Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 31.07.2006, sygn. 1472/DPC/415-41/06/PK, Drugi Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie
Temat interpretacji
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka ponosi wydatki związane z wykupem dla swoich pracowników pakietu świadczeń medycznych, obejmujących świadczenia obowiązkowe i dodatkowe opłacane w formie ryczałtu.
Spółka stoi na stanowisku iż koszty świadczeń medycznych ponoszone w formie ryczałtu nie powinny być uznawane za świadczenia na rzecz pracowników bez względu na fakt czy koszt taki jest możliwy do przypisania do pracownika czy też nie.
Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego nie podziela stanowiska Spółki i wyjaśnia:
Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z 2000r. poz. 176 ze zm.) za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Błędne jest twierdzenie Spółki, iż na powstanie przychodu w przedmiotowym przypadku wpływ będzie miał fakt, iż nie jest możliwe określenie wysokości wydatku na poszczególnego pracownika, gdyż pracodawca wydatki te pokrywa w formie ryczałtu bez względu na to, czy pracownik korzysta ze świadczeń leczniczych czy też nie. Nieodpłatnym świadczeniem Spółki na rzecz jej pracowników w tym przypadku nie jest korzystanie z konkretnych usług medycznych, lecz fakt objęcia pracowników opieką medyczną. W związku z tym, przychodem nie będzie wartość rzeczywiście skonsumowanych usług medycznych, lecz wartość świadczenia uzyskiwanego przez pracownika jakim jest możliwość skorzystania z takich usług. Należy zauważyć, iż usługa objęcia opieką medyczną finansowana pracownikom przez Spółkę jest powszechna na polskim rynku i odpłatność z jej tytułu wynika z faktu potencjalnego objęcia opieką medyczną, a nie skorzystania z konkretnych świadczeń. Tego typu umowy polegają na z jednej strony na przekazaniu świadczenia pieniężnego, a z drugiej na przyrzeczeniu zapewnienia opieki medycznej w razie takiej potrzeby. W związku z tym skoro każdy pracownik, gdyby nie otrzymał przedmiotowego świadczenia od Spółki, mógłby zawrzeć taką umowę ponosząc z tego tytułu koszty, to kwota ponoszonych za niego przez Spółkę świadczeń stanowi jego przychód ze stosunku pracy.
W związku z powyższym należy uznać, iż w przedmiotowym przypadku u pracowników powstaje przychód ze stosunku pracy w postaci świadczenia w naturze. Zgodnie z art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną świadczeń, jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione, ustala się według cen zakupu. Z tego wynika, iż przychodem każdego z pracowników będzie cena zakupu usługi objęcia go opieką medyczną. W sytuacji, gdy świadczenie nie zostało zakupione odrębnie dla każdego z pracowników, przy ustalaniu wartości pieniężnej należy stosować przepis art. 11 ust. 2a pkt 4 ww. ustawy, który stanowi, iż wartość tą ustala się na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia. W takiej sytuacji przychodem pracownika będzie kwota równa cenie za usługę, którą otrzymuje on od Spółki nieodpłatnie.
Należy przy tym dodać, iż opisany we wniosku stan faktyczny ma charakter podobny do wykupywania na rzecz pracowników usług ubezpieczeniowych. Bezsprzecznie, w przypadku umów ubezpieczeniowych, przychodem pracownika jest składka płacona za niego przez pracodawcę, a nie suma ubezpieczenia (odszkodowanie) wypłacone w wyniku zajścia zdarzenia ubezpieczeniowego.
Jednakże zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw. W związku z tym, jeśli obowiązkowe świadczenia o których jest mowa we wniosku spełniają te wymogi to w tej części będą korzystać ze zwolnienia.
Reasumując, podstawą do uznania, że w przedmiotowym przypadku nie powstaje przychód nie może być ani sposób dokonywania rozliczeń, ani sposób ustalenia odpłatności za te usługi pomiędzy Spółką a podmiotem świadczącym usługi medyczne. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają w tym przypadku wysokości przychodu pracownika od kwoty wydatku pracodawcy, lecz od faktycznego przysporzenia po stronie podatnika (pracownika). W związku z tym na Spółce z tytułu dokonywania przedmiotowych świadczeń, ciążą obowiązki płatnika określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie dotyczy to świadczeń, które przysługują pracownikom na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, gdyż te świadczenia są zwolnione z podatku.