Interpretacja indywidualna z dnia 26.11.2007, sygn. IPPB1/415-269/07-4/AG, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 08.10.2007 r. (data wpływu 15.10.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczania kosztów wstępnej opłaty leasingowej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15.10.2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczania kosztów wstępnej opłaty leasingowej. Z uwagi na braki formalne przedstawiony stan faktyczny został uzupełniony pismem z dnia 15.11.2007 r. (data wpływu 19.11.2007 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pani pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie transportu rzeczy oraz spedycji, opodatkowaną podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. podatkiem liniowym według stawki 19%. Celem ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych prowadzi Pani księgi handlowe.

W marcu 2007 r. zawarła Pani umowę leasingu operacyjnego, której przedmiotem jest używany samochód osobowy. Umowa leasingu zawarta została na okres 24 miesięcy i spełnia warunki określone w art. 23b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. została zawarta na czas oznaczony, który stanowi 40% normatywnego okresu amortyzacji, suma ustalonych w niej opłat pomniejszona o podatek VAT nie jest niższa od wartości początkowej przedmiotu leasingu, a leasingobiorca nie korzystał i nie korzysta ze zwolnień podatkowych. Wartość przedmiotu leasingu wynosi 62.641,51 zł, a opłata wstępna wyniosła 11.585,25 zł i została zapłacona przed wydaniem przedmiotu leasingu. Zafakturowana i opłacona w całości opłata wstępna została zarachowana jednorazowo w koszty miesiąca marca 2007 r. Umowa nie zawiera żadnych szczególnych postanowień dotyczących opłaty wstępnej np. zwrotu w części przypadku wcześniejszego rozwiązania umowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem wnioskodawcy wstępna opłata leasingowa mimo, że ma cechy kosztu pośredniego, to nie jest związana z okresem wykonywania umowy w poszczególnych latach, a jest jedynie warunkiem jej zawarcia, uruchomienia lub wydania przedmiotu leasingu. Z tego też względu powinna być ujęta w kosztach w dacie faktycznego poniesienia. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w wydanych (zwłaszcza przed 1 stycznia 2007 r. licznych interpretacjach urzędów skarbowych i orzeczeniach sądów administracyjnych np. Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 30 listopada 2005 r. znak 1472/ROP1/423-275-296/05/AJ. Wprowadzenie od 1 stycznia 2007 r. w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych /art. 22 ust. 5c/ wyraźnego podziału na koszty bezpośrednie i koszty inne, których nie można przypisać bezpośrednio przychodom nie daje podstaw do zmiany kwalifikacji Podatkowej kosztu z tytułu uiszczenia opłaty wstępnej. Szerokie uzasadnienie tego poglądu można znaleźć w publikacji zawartej w dodatku do Rzeczpospolitej /Dobra Firma/ z dnia 26 marca 2007 r. Wnioskodawca zapoznał się również z odmiennymi stanowiskami w tej sprawie np. z dnia 17.01.2007 r. stanowisko Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie znak 1472/ROP1/423-394/06/IG.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 23a ust. 1 pkt 1) ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. z 2000r., Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zm.) przez umowę leasingu rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej ,,finansującym, oddaje do odpłatnego używania albo do używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej ,,korzystającym, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Z treści art. 23b ust. 1 w/w ustawy wynika, że opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 tego artykułu, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

• została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40 % normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz
• suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.
  
  

Zgodnie z art. 22 ust. 1 w/w ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Moment zaliczenia wstępnej opłaty leasingowej do kosztów uzyskania przychodów regulują znowelizowane przepisy art. 22 ust. 5 i ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które weszły w życie z dniem 01.01.2007 r.

W świetle obowiązującego przepisu art. 22 ust. 5 w/w ustawy u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

Natomiast w myśl art. 22 ust. 5c w/w ustawy koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów stosownie do art. 22 ust. 5d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i w/w przepisy należy stwierdzić, że wstępna opłata leasingowa jest kosztem pośrednim. Wstępnej opłaty leasingowej nie można bezpośrednio powiązać z konkretnymi przychodami osiąganymi przez podatnika, gdyż są one na ogół uiszczane jednorazowo, a ich zapłata jest warunkiem koniecznym do rozpoczęcia realizacji umowy leasingu. Opłata wstępna, pomimo że ponoszona jest jednorazowo, to dotyczy ściśle określonego czasu trwania umowy leasingowej zawartej na czas oznaczony. Tak więc zgodnie z art. 22 ust. 5c w/w ustawy wnioskodawca powinien podzielić koszty poniesienia opłaty wstępnej proporcjonalnie do długości okresu którego dotyczą, tj. okresu trwania umowy leasingowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W odniesieniu do powołanych przez wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych należy stwierdzić, że orzeczenia te zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10,09-402 Płock.