
Temat interpretacji
POSTANOWIENIE
Na podstawie art. 14 a, art. 217 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2005r. Nr 8 poz. 60 ze zm. ) Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa-Bielany uznaje
za prawidłowe, stanowisko Pana przedstawione we wniosku, który wpłynął do Urzędu w dniu 20.02.2006 r., uzupełniony pismem z 22.03.2006 r., w sprawie pisemnej interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm. )
Stan faktyczny:
Z załączonego do wniosku dokumentu wynika, że na mocy aktu notarialnego za współwłaścicielkami nieruchomości położonej w Warszawie przy ul. XXX były Panie: XX, YY i ZZ, w równych częściach. Nieruchomość zabudowana była budynkiem mieszkalnym, wzniesionym przed 1945 r.
Z dniem 21 listopada 1945 r. tj. z dniem wejścia w życie dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy ( Dz. U. Nr 50, poz. 279 ) przedmiotowa nieruchomość stała się własnością gminy m. st. Warszawy, a następnie kolejno własnością Skarbu Państwa, własnością Dzielnicy Gminy Warszawa-Mokotów i od 2002 r. własnością Miasta Stołecznego Warszawy.
Dawne współwłaścicielki nieruchomości nie złożyły w terminie 6 miesięcy od objęcia w posiadanie gruntu przez gminę, wniosku w trybie art. 7 ust. 1 w/cyt. dekretu o przyznanie prawa własności czasowej do nieruchomości. W związku z powyższym na podstawie art. 1 i 8 cyt. dekretu zarówno grunt jak i budynek przeszły na własność Gminy m. st. Warszawy. Dopiero w 1965 r. następca prawny jednej ze współwłaścicielek hipotecznych wystąpił o oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości w trybie przepisów Uchwały Rady Ministrów z dnia 27 stycznia 1965 r. w sprawie oddania niektórych terenów na obszarze m. st. Warszawy w użytkowanie wieczyste (M.P. Nr 6, poz. 18). W wydanej decyzji z dnia 18.10.1966 r. Prezydium Dzielnicowej Rady Narodowej Warszawa Mokotów odmówiło przyznania poprzednim współwłaścicielkom prawa użytkowania wieczystego do gruntu położonego przy ul. X. Na wniosek jednej z właścicielek hipotecznych z dnia 26 stycznia 2000 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie stwierdziło nieważność zaskarżonej decyzji.
Prezydent Miasta Stołecznego Warszawy mając na uwadze uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego w składzie pięciu sędziów , w której NSA uznał, że wniosek złożony w 1965r. z powołaniem się na uchwałę Nr 11 Rady Ministrów podlega rozpatrzeniu w oparciu o art. 214 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami ( tekst jednolity z 2000 r. Dz. U. Nr 46, poz. 543 ) - Decyzją Nr z dnia... orzekł o ustanowieniu na 99 lat prawa użytkowania wieczystego gruntu o pow. położonego w Warszawie przy ul. oznaczonego jako działka nr oraz zwrocie własności budynku mieszkalnego na rzecz następców prawnych byłych współwłaścicielek, w tym na rzecz Pana w udziale ... części oraz o ustaleniu symbolicznej opłaty z tytułu użytkowania wieczystego gruntu.
Pytanie Strony:
W związku z przedstawionym stanem faktycznym zwraca się Pan o udzielenie pisemnej
odpowiedzi na poniższe pytania:
1) Czy w związku z decyzją administracyjną nr o ustanowieniu prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz zwrocie budynku mieszkalnego jest Pan, jako podatnik zobowiązany do opłacenia podatku dochodowego?
2) Czy w związku z w/w decyzją jest Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego w przypadku sprzedaży ( odpłatnego zbycia ) w/w prawa oraz budynku mieszkalnego?
Stanowisko Strony:
Ad. 1) Zdaniem Pana, nie nastąpiło przysporzenie majątkowe Zgodnie z orzeczeniem Sądu Najwyższego. "Wydanie na podstawie art. 7 ust. 1 dekretu z dnia ... roku o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy decyzji ustanawiającej prawo użytkowania gruntów na rzecz byłego właściciela ( jego następców prawnych ) oraz zawarcie z byłym właścicielem ( jego następcami prawnymi ) umowy użytkowania wieczystego gruntu warszawskiego nie może być traktowane jako nabycie prawa wieczystego użytkowania gruntów w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt
8."
Ad 2) Zdaniem Pana przychód uzyskany ze sprzedaży m. in. nieruchomości i prawa wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli ich nabycie nastąpiło w drodze spadku, jest zwolniony z opodatkowania w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa-Bielany:
Aktem komunalizacyjnym rangi ustawowej ( bo taki charakter miał dekret z 26.10.1945 r. ) współwłaścicielki hipoteczne utraciły prawo własności nieruchomości położonej w m.st. Warszawie i objętej działaniem tego dekretu na rzecz uprawnień komunalnych m.st. Warszawy dla celów jej odbudowy.
Oddanie w użytkowanie wieczyste "gruntu warszawskiego" skomunalizowanego dekretem z dnia 26.10.1945 r., miało niewątpliwie charakter rekompensacyjny.
Decyzja administracyjna ustanawiająca prawo użytkowania wieczystego gruntu na rzecz następców prawnych byłego właściciela wydana została na podstawie art. 214 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami ( Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ). Art. 214 par. 1 w/w ustawy stanowi, iż "Poprzednim właścicielom, których prawa do odszkodowania za przejęte przez państwo grunty, budynki i inne części składowe nieruchomości, przewidziane w art. 7 ust. 4 i 5 i art. 8 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów ma obszarze m. st. Warszawy ( Dz. U. Nr 50, poz. 279 i z 1985 r. Nr 22, poz. 99 ) wygasły na podstawie przepisów ustawy wymienionej w art. 241 pkt 1, jeżeli zgłosili oni lub ich następcy prawni w terminie do dnia 31 grudnia 1988 r. wnioski o oddanie w użytkowanie wieczyste, może zostać zwrócona jedna nieruchomość." Natomiast zgodnie z ust. 2 tego artykułu "zwrot nieruchomości, o którym mowa w ust. 1 przysługuje poprzednim właścicielom działek zabudowanych domami jednorodzinnymi, małymi domami mieszkalnymi i domami, w których liczba izb nie przekracza 20, oraz domami, w których przed dniem 21 listopada 1945 roku została wyodrębniona własność poszczególnych lokali, a także domami, które stanowiły przed tym dniem własność spółdzielni mieszkaniowych".
W budynku przy ul. znajdowało się 8 lokali o łącznej ilości 16 izb.
W świetle powyższego uznano, że zostały spełnione przesłanki art. 214 w/w ustawy o gospodarce gruntami.
Na podstawie wydanej decyzji administracyjnej nastąpiło swoiste przywrócenie ( quasi-restytucja ) wywłaszczonej nieruchomości do stanu sprzed wywłaszczenia. (wyrok SN z dnia ... , syg.... ).
Zwrot utraconego prawa własności w drodze ustanowienia prawa użytkowania wieczystego gruntu i zwrot własności budynku mieszkalnego nie jest nabyciem o jakim mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U. z 2000 r. nr 14. poz. 176 ze zm.).
Z przepisu art. 10 ust. 1 pkt. 8 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynika, że źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in. - jeśli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a) -c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie
Za datę nabycia nieruchomości uprzednio wywłaszczonej uważa się datę nabycia tej nieruchomości sprzed okresu wywłaszczenia.
Ponadto stosownie do przepisu art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d) wolne od podatku dochodowego są przychody ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli ich nabycie nastąpiło w drodze spadku lub darowizny.
Zatem w momencie sprzedaży udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu i własności budynku mieszkalnego przez Pana jako jednego z następców prawnych dawnych współwłaścicielek nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jednocześnie tut. organ podatkowy informuje, że właściwym do udzielenia interpretacji w zakresie podatku od spadków i darowizn w przedmiotowej sprawie jest organ podatkowy według miejsca położenia nieruchomości.
Powyższa interpretacja dotyczy przedstawionego przez Pana stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszego postanowienia.
Interpretacja ta nie jest wiążąca dla podatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia przez organ II instancji.
Zgodnie z art. 236 ustawy Ordynacja podatkowa, na niniejsze postanowienie służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tutejszego Urzędu Skarbowego Warszawa-Bielany, w terminie 7 dni od daty jego doręczenia.
