Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E
Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Lubinie stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 26.06.2006 r. - data wpływu 27.06.2006 r., uzupełnionym pismem z dnia 13.07.2006 r. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zaliczenia do przychodów z działalności gospodarczej uzyskanych przychodów ze sprzedaży działek oraz proporcjonalnego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu kosztu nabycia gruntu powiększonego m. in. o koszty opłat PCC, opłat notarialnych i opłat związanych z podziałem gruntu jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E
W dniu 27.06.2006 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Lubinie wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
Przedstawiając stan faktyczny podatniczka opisała, że będąc wspólnikiem spółki cywilnej w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej korzysta z opodatkowania w formie zasad ogólnych według skali podatkowej. Podstawową działalnością spółki jest handel odzieżą, a oprócz tego prowadzony jest sezonowo ośrodek rekreacyjno wypoczynkowy na zakupionym w 2000 r. do tego celu gruncie (3 działki). W związku z zakupem działek poniesiono szereg kosztów jak opłaty PCC, opłaty notarialne, późniejsze opłaty związane z podziałem gruntu i inne. Na dzień złożenia wniosku działki zostały przekształcone na kilkanaście działek pod zabudowę budynkami mieszkalnymi - letniskowymi.
W związku z powyższym składa zapytanie czy przychód ze sprzedaży poszczególnych działek jest przychodem z prowadzonej działalności gospodarczej oraz czy koszt nabycia gruntu powiększony o m. in. koszty opłaty PCC, opłat notarialnych, późniejsze opłaty związane z podziałem gruntu, stanowi proporcjonalny koszt uzyskania przychodu wyodrębnionych i sprzedawanych działek.
Przedstawiając własne stanowisko w sprawie wskazała, iż w przedstawionej sytuacji nie ma zastosowania art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.), który określa sprzedaż gruntu jako odrębne źródło przychodów, gdyż ust. 2 pkt 3 tego samego artykułu mówi, że w przypadku sprzedaży składników majątku zaliczanych u podatnika do środków trwałych nie stosuje się art. 10 ust. 1 pkt 8 updof. Tym samym na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) sprzedaż wyodrębnionych przez spółkę działek z gruntu wykorzystywanego do działalności gospodarczej będzie przychodem z tejże działalności i księgowana będzie z datą sprzedaży każdej z działek w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.
Wskazała również, że zgodnie z art. 22c pkt 1 grunty nie podlegają amortyzacji, dlatego też w razie sprzedaży gruntu kwota zakupu nie jest pomniejszana o dokonane odpisy amortyzacyjne. Natomiast zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 za cenę nabycia środka trwałego uważa się kwotę należną zbywcy powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania. Dlatego też stoi na stanowisku, iż wartość zakupu przedmiotowego gruntu należy powiększyć o koszty związane z opłatami PCC, opłatami notarialnymi, późniejszymi opłatami związanymi z podziałem gruntu i tak obliczoną sumę podzielić proporcjonalnie do wydzielonych działek. W dacie sprzedaży każdej z działek kwota przypadająca na daną działkę stanowić będzie koszt uzyskania przychodu spółki i pod tą datą księgowana będzie w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Mając powyższe na uwadze tutejszy Organ stwierdza, co następuje:
Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących środkami trwałymi ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
W związku z powyższym przychody uzyskane ze sprzedaży działek wyodrębnionych z gruntu, na którym prowadzono ośrodek rekreacyjno wypoczynkowy stanowić będą przychody z działalności gospodarczej.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy cyt. wyż. kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:
a)nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
b)nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
c)ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych
- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.
Zgodnie z art. 22c pkt 1 cyt. wyż. ustawy z dnia 26.07.1991 r. amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów. Z art. 22d ust. 2 cyt. ustawy wynika, iż składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania.
Wobec powyższego wykorzystywany na potrzeby działalności gospodarczej grunt podlega wpisowi do ewidencji środków trwałych, jednak wydatki na jego nabycie nie stanowią kosztów uzyskania przychodów ani w momencie zakupu i oddania do używania, ani poprzez odpisy amortyzacyjne. Wydatki te są kosztem uzyskania przychodów w momencie odpłatnego zbycia takiego gruntu.
Zgodnie z art. 22g ust. 1 cyt. ustawy za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się w razie nabycia w drodze kupna - cenę nabycia. W myśl art. 22g ust. 3 cyt. ustawy za cenę nabycia uważa się cenę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.
Mając powyższe na uwadze tut. Organ stwierdza, iż przedstawione stanowisko w zapytaniu jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa cyt. wyż., niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku.
Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu Ośrodek Zamiejscowy w Legnicy w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.
Zażalenie podlega opłacie skarbowej.