Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 2 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo 15 kwietnia 2025 r. oraz 14 maja 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

(…) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) prowadzi działalność głównie w zakresie związanym z (…). Rok podatkowy Wnioskodawcy jest tożsamy z rokiem kalendarzowym.

Spółka w zeznaniu CIT-8 złożonym za rok podatkowy trwający od 1 stycznia 2023 r. do 31 grudnia 2023 r. (dalej: „FY23”) wykazała dochód podatkowy ze źródeł innych niż zyski kapitałowe w kwocie (…) PLN.

Spółka nie dokonała odliczeń od dochodu, dlatego kwota dochodu jest równa kwocie podstawy opodatkowania, stanowiącej podstawę obliczenia podatku należnego.

Dochód spółki za FY23 podlegał opodatkowaniu stawką podatku 9%, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „Ustawa CIT”). Stosowanie stawki 9% wynikało z faktu, iż, przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Przychody Spółki w FY23 wyniosły (…) PLN, co w przeliczeniu euro zgodnie z kursem z 2 stycznia 2023 wynoszącego (…) PLN (EUR/PLN) odpowiadało równowartości przychodu na poziomie (…) EUR. W FY23 Spółka wpłacała zaliczki kwartalne.

Na moment złożenia niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca nie złożył zeznania CIT-8 za rok podatkowy trwający od 1 stycznia 2024 r. do 31 grudnia 2024 r. (dalej: „FY24”). W trakcie FY24, na etapie kalkulacji zaliczek kwartalnych, o których mowa w art. 25 ust. 1b Ustawy CIT na podatek CIT, Wnioskodawca wpłacał podatek za pierwszy, drugi i trzeci kwartał według stawki 9%, a za czwarty kwartał według stawki 19% ze względu na przekroczenie przychodu w trakcie FY24 wyrażonego w złotych kwocie odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Spółka także w roku trwającym od 1 stycznia 2025 r. do 31 grudnia 2025 r. (dalej: „FY25”) może uzyskać przychody, które przekroczą równowartość 2 000 000 euro przeliczonego według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że w zeznaniach za rok 2022 oraz rok 2023 spółka wykazywała podatek należny. Spółka w roku 2025 wpłaca zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych w formie uproszczonej, o której mowa w ast. 25 ust. 6 Ustawy CIT.

Pytanie

Czy Spółka ma prawo do zastosowania w FY25 zaliczek uproszczonych, o których mowa w art. 25 ust. 6 Ustawy CIT w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu, za FY23, złożonym w roku poprzedzającym FY25, tj. FY24?

Państwa stanowisko w sprawie

Spółka ma prawo do obliczania i wpłacania zaliczek uproszczonych w FY25 na podstawie zeznania złożonego w FY24 za FY23. Bez znaczenia pozostaje fakt, że w FY23 Spółka obliczała oraz wpłacała na rachunek Urzędu Skarbowego podatek dochodowy od osób prawnych na podstawie stawki podatku 9% wynikającej z art. 19 ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 25 ust. 1 Ustawy CIT, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 1b, 2a, 3-6a, art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24d i art. 24f, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące.

Zaliczki miesięczne, o których mowa w ust. 1, podatnik wpłaca w terminie do 20 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, z zastrzeżeniem ust. 2a. Zaliczkę za ostatni miesiąc roku podatkowego podatnik wpłaca w terminie do 20 dnia pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego. Podatnik nie wpłaca zaliczki za ostatni miesiąc, jeżeli przed upływem terminu do jej wpłaty złoży zeznanie i dokona zapłaty podatku na zasadach określonych w art. 27 ust. 1 (art. 25 ust. 1a Ustawy CIT). Kwestię zaliczek uproszczonych na CIT reguluje art. 25 ust. 6 Ustawy CIT.

Zgodnie z tym przepisem podatnicy mogą wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy. Jeżeli w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali podatku należnego, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w wysokości 1/12 podatku należnego wynikającego z zeznania złożonego w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Jeżeli również w tym roku podatnicy nie wykazali podatku należnego, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie.

Mając na uwadze brzmienie przepisu, wskazuje on, że wysokość zaliczki w przypadku formy uproszczonej ustala się na podstawie zeznania podatkowego złożonego przez podatnika w roku poprzedzającym dany rok podatkowy. W przypadku Wnioskodawcy będzie to zeznanie za FY23 złożone w FY24, w odniesieniu do wysokości zaliczki uproszczonej na FY25.

Przepis art. 25 ust. 6 Ustawy CIT wskazuje, że przypadku wyboru tej metody pod uwagę bierze się podatek należny. Ustawodawca nie wprowadził do przepisów Ustawy CIT uzależnienia prawa do stosowania zaliczek uproszczonych CIT od stosowanej stawki podatku CIT. Tym samym z przepisów wynika, że podatnicy mogą wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy, niezależnie od stawki, z jakiej zastosowaniem ten podatek został obliczony.

Potwierdza to m.in. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 marca 2024 r., nr. 0111-KDIB1-3.4010.99.2024.1.MBD, dotycząca wysokości zaliczki uproszczonej w sytuacji, w której podatnik korzysta z prawa do rozliczenia dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wg stawki 5% (IP Box) w odniesieniu do części dochodów:

„(...) w celu wyliczania uproszczonych zaliczek na podatek CIT, powinni Państwo jako podatek należny - o którym mowa w art. 25 ust. 6 ustawy o CIT - przyjąć sumę podatku skalkulowanego według stawki 19%, jak i według stawki 5% (zgodnie z zasadami IP BOX) po uwzględnieniu wszystkich przysługujących jej ulg i odliczeń, wynikający z rocznego zeznania podatkowego CIT złożonego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w którym są stosowane zaliczki uproszczone (ew. w roku poprzedzającym o 2 lata rok podatkowy, w którym są stosowane zaliczki uproszczone, jeśli w roku poprzedzającym Spółka nie wykazałaby podatku należnego).”.

Mając na uwadze powyższe w ocenie Wnioskodawcy ma on prawo do wpłacania zaliczek uproszczonych w FY25 w wysokości 1/12 kwoty podatku należnego obliczonego według stawki 9%, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT, wykazanego w zeznaniu CIT-8 za FY23.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

W myśl art. 25 ust. 1a ww. ustawy:

Warunki i zasady dotyczące możliwości stosowania przez podatników uproszczonej formy wpłaty zaliczek miesięcznych regulują przepisy art. 25 ust. 6-10 ustawy o CIT.

Stosownie do art. 25 ust. 6 ustawy o CIT:

Z powyższego wynika zatem, że zaliczka ustalona w sposób uproszczony jest pochodną uprzednio wykazanego przychodu należnego za poprzedni rok podatkowy (ew. dwa lata wstecz). Wysokość ta jest stała i stanowi 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu podatkowym złożonym za poprzedni rok podatkowy i nie zależy od wysokości dochodu ustalonego (narastająco) od początku roku podatkowego, którego uproszczona forma wpłacania zaliczek ma dotyczyć i nie zależy od wysokości zaliczki na podatek dochodowy obliczonej za dany miesiąc.

Na podstawie art. 25 ust. 7 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 25 ust. 7a ww. ustawy:

Art. 27 ust. 1 ustawy o CIT stanowi, że:

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia, czy Spółka ma prawo do zastosowania w FY25 zaliczek uproszczonych, o których mowa w art. 25 ust. 6 Ustawy CIT w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu, za FY23, złożonym w roku poprzedzającym FY25, tj. FY24.

Wyjaśnić należy, że podatek dochodowy od osób prawnych odprowadzany jest zaliczkowo, co oznacza, że w trakcie roku podatkowego podatnik w każdym miesiącu (kwartale) obowiązany jest do zapłaty zaliczek na podatek. Ostateczne rozliczenie podatku następuje po zakończeniu roku podatkowego przy jednoczesnym zaliczeniu uiszczonych zaliczek na poczet zobowiązania podatkowego.

W tym miejscu należy zauważyć, że podstawowy (domyślny) sposób ustalania zaliczek na podatek dochodowy został przewidziany w przywołanym wcześniej art. 25 ust. 1 ustawy o CIT, polegający na ustalaniu zaliczek rzeczywistych tj. obliczanych na podstawie dochodu do opodatkowania faktycznie uzyskanego od początku danego roku podatkowego. Tego sposobu odprowadzania zaliczek się nie wybiera, co oznacza, że jeśli podatnik nie wybierze innej formy wpłaty zaliczek, ma do niego zastosowanie właśnie ta metoda.

Alternatywą dla zaliczek rzeczywistych, opłacanych kwartalnie lub miesięcznie, są zaliczki w formie uproszczonej.

Zgodnie z zasadami wynikającymi z zacytowanych powyżej przepisów prawa podatkowego, podstawę wyliczenia uproszczonej zaliczki miesięcznej na podatek dochodowy stanowi podatek należny wykazany w zeznaniu o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym CIT-8, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy, a jeżeli w tym zeznaniu podatnik nie wykazał podatku należnego, podatek należny wykazany w zeznaniu poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata.

Z uproszczonej formy wpłacania zaliczek nie mogą skorzystać więc podatnicy, którzy:

-nie wykazali podatku należnego w żadnym z zeznań złożonych w ciągu 2 lat podatkowych, poprzedzających dany rok podatkowy albo

-rozpoczęli działalność w danym lub poprzednim roku podatkowym.

Z treści powołanego wcześniej art. 25 ust. 6 ustawy o CIT wynika zatem, że wysokość uproszczonych zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych podatnik powinien ustalić na podstawie złożonego zeznania CIT-8 w roku podatkowym poprzedzającym rok podatkowy, w którym chce skorzystać z uproszczonej formy, bądź za rok poprzedzający dany rok podatkowy o dwa lata (jeżeli w zeznaniu złożonym w roku podatkowym poprzedzającym rok podatkowy, w którym podatnik zamierza skorzystać z uproszczonej formy wpłacania zaliczek, podatnik nie wykazał podatku należnego).

Zauważyć przy tym należy, że jak wynika z art. 25 ust. 7 ustawy o CIT decyzję o wyborze zaliczek, o których mowa w art. 25 ust. 6 ustawy o CIT, podejmuje podatnik i jeśli zdecyduje się na odprowadzenie zaliczek w sposób uproszczony, jest obowiązany stosować te formę wpłacania zaliczek w całym roku podatkowym, a także wpłacać zaliczki w terminach określonych w ust. 1a i 2a, uwzględniając zasady wyrażone w tych przepisach. Raz dokonany wybór wiąże podatnika do końca danego roku podatkowego. Zatem w trakcie roku podatkowego nie ma możliwości zmiany formy opłacania zaliczek.

Z powyższego wynika, że aby można było uznać, że podatnik wybrał odprowadzanie zaliczek w sposób uproszczony, jego wybór powinien być potwierdzony wpłatami w terminie określonym w art. 25 ust. 1a ustawy o CIT, czyli do 20 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni.

W rozpatrywanej sprawie wskazali Państwo, że w roku 2025 Spółka wpłaca zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych w formie uproszczonej, o której mowa w ast. 25 ust. 6 Ustawy CIT.

W świetle powyższego, skoro jak wynika z opisu sprawy Spółka wykazała podatek należny w zeznaniu za rok 2023, wybór uproszczonej formy wpłacania zaliczek został potwierdzony dokonanymi wpłatami to należy uznać, że Spółkę ma prawo stosowania zaliczek uproszczonych, o których mowa w art. 25 ust. 6 Ustawy CIT. Bez znaczenia na powyższe pozostaje fakt, że Spółka w 2023 roku obliczała oraz wpłacała na rachunek Urzędu Skarbowego podatek dochodowy od osób prawnych na podstawie stawki podatku 9% wynikającej z art. 19 ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT.

Tym samym, należy się zgodzić z Państwa stanowiskiem, że Spółka ma prawo do wpłacania zaliczek uproszczonych w 2025 roku w wysokości 1/12 kwoty podatku należnego obliczonego według stawki 9%, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT, wykazanego w zeznaniu CIT-8 za rok 2023.

W związku z powyższym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do przywołanej przez Państwa interpretacji indywidualnej wskazać należy, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.