Temat interpretacji

Przychód ze zbycia samochodu stanowi przychód o którym mowa w art. 14 ust. 1 t.j. z działalności gospodarczej. W związku z powyższym, iż Wnioskodawca był obowiązany wpłacić w ciągu roku podatkowego zaliczkę na podatek dochodowy zgodnie z art. 44 ust. 6 ww. ustawy tj. do dnia 20 lutego 2012 r.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 29.02.2012 r. (data wpływu 08.03.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia samochodu jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08.03.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia samochodu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od 23.10.2006 r. do 30.11.2011 r. prowadził działalność gospodarczą. W tym czasie zakupił na potrzeby tej działalności samochód osobowy który został w całości zamortyzowany. Przed zamknięciem działalności gospodarczej Wnioskodawca przekazał ww. samochód do użytku osobistego. Z dniem 31.01.2012 r. podpisał umowę kupna-sprzedaży tego samochodu. Realizacja transakcji (tj. przekazanie samochodu oraz zapłata należności) nastąpiła w lutym 2012 r. Od sierpnia 2011 r. Wnioskodawca jest partnerem w spółce partnerskiej a więc jednocześnie płatnikiem zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych do chwili obecnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy i w jakim terminie powinna być zapłacona zaliczka na podatek dochodowy z tytułu sprzedaży samochodu osobowego...

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) w związku z art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sprzedaż środka trwałego po zamknięciu działalności gospodarczej stanowi przychód z tytułu tej działalności o ile nie minęło 6 lat od wycofania środka trwałego. Rozliczenie tego przychodu powinno nastąpić podczas rozliczenia rocznego za rok w którym go uzyskano.

Mimo tego, iż Wnioskodawca jest obecnie płatnikiem zaliczek na podatek dochodowy uważa, że przychód z działalności, która jest już zamknięta powinien być rozliczony przy składaniu zeznania rocznego za 2012 rok.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Natomiast art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1 ww. ustawy, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Zatem przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych uprzednio w działalności gospodarczej stanowią przychód z działalności gospodarczej o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 44 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

W myśl art. 44 ust. 6 ustawy, zaliczki miesięczne od dochodów wymienionych w ust. 1, za okres od stycznia do listopada, uiszcza się w terminie do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Zaliczkę za grudzień, w wysokości zaliczki należnej za listopad, uiszcza się w terminie do dnia 20 grudnia roku podatkowego.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca od 23.10.2006 r. do 30.11.2011 r. prowadził działalność gospodarczą. W tym czasie zakupił na potrzeby tej działalności samochód osobowy. Przed zamknięciem działalności gospodarczej przekazał ww. samochód do użytku osobistego. Z dniem 31.01.2012 r. podpisał umowę kupna-sprzedaży tego samochodu. Realizacja transakcji (tj. przekazanie samochodu oraz zapłata należności) nastąpiła w lutym 2012 r.

A zatem biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy stwierdzić należy, iż przychód ze zbycia samochodu stanowi przychód o którym mowa w art. 14 ust. 1 t.j. z działalności gospodarczej. W związku z powyższym, iż Wnioskodawca był obowiązany wpłacić w ciągu roku podatkowego zaliczkę na podatek dochodowy zgodnie z art. 44 ust. 6 ww. ustawy tj. do dnia 20 lutego 2012 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 206 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie