Możliwość opodatkowania przychodów komornika podatkiem liniowym. - Interpretacja - 0113-KDIPT2-1.4011.739.2022.12.MZ

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 13 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.739.2022.12.MZ

Temat interpretacji

Możliwość opodatkowania przychodów komornika podatkiem liniowym.

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe.

Szanowny Panie:

1)ponownie rozpatruję sprawę Pana wniosku z 14 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 27 czerwca 2023 r., sygn. akt I SA/Łd 346/23 (data wpływu orzeczenia 18 września 2023 r.);

2)stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 sierpnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 14 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości opodatkowania przychodów komornika podatkiem liniowym. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 listopada 2022 r. (wpływ 21 listopada 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pan radcą prawnym i zamierza zmienić wykonywany zawód na komornika sądowego, w związku z czym zamierza Pan wystąpić o powołanie na stanowisko komornika sądowego, zważywszy na spełnianie wszystkich warunków z art. 11 ust. 1 w zw. z ust. 2 ustawy z 22 marca 2018 r. o komornikach sądowych.

W związku z planowaną zmianą powstała wątpliwość w zakresie możliwości korzystania na gruncie podatku dochodowego z instytucji podatku liniowego ze względu na obecny status komornika sądowego, w szczególności ma to znaczenie, gdy zamierza Pan wybrać opodatkowanie swoich dochodów, zgodnie z art. 30c ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (podatek liniowy w stawce 19%).

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że prowadzi działalność prawniczą (PKD 69.10.Z) od maja 2015 r. Prowadzi Pan podatkową księgę przychodów i rozchodów. Przychody z tej działalności gospodarczej są opodatkowane tzw. podatkiem liniowym (art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Możliwe, że zamierza Pan zmienić wykonywany zawód radcy prawnego na komornika sądowego i zostanie Pan wpisany na listę komorników sądowych w 2023 r. Nie ma sprecyzowanej daty i decyzji w tym zakresie. Uzyskuje Pan dochody z działalności gospodarczej oraz działalności wykonywanej osobiście (umowy zlecenia).

Pytanie

Czy dochód komornika sądowego może być opodatkowany, zgodnie z art. 30c ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (podatek liniowy w stawce 19%), w przypadku wyboru przez komornika sądowego takiej formy opodatkowania podatkiem dochodowym?

Pana stanowisko w sprawie

Komornik sądowy od 1 stycznia 2019 r. nie jest przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów regulujących podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności gospodarczej i nie prowadzi działalności gospodarczej zgodnie z art. 33 ust. 1 i ust. 2 ustawy z 22 marca 2018 r. o komornikach sądowych.

Jednak zgodnie z art. 33 ust. 3 ustawy z 22 marca 2018 r. o komornikach sądowych:

Do komornika stosuje się przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426, z późn. zm.), ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 423 i 432) oraz ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1398, z późn. zm.), dotyczące osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą.

Powyższe oznacza, że na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych komornik sądowy jest traktowany jak przedsiębiorca, a jego dochód jak dochód z działalności gospodarczej, co z kolei implikuje zasadność twierdzenia, że może on, jak i każdy inny przedsiębiorca na gruncie tej ustawy, wybrać opodatkowanie dochodów z tej działalności zgodnie z art. 30c ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (podatek liniowy w stawce 19%).

Postanowienie

Rozpatrzyłem Pana wniosek i 12 grudnia 2022 r. wydałem postanowienie Nr 0113-KDIPT2-1.4011.739.2022.3.MZ o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie Pana wniosku. Ww. postanowienie doręczono Panu 14 grudnia 2022 r.

Pismem z 14 grudnia 2022 r. złożył Pan zażalenie na postanowienie z 12 grudnia 2022 r.   Nr 0113-KDIPT2-1.4011.2749.2022.3.MZ (zażalenie wpłynęło 20 grudnia 2022 r.).

W wyniku rozpatrzenia zażalenia na postanowienie z 12 grudnia 2022 r. Nr 0113-KDIPT2-1.4011.739.2022.3.MZ, wydałem postanowienie z 20 lutego 2023 r. Nr 0113-KDIPT2-1.4011.739.2022.4.AP, utrzymujące w mocy zaskarżone postanowienie. Postanowienie o utrzymaniu w mocy zaskarżonego postanowienia doręczono Panu 21 lutego 2023 r.

Skarga na postanowienie

27 marca 2023 r. wniósł Pan skargę na postanowienie z 20 lutego 2023 r. Nr 0113-KDIPT2-1.4011.739.2022.4.AP, utrzymujące w mocy postanowienie z 12 grudnia 2022 r. Nr 0113-KDIPT2-1.4011.739.2023.3.MZ do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Skarga wpłynęła 27 marca 2023 r.

Wniósł Pan o uchylenie w całości ww. postanowień.

Postępowanie przed sądem administracyjnym

Wojewódzki Sąd Administracyjny uchylił zaskarżone postanowienie z 20 lutego 2023 r. Nr 0113-KDIPT2-1.4011.739.2022.4.AP, utrzymujące w mocy postanowienie z 12 grudnia 2022 r. Nr 0113-KDIPT2-1.4011.739.2023.3.MZ – wyrokiem z 27 czerwca 2023 r., sygn. akt I SA/Łd 346/23. Wyrok, który uchylił ww. postanowienia stał się prawomocny od 11 sierpnia 2023 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.):

Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w ww. wyroku;

ponownie rozpatruję Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 33 ust. 1-3 ustawy z 22 marca 2018 r. o komornikach sądowych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2224 ze zm.):

1.Komornik nie jest przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów regulujących podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności gospodarczej.

2.Komornik nie może prowadzić działalności gospodarczej.

3.Do komornika stosuje się przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm.), ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 1009, 1079, 1115, 1265 i 1933) oraz ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1285, z późn. zm.), dotyczące osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą.

Na gruncie ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.), komornicy są zatem podatnikami podatku dochodowego a przychody uzyskiwane przez komorników z tytułu nałożonych na nich obowiązków wynikających z ustawy o komornikach zaliczane są do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ustawa opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego sporządzone na piśmie oświadczenie o zastosowaniu opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych określonego w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W myśl art. 9a ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego sporządzonego na piśmie oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego.

Stosownie z art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników:

1)(uchylony),

2)wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym

- w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

W myśl art. 30c ust. 1 ww. ustawy:

Podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29 i art. 30, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W świetle powyższych przepisów, możliwość opodatkowania „podatkiem liniowym” jest wyłączona m.in. w stosunku do podatników, którzy uzyskują przychód z innych niż pozarolnicza działalność gospodarcza źródeł przychodów, jak również z działalności gospodarczej z tytułu świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy (w sytuacji, gdy usługi te są tożsame z czynnościami, które podatnik, lub przynajmniej jeden z jego wspólników (w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki osobowej) wykonywał, bądź wykonuje w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy). Spełnienie obu ww. warunków, przy założeniu, że oświadczenie o wyborze formy opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej zostało złożone w ustawowym terminie, pozwala (co do zasady) na uznanie, że uzyskiwane z tej działalności dochody mogą zostać opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych wg 19% stawki liniowej.

Z analizy powyżej powołanych przepisów wynika, że na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych komornik sądowy jest traktowany jak osoba fizyczna prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą, w związku z czym możliwe jest opodatkowanie jego dochodów, zgodnie z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (podatek liniowy w stawce 19%).

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że dochód komornika sądowego może być opodatkowany, zgodnie z art. 30c ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (podatek liniowy w stawce 19%), w przypadku wyboru przez komornika sądowego takiej formy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Zatem Pana stanowisko przedstawione we wniosku, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu złożenia wniosku.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy sprawy będącej przedmiotem zapytania - inne kwestie nie podlegały ocenie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są  przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o  postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze. zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na  adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).