Obowiązki płatnika w związku z umorzeniem części opłaty planistycznej.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 października 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 11 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika w związku z umorzeniem części opłaty planistycznej. Uzupełnili go Państwo pismem z 25 października 2023 r. (wpływ 25 października 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Decyzją z 25 stycznia 2023 r. Wójt Gminy ustalił dla Pani X i Pana Y jednorazową opłatę w wysokości 11 712,00 zł z tytułu wzrostu wartości nieruchomości, który nastąpił na skutek uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, w związku ze sprzedażą przez wymienione osoby działki położonej w miejscowości (…).

Ww. należność stanowi środki publiczne będące nieopodatkowanymi należnościami budżetowymi o charakterze publicznoprawnym, o których mowa w art. 60 pkt 7 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1270 ze zm.) - dalej: ustawa o finansach publicznych.

Zgodnie z art. 61 ust. 1 pkt 4 ustawy o finansach publicznych organem właściwym do wydawania decyzji w odniesieniu do należności o charakterze publicznoprawnym jest w opisanej sprawie Wójt Gminy. Na podstawie art. 64 ust. 1 pkt 2 ustawy o finansach publicznych na wniosek zobowiązanego organ może umarzać w całości należności w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem zobowiązanego lub interesem publicznym, a także umarzać w części w przypadkach uzasadnionych względami społecznymi lub gospodarczymi, w szczególności możliwościami płatniczymi zobowiązanego.

Pani X i Pan Y zwrócili się z wnioskami do Wójta Gminy o umorzenie opłaty planistycznej ustalonej decyzją z 25 stycznia 2023 r. Uzasadnieniem złożonych wniosków było wskazanie przez ww. osoby m.in. trudnej sytuacji finansowej i zdrowotnej.

Po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego Wójt Gminy wydał 22 maja 2023 r. decyzję, w której udzielił Pani X i Panu Y ulgi w spłacie zobowiązania z tytułu opłaty planistycznej poprzez umorzenie 50% przedmiotowej należności, tj. w kwocie (…) zł (...), co daje kwotę umorzenia w wysokości (…) zł przypadającą na każdą z ww. osób.

Pozostała kwota opłaty planistycznej została wpłacona przez ww. osoby zgodnie z decyzją Wójta Gminy.

Pytanie

Czy umorzenie jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości stanowi przysporzenie majątkowe dla Pani X i Pana Y (w wysokości 50% umorzonej kwoty dla każdej z osób), podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i w związku z powyższym, czy na Gminie X, dla której jednostką obsługującą jest Urząd Gminy  ciąży obowiązek wystawienia ww. osobom, którym umorzono opłatę planistyczną, informacji, o której mowa w art. 42a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.), tj. PIT-11 i przekazania ww. informacji również właściwemu urzędowi skarbowemu?

Państwa stanowisko w sprawie

W Państwa ocenie, umorzenie jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości stanowi przysporzenie majątkowe dla Pani X (w kwocie 2 928,00 zł) i Pana Y (w kwocie (…) zł) podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym na Gminie, dla której jednostką obsługującą jest Urząd Gminy ciąży obowiązek wystawienia ww. osobom informacji, o której mowa w art. 42a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. PIT-11 i przekazania jej również właściwemu urzędowi skarbowemu.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY

W art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako źródło przychodu wskazano tzw. inne źródła. Przychody te definiuje art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazując, iż uważa się za nie w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Przywołana powyżej definicja, z uwagi na zawarte sformułowanie „w szczególności”, daje możliwość zaliczenia do tej kategorii przychodów, które nie są wprost wymienione w treści art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Za przychody uznaje się każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć zdarzenia prawne i gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy. Każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub wszystkie te zdarzenia prawne i gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy można określić mianem nieodpłatnego świadczenia.

W wyniku umorzenia jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości osoba, w stosunku do której dokonano umorzenia, odnosi rzeczywistą korzyść. Gdyby taka osoba nie wystąpiła o umorzenie opłaty planistycznej, byłaby zobowiązana do jej poniesienia kosztem uszczuplenia swojego majątku. W przedstawionym przypadku w wyniku częściowego umorzenia ww. opłaty Pani X i Pan Y odnoszą realną korzyść majątkową, gdyż nie dochodzi do uszczuplenia ich majątku o kwotę ustalonego umorzenia.

Mając na względzie powyższe kwota umorzenia 50% jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości stanowi nieodpłatne świadczenie, więc należy ją traktować jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Osoby, o których mowa w przedstawionym przypadku uzyskują realne przysporzenie majątkowe i dlatego też Gmina, dla której jednostką obsługującą jest Urząd Gminy jest zobowiązana wystawić informację, o której mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. PIT-11 (dla Pani X kwota przychodu (…) zł, dla Pana Y kwota przychodu (…) zł).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

W myśl art. 9 ust. 1a ww. ustawy:

Stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Z przedstawionych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega – co do zasady – każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną. Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1 ww. ustawy, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa, jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, niemające charakteru zwrotnego.

O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji gdy podatnik – czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów – uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.

Wskazać również należy, że dla celów podatkowych przyjmuje się – co znajduje potwierdzenie w orzecznictwie – że pojęcie nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnym źródłem przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 9 – inne źródła.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że na wniosek osób fizycznych – zbywców nieruchomości udzielili Państwo ulgi w postaci umorzenia części jednorazowej opłaty planistycznej.

Zasady ustalania opłaty planistycznej zostały unormowane w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 977 ze zm.).

Stosownie do art. 36 ust. 4 tej ustawy:

Z przepisu art. 37 ust. 4 ww. ustawy wynika, że:

Przy czym art. 37 ust. 3 stanowi, że:

W myśl art. 37 ust. 7 ww. ustawy:

Zatem, warunkiem pobrania opłaty planistycznej jest jednoczesne spełnienie trzech przesłanek wynikających z ww. przepisów ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pierwsza z nich dotyczy wzrostu wartości nieruchomości w wyniku uchwalenia nowego lub zmiany dotychczasowego planu miejscowego. Druga polega na określeniu w planie miejscowym stawki procentowej wzrostu wartości nieruchomości, stanowiącej podstawę do naliczenia wysokości opłaty planistycznej. Z kolei trzecia sprowadza się do zbycia nieruchomości przez dotychczasowego właściciela lub użytkownika wieczystego przed upływem pięciu lat, licząc od dnia, w którym zaczął obowiązywać nowy lub zmieniony plan zagospodarowania przestrzennego. Jeśli te przesłanki będą spełnione gmina może rozpocząć postępowanie mające na celu ustalenie i pobranie opłaty planistycznej.

Właściciel nieruchomości otrzymuje wyższą wartość pieniężną z tytułu sprzedaży nieruchomości na skutek wzrostu jej wartości związanej z uchwaleniem nowego lub zmianą dotychczasowego planu zagospodarowania przestrzennego. W związku z powyższym, właściciel sprzedanej nieruchomości zyska dużo większe przysporzenie w swoim majątku ze względu na wzrost wartości sprzedanej nieruchomości i tym zyskiem zobowiązany jest podzielić się z gminą. Istotą opłaty planistycznej jest zrekompensowanie gminom wydatków poniesionych przy uchwalaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.

W wyniku umorzenia osobom fizycznym ustalonej przez organ opłaty planistycznej osoby, którym umorzono tę opłatę odnoszą rzeczywistą korzyść. Natomiast osoby, które nie złożą wniosku o umorzenie ww. opłaty i w związku z tym nie zostaną im one umorzone, ponoszą wydatki w postaci zapłaty opłaty planistycznej w całości kosztem swojego majątku. Wskazuje to jednoznacznie, że osoby, którym umorzono opłatę planistyczną odnoszą z tego tytułu korzyści.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że kwota umorzonej opłaty planistycznej stanowi nieodpłatne świadczenie gminy na rzecz osoby, której należna opłata została umorzona.

Kwota umorzonej osobie fizycznej przez organ należności z tytułu opłaty planistycznej stanowi dla takiej osoby przychód z innych źródeł, w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, organ ma obowiązek wystawienia, na podstawie art. 42a tej ustawy, dla osoby fizycznej, której została umorzona opłata planistyczna informacji o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11.

W konsekwencji umorzenie jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości stanowi dla Pani X i Pana Y przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu przepisu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 20 ust. 1 tej ustawy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego będą Państwo zobowiązani do sporządzenia i przekazania informacji PIT-11, zgodnie z art. 42a ust. 1 ww. ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo, wyjaśniam, że przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Istotą interpretacji indywidualnej jest rozstrzygnięcie, czy wnioskodawca prawidłowo postrzega, jakie skutki prawne na gruncie określonych przepisów prawa podatkowego wywołuje przedstawiony przez niego stan faktyczny albo zdarzenie przyszłe. W polskim systemie prawa podatkowego obowiązuje zasada samoobliczenia podatku. Stąd też przedstawione przez Państwa kwoty nie podlegały analizie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).