Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 19.03.2007, sygn. PD/415-7/2007, Urząd Skarbowy w Łukowie

Temat interpretacji

W złożonym w dniu ... wniosku zwróciła się Pani o wyjaśnienie kwestii dokonywania odliczeń od dochodu z tytułu wydatków na cele rehabilitacyjne. Zgodnie z dołączonym orzeczeniem Powiatowego Zespołu ds Orzekania o Niepełnosprawności posiada Pani znaczny stopień niepełnosprawności, została Pani również uznana za osobę całkowicie niezdolną do pracy (zgodnie z orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS-u). Niepełnosprawność związana jest z dysfunkcją ruchu, dystonią języka. W złożonym piśmie wskazuje Pani na konieczność stałej opieki oraz częste wyjazdy do różnych specjalistów (samochodami należącymi do obcych osób). Wykonała Pani badania EEG głowy, udokumentowane fakturą. Stara komórka (spiżarnia) przerobiona została na łazienkę, w związku z czym poniosła Pani wydatki na zakup sedesu, umywalki oraz płytek. Ponadto dokonała Pani zakupu pralki automatycznej, która służy Pani jako oparcie.
Pani zdaniem wydatki poniesione na zakup sedesu, umywalki, płytek oraz pralki były związane z adaptacją pomieszczeń mieszkalnych na potrzeby wynikające z niepełnosprawności i w związku z tym może Pani odliczyć te wydatki od dochodu w zeznaniu podatkowym. Uważa Pani także, że przysługuje Pani odliczenie od dochodu kwoty 2280 zł związane z opłaceniem przewodników i opiekunów dla osób z zaliczonych do I grupy niepełnosprawności, nie jest przy tym konieczne Pani zdaniem posiadanie jakichkolwiek dowodów potwierdzających poniesienie wydatków na opłacenie osób, które się Panią opiekują .

Zgodnie z art 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2005r Nr 8, poz. 60 ze zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Zgodnie z treścią art 26 ust.1 pkt 6 ustawy z dnia ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz.U. z 2000r Nr 14, poz. 176 ze. zm.) podstawę obliczenia podatku stanowi dochód, po odliczeniu wydatków na cele rehabilitacyjnych oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osoba niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.
Za wydatki na cele rehabilitacyjne uważa się między innymi wydatki poniesione na:
- adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności
- zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego
- odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne
- opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nie przekraczającej w roku podatkowym 2280 zł
- opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa
- odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne karetką transportu sanitarnego oraz innymi środkami transportu
- używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł.

Wysokość wyżej wymienionych wydatków na cele rehabilitacyjne ustala sie na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, poza wydatkami na opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa oraz za używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne.

Warunkiem odliczenia tych wydatków jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności.

Mając na uwadze powyższe przepisy, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Łukowie informuje Panią, że możliwość dokonania w zeznaniu podatkowym odliczeń od dochodu z tytułu tzw. ulgi rehabilitacyjnej wiąże się ze spełnieniem następujących przesłanek:
- posiadanie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności
- poniesienie wydatków stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
- spełnienie kryteriów wymienionych przez ustawodawcę w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Z przedstawionej przez Panią sytuacji wynika, że posiada Pani orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności oraz poniosła Pani pewne wydatki, które w subiektywnym odczuciu są związane z Pani niepełnosprawnością, jednakże w ocenie tutejszego organu podatkowego nie spełniają wymogów, przedstawionych przez ustawodawcę.
1) Wydatek na badanie EEG głowy nie jest wydatkiem rehabilitacyjnym, ponieważ nie jest to żaden specjalny zabieg prowadzący do poprawy sprawności psychofizycznej.
2) Zakup pralki automatycznej nie może zostać odliczony od dochodu, ponieważ pralka jest sprzętem gospodarstwa domowego, a ustawodawca wyłączył z katalogu wydatków na cele rehabilitacyjne zakup takiego sprzętu.
3) Wydatki na sedes, umywalkę i płytki niewątpliwie służą podniesieniu standardu pomieszczenia wcześniej użytkowanego jako spiżarnia, zaadaptowanego zgodnie z Pani pismem na łazienkę, jednakże zakupione materiały nie mają charakteru specjalistycznego, specjalnie dla potrzeb Pani niepełnosprawności. Z przedstawionego przez Panią pisma nie wynika, żeby pomieszczenie to zostało wyposażone w specjalne bariery służące podtrzymywaniu się przez osobę niepełnosprawną, posadzkę antypoślizgową czy też wykonano prace polegające na likwidacji barier architektonicznych. Tym samym tutejszy organ podatkowy stwierdza, że wydatki te nie podlegają odliczeniu od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej.
4) Odliczenie od dochodu wydatków związanych z dowożeniem osoby niepełnosprawnej na konieczne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne wiąże się z koniecznością poniesienia takiego wydatku. Posiadanie dokumentów potwierdzających takie wydatki umożliwia osobie niepełnosprawnej dokonanie odliczenia z tego tytułu odliczenia w pełnej wysokości. Natomiast w sytuacji przedstawionej przez Panią nie jest możliwe zastosowanie ulgi w podatku dochodowym z tego tytułu, ponieważ nie jest Pani właścicielem lub współwłaścicielem samochodu osobowego, używanym na dowożenie do różnych specjalistów ani nie posiada Pani rachunków za taki transport. Nie może Pani zatem odliczyć z tego tytułu kwoty 2280 zł ani żadnej innej kwoty od dochodu, ponieważ w przedstawionym stanie faktycznym nie spełnione są ustawowe przesłanki.
5) Odliczenie od dochodu wydatków związanych z opieką nad osobą niepełnosprawną może mieć zastosowanie wyłącznie w przypadku poniesienia takich wydatków:
- w przypadku opieki pielęgniarskiej nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się lub usług opiekuńczych dla osób zaliczonych do I grupy inwalidztwa konieczne jest posiadanie dowodów potwierdzających poniesienie takich wydatków. Odliczenie można zastosować do wysokości udokumentowanych wydatków.
- w przypadku opłacania przewodników dla osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa ustawodawca nie wymaga posiadania dokumentów stwierdzających poniesienie takich wydatków, jednakże mimo wszystko koniecznym wymogiem jest poniesienie wydatku związanego z opłaceniem przewodnika dla takiej osoby. W tym przypadku odliczyć można kwotę odpowiadającą faktycznie poniesionym wydatkom z tego tytułu, jednak nie więcej niż kwotę 2280 zł.
Tym samym osoba niepełnosprawna, która nie ponosi wydatków związanych z opieką lub opłaceniem przewodnika nie może skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej w tym zakresie.

W świetle wyżej przytoczonych przepisów prawa podatkowego, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Łukowie stwierdza, że stanowisko Pani w przedmiotowej sprawie jest nieprawidłowe