Temat interpretacji

możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wartości diet z tytułu zagranicznych podróży służbowych osoby fizycznej prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2010r. (data wpływu do tut. Biura 03 sierpnia 2010r.), uzupełnionym w dniu 08 października 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wartości diet z tytułu podróży służbowych osoby fizycznej prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03 sierpnia 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wartości diet z tytułu podróży służbowych osoby fizycznej prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 06 października 2010r. wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 08 października 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym. Prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wodnego transportu śródlądowego. Działalność wykonuje osobiście oraz zatrudniając pracowników. Część usług jest wykonywana w kraju, część za granicą. Wykonujący te usługi pracownicy mają w umowach o pracę, jako miejsce pracy wskazaną miejscowość, w której znajduje się siedziba firmy. Wszystkie wyjazdy, krajowe i międzynarodowe, poza siedzibę pracodawcy odbywają się na podstawie polecenia wyjazdu służbowego - delegacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym przysługuje Wnioskodawcy prawo do zaliczania do kosztów uzyskania przychodu diet związanych z Jego osobistą pracą i podróżą w charakterze przedsiębiorcy (tj. podróżą zawiązaną z prowadzeniem przedsiębiorstwa) w wysokości w jakiej przysługiwałyby za taką podróż pracownikom... (część pytania oznaczonego we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo zaliczania do kosztów wartości diet z tytułu podróży służbowych związanych z podróżami związanymi z działalnością gospodarczą do wysokości diet, jakie przysługiwałyby za te podróże pracownikom. Wydatki dotyczące krajowych i zagranicznych wyjazdów służbowych przedsiębiorcy mogą obciążać koszty uzyskania przychodów pozarolniczej działalności gospodarczej, jeżeli ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na osiąganie przychodu, bądź też zmierza do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów i wydatki te nie są wyszczególnione jako wydatki niestanowiące takich kosztów w art. 23 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Równocześnie, właśnie art. 23 ust. 1 pkt 52 ww. ustawy stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Skoro zatem podróże krajowe i zagraniczne, jakie odbywa Wnioskodawca są podróżami służbowymi związanymi z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą, to w ciężar kosztów uzyskania przychodów tejże działalności może zaliczyć diety związane z tymi podróżami, jednakże w przypadku diet związanych z podróżami Wnioskodawcy, jako przedsiębiorcy wyłącznie w części nieprzekraczającej wysokości diet przysługujących pracownikom, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, tj. rozporządzeniach Ministra Pracy i Polityki Społecznej.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał:

1. Interpretacje indywidualne wydane przez:
   • Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 28 października 2008r., Znak: ILPB1/415-544/08-2/AA,
   • Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 09 grudnia 2008r., Znak: IPPB1/415-1026/08-4/PJ,
   • Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 01 lipca 2010r., Znak: ITPB1/415-332/10/AK,
2. wyroki:
   • WSA w Warszawie z dnia 5 marca 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 3827/06,
   • WSA w Gdańsku z dnia 5 czerwca 2007 r., sygn. akt I SA/Gd 46/07,
3. interpretacje ogólną Ministra Finansów z dnia 15 lutego 2010r. Znak: DD2/033/259/PMN/09/113

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
• musi być należycie udokumentowany.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 52 ww. ustawy, nie uznaje się za koszt uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Powyższe oznacza, że osoby prowadzące działalność gospodarczą mają prawo zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów wartość diet związanych z własnymi podróżami służbowymi oraz osób współpracujących do wysokości nieprzekraczającej wysokości diet określonych dla wskazanej grupy pracowników w rozporządzeniach Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002r. w sprawie:

• wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990 ze zm.)
• wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991 ze zm.).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie wodnego transportu śródlądowego. Działalność wykonuje osobiście oraz zatrudniając pracowników. Część usług jest wykonywana w kraju, część za granicą.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż jeżeli usługi świadczone przez Wnioskodawcę, wykonywane są w ramach odbywanych przez niego podróży służbowych, to może On zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wartość diet za czas tych podróży, do wysokości wskazanej w ww. rozporządzeniach.

Wskazać przy tym należy, iż pojęcie podróży służbowej unormowane jest w przepisach prawa pracy, tj. w art. 775 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.), a w konsekwencji rozstrzygnięcie kwestii, czy podróże jakie Wnioskodawca odbywa są podróżami służbowymi, nie leży w kompetencji organów podatkowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wartości wypłacanych diet w związku z odbywaniem podróży służbowych pracowników wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Referencje

ILPB1/415-544/08-2/AA, interpretacja indywidualna
IPPB1/415-1026/08-4/PJ, interpretacja indywidualna
ITPB1/415-332/10/AK, interpretacja indywidualna

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach