Temat interpretacji
W odpowiedzi na pismo z dnia 13 stycznia 2004 r. w sprawie udzielenia pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Gorlicach, działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) wyjaśnia, co następuje:
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Stosownie do postanowienia art. 23 ust. 1 pkt 46 powołanej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 36, z tytułu używania nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; w celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.
Z pisma wynika, że samochód osobowy stanowiący wspólność majątkową małżonków wykorzystuje żona w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie; wymieniony samochód jest środkiem trwałym.
W świetle art. 22g ust. 11 ustawy - w razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku; zasada ta nie ma zastosowania do składników majątku stanowiących wspólność majątkową małżonków, chyba że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie.
W opisanym przypadku małżonkowie prowadzą działalność gospodarczą odrębnie, zatem podatnik, u którego samochód jest środkiem trwałym prawidłowo winien dokonywać odpisów amortyzacyjnych od połowy wartości początkowej samochodu. Natomiast drugi z podatników ma prawo do korzystania z samochodu na zasadach określonych w cytowanym art. 22g ust. 11 lub na zasadach określonych w art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.