Czy powstanie w Polsce zakład podatkowy Wnioskodawcy w rozumieniu art. 4a pkt 11 Ustawy o CIT oraz art. 5 Umowy pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec?

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 kwietnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 14 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania w Polsce zakładu podatkowego. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 maja 2023 r. (data wpływu 12 maja 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka prowadzi działalność gospodarczą zarejestrowaną na terytorium Niemiec.

Spółka jest rezydentem podatkowym Republiki Federalnej Niemiec.

Działalność gospodarcza Spółki sprowadza się do świadczenia usług transportowych i spedycyjnych (…).

Spółka zamierza zatrudnić w Polsce pracownika, którego zadanie będzie polegało na dysponowaniu transportami towarowymi w imieniu i na rachunek Spółki (dalej także: „Pracownik”).

Pracownik będzie wykonywał pracę na rzecz Spółki w swoim mieszkaniu w Polsce.

Pracownik będzie przyjmował zamówienia od klientów i składał takie zamówienia u przewoźników.

Do obowiązków Pracownika zatrudnionego w Polsce będzie należało w szczególności:

a)poszukiwanie nowych klientów;

b)kontakt z klientami (firmami szukającymi transportu) i firmami transportowymi;

c)kształtowanie stosunków handlowych z klientami;

d)informacja i obsługa klienta;

e)aktywne poszukiwanie dostępnych możliwości transportowych odpowiadających potrzebom klientów;

f)analiza potrzeb klientów, ocena i wybór rozwiązań transportowych;

g)gromadzenie dokumentów niezbędnych do realizacji określonych transportów;

h)w niektórych wypadkach przygotowanie dokumentów celnych,

i)negocjowanie cen z firmami transportowymi, nakierowane na obniżenie sławek transportowych proponowanych przez dostawców usług transportowych;

j)zarządzanie obiegiem palet i dostępnością urządzeń do załadunku;

k)wstępne rozpatrywanie reklamacji;

l)dysponowanie ładunkami polegające w szczególności na ustalaniu:

‒terminów załadunku i wyładunku;

‒rodzaju przewożonego ładunku;

‒środka transportu;

‒trasy transportu.

Kształtowanie czy podpisywanie umów ramowych z klientami lub firmami transportowymi nie będzie należało do zakresu obowiązków polskiego pracownika.

Spółka nie dysponuje i nie będzie dysponowała żadnym biurem w Polsce, ani wynajmowanym, ani własnym.

Spółka nie posiada w Polsce żadnego zaplecza technicznego.

Do dyspozycji Pracownika Spółka odda laptop i telefon komórkowy, które są konieczne do wykonywania pracy.

Pracownik nie posiada żadnych pełnomocnictw od Spółki i nie będzie upoważniony do podejmowania żadnych decyzji w imieniu Spółki.

Pracownik będzie otrzymywał za pracę stałe wynagrodzenie ustalone w umowie o pracę, w późniejszym okresie pracownik będzie też otrzymywał premie, których wysokość będzie uzależniona od wyników jego pracy.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Pracownik Spółki będzie zatrudniony w Polsce na czas nieokreślony.

Czynności wykonywane przez Pracownika zatrudnionego w Polsce w ramach stosunku pracy będą wykonywane w sposób regularny i stały.

W odniesieniu do pytania „Czy działalność prowadzona przez Pracowników będzie tożsama z działalnością Wnioskodawcy w Niemczech” należy wskazać, że w części G w polu 61 formularza ORD-IN zawierającej opis zdarzenia przyszłego oraz w kolejnych punktach niniejszego pisma przedstawiona została zarówno działalność Wnioskodawcy w Niemczech, jak i przyszła działalność Pracownika Spółki zatrudnionego w Polsce w ramach umowy o pracę. Ocena tego czy działalność prowadzona przez Pracownika Spółki w Polsce będzie tożsama z działalnością Wnioskodawcy w Niemczech nie może jednak stanowić elementu zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji, ponieważ nie jest to fakt, ani zdarzenie, które wydarzy się w przyszłości, ani też czynność która zostanie dokonana w przyszłości, a jedynie subiektywna ocena Wnioskodawcy co do tego, czy działalność prowadzona przez Pracownika Spółki w Polsce będzie tożsama z działalnością Wnioskodawcy w Niemczech, czy nie. Takiej oceny winien dokonać Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, a nie Wnioskodawca, tym bardziej, że od tego w jaki sposób oceni tą kwestię Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zależała będzie odpowiedź na pytanie zadane we wniosku o wydanie interpretacji. Wnioskodawca nie może swojej subiektywnej oceny prezentować w miejscu przeznaczonym na opis zdarzenia przyszłego, bowiem wiązałby organ podatkowy swoją oceną. Wnioskodawca przedstawił we wniosku o wydanie interpretacji prawa podatkowego oraz w niniejszym piśmie wszystkie okoliczności, które umożliwiają Dyrektorowi Krajowej Informacji Skarbowej dokonanie oceny tego czy działalność prowadzona przez Pracownika Spółki w Polsce będzie tożsama z działalnością Wnioskodawcy w Niemczech, zatem organ podatkowy powinien bez trudu dokonać samodzielnie takiej oceny.

Pracownik wykonujący pracę w Polsce będzie zobowiązany do dokumentowania czasu pracy za pomocą oprogramowania do rejestracji czasu pracy. Wszystkie dane są wprowadzane do firmowego systemu elektronicznego przetwarzania danych (EDP), a zlecenia są rejestrowane w systemie na bieżąco. Spółka ma zatem możliwość sprawowania nadzoru nad pracą wykonywaną przez Pracownika w Polsce poprzez Internet, może również sprawować taki nadzór telefonicznie. W przypadkach gdy Pracownik będzie wykonywał pracę w biurze na terytorium Niemiec (sporadycznie mogą zdarzać się takie przypadki) Wnioskodawca będzie miał możliwość nadzorowania jego pracy przez określonych managerów.

Monitorowanie ilości i jakości świadczonej pracy w opinii Wnioskodawcy jest w zasadzie tożsame ze sprawowaniem nadzoru nad pracą wykonywaną przez Pracownika.

Pracownik wykonujący pracę w Polsce będzie rejestrował zamówienia klientów na usługi Wnioskodawcy i przekazywał je do realizacji do centrali Spółki w Niemczech. Pracownik nie będzie sporządzał wstępnych ofert dla klientów, a jedynie będzie prezentował klientom oferty, których warunki ramowe będą przygotowane przez centralę w Niemczech. Pracownik będzie miał możliwość dokonywania niewielkich modyfikacji ofert, ale wszystkie wprowadzone przez niego zmiany w ofercie muszą mieścić się w warunkach ściśle określonych przez centralę Spółki w Niemczech. Spółka precyzyjnie definiuje np. warunki dotyczące celów, płatności, limitów marży wkładu, wartości towarów i Incoterms. Pracownik wykonujący pracę w Polsce nie będzie miał zatem całkowitej swobody w podejmowaniu decyzji dotyczących warunków oferty, lecz będzie związany stanowiskiem lidera swojego zespołu lub kierownictwa Spółki i ich wytycznymi. W sytuacji, gdy Pracownik będzie chciał odstąpić od ogólnej oferty ramowej i warunków ustalonych przez Spółkę będzie musiał złożyć wniosek o wyjątek przed złożeniem oferty klientowi. Analogiczna sytuacja występuje w przypadku przyjmowana przez pracownika zamówień ze strony klientów.

Pracownik wykonujący pracę w Polsce będzie miał możliwość oferowania klientom rabatów, ale tylko takich, które mieszczą się w ogólnie wyznaczonych ramach przez Spółkę. Rabaty będą podlegały zatwierdzeniu przez centralę Spółki w Niemczech. Spółka ma określone standardowe warunki i terminy płatności, Pracownik może jednak zaproponować klientom inne warunki lub terminy płatności, jednak wyłącznie po uzyskaniu uprzedniej akceptacji kierownictwa w Niemczech.

Premia pracownika będzie naliczana od marży składki wygenerowanej przez Pracownika według procentu, który zostanie zdefiniowany dopiero w przyszłości, gdy tylko marża składki przekroczy próg ceny kosztowej. W praktyce zatem wyniki pracy Pracownika będą miały wpływ na wysokość uzyskiwanej premii.

Jak już powyżej zostało wskazane powyżej Pracownik będzie miał możliwość dokonywania niewielkich modyfikacji ofert, a tym samym będzie miał wpływ na pewne warunki umowy, która zostanie zawarta z klientem, jednak wszystkie wprowadzone przez niego zmiany muszą mieścić się w warunkach ściśle określonych przez centralę Spółki w Niemczech. W sytuacji, gdy Pracownik będzie chciał odstąpić od ogólnej oferty ramowej i warunków ustalonych przez Spółkę będzie musiał złożyć wniosek o wyjątek przed złożeniem oferty klientowi. Przed podpisaniem, umowy są czytane i sprawdzane w centrali w Niemczech, a w razie potrzeby wymagane są zmiany w treści umów lub podpisanie umowy nie dochodzi do skutku.

Charakter pracy Pracownika zatrudnionego w Polsce nie przewiduje odbywania osobistych spotkań z klientami, w związku z tym nie ma również przewidzianego stałego miejsca, w którym odbywałyby się takie spotkania. Nie można jednak wykluczyć, że w toku wykonywania pracy zajdzie taka potrzeba lub do spotkania z klientem (bądź potencjalnym klientem) dojdzie spontanicznie np. podczas targów branżowych. Jeżeli doszłoby do spotkania z klientem, to odbywałoby się ono w siedzibie klienta lub w miejscu publicznym np. na terenie targów, w restauracji itp. Nie można wskazać przedmiotu rozmów, które odbędą się dopiero w przyszłości, podczas rozmów z klientem mogą być poruszane różne tematy związane z działalnością Spółki i świadczonymi przez nią usługami, także klient może mieć różne problemy, które chciałby omówić np. zakres przewozów, rodzaj transportowanego towaru, rodzaj fakturowania itp. Jeżeli spotkanie odbywałoby się z nowym klientem (potencjalnym klientem), to naturalnie Pracownik zatrudniony w Polsce mógłby przedstawić w trakcie takiego spotkania ofertę usług świadczonych przez Wnioskodawcę.

Umowy z klientami są podpisywane zdalnie za pośrednictwem Internetu. Ze strony Wnioskodawcy umowy są podpisywane przez osoby z kierownictwa, posiadające upoważnienie do podpisywania umów w imieniu Spółki, wykonujące swoją pracę w siedzibie Spółki na terytorium Niemiec.

Procedura podpisywania umów nie wymaga wizyty klientów w Niemczech, jak bowiem powyżej wskazano podpisanie umowy odbywa się zdalnie z wykorzystaniem Internetu.

Pozyskiwanie nowych klientów będzie odbywało się głownie z wykorzystaniem portali internetowych funkcjonujących jako giełdy transportowe np. (…). Tego rodzaju portale stanowią platformy kontaktowe umożliwiające nawiązanie kontaktu spedytorom i przewoźnikom z podmiotami poszukującymi transportu. Poszukiwanie nowych klientów może się również odbywać za pomocą pytań kierowanych do różnych podmiotów telefonicznie lub mailowo.

Kształtowanie stosunków handlowych z klientami będzie polegało na podejmowaniu czynności zmierzających do ułożenia jak najbardziej korzystnych relacji z klientami, począwszy od inicjowania współpracy, poprzez kooperację z klientem w trakcie wykonywania dla niego usługi, kończąc na obsłudze posprzedażowej i ewentualnej obsłudze reklamacji. Relacje z klientami, wymiana informacji, sposób obsługi powinny być prowadzone w taki sposób, aby klient zamierzał skorzystać z usług Spółki ponownie, a także aby był skłonny polecić skorzystanie z usług Spółki innym podmiotom.

Kontakt z klientami polega na wymianie informacji z klientami za pośrednictwem maila lub w trakcie rozmowy telefonicznej.

Informacja i obsługa klienta jest ściśle powiązana zarówno z opisanym powyżej kształtowaniem stosunków handlowych z klientami, jak i z kontaktem z klientem, o którym mowa powyżej. Czynności wchodzące w zakres informacji i obsługi klienta polegają w głównej mierze na udzielaniu klientom i potencjalnym klientom wszystkich informacji związanych z usługami świadczonymi przez Spółkę, a także na udzielaniu informacji związanych z realizowanym dla klienta zleceniem lub ze zleceniem, które zostało już zrealizowane.

Pytanie

Czy w okolicznościach przedstawionych w części niniejszego wniosku zawierającej opis zdarzenia przyszłego, powstanie w Polsce zakład podatkowy Wnioskodawcy w rozumieniu art. 4a pkt 11 Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 5 Umowy pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku?

Państwa stanowisko w sprawie

W okolicznościach przedstawionych w części niniejszego wniosku zawierającej opis zdarzenia przyszłego, nie powstanie w Polsce zakład podatkowy Wnioskodawcy w rozumieniu art. 4a pkt 11 Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm. - dalej: „ustawa o CIT”) oraz art. 5 Umowy pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisaną w Berlinie 14 maja 2003 r. (Dz.U. z 2005 r., Nr 12, poz. 90) - dalej: „UPO PL-DE”).

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 2 ustawy o CIT podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Przepis zawarty w art. 3 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT stanowi, że za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład.

Definicja „zakładu podatkowego” zawarta została w art. 4a pkt 11 ustawy o CIT który stanowi, że zagraniczny zakład oznacza:

a)stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,

b)plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,

c)osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje

- chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej.

Ustawa o CIT odwołuje się zatem do właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, a dodatkowo art. 91 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) stanowi, że umowa międzynarodowa ratyfikowana za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie ma pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.

Wnioskodawca jest rezydentem podatkowym Republiki Federalnej Niemiec, zatem zastosowanie w niniejszej sprawie znajdą odpowiednie przepisy UPO PL-DE.

Z treści art. 7 ust. 1 UPO PL-DE wynika, że zyski przedsiębiorstwa umawiającego się państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim umawiającym się państwie poprzez położony tam zakład. W tym ostatnim przypadku zyski mogą być opodatkowane w drugim państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Przepisy zawarte w art. 5 ust. 1 i 2 UPO PL-DE stanowią, że określenie „zakład” oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność gospodarcza przedsiębiorstwa.

Zakład w szczególności stanowią:

a)miejsce zarządu,

b)filia,

c)biuro,

d)fabryka,

e)warsztat,

f)kopalnia, źródło ropy naftowej lub gazu ziemnego, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.

Z art. 5 ust. 4 UPO PL-DE wynika, że bez względu na poprzednie postanowienia niniejszego artykułu, określenie „zakład” nie obejmuje:

a)użytkowania placówek, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub dostarczania dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa;

b)utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub dostarczania;

c)utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu obróbki lub przerobu przez inne przedsiębiorstwo;

d)utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo zbierania informacji dla przedsiębiorstwa;

e)utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa jakiejkolwiek innej działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym;

f)utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia któregokolwiek rodzaju działalności, o których mowa pod literami od a) do e), pod warunkiem jednak, że całkowita działalność stałej placówki, wynikająca z takiego połączenia rodzajów działalności, ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy.

Ponadto przepis zawarty w art. 5 ust. 5 UPO PL-DE stanowi, że jeżeli osoba, z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela, działa w imieniu przedsiębiorstwa i osoba ta posiada i zwyczajowo wykonuje pełnomocnictwo do zawierania umów w umawiającym się państwie w imieniu przedsiębiorstwa, to uważa się, że przedsiębiorstwo to posiada zakład w tym państwie w zakresie prowadzenia każdego rodzaju działalności, który osoba ta podejmuje dla przedsiębiorstwa, chyba że czynności wykonywane przez tę osobę ograniczają się do rodzajów działalności wymienionych w art. 5 ust. 4 UPO PL-DE i są takimi rodzajami działalności, które gdyby były wykonywane za pośrednictwem stałej placówki, nie powodowałyby uznania tej placówki za zakład na podstawie postanowień tego ustępu.

Zgodnie z przedstawionymi powyżej przepisami ustawy o CIT i UPO PL-DE „zakład podatkowy” Spółki w Polsce powstanie tylko wówczas, gdy:

1)będzie istniała w Polsce stała placówka, poprzez którą w całości lub częściowo Wnioskodawca będzie prowadził działalność, z wyłączeniem jednak stałych placówek poprzez które prowadzona będzie działalność o charakterze pomocniczym lub uzupełniającym, lub

2)Wnioskodawca będzie działał w Polsce poprzez agenta zależnego uprawnionego do działania w imieniu Wnioskodawcy.

Z przepisu zawartego w art. 5 UPO PL-DE wynika, że dla przyjęcia, iż doszło do utworzenia stałej placówki przedsiębiorstwa, wymagane jest zaistnienie łącznie następujących przesłanek:

‒istnienie miejsca prowadzenia działalności, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza,

‒pewna stałość miejsca prowadzenia działalności gospodarczej,

‒działalność prowadzona w placówce nie może być ograniczona do czynności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym.

Pomocnym w interpretacji zapisów UPO PL-DE jest tekst Komentarza do Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku, który został wypracowany w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nim postanowień. Komentarz do Modelowej Konwencji OECD nie jest źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast jego postanowienia stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z treścią pkt 10 i 11 Komentarza do art. 5 Modelowej Konwencji OECD w obecnej wersji ustalonej w dniu 17 listopada 2017 r. określenie „placówka” obejmuje każde pomieszczenie, środki lub urządzenia wykorzystywane do prowadzenia działalności przedsiębiorstwa, niezależnie od tego, czy są wykorzystywane wyłącznie w tym celu. Sam fakt, że przedsiębiorstwo ma do dyspozycji pewną przestrzeń służącą jego działalności gospodarczej, wystarczy do zaistnienia stałej placówki gospodarczej. Nie ma znaczenia, czy przedsiębiorstwo jest właścicielem czy najemcą lokalu, środków lub urządzeń, czy dysponuje nimi w inny sposób. Nie wymaga się aby przedsiębiorstwo posiadało formalne prawo do dysponowania taką placówką. Nawet, gdy lokal jest bezprawnie wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium jednego państwa przez przedsiębiorcę z innego państwa to należy uznać, że mamy do czynienia z istnieniem placówki. Dysponowania placówką nie należy przy tym rozumieć w sensie prawnym, ale w sensie faktycznym.

Dodatkowo zgodnie z aktualną treścią pkt 18 Komentarza do art. 5 Modelowej Konwencji OECD stała placówka może być również ustanowiona, jeśli pracownik korzysta z biura prowadzonego we własnym mieszkaniu, jeżeli mieszkanie to jest regularnie wykorzystywane do działalności pracodawcy w wyniku otrzymywanych od niego poleceń. Zakład może zatem powstać co do zasady również wtedy, gdy pracownik nie ma zapewnionego biura, chociaż potrzeba posiadania biura wynika z charakteru stosunku pracy.

W sytuacji będącej przedmiotem niniejszego wniosku Spółka nie posiada żadnego biura w Polsce ani własnego, ani wynajmowanego, Spółka nie dysponuje też w Polsce żadną inną powierzchnią, w której byłaby prowadzona jej działalność gospodarcza.

Pracownik wykonuje pracę na rzecz Spółki we własnym mieszkaniu.

Spółka nie będzie zobowiązywała Pracownika wykonującego pracę w Polsce do wykorzystywania jego mieszkania do prowadzenia działalności na rzecz Spółki. Spółka nie będzie mogła także dysponować mieszkaniem Pracownika, ani przeprowadzać w nim jakichkolwiek wizyt lub kontroli. Charakter pracy pracownika nie będzie wymagał posiadania biura.

W związku z tym zdaniem Wnioskodawcy, w wyniku zatrudnienia pracownika wykonującego pracę na rzecz Spółki w Polsce nie powstanie stała placówka Spółki w Polsce poprzez którą Spółka prowadziłaby działalność gospodarczą, w szczególności placówka tego rodzaju nie powstanie w mieszkaniu pracownika Spółki wykonującego pracę w Polsce.

W związku z powyższym dla ustalenia czy dla Spółki powstanie zakład podatkowy w Polsce kluczowe znaczenie ma fakt, czy Spółka będzie działała w Polsce poprzez agenta zależnego uprawnionego do działania w imieniu Spółki.

Jak już bowiem powyżej wskazano zakład podatkowy Spółki w Polsce może także powstać na podstawie art. 5 ust. 5 UPO PL-DE jeżeli Spółka będzie działała w Polsce poprzez agenta zależnego uprawnionego do działania w jej imieniu.

Do powstania zakładu podatkowego na podstawie art. 5 ust. 5 UPO PL-DE konieczne jest spełnienie następujących przesłanek:

‒      działalnie pewnej osoby w imieniu przedsiębiorstwa, w państwie, w którym to przedsiębiorstwo nie jest rezydentem podatkowym;

‒   osoba, która działa w imieniu przedsiębiorstwa musi być zależna od przedsiębiorstwa w którego imieniu działa (nie może być niezależnym od tego przedsiębiorstwa agentem);

‒      osoba, która działa w imieniu przedsiębiorstwa musi posiadać pełnomocnictwo do zawierania umów w imieniu tego przedsiębiorstwa;

‒      czynności wykonywane przez osobę, która działa w imieniu przedsiębiorstwa nie mogą ograniczać się do czynności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym.

Nie ulega wątpliwości, że Pracownik Spółki zatrudniony w oparciu o umowę o pracę wykonujący tą pracę w Polsce będzie osobą zależną od Spółki, będzie on bowiem podlegał kierownictwu Spółki i wykonywał polecenia Spółki, a także nie będzie ponosił samodzielnie ryzyka prowadzonej działalności.

Przepis zawarty w art, 5 ust. 5 UPO PL-DE stanowi jednak, że zakład powstaje wówczas, gdy przedsiębiorstwo działa poprzez osobę od niego zależną, która posiada pełnomocnictwo do zawierania umów w imieniu tego przedsiębiorstwa i czynności wykonywane przez tę osobę nie ograniczają się do rodzajów działalności wymienionych w ustępie 4 tzn. nie stanowią wyłącznie działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym.

Z treści pkt 58 Komentarza do art. 5 Modelowej Konwencji OECD wynika, że czynnościami o charakterze pomocniczym lub przygotowawczym są takie czynności, które są tak bardzo „oddalone od zysku”, że nie ma uzasadnienia dla przypisywania zysku do stałego miejsca prowadzenia działalności, które posiada przedsiębiorca w kraju, w którym wyłącznie te czynności są wykonywane.

Decydującym kryterium przy ustalaniu charakteru dokonywanych poprzez placówkę czynności jest to, czy działalność związana ze stałym miejscem prowadzenia działalności stanowi sama w sobie istotną i znaczącą część działalności przedsiębiorstwa jako całości.

Co do zasady działalność o charakterze przygotowawczym to taka, która uzupełnia wykonywanie tego, co stanowi istotną i znaczącą część działalności przedsiębiorstwa jako całości.

Zazwyczaj działanie przygotowawcze poprzedza inne działanie i często jest ono prowadzone w stosunkowo krótkim okresie, przy czym długość tego okresu może być uzależniona od charakteru podstawowej działalności przedsiębiorstwa. Nie zawsze jednak tak będzie, ponieważ jest możliwe wykonywanie w jednym miejscu przez znaczny okres czasu określonej działalności, która stanowi działalność przygotowawczą dla podstawowej działalności prowadzonej w innym miejscu.

Działalność, która ma charakter pomocniczy, zasadniczo odpowiada działalności, która jest prowadzona w celu wspierania głównej działalności przedsiębiorstwa jako całości, nie będąc jednak jej częścią.

Podstawowym zakresem działalności Spółki jest świadczenie usług transportowych i spedycja.

Do głównych obowiązków Pracownika zatrudnionego w Polsce będzie należało m.in. przyjmowanie zamówień od klientów i składanie zamówień u przewoźników.

W związku z tym można mieć wątpliwości, czy działalność Pracownika Spółki będzie miała jedynie charakter pomocniczy lub przygotowawczy w stosunku do głównej działalności Spółki, bowiem część działalności Spółki sprowadza się także do powiązania podmiotów poszukujących transportu z przewoźnikami.

W odniesieniu do kwestii możliwości powstania zakładu podatkowego Spółki w Polsce na podstawie art. 5 ust. 5 UPO PL-DF należy jednak wskazać, że zakład taki nie może powstać jeżeli osoba zatrudniona przez Spółkę w Polsce nie posiada pełnomocnictwa do zawierania umów w imieniu Spółki.

W okolicznościach przedstawionych w części niniejszego wniosku zawierającej opis zdarzenia przyszłego pracownik Spółki wykonujący pracę w Polsce nie będzie upoważniony do podejmowania żadnych decyzji w imieniu Spółki, ani nie będzie posiadał uprawnień do zawierania lub podpisywania umów w imieniu Spółki.

Pracownik będzie przedstawiał wprawdzie oferty klientom Spółki, jednak nie będzie uprawniony do negocjacji umów ramowych z klientami Spółki, ani do negocjacji żadnych istotnych warunków tych umów.

Pracownik nie będzie sporządzał umów ramowych także z przewoźnikami, ani nie będzie uprawniony do ich podpisywania.

Nie zachodzi też taka sytuacja, aby jakiekolwiek oświadczenie woli pracownika Spółki wywoływało dla Spółki stan związania prawnego.

Pracownik będzie negocjował wprawdzie stawki za transport z przewoźnikami, ale zakres prowadzonych negocjacji będzie ograniczony jedynie do próby obniżenia stawek proponowanych przez przewoźnika.

W związku z tym należy stwierdzić, że Pracownik Spółki pomimo tego, że będzie zależny od Spółki i nie będzie wykonywał jedynie czynności przygotowawczych lub pomocniczych nie będzie posiadał jednak pełnomocnictwa do zawierania umów w imieniu Spółki w rozumieniu art. 5 ust. 5 UPO PL-DE i w związku z tym jego zatrudnienie nie może doprowadzić do powstania zakładu podatkowego Spółki w Polsce w oparciu o przepis zawarty w art. 5 ust. 5 UPO PL-DE.

Uwzględniając powyższe zdaniem Wnioskodawcy, w okolicznościach przedstawionych w części niniejszego wniosku zawierającej opis zdarzenia przyszłego, nie powstanie w Polsce zakład podatkowy Wnioskodawcy w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT oraz art. 5 UPO PL-DE.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):