Temat interpretacji
Czy w związku z zakupem nieruchomości w Polsce i zarejestrowaniem działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie uznany za polskiego rezydenta, tj. osobę mającą miejsce zamieszkania do celów podatkowych w Polsce zakładając, że nie przebywa tutaj w ciągu roku podatkowego dłużej niż 183 dni
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 20 października 2008 r. (data wpływu 23 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia miejsca rezydencji podatkowej - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 23 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia miejsca rezydencji podatkowej.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca zamieszkały od kilkudziesięciu lat w Stanach Zjednoczonych Ameryki posiada podwójne obywatelstwo - polskie i amerykańskie. Żona posiada również obywatelstwo polskie i prawo stałego pobytu w USA - Green Card - przebywa tam stale od kilkunastu lat. Dzieci, urodzone w USA uczęszczają do szkoły polskiej w W. przy Ambasadzie Polskiej.
W Stanach Zjednoczonych Wnioskodawca od wielu lat prowadzi firmę budowlaną i jako rezydent rozlicza się z podatków z amerykańskim fiskusem. Wnioskodawca wraz z małżonką posiadają również zameldowanie w Polsce chociaż odwiedzają Polskę sporadycznie - najczęściej podczas wakacji. Pobyt w ciągu roku w Polsce nigdy nie przekracza trzech miesięcy. Małżonka jest właścicielką domu w Polsce, w którym małżonkowie są zameldowani. Wnioskodawca natomiast posiada nieruchomość w O. (działka niezabudowana i mieszkanie w bloku w czynnej budowie).
Do tej pory w Polsce Wnioskodawca nie prowadził żadnej działalności gospodarczej.
W roku 2008 zakupił nieruchomość, którą zamierza zabudować i rozpocząć docelową działalność gospodarczą (wynajem pokoi) w przeciągu ok. 3 lat.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy w związku z zakupem nieruchomości w Polsce i zarejestrowaniem działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie uznany za polskiego rezydenta, tj. osobę mającą miejsce zamieszkania do celów podatkowych w Polsce zakładając, że nie przebywa tutaj w ciągu roku podatkowego dłużej niż 183 dni...
Zdaniem wnioskodawcy miejsce zamieszkania do celów podatkowych (rezydencja podatkowa) znajduje się w Stanach Zjednoczonych Ameryki.
Kwestie związane z rezydencją podatkową osoby fizycznej (miejscem zamieszkania dla celów podatkowych) unormowane są w art. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z ust. 1a wspomnianego artykułu, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
- posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
- przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Powołany przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Zdaniem Wnioskodawcy już analiza wspomnianych krajowych przepisów pozwala stwierdzić, że w opisanym stanie faktycznym nie powinien zostać uznany za polskiego rezydenta podatkowego. Z pewnością centrum interesów osobistych - najbliższa rodzina (żona, dzieci), znajduje się w Stanach Zjednoczonych. To samo należy stwierdzić o interesach gospodarczych - niewątpliwie posiadanie firmy budowlanej, która od kilkunastu lat stanowi główne źródło utrzymania przesądza jednoznacznie o posiadaniu centrum interesów gospodarczych w Stanach Zjednoczonych. Nie zmienia tego faktu poczynienie nakładów w Polsce. W tym przypadku Wnioskodawca działa jedynie z zamiarem rozwinięcia działalności gospodarczej, która nastąpi w pełni dopiero po wieloletnim okresie inwestycyjnym. Do tego czasu może incydentalnie uzyskiwać przychód, np. z tytułu okresowego nadzoru (doradztwa) nad pracami budowlanymi w Polsce. Co więcej zakres przedsięwzięcia jest nieporównywalnie mniejszy od interesów prowadzonych w Stanach Zjednoczonych.
Niemniej jednak w przypadku pojawienia się jakiejkolwiek wątpliwości co do określenia, w którym kraju posiada rezydencję podatkową należy ją rozstrzygać przy pomocy kryteriów ustalonych w umowie pomiędzy Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki w sprawie unikania podwójnego opodatkowania (w podanej niżej kolejności).
Zgodnie z art. 4 ww. umowy, jeżeli osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obydwu Umawiających się Państwach, to:
- będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym ona stale zamieszkuje - zamieszkuje stale w USA,
- jeżeli ona stale zamieszkuje w obydwu Umawiających się Państwach lub nie zamieszkuje w żadnym z Umawiających się Państw, to będzie uważana za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium tego Umawiającego się Państwa, z którym jej związki osobiste i majątkowe są ściślejsze (ośrodek powiązań osobistych) - powyższe związki są silniejsze w przypadku Wnioskodawcy z USA,
- jeżeli nie można ustalić, w którym z Umawiających się Państw znajduje się ośrodek jej powiązań osobistych, to będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania na terytorium tego Umawiającego się Państwa, w którym ona zazwyczaj przebywa - Wnioskodawca zazwyczaj przebywa w USA,
- jeżeli ona zazwyczaj przebywa w obydwu umawiających się Państwach lub nie przebywa w żadnym z Umawiających się Państw, to będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania na terytorium tego Umawiającego się Państwa, którego jest obywatelem Wnioskodawca posiada podwójne obywatelstwo.
Reasumując, powyższe kryteria niezbicie wskazują, iż Wnioskodawca powinien być uznany za rezydenta w Stanach Zjednoczonych Ameryki.
Pojęcie ośrodka interesów życiowych było również wielokrotnie interpretowane przez urzędy skarbowe i Ministra Finansów. Urzędy skarbowe potwierdzają, że rozpatrując kwestię ustalenia miejsca zamieszkania na podstawie centrum interesów życiowych należy brać pod uwagę posiadanie w danym kraju centrum interesów osobistych lub gospodarczych. Za interesy osobiste należy rozumieć powiązania rodzinne i towarzyskie danej osoby. W praktyce chodzi tutaj o sytuację, w której w danym państwie znajduje się także najbliższa rodzina danej osoby (małżonek i dzieci). Interesy gospodarcze oznaczają z kolei miejsce wykonywania pracy, prowadzenia działalności gospodarczej, czy też posiadanie majątku.
Uznaje się jednocześnie, że fakt posiadania w Polsce majątku, np. mieszkania, nie może przesądzać o istnieniu w Polsce miejsca zamieszkania danej osoby, podczas gdy osoba taka pracuje w innym kraju i tam przeniosła swoje centrum interesów życiowych. Taki majątek może bowiem być utrzymywany w celach inwestycyjnych, może być to związane z chęcią odwiedzin w Polsce np. w trakcie urlopu, czy wakacji, czy też w celu wynajmu.
Ponadto należy podkreślić, iż miejsce zamieszkania nie ma nic wspólnego z miejscem zameldowania. Fakt zameldowania stanowi bowiem jedynie o spełnieniu wymogu prawno- administracyjnego. Możliwe jest więc posiadanie miejsca zameldowania w Polsce i jednocześnie centrum interesów życiowych w innym kraju.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Na mocy ustawy z dnia 10 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 141, poz. 888), która zmieniała treść art. 14f § 1 ustawy Ordynacja Podatkowa od dnia 20 września 2008 r. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł. Oznacza to, że wszystkie wnioski, które wpływają do organów od wymienionej daty podlegają opłacie w wysokości 40 zł. Z uwagi na fakt, iż Strona opłaciła wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w kwocie 75,00 zł w dniu 22 października 2008 r., różnica w kwocie 35 zł zostanie zwrócona zgodnie z § 18 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2006 r. w sprawie gospodarki finansowej jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych oraz trybu postępowania przy przekształceniu w inną formę organizacyjno prawną (Dz. U. Nr 116, poz. 783), na wskazany przez Stronę adres:
xxxx
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie