Stosownie do postanowień art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik... - Interpretacja - DG/415-170-26-MD/05

shutterstock
Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 27.12.2005, sygn. DG/415-170-26-MD/05, Drugi Urząd Skarbowy w Szczecinie

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

Stosownie do postanowień art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Szczecinie udziela następującej informacji w zakresie stsosowania przepisów prawa podatkowego.

W dniu 03.10.2005 r. do tutejszego Urzędu wpłynął wniosek podatnika o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego. Wnoszący zapytanie przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, iż w sierpniu bieżącego roku zakupił zorganizowaną część przedsiębiorstwa od spółki cywilnej, za kwotę 25.000zł netto. Przedmiotem zakupu były wszystkie składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w szczególności:

  • prawo do bezterminowego korzystania ze znaku i nazwy,
  • maszyny i urządzenia wchodzące w skład środków trwałych oraz niebędące środkami trwałymi,
  • produkty, półprodukty i materiały będące własnością przedsiębiorstwa w dniu zawarcia umowy sprzedaży, a służące do wykonywania działalności,
  • prawa wynikające z umów najmu/dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości, wynikające z innych umów,
  • koncesje, licencje, zezwolenia.

Na tle takich okoliczności faktycznych podatnik sformułował stanowisko, iż w związku z brakiem możliwości ustalenia wartości poszczególnych składników zakupionej zorganizowanej części przedsiębiorstwa całą kwotę zakupu można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Szczecinie udziela pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, według przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego oraz stanu prawnego, obowiązującego w dacie zaistnienia opisanego zdarzenia.

Zastosowanie powołanych w sentencji przepisów i dokonanej oceny prawnej stanowiska Wnioskodawcy uzasadnia się następująco:

Pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest zdefiniowane dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych w art. 5a pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zmianami). Zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1b ustawy o podatku dochodowym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części.

Jak wynika z art. 22b ust. 2 pkt 1 przedmiotowej ustawy amortyzacji podlega wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w wyniku nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze:

  • kupna,
  • przyjęcia do odpłatnego korzystania, a odpisów amortyzacyjnych, zgodnie z przepisami rozdziału 4a, dokonuje korzystający.

Stosownie do treści art. 22g ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w razie nabycia w drodze kupna lub przyjęcia do odpłatnego korzystania przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi:

  • suma ich wartości rynkowej w przypadku wystąpienia dodatniej wartości firmy,
  • różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części a wartością składników majątkowych nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, w przypadku niewystąpnienia dodatniej wartości firmy.

Przy ustalaniu wartości początkowej firmy ma zastosowanie art. 22g ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym wartość początkową firmy stanowi różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład kupionego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, z dnia kupna. Za cenę nabycia uważa się, zgodnie z art. 22g ust. 3 ustawy, kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Uwzględniając powyższe, do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, dokonane zgodnie z art. 22a-22o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co wynika z treści art. 22 ust. 8 ustawy. Natomiast pozostałe składniki wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa, niezaliczone do środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych a nabyte w celu osiągnięcia przychodów mogą być, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy, zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1 nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta.

Stosownie natomiast do art. 14b § 2 ustawy interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1 jest wiążąca dla właściwego organu podatkowego oraz organu kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w art. 14b § 5.

W myśl art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie za pośrednictwem tut. Organu. Zażalenie na postanowienie, stosownie do art. 236 § 2 pkt 1 ww. ustawy, wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.

Drugi Urząd Skarbowy w Szczecinie