Interpretacja indywidualna z dnia 13 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.670.2023.1.RK
Temat interpretacji
Przychody z działalności rolniczej.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
27 września 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 14 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy przychodów z działalności rolniczej.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Prowadzi Pan gospodarstwo rolne o powierzchni prawie 3 ha. Posiadając wszelkie zezwolenia od wielu instytucji jest Pan producentem konopi przemysłowej. Planuje Pan niewykorzystaną słomę konopną przetwarzać, bez użycia dodatkowych składników i materiałów w pellet przeznaczony na cele opałowe. Produkcja pelletu polegałaby na naturalnym wysuszeniu słomy na polu, a następnie sprasowaniu jej celem zmniejszenia objętości. Do sprasowania zostanie użyta maszyna prasująca. Finalny produkt, czyli pellet planuje Pan przeznaczyć do ogrzewania swoich budynków, a pozostałą nadwyżkę na sprzedaż. Jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Pytanie
Czy przychody uzyskiwane ze sprzedaży pelletu ze słomy konopnej można zaliczyć do przychodów z działalności rolniczej, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
Pana stanowisko w sprawie
Wytwarzanie pelletu ze słomy z własnych upraw mieści się w zakresie działalności rolniczej określonej w art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega wyłączeniu od opodatkowania przedmiotowym podatkiem. Pellet pozostaje w stanie nieprzetworzonym, a jedynie zostaje spakowany maszyną prasującą.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym osób fizycznych, zostały określone w ustawie z 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.).
Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.
Konsekwencją uregulowań zawartych w powołanym przepisie jest wprowadzona – dla celów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawarta w art. 2 ust. 2 definicja działalności rolniczej oraz w art. 2 ust. 3 – definicja działów specjalnych produkcji rolnej, z których uzyskiwane dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
Zgodnie z pierwszą ze wskazanych w zdaniu poprzednim regulacją:
Działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:
1) miesiąc – w przypadku roślin,
2) 16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3) 6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4) 2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt
– licząc od dnia nabycia.
Z powyższego przepisu wynika, że ustawodawca dla celów podatku dochodowego precyzuje jednoznacznie, co należy rozumieć przez działalność rolniczą, a wyliczenie dokonane w omawianej regulacji ma charakter wyczerpujący.
Zgodnie z przedstawioną definicją działalności rolniczej, podstawową jej cechą jest uzyskanie produktów w stanie nieprzetworzonym, pochodzących z uprawy (produkcja roślinna), chowu lub hodowli (produkcja zwierzęca). Co oznacza, że wszelkie produkty działalności rolniczej powstają wyłącznie na skutek działania normalnych biologicznych procesów wzrostu. Stan nieprzetworzony to taki stan produktu, który nie różni się w sposób istotny od stanu, w jakim produkt ten znajdował się bezpośrednio po jego wytworzeniu. A zatem zastosowanie wobec produktu określonych procesów technologicznych, na skutek czego nabrał on nowych cech, czy właściwości, wyklucza uznanie produktu za nieprzetworzony.
Działalnością rolniczą jest również działalność polegająca na przetrzymywaniu zakupionych produktów roślinnych lub zwierzęcych przez co najmniej wskazany w przepisie okres czasu, podczas którego następuje ich biologiczny wzrost. Przetrzymywanie tychże produktów przez krótszy okres czasu, po którym następuje ich odsprzedaż, należy uznać za działalność o charakterze handlowym. Przychody z takiej działalności są kwalifikowane do przychodów z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jednocześnie ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.
Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:
– pkt 3 – pozarolnicza działalność gospodarcza;
– pkt 4 – działy specjalne produkcji rolnej;
– pkt 9 – inne źródła.
Art. 5a pkt 6 cytowanej na wstępie ustawy stanowi, że:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:
a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Z kolei, w myśl art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.
Zgodnie zaś z art. 2 ust 3a ww. ustawy:
Nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym „załącznikiem nr 2”.
Stosownie natomiast do treści art. 20 ust. 1c omawianej ustawy:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się również przychody ze sprzedaży przetworzonych w sposób inny niż przemysłowy produktów roślinnych i zwierzęcych, z wyjątkiem przetworzonych produktów roślinnych i zwierzęcych uzyskanych w ramach prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej oraz produktów opodatkowanych podatkiem akcyzowym na podstawie odrębnych przepisów, jeżeli:
1) (uchylony);
2) przetwarzanie produktów roślinnych i zwierzęcych i ich sprzedaż nie odbywa się przy zatrudnieniu osób na podstawie umów o pracę, umów zlecenia, umów o dzieło oraz innych umów o podobnym charakterze, z wyłączeniem uboju zwierząt rzeźnych i obróbki poubojowej tych zwierząt, w tym również rozbioru, podziału i klasyfikacji mięsa, przemiału zbóż, wytłoczenia oleju lub soku oraz sprzedaży podczas wystaw, festynów, targów i kiermaszy;
3) (uchylony);
4) jest prowadzona ewidencja sprzedaży, o której mowa w ust. 1e;
5) ilość produktów roślinnych lub zwierzęcych pochodzących z własnej uprawy, hodowli lub chowu, użytych do produkcji danego produktu stanowi co najmniej 50% tego produktu, z wyłączeniem wody.
Na uwadze należy mieć również treść art. 21 ust. 1 pkt 71 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego:
Wolne od podatku dochodowego są dochody ze sprzedaży produktów roślinnych i zwierzęcych pochodzących z własnej uprawy lub hodowli, niestanowiących działów specjalnych produkcji rolnej, przerobionych sposobem przemysłowym, jeżeli przerób polega na kiszeniu produktów roślinnych lub przetwórstwie mleka albo na uboju zwierząt rzeźnych i obróbce poubojowej tych zwierząt, w tym również na rozbiorze, podziale i klasyfikacji mięsa.
Przy czym określenie „przerób sposobem przemysłowym” użyte w ww. przepisie nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podobnie brak też definicji wyrażenia „przetworzonych w sposób inny niż przemysłowy produktów roślinnych” występującego w art. 20 ust. 1c omawianej ustawy. Zatem przy interpretacji wskazanych przepisów należy posłużyć się wykładnią językową.
Według Słownika języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN (Warszawa 1996): – przetwórstwo – to przerabianie surowców na gotowe produkty (tom lit. L-P str. 970),
– przerób – to przerabianie surowca na produkt lub półprodukt (tom lit. L-P str. 954),
– przemysłowy – to dotyczący przemysłu, związany z przemysłem, mający zastosowanie w przemyśle,
– sposób – to określona metoda, forma wykonania (Mały słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995 r. str. 870).
Zatem z przetwarzaniem, czy przerabianiem mamy do czynienia wówczas, gdy z surowców (np. z produktów roślinnych), przy zastosowaniu określonych metod lub form wykonania, powstają gotowe produkty lub półprodukty, posiadające inne cechy, bądź właściwości do zastosowanych w tym przetwarzaniu/przerobie surowców. Natomiast z przemysłowym sposobem przerobu mamy do czynienia w sytuacji, gdy przetwarzanie/przerób ma związek z przemysłem, następuje przy użyciu urządzeń przemysłowych, itp.
Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że prowadzi Pan gospodarstwo rolne o powierzchni prawie 3 ha. Posiadając wszelkie zezwolenia od wielu instytucji jest Pan producentem konopi przemysłowej. Planuje Pan niewykorzystaną słomę konopną przetwarzać, bez użycia dodatkowych składników i materiałów w pellet przeznaczony na cele opałowe. Produkcja pelletu polegałaby na naturalnym wysuszeniu słomy na polu, a następnie sprasowaniu jej celem zmniejszenia objętości. Do sprasowania zostanie użyta maszyna prasująca. Finalny produkt, czyli pellet planuje Pan przeznaczyć do ogrzewania swoich budynków, a pozostałą nadwyżkę sprzedać.
Wobec powyżej przedstawionych regulacji prawnych – na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego – uznać należy, że sprzedaż pochodzącej z własnego gospodarstwa rolnego słomy w postaci pelletu stanowi działalność rolniczą.
Jak wskazano bowiem powyżej z przepisu art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalnością rolniczą jest m.in. działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym). Działania polegające na poddaniu produktów suszeniu i prasowaniu za pomocą urządzeń bez użycia żadnych dodatków typu klej, sznurek, folia, itp. – jeżeli produkty te pozostaną nadal w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) – nie wykraczają poza zakres działalności rolniczej, o której mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stwierdzić należy także, że z punktu widzenia przepisów tej ustawy fakt użycia specjalistycznych maszyn i urządzeń, czy też poddanie czynnikom naturalnym powodującym suszenie, czy prasowanie produktów pochodzących wyłącznie z własnych upraw, pozostaje bez znaczenia przy kwalifikowaniu tego rodzaju działań do działalności rolniczej.
Powyższe oznacza, że przychody, uzyskiwane ze sprzedaży produktów roślinnych w opisanym zdarzeniu przyszłym – słomy konopnej w postaci pelletu, pochodzącej wyłącznie z własnego gospodarstwa rolnego – podlega wyłączeniu od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Przy wydawaniu interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2383).