Temat interpretacji
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52 a tej ustawy. Zatem wszelkie dochody podatnika nie wymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień przedmiotowych podlegają opodatkowaniu. Stosownie do postanowień art. 12 ust. 1 ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika.
Przepisy ustawy nie przewidują więc zwolnienia od podatku zwróconych przez pracodawcę pracownikowi kwot z tytułu kosztów przejazdu z miejsca zamieszkania do pracy. Zatem świadczenie to stanowi dla pracownika przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy, podlegający opodatkowaniu na tych samych zasadach co wynagrodzenie ze stosunku służbowego (stosunków pokrewnych). Konsekwencją zakwalifikowania przedmiotowego świadczenia do przychodów ze stosunku służbowego (stosunków pokrewnych) jest możliwość stosowania kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 2, 2a oraz 11 ustawy.Jedynie na mocy art. 21 ust. 1 pkt. 16 wymienionej wyżej ustawy zwolnieniu od podatku dochodowego podlegają diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika - do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce strefy budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju.
Wysokość oraz warunki ustalania należności przysługujących pracownikowi, zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju określa rozporządzenie ministra pracy i polityki społecznej z dnia 19 grudnia 2002r. (Dz. U. Nr 236, poz. 1990). Poza pracownikami zatrudnionymi w państwowej lub samorządowej sferze budżetowej, przepisy tego aktu mają takie zastosowanie do pracowników, w stosunku do których nie uregulowano odmiennie przedmiotowych kwestii w wewnętrznych regulacjach płacowych.
Podstawę formalną podróży służbowej stanowi polecenie wyjazdu, będące jednocześnie dokumentem, na podstawie którego ewidencjonuje się i rozlicza podróż służbową. Polecenie wyjazdu służbowego musi mieć formę pisemną. Zadanie służbowe, w celu wykonania którego pracownik delegowany jest w podróż służbową, może należeć, i na ogół należy, do zakresu czynności wynikającego z zajmowanego przez niego stanowiska lub rodzaju wykonywanej pracy, choć nie zawsze musi pozostawać z nim w bezpośrednim związku.Zadanie także wymaga pobytu w miejscu jego wykonania przez pewien, krótszy lub dłuższy czas. Wskazuje zatem na incydentalność podróży służbowej i tymczasowość pobytu w miejscu wykonania zadania. Nie każde jednak wykonanie zadania poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub stałe miejsce pracy pracownika, jest podróżą służbową.
Stałe miejsce pracy nie musi być związane z siedzibą pracodawcy, choć często jest ono określane poprzez wskazanie adresu pracodawcy lub jednej z jego jednostek organizacyjnych. Jednakże miejsce pracy może być także zmienne, gdy charakter wykonywanej pracy wymaga od pracownika dużej mobilności lub częstego przemieszczania się. Przepis art. 29 § k. p. nie wymaga bowiem, aby strony uzgodniły jedno stałe miejsce świadczenia pracy. Jednak w przypadku, gdy miejsce stałej pracy nie jest związane z siedzibą pracodawcy, powinno być one wyraźnie określone w umowie o pracę.
Miejscowość rozpoczęcia i zakończenia podróży służbowej określa pracodawca. Miejscem tym może być zarówno miejsce zamieszkania pracownika lub jego pobytu, jak i miejsce pracy. Czas przebywania w delegacji należy zatem liczyć, albo od chwili wyjścia z domu, albo opuszczenia miejsca pracy. Ustalenia w tym zakresie są bardzo istotne, gdyż wpływają na wysokość przysługujących pracownikowi należności z tytułu podróży służbowej. Z tytułu podróży służbowej pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu na miejsce, do którego został on delegowany. Należy pamiętać, że wybór środka lokomocji w celu odbycia podróży nie zależy od uznania pracownika, lecz od decyzji pracodawcy. W świetle powyższych wywodów zdaniem tutejszego organu podatkowego zwolnione od podatku dochodowego są tylko przychody stanowiące równowartość wydatków poniesionych na zakup biletów miesięcznych lub tygodniowych tych pracowników, których miejscem pracy jest siedziba Waszego Przedsiębiorstwa i którzy otrzymali delegacje służbowe do pracy w Mrozach.