danym projektem (jej nabycie będzie konsekwencją realizacji tego projektu), to w takim przypadku koszt ten będzie obciążał ten projekt w całości.

Na moment złożenia niniejszego wniosku Wnioskodawca nie posiada środków trwałych. Nie wyklucza, że w przyszłości będzie posiadał środki trwałe, zakwalifikowane jako środki trwałe zgodnie z zasadami przewidzianymi w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazane przez Wnioskodawcę opłaty leasingowe dotyczą leasingu operacyjnego.

Przez pojęcie kosztu, w przypadku środków trwałych, Wnioskodawca rozumie kwoty z tytułu odpisów amortyzacyjnych dokonanych w roku podatkowym.

Wśród kosztów, które Wnioskodawca ponosi/będzie ponosić w ramach działalności gospodarczej (w tym głównie na działalność badawczo-rozwojową), a nie zostały wymienione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej znajdują się również wydatki na:

1)licencje na oprogramowanie;

2)sprzęt do wideokonferencji, tj. kamerka internetowa, mikrofon;

3)nabycie lub leasing sprzętu komputerowego (monitor, laptop) służące do programowania;

4)nabycie lub leasing sprzętu komputerowego (monitor, laptop, smartfon, tablet, smartwatch) do wizualizacji w celu prototypowania oraz do testów oprogramowania;

5)nabycie smartfona;

6)abonament telefoniczny;

7)dostęp do platform chmurowych w celu prototypowania nowych koncepcji.

Każdorazowo wskazane przez Wnioskodawcę „fragmenty oprogramowania” stanowią odrębne, samodzielne programy komputerowe w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. Z 2022 r. poz 2509 z późn. zm.) i objęte są ochroną prawnoautorską jako programy komputerowe.

Pana pytania

1)Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca dokonując przeniesienia za wynagrodzeniem autorskich praw majątkowych do programów komputerowych na rzecz Podmiotu, uzyskuje kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 1, ust. 2 pkt 8 w zw. z ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, które będzie mógł opodatkować stawką 5% podatku dochodowego od osób fizycznych?

2)Czy wydatki (koszty) Wnioskodawcy wskazane w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, w części w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów z przeniesienia (sprzedaży) autorskich praw majątkowych do programów komputerowych w sposób opisany w niniejszym wniosku, Wnioskodawca będzie mógł uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT (to jest do litery „a” wzoru na wskaźnik Nexus)?

Pana stanowisko w sprawie

Stanowisko w zakresie pytania nr 1

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym przypadku Wnioskodawca uzyskuje (będzie uzyskiwał) kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu 30ca ust. 1, ust. 2 pkt 8 w zw. z ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, które będzie mógł opodatkować preferencyjną stawką 5% podatku dochodowego od osób fizycznych.

Kwalifikowane prawo własności intelektualnej

W odniesieniu do niniejszej sprawy w pierwszej kolejności należy określić, czy mamy w niej do czynienia z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej (KPWI) będącym programem komputerowym, o których mowa w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT.

Zgodnie bowiem z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT:

„Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8) autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.”

Zatem z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej będziemy mieli do czynienia przy spełnieniu łącznie trzech warunków:

I)dane prawo podmiotowe może być uznane za program komputerowy (należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30 ca ust. 2 ustawy o PIT);

II)przedmiot ochrony tego prawa podmiotowego został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

III)dane prawo podmiotowe podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Ad. I. Prawo do programu komputerowego jako kwalifikowane prawo własności Intelektualnej.

Jedną z kategorii wskazanych w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT jest prawo do programu komputerowego. Kluczową kwestią w zakresie możliwości skorzystania z opodatkowania na zasadzie tzw. IP Box jest zatem uznanie, iż przedmiotem sprzedaży jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej – prawo autorskie do programu komputerowego.

Polskie regulacje prawne nie zawierają definicji programu komputerowego. W praktyce przyjmuje się, iż:

1)program komputerowy to w szczególności:

–zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu; taki zestaw instrukcji może być wyrażony znakiem językowym, symbolami matematycznymi lub nawet znakami graficznymi; żaden wytwór nie jest programem komputerowym, jeżeli nie służy do wyrażania w sposób pośredni lub bezpośredni algorytmów lub logicznych relacji pomiędzy funkcjami, które mają zostać wykonane, i fizycznymi możliwościami urządzeń używanych do digitalizacji;

–ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów;

–kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego;

–algorytm rozwiązania określonego zadania, zapisany przy pomocy wybranego języka programowania;

2)programem komputerowym są np. aplikacje użytkowe, systemy operacyjne, programy narzędziowe, gry wideo, kompilatory, firmware;

3)interfejs służący połączeniu różnych funkcjonalności programu komputerowego, różnych oprogramowań, czy sprzętu komputerowego z oprogramowaniem może być uznany za część składową programu komputerowego,

4)program komputerowy obejmuje jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

Pojęcie „program komputerowy” użyte zostało w prawodawstwie Unii Europejskiej – w treści Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych.

Pkt 7 preambuły wskazanej dyrektywy stanowi, iż:

„(...) do celów niniejszej dyrektywy pojęcie program komputerowy obejmuje programy w jakiejkolwiek formie, w tym programy zintegrowane ze sprzętem komputerowym; pojęcie to obejmuje również przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie”.

W pkt 10 preambuły wskazano z kolei, że:

„Rolą programu komputerowego jest wejście w kontakt i wspólne funkcjonowanie z innymi częściami składowymi systemu komputerowego i użytkownikami, w tym celu wymagane są logiczne i, tam gdzie to właściwe, fizyczne wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie, tak aby pozwolić wszystkim elementom oprogramowania i sprzętu komputerowego funkcjonować z innym oprogramowaniem, sprzętem komputerowym i użytkownikami we wszelkich formach działania, do jakich są przeznaczone. Części programu umożliwiające takie wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie między elementami oprogramowania i sprzętu komputerowego są ogólnie znane pod nazwą „interfejsów”. To funkcjonalne wzajemne połączenie i wzajemne oddziaływanie jest ogólnie znane pod nazwą „interoperacyjności”; podczas gdy sama „interoperacyjność” może być zdefiniowana jako zdolność do wymiany informacji oraz wszechstronnego wykorzystania informacji już wymienionych.”

Do elementów programu komputerowego chronionych prawem autorskim zalicza się:

1)forma programów, a więc informacje zawarte w kodzie źródłowym programu komputerowego, w opisie procedur operacyjnych, zestawieniu danych, w informacjach konwersacyjnych i dialogowych;

2)interfejsy – gdy informacje, które zostały uzyskane na podstawie dekompilacji danego interfejsu nie pozwalają na opracowanie interfejsu zastępczego, to w takiej sytuacji należy wykreować możliwość przeniesienia interfejsu do innego kompatybilnego programu, gdyż sam interfejs nie stanowiłby przedmiotu ochrony.

W kontekście opodatkowania IP Box należy zauważyć, iż w ocenie Wnioskodawcy, wytwarzane, ulepszane lub rozwijane wytwory prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę będą spełniać definicję programu komputerowego we wskazanym powyżej rozumieniu. Działalność Wnioskodawcy będzie polegać na tworzeniu lub współtworzeniu od podstaw nowych programów (aplikacji) komputerowych albo rozwijaniu/ulepszaniu/modyfikacji już istniejących programów (aplikacji) komputerowych, w tym poprzez tworzenie ich nowych funkcjonalności.

Dodatkowo, takie programy komputerowe będą chronione prawem autorskim. Ochrona ta wynika z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – programy komputerowe wytwarzane, rozwijane lub ulepszane przez Wnioskodawcę będą objęte ochroną jako przedmiot autorskiego prawa do programów komputerowych, dlatego będą one zaliczane do kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ad. II. Program komputerowy został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W ramach tego warunku, przedmiot ochrony kwalifikowanego prawa własności intelektualnej musi zostać wytworzony, rozwinięty lub ulepszony w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej.

Oznacza to, że:

1)podatnik musi prowadzić działalność badawczo-rozwojową;

2)podatnik musi wytwarzać, rozwijać lub ulepszać przedmiot kwalifikowane prawo własności intelektualnej (prowadzić kwalifikowaną działalność badawczo-rozwojową).

Wnioskodawca prowadzi (i będzie prowadził) działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

W kontekście definicji działalności badawczo rozwojowej wskazuje się, iż działalność taka musi mieć charakter twórczy. Działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Działalność badawczo-rozwojowa musi być też podejmowana w sposób systematyczny i musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Prace rozwojowe mogą obejmować nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń (tak m.in. w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 października 2020 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.285.2020.2.MBD).

Kwalifikowana działalność badawczo-rozwojowa to taka działalność badawczo-rozwojowa, która prowadzi do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W kontekście powyższego Wnioskodawca wskazuje, że tworzy, rozwija lub ulepsza (oraz będzie tworzył, rozwijał, ulepszał) programy komputerowe w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, a w konsekwencji w jej wyniku powstają (będą powstawać) autorskie prawa do programów komputerowych. Wnioskodawca prowadzi działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, która jest podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Praca Wnioskodawcy realizowana jest poprzez stosowanie nowatorskich rozwiązań i kreatywne wykorzystywanie posiadanych zasobów oraz zdobytej wiedzy i umiejętności w celu wytworzenia/rozwinięcia/ulepszenia programu komputerowego.

Jednocześnie należy wskazać, że autorskie prawa do programów komputerowych zaliczane są do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt ustawy o PIT.

Tym samym dojdzie do spełnienia przesłanki uzyskiwania dochodów przez Wnioskodawcę z kwalifikowanej działalności badawczo-rozwojowej, a więc takiej działalności, w ramach której dochodzi do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ad. III. Podleganie ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Programy komputerowe wytwarzane, rozwijane lub ulepszane przez Wnioskodawcę będą podlegały ochronie z tytułu praw autorskich na podstawie przepisów art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Tym samym w niniejszej sprawie zostały spełnione wszystkie 3 przesłanki uznania, że Wnioskodawca wytwarza, rozwija lub ulepsza kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci praw autorskich do programu komputerowego.

Osiąganie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej

W kolejnym kroku niezbędne jest określenie, czy Wnioskodawca uzyskuje kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT:

„Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata):

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.”

Tym samym, podatnik będzie mógł zaliczyć do dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej dochody osiągane z tytułu:

–opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej na programy komputerowe wytworzone, rozbudowane lub ulepszone przez podatnika;

–ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do programów komputerowych;

–ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do programów komputerowych uwzględnionych w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

–z odszkodowania za naruszenie autorskiego prawa do programu komputerowego, jeżeli zostanie uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W kontekście powyższego Wnioskodawca wskazuje, że przenosi/będzie przenosił na Podmiot prawa autorskie do programu komputerowego wytworzonego, rozwiniętego lub ulepszonego w ramach swojej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca określa wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw do programu komputerowego jako odrębną pozycję w umowie z Podmiotem – w takim przypadku przychodem z tego tytułu będzie wynagrodzenie wprost określone w umowie (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT).

Tym samym, opisane przez Wnioskodawcę dochody będą mogły być zaliczane do kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, gdyż są one dochodami z tytułu sprzedaży KPWI.

Opodatkowanie preferencyjną stawką podatku kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej

Finalnie należy ustalić, w jaki sposób kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powinny być opodatkowane przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT:

„Podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.”

Natomiast zgodnie z art. 30ca ust. 3 - ust. 6 ustawy o PIT:

„(…)

3)Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

4)Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

a+b*1,3a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

5)Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

6)W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.”

Uzyskiwane przez Wnioskodawcę kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (autorskich praw do programów komputerowych) będę mogły być zaliczane przez Wnioskodawcę do podstawy opodatkowania preferencyjną stawką podatku dochodowego (art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT). Tak obliczona podstawa opodatkowania zostanie przez Wnioskodawcę skorygowana o tzw. wskaźnik nexus, z zastosowaniem reguł określonych w art. 30ca ust. 4-6 ustawy o PIT. Dopiero do tak obliczonej podstawy opodatkowania Wnioskodawca będzie mógł zastosować preferencyjną stawkę podatku dochodowego w wysokości 5% na podstawie art. 30ca ustawy o PIT.

Podsumowując, Wnioskodawca uzyskuje (i będzie uzyskiwał) dochody osiągane z tytułu sprzedaży autorskiego prawa do programów komputerowych, które stanowią (i stanowić będą) dla niego kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 1, ust. 2 w zw. z ust. 7 ustawy o PIT.

Wszystkie kwalifikowane dochody (obliczane z uwzględnieniem wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT oraz reguł wynikających z art. 30ca ust. 5-6 tejże ustawy) Wnioskodawca będzie mógł opodatkować preferencyjną stawką 5%, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT.

Stanowisko w zakresie pytania nr 2

Zdaniem Wnioskodawcy wydatki (koszty) wskazane w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, w części w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów z przeniesienia (sprzedaży) autorskich praw majątkowych do programów komputerowych w sposób opisany w niniejszym wniosku (czyli według Klucza Przychodowego), Wnioskodawca będzie mógł uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT (to jest do litery „a” wzoru na wskaźnik Nexus).

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy o PIT:

„(…)

4)Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

a+b*1,3a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

5)Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.”

Jak zostało wskazane w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, głównym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest świadczenie usług programistycznych i tworzenie programów komputerowych, w celu ich dalszej sprzedaży (przenoszenia praw autorskich majątkowych) w ramach wykonania umowy na rzecz Podmiotu.

Wnioskodawca z tego tytułu otrzymuje ustalone wynagrodzenie, którego jeden z wyodrębnionych elementów dotyczy wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw majątkowych do programów komputerowych na Podmiot.

Wnioskodawca w związku z wykonywaną działalnością badawczo - rozwojową ponosi szereg wydatków wskazanych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wydatki te są także kosztami w rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy ww. wydatki są również wydatkami, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, co potwierdza szereg interpretacji indywidualnych. Przykładowo, w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 kwietnia 2021 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.1073.2020.2.KR wskazano:

„Reasumując – wydatki na sprzęt komputerowy oraz elektroniczny, abonament telefoniczny, delegacje zagraniczne (bilety lotnicze, bilety autokarowe, bilety komunikacji miejskiej, hotel), wynajem samochodu, leasing samochodu, materiały biurowe, usługi doradztwa podatkowego, składki na ubezpieczenie społeczne, szkolenia branżowe, obsługę księgową (w przypadku laptopa stanowiącego środek trwały będą to tylko i wyłącznie odpisy amortyzacyjne dokonane w roku podatkowym), które Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie wydatki ponoszone na sprzęt komputerowy oraz elektroniczny, abonament telefoniczny, delegacje zagraniczne (bilety lotnicze, bilety autokarowe, bilety komunikacji miejskiej, hotel), wynajem samochodu, leasing samochodu, materiały biurowe, usługi doradztwa podatkowego, składki na ubezpieczenie społeczne, szkolenia branżowe, obsługę księgową (w przypadku laptopa stanowiącego środek trwały będą to tylko i wyłącznie odpisy amortyzacyjne dokonane w roku podatkowym), które Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą zostać uznane za koszty do obliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym miejscu Wnioskodawca wskazuje, iż powyższe koszty są wydatkami, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, jednakże tylko w zakresie w jakim przeznaczone są na wytworzenie, rozwinięcie, ulepszenie lub modyfikację danego programu komputerowego.

Zatem, prawidłowe ujęcie wysokości kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, wymaga zastosowanie odpowiedniej metody alokacji.

W kontekście powyższego należy zauważyć, że ani przepisy ustawy o PIT ani treść Objaśnień Ministra Finansów w sprawie tzw. Ip Box nie wskazują w żadnym punkcie sposobu alokacji kosztów związanych z Ip Box, nie wyłączają jednocześnie możliwości zastosowania dwupoziomowego klucza przychodowego celem dokonania takiej alokacji kosztów przez podatników.

Należy wskazać, iż co do zasady, metoda alokacji kosztów w oparciu o klucz przychodowy jest metodą powszechnie znaną, odzwierciedlającą zdolność generowania przychodów przez podatnika w konkretnych obszarach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Jest ona również uznawana za właściwą także w kontekście rozliczania tzw. Ip Box. Przykładowo, w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 21 lutego 2020 r., nr 0113-KDIPT2-1.4011.654.2019.2.MM wskazano:

„Koncentrując się zatem na wykazaniu powyższego związku, dokonując oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego należy ocenić to, czy wydatki ponoszone przez podatnika, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą zostać uznane za koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (art. 30ca ust. 4 cyt. ustawy litera a) wzoru określającego wysokość kwalifikowanego dochodu), abstrahując w tym przypadku od kwalifikacji tych kosztów do celów ustalania dochodu w świetle ustawy o podatku dochodowym.

Podkreślenia wymaga, że ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika i nie zmienia zasad traktowania kosztów dla innych celów, w tym do obliczania dochodu, który jest przemnażany przez ten wskaźnik.

(...) za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym ponoszone wydatki w zakresie, w jakim przeznaczane są na wytworzenie Oprogramowania, w tym obliczone według powyższej proporcji przychodów ze zbycia Oprogramowania do przychodów ogółem, należy uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.”

W przypadku tzw. Ip Box przychodowy klucz alokacji jest w zasadzie jedynym prawidłowym i logicznym sposobem na ustalenie odpowiedniej części kosztu, jaka powinna być uwzględniona przy rozliczeniu dochodu ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Przy czym dwustopniowy Klucz Przychodowy, który stosuje/planuje stosować Wnioskodawca pozwala w sposób najpełniejszy i najbardziej precyzyjny, przy jednoczesnym uwzględnieniu specyfiki rozliczania tzw. Ip Box, ustalić, które koszty i w jakiej części powinny być przyporządkowane do danego kwalifikowanego prawa (danego programu komputerowego).

Uwzględniając powyższe, w ocenie Wnioskodawcy ponoszone wydatki, w wartości obliczanej z zastosowaniem Klucza Przychodowego, należy uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT (to jest do litery „a” wzoru na wskaźnik Nexus).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności świadczy Pan usługi programistyczne polegające na tworzeniu lub współtworzeniu od podstaw nowych programów (aplikacji) komputerowych albo rozwijaniu/ulepszaniu/modyfikacji już istniejących programów (aplikacji) komputerowych, w tym poprzez tworzenie ich nowych funkcjonalności.

Do programów komputerowych wytwarzanych przez Pana należą:

•program komputerowy stanowiący platformę do przechowywania, archiwizowania, katalogowania oraz przetwarzania oraz przechowywania danych (...);

•program komputerowy stanowiący platformę raportującą postępy prac (...);

•program komputerowy umożliwiający zarządzanie planem pracy (...);

•program komputerowy umożliwiający raportowanie i analitykę (...);

•program komputerowy stanowiący bibliotekę funkcjonalności, (...);

•program komputerowy stanowiący platformę (...).

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Jak wynika z treści wniosku, każdy z tworzonych przez Pana programów komputerowych cechuje się oryginalnym, unikatowym kodem źródłowym, który umożliwia ich funkcjonowanie. Prowadzone przez Pana prace obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Jednocześnie, nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzonych do programów komputerowych. Wszelkie ulepszenia wprowadzone do programów komputerowych mają innowacyjny charakter i zwiększają ich funkcjonalności, zastosowanie.

Dzięki wykorzystaniu najnowocześniejszych rozwiązań, narzędzi i technologii, mógł Pan stworzyć oprogramowania, które są innowacyjne, a w konsekwencji różniące się od dotychczasowych rozwiązań zastosowanych w jego przedsiębiorstwie, ale także u klientów.

Efekty Pana prac, w postaci programów komputerowych lub ich części, zawsze są/będą utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz zawsze odznaczały się/będą odznaczały się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem oraz zawsze są/będą kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Nie były/nie będą efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Nie były/nie będą jedynie techniczną realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Podmiot. Podejmowane przez Wnioskodawcę działania zawsze mają charakter twórczy przy realizacji szczegółowych projektów zlecanych przez Podmiot.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wyjaśnił Pan, że prowadzona przez Pana działalność, w ramach której tworzy/ ulepsza/rozwija/ modyfikuje programy komputerowe podejmowana jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem celów do osiągnięcia. Wskazana przez Pana metodologia SCRUM zakłada rozpisanie założeń biznesowych na pojedyncze historie opisujące przypadki użycia biznesowego. Następnie każda historia dzielona jest na mniejsze zadania opisujące krok po kroku, jakie czynności należy wykonać, aby osiągnąć wymaganą funkcjonalność. Następnie, na podstawie tak rozpisanych zadań tworzony jest harmonogram prac z podziałem na przedziały czasowe, w trakcie których ma być stopniowo osiągana dana funkcjonalność. Przedstawił Pan również cele, jakie postawił Pan sobie na wstępie, w zakresie „programów komputerowych” oraz harmonogramy prac dla poszczególnych programów.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że przed przystąpieniem do realizacji programów komputerowych posiadał Pan wiedzę z zakresu programowania, baz danych, technologii internetowych oraz podstawy analiz i wizualizacji danych. Do realizacji programów komputerowych niezbędne było zdobycie przez Pana wiedzy z zakresu różnych technologii chmur obliczeniowych, przetwarzania rozproszonego, przetwarzania strumieniowego, najlepszych praktyk zarządzania bezpieczeństwem danych, automatyzacji procesów przetwarzających ogromne wolumeny danych, hurtowni danych oraz technologii Big Data/Data Lake. Ponadto wskazał Pan w uzupełnieniu wniosku technologie, zastosowania i usprawnienia odróżniające tworzone/rozwijane/ulepszane/modyfikowane programy komputerowe od już istniejących. Wytworzenie/rozwinięcie/ulepszenie programów (...).

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

–badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

–prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

•nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

•nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

•łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

•kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

•wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

•planowaniu produkcji oraz

•projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

We wniosku wskazał Pan, że prowadzone przez Pana prace obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Jednocześnie, nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzonych do programów komputerowych.

Jak wcześniej wskazano, wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie przez Pana oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, Pana działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu i w warunkach działalności opisanych we wniosku i jego uzupełnieniu.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do kwalifikowanego dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, tworzy Pan programy komputerowe w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W opisie sprawy wskazał Pan, że efektem Pana prac twórczych są odrębne programy komputerowe – utwory podlegające ochronie określonej w art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Na podstawie zawartej umowy otrzymuje Pan wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich do programów komputerowych. Przeniesienie każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następowało zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Ponadto z treści wniosku wynika, że od stycznia 2023 r. prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, w sposób realizujący standardy wskazane w art. 30cb ustawy o PIT.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2059 ze zm. dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego (Oprogramowanie), wytwarzane samodzielnie przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego (Oprogramowanie) stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w roku 2023 oraz za lata kolejne, jeżeli nie ulegnie zmianie przedstawiony stan faktyczny.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

–dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

–wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

–wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

–kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

–dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, wydatki wskazane w opisie sprawy, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględnione przy wyliczaniu wskaźnika nexus dla poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w zakresie, w jakim służą prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej, której efektem jest powstanie kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Odnosząc się do powołanych interpretacji wskazać należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

–Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

–Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm. (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

–w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

–w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).