Interpretacja indywidualna z dnia 15.09.2010, sygn. IBPBII/1/415-577/10/HK, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Czy wnioskodawca ma prawo zastosować 50% koszty uzyskania przychodu?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 02 czerwca 2010r. (data wpływu do tut. Biura 08 czerwca 2010r.), uzupełnionym w dniu 18 sierpnia 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08 czerwca 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z dnia 05 sierpnia 2010r. Znak: IBPB II/1/415-577/10/HK wezwano o jego uzupełnienie. W dniu 18 sierpnia 2010r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Były pracodawca wnioskodawcy - Instytut (zatrudnienie na podstawie umowy o pracę na stanowisku adiunkt) wydając informację PIT-11 za 2009r. odmówił uwzględnienia 50% kosztów uzyskania przychodu z tytułu korzystania z praw autorskich. Wnioskodawca w 2009r. był zatrudniony w Instytucie do 30 lipca i w trakcie tego okresu był autorem lub współautorem:

• 6 publikacji naukowych,
• 2 sprawozdań merytorycznych z projektów badawczych,
• 1 plakatu reklamującego wyniki projektu badawczego prowadzonego w Instytucie.

Wśród 5 publikacji naukowych, dla 3 z nich była podana tzw. podwójna afiliacja, uwzględniając równoczesne zatrudnienie wnioskodawcy na Politechnice X.

Po otrzymaniu niepełnej, w ocenie wnioskodawcy, informacji PIT-11, zwrócił się on do Instytutu z pisemną prośbą o dokonanie korekty. W odpowiedzi otrzymał pismo, w którym został poinformowany, że uwzględnienie jego prośby uwarunkowane jest podpisaniem następujących dwóch oświadczeń:

• oświadczenia dotyczące procentowego udziału jego wynagrodzenia należnego twórcy w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
• oświadczenia dotyczącego deklaracji, że stworzone przez niego w okresie 2005-2009 utwory-publikacje, w których zostały wykorzystane wyniki badań Instytutu, a dla których była podawana tzw. podwójna afiliacja, uwzględniające jego zatrudnienie w innej jednostce - stanowią w 100% dorobek Instytutu i na podstawie ustawy o prawie autorskich i prawach pokrewnych, wyłącznie Instytutowi przysługują do nich prawa autorskie majątkowe.

Pierwsze oświadczenie wnioskodawca podpisał i przesłał wraz z wykazem wykonanych w okresie styczeń-lipiec 2009r. utworów objętych prawami autorskim. W oświadczeniu tym wnioskodawca stwierdził, że w 2009r. w wyniku wykonywanych obowiązków ze stosunku pracy 70% wynagrodzenia stanowi wynagrodzenie należne twórcy w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca odmówił podpisania drugiego oświadczenia, ponieważ uważa, że autorskie prawa majątkowe są określone odpowiednimi przepisami i dokumentami (np. Umowy o pracę) i w najmniejszym stopniu nie zależą od jednostronnego oświadczenia pracownika. Ponadto wnioskodawca zwrócił się do Instytutu z prośbą o przedstawienie podstawy prawnej, która pozwala pracodawcy na uzależnienie danych zawartych w informacji PIT-11 za 2009r. od ww. oświadczenia, które obejmuje lata 2005-2009.

W tym miejscu wnioskodawca dodaje, że w Instytucie był zatrudniony od 2000r. i w szczególności w latach 2005-2008 korzystał ze zwiększonych kosztów uzyskania przychodu, czyli prawa majątkowe do tych utworów zostały już przeniesione na Instytut. Odbywało się to zawsze na podstawie oświadczenia dotyczącego procentowego udziału wynagrodzenia należnego twórcy w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W odpowiedzi wnioskodawca otrzymał pismo od Dyrektora Instytutu, w którym został poinformowany, co następuje (cyt.): niektóre Pana (wnioskodawcy) publikacje wskazują na Instytut i Politechnikę X bez określenia, że publikacja której Pan jest autorem lub współautorem jest dorobkiem Instytutu, a Politechnika X jest przedstawiona wyłącznie jako miejsce zatrudnienia dlatego też odmowa podpisania oświadczenia, że wyłączne prawa majątkowe utworu należą do Instytutu rodzi domniemanie, że uważa Pan inaczej.

W rezultacie pracodawca wnioskodawcy stwierdza, że podpisanie przez wnioskodawcę drugiego oświadczenia jest przesłanką konieczną do wykazania w informacji PIT-11 za 2009r. 50% kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy pracodawca ma prawo uzależniać wydanie poprawnej informacji PlT-11 za rok 2009 od podpisania oświadczenia obejmującego lata 2005-2009 (poprzednie okresy rozliczeniowe)...

Wnioskodawca stwierdza, że publikacje z podwójną afiliacją stanowią jedynie część utworów (2 z 7) objętych ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych wytworzonych przez niego w 2009r. w ramach pracy w Instytucie. W jego ocenie nie może to warunkować uwzględnienia zwiększonych kosztów uzyskania przychodu z tytułu praw autorskich dla pozostałych bezspornych prac, które zostały wytworzone w ramach zatrudnienia w Instytucie w 2009r.

Wnioskodawca stwierdza, iż wydawcy spornych publikacji prosili o podanie miejsca pracy, głównie ze względu na łatwość kontaktu autora z czytelnikami.

Zdaniem wnioskodawcy prawa autorskie majątkowe do wyników badań nie zależą od afiliacji podanej w artykule. Są one określone odrębnymi przepisami. Wnioskodawca informuje, że w każdej ze spornych publikacji podawano, iż badania zostały wykonane w Instytucie lub zrobione były w ramach określonego projektu badawczego finansowanego przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, czyli pośrednio podawano do kogo należą prawa autorskie majątkowe. Prace studialne do wymienionych artykułów były przez wnioskodawcę realizowane z wykorzystaniem zasobów biblioteki Politechniki X (opłacony dostęp do bazy czasopism naukowych dla pracowników Politechniki X). Również prace obliczeniowe były wykonywane na sprzęcie i licencjonowanym oprogramowaniu Politechniki X.

Wnioskodawca zaznacza, że osoby zatrudnione w Instytucie, które były w identycznej sytuacji (tzn. podwójna afiliacja w wybranych publikacjach z 2009r.) otrzymały poprawny dokument PIT-11 pomimo odmowy podpisania oświadczenia przekazującego Instytutowi prawa autorskie majątkowe za utwory w okresie 2005-2009r.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 17 sierpnia 2010r. (data wpływu do tut. Biura 18 sierpnia 2010r.) wnioskodawca doprecyzował własne stanowisko w sprawie, stwierdzając, iż w jego opinii pracodawca powinien sporządzić korektę informacji P1T-11 za rok 2009r. Kwota kosztów uzyskania przychodów powinna uwzględniać fakt, że 70% jego wynagrodzenia stanowiło wynagrodzenie należne twórcy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 04 lutego 1994r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. nr 24, poz. 83).

Ponadto w ocenie wnioskodawcy pracodawca nie ma prawa uzależniać wydania korekty PIT-11 za 2009r. od podpisania oświadczenia obejmującego zarówno 2009r. jak i lata 2005-2008.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska wnioskodawcy w zakresie pytań 1-3. Natomiast w zakresie pytania 4 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W treści art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi wymienia się: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę.

Stosownie do art. 12 ust. 1 cyt. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty, niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Osobom posiadającym status pracownika uzyskującym przychody z tytułu stosunku pracy przysługuje, co do zasady, zgodnie z przepisem art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie jednej, pełnej miesięcznej normy kosztów uzyskania przychodów, niezależnie od wymiaru czasu pracy.

Zgodnie zaś z art. 22 ust. 9 pkt 3 tej ustawy, koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

O zastosowaniu podwyższonych kosztów uzyskania przychodów decyduje wyłącznie fakt osiągnięcia przez podatnika przychodu za wykonanie czynności (utworu) będącej przedmiotem prawa autorskiego.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć użytych w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, takich jak np. twórca, korzystanie przez twórców z praw autorskich lub pojęć z nimi związanych, jak np. utwór, zaś ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z dnia 04 lutego 1994r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2006r. Nr 90, poz. 631 ze zm.).

Stosownie do art. 1 ust. 1 powołanej wyżej ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W świetle art. 1 ust. 2 ww. ustawy w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
2. plastyczne;
3. fotograficzne;
4. lutnicze;
5. wzornictwa przemysłowego;
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
7. muzyczne i słowno-muzyczne;
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
9. audiowizualne (w tym filmowe).

Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub artystów wykonawców z praw pokrewnych albo rozporządzania tymi prawami występują wówczas, gdy spełnione są dwie przesłanki. Po pierwsze, konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu lub artystycznego wykonania. Po drugie zaś, osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzaniem nimi, stanowić skutek takiego korzystania lub rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego.

W umowach, które towarzyszą zamawianiu utworów, strony powinny wyraźnie postanowić, iż przedmiotem zamówienia jest właśnie dobro niematerialne, podlegające ochronie na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Kwestie prawne związane z powstaniem i nabyciem prawa autorskiego do utworów pracowniczych reguluje art. 12 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu, jeżeli ustawa lub umowa o pracę nie stanowią inaczej, pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron. W razie zatem wykonywania na podstawie jednej umowy o pracę czynności zarówno chronionych prawem autorskim jak i nie będących przedmiotem prawa autorskiego, pozbawionych cech twórczych, z umowy tej czy też innego stosownego dokumentu powinno wynikać, jaka część wynagrodzenia obejmuje wynagrodzenie z tytułu korzystania z prawa autorskiego, a jaka część dotyczy czynności nie chronionych prawem autorskim. Tylko bowiem takie rozróżnienie, jak również dokumentowanie prac utworów chronionych prawem autorskim oraz wypłaconych wynagrodzeń z tego tytułu daje podstawę do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów.

Podwyższone koszty uzyskania przychodów można więc stosować, jeżeli umowa o pracę nie stanowi inaczej, a obowiązki ze stosunku pracy sprowadzają się do działalności twórczej lub ją obejmują i wynagrodzenie za pracę stanowi równocześnie wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych. Wskazanym jest aby, z umowy o pracę lub jakiegokolwiek dokumentu (np. oświadczenia pracownika) wynikało, jaka część wynagrodzenia obejmuje wynagrodzenie autorskie z tytułu korzystania przez pracownika z praw autorskich, a jaka dotyczy wynagrodzenia ściśle związanego z wykonywaniem obowiązków pracowniczych (służbowych).

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że tylko wówczas gdy:

1. praca wykonywana przez podatnika jest twórcza tzn. niepowtarzalna, ma indywidualny charakter oraz spełnia przesłanki utworu określone w ww. ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
2. podatnik jest twórcą bądź artystą wykonawcą w rozumieniu tej ustawy

-do przychodów osiągniętych z tego źródła mogą być zastosowane, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, 50% koszty uzyskania przychodu.

Jednakże należy zauważyć, iż zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualna).

Przepis art. 3 pkt 2 ww. Ordynacji podatkowej stanowi, iż ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Natomiast poprzez ustawy podatkowe, zgodnie z art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej, należy rozumieć ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Stosownie do tej definicji ww. ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie stanowi przepisów prawa podatkowego, a więc działający w imieniu Ministra Finansów Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach nie jest upoważniony do interpretowania przepisów powyższej ustawy w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, a tym samym do stwierdzenia, czy dana osoba jest twórcą w rozumieniu przepisów powołanej ustawy lub czy konkretna praca stanowi prawo autorskie lub prawo pokrewne. W sprawach interpretowania przepisów ww. ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych uprawnione jest Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego Departament Prawny, ul. Krakowskie Przedmieście 15/17, 00-071 Warszawa.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca podpisał oświadczenie dotyczące procentowego udziału jego wynagrodzenia należnego twórcy w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wraz z wykazem wykonanych w okresie styczeń-lipiec 2009r. utworów objętych prawami autorskim. W oświadczeniu stwierdził, że w 2009r., w wyniku wykonywanych obowiązków ze stosunku pracy 70% wynagrodzenia stanowi wynagrodzenie należne twórcy w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Jednocześnie odmówił podpisania oświadczenia, że stworzone przez niego utwory (publikacje) w latach 2005-2009, w których zostały wykorzystane wyniki badań Instytutu, a dla których podawana była afiliacja uwzględniająca także zatrudnienie wnioskodawcy w Politechnice X stanowią w 100% dorobek Instytutu (wyłącznie Instytutowi przysługują do nich autorskie prawa majątkowe), ponieważ wnioskodawca uważa, że autorskie prawa majątkowe są określone odpowiednimi przepisami (wyżej cyt. art. 12 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych) i dokumentami (np. umowa o pracę) i w najmniejszym stopniu nie zależą od jednostronnego oświadczane pracownika.

Wnioskodawca nie zgadza się z opinią pracodawcy, że podpisanie drugiego oświadczenia (dotyczącego m.in. poprzednich okresów rozliczeniowych) jest przesłanką konieczną do uznania kosztów uzyskania przychodu z tyt. prawa autorskiego za 2009r. oraz otrzymania stosownej korekty PIT-11 za 2009r.

Zagadnienia związane z korektą deklaracji regulują przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. 2005r. Nr 8, poz. 60). Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 5 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach, rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego podatnicy, płatnicy i inkasenci, a zatem również informacje PIT-11.

Zgodnie z treścią art. 81 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Z treści art. 81 Ordynacji podatkowej wynika zatem, że korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji - o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Może więc ona dotyczyć m.in. błędów rachunkowych, oczywistych omyłek, a także gdy wypełniono ją niezgodnie z wymaganiami lub istnieją wątpliwości co do prawidłowości danych w niej zawartych. Błędnie mogła zostać określona m.in. wysokość zobowiązania podatkowego, wysokość pobranych zaliczek na podatek, a także inne dane zawarte w treści informacji. Skorygowanie informacji polega na ponownym poprawnym wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej informacji z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty. Dlatego też powołane wyżej przepisy znajdują zastosowanie do korekt informacji PIT-11.

Z uwagi na fakt, iż działający w imieniu Ministra Finansów Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach nie jest upoważniony do analizowania przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, tut. organ nie może rozstrzygać, czy podpisanie bądź niepodpisanie przedmiotowych oświadczeń jest niezbędne do wykazania przez pracodawcę w informacji PIT-11 za 2009r. 50% kosztów uzyskania przychodów. Zaznaczyć należy, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają w tym zakresie żadnych uregulowań i nie uzależniają zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu od podpisania oświadczeń o treści wskazanej we wniosku. Cyt. ustawa wskazuje jedynie w przypadku uzyskania jakich przychodów podwyższone koszty mogą być zastosowane.

Co prawda ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera również żadnych uregulowań dotyczących sposobu dokumentowania tej części wynagrodzenia, co do której mogą mieć zastosowanie 50% koszty uzyskania przychodu w związku z osiągnięciem przychodu z tytułu praw autorskich, jednakże dla celów prawidłowego zastosowania tychże kosztów koniecznym jest ustalenie na podstawie wszelkich możliwych dokumentów - jaka część dotyczy wynagrodzenia otrzymanego tytułem praw autorskich.

W razie zatem wykonywania na podstawie jednej umowy o pracę czynności zarówno chronionych prawem autorskim jak i niebędących przedmiotem prawa autorskiego, pozbawionych cech twórczych z tychże dokumentów - co do zasady - powinno wynikać, jaka część wynagrodzenia obejmuje wynagrodzenie z tytułu korzystania z prawa autorskiego, a jaka część dotyczy czynności nie chronionych prawem autorskim. Tylko bowiem takie rozróżnienie, jak również dokumentowanie prac utworów chronionych prawem autorskim oraz wypłaconych wynagrodzeń z tego tytułu daje podstawę do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów przy zapewnieniu właściwej realizacji obowiązków płatnika w zakresie prawidłowego obliczania i poboru zaliczek na podatek dochodowy. Podkreślenia przy tym wymaga, że zakwalifikowanie, czy wykonywana praca w ramach umowy o pracę jest przedmiotem prawa autorskiego jest obowiązkiem płatnika, który dokonuje świadczeń z tego tytułu.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko wnioskodawcy można uznać za prawidłowe, ale tylko i wyłącznie wtedy, gdy praca wykonywana przez niego na podstawie treści umowy o pracę jest twórcza tzn. niepowtarzalna, ma indywidualny charakter oraz spełnia przesłanki utworu określone w ww. ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do ustalenia czego Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach nie jest uprawniony. Jeżeli wszystkie powyższe warunki zostaną spełnione, wtedy, do przychodów osiągniętych z tego źródła wnioskodawca może w zeznaniu podatkowym zastosować (na podstawie korekty informacji PIT-11 otrzymanej od byłego pracodawcy bądź w przypadku jej braku samodzielnie obliczając przysługującą mu kwotę kosztów uzyskania przychodów oraz kwotę dochodu), zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, 50% koszty uzyskania przychodu. Przy czym zaznaczyć należy, iż pracodawca korekty informacji PIT-11 w zakresie kosztów uzyskania przychodu może dokonać tylko wówczas, jeżeli pobierając w ciągu roku podatkowego zaliczkę na podatek dochodowy zastosował podwyższone koszty uzyskania przychodów. Wystawiona informacja PIT-11 (jej korekta) ma bowiem odzwierciedlać stan faktyczny zaistniały w ciągu roku, czyli m.in. wykazać koszty uzyskania przychodów, które faktycznie zostały potrącone. Jeżeli przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych podwyższone koszty uzyskania przychodów nie zostały zastosowane, to w sytuacji, gdy wnioskodawca istotnie uzyskał przychody z tytułu praw autorskich, podwyższone koszty tak jak wyżej wskazano może wykazać samodzielnie w zeznaniu rocznym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do uzupełnienia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dołączono dokument. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do jego oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach