Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 03.03.2006, sygn. PD/415-21/06/R1, Urząd Skarbowy Kraków-Podgórze

Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Podgórze działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 13.01.2006 r. (data wpływu 03.02.2006 r.) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, że przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Po analizie stanu faktycznego tut. organ podatkowy uznał, iż podatnik jest uprawiony do złożenia wniosku o wydanie interpretacji, a w sprawie tej nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa, albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Z wniosku wynika, że profil prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej opiera się na świadczeniu usług szkoleniowych z różnych zagadnień co wymaga szerokiej wiedzy praktycznej a także dyplomu Wyższej Uczelni. Wielokrotnie zleceniodawcy wymagali od Pana posiadania takiego dyplomu. Jego brak powodował utratę zleceń.
We wniosku zostało zawarte zapytanie czy opłaty poniesione w celu otrzymania dyplomu Wyższej Uczelni, na którą składają się: czesne, opłata za wydanie indeksu i legitymacji są kosztami uzyskania przychodów?

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity z 2000 roku Dz. U. nr 14 poz. 176 ze zm.) kosztem uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 w/w ustawy.
Z powyższej regulacji wynika, iż aby wydatek stanowił koszt uzyskania przychodów powinny być spełnione następujące przesłanki:
1. koszt został przez podatnika poniesiony,
2. poniesienie kosztu ma służyć osiągnięciu przychodu,
3. koszt nie jest wymieniony w art. 23 w/w ustawy, t. j. katalogu negatywnym - ustawowym wykazie kosztów nieuznanych za koszt podatkowy.
Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona jest od istnienia związku przyczynowo - skutkowego między danym wydatkiem a uzyskanym przychodem, pod warunkiem właściwego udokumentowania tego wydatku.
Na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych konieczny jest podział wydatków związanych z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych przedsiębiorcy na dwie grupy, t. j. na wydatki związane z:
1. podnoszeniem posiadanych kwalifikacji zawodowych,
2. podnoszeniem ogólnego poziomu wiedzy.
Do pierwszej grupy wydatków należy zaliczyć wydatki związane z różnymi formami kształcenia, w ramach których podatnik nabywa umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności.
Natomiast drugą grupę wydatków obejmują wydatki podnoszące ogólny poziom wiedzy i wykształcenia.
Z w/w grup wydatków, za racjonalnie i gospodarczo uzasadnione, których poniesienie może przyczynić się do powstania lub zwiększenia przychodów z działalności gospodarczej, uznać należy wydatki na kształcenie, które pozwolą podatnikowi nabyć umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności.
W świetle przedstawionego stanu faktycznego i przytoczonych wyżej przepisów tut. organ podatkowy uznał, iż stanowisko zawarte we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego jest prawidłowe pod warunkiem, że kierunek studiów jest ściśle związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Sam fakt ukończenia studiów, które podnoszą ogólny poziom wiedzy, jest niewystarczający do uznania tego wydatku za koszt uzyskania przychodów.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
- nie jest wiążąca dla podatnika/ następcy prawnego podatnika/ osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Podgórze w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia (art. 236 Ordynacji podatkowej).