Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź-Bałuty , działając na podstawie: - Interpretacja - I USB I-2/415-69/06

ShutterStock
Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 06.10.2006, sygn. I USB I-2/415-69/06, Pierwszy Urząd Skarbowy Łódź-Bałuty

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź-Bałuty , działając na podstawie:

  • art. 14a § 1 i § 4, art. 216 ustawy z dnia 29.08. 1997 r. Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.),
  • art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ustawy z dn. 29.07.1997 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.)

uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione w piśmie z dnia 22.08.2006 r. w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty zaległego czynszu zasądzonego wyrokiem sądu, zapłaconego przez Spółkę w ratach .

W dniu 25.08.2006 r. wpłynął do tutejszego organu podatkowego wniosek Pani z dnia 22.08.2006 r. (uzupełniony pismem z dnia 26.09.2006 r.) w sprawie interpretacji przepisów ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych. Wątpliwości interpretacyjne powstały na tle następującego stanu faktycznego.

Prowadzi Pani działalność gospodarczą (apteka) w formie spółki cywilnej, opodatkowaną na zasadach ogólnych. W okresie od października 1995 r. do grudnia 2003 r. siedziba firmy mieściła się w Łodzi przy ... . Z powodu utrudnień ze strony właściciela wynajmowanego lokalu firma zmuszona była zmienić siedzibę.

Od maja do grudnia 2003 r. ze względu na duże koszty adaptacji nowego lokalu firma nie płaciła czynszu za wynajmowane pomieszczenie. Faktury VAT wystawiane za wynajem nie były księgowane w podatkowej księdze jako koszty. Jak Pani wyjaśniła, Spółka stosuje metodę kasową ewidencjonowania kosztów.

Z przedstawionych przez Panią dokumentów wynika ponadto, iż wspólniczki pozwane zostały o zapłatę czynszu. Ostatecznie, w dniu 10 stycznia 2006 r. strony zawarły ugodę (sygn. akt I C 415/05) na mocy której wspólniczki apteki "Berbedys" zobowiązały się zapłacić solidarnie na rzecz wierzyciela łączną kwotę 20.000 złotych w sześciu miesięcznych ratach, pierwszej w wysokości 2.500 zł i pięciu kolejnych po 3.500 zł każda. Wyjaśniła Pani, że spłata należności trwała od marca do sierpnia 2006 r.

W związku z powyższym uważa Pani że kwota 20.000 zł winna być zaksięgowana jako koszt poniesiony przez firmę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W kontekście przedstawionego stanu faktycznego tutejszy organ podatkowy stwierdza, co następuje.

Zgodnie z brzmieniem art. 22 ust. 1 ustawy z dn. 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stąd za koszt uzyskania przychodu może zostać uznany tylko taki wydatek, który:

  1. pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym lub gospodarczym ze źródłem przychodu, a ponadto
  2. nie został wymieniony w art. 23 ww. ustawy.

Kosztem będzie każdy racjonalnie uzasadniony wydatek związany z prowadzoną działalnością gospodarczą, którego celem jest osiągnięcie, zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodu. Koniecznym jest zatem powiązanie wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia dzięki niemu przychodu.

Mając na względzie okoliczności stanu faktycznego należy przyjąć, iż tego rodzaju wydatek, tj. zapłata zaległego czynszu, choć ponoszony przez wspólników firmy jako dłużników bez wątpienia jest wydatkiem w sensie ekonomicznym i związany jest z funkcjonowaniem firmy chociaż nie jest bezpośrednio ponoszony w celu bieżącego uzyskania przychodu.

Zatem, zapłata w 2006 roku czynszu dotyczącego roku poprzedniego dokonana w ratach może stanowić koszt uzyskania przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Niniejsza interpretacja dotyczy przedstawionego przez Panią stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia opisanego przez Panią zdarzenia.

Pierwszy Urząd Skarbowy Łódź-Bałuty