Temat interpretacji

zbycie działki wyodrębnionej z nieruchomości nabytej w spadku oraz w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 07 marca 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 09 marca 2012 r.), uzupełnionym w dniach 13 i 16 kwietnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działki:

• w części dotyczącej udziału nabytego w drodze spadku - jest prawidłowe,
• w części dotyczącej udziału nabytego w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09 marca 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działki.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z dnia 04 kwietnia 2012 r. Znak: IBPB II/2/415-398/12/ŁCz wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniach 13 i 16 kwietnia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2008 r. na podstawie umowy o dział spadku i zniesienia współwłasności wnioskodawca nabył nieruchomość o powierzchni 1,0089 ha składającej się z działek nr 192/58 i nr 193/58. Nabycie nieruchomości było skutkiem dziedziczenia po zmarłym w dniu 08 kwietnia 1992 r. ojcu. Współwłaścicielem powyższej nieruchomości była matka wnioskodawcy na podstawie aktu własności z dnia 30 maja 1975 r. Przedmiotowa nieruchomość została nabyta w czasie trwania związku małżeńskiego i stanowiła własność rodziców wnioskodawcy. Małżeństwo zawarte zostało w 1959 r. Przedmiotowa nieruchomość stanowiła majątek wspólny, gdyż rodzice nie zawierali umowy majątkowej.

Ojciec wnioskodawcy zmarł w 1992 r. a spadek po nim na mocy ustawy nabyli jego żona (matka wnioskodawcy) oraz dzieci: wnioskodawca, B.D. i I.C. po 1/4 części każde z nich co też stwierdził Sąd w prawomocnym postanowieniu w dniu 03 września 1997 r.

Częściami składowymi opisanej nieruchomości był budynek mieszkalny położony na działce nr 193/58 o wartości 150 000,00 zł.

Po wymienionym zmarłym został dokonany w 2008 r. dział spadku, w skład którego wchodził jedynie udział wynoszący 1/2 część w opisanej wyżej nieruchomości. W przedmiotowej nieruchomości udział matki wynosił 5/8 części a wnioskodawcy, B.D. oraz I.C. po 1/8 części.

Wnioskodawca, jego matka oraz rodzeństwo dokonali działu spadku i zniesienia współwłasności w ten sposób, że nieruchomość tę nabył w całości bez spłat wnioskodawca. Dział spadku i zniesienie współwłasności doprowadziło do tego, że udział w nieruchomości był wyższy niż pierwotny (siostra, brat oraz matka przekazują swój udział bez obowiązku spłaty wnioskodawcy) a procedura działu doprowadziła do tego, że został uznany za wyłącznego właściciela.

W 2010 r. wnioskodawca dokonał podziału nieruchomości o numerze 193/58 wyodrębniając działkę o numerze 240/58 o obszarze 0,1144 ha. W 2011 r. wnioskodawca sprzedał działkę o numerze 240/58 za kwotę 50 000,00 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy zgodnie z art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy zapłacić 19% podatku od sprzedaży części nieruchomości nabytej w 2008 r. na podstawie umowy o dział spadku i zniesienie współwłasności, jeżeli nabycie nieruchomości nastąpiło na skutek działu spadku z 1992 r., w którym spadkobierca otrzymał wyższy niż pierwotny udział w majątku spadkowym...

Czy sprzedaż nieruchomości o numerze działki 240/58 zobowiązuje wnioskodawcę do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy...

Zdaniem wnioskodawcy, w przedmiotowej sytuacji nie jest on zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych. Kwota uzyskana ze sprzedaży części nieruchomości powinna zostać zwolniona z zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, gdyż nabycie nieruchomości miało miejsce już w chwili śmierci spadkodawcy tj. 1992 r.

Nabycie 1/2 części nieruchomości nastąpiło z chwilą śmierci spadkodawcy w 1992 r., ponieważ w skład masy spadkowej wchodził udział w wysokości 1/2, zaś nabycie 1/2 części matki nastąpiło na wskutek zniesienia współwłasności.

Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się bez spłat i dopłat. W związku z powyższym jeżeli nabycie 1/2 części nieruchomości nastąpiło z chwilą śmierci spadkodawcy (1992 r.) a poprzez zniesienie współwłasności w 2008 r. nie nabył nic więcej niż to co już posiadał, to zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia i nie stanowi też skutków podatkowych.

Współwłasność powstała między innymi przy spadku i prawo przysługuje do całej rzeczy a nie tylko do jej części zgodnej z udziałami.

Umowa działu spadku doprowadziła do konkretyzacji praw spadkobiercy i są to prawa nabyte z chwilą śmierci spadkodawcy tj. 1992 r. O dacie nabycia spadku decyduje jego otwarcie, a nie zniesienie przez spadkobierców współwłasności w otrzymanych rzeczach. Innymi słowy, dział spadku może doprowadzić do tego, że spadkobierca otrzyma udział we własności nieruchomości, który będzie wyższy niż jego pierwotny udział w majątku spadkowym. Jeżeli nieruchomość wchodziła do majątku spadkowego, to uznaje się, że spadkobierca nabył jej własność w zakresie ustalonym przy dokonywaniu działu spadku - w dniu śmierci spadkodawcy, a nie w dniu działu spadku. Powyższe stwierdzenia to zasadnicze tezy wynikające z uzasadnienia wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 13 września 2011 r. (sygn. II FSK 500/10).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie m. in.:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części oraz udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części oraz udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 922 Kodeksu cywilnego spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. Stosownie do art. 924 i 925 ww. ustawy spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobierców do tego spadku od momentu jego otwarcia. Tak więc dniem nabycia spadku przez wnioskodawcę i pozostałych spadkobierców jest data śmierci spadkodawcy.

Z instytucją działu spadku mamy natomiast do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom stosownie do wielkości ich udziałów, przechodzą na nich. Ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Tak więc na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Jeżeli zatem wartość nieruchomości nabytych w wyniku działu jest zgodna z udziałem posiadanym przed działem spadku nie następuje nabycie podlegające opodatkowaniu, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą, jak i stan jej majątku osobistego. Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Jednakże nabycie nieruchomości w drodze działu spadku w części przekraczającej udział spadkowy stanowi nabycie w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, które stanowi przedmiot współwłasności. Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy.

Zgodnie z art. 210 i nast. Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy wyłącznie wówczas, jeżeli nabyta na własność rzecz mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego. Nie zmienia tego fakt, że zniesienie współwłasności dokonuje się bez spłat i dopłat. Zatem jeżeli przy dokonaniu zniesienia współwłasności wystąpiło przysporzenie majątku ponad udział posiadany przed zniesieniem współwłasności oznacza to, że dla udziału w nieruchomości nabytego w drodze zniesienia współwłasności dniem nabycia będzie dzień, w którym nastąpiło zniesienie współwłasności.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż ojciec wnioskodawcy zmarł w dniu 08 kwietnia 1992 r. Po zmarłym ojcu było czterech spadkobierców (wnioskodawca, jego matka oraz brat i siostra wnioskodawcy), którzy odziedziczyli spadek w wysokości po ¼ części masy spadkowej. Do masy spadkowej po ojcu należał udział 1/2 w nieruchomości o obszarze 1,0089 ha składającej się z działek nr 192/58 i 193/58. Współwłaścicielem pozostałego udziału ½ w nieruchomości była matka wnioskodawcy, gdyż nieruchomość została nabyta przez małżonków w trakcie trwania małżeństwa i była objęta wspólnością majątkową. W 2008 r. zawarta została umowa o dział spadku i zniesienia współwłasności nieruchomości. W wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności nieruchomości wnioskodawca otrzymał nieruchomość w całości bez spłat i dopłat. W 2010 r. wnioskodawca dokonał podziału nieruchomości o numerze 193/58 wyodrębniając działkę o numerze 240/58 i obszarze 0,1144 ha, a następnie w 2011 r. sprzedał nowopowstałą działkę za kwotę 50 000,00 zł.

W tym miejscu należy dokonać ustalenia czy w wyniku umowy o dział spadku i zniesienia współwłasności z 2008 r. nastąpiło przysporzenie majątkowe ponad udział posiadany przez wnioskodawcę po zmarłym w 1992 r. ojcu.

Z wniosku wynika, że w drodze spadku wnioskodawca nabył udział wynoszący 1/4 w udziale ½ w nieruchomości, natomiast w wyniku zawartej w 2008 r. umowy o dział spadku i zniesienia współwłasności, na własność wnioskodawczyni przeszła cała przedmiotowa nieruchomość. Należy zatem wyjaśnić wnioskodawcy, że nie jest prawdą jego stanowisko, że nieruchomość nabył w drodze spadku w chwili śmierci ojca. Powtórzenia wymaga, że przedmiotem spadku nie jest prawo spadkobiercy do części rzeczy, lecz wyłącznie udział. Wnioskodawca stał się więc współwłaścicielem każdej rzeczy i prawa wchodzących w skład spadku w udziale 1/8 (1/4 z 1/2). Co istotne, przedmiotem masy spadkowej był jedynie należący do ojca udział 1/2 w nieruchomości. Pozostały udział ½ w nieruchomości należał do żyjącej matki wnioskodawcy. To oznacza, że nie mógł być przedmiotem spadku ani działu spadku. Przedmiotem spadku i działu spadku mógł być wyłącznie udział należący do spadkodawcy a wynoszący ½. Udział należący do żyjącej matki wnioskodawcy mógł być i był, jak wskazuje wnioskodawca, przedmiotem zniesienia współwłasności w 2008 r. Z powyższego wynika, że wnioskodawca udział ½ w nieruchomości nabył w drodze spadku i działu spadku, a udział 1/2 w nieruchomości w drodze zniesienia współwłasności. Jest zatem oczywistą nieprawdą twierdzenie wnioskodawcy, że poprzez zniesienie współwłasności w 2008 r. nie nabył nic więcej ponad to co już posiadał. W 2008 r. wnioskodawca w drodze zniesienia współwłasności od matki nabył ½ w nieruchomości składającej się z działek nr 192/58 i 193/58. Oznacza to, że udział ½ od matki nabył w każdej z powyższych działek, w każdym m² ziemi. Współwłasność jak była o tym mowa nie jest prawem do części rzeczy, lecz udziałem w prawie własności rzeczy. Tym samym w przypadku podziału działek nr 192/58 i 193/58 na mniejsze działki, nabycie udziału w każdej z mniejszych działek będą się kształtowało w taki sam sposób jak nabycie udziałów w działkach nr 192/58 i 193/58. Wyodrębnienie działki z większej całości nie jest bowiem nabyciem mniejszej działki, czyli nie jest nabyciem własności działki, lecz wyłącznie zmianą w podziale geodezyjnym nieruchomości.

Podsumowując, jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wnioskodawca w nieruchomości nabył udziały w różnym czasie i w różny sposób:

• w dniu 08 kwietnia 1992 r. w spadku po zmarłym ojcu (1/4 z ½ czyli 1/8),
• w 2008 r. w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności (7/8). Nie ulega bowiem wątpliwości, że w wyniku działu spadku w 2008 r. udział wnioskodawcy zwiększył się w stosunku do udziału jaki został nabyty w drodze spadku po zmarłym ojcu, o 3/8 natomiast w drodze zniesienia współwłasności o ½ czyli 4/8 (od matki) albowiem wnioskodawca stał się wyłącznym właścicielem nieruchomości.

Stwierdzić zatem należy, że w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności udział wnioskodawcy w nieruchomości bezwzględnie powiększył się. W spadku po zmarłym ojcu wnioskodawca nabył jedynie ¼ w ½ nieruchomości należącej do ojca wnioskodawcy, a w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności wnioskodawca stał się jedynym właścicielem nieruchomości składającej się z działek nr 192/58 i 193/58. Powyższe jednoznacznie wskazuje, że wartość nabytego majątku jest większa od wartości udziału jaki wnioskodawcy przysługiwał w spadku. Tym samym data działu spadku i zniesienia współwłasności tj. 2008 r. jest datą nowego nabycia, udziału jaki wnioskodawca zyskał ponad udział nabyty pierwotnie w spadku.

Przed działem spadku i zniesieniem współwłasności wnioskodawca posiadał w nieruchomości udział wynoszący 1/8, natomiast w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności wnioskodawca otrzymał całą przedmiotową nieruchomość. Różnica pomiędzy tymi udziałami odpowiada udziałowi jaki w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności został nabyty w 2008 r. przez wnioskodawcę. Nadwyżka ta stanowi zatem 7/8, czyli tyle ile wnioskodawca nabył w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności ponad wcześniej posiadany udział w nieruchomości. Oznacza to zatem, że przychód z odpłatnego zbycia działki nr 240/58 wyodrębnionej z działki o nr 193/58 w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2008 r. w wyniku dokonanego działu spadku i zniesienia współwłasności, będzie podlegał opodatkowaniu na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 30 grudnia 2008 r.

W związku z powyższym, w dacie śmierci ojca wnioskodawca nabył udział w nieruchomości wyłącznie w wysokości 1/8. Zatem właścicielem każdej z działek, które składają się na nieruchomość w udziale w wysokości 1/8 wnioskodawca stał się w 1992 r. Powyższe oznacza, że uzyskany w 2011 r. przychód ze sprzedaży działki nr 240/58 wyodrębnionej z działki o nr 193/58 w wysokości 1/8, odpowiadający udziałowi nabytemu w spadku po ojcu nie będzie w ogóle podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, bowiem od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego udziału minęło 5 lat.

Natomiast odnosząc powyższe ustalenia do treści ww. art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, iż źródło przychodu podlegające opodatkowaniu stanowić będzie przychód uzyskany ze sprzedaży działki nr 240/58 odpowiadający proporcjonalnie udziałowi nabytemu w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności w 2008 r. (udział wynoszący 7/8 w przedmiotowej nieruchomości) 3/8 w wyniku działu spadku i 1/2 czyli 4/8 w wyniku zniesienia współwłasności.

Dokonując oceny skutków sprzedaży działki nr 240/58 należy stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 06 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 01 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonych zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości, co wynika z treści art. 19 ust. 1 ustawy, jest jej wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej, którą zgodnie z ust. 3 tegoż artykułu określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Niezależnie od powyższego wyjaśnić należy, że pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć m.in. związane ze zbyciem koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, opłatę notarialną, podatek od czynności cywilnoprawnych, opłatę sądową. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Wnioskodawca może więc odliczyć jako koszty odpłatnego zbycia np. koszty wypisu z rejestru gruntów, koszty poniesione w związku ze zniesieniem współwłasności, opłaty w Księgach Wieczystych, koszty umów notarialnych, koszty usług rzeczoznawcy (o ile je poniósł) przy czym jeżeli dotyczyły całej nieruchomości, to proporcjonalnie do sprzedanej jej części.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Przenosząc powyższe uregulowania na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, iż sprzedaż działki nr 240/58 w udziale nabytym w spadku w 1992 r. po zmarłym ojcu (1/8) nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce jego nabycie, a tym samym nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, iż przychód uzyskany przez wnioskodawcę ze sprzedaży działki nr 240/58 w części odpowiadającej udziałowi, jaki nabył w spadku nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Opodatkowaniu podlegał będzie przychód uzyskany przez wnioskodawcę ze sprzedaży działki nr 240/58 w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności (7/8) w 2008 r. Tym samym przychód ze sprzedaż przez wnioskodawcę działki w 2011 r. będzie dla niego stanowił przychód podlegający opodatkowaniu, ale wyłącznie w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności w 2008 r.

Stanowiska wnioskodawcy nie można było zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 3 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach