Koszty uzyskania przychodów.

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 sierpnia 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 31 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy kosztów uzyskania przychodu. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie działań influencera na A oraz B.

W ramach prowadzonego profilu na A i B publikuje materiały dotyczące mody i lifestyle polegające w szczególności na wykonywaniu materiałów wideo oraz zdjęć: z kompletowania stylizacji modowych, prezentowania stylizacji modowych, udzielania porad związanych z kompletowaniem stylizacji na różne okazje i pory roku, prezentowaniem akcesoriów do stylizacji, prezentowaniem sprzętów użytku domowego, np. ekspres do kawy, wazony, lampy, koce i inne akcesoria domowe.

Stylizacje modowe składają się z kreacji ubraniowych, w tym eksponujące modne dodatki galanteryjne (torebki, paski, zawieszki, bransoletki itp.).

Wnioskodawca zamierza również zacząć publikować testy i recenzje takich produktów jak: odzież, obuwie I biżuteria.

Aktualne przychody Wnioskodawcy z tytułu działań influencerskich polegają w szczególności na wykonywaniu zdjęć oraz wideo w postaci kreatywnych materiałów, recenzji, układaniu stylizacji i innych również z jego wizerunkiem, które następnie udostępniane są na jego profilu na A lub B z oznaczeniem kontrahenta. Przychody te uzyskiwane są na podstawie umów, rozliczane są na podstawie wystawianych faktur VAT.

Przychody Wnioskodawcy z działalności influencerskiej na A i B polegają więc na współpracy z podmiotami gospodarczymi, na rzecz których wykonuje ww. działania. Pozyskiwanie takich współprac uzależnione jest w głównej mierze od atrakcyjności przygotowywanych materiałów, zasięgu publikowanych przez Wnioskodawcę postów oraz ilości posiadanych przez niego obserwujących.

Na atrakcyjność profilu, zasięg postów oraz ilość obserwujących wpływ mają przygotowywane materiały, które w przypadku profili o tematyce modowej i lifestylowej polegają na zastosowaniu modnej odzieży, obuwia, dodatków i akcesoriów, wykonywaniu materiałów w atrakcyjnych, często zagranicznych miejscach, zestawienie prezentowanych produktów z atrakcyjnymi akcesoriami.

Z uwagi na duży potencjał zarobkowy ww. działań Wnioskodawca zauważył, że w celu pozyskania większej ilości współprac materiały, które przygotowuje w tematyce modowej i lifestylowej muszą spełniać aktualne wymagania odbiorców na mediach społecznościowych i być w aktualnych trendach.

W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w zakresie działalności Influencerskich zamierza więc zacząć zaliczać do kosztów uzyskania przychodu wszelkie wydatki związane z prowadzeniem konta na A i B, zwłaszcza wydatki poniesione na zakup ubrań, obuwia, dodatków galanteryjnych, biżuterii, torebek oraz innych akcesoriów, niezbędnych do uzyskania pożądanej stylizacji, jak również koszty związane z wyjazdami w modne, zagraniczne miejsca w celu wykonania zdjęć i materiałów wideo w przygotowanych stylizacjach.

Towary i usługi, na zakup których poniesione wydatki zaliczone zostaną do kosztów uzyskania przychodów wykorzystywane będą wyłącznie do prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Nie planuje dokonywać odsprzedaży wykorzystywanych w działalności Influencerskiej towarów.

Wnioskodawca rozważa również możliwość skorzystania z usług fotografa/asystenta, który tworzyłby na jego zlecenia materiały fotograficzne oraz wideo z wizerunkiem Wnioskodawcy, których sam nie może wykonać.

Wydatki poniesione na towary i usługi wykorzystywane w działalności gospodarczej spowodują zwiększenie przychodu z tytułu umów o współpracę, o dzieło lub umów zlecenia, tj. wykonania materiałów dla kontrahenta i ich publikacji na profilu Wnioskodawcy na A lub B w zamian za ustalone każdorazowo wynagrodzenie.

Wnioskodawca zakłada również możliwość dłuższych, płatnych współprac z kontrahentem, polegających na cyklicznym dodawaniu materiałów uwzględniających reklamowany produkt lub usługę.

Wszelkie zakupione przez Wnioskodawcę towary/usługi finansowane będą z jego środków własnych. Zakupione na potrzeby prowadzenia profilu towary i usługi będą przez niego ewidencjonowane w sposób umożliwiający ich odróżnienie od pozostałych tego rodzaju produktów wykorzystywanych w życiu codziennym.

Faktury dokumentujące zakupy produktów i usług będą dodatkowo opisywane wraz z załączeniem zdjęcia zakupionych towarów, co umożliwi wykazanie, że towary i usługi są wykorzystywane do prowadzenia profilu na A i B.

Pytania

1.Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczenia wydatków związanych z prowadzeniem profilu na A i B i tworzeniem materiałów do publikacji, na zakup odzieży, butów, torebek, biżuterii oraz akcesoriów modowych do kosztów uzyskania przychodów w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej?

2.Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczenia wydatków związanych z prowadzeniem profilu na A i B i tworzeniem materiałów do publikacji, na zakup sprzętu domowego, tj. ekspresu do kawy, kwiatów, mebli, świec, naczyń, akcesoriów dekoracyjnych służących jako rekwizyty do wykonywania materiałów w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej?

3.Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczenia wydatków związanych z prowadzeniem profilu na A i B i tworzeniem materiałów do publikacji, na zakup usługi przelotu samolotem lub przejazdu pociągiem do wyznaczonego miejsca oraz wynajmu noclegu w tym miejscu do kosztów uzyskania przychodów w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej?

4.Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczenia wydatków związanych z prowadzeniem profilu na A i B i tworzeniem materiałów do publikacji, na zakup biletów wstępu do miejsc lub wynajmu odpowiednich miejsc, w których wykonywane będą zdjęcia i wideo, do kosztów uzyskania przychodów w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej?

5.Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczenia wydatków związanych z prowadzeniem profilu na A i B i tworzeniem materiałów do publikacji, na zakup usługi przelotu samolotem lub przejazdu pociągiem do wyznaczonego miejsca oraz wynajmu noclegu w tym miejscu i biletów wstępu do obiektów dla wykonawcy - asystenta/fotografa do kosztów uzyskania przychodów w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, za zasadne należy uznać uwzględnienie wszystkich kosztów, o których mowa w pytaniach, do kosztów uzyskania przychodu w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Wszelkie wydatki związane z prowadzeniem profilu na A i B, w tym zwłaszcza te ponoszone na zakup odzieży, biżuterii, dodatków i rekwizytów oraz wykonywaniem fotografii i filmów, w tym opłacenie kosztów fotografa/asystenta, stanowią niezbędne koszty jakie musi ponieść by rozwinąć profil, a tym samym zyskać większą ilość lepiej płatnych współprac.

Koszty te należy więc kwalifikować jako koszt podatkowy w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Należy wskazać, że na moment składania wniosku o interpretację indywidualną prowadzi już profil oraz pojawiają się współprace o charakterze zarobkowym, które wykonuje.

Wobec przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego spełnione zostaną pozytywne przesłanki zawarte w art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej w skrócie: u.p.d.o.f. lub „ustawa podatkowa”), a jednocześnie nie zachodzą przesłanki negatywne określone w art. 5b ust. 1 tej ustawy.

Wskazywana aktywność nie ma charakteru przypadkowego, jest zorganizowana, ma charakter ciągły i jest nastawiona na osiągnięcie zysku, o czym świadczy prowadzony przez niego w tym momencie profil oraz plan zamieszczania nowych treści z lepszymi stylizacjami oraz w bardziej atrakcyjnych miejscach. Strategia działania oparta na zwiększeniu jakości wykonywanych materiałów poprzez dodanie modnych ubrań, dodatków oraz tworzenia materiałów w ładniejszych, ciekawszych miejscach jest strategią zmierzającą do pozyskania nowych usługobiorców oraz zwiększenia wynagrodzenia za aktualne działanie, których propozycje się pojawiają.

Czynności wskazane w stanie faktycznym będą zmierzać do pozyskiwania klientów oraz nawiązania z nimi kontaktów zarówno na etapie zawierania umowy, jak i w trakcie jej realizacji.

Skoro przychody z prowadzonego profilu na A i B są kwalifikowane jako źródło, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, to jak stanowi art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f., wszelkie wydatki poniesione w związku z tą aktywnością stanowią koszty uzyskania przychodów.

Wszystkie opisane we wniosku koszty ponoszone są w celu osiągnięcia przychodu i nie zawierają się w katalogu wyłączeń zawartych w art. 23 ustawy podatkowej.

W opisanym stanie faktycznym okoliczności niedokonania zakupu wskazanych towarów i usług znacznie ogranicza możliwość zarobkowania. Warunkiem koniecznym prowadzenia i rozwoju profilu modowego i lifestylowego na A i B jest stałe ponoszenie kosztów związanych z zakupem towarów i usług opisanych w stanie faktycznym. Brak dokonywania takich zakupów może spowodować znaczny spadek atrakcyjności profilu, a tym samym zniechęcić potencjalnych kontrahentów do podjęcia współpracy.

Również zaliczenie do wydatków kosztów fotografa/asystenta jest w pełni uzasadnione. Z uwagi na udostępnianie wizerunku Wnioskodawcy na przygotowywanych zdjęciach i wideo, części materiałów nie jest on w stanie wykonać samodzielnie.

Zawarcie z osobą trzecią umowy na wykonanie takich działań, w tym zakup biletów lotniczych lub biletów na pociąg, by osoba ta mogła przybyć do miejsca, w którym materiały będą wykonywane, mieści się w definicji kosztów uzyskania przychodu z art. 22 ust 1 u.p.d.o.f.

W tym miejscu należy powołać uzasadnienie wyroku WSA w Gliwicach I SA/GI287/17 z dnia 10 lipca 2017 r. w podobnej sprawie. „Należy zdać sobie sprawę, że na popularność bloga ma wpływ wiele czynników między innymi takich jak jego pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych, reklama bloga w środkach masowego przekazu, osoba blogera (osoby znane przyciągają więcej odwiedzających), wreszcie temat i treść wpisów - atrakcyjność przekazu. Nie można jednak tracić z pola widzenia, że aby taka treść mogła powstać bloger musi ponieść pewne wydatki związane z tematyką i treścią prowadzonego bloga, inaczej bowiem nie będzie miał narzędzi, aby dotrzeć do reklamodawców i innych zleceniodawców, a tym samym - aby osiągnąć jakikolwiek przychód. Tylko natomiast blog popularny, atrakcyjny wizualnie, mający dużą liczbę odwiedzających może przynieść przychody z jego prowadzenia, o których mowa we wniosku o Interpretację”.

Wnioskodawca wskazuje, że analogicznie do prowadzonego bloga na popularność profilu na A mają wpływ treści jakie influencer publikuje. W przypadku stanu faktycznego przedstawionego powyżej uznać należy, jak już wyżej podkreślono, że uniemożliwienie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów potrzebnych materiałów i narzędzi opisanych w stanie faktycznym uniemożliwi osiągnięcie większego przychodu. Prowadząc profil o tematyce modowej i lifestylowej atrakcyjność wizualna jest jedyną drogą do tego by osiągnąć większe zasięgi, większą ilość obserwujących, a tym samym większą ilość współprac.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kosztami uzyskania przychodów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z tą działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów.

Przy czym związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, że konieczność poniesienia określonego wydatku nie może wynikać z zaniedbań lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowego pomiędzy poniesionym kosztem a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, albowiem to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów). Ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodu.

Zatem aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów powinien on, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

•musi pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

•nie może znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

•powinien być właściwie udokumentowany.

Należy podkreślić, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Jednocześnie przepis art. 23 ust. 1 pkt 49 ustawy stanowi, że:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup zużywających się stopniowo rzeczowych składników majątku przedsiębiorstwa, niezaliczanych zgodnie z odrębnymi przepisami do środków trwałych - w przypadku stwierdzenia, że składniki te nie są wykorzystywane dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, lecz służą celom osobistym podatnika, pracowników lub innych osób, albo bez uzasadnienia znajdują się poza siedzibą przedsiębiorstwa.

Ustawodawca nie dopuszcza zatem możliwości odliczenia przez podatnika wydatków poniesionych na zakup stopniowo zużywających się składników majątkowych, które nie mogą być – zgodnie z odrębnymi przepisami – zaliczone do środków trwałych, w sytuacji gdy wystąpi jedna z następujących przesłanek:

•zakupione środki majątkowe nie są wykorzystywane do celów działalności gospodarczej podatnika, lecz służą celom osobistym podatnika, pracowników lub innych osób albo

•bez uzasadnienia (wskazania związku z prowadzoną działalnością gospodarczą) zakupione środki znajdują się poza siedzibą przedsiębiorstwa podatnika.

W świetle powyższej regulacji przekazanie składników majątkowych, zaliczonych do zużywających się stopniowo składników majątku, na cele osobiste podatnika, pracowników podatnika lub innych osób powoduje konieczność korekty kosztów uzyskania przychodów.

Należy wskazać, że wśród wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił też – w pkt 23 tego przepisu – koszty reprezentacji.

Zgodnie z tym przepisem:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ocena skutków podatkowych Pani sytuacji

Z opisu zdarzenia wynika, że prowadzi Pani pozarolniczą działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu na rzecz kontrahentów usług w charakterze influencera, tj. wykonywaniu materiałów na zlecenie i ich publikację na własnym profilu na A lub B. Za wykonane usługi – zgodnie z umową – otrzymuje Pani wynagrodzenie udokumentowane fakturami VAT. W celu prawidłowego i profesjonalnego wykonania zleceń otrzymanych od kontrahentów ponosi Pani szereg wydatków na zakup:

•odzieży, butów, torebek, biżuterii oraz akcesoriów modowych;

•sprzętu domowego, tj. ekspresu do kawy, kwiatów, mebli, świec, naczyń, akcesoriów dekoracyjnych służących jako rekwizyty do wykonywania materiałów;

•usługi przelotu samolotem lub przejazdu pociągiem do wyznaczonego miejsca oraz wynajmu noclegu w tym miejscu;

•biletów wstępu do miejsc lub wynajmu odpowiednich miejsc, w których wykonywane będą zdjęcia i wideo;

•usługi przelotu samolotem lub przejazdu pociągiem do wyznaczonego miejsca oraz wynajmu noclegu w tym miejscu i biletów wstępu do obiektów dla wykonawcy - asystenta/fotografa.

Wskazane przez Panią we wniosku ww. wydatki nie zostały wprost wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów. Jednak fakt, że dany wydatek nie został ujęty w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uprawnia do automatycznego przyjęcia domniemania, że wszystkie pozostałe koszty, które nie są wymienione w tym przepisie, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

Skoro jednym z warunków zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodu jest poniesienie go w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, kryterium uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu sprowadza się w istocie do ustalenia czy mógł się on potencjalnie przyczynić do osiągnięcia przychodów, bez względu na to, czy ów skutek się ziści. Wykazywany związek przyczynowy powinien mieć charakter obiektywny.

Zauważyć należy, że ponoszone wydatki związane są ze specyfiką prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej i wpływają na zwiększenie uzyskiwanych przez Panią przychodów.

Nie bez znaczenia w tym wypadku jest również fakt, że zakupione na potrzeby działalności gospodarczej towary i usługi nie noszą cech wydatków o charakterze osobistym. Podkreśla bowiem Pani, że wydatki te wykorzystywane będą wyłącznie do prowadzonej działalności gospodarczej, co znajdzie odzwierciedlenie w prowadzonej dokumentacji księgowej. Wyklucza to zatem – jak wskazała Pani w opisie stanu faktycznego – możliwość ich wykorzystywania w innych celach niż związanych z prowadzoną przez Panią działalnością gospodarczą.

Zatem skoro wydatki na wskazane we wniosku towary i usługi nie noszą znamion wydatków osobistych czy też reprezentacyjnych, bowiem ich poniesienie nie ma na celu budowania odpowiedniego, w pewien sposób niepowtarzalnego wizerunku i prezencji lecz jest istotą prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, to z uwagi na taki przedmiot prowadzonej działalności gospodarczej wydatki ponoszone na ten cel stanowią co do zasady koszt uzyskania przychodu.

Odnosząc się zatem do treści sformułowanych pytań, w sytuacji poniesienia wskazanych w nich wydatków wyłącznie na cele prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, przy założeniu, że wydatki te są ewidencjonowane w sposób opisany wyżej i nie są wykorzystywane na potrzeby osobiste, spełniają one przesłanki, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co oznacza, że mogą obiektywnie przyczyniać się do osiągnięcia przychodu bądź też służyć zachowaniu lub zabezpieczaniu źródła przychodu.

W konsekwencji stanowisko Pani jest co do zasady prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Zasadność zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej może zostać zweryfikowana w toku ewentualnego postępowania podatkowego, prowadzonego przez uprawniony organ podatkowy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).