Interpretacja indywidualna z dnia 05.02.2008, sygn. IPPB2/415-1308/08-4/MK, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

Czy jest zobowiązany do rozliczenia dochodów osiągniętych w Wielkiej Brytanii za lata 2003 - 2007 we właściwym urzędzie skarbowym w Polsce. Dochody za rok 2002 zostały rozliczone.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 28.08.2008 r. (data wpływu 09.09.2008 r.) oraz piśmie uzupełniającym braki formalne (data nadania 01.12.2008 r., data wpływu 01.12.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego w Polsce w związku z przeniesieniem rezydencji podatkowej do Wielkiej Brytanii jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 09.09.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego w Polsce w związku z przeniesieniem rezydencji podatkowej do Wielkiej Brytanii.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca po ukończeniu studiów w m-cu październiku 2002 r. wyjechał do L na kurs dokształcania języka angielskiego. Od lutego 2003 r. podjął tam pracę zawodową i z osiągniętych dochodów rozlicza się odprowadzając podatek. Jest kawalerem, od 2006 r. zamieszkuje z narzeczoną wspólnie prowadząc gospodarstwo domowe. Aktualnie Wnioskodawca planuje założenie rodziny wraz z prawdopodobnym powrotem do kraju.

Z uwagi na braki formalne w złożonym wniosku, tutejszy organ podatkowy pismem z dnia 24 listopada 2008 r. Nr IPPB2/415-1308/08-2/MK wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez wskazanie czy:

• czy wyjazd do Wielkiej Brytanii był podyktowany zamiarem stałego pobytu za granicą...

• czy przed wyjazdem z Polski zawiadomił organ podatkowy o zmianie miejsca zamieszkania (deklaracja NIP-3)...

• jakie były powiązania gospodarcze i rodzinne z Polską, a jakie z Wielką Brytanią w latach, których dotyczy zapytanie (np. posiadane dobra, rodzina, dzieci, rachunek bankowy)...

• czy posiada dla celów podatkowych certyfikat rezydencji Anglii...

• czy w Polsce jest właścicielem

• czy w przypadku posiadania nieruchomości w Polsce, osiąga przychody z najmu...

W odpowiedzi pismem z dnia brak daty. (data wpływu 01.12.2008 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w następujący sposób:

1. wyjeżdżając do Wielkiej Brytanii nie planował stałego pobytu.
2. nie wypełniał deklaracji NIP 3
3. w Polsce Wnioskodawca pozostawił rodziców, natomiast na terenie Wielkiej Brytanii posiada samochód, pozwolenie na prowadzenie pojazdów wydane przez organ brytyjski, narzeczona z która zamieszkuje i prowadzi gospodarstwo domowe, pracę (z dochodów rozlicza się w Wielkiej Brytanii)i konto bankowe.
4. nie posiada certyfikatu rezydencji podatkowej (nie ubiegał się)
5. w chwili obecnej w Polsce nie posiada nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, lub spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub prawa wieczystego użytkowania gruntów.
6. nie osiąga przychodów z najmu...

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy jest zobowiązany do rozliczenia dochodów osiągniętych w Wielkiej Brytanii za lata 2003 - 2007 we właściwym urzędzie skarbowym w Polsce. Dochody za rok 2002 zostały rozliczone.

Stanowisko wnioskodawcy:

W świetle obowiązujących przepisów stał się rezydentem podatkowym Wielkiej Brytanii, ponieważ od momentu opuszczenia kraju w 2002 r. w Polsce nie osiągał dochodów, tylko w Wielkiej Brytanii, gdzie zamieszkuje i prowadzi swoje gospodarstwo domowe, rozliczając się z osiąganych dochodów zgodnie z obowiązującym prawem. Z dniem 05.09.2006 r. Wnioskodawca decyzją Prezydenta Miasta Ł został wymeldowany z miejsca stałego pobytu pozostawiając adres do korespondencji z rodzicami.

Wnioskodawca uważa, że stał się rezydentem podatkowym Wielkiej Brytanii z momentem wyjazdu z Polski i za lata 2003- 2007 nie musi się rozliczać z dochodów uzyskanych w Wielkiej Brytanii.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2003 r. do 31.12.2006 r., osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 4a tej ustawy stanowi, iż wymieniony wyżej przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczypospolita Polska.

Stosownie do art. 4 ust. 1 umowy z dnia 16 grudnia 1976 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodów i zysków majątkowych (Dz. U. z 1978 r. Nr 7, poz. 20), określenie osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się państwie oznacza z uwzględnieniem ustępów 2 i 3 tego artykułu każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce pobytu, siedzibę zarządu albo inne podobne znamiona. Określenie to nie obejmuje przy tym osoby fizycznej, która podlega opodatkowaniu w tym Umawiającym się Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód ze źródeł w nim położonych.

W myśl art. 4 ust. 2 polsko brytyjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas stosuje się następujące zasady:

1. osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania. Jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);
2. jeżeli nie można ustalić, w którym Umawiającym się Państwie osoba ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Umawiających się Państw, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa;
3. jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Umawiających się Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, wówczas będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, którego jest obywatelem;
4. jeżeli miejsca zamieszkania nie można określić zgodnie z postanowieniami litery a), b) oraz c) niniejszego ustępu, właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną zagadnienie w drodze wzajemnego porozumienia.

Definicja miejsca zamieszkania odnosi się bezpośrednio do określenia miejsca zamieszkania przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw będących Stronami umowy i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

W przepisach polskiego prawa podatkowego obowiązującego do dnia 31.12.2006 r. pojęcie miejsca zamieszkania nie zostało zdefiniowane.

Jak stanowi art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Warunek przebywania w danym miejscu ma charakter obiektywny i nie ma problemów dowodowych w wykazaniu, że dana osoba przebywa lub nie w danej miejscowości. Zamiar stałego pobytu w danej miejscowości ma natomiast charakter subiektywny, ponieważ odnosi się do woli osoby. Należy jednak zauważyć, iż istnieją kryteria obiektywizujące zamiar stałego pobytu. Uznaje się na przykład, że podatnik wykazuje zamiar stałego pobytu w danej miejscowości, jeżeli miejscowość ta stanowi dla niego centrum jego życiowej działalności, ocenianej w aspekcie jego powiązań osobistych i gospodarczych.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, iż od 2003 r. do końca 2006 r. nie posiadał Pan w Polsce miejsca zamieszkania. W tym okresie mieszkał Pan w Wielkiej Brytanii, tam Pan pracował, nie uzyskiwał Pan dochodów w Polsce.

Począwszy od 01 stycznia 2007 r. w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 , poz. 176 ze zm.) pojawiła się definicja miejsca zamieszkania.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1588)

Został do art. 3 ww. ustawy dodany ust. 1a) w brzmieniu, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywania terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W świetle wspomnianych definicji miejsca zamieszkania, uznać należy, że w latach 2003 2007 Wnioskodawcę łączyły ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze z Wielką Brytanią.

W związku z tym w Polsce podlegał ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. podlegał opodatkowaniu jedynie od dochodów osiągniętych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Wskazuje na to fakt stałego pobytu w Wielkiej Brytanii oraz fakt powiązań gospodarczych i osobistych, które to kryterium miało znaczenie przy określaniu miejsca zamieszkania zgodnie z polskimi przepisami obowiązującymi do końca 2006 r.

Biorąc pod uwagę kryteria wyznaczania miejsca zamieszkania w Polsce obowiązujące po 01 stycznia 2007 r. żaden z warunków, od których zależy posiadanie miejsca zamieszkania w Polsce, nie został spełniony. Wnioskodawca spędza w Polsce mniej niż 183 dni oraz jak wynika z opisu stanu faktycznego nie posiada w Polsce centrum interesów osobistych ani gospodarczych.

Mając na uwadze powyższe od dnia wyjazdu z Polski, Wnioskodawca posiada miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii, a zatem jest brytyjskim rezydentem podatkowym. Oznacza to, że w Wielkiej Brytanii posiada tzw. nieograniczony obowiązek podatkowy i tu płaci podatek od całego swojego dochodu (niezależnie od tego, gdzie został uzyskany).

W Polsce natomiast, ze względu na brak miejsca zamieszkania, jest podatnikiem o ograniczonym obowiązku podatkowym. A zatem dochody osiągnięte w Wielkiej Brytanii za lata 2003-2007 powinny być rozliczone w miejscy zamieszkania czyli w Wielkiej Brytanii.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie