Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (IP Box).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 marca 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 25 maja oraz 26 czerwca 2023 r. (daty wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest m.in. działalność związana z oprogramowaniem (62.01 .Z). Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT).

Do grudnia 2021 r. Wnioskodawca rozliczał się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów na zasadach określonych w art. 30c ust. 1 ustawy o PIT. Od stycznia 2022 r. Wnioskodawca rozlicza się na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawiera umowy o współpracę w zakresie świadczenia usług informatycznych, w tym w szczególności w zakresie tworzenia kodu źródłowego oprogramowania, jego testowania i odpowiedniego dostosowania do konkretnych potrzeb Kontrahenta. Wnioskodawca od sierpnia 2020 r. świadczy usługi na podstawie umowy zawartej z przedsiębiorstwem X (dalej: Zleceniodawca), w ramach której zajmuje się tworzeniem autorskich programów komputerowych. Usługi tworzenia oprogramowania komputerowego wykonywane są przez Wnioskodawcę na terytorium RP.

W ramach świadczonych usług Wnioskodawca nie podlega kierownictwu ze strony Zleceniodawcy lub jakichkolwiek z wyznaczonych przez niego osób. Umowa łącząca Wnioskodawcę ze Zleceniodawcą ma charakter kontraktu zawartego pomiędzy przedsiębiorcami. Wnioskodawca w ramach świadczonych usług jest niezależnym wykonawcą oraz ponosi wobec Zleceniodawcy i jego klientów odpowiedzialność z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy.

W ramach współpracy ze Zleceniodawcą Wnioskodawca tworzy programy komputerowe bądź moduły oprogramowania, przy czym każdy moduł należy rozumieć jako fragment oprogramowania odpowiedzialny za część procesu biznesowego i współpracujący z innymi systemami w celu realizacji procesów kompleksowych. W konsekwencji Wnioskodawca w ramach współpracy ze Zleceniodawcą świadczy usługi polegające na tworzeniu kodu źródłowego programu komputerowego. Na podstawie umowy zawartej ze Zleceniodawcą Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie automatyzujące proces instalacji systemów klienta w chmurze. W efekcie proces instalacji zostaje przyspieszony, a jego obsługa staje się bardziej przystępna. Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie automatyzuje również konfigurację systemów klienta, czego efektem jest skrócenie procesu konfiguracji o ok. 10 godzin w skali miesiąca.

W ramach wykonywanych czynności Wnioskodawca zajmuje się programowaniem, projektowaniem, wdrażaniem usprawnień, podwyższaniem jakości oraz integracją oprogramowania z innymi systemami i interfejsami. Prace programistyczne Wnioskodawcy polegające na tworzeniu programów komputerowych nie są związane ze standardowymi, rutynowymi i okresowymi zmianami w oprogramowaniu, zaś tworzone rozwiązania charakteryzują się wysokim poziomem innowacyjności, który wynika z faktu, iż każde z opracowanych przez Wnioskodawcę rozwiązań jest indywidualne oraz posiada niepowtarzalne funkcjonalności. W trakcie prac nad rozwiązaniami Wnioskodawca staje przed koniecznością prowadzenia prac koncepcyjnych, pozwalających na stworzenie nowego, nieoczywistego rozwiązania dedykowanego określonej funkcjonalności.

W trakcie świadczenia swoich usług Wnioskodawca stale wykorzystuje nowoczesne rozwiązania oraz praktyki światowe. Wnioskodawca świadcząc usługi korzysta z dedykowanych technologii, których przydatność na potrzeby danego projektu analizuje w ramach każdego zlecenia projektowego. Do technologii wykorzystywanych przez Wnioskodawcę zaliczyć można m.in. języki oprogramowania Bash oraz Python.

Należy podkreślić, że wytwarzanie, ulepszanie i rozwijanie przez Wnioskodawcę oprogramowania odbywa się w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), w celu zwiększenia zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym m.in. z zakresu narzędzi informatycznych, oprogramowania, matematyki i statystyki, rozwoju sieci i technologii internetowych, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) w postaci nowych programów komputerowych oraz modułów bądź nowych funkcjonalności do tychże programów.

Efekty działalności Wnioskodawcy są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Głównymi wyróżniającymi na rynku innowacjami rozwiązań projektowanych i tworzonych przez Wnioskodawcę są dostosowanie w pełni do określonych funkcjonalności i przeznaczenia, wykorzystanie najnowszych technologii, wysoki stopień bezpieczeństwa i stabilności działania, integracja z dotychczas opracowanymi rozwiązaniami. Rozwiązania opracowywane przez Wnioskodawcę wyróżnia także bardzo wysoki poziom przewidywalności, mała liczba potencjalnych obszarów występowania błędów, a także wysoka automatyzacja procesów.

Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla, że praca nad nowymi rozwiązaniami programistycznymi nie ma charakteru działań rutynowych ani okresowych zmian, lecz jest systematycznym rozwojem konkretnego projektu informatycznego, który to proces ma na celu opracowanie zupełnie nowego rozwiązania lub stworzenie rozwiązania wprowadzającego nową funkcjonalność (wprowadzającego istotną modyfikację do dotychczasowego rozwiązania).

Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W oparciu o zawartą ze zleceniodawcą umowę Wnioskodawca przenosi na Zleceniodawcę całość praw autorskich do opracowanych programów komputerowych na wskazanych w umowie polach eksploatacji. W konsekwencji z chwilą zapłaty wynagrodzenia Wnioskodawca traci prawa do wytworzonych utworów w zamian za wynagrodzenie. Wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę stanowi w istocie zapłatę za przeniesienie praw autorskich do napisanych przez niego utworów. Sprzedaż tych praw następuje w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej.

Jednocześnie należy wskazać, że oprócz czynności tworzenia oprogramowania, Wnioskodawca w ramach umowy zawartej ze Zleceniodawcą może świadczyć także inne niż tworzenie oprogramowania usługi (zgodnie z treścią umowy zawartej ze Zleceniodawcą przykładowo usługi analityczne), co oznacza, że może uzyskiwać od Zleceniodawcy także wynagrodzenie inne niż z tytułu przeniesienia autorskich praw do programów komputerowych (jednak od momentu zawarcia umowy ze Zleceniodawcą do końca 2021 r. Wnioskodawca nie świadczył takich usług).

Ponadto Wnioskodawca świadczył na rzecz innych podmiotów niż Zleceniodawca różnego rodzaju usługi (niezwiązane z tworzeniem oprogramowania) oraz uzyskiwał przychody ze sprzedaży towarów handlowych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W konsekwencji Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w okresie od sierpnia 2020 do końca 2021 r. generował dwa strumienie przychodów:

1.przychody z tytułu przeniesienia autorskich praw do programów komputerowych (na podstawie umowy zawartej ze Zleceniodawcą) oraz

2.przychody z tytułu świadczenia pozostałych usług oraz przychody ze sprzedaży towarów - niestanowiące przychodów z kwalifikowanych praw autorskich do programu komputerowego.

Jednocześnie zgodnie z zawartą ze Zleceniodawcą umową wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług wskazanych w pkt 1 powyżej ustalone zostało jako stawka ryczałtowa za godzinę pracy. W konsekwencji Wnioskodawca prowadził na bieżąco ewidencję czasu pracy, w której oznaczał godziny pracy przypadające na tworzenie autorskiego prawa do programu komputerowego (prace o charakterze twórczym). Rozliczenie ze Zleceniodawcą odbywało się na podstawie wystawianych przez Wnioskodawcę po zakończeniu każdego miesiąca faktur (zgodnie z terminami i regulacjami wynikającymi z ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług), w których wysokość wynagrodzenia za świadczone usługi stanowi w rzeczywistości wynagrodzenie przypadające na sprzedaż autorskich praw do programów komputerowych (kalkulowane jako iloczyn ilości godzin prac twórczych przypadających na wytworzenie programu komputerowego i ryczałtowej stawki godzinowej).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca ponosił koszty związane z prowadzoną działalnością, niezbędne z punktu widzenia tej działalności, ponoszone w celu osiągnięcia przychodu lub zabezpieczenia źródła przychodu. Do takich kosztów należały w szczególności następujące wydatki:

1.koszty składek na ubezpieczenie społeczne i Fundusz Pracy Wnioskodawcy,

2.koszty związane z eksploatacją i utrzymaniem pojazdu osobowego (koszty paliwa, płynu do spryskiwaczy, części, napraw, serwisu, przeglądów technicznych, wymiany opon, myjni, opłat parkingowych, opłat autostradowych, ubezpieczenia),

3.amortyzacja pojazdu,

4.opłaty związane z zakupem usług telekomunikacyjnych (telefonia mobilna, Internet) oraz wydatki związane z zakupem sprzętu umożliwiającego korzystanie z tych usług, tj.: aparaty telefoniczne komórkowe, routery, smartwatch,

5.szafy/kontenerki na przechowywanie dokumentów,

6.wydatki związane ze sprzętem komputerowym oraz akcesoriami komputerowymi (myszki, klawiatury, monitora, kabli zasilających i kabli sieciowych),

7.wydatki poniesione na kursy językowe na potrzeby komunikacji ze Zleceniodawcą i zagranicznymi klientami.

Wnioskodawca wskazuje, że wszystkie wymienione powyżej wydatki związane są z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jednocześnie wszystkie wymienione powyżej wydatki związane są bezpośrednio z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową, efektem której jest wytworzenie autorskiego prawa do programu komputerowego.

Wnioskodawca prowadząc działalność gospodarczą, w tym działalność badawczo-rozwojową w zakresie wytwarzania programów komputerowych podlega obowiązkowym składkom na ubezpieczenia społeczne i składkom na Fundusz Pracy. Tym samym składki te należy uznać za bezpośrednio związane z działalnością badawczo-rozwojową Wnioskodawcy.

Należy podkreślić, że podstawowym źródłem przychodów Wnioskodawcy jest wytwarzanie i sprzedaż programów komputerowych stanowiących autorskie prawa majątkowe. Nie sposób jest zatem tworzyć oprogramowanie nie posiadając odpowiedniego sprzętu komputerowego i akcesoriów, dostępu do Internetu, a także odpowiednich narzędzi (programy komputerowe, serwery, domeny itp.). Ponadto, aby Wnioskodawca mógł tworzyć innowacyjne programy komputerowe musi poszerzać na bieżąco wiedzę na temat funkcjonujących rozwiązań informatycznych i technologicznych (poprzez zakup fachowej literatury lub udział w szkoleniach/konferencjach branżowych).

Należy wskazać, że Wnioskodawca w przeważającej mierze świadczy swoje usługi w zakresie tworzenia/rozwijania programów komputerowych „zdalnie”, co oznacza, że wówczas komunikacja z klientem (nabywcą autorskich praw do programów komputerowych), dotycząca bezpośrednio wytwarzanego oprogramowania (w tym również dostarczania tego oprogramowania) odbywa się za pośrednictwem Internetu (maile, wideokonferencje, udostępniane danych itp.). Oznacza to, że bez odpowiedniego sprzętu komputerowego /telefonów/routerów oraz usług Internetu i telefonii świadczenie takich usług nie jest w ogóle możliwe. Mogą zdarzyć się także sytuacje, w których konieczna jest osobista wizyta Wnioskodawcy u klienta/we wskazanym przez niego miejscu w celu wdrożenia oprogramowania bądź w celu pełnego zidentyfikowania założeń projektowanego nowatorskiego oprogramowania – w tym celu Wnioskodawca może wykorzystać pojazd osobowy (a tym samym wszelkie wydatki związane z eksploatacją tego pojazdu, opłatami leasingowymi bądź amortyzacją należy uznać za bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową).

Z kolei pozostałe koszty wymienione przez Wnioskodawcę stanowią ogólne koszty prowadzenia działalności, które muszą być ponoszone, aby w ogóle można było działalność prowadzić, w tym także działalność badawczo-rozwojową:

‒koszty usług księgowych z doradztwa podatkowego – prowadząc działalność przedsiębiorca ma obowiązek prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, dodatkowo korzystając z ulgi IP BOX przedsiębiorca jest obowiązany prowadzić dodatkową zgodną z przepisami ewidencję dla tego celu,

‒wydatki związane z wyposażeniem biura – działalność musi być prowadzona w przeznaczonym do tego miejscu, zapewniając efektywność pracy i bezpieczeństwo przechowywanych danych/dokumentów,

‒wydatki związane z telekomunikacją – na potrzeby usprawnienia komunikacji z klientami, dostawcami, biurem rachunkowym.

Co do zasady, część wymienionych powyżej kosztów stanowi ogólne koszty prowadzenia działalności (np. koszty usług telekomunikacyjnych i sprzętu do komunikacji mobilnej, koszty usług księgowych, koszty używania/eksploatacji pojazdu osobowego, koszty zakupu wyposażenia biura), które muszą być ponoszone, aby w ogóle można było działalność prowadzić i w konsekwencji generować przychody podatkowe. Jednocześnie jak wskazano w treści wniosku, Wnioskodawca oprócz przychodów ze sprzedaży praw autorskich do programów komputerowych stanowiących kwalifikowane prawa własności intelektualnej realizował także inne przychody. Tym samym, każda ze wskazanych powyżej pozycji kosztowych była analizowana pod kątem jej bezpośredniego związku z przychodami z tytułu sprzedaży programów komputerowych stanowiących kwalifikowane IP oraz z pozostałymi przychodami – jeśli możliwe było bezpośrednie przypisanie kosztu do tych kategorii przychodów (przychodów z tytułu sprzedaży programów komputerowych stanowiących kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub pozostałych przychodów) taka alokacja była dokonywana. Natomiast jeśli któraś z powyżej wymienionych pozycji kosztowych (np. wydatki związane z księgowością czy doradztwem podatkowym, wydatki telekomunikacyjne itp.) była związana zarówno z działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP jak i z działalnością niezwiązaną z wytworzeniem kwalifikowanego IP, wówczas Wnioskodawca podzielił wskazane powyżej koszty stosując tzw. „klucz przychodowy”, tj. rozdzielając powyższe koszty na poszczególne typy działalności (w tym poszczególne IP) w proporcji, w jakiej przychody z poszczególnych IP i z działalności niezwiązanej z wytworzeniem IP pozostają w stosunku do ogółu przychodów z działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Od sierpnia 2020 r. Wnioskodawca w odniesieniu do wytwarzanego oprogramowania prowadził na bieżąco, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencję zawierającą wszystkie elementy określone w art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT, zapewniającą w szczególności: wyodrębnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskich praw do wytwarzanego oprogramowania (kodów źródłowych), wyodrębnienie przychodów, kosztów i dochodów przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej, wyodrębnienie kosztów pozwalających obliczyć wskaźnik Nexus dla kwalifikowanego prawa własności intelektualnej poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia powyższych danych. Wersja elektroniczna zestawienia została zarchiwizowana.

W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza skorzystać w zeznaniu rocznym za 2021 r. z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% dla dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz zamierza dokonać korekty zeznania rocznego za 2020 r. wykazując odpowiednią część dochodu do opodatkowania stawką preferencyjną 5% w odniesieniu do przychodów ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej (programów komputerowych), o których mowa w treści niniejszego wniosku. Wnioskodawca nadmienia, że dotychczas w rozliczeniu rocznym za 2020 r. zastosował stawkę liniową 19%.

Wnioskodawca wskazuje, że nie prowadził ani nie prowadzi badań naukowych w ramach wykonywanej działalności gospodarczej.

Prowadzone przez Wnioskodawcę prace rozwojowe, o których mowa w stanie faktycznym wniosku o interpretację, związane z tworzeniem/ulepszaniem oprogramowania obejmowały nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym m.in. z zakresu informatyki oraz z zakresu technologii IT i były podejmowane w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań (tj. nowego produktu w postaci programu komputerowego). Tym samym, Wnioskodawca potwierdza, że prowadzone przez niego prace rozwojowe realizowane były w celu tworzenia nowych produktów w postaci programów komputerowych.

Wnioskodawca wskazuje, że w okresie objętym wnioskiem o interpretację prowadził jedne prace rozwojowe związane z tworzeniem/ulepszaniem innowacyjnego oprogramowanie, które podzielone były na poszczególne projekty, tj. poszczególne programy komputerowe. Celem prowadzonych prac było opracowanie nowych/zmienionych/ulepszonych produktów w postaci programów komputerowych stanowiących wynik tych prac. Opracowane przez Wnioskodawcę programy komputerowe stanowią główne źródło przychodu z prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej – jak wskazano w treści wniosku o interpretację – Wnioskodawca uzyskuje przychody z tytułu przeniesienia autorskich praw do programów komputerowych. Jednocześnie Wnioskodawca potwierdza, że wytwarzane przez niego w ramach prac rozwojowych programy komputerowe stanowią nowy, zmieniony lub ulepszony produkt/usługę, a prace programistyczne Wnioskodawcy w tym zakresie nie są związane ze standardowymi, rutynowymi i okresowymi zmianami w oprogramowaniu. Tworzone przez Wnioskodawcę rozwiązania (programy komputerowe) charakteryzują się wysokim poziomem innowacyjności, który wynika z faktu, iż każde z rozwiązań jest indywidualne oraz posiada niepowtarzalne funkcjonalności. W konsekwencji opracowane przez Wnioskodawcę rozwiązania programistyczne są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Wnioskodawca wskazuje, że w ramach prowadzonych przez niego prac rozwojowych nie wykonuje czynności obejmujących zwykłe wykorzystywanie wiedzy, standardowe, powtarzalne działania programistyczne, korzystanie z ustalonych schematów programistycznych czy rutynowe aktualizacje oprogramowania itp.

Wnioskodawca potwierdza, że tworzone lub rozwijane czy też ulepszane przez niego oprogramowanie zawsze (w każdym przypadku) stanowi odrębny program komputerowy, który podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca potwierdza, że wykonywane przez niego prace polegające na ulepszaniu i rozwijaniu oprogramowania nie są standardowymi, rutynowymi i okresowymi zmianami w oprogramowaniu. Tworzone w ramach ulepszeń/rozwoju rozwiązania charakteryzują się wysokim poziomem innowacyjności, wynikającym z faktu, iż każde z opracowanych przez Wnioskodawcę rozwiązań jest indywidualne oraz posiada niepowtarzalne funkcjonalności.

Wnioskodawca potwierdza, że „przeniesienie” każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Wnioskodawca potwierdza, że efekty prac (w postaci programów komputerowych), do których majątkowe prawa autorskie przenosił na Zleceniodawcę, zawsze były efektem podejmowanych przez Wnioskodawcę prac rozwojowych, opisanych w treści wniosku.

Wnioskodawca potwierdza, że efekty realizowanych przez niego prac w postaci programów komputerowych, których dotyczy wniosek o interpretację, stanowią autorskie prawo majątkowe do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw (ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych).

Zgodnie z zapisami umowy ze Zleceniodawcą Wnioskodawca przenosi na Zleceniodawcę wszelkie prawa własności intelektualnej do wszelkich materiałów powstałych w wyniku świadczenia usług programistycznych, m.in. do: kodu źródłowego, zapisu wzorcowego, bazy danych, know-how. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że każdy odrębny program komputerowy traktowany jest przez Wnioskodawcę jako odrębny projekt, dla którego tworzona jest odrębna dokumentacja projektowa i ewidencja rachunkowa, a w szczególności każdy projekt fakturowany jest na Zleceniodawcę odrębnie. Zgodnie z zapisami umowy ze Zleceniodawcą, całość praw autorskich do programu komputerowego przechodzi na Zleceniodawcę w momencie zapłaty wynagrodzenia.

W ramach prowadzonych prac rozwojowych Wnioskodawca podejmuje czynności związane z tworzeniem koncepcji nowego oprogramowania, opracowaniem harmonogramu projektu oraz dokumentacji projektowej, prowadzeniem zasadniczych prac programistycznych łącznie z weryfikacją systemu/oprogramowania w środowisku zbliżonym do naturalnego oraz wdrożeniem w środowisku naturalnym. W ramach wskazanych powyżej prac konieczne jest ponoszenie przez Wnioskodawcę wszystkich wydatków wymienionych w pytaniu nr 2 wniosku o interpretację:

‒składki na ubezpieczenie społeczne i Fundusz Pracy – w związku z podejmowaniem działalności gospodarczej polegającej na realizacji prac rozwojowych związanych z tworzeniem programów komputerowych Wnioskodawca jest obowiązany przepisami prawa do opłacania tych składek;

‒wydatki związane z wyposażeniem biura (zakup mebli biurowych takich jak: krzesła, biurka, szafy/kontenerki na przechowywanie dokumentów) – prace koncepcyjne oraz prace programistyczne (stanowiące element prac badawczo-rozwojowych) wymagają skupienia i koncentracji i muszą być realizowane w odpowiednio wyposażonym biurze, zapewniającym komfort i efektywność pracy;

‒wydatki związane ze sprzętem komputerowym oraz akcesoriami komputerowymi (zakup myszki, monitora, klawiatury, kabli zasilających i kabli sieciowych) – prace programistyczne stanowiące trzon prac badawczo-rozwojowych w zakresie wytworzenia programów komputerowych wymagają użycia odpowiedniego sprzętu komputerowego, akcesoriów komputerowych czy też narzędzi i oprogramowania;

‒opłaty związane z zakupem usług telekomunikacyjnych (telefonia mobilna, internet) oraz wydatki związane z zakupem sprzętu umożliwiającego korzystanie z tych usług tj.: aparaty telefoniczne komórkowe, routery, smartwatch - na etapie prac badawczo-rozwojowych związanych z tworzeniem koncepcji oprogramowania, ale także na etapie testowania czy wdrażania oprogramowania konieczne są częste kontakty Wnioskodawcy z klientem w celu dokonania niezbędnych ustaleń biznesowych, weryfikacji założeń itp.; w szczególności do tych celów służy także smartwatch, który pozwala odbierać i wysyłać na bieżąco wiadomości sms i mailowe oraz realizować połączenie telefoniczne, dzięki czemu kontakt Wnioskodawcy ze Zleceniodawcą jest szybki i efektywny i może być realizowany również w sytuacji, gdy Wnioskodawca nie ma w danym momencie dostępu do komputera;

‒płatny udział w szkoleniach i konferencjach branżowych – wydatki te są związane z podnoszeniem kwalifikacji Wnioskodawcy niezbędnych w procesie tworzenia nowego oprogramowania, tj. w procesie realizacji prac rozwojowych;

‒wydatki związane z doradztwem podatkowym i wydatki związane z księgowością – wydatki związane z wypełnieniem regulacji prawno-podatkowych, związane z prowadzoną działalnością, których Wnioskodawca nie może uniknąć na etapie prowadzenia prac badawczo-rozwojowych.

‒wydatki związane z eksploatacją samochodu osobowego oraz amortyzacją – zdarzają się także sytuacje, w których konieczna jest osobista wizyta Wnioskodawcy u Zleceniodawcy w związku z tworzeniem oprogramowania stanowiącego kwalifikowane IP (np. określeniem konkretnych wymogów/parametrów, które ma spełniać oprogramowanie) bądź konieczność odbycia podróży służbowej na szkolenie/konferencję branżową, na której Wnioskodawca nabywa wiedzę informatyczną niezbędną do tworzenia innowacyjnego oprogramowania stanowiącego kwalifikowane IP;

‒wydatki poniesione na kursy językowe w celu usprawnienia komunikacji ze Zleceniodawcą i zagranicznymi klientami – język angielski jest językiem powszechnie używanym w branży IT, tym samym Wnioskodawca korzysta często z literatury fachowej czy szkoleń online prowadzonych w języku angielskim, aby doskonalić swoje umiejętności niezbędne do tworzenia oprogramowania. Ponadto bardzo często komunikacja w związku z realizacją prac rozwojowych w zakresie tworzenia oprogramowania przez Wnioskodawcę odbywa się w języku angielskim ze względu na fakt, że po stronie Zleceniodawcy czy klienta ostatecznego zatrudnieni są obcokrajowcy (rynek pracowników IT jest rynkiem międzynarodowym).

Tym samym bez ponoszenia powyższych wydatków Wnioskodawca nie byłby w stanie wytworzyć w ramach prowadzonych prac rozwojowych oprogramowania, które podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Przesłanki świadczące o bezpośrednim powiązaniu każdego z wymienionych we wniosku wydatków z wytworzeniem, ulepszaniem oraz rozwijaniem oprogramowania zostały wskazane w odpowiedzi powyżej.

Wnioskodawca potwierdza, że w pytaniu oznaczonym jako nr 1 we wniosku o interpretację oczekuje oceny prawidłowości własnego stanowiska w zakresie uznania prowadzonych przez Wnioskodawcę prac badawczo-rozwojowych opisanych we wniosku jako mieszczących się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym uprawniających go do stosowania stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Jak Wnioskodawca wskazał w treści wniosku o interpretację oraz w treści niniejszych wyjaśnień, programy komputerowe mogły powstać w wyniku tworzenia produktu od początku bądź w wyniku prac polegających na ulepszaniu czy rozwijaniu istniejącego oprogramowania, przy czym efektem tych prac był zawsze nowo powstały program komputerowy. Tym samym Wnioskodawca potwierdza, że ocena w zakresie możliwości zastosowania stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego ze sprzedaży autorskich praw majątkowych ma dotyczyć zarówno programów komputerowych wytworzonych przez Wnioskodawcę „od zera”, jak i programów komputerowych powstałych w wyniku prac polegających na ulepszaniu i rozwijaniu oprogramowania.

Pytania we wniosku o interpretację dotyczą prowadzonej przez Wnioskodawcę w ramach jego działalności gospodarczej, działalności badawczo-rozwojowej, w wyniku której powstały programy komputerowe, do których autorskie prawa majątkowe Wnioskodawca sprzedał na rzecz Zleceniodawcy. Pytania we Wniosku o interpretację nie odnoszą się do pozostałej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, w ramach której uzyskiwał on przychody z tytułu świadczenia usług oraz przychody ze sprzedaży towarów niestanowiące przychodów z kwalifikowanych praw autorskich do programu komputerowego.

Wnioskodawca potwierdza, że pytanie nr 1 wniosku o interpretację dotyczy wyłącznie osiąganych przez Wnioskodawcę przychodów z tytułu przeniesienia autorskich praw do programów komputerowych. Tym samym pytanie to nie dotyczy w ogóle innych przychodów osiąganych przez Wnioskodawcę (np. ze świadczenia usług czy sprzedaży towarów).

Uzupełnienie wniosku

Wnioskodawca wskazuje, że w okresie od sierpnia 2020 r. do grudnia 2021 r. wytworzył następujące programy komputerowe, w stosunku do których przenosił prawa autorskie na Zleceniodawcę:

‒Program komputerowy do (...). W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawca stworzył program komputerowych, którego działanie polegało na (...). W konsekwencji Wnioskodawca w wyniku prac rozwojowych stworzył innowacyjny program komputerowy do konfiguracji systemu, który znacząco skrócił czas konfiguracji oraz wykluczył wskazane powyżej problemy wynikające z istniejącej wcześniej metody konfiguracji. W skali przedsiębiorstwa Wnioskodawcy był to pierwszy tego typu program komputerowy.

‒Program komputerowy do (...) – Wnioskodawca stworzył nowy, niezawodny program komputerowy, który (...). Program stworzony przez Wnioskodawcę cechowała duża efektywność i wydajność działania oraz bezawaryjność, oparty był na nowoczesnych technologiach wyznaczających trendy w branży IT.

‒Program komputerowy (...) – stworzony przez Wnioskodawcę program komputerowy odpowiadał za (...). Trudnością w stworzeniu tego programu komputerowego było opracowanie nowych (nieistniejących wcześniej w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy) algorytmów/kodów źródłowych, które uwzględniały wszystkie zadane parametry i ustawienia odpowiednich wartości, nie obciążając przy tym pracy systemu, przy możliwie najkrótszym czasie potrzebnym do pobrania konfiguracji.

Wnioskodawca potwierdza, że prowadzone przez niego prace rozwojowe zostały zakończone wynikiem pozytywnym w postaci wytworzonych/ulepszonych programów komputerowych, szczegółowo opisanych powyżej.

Jak wskazano powyżej, wynikiem prac rozwojowych Wnioskodawcy były programy komputerowe, a więc wyniki tych prac przybrały formę zestawu kodów źródłowych /algorytmów łącznie ze sobą współpracujących i tworzących konkretny program komputerowy.

Opracowane przez Wnioskodawcę programy komputerowe, powstałe jako wynik prac rozwojowych, stanowiły główne źródło przychodu z prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca uzyskiwał w latach 2020-2021 przychody z tytułu przeniesienia autorskich praw do tych programów komputerowych.

Wnioskodawca potwierdza, że w wyniku prac rozwojowych zaprojektował i stworzył nowy bądź ulepszony produkt w postaci programów komputerowych szczegółowo opisanych powyżej.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej sprzedawał autorskie prawa do programów komputerowych, wytworzonych przez niego w ramach prowadzonych prac rozwojowych, opisanych szczegółowo w treści wniosku o interpretację uzupełnionego niniejszym pismem.

Wnioskodawca wskazuje, że w okresie objętym wnioskiem o interpretację prowadził jedne prace rozwojowe związane z tworzeniem/ulepszaniem innowacyjnego oprogramowania, które podzielone były na poszczególne projekty, tj. poszczególne programy komputerowe (opisane szczegółowo powyżej). Wynikiem prac rozwojowych w ramach każdego projektu było zatem stworzenie każdorazowo odrębnego programu komputerowego.

W ramach prowadzonych przez niego prac rozwojowych nie wykonywał czynności obejmujących zwykłe wykorzystywanie wiedzy, standardowe, powtarzalne działania programistyczne, korzystanie z ustalonych schematów programistycznych czy rutynowe aktualizacje oprogramowania, itp.

Wnioskodawca wskazuje, że prawa autorskie do tworzonych przez niego programów komputerowych, szczegółowo opisanych w odpowiedzi na pytanie nr 1, przysługiwały wyłącznie Wnioskodawcy.

Wnioskodawca potwierdza, że efekty prac (w postaci programów komputerowych/ modułów), do których majątkowe prawa autorskie przenosił na Zleceniodawcę, zawsze były utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tym samym tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe odznaczały się oryginalnym, twórczym charakterem i zawsze były kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Jak wskazano w treści wniosku o interpretację, programy komputerowe tworzone/modyfikowane przez Wnioskodawcę powstały w wyniku prowadzonych przez niego praw rozwojowych, które były prowadzone w warunkach niepewności (ich rezultatów nie dało się z góry określić i przewidzieć). Tworzone przez Wnioskodawcę rozwiązania (programy komputerowe opisane w treści wniosku o interpretację) charakteryzowały się wysokim poziomem innowacyjności oraz niepowtarzalnymi funkcjonalnościami. W konsekwencji opracowane przez Wnioskodawcę rozwiązania programistyczne miały charakter twórczy i były na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniały się od rozwiązań już funkcjonujących.

Wnioskodawca potwierdza, że tworzone lub rozwijane czy też ulepszane przez niego oprogramowanie zawsze (w każdym przypadku) stanowiło odrębny program komputerowy, który podlegał ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca wskazuje, że odbywał kursy językowe zarówno w celu usprawnienia komunikacji ze Zleceniodawcą i zagranicznymi klientami (język angielski jest językiem powszechnie używanym w branży IT) jak również, aby móc korzystać z literatury fachowej czy szkoleń online w dziedzinie IT prowadzonych w języku angielskim, aby doskonalić swoje umiejętności niezbędne do tworzenia oprogramowania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Ponadto bardzo często komunikacja w związku z realizacją prac rozwojowych w zakresie tworzenia oprogramowania przez Wnioskodawcę odbywała się w języku angielskim ze względu na fakt, że po stronie Zleceniodawcy czy klienta ostatecznego zatrudnieni są obcokrajowcy (rynek pracowników IT jest rynkiem międzynarodowym).

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że wymienione przez niego w treści pytania nr 2 wniosku o interpretację wydatki na składniki majątkowe (inne niż samochód), nie stanowiły nabycia przez Wnioskodawcę środków trwałych (nie zostały przez Wnioskodawcę ujęte w ewidencji środków trwałych). W konsekwencji kosztem podatkowym dotyczącym wskazanych składników majątkowych są wydatki poniesione na ich nabycie (nie są dokonywane odpisy amortyzacyjne w tym przypadku).

Wnioskodawca wskazuje, że w ramach działalności opisanej w treści wniosku samodzielnie prowadził prace obejmujące nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów (w postaci programu komputerowego), z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W odniesieniu do powyższej odpowiedzi Wnioskodawca wskazuje, że jego stanowisko przedstawione we Wniosku o interpretację nie uległo zmianie.

Pana pytanie

1.Czy w świetle opisanego stanu faktycznego Wnioskodawca prowadził we wskazanym okresie (tj. od sierpnia 2020 r. do grudnia 2021 r.) działalność badawczo-rozwojową, a tym samym spełnił przesłanki uprawniające go do stosowania stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej?

2.Czy wymienione we wniosku koszty poniesione przez Wnioskodawcę na:

–składki na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy Wnioskodawcy;

–eksploatację i utrzymanie pojazdu osobowego (koszty paliwa, płynu do spryskiwaczy, części, napraw, serwisu, przeglądów technicznych, wymiany opon, myjni, ubezpieczenia);

–amortyzację pojazdu, zakup usług telekomunikacyjnych (telefonia mobilna, Internet) oraz zakup sprzętu umożliwiającego korzystanie z tych usług, tj.: aparaty telefoniczne komórkowe, smartwatch;

–udział w szkoleniach i konferencjach branżowych (także online), zakup książek i czasopism branżowych;

–doradztwo podatkowe;

–usługi księgowe;

–wydatki związane z wyposażeniem biura (zakup mebli biurowych takich jak: krzesła, biurka, szafy/kontenerki na przechowywanie dokumentów);

–sprzęt komputerowy oraz akcesoria komputerowe (np. zakup myszki, klawiatury, monitora, kabli zasilających i kabli sieciowych);

–wydatki poniesione na kursy językowe poniesione w celu usprawnienia komunikacji ze Zleceniodawcą i zagranicznymi kontrahentami,

stanowią koszty, o których mowa w literze „a” wzoru, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi on działalność badawczo-rozwojową oraz spełnia wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci sprzedaży autorskich praw do programów komputerowych. W konsekwencji Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia na Zleceniodawcę autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej we wskazanym okresie (tj. od sierpnia 2020 r. do grudnia 2021 r.).

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty wskazane w pytaniu 2 stanowią koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o których mowa w literze „a” wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Wskazane koszty powinny być ujmowane w literze „a” wskaźnika Nexus w wysokości stanowiącej sumę kosztów, które bezpośrednio mogą być przypisane działalności badawczo-rozwojowej związanej z wytwarzaniem kwalifikowanego IP oraz kosztów, które mogą być przypisane działalności badawczo-rozwojowej związanej z wytwarzaniem kwalifikowanego IP pośrednio, tj. na podstawie tzw. klucza przychodowego.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Aktualnie przez prace rozwojowe należy rozumieć zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (dalej: Prawo o SWiN). Tym samym, prace rozwojowe na gruncie ustawy o PIT oznaczają działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. W rozumieniu tego przepisu określona działalność spełnia definicję prac rozwojowych, jeżeli łącznie zachodzą następujące przesłanki:

–działalność ma charakter twórczy,

–działalność jest podejmowana w sposób systematyczny,

–działalność ma na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca wskazuje, że kryteria te zostały wyróżnione oraz omówione przez Ministra Finansów w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej: Objaśnienia MF), które w części 3.2.1. poświęcone są pojęciu działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z Objaśnieniami MF działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia. Z kolei w doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Ponadto, uznać należy, iż na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot.

Z kolei „systematyczność” oznacza prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Odnosząc się do opisanego stanu faktycznego wskazać należy, iż w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zajmuje się projektowaniem i wytwarzaniem nowych programów komputerowych o określonej specyfikacji i funkcjonalności. Do zadań Wnioskodawcy należy tworzenie od podstaw określonych rozwiązań programistycznych, Wnioskodawca zajmuje się także rozszerzaniem opracowanych przez siebie wcześniej rozwiązań poprzez dodawanie do nich nowych modułów i funkcjonalności w wyniku czego powstają nowe programy komputerowe, a także ulepsza działające rozwiązania programistyczne, integruje tworzone rozwiązania z innymi rozwiązaniami oraz prowadzi prace koncepcyjne, polegające na projektowaniu nowych rozwiązań programistycznych. Efekty działalności programistycznej Wnioskodawcy w każdym przypadku mają charakter twórczy – w toku prac nad nowymi rozwiązaniami programistycznymi nie występuje element typowej standaryzacji. Cele, jakie są zakładane przez Wnioskodawcę do osiągnięcia, wymagają unikatowego podejścia i twórczej pracy koncepcyjnej od samego początku realizacji prac programistycznych. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę jest wyłącznym rezultatem i jego własnej indywidualnej działalności intelektualnej, ze względu na fakt, że jest ono wytwarzane przez niego samodzielnie od podstaw z wykorzystaniem swoich autorskich rozwiązań, które wypracował w toku prowadzonej działalności. Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi więc przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (jest to wyraz jego własnej twórczości intelektualnej). W toku prac nad oprogramowaniem Wnioskodawca podejmuje działania polegające na analizie konkretnego projektu, do którego następnie opracowuje szczegółowy model działania i tworzy konkretne rozwiązania. Zastosowane rozwiązania oraz kod źródłowy są wynikami jego twórczej pracy i odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Efektem działań jest zatem stworzenie oprogramowania (programu komputerowego), które zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych podlega ochronie, jak utwory literackie.

Działalność programistyczna prowadzona przez Wnioskodawcę w ramach tworzenia programów komputerowych obejmuje przy tym wykorzystanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Wskazana działalność programistyczna Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia, rozwoju i ulepszania innowacyjnych rozwiązań programistycznych. Wnioskodawca świadczy specjalistyczne usługi programistyczne, które zmierzają do opracowania rozwiązań, pozwalających na korzystanie ze złożonych, specjalistycznych oraz automatycznych funkcjonalności.

Jednocześnie prace programistyczne prowadzone przez Wnioskodawcę w ramach tworzenia oprogramowania mają głównie charakter prac rozwojowych. Prace programistyczne Wnioskodawcy w tym zakresie nie są związane ze standardowymi, rutynowymi i okresowymi zmianami w oprogramowaniu, zaś tworzone rozwiązania charakteryzują się wysokim poziomem innowacyjności, który wynika z faktu, iż każde z rozwiązań jest indywidualne oraz posiada niepowtarzalne funkcjonalności. W konsekwencji opracowane przez Wnioskodawcę rozwiązania programistyczne są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Prace programistyczne prowadzone są przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) i są każdorazowo poprzedzone fazą eksploracyjną mającą na celu wynalezienie optymalnego sposobu osiągnięcie planowanego rezultatu i stworzenie określonego rozwiązania o danej specyfikacji. Działalność związana z tworzeniem oprogramowania stanowi przy tym główny przedmiot działalności Wnioskodawcy, który kontynuowany będzie także w przyszłości.

Mając na względzie powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, charakter realizowanych przez niego prac programistycznych związanych z wytwarzaniem oprogramowania komputerowego wyczerpuje opisane w ustawie o PIT kryteria kwalifikacji działalności badawczo-rozwojowej. Jak wynika bowiem z powyższego opisu stanu faktycznego prowadzone przez Wnioskodawcę prace:

–dotyczą opracowywania nowych rozwiązań informatycznych (aplikacji, oprogramowania, modułów, funkcjonalności),

–wykorzystują dostępną wiedzę lub pozyskują nową wiedzę do tworzenia nowych rozwiązań IT albo do nowego oprogramowania,

–są prowadzone w sposób systematyczny, według określonego harmonogramu/planu, w sposób uporządkowany

–mają charakter twórczy, gdyż są nakierowane na wypracowanie lub wykorzystanie dostępnych zasobów wiedzy do tworzenia nowych systemów i rodzajów oprogramowania,

–są prowadzone według procedury opracowania oprogramowania, która wymaga nabywania, łączenia i wykorzystywania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w szczególności z obszaru informatyki i technologii IT.

Zakończeniem prac jest stworzenie nowego zindywidualizowanego oprogramowania, aplikacji lub systemu.

W świetle powyższego uznać należy, że działalność programistyczna polegająca na tworzeniu oprogramowania, prowadzona przez Wnioskodawcę i opisana w niniejszym wniosku ma charakter działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 40 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1.patent,

2.prawo ochronne na wzór użytkowy,

3.prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4.prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5.dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6.prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7.wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432),

8.autorskie prawo do programu komputerowego,

podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT). Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru określonego w tymże przepisie (tzw. wskaźnik Nexus).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1.z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2.ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3.z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4.z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca ustawy o PIT są obowiązani:

1.wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2.prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3.wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4.dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5.dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1 w odrębnej ewidencji. Stosownie do art. 30cb ust. 3 ustawy o PIT, w przypadku, gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c ustawy o PIT.

Wnioskodawca prowadził we wskazanym okresie (tj. od sierpnia 2020 r. do grudnia 2021 r.), odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT, ewidencję pozwalającą w szczególności na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na kwalifikowane prawa własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na wyżej wymienione prawa i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. W świetle powyższego oraz przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu przeniesienia na Zleceniodawcę autorskich praw majątkowych do programów komputerowych, z których każdy stanowi utwór prawnie chroniony, wytworzonych w ramach działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Wnioskodawcę, stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT. W konsekwencji oznacza to, że Wnioskodawca ma prawo zastosować stawkę 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego przez siebie oprogramowania w rozliczeniach za okres od sierpnia 2020 r. do grudnia 2021 r.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy o PIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3/ (a + b + c + d),

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a -prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b -nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c -nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d -nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W związku z wykonywaną działalnością badawczo-rozwojową, Wnioskodawca ponosił lub mógł ponieść następujące wydatki:

-koszty składek na ubezpieczenie społeczne Wnioskodawcy i Fundusz Pracy,

-koszty związane z eksploatacją i utrzymaniem pojazdu osobowego (koszty paliwa, płynu do spryskiwaczy, części, napraw, serwisu, przeglądów technicznych, wymiany opon, myjni, ubezpieczenia),

-amortyzacja pojazdu,

-opłaty związane z zakupem usług telekomunikacyjnych (telefonia mobilna, Internet) oraz wydatki związane z zakupem sprzętu umożliwiającego korzystanie z tych usług tj.: aparaty telefoniczne komórkowe, smartwatch,

-płatny udział w szkoleniach i konferencjach branżowych (także Online), zakup książek i czasopism branżowych,

-wydatki związane z doradztwem podatkowym,

-wydatki związane z księgowością,

-wydatki związane z wyposażeniem biura (zakup mebli biurowych takich jak: krzesła, biurka, szafy/kontenerki na przechowywanie dokumentów),

-wydatki związane ze sprzętem komputerowym oraz akcesoriami komputerowymi (zakup myszki, klawiatury, monitora, kabli zasilających i kabli sieciowych),

-wydatki poniesione na kursy językowe w celu usprawnienia komunikacji ze Zleceniodawcą i zagranicznymi klientami.

Każda ze wskazanych powyżej pozycji kosztowych analizowana była pod kątem jej bezpośredniego związku z przychodami z tytułu sprzedaży autorskich praw do programów komputerowych oraz z pozostałymi przychodami – jeśli możliwe było bezpośrednie przypisanie kosztu do tych kategorii przychodów (z tytułu sprzedaży autorskich praw do programu komputerowego stanowiącego kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub pozostałych przychodów) taka alokacja była dokonywana. Natomiast jeśli któreś z powyżej wymienionych pozycji kosztowych (np. wydatki związane z księgowością czy doradztwem podatkowym, wydatki telekomunikacyjne, itp.) były związane zarówno z działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP, jak i z działalnością niezwiązaną z wytworzeniem kwalifikowanego IP, wówczas Wnioskodawca dzielił wskazane powyżej koszty na poszczególne typy działalności (w tym na poszczególne IP) stosując tzw. „klucz przychodowy”, tj. rozdzielając powyższe koszty na IP oraz na działalność niezwiązaną z wytworzeniem IP w proporcji, w jakiej przychody z poszczególnych IP i z działalności niezwiązanej z wytworzeniem IP pozostają w stosunku do ogółu przychodów z działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że wszystkie wydatki wskazane powyżej związane są bezpośrednio z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową, efektem której jest wytworzenie autorskiego prawa do programu komputerowego (co szczegółowo zostało opisane w stanie faktycznym niniejszego wniosku). Nie jest bowiem możliwe wytworzenie oprogramowania bez posiadania komputera czy oprogramowania służącego tworzeniu. Inne ze wskazanych wydatków również stanowiły podstawowe koszty związane z prowadzoną działalnością, bez których wykonywanie jakichkolwiek czynności (usług) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej byłoby niemożliwe. Nie można zatem odmówić tym kosztom bezpośredniego związku z tworzeniem przez Wnioskodawcę oprogramowania. Co do zasady, większość tych kosztów stanowi ogólne koszty prowadzenia działalności (np. koszty usług księgowych, koszty używania/eksploatacji pojazdu osobowego), które muszą być ponoszone, aby w ogóle można było działalność prowadzić i w konsekwencji generować przychody podatkowe. A contrario, brak poniesienia tych kosztów uniemożliwiłby prowadzenie Wnioskodawcy działalności gospodarczej, w tym działalności badawczo-rozwojowej związanej z tworzeniem, ulepszaniem i rozwijaniem oprogramowania. Tym samym bezsprzecznie istnieje bezpośredni związek między ponoszonymi przez Wnioskodawcę wydatkami a prowadzoną przez niego działalnością badawczo-rozwojową, efektem której jest powstanie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Jednocześnie biorąc pod uwagę charakter tych wydatków należy uznać, że stanowią one koszty faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej i tym samym powinny być ujęte w literze „a" wzoru Nexus.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy :

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

b)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

c)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy :

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.)

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r. poz. 742, ze zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast zgodnie art. 4 ust. 3 ww. ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawiera Pan umowy o współpracę w zakresie świadczenia usług informatycznych, w tym w szczególności w zakresie tworzenia kodu źródłowego oprogramowania, jego testowania i odpowiedniego dostosowania do konkretnych potrzeb Kontrahenta. W ramach współpracy ze Zleceniodawcą świadczy Pan usługi polegające na tworzeniu kodu źródłowego programu komputerowego.

W opisie sprawy wskazał Pan przykładowe programy, które wytworzył tj.:

-Program komputerowy do (...). Stworzył Pan program komputerowy, którego działanie polegało na (...). W konsekwencji stworzył Pan innowacyjny program komputerowy do konfiguracji systemu, który znacząco skrócił czas konfiguracji oraz wykluczył wskazane powyżej problemy wynikające z istniejącej wcześniej metody konfiguracji. W skali Pana przedsiębiorstwa był to pierwszy tego typu program komputerowy.

-Program komputerowy do (...) – stworzył Pan nowy, niezawodny program komputerowy, który (...). Program stworzony przez Pana cechowała duża efektywność i wydajność działania oraz bezawaryjność, oparty był na nowoczesnych technologiach wyznaczających trendy w branży IT.

-Program komputerowy (...) – stworzony przez Pana program komputerowy odpowiadał za (...). Trudnością w stworzeniu tego programu komputerowego było opracowanie nowych (nieistniejących wcześniej w Pana praktyce gospodarczej) algorytmów/kodów źródłowych, które uwzględniały wszystkie zadane parametry i ustawienia odpowiednich wartości, nie obciążając przy tym pracy systemu, przy możliwie najkrótszym czasie potrzebnym do pobrania konfiguracji.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac ( programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

We wniosku wskazał Pan, że prowadzone prace związane z tworzeniem/ulepszaniem oprogramowania obejmowały nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym m.in. z zakresu informatyki oraz z zakresu technologii IT i były podejmowane w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań (tj. nowego produktu w postaci programu komputerowego). Tym samym, potwierdza Pan, że prowadzone prace realizowane były w celu tworzenia nowych produktów w postaci programów komputerowych.

Tym samym, tworzone przez Pana programy komputerowe odznaczały się oryginalnym, twórczym charakterem i zawsze były kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Tworzone przez Pana rozwiązania charakteryzowały się wysokim poziomem innowacyjności oraz niepowtarzalnymi funkcjonalnościami. W konsekwencji opracowane przez Pana rozwiązania programistyczne miały charakter twórczy i były na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniały się od rozwiązań już funkcjonujących.

Jednocześnie podkreśla Pan, że praca nad nowymi rozwiązaniami programistycznymi nie ma charakteru działań rutynowych ani okresowych zmian, lecz jest systematycznym rozwojem konkretnego projektu informatycznego, który to proces ma na celu opracowanie zupełnie nowego rozwiązania lub stworzenie rozwiązania wprowadzającego nową funkcjonalność (wprowadzającego istotną modyfikację do dotychczasowego rozwiązania).

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowym ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wyjaśnił Pan, że wytwarzanie, ulepszanie i rozwijanie przez Pana oprogramowania odbywa się w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), w celu zwiększenia zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wskazał Pan także, że w okresie objętym wnioskiem o interpretację prowadził jedne „prace rozwojowe” związane z tworzeniem /ulepszaniem innowacyjnego oprogramowania, które podzielone były na poszczególne projekty, tj. poszczególne programy komputerowe (opisane szczegółowo powyżej).

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że efekty Pana działalności są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Głównymi wyróżniającymi na rynku innowacjami rozwiązań projektowanych i tworzonych przez Pana są dostosowanie w pełni do określonych funkcjonalności i przeznaczenia, wykorzystanie najnowszych technologii, wysoki stopień bezpieczeństwa i stabilności działania, integracja z dotychczas opracowanymi rozwiązaniami. Rozwiązania opracowywane przez Pana wyróżnia także bardzo wysoki poziom przewidywalności, mała liczba potencjalnych obszarów występowania błędów, a także wysoka automatyzacja procesów. Wskazał Pan ponadto, że w wyniku prac rozwojowych zaprojektował i stworzył nowy bądź ulepszony produkt w postaci programów komputerowych szczegółowo opisanych powyżej.

Wskazał Pan, że nie wykonuje czynności obejmujących zwykłe wykorzystywanie wiedzy, standardowe, powtarzalne działania programistyczne, korzystanie z ustalonych schematów programistycznych czy rutynowe aktualizacje oprogramowania, itp.

Nadmienił Pan również, że tworzone rozwiązania (programy komputerowe) charakteryzują się wysokim poziomem innowacyjności, który wynika z faktu, iż każde z rozwiązań jest indywidualne oraz posiada niepowtarzalne funkcjonalności. W konsekwencji, opracowane przez Pana rozwiązania programistyczne są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

–badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

–prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

–nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

–łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

–kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

–wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

–nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

–łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

–kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

–wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

–planowaniu produkcji oraz

–projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak sam Pan wskazuje we wniosku, w ramach działalności opisanej w treści wniosku samodzielnie prowadził Pan prace obejmujące nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów (w postaci programu komputerowego), z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Wskazał Pan, że prowadzone prace programistyczne polegające na tworzeniu programów komputerowych nie są związane ze standardowymi, rutynowymi i okresowymi zmianami w oprogramowaniu, zaś tworzone rozwiązania charakteryzują się wysokim poziomem innowacyjności, który wynika z faktu, iż każde z opracowanych przez Pana rozwiązań jest indywidualne oraz posiada niepowtarzalne funkcjonalności. W trakcie prac nad rozwiązaniami staje Pan przed koniecznością prowadzenia prac koncepcyjnych, pozwalających na stworzenie nowego, nieoczywistego rozwiązania dedykowanego określonej funkcjonalności.

Wskazał Pan, że aby mógł Pan tworzyć innowacyjne programy komputerowe musi poszerzać na bieżąco wiedzę na temat funkcjonujących rozwiązań informatycznych i technologicznych (poprzez zakup fachowej literatury lub udział w szkoleniach /konferencjach branżowych).

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu - takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu, i w warunkach działalności wynikających z wniosku i jego uzupełnienia.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a)prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d)nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Stosownie do art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych :

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

a)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

b)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

c)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

d)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych :

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, tworzy Pan programy komputerowe w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. W opisie sprawy wskazał Pan, że efektem Pana prac twórczych są każdorazowo odrębne programy komputerowe – utwory podlegające ochronie określonej w art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Pana wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych, zawiera się w należnościach z tytułu świadczonych usług na rzecz kontrahentów. Przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych programów, aż do – w przypadku praw majątkowych – ich odpłatnego zbycia na rzecz kontrahenta. Wskazał Pan, że prawa autorskie do oprogramowania są przenoszone w oparciu o postanowienia umowne wskazane w umowie z kontrahentem w ramach wynagrodzenia umownego. Ponadto z treści wniosku wynika, że od sierpnia 2020 r. prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT, zapewniającą w szczególności: wyodrębnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskich praw do wytwarzanego oprogramowania (kodów źródłowych), wyodrębnienie przychodów, kosztów i dochodów przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej, wyodrębnienie kosztów pozwalających obliczyć wskaźnik Nexus dla kwalifikowanego prawa własności intelektualnej poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia powyższych danych.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2059 ze zm. dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego (Oprogramowanie), wytwarzane samodzielnie przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego (Oprogramowanie) stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za lata 2020-2021.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

–dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

–wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

–wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

–kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

–dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Analizując wykaz poniesionych kosztów w kontekście prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej na uwadze należy mieć zatem kwestię bezpośredniego ich wpływu na wytworzenie, rozwój i/lub ulepszenie kwalifikowanych IP.

W celu prawidłowego wykonania dyspozycji art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy odróżnić koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, od kosztów pośrednich. Dokonując powyższego należy mieć zatem na uwadze stosunek przyczynowo-skutkowy poniesionych wydatków w związku z wytworzeniem, rozwojem czy ulepszeniem kwalifikowanych IP, z pominięciem stopni pośrednich.

Brak wyznaczonej granicy pomiędzy wydatkami bezpośrednimi a pośrednimi prowadzi wprost to wypaczenia intencji ustawodawcy celowo posługującego się określeniem „bezpośrednio”. Rozszerzająca wykładnia wydatków obejmujących wszystkie ponoszone koszty, a więc również te pośrednio wpływające na wytworzenie, rozwój, czy ulepszenie kwalifikowanych IP, prowadzi wprost do wynaturzenia charakteru danego przepisu – z preferencji przedmiotowej związanej z rodzajem ponoszonych kosztów, staje się de facto preferencją podmiotową, ze względu na prowadzoną przez podatnika działalność.

Istotę powyższego rozróżnienia wyrażają postanowienia art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie wskazane zostało, że do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Powyższy przepis wskazuje na nieadekwatność kosztów związanych np. z nieruchomością. Koszty takie nie są bowiem bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej co nie zmienia faktu że pośrednio taka relacja istnieje. Powyższe wyliczenie stanowi katalog otwarty, nieograniczony do wyliczenia w nim zawartego.

W świetle powyższego, wydatki wymienione przez Pana w opisie sprawy mogą stanowić koszty, o których mowa w literze „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględnione przy wyliczaniu nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP, w zakresie, w jakim służyły/będą służyły prowadzeniu prac rozwojowych, których efektem było/będzie powstanie kwalifikowanego IP.

Jednakże zauważyć należy również, że dokonując oceny Pana stanowiska w zakresie uznania poniesionych wydatków za koszt, o których mowa w art. 30ca ust. 4 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, organ związany jest przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym w kontekście zadanego pytania oraz zajętego stanowiska. To oznacza, że organ interpretacyjny ocenia możliwość uznania danego wydatku za koszt, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w kontekście przedstawionych we wniosku okoliczności. Jednakże ciężar wykazania związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a ich bezpośrednim związkiem z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową ciąży na Panu, a weryfikacja zasadności poczynionych ustaleń możliwa jest w postępowaniu dowodowym, które zastrzeżone jest dla innych trybów postępowania.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

–w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

–w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651, ze zm.).