Obowiązek uwzględnienia dochodu współmałżonka osiąganego w Niemczech przy ustalaniu prawa do dokonania odliczenia w ramach ulgi prorodzinnej.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 września 2023 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości dokonywania odliczeń w ramach tzw. ulgi prorodzinnej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 października 2023 r. (data wpływu 30 października 2023 r.). Treść wniosku jest następująca.

Opis stanu faktycznego

Pani mąż w roku 2022 nie osiągał dochodów na terenie Polski, jest zatrudniony oraz zameldowany w Niemczech.

W marcu 2023 r. zawarli Państwo potwierdzoną notarialnie rozdzielność majątkową. Prowadzą Państwo osobną gospodarkę domową. Głównym ośrodkiem życia męża są Niemcy - do Polski przyjeżdża tylko, aby spotkać się z małoletnią córką oraz swoją rodziną.

W roku 2023 złożyła Pani zeznanie podatkowe za rok 2022, uwzględniając ulgę na dziecko w kwocie 1 112,04 zł, gdyż Pani dochody nie przekraczają 112 000 zł. Mąż, aby rozliczyć się na terenie Niemiec, złożył do Urzędu Skarbowego (...)  PIT-36, który potrzebny był, aby uzyskać druk (...)

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

W okresie którego dotyczy niniejszy wniosek, tj. 2022 r. Pani małżonek uzyskiwał dochody w Niemczech z tytułu pracy najemnej.

W 2022 r. podlegała Pani obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W 2022 r. uzyskiwała Pani dochody z tytułu umowy o pracę.

W 2022 r. formalnie była Pani w związku małżeńskim, rozdzielność majątkowa została podpisana u notariusza w marcu 2023 r. Mąż nie uzyskał żadnych dochodów z tytułu pracy na terytorium RP w 2022 r. Łącząc Państwa dochody to przekroczyli Państwo kwotę 112 000 zł.

W 2022 r. była Pani w związku małżeńskim.

Córka urodziła się w 2013 r.

W 2022 r. posiadała i wykonywała Pani władzę rodzicielską względem córki.

Córka nie wstąpiła w związek małżeński.

Córka nie była umieszczona na podstawie orzeczenia sądu w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie.

W 2022 r. nie przysługiwała Pani inna ulga niż tylko prorodzinna.

We wskazanym okresie dziecko jest nieletnie i nie miały zastosowania przepisy:

–art. 30c (opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej, działów specjalnych produkcji rolnej podatkiem liniowym) lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (z wyjątkiem przepisów dotyczących najmu prywatnego) – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

–z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Pytanie:

Czy ustalając prawo do dokonania odliczenia w ramach ulgi prorodzinnej za 2022 r., wynikającej z art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na małoletnią córkę, powinna Pani również uwzględnić dochód małżonka z Niemiec?

Pani stanowisko

W Pani ocenie, dodanie dochodów męża do Pani jest błędne i krzywdzące.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują ograniczeń z tytułu możliwości skorzystania z ww. ulgi, ze względu na to, że małżonek pracuje w innym kraju. Mąż nie pracuje w Polsce i nie osiąga w Polsce żadnych dochodów.

Od paru lat nie prowadzi Pani z mężem wspólnej gospodarki domowej - mąż głownie przebywa na terenie Niemiec. Dlatego w marcu 2023 r. zawarli Państwo potwierdzoną u notariusza rozdzielność majątkową. Pracuje Pani w urzędzie, w związku z tym Pani zarobki nie są za duże, więc zwrot ulgi byłby dla Pani i Pani córki budżetu domowego ogromnym odciążeniem.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z jego treścią:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 27f ust. 1 ww. ustawy:

Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1)wykonywał władzę rodzicielską;

2)pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;

3)sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Stosownie do art. 27f ust. 2 tej ustawy:

Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1)jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:

a)pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,

b)niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4c i 4g, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;

2)dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;

3)trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:

a)92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,

b)166,67 zł na trzecie dziecko,

c)225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.

Na mocy art. 27f ust. 2a omawianej ustawy:

Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a oraz art. 30c ust. 2 pkt 2.

Zgodnie z art. 27f ust. 2b ww. ustawy:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka.

Na mocy art. 27f ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1)na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;

2)wstąpiło w związek małżeński.

Z art. 27f ust. 2d tej ustawy wynika, że:

Za podatnika pozostającego w związku małżeńskim, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a oraz ust. 10 i 11, nie uważa się:

1)osoby, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów;

2)osoby pozostającej w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Jak stanowi art. 27f ust. 3 ww. ustawy:

W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Stosownie do art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę podatnicy mogą odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim - kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu.

W myśl art. 26 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego:

§ 1 Miejscem zamieszkania dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską jest miejsce zamieszkania rodziców albo tego z rodziców, któremu wyłącznie przysługuje władza rodzicielska lub któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej.

§ 2. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje na równi obojgu rodzicom mającym osobne miejsce zamieszkania, miejsce zamieszkania dziecka jest u tego z rodziców, u którego dziecko stale przebywa. Jeżeli dziecko nie przebywa stale u żadnego z rodziców, jego miejsce zamieszkania określa sąd opiekuńczy.

Z art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika natomiast, że:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1)odpis aktu urodzenia dziecka;

2)zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;

3)odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;

4)zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Z opisu zdarzenia w szczególności wynika, że w roku 2023 złożyła Pani zeznanie podatkowe za rok 2022, uwzględniając ulgę na dziecko w kwocie 1 112,04 zł, gdyż Pani dochody nie przekraczają 112 000 zł. W 2022 r. uzyskiwała Pani dochody z tytułu umowy o pracę.

W 2022 r. formalnie była Pani w związku małżeńskim, rozdzielność majątkowa została podpisana u notariusza w marcu 2023 r. Mąż nie uzyskał żadnych dochodów z tytułu pracy na terytorium RP w 2022 r. Łącząc Państwa dochody to przekroczyli Państwo kwotę 112 000 zł. W okresie którego dotyczy niniejszy wniosek, tj. 2022 r. Pani małżonek uzyskiwał dochody w Niemczech z tytułu pracy najemnej. W 2022 r. podlegała Pani obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W 2022 r. była Pani w związku małżeńskim. Córka urodziła się w 2013 r. W 2022 r. posiadała i wykonywała Pani władzę rodzicielską względem córki. Córka nie wstąpiła w związek małżeński. Córka nie była umieszczona na podstawie orzeczenia sądu w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie.

Wobec powyższego, powzięła Pani wątpliwość dotyczącą tego, czy ustalając prawo do dokonania odliczenia w ramach ulgi prorodzinnej za 2022 r. wynikającej z art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na małoletnia córkę powinna Pani również uwzględnić dochód małżonka z Niemiec.

Celem wyjaśnienia Pani wątpliwości, wskazać należy, że z przywołanego powyżej przepisu art. 27f ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który definiuje jaki dochód należy wziąć pod uwagę dla celu obliczenia limitu uzyskanych dochodów, uprawniającego do ulgi prorodzinnej, wynika, że pod pojęciem tego dochodu należy rozumieć dochód, do którego zastosowanie mają zasady opodatkowania określone m.in. w art. 27 tej ustawy.

Przepis art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z kolei określa m.in. w jaki sposób należy opodatkować dochody uzyskane za granicą. I tak:

–ust. 8 tego przepisu określa zasady opodatkowania dochodu przy uwzględnieniu metody unikania podwójnego opodatkowania zwanej metodą wyłączenia z progresją – metoda ta ma zastosowanie do tych dochodów, które na mocy umów międzynarodowych są zwolnione z opodatkowania,

–ust. 9 i 9a tego przepisu określa zasady opodatkowania dochodu przy uwzględnieniu metody unikania podwójnego opodatkowania zwanej metodą odliczenia proporcjonalnego – metoda ta ma zastosowanie do dochodów, do których zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stosuje się metody określonej w ust. 8 lub z danym państwem umowa nie została zawarta.

Na podstawie art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych - podatek określa się w następujący sposób:

1)do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od tego podatku i od sumy tych dochodów oblicza się podatek według skali określonej w ust. 1;

2)ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy dochodów;

3)ustaloną zgodnie z pkt 2 stopę procentową stosuje się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Stosownie do art. 27 ust. 9 ww. ustawy:

Jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.

Na mocy art. 27 ust. 9a omawianej ustawy:

W przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego wyłącznie dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zasady określone w ust. 9 stosuje się odpowiednio.

Opodatkowanie dochodów uzyskanych z pracy w Niemczech następuje na zasadach przewidzianych w art. 15 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12 poz. 90).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. umowy:

Z zastrzeżeniem postanowień artykułów 16, 17, 18 i 19 uposażenia, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca najemna wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tak wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Na mocy art. 15 ust. 2 omawianej umowy:

Bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym Państwie, jeżeli:

a)odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni podczas dwunastomiesięcznego okresu, rozpoczynającego się lub kończącego w danym roku podatkowym, i

b)wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie, i

c)wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.

Ww. umowa - w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania przedmiotowych dochodów przewiduje metodę wyłączenia z progresją.

Zgodnie z art. 24 ust. 2 lit. a umowy polsko-niemieckiej:

Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Republice Federalnej Niemiec, wówczas Rzeczpospolita Polska zwolni z uwzględnieniem postanowień litery b) taki dochód lub majątek od opodatkowania. Rzeczpospolita Polska może przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby zastosować stawkę podatkową, która byłaby zastosowana, gdyby dochód lub majątek zwolniony od opodatkowania nie podlegał takiemu zwolnieniu.

Wobec powyższego, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami ww. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania może podlegać opodatkowaniu w Niemczech, to Polska może uwzględnić ten dochód przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu.

Co istotne, art. 24 ust. 2 lit. a umowy, stosuje się na zasadach określonych w art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zwolnienie w Polsce z opodatkowania dochodu uzyskanego w Niemczech w wyniku zastosowania przewidzianej w umowie metody wyłączenia z progresją, nie oznacza iż do dochodu tego nie stosuje się przepisów art. 27 ustawy.

Dochód osiągnięty z pracy w Niemczech przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce podlega bowiem opodatkowaniu w Polsce, na zasadach wynikających z art. 3 ust. 1 ustawy (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Co do zasady, dochody z pracy najemnej wykonywanej w Niemczech są brane pod uwagę w rozliczeniu rocznym składanym w Polsce, w sytuacji, gdy podatnik, który pracował za granicą osiągnął również dochody podlegające w Polsce opodatkowaniu na zasadach ogólnych lub gdy jeden małżonek chce się rozliczyć wspólnie z drugim małżonkiem.

Jednakże okoliczność, że jeden z małżonków nie uzyskał dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce lub małżonkowie nie rozliczają się wspólnie z uzyskanych dochodów, nie może mieć wpływu na sposób ustalania dla celów ulgi prorodzinnej łącznego dochodu, który małżonkowie osiągnęli w roku podatkowym.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że ustalając prawo do dokonania odliczenia w ramach ulgi prorodzinnej wynikającej z art. 27f ustawy o podatku dochodowym w przypadku, gdy jeden z małżonków uzyskał dochody tylko w Polsce, a drugi małżonek uzyskał dochody w Niemczech, dochody zagraniczne uwzględnia się do ustalenia wysokości limitu dochodów obowiązującego podatnika, który chce skorzystać z ulgi prorodzinnej. Zasada ta wynika bowiem wprost z art. 27f ust. 2 pkt 1 i ust. 2a w związku z art. 27 ust. 8 ww. ustawy.

W konsekwencji gdy dochody Pani i Pani małżonka przekroczyły limit określony w 27f ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to w sytuacji posiadania jednego dziecka ulga prorodzinna Pani nie przysługuje.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).